Aphtonii Sophistae Progymnasmata. Partim à Rodolpho Agricola, partim à Ioanne Maria Catanaeo latinitate donata. Cum luculentis & vtilibus in eadem scholiis Reinhardi Lorichij Hadamarij. Nunc verò omnia multo quam antea & emendatiora, & meliori artifi

발행: 1591년

분량: 570페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

et I A PHTHONII

Quid habere nobis turpe sit, quaeris ' nihil

Sine quibus re pueriant enim qui di cerunt: Impossibile pecuniis indigentem bone principari, studioque vacare posse Atqui ubi non honoratur virtus ibi nota est possibile firmum optimo ruiri esse iri' publicae statum. Cuius rei meminit Avis h.

meri 11.Iliados ubi Hector auguria reliqua negligens loquitur Erasino interprete ad hunc modum:

Ad dextram Eoi euiant mihi Solis ad ortram, An lauam ad Sotim occidis umino lis que tone

bras.

Verum nos Iouis arbitrio parere nec usum GEAltitsuantis, ι imperiurn tenet 'nus ira om

nes,

rentes.

st Q Fabius Maximus chim augur e taset licere ausus est optimis auspiciis αgeri quae pro cipiab. salute fierent croae

contra

142쪽

eontra Rempub serrentur , contra auspicia fieri, ut ait Cicero in Catone maiore.

Caeterum olim apud Gentes auguria vel auspicia summis studiis obseruabantur ac maior illis adhibita fide propter miraculum Acti Navij. Quo tantus honor accessit, ut nihil belli domique postea nisi auspicato gereretur, ut ait Liuius libro primo Hine damnatus fuit L. Iunius, qu6d auspiciis neglectis, classem tepestate amisit: Et P. Claudius , quod cum auspicia more maiorum petem pullarius non exire pullos cauea nuntiasset , eos iii mare iusserit abiici, licenc: Aia esse nolunt, bibant. Va er. lib. I. cap. q.

Sunt autem sententiae simplices, quae simpliciter sine rationis subiectione proferuntur, ut liber est is aestimandus, qui nulli turpitudini seruit. Item: gens aeque is est, qui non satis habet,& is cui nihil satis potest e Item Optima vivendi ratio est eligen

da, cam iucunda consuetudo reddet. Quae sententiae non sunt improbandae propterea ouod habet breuis expositio, si rationis nullius indiget, magna delectatione.

Sed illud quoque probandum est, genus

sententiae, quod confirmatur subiectionerationis, boc modo: Omnes bene vivendi H ratio-

143쪽

pterea quod sola virtus in sua potestate est,omnia praeter cam subiecta sunt fortuna domitiationi Vide Ciceronem . ad Herennium.& Quint lib. 8. cap. I. Composita, e Sunt sentetiae quo dupli ces efferuntur, hoc modo , Sine ratione: Errat qui in prosperis rebus, omne is impetus fortunae se putant fugisse . Sapienter cogitar, qui teporibus secundis casus aduersos reformidant. Cum ratione, hoc Paeto Qui adolescentium peccatis ignosci putant oportere, fallutur, propterea' od aetas illa non est impedimento bonis ritu diis: At hi sapienter faciut, qui adolescerites maxime castigant ut quibus virilitibus omnem vitam tueri post mi, eas in aetate maturissiata veli ut comparare. Multos Hye malum, re Vi sies Iliados secundo loquitur ad Thersitem ἀκαγαρον

in prouerbio: Imperatorum ultitudo Cariam perdidit ita vertit Multos imperitare malum est Rex unicus esto C. Caesar Caligula,cum audiret fortelleges, qui C. sei causa in Urbem aduenerat, concCrtates apud se super coena det nobilitate ge

As, ut ait sciet. Vnus dominus sit, urius

144쪽

Rex. Est aute triplex Reip. status o stensa -τ re id est , principatus populi, tu χ η, id est , unius principatus, Guyx xio , id est, status Reipub a paucis administratae.

Atqui nihil peius licentia multitudini Aqua nulli paretur, sed pro sua quisque libidino rem gerit. Hanc Graeci vocant ἀνον iis, malum ferme tyrannide peius. Par malum et aut λ X. Probabilis Oe Priscianus verisimilem appellat.Vtes quis cum malis conuersatur libenter,numquam de hoc bene interrogaui viro:sciens quoniam talis est,quales illi, cum quibus conuersatur. s. c., amicos, Linc. Vnde Psalm I Cum

te innocens eris, cum electo electus S ' ' eris in cum peruerso peruerteris Celebratus lic senarius a Graecis abest elut- λῶς καὐτr ὐτό σ1 ίακις, id est , malus ipse fies,si malis convixeris: Corrumpiat enim mores bonos colloquia praua. Et,s iuxta claudum habites , sub claudicare disces. Vide Erasmi prouerbia Plutarchus in commentario de ratione dignoscendi verum amicum ab adulatores, cribit tantam habere vim assiduam consuetudinem , ut imprudentes etiam imitemur vitia eorum,quibuscum vivimus. Sic Pla-

145쪽

tonis semiliares eius gibbum imitabantur Expers malorum, oec Aphthontias rit/τ νβiox, habere vitam, inquit, trinitia nulli licet inuenire. Recte Hesiodus: Ipsa dies quandoque parens , quandoque nouerca est. Proinde Pliniusso diabitare dicit, utrum natura saepius nota circa

sit,an mater, ut quae tot venena , tot item

remedia progignat. Vide Chiliades Exasini. Nemo , est, qui semper in tranquillitatis portu nauiget. Quψtus Q is

que est hominum, quos non teneat aliud atque aliud tanquam in Panegyre malorum insertunium It sapienter Solori protulerit: Si in unum locum cur hi mala sua contulissent, uturum,Vt propria deportare domum , quam ex omni mi seriarum aceruo portionem suam ferre mallent, ut ait Valerius libro septimo

cap. t.

Si perlata , e Priscianus super latitans sententias vocat ut Fama malum , Vonon aliud velocius ullum Nobilitate 4-get,3 c. Difirmius nihili e Versus Homericias

146쪽

Qia em Erasmus in prouerbio,Homo bul Homola est, ita transtulit Nil homine enutrit bis a tellus infirmiu alma Catanaeus Debilius nil terra facit mortalibus ipsis Glaucus Iliados sexto vere loquitur in hanc sententiam Tale genus est hominum, luale foliorum,&c. indignum Theognidi, cre.Nomen est poetae Graeci, cuius ut Tertullianus aithsaepe neminit in legibus Plato: Et Erasmi ip ouerbio: Optimum non nasci, carmen hcc eius citat:

Icem prouerbiali figura dixit:

Qui vitam in miseria, e Hoc argumentula id st)li ingeni exercena causa tractari solet,Non ut paupertatisquet iuxta prouerbium sapientiam sortita est ysuspendiosi arbor deligenda, aut desiliendum a quinque scopulis, vel rupibus in undam, Verius est, quod S. Chrysostomus in Epistola ad Hebraeos scriptum reliquit: Paupertas est manu ductrix in via, quae ducit ad coelum. Sed hoc malum influxit

humanis mentibus,ut honori sit pecunia, Mnemo, nisi diues, honore dignus habeatur, ut ait S. Ambrosius 2 Officiorum cap.

147쪽

ras.

ut Ialienalis Saty. 3. inquit. Haud facile emergunt, quora ututibus obstat Res angi ta domi. Et Satyra septima. Neque enim cantare sub antro Σήver Pierio, i ruet niue potis contingere su V

Paupertas,atque erisun ps , quo nocte dicil Corpus eget.

Quippe, t Aristoteles primo Et bicc rum inquit: fieti non potcst,aut non fac te fit, ut is agat res praeclaras cui faculm tes desunt Multa nanque per amico S. Per diuitias, per ciuilem potentiam, tanquam per instrumenta aguntur. Et in decimo, i cribit sapientem Giustum rebus his indigere, quae necessaria sunt ad vitam. Idem ut Laertius Diogenes scribit lib. de . Vita philosophorum luinto dixit:. Uirtutem ad beatam vitam sibi minime sufficere, quippe corporis bonis exterioribusque indigere. Improbis ima faciet, O e. Vnde Hotat in Odis: lib. 3. Oda 24.2M e Pumpauperi s opprobriam, iubet uiduis face e pati Inrtutis uri iam deserit arduae. Mantuanus in Bucolicis. Pais trita immica bonis est moribus Omne Liab

148쪽

Tabitur in itiit culpa celeri inque ministra es. Pectinis corrans et ur, e c. Sed haec sunt exercitii gratia dicta, cum contrario diuitiae malorum itu irritana ema, stimulos anatores subdant, atque fenestram aperiant criminibus, ut praestiterit honesta paupertate laborare, quam a iuultis diuitiis asiluere. Hinc Menander:

Id est, honestius est pauperem esses, quasniniuste diuitem. Duo sunt, ut inquit in nouis Rhetoricis Cicero,quae possunt ad turpe compendiu

permovere, inopia, auaritia, Vnde si ut legati, atque causidici pecuniis saepe corrupti causam deteriorem foveant, ac tue atri ur. Ergo lex erat apud Corinthios ne legatione funge rues acciperent munera.

Et lege Cornelia cautum: Ne qui lcgatis

exterarum nationum pecuniam X pensam ferret, ut ait 'impeius Laetus. Inter cartera fuit obiectum A schini, quod munera legatus acceperit, ut ait u intil. lib. - .ca. . Et Demosthene ipse , accepta pecunia cotra Milesios loqui noluit, argen- tanginam se pati dicens. Vide Gellium lib., cap. 9. .Erasmum in prouerbiis. Porro nihil est tam sanctum , quod non violari, nihil tam munitum, quod non X

149쪽

pugnari pecunia possit unde Philippias

Macedonum Rex an praesidium tam σ1i et dissicile accessu rogauit, ut asinus auro onustus accedere non posset. Non tamen id iuris,se. In repub diuit splus, honoris .authoritatis haberit. quam pauperes: dat enim census honores, pauper ubique iacet. Quippe quemadmodum timiditatem atque contemptiam aupertas adfert,sic opulentia πον ἱκοίαν , oc est, loquendi confidentiam adducit, ornamentum populares Vulgus dioitu dulci,ut ait Horatius, fortuna ebrium, tio Cputat suis diuitiis deberi, ut quicquid dixerint,id protinus quasi Apollinis oracla tum omnes suspiciant, approbent, ut

ait Erasmus in prouerbio: Arnaeus, e Homerus Odysseae a loquitur in hanc sententiam: Prodiit pauper publicus,qui per urbem Ithacam mendicabat, cuius erat insigne vacuum continuo ventrem cibo potuque X plere, vicalia ei nulla seu virtus. Aspectu sui procerus , cui nomen Arnaeo ex ipsa genesi mater indidit. Iuniores vero cuncti Irurci vocabant , quoniam si quis vellet, Dontium ferebat more Iridis. Ad id respicietis Ouidius,in Ibin inquit:

150쪽

PRO GYMNASMATA. 123 Sualis erat nec nonfortuna binominis Iri.

Paupertis sensit mala, c. Vir sies mendicus visus multa patiebatur, contumeliis adfectus a Melanthio, qui calce quoque eum percussit. Antinous scabello petiit, Odisseae. 17. Et cum proe cibis vinoque essent obruti,in lystem debacchati sunt. μου Etenim Minerua, ut lyssis animum adhuc magis iniuriis exerceret , procos ab iniuria non permisit abstinere Undecte 'μVlsippus pedem bubulumia canistro corri επω piens iecit in lyssem, ut habetur Odys

dit paupertas inglorium, id est , claro lo Vt Aeημ. conatos, Obscuro atque conten, pios se cit. Illustre genus sine diuitiis in nos de it 'I

SEARCH

MENU NAVIGATION