장음표시 사용
341쪽
5 PISTOLA. mdetur Iustiniani constitutione:Argenti, inquit,
distractores armata quidem militia abstinere sancimus. aliam vero quam umque sine metu
prς sentis sanctionis posse sibi acquirere.& hoc pacto interpretabar caput illud, quo omni mi litia serui prohibentur. Nam de inermi quoq. hac & togata militia Marcianum illic locutum' ex Vlpiano apparet: Si seruo alieno militia rea linquatur, an domino quaeratur legatum, quaeritur.& aut scit seruum esse & dico, inquit,aestimationem dct,eri: aut ignorauit,& denegari fidei comissi perseeutio debet: quia sit scisset seriauum , non reliquiiset. Legari autem posse, aut haered. relinqui aliquas ex his, multis locis di citur. Sed hoc tamen mihi scrupulum iniicie ' bat . item illud, quod velli pignorique obligari quaedam possunt: ut cum haec in armatis cadere no possent, crederem has non esse Claudianas illas militias, nisi forte paulatim in eam
corruptionem ventum esse opinemur. nam Scillud armatarum habere videntur, quod septimo decimo anno minoribus neutras habere licebat. sic enim interpretor apud Sc quola, quod alumno prscepit militiam illa cum per aetatem liceret, ex Vlpiano libr.ri. ad edictum. His autem coniecturis ducebar aliquando ut credereno me harum militiarum ex causa potius quam ex casu fuisse,ad illius missionis similitudinem, quae causaria dicitur eidem ad edictum de his qui notantur infamia, tum Macro de re militari, & aliis. Qua tamen in re sententiam tuam
342쪽
3 o EpISTOLA. expecto. Item illud, ut cures ex Marcianis no uellis hunc mihi scrupulum euellere. Iam vero illud scire velim, quorum stipendiis inerme alii milites militauerint. Iustinianus enim ait, principum liberalitate eos meruisse. At Scaevola,a nescio quo deberi salarium. In introitu certe commilitonibus aliquid solere praestari, ab eodem scriptum video, quod & Constitutione v II. De proximis sacrorum scriniorum adgnosco, sub quo titulo ultima constitutio indicare videtur Palatina ossicia, quae nonnumquam illis libris militis appellantur, vendi suo cessoribus soIere. Haec mihi eui cui modi sunt, probabiliora esse videbatur aliorum interpretationibus. de quibus scire cupio quid sentias: de ea praesertim re, quam Zasius & Viglius ab Haloandro dictam probant: ut quae hodie barbaro nomine Feuda appellant, militias suis e credant. neq; enim illos milites,clientes eiusmodi, aut tam lata praedia habuisse crediderim. Vale,
Bononiae, v II. Calend. Nouemb.
343쪽
Ac Is tu quidem Antoni Augustine , R modeste,& amanter, cum me cle militia compellas, in utramque cui dici solet aurem dormitantem, sed qui interpretes nostros idcirco aihil magnopere,quod ad eam rem explicandam faceret , tractasse existimo. quod superuacuum & inane erediderunt in id incumbere,quod nullius sere compendij suturum esset: cum iam inde a Bizantiis principibus militiae id genus obsoleverint. neque enim verendum est adsecuturos fuisse illos, si quid sorte & nos possumus: cum & doctrina,& ingenio pollerent: neque adeo dissicile videri debuerit, ut valdε
aliorum auctorum si quod sperari posset subsidio indigerent extra Principum constitutiones , quas adsidue versabant.Nec te, qui diligentissime ut video rem pertractasti latere arbitror de ea quid adfirmari possit. Se suasit tibi modestia tua , potius quam proprio iudicio
acquiescere, alienum experiri: meum vero ut eligereς, quo me amore prosequerie. Itaque re aliquanto accuratius, animaduersa, fere huiusmodi erat quod responderem. Quaesisti cuiusmodi esset illud militiae genus, quod Iustinianus ex Casii appellatum ait: ac num p γ tiu ς ax causia dicedum esset ad imaginem caustriae missionis. Rursus quae militiae essent, quas alienari licerer. Demum quor urn stipendiis alerentur,quod Iustinianus Principum liberalitate adfirmet e at Scaevola a quodam alio debitum falarium scribat. nam quod ingressu nou nihil commilitio praestandum esset,eodem auctore,nec non Valentiniano Sc Marciano Augustiς,rectissim Ece-ses. Sed& Palatina ossicia quae nonnumquam postrem Iustiniam Codicis libro militiae appellitur, vedi siueces.soribus selere ex qua8am elut constitntione arbitrarig.
tum quid sentiam de ea re quam quidem probant, ab
344쪽
yli. ςod. xit.. Haloandro in mediu adductam Feuda quae vulgo dicta sunt militias fuisse. quod tu non arbitraris: neque enim existimas illos milites clientes eiu simodi , aut tam lata No. lii'. I, praedia habuisse. Ad quae responsuro mihi praefari libet, huc mllstiarum more ita vetustu est e, ut Imperator ipse illaru de hypotheca retractaturus, ex priscis tepora b. repet edum crediderit. Eam, inquit causam paulo altaus &wffusius conleplantes. cognouimu& quod priscis tepori-hus in militiis non hypothecae ferebantur . sed obsoleta quaeda S prorsus ex usu sublata nomina. Et tame paulo ante dixerat manifestas esse militias, quae vendi, aut pignori opponi possent. An manifestas suisse dicemus eius aetatis hominibus, utpote quae in palatij ac fori luce versarentur ξ perinde atque hodie, ii quis diceret manifestas essς has Romanae aulae militias, quae officia appellant. Et hae tamen si post aliquot annos periret ut Constantinopolitanae illae perierunt porro eius taculi quod succederet, populis vix coper H esset, quam qua hodie cuearu omni natura & reditu notissim q. An credendu potius, mana festas esse militias dixisse Principe, ex sui Co- xxx. C. dein- dicis & Digestorum libris qui fit enim, ut agitatis tapeoi f. te. II. de quςstionibus earu de imputatione in quartam de hypothecis.de his qui pluribus mereret singulis & ubiq; partitioni b. adhibitis esset ex bis quae distrahi possent, necne obscurii esset id ipsum, neq; omnino legibus definitu3Pi oinde Accursius Floret anus, si eius teporum Incon-moda spectes, no leui honore prosequedus, qua uis eo loco nihil censeat, ad alia tamen eiusde Principis costitutione scribens innuit,militates in sac ris str in iis alienare posse suas militias in eo', qui ultra statutorii numerum essent: dum sic habente Valetiniani & Marciam costitutione ciet . Cuius ego costitutionis inscriptione errore libra morti corrNptam ut rear facit quod da eius capitulum Theodotio & Valentiniano a Zenone adtributu,
de quantitate pro solatio ut ait) vel sust agio proximi
definita. quam & te animaduertasse scribis non suos auctores habere. Huius in eo genere oculatissimi opinionem recipi posse crediderit, si quis illa Principili verba. In Deficientium Saturor una Locti , late intel tiget quonis modo illi desecerint, siue morte siue necessaria qua dam
V. qui mili. non poti xij. de proxi.
345쪽
gam caua, siue etiam voluntaria abdicatione. QMbu postiemis casibus ex ea lege dicemus alienationem in eos qei super numerari j vocantur, permissam. Quod si morte desecissent, quantitas ex ea constitutione Proximo sacrorum scriniorum offerenda, ex Zenonianae Iegis praescripto inhaeredes, successores'; , aut filios. vel credi; ores defuncti conserri debuisset. his quae de pecu niis Mello proximo &adiutoribus erogandis statuta essent.i em & proximo caeteris desistendi.modis ad prioris Lam fionis tenore manet1bus. Hanc ego sententiam ab eo quod vero simillimum sit no abhorrere arbitror. neque enim Deficientium vocem ad morte dia taxat si gnificandam adiecta reor: nam & alias eam generalius accepissh lustinianum costat, cum de caducis agerEt, Ο-nereque a deficientis persona collato. Quae sententia &eiusdem verbis de QMestoris adiutor u numero tracta dis adiuuatur. donec excutibus, inquit, singulis ac recedentibus, decrescere possit vetita conglomeratio. item viris deuotis adiutombus desistentibuς eodem ossicio, i cum ad Laterculensiς gradum prouecti suerint: item alibi. nam his licere desistendibus ab adiutoris ossicio alios pro se quos voluerint subrogare. & paulo post , illos etiam aὸ tutores posse in luta locu alios inducere, qui per aliquem fortuitum casum minus implere suum os-ficm valdant: veluti senium vel morbum vel aliam necessariam causam. Quem locu valde pertinere arbitror
ad id quod primo loco quaerebamuς demonstrandum, Mena esset ex casu militia appellata Qui per aliquem,
inquit fortuitum casum minus implere suum ossicium i valeant: ut ea fit ex casu militia, quam in alim transferri liceret, ex necessaria tantum causi per fortuitum casse imminente.Nec monet, quod eiusmodi subrogationem de cetero indebata legimuς, praeterquam si Quaestoris adiutores ad tria scrinia subvehant tir. nam bisce ipsis adiutorib. vetitis, ceterarum militiarum subrogatio no permissam credimus, cum vetita non legerimus & bis ipsis ad ea scrinia transeuntibus, ius inconcussum manet Quam facultate, ipsam etia ex casu appellatione centeri existimo, vocabulo a quibusdam casibus ad OmneS translato. neque enim minus sortuito accidisici
346쪽
C. de reli. o. iiiij.s. 'lt. de silenti xxx.de inoff
diei potest, quod ex ea prouectione, vel ad statutorum numerum fieret. siquidem ea procederet ex sacra ditaxat probatoria: quod Theodosius & Valenti ianui de-ereuerui. & quod a Prinεipis nutu pedet, easiri plerum eque adscribi solet. Quapropter mihi sere persuasuta est, ut omni b. qui publicaru ciuilium militiarum adiri n-sipis aulam pertinentium, vel ab allis dependentium iure censeretur,ex fortuito casu impeditis, licerei sivi loco alios subrogare. demptis modo Questoris adiutoribus, praeterquan ad tria scrinia hi transirent: omnesque liu iustemodi subrogabiles militias ex casu appellari .Lice re enim per leges dici solet,& sino ex prelum permittat, dum hae non prohibeant. tum & ipsa Nouella quoque constitutione declarari hoc videtur. na manifestae sunt, inquit, militiae, quae vodi aut pignori opponi possunt. dc
mox, militis quq ex casu vocantur,no cuius temere hypothecae nomine opponantur. ac si ex superiori b. dixisset,priscis temporibus nequaquam in militiis, quet vendi aut pignori opponi hoὸie possunt, hypothecae ferebantur. hodie autem quae ex casu vocatur nimiru quas
iam dixerat, vedi aut pignori opponi posse) non tamen emere cuiuis hypothecae subsignari posse volumuς: sed eo qui sequitur ordine. quo quidem ordine cum haudquaquam ipsas militias limitet, quas vendi aut supponi posse dixerat, sed personas dumtaxat certa serie digerat: non obscure significatum relinquit, easdem militias ex casu vocatas,quas vendi aut pignori poni posse dixerat. Hoe idem 3c exceptione, quae de priuilegiis Silentiariorum subsequitur, suaderi potest. qua fatis constet, & silentiariorum squod alibi testatum est)esse militiam, &inter eas quae ex casu vocantur connumerari. quin imo& vendi quoque,& pignori opponi posse. Cererum quid
exceptu opus suisse tynam nec alia priuilegia Silentiariis eo loci reseruata sunt, quam quae specialiter eis concessa essent. inter quae ne suas ipsi militias transferrent. non legimus : neue in filios aut ereditores h transirent. sed id solum ur iure castrensis peculis quaesita possiderent , neque conserrent . neque sibi amputarent in legitimam portionem. Quae collatio, & imputatio, de in ceteris militiis loetim habuit aliis sanctionib.
347쪽
quaeeunque tamen vendi possent aut si qua ex his peeunia in hqreges transmitti.quo etiam loco Siletiariorum excipiuntur militiae. Quid ni igitur dicimus,eas α vendi potuisse Quin & pignori supponi magnu argumentum est quod cum ab imputat lo ne in legitima portio ianem exceptae fuerint, ab hypothecis tamen exemptae non fuerunt altera constitutione . & quidem eodε Imperatore II. Consule,Calendis eiusdem mensis, atque adeo simul edicta. Quas equidem a nexu excipie das sui se, se arbitrarer, veluti & ab amputatione remotae suerunt, si & ab hypotheea exemptas voluisset: eum praesertim hac parte specialiter priuilegio suffuliae non essent. At ille potius quam maxime potuit lato vocabulo usus, &bas inclusas voluit, & pecunia adquiri, & subsignari.
nam quam cunaq; malatiam negotiatores adquisierint, ait.Quinimo& ut inter sti tutos reseratur pecunia quaeri posse palam est & Zenoniana,& alia Nouella constitutione. & eum id fit, ea sum factum dici. hoc ipso lo
eo. sic enim interpretor ea verba Casu Facto : illo' nempe ex casu inter statutos relato. vel militia inde-Ρta: non autem pro eo quod sit obligatione commissa. nam id nequaquam exprimi cautione oportuit: neque creditori expediens fuerat, ut obligationem suspenderet die , aut conditio .' cui res ut quam tutissimo loco esset, hortatur princeps expressim instrumento pac fumadscribi. Inter 1tatutos autem referri Accursianam scilicet illam coni tutionem respicit. Qua mutua locorum collatione apparet, & eam ad statutos, numera 6 sique subrogationem pecunia fieri , & ex casu appellari.' Quam tamen venditionem, non ego ab sol tam illam & liberam intelligendum arbitror: sed certis limiti bir seircumseriptam emolumeto quodam percepto, transferendi sacultatem. quam nonnumquam aequo laxiorem suisse stomachatur Imperator , ac in posterum quibusciam prohibet: veluti di in haeredes transimissionem non passim, sed sub certa diis nitionetae pIerunis non ipsam militiam . sed certam pecuniam , legimuς. Nam quod ad eas militias attinet, quae apud Iurisco nosultos & legari ,& emi leguntur, vix est ut ad Palatina ha ce referri existimem: aut apud Iustinianum unquamul. de pigno.
348쪽
dubitatum . quin & vendi ,& transferri, & subsignari
possent: conferrique & imputari. sicut &c. quae in com-
xv. YH. xvij. mune hominum commercium Veniunt, utpote quae deuetb. si. extra Romani Principis godicillos , aut probatorias priuatim corporum , aut municipiorum rure censerentur mola pubilco ad populi Romani ius relato, quod in xxxiiij. de sta exequar. Nec me latet, tribum quoque Liberto e-Im,ser. mendam, legatam fuit Je apud Scaeuolam. quam ipsam eum eius heres clarissimus vir, atque ideo nahil ea empta opus habens, i a m consequi non posset, aestimationem eiu S, ac quidquid praeterea commodorum & liberalitatium in diem mortis libertus consecuturus fuisset,petere eum poste respondit. Enimuero eam tribum
non ex his de quibus sermo est, militiis su 1sie cum A cursio sentio, sed ad eas tribus pertinere in quas urbem Romam diuisam constat, initio unam & triginta, deinde & supra quadraginta. ut ex secundo & sexto, nec non& se planao, nono, ac decimo Tita j Liui j libris colligere est. cuius demum aetate ad quinque & triginta redactiuessent, ut primo eius libro in actis Servi Tullii regis a proditum est. Porro & tribulibus pecuniam diuidi conisi euisse, notum est : unde & diuis bres dicti, de quibus multa Budariis disset uit ad legem Iuliam de ambitu. sic
diuisores omnium tribuum noctu ad Senatorem Vocatos, ait Cicero in Verrem. & ad Atticum: Tribulis tuus est,& Sextus pater eius nummos vobis diuidere solebat. Sed & clarissimi viri mentio ad urbis mores pertinuistse tribu ς legatum indicat apud Scaeuolam. & eius non fuisse libertum capacem , nisi publice concessum esset. Idque pecunia parari solere. nam & Romanae ciuitatis ius pecunia quaeri solitu. ex Apostoloru actis app ret,ia libertinorum filios ab Appio Claud)o tributim diuisos summa ciuitatis indignatione, sub finem libri noni Liuius scribit: usque ad Qu. Fabii Maximi censuram, qua Omnis humilium turba in quattuor tribus, quae urbanae distae sunt soniecta est, ne humillimorum in manu comitia essent Quo manifestum fit, ipsos libertos tribuum ius mim quam habuisse et neque etiam ipsorum filios , sed ingenuorum , ex his qui manum isti essent procreatorum qui tunc liberta M
349쪽
die ebriatur filios: ut scribit Suetonius in Claudio. Vrbanarum autem tribuum appellationem ignominiae, ac desidiae probo fuisse constat : rusticas contra laudatissimas, eorum qui rura colerent, auctore Plinio. Uerum ut ad te redeam cum har milati et ad quanda causa riae missionis speciem spectare videantur, fortuito ni mirum casu impellente: nihil prohibet ex causa ut ais appellari. nam per siemum. vel morbu, inquit vel aliam necessariam causam. Sed quominus causaria missis hos aequiparari credam , facit alterius loco suo subrogatio, preti j perceptio, plerumq; & in aliam na ilitia transitus'. quae piissioni eiusmodi co gruere non videntur. Malim igitur cum Imperatore ex casu nuncupare: dum casum non excitandae ac introducendς, seu transferendet adipiscendaeque militiae exaudiamus. Sed neque has a 4 Claudianas illa reserendas putarim. imaginarias enim fuisse Tranquillus ait, quibusque titulo tenus absentes fungerentur. Quos & ostelionales milites opinor Lampridio disto in Alexandro, id est ostentationis, di quod 3 iurisconsulii aiunt) dicis gratia, siue ut Cicero in Verrem: dacis causa. quam vocem & Uarro ut antiquam deducit: fortasse & quod a loco Plinius adgnovit. Alexan. drinis ego illis militibus hodiernos, quo aurario ς Vel aurat OS vocant comparandos duxerim. Quid enim ha bent aliud quam imaginem & sucu Sunt tamen honorariae cuiusdam dignitatis quae codicillis latum citra omne cingulum constet cuius & Augusti in ordini b. meminerunt Absentes autem apud Ti aquillum intelligo siue a principe, & eius comitatu: ut quibus insignia di-3 gnitatis absentibus mitti isdem auectoribus decernitur: siue etiam ab omni militiae labore alienos. cuiusmodi non sint hi nostri, qui neque a maginaria militia, neque titulo tenus sunguntur, neq; alieni sunt a puluere & labore castrorum , ait Constat inus Augustus de omnibus Palatinis, quos in facto comitatu intentos, & eruditos studiis itinerum prolixitas,& expeditionum di Ucultas exercet. quod per duodecimum memorati Codicis librum passim apparet, praeserti in titulo de proximis fa- crorum scriniorum. ceteris'; qui in factas scrinias 'di
tant, & de priuilegiis eorum qui in facio palatio naili in
350쪽
tant.&plerique recensentur constitutione postrem ac diuersis ossiciis. Hae militiam litteratam appellant Atgnsti. qualem & urbanam militia scribe li, responded cauendi, M. Tullius pro Murena. Hinc merentes in ordinibus armatis, siue ciuilibus, legimus in Iustini pragmatica: qnet stipendiorum mentionem habet. Hinc ea
stipendia, eu emolumenta non minui: neque ex annonis, aut stipendiis offerre qui scrinio Libellensium, ausacrae memoriae, sacrarumque epistularum commeatiabessent, Craefar prohibet. Hinc annonas uniuersis ossietis atque sacri Palati j mim steriis & sacris scriniis, eeiecitque cuctarum adminiculis dignitatiu erogari prae .eipit Leo . quibus locis emolumenta, stipendia & annonas promiscue accipio. Compertu est enim,seu metum, vestes arma, quae Romanis militibus erogabantur, eo ἀrum stipendiis imputari. quod libro sexto Polybius me. moriar prodidit. Verum ut ad tertii quaestione duabus utcumque explicatis veniam Iustiniano scribente Militias nullum aliud e reditum quam ex principum liberalitate habuisse : quis aduersum haec hiscere audeat Hanc ego liberalitatem interpretor ut sic exerceretur, si prius i prouincialibus annonari et species exigerentur: ex quibuς in viscum relatis, Sc armatis ordinibus & inermibuq stipendia erogarentur. Nam & Vegetius ait, annonariae species , quas a prouincialibus consuetudo deposcit. maturius exigantur.Solebant autem militares annonae plerumque delebari exigendae.Nulli inquiunt Augusti, militarium pro liis annonis, quae in prouinciis delegantur repudiata ad tepuς specierum copia, & inopiae occasione captata pretia liceat postulare. Delegabatur vero specierum exactio optionibus: qui tamen per delegatarios iudices, non ipsos quidem delegatos, sed a specierum delegatione sic dictos, exigere tenebantur, ne concussione ς prouincialium fierent. unde est illud, optionibus nullum sucum prouincialibus commer-eium : ita ut a Ducibus, vel ossicio prouinciali omnis summa debiti postuletur. & rursus , Nullum Palatinis prouincia lib. volumus esse commercium , sed
iudices scire debebunt hoc sibi praecipue esse commio sum, ut ipsi a prouincialibns exigant, & consueta δε-