장음표시 사용
11쪽
DISSERTATIO HEOLOGICA INAUGURALIS
ter Prophetas veteres illustris merito cen sendus est misiel. Hic certe Propheta nomen, omen habet. Nomine Propheta: ipsum dignatus est Christus Matth. xxiv. I . nec non 'sephus, qui ipsum appellat δεα ων υ γ ςων τροφητων Ant. Lib. X. Cap. xii. N q. e omine ipso destituitur. Possem adduccres, quod Propheta vocetur, qui Deo familiaris ac singulariter i eptus estis nec xx. 7. Psat cV. q. is, qui frequenter .alida simul ac validas apud Deum preces fundit Gen. xx. 7 la, laudem ac gloriam Dei cel brant Idam X. chron. xxv. i. a. s. si es sicuti haec omnia in Danicis
12쪽
I mel inveniuntur, quin i an ο)NVir Desideriorum Dei, h. e. Deo desiderabilis , placens ac carum caput Dan. IX. 23. X. I9. hinc etiam Noacho Gob comparandus et ech. XI V. q.:o. quique in laudibus divanis, in precibus frequens ac apud Deum validus erat , tanto certe excellentior inter Prophetas, quanto frequentior ac validior in precibus Dan. I. I9. VI. II. IX. 3. Sed magis specialia specto, catiae ad Prophetam proprie dictum pertinent. Sic utique Propheta erat, cui res arcanas vel praesentes vel praeteritas vel futuras revelabat Deus, maxime in insomniis ac visionibu Numer. xri Porro quia Deo acceptas revelationes eloquitur accum aliis communicatyer xx II l. 2. 28. atque sic Ecclesiam docet instruitque de consilio ejus voce vel scripto quo pertinet illud de harone, qui Propiata ivlosis dicitur, quia ex ipsius ore, quasi Dei sui. verba accepta elocuturus erat, perinde ac Prophetae Dei a Deo accepta et tritiatur Verba Exod. VII. . coli. Exod IV. I . Denique qui dies Messiae ac mysteria regni ejus an nunciat , est monium enim es ei spiritus Prophetiae Apoc. XIX. o. unde merito illi Prophtta, qui Christo testimonium dant Act. X. 3. Pet. I. I. Tandem qui non ad tempus semel forte revelationes accepit, sed saepius ac pud quem per multos annos Prophetia permanet. Ex his omnibus facile colligi potest, quod Daniel habendus sit inter excellentissimos ac proprie dictos Prophetas. Quod liquet sive arcanorum revelationes & futurorum declarationes etiam in insomniis ac visonibus mirandis ipse Ω-ctas respiciamus, sive scripta ejus adhucdum extantia, quibus revelata sibi communicat ac Ecclesiam docet, intueamur, sive or eula de Messia ejusque regno illustrissima cogitemus Cap. II. q. s. VI I. Iue. q. IX. q.&c. sive denique revelationum requentiam ac prophetiae permanentiam apud ipsum ad seram uiaque aetatem conlideremus. Qti apropter merito ejicienda crisis Judaeorum est , qui ut elevent huius viri Prophetias ac Christi de ipso elogium enervent, eum choro Prophetarum ejicere student, hac in parte a Christianis quibusdam neutiquam sequendi. Talia enim proserunt Propheta γνωρωμοι- , quae; perte Scripturis contraria assectatam fingendi libidinem in ipsis ostendunt. Quasi sunt, prophetiam non cadere super captivum ιν , tristem , decrepitnm sentis deci quae exemplis δε-
13쪽
rehila cap xxx M. 2. XXXIII A. Ezechielis v. a. iII. I . Iacobi Gen. x LIX. c. confutata,Danieli nostro nequicquam praejuaicant.
Distinguunt praesertim inter gradum primum ac secundum prophetiae, ae illum n&raal et: primum appellant. Inde autem
mirari oportet αβλεψίαν eorum, quod eum S. S. ei tribuant, qui instinctu occulto Spiritus integris sensibus revelationem accipit, pro phetiam ei, qui sensuum usu ablato sive vigilans sive dormiens videt visiones , vel audit vocem sibi loquentem Danieli non Prophetiam, sed Spiritum Sanctum ut Prophetiae gradum secundum, adsignent cum constet animum ejus, post repraesentatio, nem primam rerum divinarum, tanto majestatis sulgore circumfusum atque consternatum fuisse saepius, ut corpus viribus d fectum sine motu sensuque jaceret Cop. VIII. 7. 8 27. X. 8. Nec ratio stringit, quam adhibet Limchi Praefatione in Psalmos. quod ejus virtus ac sientia non pervenerit aditas visiones, juxta virtutem Iesaia et echielis ac reliquorum Prophetarum. Id enim gratis dicitur , cum ille visiones simul cum interpretationibus acceperit, ac visionis intelligentiam sibi tribuerit cap. . . certe sapientia ac occultorum intelligentia prae multis pollus rit Eetera xxv ari. 3. Quod ad ordinemlBibliorum attinet, ubi Daniel interim Pro ponitur, is nec semper in omnibus idem, proinde nec divinus, nec etiam a Christo comprobatus est Luc. xxiv. V, qui verius respicere videtur ad divisionem librorum quam ex Kabet' Aphus Lib. r. contra Appionem , Legem, quinque libris, Prophetas a Mose ad Artaxerxem Daniele inclitis, tredecim libris, Gymnos quatuor libris, memorans comprehen .ses Ratio vera, ob quam recutit Danielem Prophetis annumerare nolunt, est occulta, scilicet quia nimis illustria suntViri hujus vaticinia, praesertim illud quod prae manibus habemus, per manifestam huius prophetiae lucem ne volentibus quidem caecit . tire tenebrarum filiis licet. ΙΙ. Certe haec nostra Prophetia in qua Messiae persona
latus, munera beneficia, judicia , cum temporis determina tione, quo omnia eventura erant, clare describuntur, onus ita lud Judaeis est , quod excutere non valent, adeo ut eam non extare , saltem non legi vellent, perdita caeterum impudentia depravare sustinentes mentem ejus pro obduratione cordis eorum. Uti vero desideramus restitutionem gentis illius ac con-
14쪽
versonem ad Messam suum , dudum natae passum, exaIα-
tum ita certe dignius argumentum vix inveniri potest in quo occupemur, de ubi majori spe opera nostra collocetur , quam in explicandis ac vindicandis vaticiniis antiquis quibus Messas noster vivis coloribus depictus atque delineatus fuit. Unde etiam nos operam nostram haud perdidisse rati in elucidatio
ne horum verborum qualicunque eadem selegimus, ui sint materies excercitationis hujus cogitantes vix quemquam Prophetarum
fuisse, qui studiis nostris adeo commendatus legitur in acris dia Christo ipso ac Daniel, imo hic ipse locus noster.
III. Dignissimam ergo materiam ut ordine tractemus, non solum sensum verborum indagabimus, sed Meorum veritatem demonstrabimus. Ut vero verborum mens charius constet non inutile erit occasionem eorum scopum ex antecede tribus aliquantulum illustrare. Nempe Daniel anno p imo Dia Me se ex Prophetiis Ieremia , quae extant Terem. XXV. ll. XXIX. I o. annos Captivitatis Bab lonica ambo definitos esse te, tua-gmta, atque adeo finem illius jam instare, doctus, ac preces confugit, etiam a Peremia r.escriptas Ter xx IX. 2. IV, suos exemplo docens certitudinem consilii ac praedimi ni divinae cum precibus , ut mediis iuvistus ordm e utiquam magnare. Petit vero vir sanctissa nus populi tui ut bisque ac fanctuarii recta tutionem quidem propter fines decentissimos
quorum ultimus est gloria λζ' . Domine exaui, Domιne condo, Domine attende, fice, ne a lato in re avo, propor te ipsum Deus mi veri. 19 subordii ratus cici sponsionis aeternae factae a Filio Redemtore exsolutio , atque adeo Iob apparitio in carne in terra Canaanis accirites populam suis. intendit Daniel vers. 7. Ausculta Deus noster orationi lemvitur,&propter Dominum aer ruch. Ubi nulla nece uitas nos cogit, ut dicam hi, hei nomen positum pro prononime , sensus enim emphaticus ac fidei patrum convenientissimus me git, cons. Psalm. xxx. s. quem etiam responsum, quod attulit Gabriel de populo reducendo civitate restauranda propter lite istam & opera gratiae ab ipso perficienda, effagitate videtur. Propter Dominum ergo cum dicat Daniel , non solum propter sponsionem Filii, hac nixam eius intercestionem
apud Patrem, de qua Iob xxxii I. 23. q. sed iropter eum olim
15쪽
olim ex gente Israelitica oriundum, ac in medio ipsus terraeque Canaanis habitaturum , a Deo exaudiri petit, non subsistens in extem populi liberatione , se hanc unice desiderans propter Messiam. Oratio haec viri Deo chari etiam fructu suo haud caruit. Etenim adhuc loquenti, oranti, ac peccata constenti appariti illico caelestis nuncius, ipsi precum suarum
gratiosam exauditionem nunciaturus , ac hoc pacto sollicitum Vatem consolaturus. Deci ira nempe Gabriel, populum esse reducendum, ac civitatem sanctam restaurandam, qitidem propter Messiam .peccatorum expiationem, jusstitiaeque aeternae adductionem re ipsum futuram. Hunc idcirco venturum ad suos, idque in sine l. xx septimanarum , post quam Deus gravitatem irae suae in captivitate 3x annorum, renovato a Vore
gratia ac longanimitate in populum Judaicum septuplo longiori temporis spatio ampensasset. Unde apparet Alige ina in hisce genti daicae calamitates continuandas non denunciare, uti- velleno dari in ra opum contedit una. V. Generatim determ mat Angeliis tempus longanimitatis ac gratiae Dei super populum Danielis , propter opera es- si e intra illud temporis spatium ad salutem electorum pera es Jίvers. q. In temporis generati notatione occurrunt non satum jumma ejus definita, sed, objectum , cui istius temporis duratio tribuitur, quin etiamsine decentis mi ob quos hoc tempus a Deo genti Danielis datum est. V. Temporis universi summa sancta quadam styli sublimitate proponatur, cum non per annos, sed per septimanas illiad numerat Angesu 'arinae rudi v tu lapud LXX. Ecδομηκον
sunt. h. citat vulgo eptimana, Hebrari vano' nata spatu in septem dierum in orbem continuo redeuntium , cilla ad diastinctionem ab alius generis septimanis dicitur septimana dierum. Sic testatur Daniel , quod fuerit in luctu atque jejunio imaedici aer 'PIU septima iris die 'm Dan. . . . Quandoque
vero notat in acris spatium leptem annorum , singulis diebus oro totidem annis positis, uti id frequenter usu venit et ech. IV. s. Apoc. II 6. c. Atque huc trahunt quidam illud
Labanis ad Iacobum miri va rQbes Imple septimanamu e septennium istus, ct abimus tibi etiam L
16쪽
lam pro servitui qua servissapud me adhuc septem anno a . Gen. xxx Ix. 27. Ubi praestat sorte si reserre ad eam , aeseptimanam nuptiis ejus destinatam intelligere, cons Gen. L. o. d. xiv I . ob XI. o. Ab aliis huc resertur illud Jιr is cap. v. 24 ubi Deus exprobrans summam Iudaeis ingratitudinem, dicit Ios ad animum non revocare , quod deriri ipsis pluviam tempestivam acserotinam tempore suo, d quod servaverit tus locu Levit. xxv. 8. Et numerabu G. zauo na: Iaia
septimanas annorum, heptem annos , septem vicibus, ore na
ta novem anni. Similis locutionis exemplum produxit A. GLNoct. Att. Lib. III. Cap. X ex Μ. Varroue , qui alicubi testatur se ruoaue 1 in duodecimam annorum hebdomadam inire
sium esse ridicule adjiciens , se ad eum diem septuaginta hebdomadas librorum conscripsisse. Similiter loquitur Macrobius Lib.
V. q. s. v I in Somnium Scipion. Et quarta annorum hebdomas
impleta in latum quoque crucere osse hominemo ultrajampro- bibet Ouinta omne virium complet augmentum , sed a sexta que ad septimam septimanam fit dem diminutio, sed occulta. Ideo nonnullarum rerum publicarum is mos est , ut os sextam a militiam nemo cogatur : in plurimis detur remissi j a s f
Vo. Praeter has duas septimanarum species, alias nauclrecenset Sacra Pagina. Unde septimanae decenniorum, quarum quaelibet septies decem seu septuaginta annos contineret, quas finxit, Origeues Homil. XXIX. in Matth. aut etiam D. bilaorum . mosecularum , ad quas desperata causae indicio comst iunt quandoque Judaei, sicut absque ulla Scripturae authoritate excogitantur, ita eadem facilitate rejiciuntur , qua prosi runtur ' Remanet ergo ut vel hebdomadas dierum, Vel annorum, intelligamus. Priores illae locum heic non reperiunt, quia scilicet spatium nimis breve continent, quam ut tot tantique e e
tu praedicti eo perfici possent. Praeterquam quod Daniel sequenti Caphe tres dierum hebdomadas memorans, haud obscure illas ab hisce distinctas esse subinnuere voluerit. Subinde patet annorum hebdomadas esse intelligenda , consentientibus etiam in hoc Iudaeorum plerisque Doctoribus.
17쪽
VII. Quantum ad numerum porro totalem septimanarum, declarat Angelus, eas a Deo decisas esseseptuaginta, quae communiter conscere creduntur annos q9o. Hos vero quidam Lunares cum Pulis stricano Sec. IIι Chron ologo, ac Men. B da, plures Solares es e statuerunt. Et recte notandum enim, quod quidem anni Lunares Veteribus Hebraeis in usu fucrint, sic tamen ut iidem eos commoda intercalatione ad Solis motum revocaverint , uti obsessivitates anni, ersarias, annosque Sabbaticos, prorsus neci s artum erat. Cucurrissent enim alias menses per ὀmnes anni tempestates nec Nisan aias mensis Dicarum semper esset Exod. xiii. q. nec etiam postero die 'aschatos, si quidem illud semper i q. vel 3. Nisan celebrari deberet, manipulus frugum mature entium , aut festo Pentecostes primi tiae messis absolutae offerri poterant, si non iidem menses interealatione facta ad eandem anni tempestatem continuo rediissent. Eadem est ratio annorum abbaticorum nam quovis septimo ineunte messis haud absoluta , aut etiam exeunte opportunum seminandi tempus pro anno octavo mox adesse poterat. Unde apparet Judaeos in digerendis annis suis ab uno abbati- in alium, ab uno Jubi leo in alium, non supputasse Lunares, sed necessario bolares annos; ac consequenter, cuna ei Angelus numeret sep uaginta annorum Sabbata, seu decem Jubileos,
planum est utique quod non Lunares sed Solares intelli- VIII. Ulteriori disquisitione indiget determinatio numeri
annorum exsurgentium ex xx. Hebdomadibus hisce Certissimum est, si xxx septimana invicem sibi immediate subsequentes computentur , eas conficere annos q9o. Verum si in ordine ad Iudaeorum computum eas numerari velit Angelus, ista annorum 49o determinatio extra omnem dubitationis aleam
posita non erit. Numerabant enim Judaei juxta sententiam quorundam annos Sabbaticos donec perventum esset ad septies septenum , id est quadragesimum nonum Sequentem annum quinquagesimum faciunt Iubileum. Hunc vero in numero septenorum non fuisse, sed supputationem eorum rursus initium a quinquagesimo primo tabuisse contendunt sic computasse Iudaeos autor est Maimonides cap. . de Schemista Iubileri
culus verba latinitate donata hunc in modum exhibet Ostin
18쪽
i, Observat ad Chronol. R. David Gaκα pag. II. funus bileus non resultat ex calculo a norum septimani sed ' annus Sabbaticus ' annus o Pubileus o. autem , erior uitium sit sex annorum septi an , atque sic deinceps in quolibet Iubileo. Huc etiam facere videtur Judaeorum Chronologia in Seripilam Rabba , ubi autor pro Jubilei XVII. putat annos
DCCCL cum anni decies septies XLIX. facerent tantum annos
DCCC xxxiii. Vide hoc notantem Cloncnburgium iis Schola Sacris Cap. II. f. xxvor Nec absque ulla specie hoc pontitur. Etenim quod ubi leus non q9. sed so fuerit annus, praeterquam quod aperte Moses annum so post numeratos annos sanctificandum praescribat , satis colligi posse videtur exinde , quod explesse Deus in Jubileis tellurem coli prohibeat Levit. xxv. II. Ir. Quae sanctio supervacanea videri posset , siquidem ubi leus in annum 9 incideret, quippe qui per se Sabbaticus, utpote septies septenus erat. Porro cum Jubileus annum septies Sabbaticum immediate ex lege sequiu tamen o anni ab uno ad alterum Jubileum , excluso termino praecedentis , esse deberent, sequitur inde, quod Jubileus septies septenum immediate semper sequi non possit, sed conti . nuo ab illo divagari debeat , i nempe Jubileus primus esset in ordine septenorum. Unde concludere licet , illum so in omdine septenorum non fuisse , sed annos Sabbaticos a quinquagesimo primo demum numeratos est e. Quae si cras i, xx. septimanae, quatenus ita in orbem rediere Judaeis cum intectuserentibus Jubileis, iam non 'o sed oo annos conti runt; siquidem Angelus eam Judaeorum computationem respiciat, atque illa computatio post captivitatem Babylonicam in usu uerit , uti asserit idem Maimonides , ubileos tum quidem non celebratos, attamen numeratos fuisse propter anni cujusvis septimi reinictiones , quae ex Lege fiebant. Non est profesto sententia haec tanti ponderis, ut ob eana communem illam de numero annorum 'o deseramus. Utique probarincquit ingillo Jubileos comprehendisse annos so excluso termino praecediantis. Quod gratis quidem in hac sententia supponitur itur quidem annus Iobet quinquagesimus , sed nil impedit quominus diu leuigatur cum inclusione trimini praecedentis; sic ui primus Jleus fuerit simul primus annus non soluin in ordine ad Sabbatia
19쪽
batico: sed & ad Jubileum sequentem, ac proinde intervalluim quod intercedit ab uno Jubile inclusive a alterum fuerit tan
tum annorum 49. Et hoc pacto satis quidem sanctionum Diavinarum de Iubile quinquagesimo, sequente continuo septies
septenum, harmoniae consulitur.
I X. Interim quod Angelus hanc annorum summa Lxx h bdomadibus involverit, haud absque ratione factum putamus. Indicauit sorte brevitatem temporis hujus, quod comparatha seculorum antelapsorum multitudinem , ac bonorum in ejus sine expectandorum magnitudinem , brevissimum ac quasi dierum vel septimanari' in aliquot spatium haberi poterat. Sic utique Propheta praesertim post aptivitatem Babylonicam brevem Messiae molam ad confirmandam fidelium fidem , eorumque consolationem augendam, adscribere solent Hagg. i. 8.n l. 11 i. I. Eodem modo Angelus, cujus principale consilium est promittere Messiam liberationem spiritualem ab ipsi adducendam , ut ante dictum est , fluxuris revis brevitatis quandam peciem conciliare fori voluit Quod si alicui nimis argi tum videatur, audiat aliam hujus rei causam, quam ad ei Lud Oppillus ad Tab Chron. x Observat ille, num enim hunc esse compositum ex duobus , septenario nimirum Maenari , in se multiplicatis, atque illos duo numeros cum in Scriptura tum in natura esse insignes, ac a Deo quasi sanctis catos atque consecratos propterea igitur An olurn iis hei uti, ilia hoc sapientiae Dei consentaneum videtur, ut ad res tam insignes numerum etiam delegerit maxime insignom, ex ducibis sacris&ab ipso sanctificatis numeris compositum. vi gis ad rem docet Calainis , Angestam hic alludere ad Lux. -- io ptivitatis, de quibus vers. 2. atque eorum respectu heic
promittere cum, quod misericordia Dei iudicium ejus sit superatura sep plo duratura septies septuaginta annos ad Christum usque Verba ejus inter alia sunt Alludit quidem
Propheta oster a. septuaginta annos eremiae ct miror hoc nostris se fulci ex ensum' quia nemo est , qui caulam a ferat, cur an si putet Daniel per he domadas Addere licet, cluod consulto Deus per annos Sabbaticos uxuram abhinc annorum
scriem usque ad Christum d duxerit, quia Christus in eorum fine adducturus erat tu, meti annum beneplaciti Iehovete, in
20쪽
quo sanguine sus , etiam in die Oppuram expiationis verae, plenam ac Veram nudi omnium debitornm n strorum remissionem, servitutis sub Diabolo ac peccato aboli tionem, ac caelestium habitaculorum restitutionem mereretur, ac tuba Euangelii per omnem orbem proclamaret quo spectant sorte sequentia Angeli verba mox explicanda. X. De his porro septimanis pronuncia Angelus, quod sint Inm. Est una λεγομὐων, nec alibi in sacris occuliit. . Apud Rabbinos tamen freqGens est sensu secandi, praecidendi c. apud quos etiam voces derivatae sunt irin met,nnsi usum sis , , se illo. Convenit significatione iuxta Limchicum ita excidit, praecidit juxta alios etiam cum x π, ὸnsu eodem . Proprie ergo radix rin notat indere, rejecare, praecidere.&c Quem significatum etiam . xx exprimere
pri concidere notet LXX tan wn ςrpretiim ut Maliis saepe sumitur pro praecidere a cludere a 3 abent etiam voces synonymae elegant mel apb ira signiscatum decernendi ac definien ici unde si idem huic nostro ann ac negari nequit ob analogiana Atque hoc posteri sensu vocem communiter In isti pretes Verte uni inliae, determinatae , de creta, salutae sinat septima' eu LN Ira Belga, An bestem communibus quasi abuti M taphoricam hanc si gnificationem ita tamen a qui lautilam urgeri nollemus, ut excludatur prorsus propria vocis notio, unde metaphora desumta est Ptitamus enim haec non debere ejungi, sed conjungi; ut dicat Angelus , xx. Septimanae decrιto Numini immutabili racis , resectae, absis sunt Utique si praecisa sint, a quo ergo i nonne voluntate Vecreto Dei qui tempora in
manu sua habet rursus si decreta desinite sint, nonne vivocis metaphorae ita decreta , ut per hoc pracse sint ab omni tempore circumstant, Vult ergo Angelus dicere, I xx. Septimanas immutabili voluntate divina statutas esse, ut cera fluant super populit Danielis, imo sic statutas esse ut praecise ab omni alio tempore circumstanti nec plures nec pauciores fluxurae sint. Nec quicquam obstat dissicultas, quam movet aianoMm, quassis praecis urgeremus vocis significationem , atque itam non plum de irris saluere, verum etiam praecis statuere a