장음표시 사용
261쪽
nsibus adornavit. Qito in negotio quam animosa me elii irrisdustria honestinie sumtus quam accurata desindefessa Cartii sollicitudo opera, cons limia sint spectata, dc ut, lura seculi
vota favorem ad se vocent non antea poterimus judicare. uuam narratione de hoc opere instituta ejusmodi, qua varietas fortunae, casus saepe magni d mirabiles, causae perpIexae Ecgraves ductus denique irarum atque ossensarum insani, decla. rentur, quibus clarissimul hoc humani ingenii monumentum
iactatum semper, quassatum saepius interdum, particulis quibusdam suis imminutum fuerit donee hodie ab editoribus Anglis, omnibus tabu Iis seliciter collectis nec pristino Ium splendore recuperato, sed novo insuper augustius, veluti leni Gumo in portu conquiescit Thuanus enim, qua erat non naturae tantum d morum bonitate, sed insigni quoque a praeclaris parentibus tradita, in patriam caritate, erga Burbonicum imperium fide, in cives de gentiles suos pietate aegro admodum animo fluentis procumbentisque patrii regni mala spectabat. Finitimis quippe continuae felicitatis ejus invidia irritatis Gallia cum florere suis opibus satis per se poluisset minimeque externa societate aut praesidio indigeres internis pessibus, ob injectas mentibus religiones discordias perversas ambitiones, ad id tandem miseris furoribus lacerata devenit unde rursus erigi atque confirmari vix persecta concordia longa conflamita compicua autoritate quietis consiliis posset Hoc itaque suis popularibus ut aperiret atque in pertae, insaniae rem Dim persuaderet Thuanus qui non modo. magnis ct gravibus rebus ipse nobilitatus atque expertus pro patriae salute comsantia dic vigiliis enixe laborabat, sed Historiam quoque tunc seribendam susceperat ingressus est in eam consultationem. ni causas, quam posset verissimas ad hominum notitiam x tuo rem proferret Itaque exponendae Romani Pontificis artes, eluibus suum nomen d autoritatem magni cujusdam oneris imita reipublicae Hibertati injicere studebat. Hispanorum damnanda invidia, qui injustissimis de causis inimicitias et odia Iovebant civium notandae seditioneo perfidia factiones saevitia, superstitiones sacerdotum reprimendi rabiosi x ferales
262쪽
Hamores quibiis homines contra imperia incitare proceres in exitiosas religiones, plebem in omnium rerum ignora fana, eonjicere, se ipsos in tuto atque otio collocare satagebant. Praeterea vix Regum probari patientia inconstantia socordia, ct omnium reriim, praeterquam voluptatum incuria poterat Iossiciorum vero ec potentiorum in aula ne serri quidem plerumque incuriosa nonnunquam mala fides debebat. Nil ex re cum acerbae Thuanum offensae in tantum exagitassent, ut Romanais Hispanica censura oneratus, aulae insuper frigustu tui, fastidia sentire cogeretur tum ille quaedam lenire, a lia mutare, nonnulla etiam quia aliter veritatis ratio non conosaret, plane detraliere, variis temporibus instituit. suae cum editionum multitudine difficile omnia noscerentur in Thuano vero restituto, vel in alio quoquam libello. satis perfecte aut di- sincte non continerentur . his Anglicis exemplaribus adimam paginam redditis per signa editionum nominibus, accesserunt omnia operis autem universitas i verborum silum ad editionem Genevensem, quae contigit ad annum 6ao, 626. imo quaeque facta est ex illo quod supremis Autoris tabulis et rite L Nic. Rigaisii fidei ' curae commissu nisa erat exemplar, sunt expressa. . Quod autem illud exemplar Genevam missum fuerit ad Lingebhemium etsi tanquam ab Autore vivo acceptui ad liberandos invidia Puteanum QRigastium ficto nomine ederetur ex Epistola in ebhemii ad otium Buc elius praeclare denaonsiravit. Non vero ex editis tantum exemplaribus, sed ex duobus quoque Stis, quae Cl. Carritis in Gallica peregrinatione ad conferendum cum editis
impetraverat. Omnes mutationes in haec nova olumina transislatae sunt, Exemplarium MStorum alterum in Regia Parisiensi Bibliothee positum, ab ipsius Thuani manu priora duo
VoIumina tertio amisso reliqua tria a Sammarthanorum se trum manu prosecta continet alterum quod in Magloriensi Bibliotheca exstat solam Sammarthanorum manum refert. Praeterea cum Thaanus propria nomina quorum nimis barobarus sonus fuerat, inflexione Latina mollivisset, accidit ut
263쪽
temporiam tervalla possent. Cui ut succurreretur ineo mismodo Cl. Editores interpretationes Gallicas nominibus homi. num dignitatum e typis descripto Geneven exemplari. i ipse Puteanus eas inter suas emendationes adjecerat in transtulerunt cumque secundus Tomus hujus exemplaris periniisset, Cartius magno labore ex Autoribus α insitu mentis pu-hlieis, quorum fidem Thuamu secutus fuerat hoc detrimen
tum farcivit. Porro, cum Puteanus, omnium consiliorum Auto.
gis per totam vitam particeps, cuique Omnia ex Regia Biblio. theca Ieriniis instrumenta a Diplomata ad manum erant. quosdam rauani errores ad idem exemplar emendasset inde omnia hic ad imas paginas suis signis notata reposita sunt. Praeterea, cum Thuanus mortuus fuerit, antequam ad Operia linem quem connituisset, perveniret Rigaltius, qui comstia ejus novisset is prima ejus lineamenta proposita haberet. continuavit ab anno 16or ad i6io hoc opus tribus Libris, non
indigna Euan elegantia. Qilodi galli pretiosum Supplementum hic ut multa, primum publicis utilitatibus accessit. Praeterea Epitoma Librorum, Commentarii Fuani davita jua, eadem cura multis ex editis, Stis exempla.ribus accessionibus hic ornantur. Narratio quoque COLDqui Juliolunensis cui Euanus ipse interfuit nunquam a te edita, Volamini VII inserta, multa lectu di memoria dignismina complectitur. . Totum autem VII Volumen hae renovati
hujus operis decora habet: agnorum Glta trium h minum Epistolas da fatis, quibus haec Historia Romae excepta es eum censura Romanius Hispanica a Literas Amicorum.
e ad Amicos de Decessu, quem in Gallia habuit; Scripta Seioppi Isuitae Machaulti in Thuanum contumelios; 4 Thuani Commentarios de vita sua sude successu hujus inperis in Anglia sub Rege Iacobo I; doctorum hominum vi priore Pari hujus Historiae judicia Tyde te tamentos morisse Autorii; his euri 1 fide amicorum, qui commusum sibi.
es ultimam manum expertum exemplar miserunt, cum H
gii recentiorum Scriptorum; quaedam a Thuano seripta variis temporibus quibus erga doctos benevolantia ejur decla-
264쪽
uani. Idae. uano. In quibus omnibus cum innumera maximi momenti O bonae frugis maximam partem primum eduntur tum inprimis maximi fieri debent illi doctoruna hominum Epistolae, quibus non consiliis modo praeclaris Auto rem juverunt xla bsidia monstrarunt, sed duae quisque patriae rebus eum certiora docere, maximis precibus exorati institue rum. Leguntur itaque hic multae emendationes ipsius Regia gliae Iacobi I, Casaiabon dictatae, Camdeni Caroli ci cyo mur so Borasadii Petri Danai I, Henna sti P. Rosini inmata Gaebet meri, Historiogr. Wuraemia Caspari Murentii, Prose Generi Frane Sinnia. Dom Lui Lo ad Silveis Hispani Pis , ornat quorundam praeterea Anonymorum; quae omnia pretium non mediocre merentur in otiani cognolcenda fides e studio Commemorantur morem longe plurium insuper per omnes Europae partes eruditorum hominum suppeditatae admonitiones unde nobis satis tonstabit, quam in hoc opere qua ratione ab Anglorum dili
gentia re laboribus exomatum habemus non rauari , aut uinnius regionis sed universi orbis terrarum, testimonium nobis ad rerum gestarum fidem possit sumeere. Quod superest vo .vemus Λnglis fortunal os successus, ut quibus gloriae permultum ex immortali cie ad literarum incrementa monumento contigit, non minora in posterum emolumenta subsidia d a. nimi, ad praeclare de utilitate literarum merendum, suppetant.
DELINEATIO ISTORIAE ECCLESIA - sicae, quatenus ipsa spectari potes tanquam Introductio ad syuri rugentiam Ecelsasticam. Seculum primum a Christo noto Autore OANNE GEORGIO PER TSCHIO, CD, Regis Magnae Britanniae GHMoris Brunsvicensu a ciuiliis dulicis, de oris in
265쪽
Lipsae, impensis Io Micli. Teubneri 1736 4.
Λ h. cplag. o. ii iι, ii ii chi Γοmur hie primus cujus continitationes aecessiones L multi sine dubio aridissime exspectabunt Serenissimo Diaue Brunsvicensium a L eburgensum fuit consecratus I ramiatio satis dissuu c copiosa pertinet ad recensendam Λut ris vitam. Quaeum res a paraente ejus gestae ac responsi ne ad censorum quorundam obelos in leuiat a sunt eo,
junmc Goipserat utar Consultissimus uondam de iure
Melesiasticae, eoque nomine incurrerat reprehensionem loci tatis eruditae, quae in adornanda antiquarum novarumque e. tum Theologicarum Collectione occupatur. Quamobrem Obmovet eis monnullas censuras, quae ad Anniam πώ ascis. ranis i in Collectione alla apparent insertae. Nostrum non est spectaculis eruentis interesse nec opis videtur esse io, sitie motos componere fluctus vel eis instar Tribuni pIe- in intercedem dimittimus potius eos, ouorum interest ad ipsam Praefationem. Elud tamen nondum satis 4ntelligimus,inio Autor arridet particulare an continet niversatis
nisi hie id in sele spectatum voluerit intellec . Idem adversus censorem suum monet, actionem eonfessoriam dari quoque extra doctrinam de servitutibus, innixam videlicet confessione judiciali ante expromta in consensu sese muniat, provocat ad Collegii rgentoraeensis Laurerba..H . Metivit. -- ωminec I marimoriam romnis testimonia. De reliquo vitam Cons utoris mam S. Rem Garrienius dedit, dune supplere ricet opus ipsum in XXIV Capita fuit divisum a distributum. Primum mpur de natalitiis momentis aptistae Ioannis, Iesu Messiarcontinet munus ustiusque, inpri-
266쪽
uiis perpelliones a Christo exant latas mortem ejusdem resurreelionem, ae in coelos adscensionem tertium complectitur fata discipulorum Christi ac riclenae, nomini ipsius aggr gatae, usque ad Concilium Hlarosolymitanum quarto dissoruntur, quae porro fuerunt gessa usque ad excemim Petri scPauli quietit ea adjunguntur, quae a morte utriusque postoli ad finem iisque Seeuli primi evenerunt sextum di- etia eaque mixta momenta ad Historiam de Christo reserenda, declarat; septimo percensentur ea, qnae ad faciem religionis Iudaicae dc ethnicae seu a ultu veri niusque Numiuia
alienae, propius noscendam pertinent octavo exponuntur momenta de Ecclesia Christiana qualis, Christo spectabilem in
modum in terris versante exstitit; sn edisseritur Ecclesi rum Christianarum habitudo Christo in coelos sublato exorta ἔdecimo agitur de ordinariis o extraordinarii Ecclesiae ministris. χ' Ridem Sectione prima de Apostolis, secunda de reliquis Evangelii ministris extraordinariis tertia de discipulis ae adjutoribus Apostolorum, a quarta denique de ordinariis ministris Ecclesiae, eorumque constitutione Caput undecimum d Dinatum est institutis Christianoriun prirnorum generatim e ponendis duodeeimum de cultu religioso externo in univerinium agit; decimuni pertium de locis conventuum inscribitur; decimum quartum in baptismi indole enarranda versatur δε- eimo quinto de agapis, coena Domini, disseritur; Geimosexis de excommunicatione Ecclesiastici decimo septim de bonis Ecclesiastieis; decimo octavo de haeresibus; undevigesimo de Conciliis, ct judiciis Ecclesiastieis vigesimo de persecutionibus xcruciatibus in doctrinae Christianae assectatores exercitis v
gesim primo de ordine domestico .conjugali primorum
Christianorum, ubi de divortio de concubinatu proseruntur valite singularia dc aliis non usquequauit probata vigesimo feeundo de cura. aegrotis desunctisque adhibita vigesimo tertis
de scriptis supposititiis denique vigesimo quarta de eivili sub
Judaeis uec ethnicis consormatione rerum publicarum exponuntur ea,quae ad rem discopum facere videbantur Index ipse AmsIi demum
267쪽
demum Iecuna accedet. Quae Λutor protulit singuIaria pau- eis nune delibabimus Natalem Christi annum pro incerto Fag. s. habet, quem tamen nonnullis Cornelii Dieterici Rochiam iratistationibus satis illustratum re ostensum fuisse credimus. Diemus Dee Christiani jam Seculo IV definierunt quemadmodum reddidit comprobatum Coteleris Tom. I ad Patres Aristolicos 6 pag. 3 η Autor Magos stella duce Bethlehemum accedentes, ex Arabia arcessit. Conferri potest Tribelli Diff. d. - post Iesum in rc is repraesentatum advenientibus Tom.
Disforati pag. ii seq. utor statuit, Christum accepisse cois re gnomen metorat ab oppido Nazareth miraculum in Canata. Galilaeae editum haud generatim fuisse primum cognomeuai Satanae quo Beelsebub dicitur, sibi esse ignotum ait cum ex lingua Syriaca tamen pateat, indicari calumniatorem Ochnsem: Ioannem Baptistam tradit paulo ante obitum Jesu capite u fuisse truncatum Iudaeos προυπριαιν animarum pro vera reruso. putasse, quod ex P. IX, ι, a. it comprobatum Jesum extreismo agno paschali comedendo haud adhibuisse finem de meis o. tam, sed perpessionibus instantibus a destinatis exequendis esse exclusum per impura animantia Petro in ecflas sensa. n.
fio. telligendos esse imulacrorum eultores: φνλίνην Pauli 36. a Tim. F. s. fuisse pallium et oraeuia ethnicorum Chris seq. io nato haud conticuisse: ea pependisse a fraudibus Meerdotum Chrestum Suetonii suisse Christum Josephi eni-monium de Christo esse genui m. dummodo oratio illa, quae in Actis Sanctorum Macario tribuitur nulla laboret supposi.s tionis nota decretum Tiberii. quo Christum in uis sue merum Deorum referre voluit, baud esse supposititium Mantor thaum enarrasse Iosephi Genealogiam Lueam vero Maisso seq. ria. Perperain Pharisaeis attribuit dogma metempsychoseos,ior quod ipsum jam flenderunt vindices Pharis eorum quantum ad hune errorem falso illis impactum, attinet. Ven P. Georg. Tatibius in Pan. I Obsere in ocii Trsamenti Libros
268쪽
Iuris divini circa id auia Theologorum es in eonvincendos, utando I. I pag. 4. adducaei vulgo ereduntur negasse Pag. spiritus ob locum actor. XXIII, 3. Verunt, quia ipsi duo dogmata inibi negasse suoque assen indigna censuisse tradu tur difficile ereditu est ipsos, non dari spiritus ullos, statuisse. Ipli enim, Deum exsflere haud abnuebant. Tertullianus quoque Hubesius corpora vocarunt illud, quicquid fictis de imaginariis opponitur rebus. Ἀttendendum hic est ad cujusvis definitione nominales, quae a cujusque arbitrio penti erasolent . Nec illud nobis adhuc ad liquidum videtur esse deo ductum, quod Sadducae crediderint, animos hominum esse . mortales, siquidem credideriant animas exuviis corporis exsolutas in alia ac alia subinde introire corpuscula, quod ipsum nobis ex inepho videtur conflare. In enarrandis Iudaeoruriae Philosophorum sectis, earumque dogmatibus, ac vitae genere, to legit Dannis Clerici vestigia ita tamen, ut passim non Iis. nulla adjungat vel emendet. me arai R. ardochaeus euius Epistolam ad Triglandium en D: Christoph. opust
edidit hue usque accuratissime omnitim ac ex propria notitia egitis disseruit Autor Ill accurate ostendit corruis
elas doctrinarum publicas penes Iudaeos. AEgyptios Graecos, iret seq. ct Romanos, ante Jesu nati aetatem invectas, simulque sapientiam Dei celebrat, qui doctorem Messiam tempore plotae exigente, miserit. Ioannes Clericus qui eadem fusius perutractat in Prolegomeni ad Histor Ecc Secutas II a funato nonnullis id intendisse istis est quod Soeiniani instar dogmatis venditant nempe Iesumis orerat exemplo perse.
estis sinio mortales veram virtutem docuisse; obnubilantes intre
hae, tegentes illud, quod missioni illi fuit maxime proprium nempe expromissionem vicariae satisfactionis pro genere humano. Pergit Autor ac demonstrat ecclesiam nequa ra6 seq. quam esse imperium vel dominatum, quod ipsum vel ex vita Christi moribus Apostolorum elucet. Idem exponit 29. dierum, atth. XVI. r. de Ecclesia petrae inaedificata obvium. deaesina non externa, sed invisibili, siquidem externa sis
rit ab Arianis aliquando subacta. mictum illud, quod Matth.
269쪽
Xmpisses occurrit ita explanat, ut per Ece iam intelligar
ures, oppositione ad umim, ad duos, tresve facta Ipse Tag. 333 per fractionem pans ---μψa, G π X. 4, XI, a, i relligit celebrationein agaparum ac sacrae coenae Antiochiae priina peculiaris Cristianorum congregatio extra Iudaeorum ascisa Synagogam exsilui fit tamen verisiimile . pleraque ejus co gregationis ritus ad morem Synagogae iuule composita. qiiippe ii qua Polus Judaeos docere consueverat. Egregia sun qua Autor de secessione Christianorum' a Synagogis Iudae tum assert recentiora vero ea videbuntur nonnullo quae dae praerogativis Apostolarum tradit, ad quas refert potestatem - mittenda ae ruinossi peccata Inter eas quoque satis solide eorum'. Ioeavit domini linguarum divinitus insilium, promissum, ex plerum. continuatum ultra Pentecosten, o II i e-- memoratam, ob loca nimis clara Mare. XVI, 7.αι cir. XIV, in
Apostoli haud habuisse sueeetares sunt existimandi me minumas, ipsi ita fuerunt collegae, ut primatum in ipsos aut Petrus aut alius ipsorum tenuerit, siquidem Hierosolyma coelestis duode . iam inaedifieata fuit lindamentis id est Apostolis a De. XLi. 'λi, M. Adde quod Ecesesiasa di doemres Eceles is 4 seM haud sint successeres Apostolorum, quare ea quae Apostoliseoneessa. sunt, haud ideo in ecclesassen quemvis possunt Mais drare vel trahi. Nec minus id pro false reputandum quod uulgo existimant, Apostolos fuisse eertarum Eeclesiarum Epis. 339 es pos Curianus e primis esst, qui eum in errorem incidit, cui Tertullianus de Pudic Cap. a meliora instillare potui set D. Darii Apostolos fingis exsitisse Episcopos sin ima quales lacnen priora Secula a Christo nato prorsus ignorarunt. - . postolos vestinentis sese a diverse hominum genera diser iussi. est improbabile. In intc, Bibliotheeae Notiuergens asservatur Commentarius ambroin, in quo ad acre M o via sunt haec verba omne Aristi ex ptia Maniso Paulo.
uxores habuerunt monachus vero erasit vocem Paulo, eiquae
270쪽
MENSIS IUNII A. MDe CXXXVII. aset
Epistolam judicat ab Aponota sulisse e seriptam. Ipse putat Pag. Iulum Levi, cujus fit mentio Mare IL, 4, ML suunmtthaeum. At quod pace Autoris addimus, me vocatu ο τῶ Λλφάin are. II. 4, adeoque matrem habuit Mariam silam sororem matris Domini, quae vocabatur Maria τοῦ Κλεαφα o. u. u. Ex hoe aliisque momentis . Ne Arus Haseu ostendit, udam Thaddaeum seu Lebbau haud diserepuisse a Levi, in Bibliotrica rem.
H. misi. VI, ae in Disi de Naphthalitiae Apostilarum
patria Cap. II g. 2 ιι quae est seunda in Syl a Dissertationum ejus Uervationum Philingiearum. Coniectat Autor, vocem gaberi descendere ex Syriae Gabaim. 93, quae publicam designet. Liceat monere publicanos in Novo Testamento Syriaco appellari ,- och
r. 7, ct alibi, quae vox ex Λrabica descendit. Ex a lores' collectores tributorum contra voeantur in Matth. V. H. Me XIR . Chaldaice Naa ex via Oli gendo. Vocula autem galesia videtur domi nata ex gaba da- ωο Sed hae sunt leviora. Autor Iudam minorem puta ac Lιbbatim suisse dictum ab oppido Galilaeae Lebba cujus Planius meminerit Hist. Nat. Lib. V Cap. XIX. Sed apud Plimum te .gitur ιbba Ita quoque legit alandus Palaestina pag. α jam olim D. visa Palmariin Nomen id indubie suxit ex Utar nisi Sti Codicis Plinii orem Leua confiris
ment Ordinationem, eharismatum olim effectricem Pauis bis collatain Λutor pronuntiat, eam vero nonra aetate charismatum. i. e. donorum Spiritus sancti extraordinariorum imo sa so ordinariorum esse conciliatricem, negat, quantum ad manunm mi positonem attinet Ordinationem proinde Presbyterorum nostrae aetatis pro mera' nuda reputat eaerimonia.
Ipse in ea versatur sententia Apostolorum, Presbyterorum vestitum Mud infrequentem exsitisse pallium, eamque obeausam provocat ad a Tim IK, ubi exsat vox φελονη, quam limpermulti per laceruam x penuIam interpretantur, quos equuI 3 . -