장음표시 사용
621쪽
immunes esse existimo nulla enim earum negat parvulos
peccatum originale poenam damni sudire id quod tamen P . .lagiani negabant, ac in hoc errasse illos dubitari nequit. Re-jiciendas nihilominus eis ipse censeo, ut pote fundamento omni vel probabili destitutas. Scripturae certe loca, ad quae Salmeron provocat, sensum habere longe alium , ipse contextus prodit nihil ut dicam de communi interpretum doctrina. Sex frustra provocatur ad Dei misericordiam post hanc enim vitam quoad Mios irae, quales sunt hi luoque par-' vult, potior est justitia , quam misericordia. suis quod si
attendantur Patrum sensa multo illis est conformius dicere : parvulos sine ulla temporis differentia eandem eadem ratione damni poenam subire in eo ipso loco, in quem mox ab obitu descendunt, inferno scilicet, qui linibuς puerorum vocatur. Nullum nempe PP. discrimen faciunt loci aut status quoad parvulos in originali mortuos nullum eis unquam quietis aut selicitatis allignant locum o morte illos mox in infernum essem dere fidei est doctrina in Florentino nuspiam autem velis stigium reperias ejus beneficii, quo ex inferno transser. ntur ad locum alium, in quo memorata fruantur beatitudine. Hinc
V. Beda in C. 4. Joan re puendi sunt , inquit, qui putant quia extra regnis c elorum erit aliquiid, ubi beate maneant innocentes, quisvie Baptismo ex hac visa migrarunt. 6 III. Quod proinde in hae controversia verisi vilius exsestimari potest , Salas cit. m. . . a. his verbis statuit. Tutius est inquit cere, mansuros in inibi, nec nunc, nec pol Iudicium hab tumos fallicitatem naruralem fmpliciter loque di quia licet habeant omnes perfectiones pestivas, quas habe
rem anima puerorum in puris naturalis tamen non haebebunt perffliones neeativa r ut carentiam peccati, poenae; nam Iuxta
mestos rubebunt aliquam tristitiam vessalum carebunt laetitis O
622쪽
scundum omnes carebunt beatitudine Iupernaturati, is eruntque peccato ubi uesi c. Eadem est, quoad praecipuum hujus controversiae caput, cum Bellarmino allorum etiam communiter opinio , cujus landamentum ex jam dictis lacile conjicias. Suare insuper, quamvis hos parvulos naturalem Dei cogniti . nemo amorem habituros putet, eandem tamen post resurrectionem subituros ait poenam, quam antea , privationem videlicet visionis beatificaeci in corpore autem solam privationem gloriae ad cprpus pertinentis corpora proinde eorum non futura poenae alteri obnoxia, non alimenti egentia , nec pas4bilia, cum jam tum, ita providente Deo, cessatura sit odi Porum naturalis alteratio. Haec reserre visum, ut de parvulorum poenis certa ab incertis secernere Theologiae studiosus noverit. Jam totius controversae argumentum saepe nobis laudatus Augustinus co chadat sapienti suo effato L. a. de Peccat merit. C. 6. PO-tes recte dici, parvulos sine Baptismo de corpore exeuntes in damnatione Omnium mitissima Iuturos, mulium autem fallit, fu, Bur, qui eos in anuuitione pradica non futuros.
623쪽
Partitio Libri Decreta conciliorum. Propositimae dammuae a Pontificibus. DusERTATIO I. De Lege in communi
s. I. Quid sit Lex ibid. Dei tu Legis susiam Existemiis conditiones Legem equom seu varietas. S. II. Qui sint Legis essectus - - IActus eois Cillatio ex actibus Lem promanum.
s. m. Quis ini, Din Legem ' qui item subjicina
De Auctore Legis. . - a AssERTIO. Legem condera non alius potest , quam superior, nec tamen villibet, verum S tantum Ἀω'
finae communitati praeesi Occurritur Olut iis. De Subiecto Legis. socerta omnium Sententia. Novatorum controversa. ,saario Fideles e Legem Evangelitram non sint exempti as obligatione observa-: Leges, seu minas. seu humanas. Ru ndetur Novaetori s.
624쪽
s. IV. An ut diu obligentui Lege, requiratur ei
pitus contro versae. A ea Tio. Ut Lex obsiget in actu seram . aliqua ejus promulgari es auces a Dii,
F. V. An, quomodo Lex eiusque obligatio popatra
Asiae a TIO. Lex , jussu obse aio sin re sq-- pluribus moius. De Nodis , quibus Lex , aut ejus obligatio desii c tio mica esstitore intraui. Revocatio Legis. Dispentario in Lege. Priuilegium ' contra Legem imterpreta es Legis. Disset Am II De Lege Naturali o
I. Quid Letri, Naturalis nomine veniat An detur Et quo auctore existat - - ibid. Generalia Legis Maturalis cognoscenda principia. N tio Legis Naturalis Gusdem sentia Auctori os Naturabs.
s. R In quo proprie ac complete consistat Lex Naturalis' Quomodo item obliget et Doctorum opiniones Assauri L ex Maurasise ipse voluitias m necessaria, naturae humari, Eomub iura per rectum, idemque practicum rationis dictamen, quo in imum, oes'igamur ad agendum vel omitendum ea, quae solo naturis lumine πognoscuntur esse fracepta vel proh a. Assaaτio II. ex Naturalis obligas in conscientia ita, ut amu contra eo risus semper iritacitus; handoque autem etiam irritus, ac invalidus. OEvuntur obessione .
625쪽
f. III. An Lex Naturalis sit una in se an item una eademque in nobis 3 - - - 84 Assit RTI I. Iura virum parricidaria praecepta complect tur Lex Naturalis. Hud tamen non oscit, quo minus vero hira dicatur una in se. AssERTI II. Lex Nuturalis es una etiam in nobis ta nes non plane eadem ratione in omnibus. Expediuntur quadana Dubitationes.
IV. Quae generatim praecipiantur, aut prohibeantur per L gem Naturalem Tra num sub illa nominatim contineam
Animadveisio pravis. Assεκτio Ea censenda sum Lege Nasu iis praecina aut prohibita, tu lumine narim rati cognescimus a Deo ut aussore naturae necessario m cipi vel prohiberi AssElietio II om. Decalii praecepta circumstumia siti in praecepto tertio excepta continentursis aege Murali. Respondetur ad obe .
F. V. An Lex Naturae ita sit necessaria, ut nec abrogari penitus nec vim in actu secundo obligandi amittere possit per dispensationem, interpretationem, vel igno
Suitus controversae Asiae κ Tio I Lex Naturaeis ita est necessaria , ut abrogari non possit. AssERTIO H. In Lege Naturali non poto ab victo inpensari eadem non patitur interpretationem proprie talem nec pors invinciriliter irato ri quoad prima satirem, O maos g neraho pracepta ac etiam ea, qua cum his peroicuam habent commonem miluuntur obectiones. DusERTATIO M. De Lege Divina H9I. Quid sit ex Divina Quam varia ejusque origo unde repetenda ibid.
626쪽
itura Letis Dissime acceptio. Murtetat Legis Divina, υμ ratis smueris notio, Auctor , promus ratio Legis no e. 3. In Quid e t Vetus contineata eademque in bona
Assεκτio . ex Herus cons 'ut pueris geno praecepta Moraliasi lucet, caeremonialia, ob cisci Ammadverso L De praeceptis morassus. Animadverso II depraeceptis caeremoni us Animadvers Iu de priceptis a ciuilibus. As snario tr. Lex Metus sui bona εἰ sancta. 'soluuntur argumenta contraria. III. Quos ex vetus obligaveris quamdiu perduraverit obligatio numque , cessante illa, continuo illicita sit reddita Legis observatio 3 - - 1sam Populo Legis et obligationi adstri . AssκRTio Lex Mosaisa quoad praecepta Omma per se obligas it sol δε os;per accidens etiam Gentiles, populo Iudaico per circum a-H non autem
' alios Solvuntur hyectiones. De Legis et ejusque obligationis abrogatione. AssERTIO. Lex Vetui abrogata es per Christum G quidem quoad se in morte Christi quoad obligationem ero tempore Evangelii Iudais susscienter promu m. Respondetur Adversariis. De Modo, quo Legis Vet. obtigatiqabrogata est. - 1 6 Status Controversa. Ass Ea Tro. Lex Metus etiam quoad praecepta caeremoniasia, nonflueti mo era fuit , ac mortua Expediuntur argumenta contraria. OROLLARI M. De tempore, quo primum redata s
627쪽
De praeceptis in Lege ova contentis. - ibid. AssERTIO. Lex Evangelica praeter fidei praeceptum, aha quoque Praecepta corurnet eaque varii, moralia scit, cet, caeremonialia , adliqua etiam judicialia Ammasiems in Media COROLLARIUM. De cor silius Evam gelicis. De Legis Novae differentia a Lege Veteri. Assea Tio. Quamvis Lex Nova in quibusdam com mat cum Veteri simul tamen in altis as eadem in Nersa. Anima os pro Myectis. V. Quos ex Nova obliget quando obligare coe- perit 7 - - - ao De Personis Legis Evang. obligationi obnoxiis dios Assva Tio. Lex Evangelu Miluas universm homines,
De Tempore , quo primm indum est Legis Evangel o,
Assvario Lex Evangelisa primum a Porreo e Misare coepis prius quidem uastos grates deinde sensim alias ita, ut ante Apostolorum mortem mi ersam Orbem obligaret. Adversa partis momenra luuntur. ΛΙ. Anim ova sit aliquando penitus abroganda aut
saltem dispensationem admittat I9 Error quorumdam S itaras controversitie. AS SE POL Lex Evang. tarunt Mundo abroganda non es, sed ad finem usque illius perseveratura AssERTIGII. In Lege Et vesica, quoad ellus praecepta mere positiν amo proprie a Densari potor non uem abuta hominum Resolvuntur bestiones.
628쪽
I. Quid 'uain varii sit Lex humana a quo pro quibus item ferri possit ibid. Notio P arietas Legis humanae De Legislatore humano. De Subges o Legis humana. s. II. Ait ut ex humana obliget, requiratur th Legi laiore fides. probitas quae item promulgati, num etiam populi consensus De Legislatoris fide, ac probitate. ibi AssERTIO Potesas legislativi ve Civilis, sive Ecclesia1lica non dependet a fide, aut Ortim probitate ; ad Iurisdimonem tamen Ecclesasicam necessaria est externa mei profestio in Pralato Ecclesolico. Respondetur ad
De Legis tam promulgatione et i 7 Assa κτio. Ut Lex humana obliget, Humii , pro 'mulgandis; ab arbitrio σψm Legislatoris pendu promulgatio quoad locum uti tempus , quo ex promulgata obfigare incipias spondetur ad Gye . De Legis humanae acceptatione. as As ERTIO. Ad Legem hum tam civilem , quam Ecclesiasicam non repitritu confessus su acceptatio po
puli; obiugaritum eroinde Hasu ui inum sissentientes,
repugnantes Satis astra is contrariis. F. III. An Leges humanae obligare possint , aut etiam obligent in conscientias
629쪽
Let: hi congciem is oblisa ad aliquid. Resolvunt obje-stones Corollarium. De Obligationis modo quoad is actum V poenam a Lege Maiam. IV. An per Legem humanam praecipi vel prohiberi possit actus internuς a 8 5
Animadueryto praUIa ASSERTIO Lex humana nequis praecipere direti allu . internos, potes tamen OS Pracipere
Lehis trahantis notio, efficacia. AS DEAE TIO. Lex humana assum prohibens non hoc ipso illum reddit etiam irritum. Expediuntur Ol Vectiones. m. An Lex humana patiatur sui abrogationem , dispensationem, interpretationem 7 os AssERTIO Lex humana abrogar potest eademque patitur tam d Oenotrionem quam interpretationem.
Partitio Libri Decreta concilioruηti Propositiones damnata a Pons cibus. DusERTATI L mPeccato generatim spectato stos. I. Quid apud Theologos Peccati nomine veniat ae in
quo illud generatim consistat ibid. Variapeccati acceptiso, ellusque a viti disserentia. De natura peccati errores. Doctrina orthodoxa A SI ER Io. Peccatum in communi, prout a Theologis confideratur ,
630쪽
s librea cravinae trans GD. Dubitationibus o curri ur Corollarium. De peccaro ut vulgo rici, tur Philosophico.
f. II. Quae sit peccatorum varietas unde item oriam in specie aut numero disserentia repetera' lay ag Peccan generatim sumpti in sua membrata visio. Ratiod 3noscend peccata quoad speciem PFerentia. Ratio item digno Icend peccata tuosi numerum duritissa. An uise Iio in istam do irmam. III. Quae sit in sensu Theologico causa peccat 3 num ad illud Deus aliqua astem ratione concurent aut etiam ipse determinet ad id , quod materiala peccati
re exercens es in ses theoloebico caussa peccati . non item Deus. AssERTI II. tiim Vi Deus non fit a clo peccati, ad illud tamen in genere causae l. in disserenter applicata sua Omnipotentia, immediate concurrit idem nihilominus Oluntatem creatam ne quidem ad id, quod peccati materiale dicitur, Praedetermina , imo nec potes. 'efelluntur Ilactari contra A sert. I. argutiantes. Scholusicorrem adversus Asera. II. Omenta expediuntur.3 IV. Qua ratione hoc providentiae statu peccatum sufferatur ita , ut in sensu theologico non amplius exi
De dispositione ad remissionem peccati obtinendum requisita. De formali remissione peccati Corollarium. De pecca