Historia ecclesiastica per annos digesta variisque observationibus illustrata auctore Gaspare Saccarello Taurinensi ... tomus primus vigesimus sextus Ab anno Jesu Christi 56. usque ad an. 144

발행: 1772년

분량: 413페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

ne rerum, se solis precibus, adjurationibu Me plicitas, quae

sunt artes hominum simplicium. Nam plerumque homines II bes , si lices, ct idiotae loe sciunt. Cyprianus vero Demetri aluim ita compellat: O s audire velles, O videre , quando a nobis daemones scurantur, c, torquentur flairnalitas i gris , c, verboru- tormentis de ob su corporium ejiciuntur , quando tisantes , O gementes voce humana, O potesate divina , flagella , c, verbera sentienter venturum Iudicem conflentur : Veni, c, agnosce vera esse, quae dirimas . Et quia Deos euere te dicis, vel ipsa, quos colis, crede , stat s volueris di tibi credere , de te ipso signetur, audiente te, qui nunc tuum pectus obsedit , qui nunc mentem ignorautic n Ne caecavit . Videbit nos rogari ab eis , quor tu adoras : Videbis sub manu nosra sare vinctor, O tremere cuptivos , quos tu his, eir, c, veneraris ut Dominos. Certe vel se confundi in fiserroribus tuis poteris , Dundo con exeris , c, audieris Deos tuor

uid sint interrogatidine n fra sutim prodere ; praesentibus licet vobis, praefigias tuus, O fallacias suas n=n posse celare.

Hactenus inprianus, qui eadem serine in libro ad Donatum egregie confirmat : Facultas datur immundos , c, erecticos

spiritur, qud expetnandisse hominibus immerserim, ad confessi

nem minis increpantibus cogere conflictantes , Uriantes , gememtes incremento psuae propagantis extendere , flagris caedere , igne torrere . Res iliis geritur , nec videtur , occulta plaga , poena manifess . Neque adjurationibus tantum , sed & aliis ab Ecclesia probatis ritibus, exsul stationibus scilicet, oratione , jejunio daemones ejiciebant , idque Christi Domini monitu, &exemplo , uti sacros Evangeliorum libros legenti patebit. a. Hanc itaque pellendi daeanones potestatem primis Eoclesiae temporibus pii quique fideles habebant , sed tamquam extraordinarii ejusdem Ecclesiae ministri, & munere nontaneae Dei erga homines bene*uentiae , ct gratiae , uti adposite inquit Auctor Constitutionuin Apostolicarum ; Episcopos enim dc 1'rae-sbuteros futile ordinarios in Ecclesia Exorcistas compertum est. Verum tepescente paullatim fide, ct crescente quotidie Christi aliorum multitudine , Ecclesia , illa qua liollet facultate dividendi in varias quasi partes , & diversis personis c

ferendi munia , & olficia , quae in Sacerdotio eminenter continentur, peculiarem Exorcistarum ordinem constituit, sublata

ceteris hujusmodi potestate . Quo potissmum tempore sectum

cypriam ad Dri

Eeelesia inllitiistia Lib. 2. eap. 26.

22쪽

4 Urs ToRIA id fuerit, difficile est definire ; quin tamen antiquissimns sit Exorcistarum ordo minime dubitandum . Neminit auctor Epistolae ad Antiochenos sub Ignatii nomine ; & Cornelius Romanus Ponti sex jam inde a seculo tertio Acu'thos duos, o qua draginta , Ex Niseus , in Lectores, cum Osiariis quinquagimia duos sua aetate in Romana Ecclesia extitisse commemorat. His adjungendus Firmilianus, qui in Epistola Cypriano ritalsa, postquam mulieris energumenae historiam narravit, subito , ii quit , apparuit illi unus de Exorcisis et is probatus .... qui fom

i ter resilit, in esse illum ne diis θω spiritum , qui prius fam

nas putabatur , osendit. Praeterea in Laodicena Synodo statutum legimus, qIod non oportet exorci re eos , qui ab Epistoris necdum promoti sunt, neque in Ecclesiis , neque in ardibus. In Antiochena vero Chorepiscopis tributum , ut ordinent etiam Lectores, Abdiaconos, atque Exor Ias . Denique ex Concilio Carthaginiensi quarto intelligimus, qua verborum sormula Exorcillarum ordo collatus fuerit : Jubentur enim Episcopi Exorcismorum librum ordinando tradere hisce sollemitibus verbis : accipe, ct commenda memoriae , c, habeto potesarem imponendi manus super energumenos spe hiaptizatam , fide Catechumenam . Quae sormula deinceps inserta fuit antiquis Ecclesiae Ritualibus , & legitur potissimum in Missali Francorum libro apud Mabillonium. Porro minoribus, uti vocant, ordinibus Exorcistas adnumeratos perpetuo sutile , vel ex eo facile cognosci potest, quod memoriae prodidit Severus in vita Martini Postquam enim dixit Hilarium Pictaviensem Episcopum tentas se Diaconi ollicium Martino imponere, & hunc seinper restitis

se , subdit: Intellexit pir altioris ingenii, hoc eum mori posse constringi, si id ei incit imponeret, in quo qui is locus injuria

videretur. Duque cxorcisum eum esse praecepit ; quam ille odidinationem . ne despexisse tamquam humiliorem videretur, nouro Lupit.

4. Sed enim cum Energumenorum caussa Exorcistas institutos esse cognoverimus, consequens est, ut in illorum po tissimum cura versatos fuisse intelligamus . Exorcistarum it Mque erat energumenis quotidie manus imponere , & pro eis intente precari; ipsis in Domo Dei adsidentibus quotidianum vietum praeparare ; innocuis denique occupationibus, uti verrendis templis , aliisque similibus negotiis distinere : Omni die inquit Concilium Cartilaginense Iv. Can. 9 OG Exorci D euese

23쪽

gumenis manur imponam: Can. vero 9 I. Pavimenta domorum Dei energumeni verrant: Et 92. Gergamenis in domo Dei σὐsidentibus pictus qmtidianus per Exorripas opportuno tempore myni iretur. Praeter haec putant nonnulli, Valesius praeserti in& Gothosredus , factos etiam ab Exorcistis sutile Exorcismos, quos utili probaque consuetudine ab antiquissimis usque temporibus Ecclesiam in Baptismo adhibuisse compertum eli . Negant tamen plerique , & ad ordinarios tantum ejusdem Sacramenti Ministros ex veteri instituto eos speetasse contendunt: atque his quidem accedendum existimamus, quippe cum nihil serme in Ecclesiastica antiquitate magis eXploratum videatur. Ceterum necesse est cum Clarissimo Trombellio animadvertere in aliquibus fortasse Ecclesiis paries aliquas in Exorci sinis Baptisin libus vel ipsos Exorcistas habuisse ; id enim colligi poste videtur ex capite xxv. libelli, quem S. Hild ephonsus ad hunc modum inscripsit: Liber adnotation m de cognitione Baptismi: in quo quidem dicto capite haec extant : Ex=rcifundi viritis illius rei

signictatis fuit , quod Innaticum increpudit Iesus : in exiit

ab eo Daemonium . Ad insur hujus increpationis Dominicae imcrepat etium Episcopus voce propria.... Ba deinde his Exoreis anus a mini Iris inchoatur .... Sicque eadem increpatio Exorcis rum pronuntiatione completur, donec omnes catechiseni sub exodicismis Vantur. s. Quod paullo ante filiis Scevae, Christi nomine impie abutentibus , accidisse diximus, quamplurimis fuit salutare . Postquam enim Judaei, atque Gentiles, qui Ephesi versabantur, omnia intellexerunt, cecidit timor super omnes illis, magnificabatur nomen Domini Jesu ; multique credentium P niebant confitentes, ct annuntiantes actus tuos. Multi antem ex iis, qui fuerant curiosa sectati, contulerunt libros , ct com-ὼusserunt eoram omnibus , in comptitatis pretiis illoram , inpenerunt pecuniam denariorum quinquaginta militum. Ex quo judicari facile potest quantum magicis artibus eo tempore tribueretur et Etenim cum sacris, profanisque Scriptoribus ea potiss,mum euriose dicantur, quae ad hujusmodi artes pertinent; consequens est, & omnium serme Doctorum sententia probatum, illos , quorum hoc loco meminit Lucas , Magiae operam dc-

disse . Et sane Beda Curiosa explicat magicae artis in striaw,ςujus sectatores merito fudis libros incendant , magno licet pretio aestimator. Cur autem nefariae artis libros incenderint, Iias valde

eram

Libri magica

colithuriintur .

24쪽

II a

6 HIs TORIA valde sane probabiles caussas adfert in cumenius , ne scilicet

quis in posterum Iubiferae eorruptionis particeps 8eret; deinde ne quippiam ex hujsmodi eriminis pretio acquirerent. Verum

non ita facile explicatu est , utrum de Conses one publica, vel generali, an privata , vel speciali intelligendus sit Lucas, a quo relatum vidimus multos credentium venisse confitentes, o amna antes actus suos . I ii horum enim verborum interpretati ne eo vehementius dissentiunt Eruditi, quo dissicilius est definire , utrum fideles tantum, qui Bapti sinum suscepissent, Credemtium nomine Lucas appellaverit; an vero illos etiam , qui in Christum quidem crediderant, nondum tamen haptismate fuerant abluti. Verum qiioquomodo sese res habeat. nihil certe ex sculpi inde poterit adversus Sacramentalis Consessionis necessitatem , quod nonnulli perperam existimarunt : Quippe cum non hoc exemplo , sed verbo Dei, atque aperiis lima seculorum omnium traditione nitatur , uti opportuniore fortasse IO-co adversus Heterodoxos , qui eam veluti in tollerandum prorsus jugum impie abjecerunt , pluribus ostendemus. 5. inter hare cum diu Ephesi mauiset , induxit in animum Paulus, peragrata Macedonia , & Achaia Hierosolymam proficisci, ut inde Romam peteret: His autem expletis , inquit

Lucas, propositis Paulus in spiritu , transta Asicerinis Achaia ire Hierosolymam dicens et quoniam psquam fuero ibi,

oportet me Romam videre . Christianos enim, qui Romae versabantur , videre jamdiu , vehementerque cupiebat, ut aliquem

fructum haberet in iis , sicut in ceteris gentibus. Missis

tamen in Macedoniam Erasto & Timotheo, qui eleemosynas H erosolymitanis fidelibus perserendas interea coli gerent , ipse substitit ad tempus in Asia , & priorem ad Corinthios Epist Iam Ephesi scripsit. Ubi enim vel a Stephano , Fortunato , &Achaico, qui Corintho ad se invisendum perrexerant , vel ex epistolis, quas Paulo reddendas Chloes domestici eisdem tradiderant ; vel ab Ecclesiae Corinthi principibus viris, qui ad eum Litteras dederint , intellexit Corinthiorum Ecclesiam disi diis perturbari , ct credentium fidem , ac mores este corruptos; iot tantisque malis illico ea , gravissima sane, Epistola consulendum existimavit . Sunt profecto qui putent non Ephesi , sed Philippis Apostolum ad Corinthios primum scripsille , & se ii scriptione , quae ad calcem graeriorum exemplar um Occurrit, potissimum tuentur . Verum Latini, plerique etiam Graci codices

25쪽

dices Ephesi exaratam epistolam docent I adscriptionem vero . qua Philippis exarata fertur , neque in Manu scripto Alexandrino , neque in Graeco & Latino Claro montano , neque in Graeco S. Geomani , neque in praeclarissimis aliis est reperire . Praeterea Paulus nomine Ecclesiae Asiae, & praesertim Aquilae , ct Priscillae . quos Ephesi commoratos certo scimus, Corinthiis salutem didit : Glutant vos Ecclesiae A e . Glutant vos in Domino mu

ium Aquita edi Priscilla , eum domestica sua Ecclesii , apud quor

e, hospitis. Et ejusdem Epistolae capite xv I. S. se usque ad Pentecostem Ephesi moram ducturum testatur : Perwanebo aurem 'bes urique ad Pentecos . Ex quibus sane colligitur Aposto-Iuin Ephesi suis te cum ista scriberet. Porro priorem ad Corinthios Epistolam hoc labente anno , alteram vero tantum sinquenti scriptam ni ille , quod Usserius , & Peactonius inficiari videntur , vel ex eo potissimum cum Tillei non tio vero similius Putamus , quod Paulus in secunda memorat Corinthios ab anno superiore eleemosynas dedille : hoc enim vobis utile es , qai non solum facere, sed c, velle enisis ab anno priore; & iterum :Scio enim promptum animum vestrum, pro quo de vobis glorior apud AMacedones . uuoniam O AGaia parata es ab anno prc-

terito , vsru a multitio provocavit plurimor. In prima vero eos-ciem de Colle diis hactenus faciendis admonet: De collectis au

tem , quae snt in functos, sedit ordinapi Ecclesis Galatiae , itac, vos fucite . Per unum subbuti undiquissique os in apud se

reponat, recondens quod ei bene placuerit: ut non cum venero, tune collectae fiunt. Quod certe argumento esse videtur , priorem Epistolam anno ante alteram exaratam suille. Stephanum, Fortunatum , & Achaicum revertentes Corinthum primam hanc ab ipso Apostolo acceptam epistolam det illisse Graeca Scholia dicunt , ct omnes seri ne prudenter quidem existimant; cum enim jam antea a Paulo Timotheus discessii set , constat in magno eos errore versari, qui ab ipso Corinthiis perlatam contendunt. 7. Que Paulus in prolixa hac , & multiplicis doctrinae reinferta epistola persequitur singillatim recensere, & nimis longum esset, & ab Historici munere alienum plerique sorte judica Tem ; praestantiora tamen paucis attingemus, & aliquantulum illustrabimus, quippe cum ad veteris Ecclesiae fidem , & rerum Christianarum origines cognoscendas pertineant. Fideles itaque , qui Corinthi versabantur, cuin non eodem omnes institutore Christianam fidem es lent amplexi, de suo quisque magistro glo

xta . II. ad Cer iit.

De dissentione inter fidelesco linilii .

26쪽

rtabatur, & Pauli quidam, Apollo , vel Cephae alii Discipulos se publice palamque profitebantur : Hoc autem dico , quod mno utrique pestram dicit : Ego quidem sum Pauli : ego autem

apollo: ego vero Cephae. Atque hinc factum, ut acrius inter se contenderent, dum suum quique magistrum studiose ceteris anteferrent . Quamvis autem Corinthiorum aliqui Philosophorum etiam, S Pseudo-apostolorum nominibus sortasse gloriarciatur, in quos invehitur Apostolus ; de dissidiis tamen cum ipsius , tum Petri, & Apollo caussa Corinthi exortis Paulum loquutum fuisse cerio credimus , neque iis adsentiendum arbitramur , qui putant alios prorsus schismatis auctores, quorum nomina pudoris causa siluit, innuere Apostolum , atque id tantum allato loco docere, scilicet , non per Impiorum modo . quod Corinthiis acciderat, sed neque Pauli, Apollo, vel Cephae nomina Schismata a Christianis esse facienda . Hanc quidem ipsoriam sententiam confirmatam prorsus alierunt iis e)us.

dem spistol. ae verbis: Haec autem , fratres , trans guravi in me, Apollo , propter vos et ut in nobis discatis , ne supra quam scriptam es , unus adversus citerum in tur pro alio .

Ucrum contra pugnant qu. e Paulus scribit capite tertio : Cum

enim quis dicat: ego Didem sum Pauli: alius autem : Ego Apu-A ' nonne howines sis Z uuid igitur es Apiau 3 uuid vero esses Misi i ejus eri credidistis, ct unicuique scat Dominas dedit. Ego plantavi, Apollo rigavit; sed Deus incrementum dedit. Itaqtae neque qui plantat es aliquid , neque qui r gut ; ted qui incrementum dat Deus . uui autem Inantat. c, qui rigat, unum sunt. Namque ex his certe liquet Pauli, &δpollo , ct Cephae caussa Corinthios inter se contendisse . Quin idipsum satis etiam Apostolus declarat, dum negat se quemquam baptizasse , ne quis diceret se in nomine Pauli baptizatum else . Et sane vetustissimus idemque gravissimus auctor S. Clemens, qui Corinthiorum res quidem perspeetas habuit , haec cademia ipsorum dissidia commemorans, varia eos animorum inclinatio ne in Apostolos testatae sanctitatis , & in virum ab illis probatum propendi me significat: Sumite , inquit, 'isuam P. Anti

a; soli . uuid primuis vobis in principio Gungelii scripsis rPr oti in Diritu ad vos Litteras dedit de se iis , c, Cepha, O Apollo ; quia etium tum dioersa in si diu sissi eratis . Sed

paria illa animo in inclinatio minus peccatuis vobis intulit: propendebatis enim in AI fudit testatue jandritatis , ct in pirum --- Digiti es by C oo le

27쪽

ab iliis probatum . In eadem quoque sententia Augustinum Jasu Cust. suisse comperimus : Temporibus Apostoloruin , qui dicebant: aes. ss. Ego quidem fum Pauli : ego quidem Apollo : ego autem sum Aratust. de u-Cephuc ; quamvis non per impiorum , ita fanctorum nomina , 'i Q βυt c , ipsi tamen i tu schismata faciebant . Denique ut ceteros o- ' mittam , haec Ambrosiaster suis in Paulinam EpistoIam commen. tariis prodidit : Assire haereticorum dissentientes ab invicem θο- πιβ'm m. minibus devoti , Pauliani , ct Petriisni , ct Asolidiniisti diei R CC ' volebant, non Chrisiani; quod valde exprobrat Assuetas . Et rursus: Sic mi haeretici, qui δε aut Photinianos , aut Arianos

aut Cataphruas, aut Novatianor, aut Donatianor, aut Agmnichaeos vocari non abhorrent; ita in Corinthii. Porro conten- Aa xVNI.a . tionis, de qua hic agitur , occasionem quidam hanc adse- δ' cor ει runt, quod cum Apollo , teste ipsomet Luca , esset Pir eloquens, Paulus autem sermone imperitus, ut ipse de se fatetur uterque vero Corinthiis Christum praedicasset; qui illius opera crediderant ipsius eloquentiam extollentes Paulum ejus comparatione deprimerent , eoque magii tro , tamquam doetiore gloriarentur : aliis contra Paulum tuentibus. Sed enim fieri etiam fortasse potuit , ut Corinthii diversis , quae jamdiu Graeciam invaserant, Philosophorum Sectis adsueti, eumdem & a CD tholicis servari morem , & a Paulo , Cepha , Apollo , ceterisque Evangelii praeconibus totidem Selitas constitui arbitrantes, eorum cuilibet proprios, qui de praeceptoris nomine nuncupare tur , assecias adhaerere sibi. falso suaserint. Quaecumque ta- ..crimet' men contentionum caussa Corinthi fuerit , dolet vehementer

Apostolus fideles dissidiis hujusmodi perturbari, obsecratque , ut a Deo vocati in scietatem filii ejus CBrisi Domini nosti , idipsum dicant omnes, & sint perfecti in eodem fensu , ct in eadem sententia: Non enim in hominibus, sed in Domino tantum Christianos gloriari oportere : Nemo itaque glorietur in hominibus, omnia enim vestrasunt, spe Paulus, sue Apollo, sive Cephas, spe mundus, spe vita , spe morι , sue praesentia, spe futura: omnia enim psra sunt , vor autem Chrsi , risus autem Dei.

8. Porro hisce partium studiis adeo distinebantur Corinthii , ut nihil curare praeterea viderentur ; de illa etiam, quibus confidere quammaxime oportuisset , per summam incuriam negligerent . Cum enim quidam , quem Chrysostomus,

incestunt a

& Theodoretus putant suisse aliquem ex Doctoribus, novercae , I

28쪽

ro IIII TORI Alectum, idque Patre sceminae illius viro adhuc superstite, vitiare ausus euet , eaque summo omnium scandalo abuteretur;

foedum adeo crimen , publicum licet & apertum , dissimulabant, & incestuosum in suo flagitio impune vivere sinebant. Omnino auditur inter vos fornicatio, in talis fornicatio, qualis nec inter gentes , ita ut uxorem patris fui aliquis 8abeat.

Quare Paulus animo vehementer adsectus, Cum gravem ipsis negligentiae culpam exprobrat, tum incestuosum hominem ab Ecclesiae consortio excommunicationis sententia pellere jubet.

Et pos insuti sis, O non magis luctuis his sis ut tollatur de medio veVirum qui hoc opus fecit . Ego quidem absens compore , praesens autem Biritu , jam iudicavi ut praesens eum, qui se operatus es, in nomine Domini nHri Iesu Chrisi congregatis possis O meo spiritu , cum virtute Domini nostri J D, tradere hujusmodi Satanae in imeritum carnis , ut fpiritus fulvus si in die Domini nosti Iesu Chri . Satanae tradi Graeci quidem Patres existimant perinde esse, ac re ipsa imperio &tyrannidi daemonis ita permitti, ut ab iisso quis possideatur , vel aliquo saltem morbo vexetur , quo anima purior et secta salutem in judicio Christi assequatur. Constat enim primis Ecclesiae temporibus frequenter usu venisse , ut qui in crimen aliquod grave inciderent, morte, morbo, vel daemonis obsessione punirentur: id quod, vel ab excommunicatione ipsa , &diris quibus reus devovebatur, repetendum erat, sive ab alia Ecclesiae potestate eo tempore concessa , ut quemadmodum valetudinem prodigio restituebat , & daemonia ejiciebat , ita &divina vi morbos inserret , & Daemones in excommunicatorum corpora immitteret. Verum Latini omnes, & Graecorum etiam plerique, ita Pauli sententiam intelligunt, ut non modo Satanae corporaliter cruciandum traditum , sed a fidelium communione segregatum praeterea fuisse incestuosum aperte doceant . Illis , inquit Tertullianus , traditis Satanae, ides extra Ecclesiam projectis r & alibi: Abjicitur extra Ciciitateis in locum immunduis , deditus scilicet Satanae , in interitum eamnis , nec amplius reaedificatur in Ecelsa pos ruinctis. Tertulliano concinunt Hilarius , Hieronymus, Ambrosius . Augiastinus, ac. reliqui Latini Patres; Graeci pariter Origeues, Chrysostomus, Theodoretus, aliique . Constat autem hoc sane gravissimo poenae genere alias saepe ad reorum contumaciam coercendam usum fuisse Apostolum Timotheo enim significat se Alexan- sit acies L . COO e

29쪽

ECCLESIASTICA, II

AIexandrum , & Hymenaeum Satanae tradidisse; atque ex com- Jssu Cust. municationem certe intellexit ubi ad Galatas scripsit et Si quis s.

annuntiaverit vobis praeter id, quod accepistis , Gnathema sit. r. Timoth. r. 9. Quod vero qui ea sententia percellebatur , ab Eccle- Griat. I. sa ejiceretur, idque excommunicari a Majoribus diceretur , ' ' non quidem a Paulo est primitus institutum . Etenim Hebraeo' dὰ tu usu

Tum quoque moribus receptum novimus, ut non Templo tantum , sed Synagogis etiam iis omnibus interdicerent , qui sese immani aliquo scelere polluissent. Hinc apud Joannem Ie- Ioannis 's. crgimus, non solum Judaeos hujusmodi poenam comminatos fui ite ιβ. iis, qui Jesum Christum elle dicerent . eademque mulctatum ab ipsis coecum , qui oculorum lumen a Christo receperat ; sed Dominum quoque praedixille fore , ut illa ab iisdem allicerentur Apostoli , cum ait : Adique Synagogis facient vos . Qua re Cyrillus : magnum, inquit, repera vis Iudaeos opprobrium c U.lausa. ducebatur , si quem de Synagoga ejecissent ; sicut enim nunc ho- 6.c p. zo. micidae , vel adulteri, vel ceteri capitalibus criminibus Rei ab

Ecclesia pelluntur, ita tune Confesseres Christi a Synagoga I

daeorum eliminabuntur. Apud Essenos praeterea terribile excommunicationis genus in usu futile Josephus prodidit : Depre- IMeph de MILhensos in peccatis a sua congregatione depellunt : qui Iuli-- P. ter fuerit condemnatus , myerabiti plerumque morte consumitur . y rilis quidem Sacramentis , ct Ritibus obligatus , neque capere ab aliis oblatum cibum potes ; herbas vero pecuduis more decerpens , ct fame exffiis per membra corrumpitur . Ob quod etiam plurimos plerumque miserati extremum spiritum agentes receperunt, juscientem pro peccutis eorum , quae urique ad mortem adduxerit, poenam luUse censenter .io. Quin & Gentiles, Romani potissimum , quadam ve- Excommuis Iuli excommunicatione in sontes animadvertisse videntur ; cum Πῖς tio .pud quis scilicet, ob nefandum aliquod facinus, Diris devoveba- ψς ini*tur . Erant cnim Dirae infernales furiae , quibus cum quis V Q vebatur , poterat , Dionysio Halicarnassaeo teste , a quolibet im- Dionys. I. a. pune occidi. Apud Gallos vero si quis eorum Sacerdotibus, qui Druidae dicebantur , non paruisset penes illos enim erant tum capitalium , tum publicarum privatarumque rerum iudicia ) eorumque decretis non stetillat, sacrificiis penitus interdicebatur : Quae poena gravissima quidem ipsorum moribus ha- CAEDr bebatur . Nam quibus sic interdictum erat , ii numero scele- . V ratorum censebantur, ex quo fiebat, ut ab iis sibi quique sedu-

30쪽

Excommuni

ctus a

Io caverent . rati nimirum quacumque levi cum eisdem comis municatione se ipsorum sceleribus inquinari. II. Itaque Christi Domini auctoritate, qui non solvendi modo, sed & ligandi potestatem contulit , atque Apostoli Pauli exemplo , excommunicationis poena adversus graviorum peccatorum reos majores uti consueverunt . ut stetit olim de

radiso Adam , se modo isti ait Hieronymus de Eccles a

ejiciantur. Quod lane recolens Tertullianus eam ideo Dipinae censurae nomine appellandam existimavit: Ibidem etiam exsomtationes, castigationes, ct censera dioina : nam ct Dieatis magno cum pondere , ut apud certos de Dei conspectu ; f-

mumque futuri judicii praejudicium est , s quis ita deliquerit,

ni a communione orationis, conventus , c, Omnis Sancti commercii relegetis . Ceterum poenam eamdem Tertullianus ipse

aniathema alibi nominat: Scorpio prostea anathema inlidito , c, resin dicto in με pore morientem: & pluries variis plerumque so mulis describit, ut cum ait, lanistam arcendum ab Ecelsa, vel Sinpri Reos arcendos ab omni communione fraternitatis; item relegare in perpetuum di dium ; communicatione interduecere ; probibere , ne in Ecclesum recipiatur I communicatione depellere ; rursus submovere a limine , O οwni tecto Ecclesae; dure extra Ecclesiam ; Sacramento benedictionis exauctorare: absolutionein denique ab excommunicatione dicit: largiri psi, liminium Eccle sicae pacis; ad Ecclesiam revocare ; c, Leci sae concorporure. Cyprianus quoque modo gladium diritualem appellat, uti in Epistola ad Pomponium : Spirituati gladio I perbi , ct contumaces necantur , dum Ecclesia ejiciamar: modo absentionem, & aliis , atque aliis loquendi modis ad eam

saepe innuendam utitur , scilicet arcere a communione non communicare , vel a communiculione cohibere λ excludere , vel cicere ab Ecclesa; abstinere a communicatIoue, depellere , comdemnare , aliisque hujusmodi formulis , quae longum eis et a fiaserre . Tamen, cum a communicatione potissmum Christi corporis arcerentur qui censura Ecclesiastica percellebantur; hinc sactum , ut frequentiori usu ex inmunicatio diceretur: Quare

Cyprianus idem: Eucharisiam quotidie ad cibam salutis accipimus; intercedente vero aliquo grapiore desicro , dum absenti, c, non communiciantes, a caelest pane prohibemur , a Christi corpore separamis ; & palillo post: ut manifestum est, eos videre , qui corpus ejus attingunt , tauripiam Dre communicationis

SEARCH

MENU NAVIGATION