장음표시 사용
51쪽
ebititatem erga Deum proximum, praestitit, per sauctitatem naturae integram , a prima conceptione conservatam siti cessivam sanctitatis in rectissimis cogitatis dictis & facti, nihibus expressionem accuratissimamri constantissimam P 4LV Ies. LIII. 9. Luc. I. ues. . VII. 26 2 Cor. v. i. 1 D. 22. III. 8. . III. s. Neque hoc tantum sed Usbe ciali mandato Patris, deponenda ita sua pro peccatoribus summa cum lubentia se subiecit obediens factus Patri usu ue ad mortem crucis . . 18. I x L. 8 9. Ioh. v. I I. u.
7 Atque haec eius persectissima etiam in passionubus' morte demonstrata, causa est omnis justitiae peccatoris qua absolvitur a reata mortis aeternae ius gloriae caelestis ipsi addicitur Ies. LV. q. s. er xxii I. 2 om. v. 1 .ii. 9. c. Est enim absolutissiora, adeoque vi verborum. Hae qui fecerit ilia vivet per ilia , debet esse causa juris ad vi
tam , peccatori fides Peccatori, inquam, seu nobur nam Christus fuit Serou Jellovae justus , ac per obligationem foederalem, naturali, qua hominis, superadditam, ut secundus Adam.
Caput' ponsor electorum legi subjectus fuit ut adeo qui quid egenis passus fuerit , id omne nostro nomine cloco
factum sit. time haec Christi justitia. ut causa juris ad
vitam, cum expiatione peccati jungitur, quia haec ab illa sparari non potest. in expiationem enim requiritur victima pura' immaculati, id est, passio cum persectissimi obedientia uncta. Deinde etiam praeter expiationem peccatorum. ad plenitudinem salutis nostra requirebatur meritum obedientiae consummatissimae, quo multi constitueremur justi, Mad certam vita spem possidissionem deduceremur. Et hinc loquitur An eius de uinii adducenda, quae passionibus demonstrat , sic faceret ad expiationem peccati, ut simul sirit causa juris ad vitam aeternam. . praetermitti, quod haec justitia dicatur Σπο)obitu secμlorum, id est, aeterna. Non solum ita dicitur apostolori, quia in aeternum sicax est ad justificandum, ripi iustificatio ex ea profluens irrevocabilis est Rom. LII. o. Iustitia autem mea in peculum erit B L L . . Sed etiam a priori, Cui ab aeterno, cum Christo re εγνωσμένω nobis Guinata ess , ab omni aevo promissa, ut vid mus, bis ejus,
in temporis plenitudine demum praestitae retroacta sit ad iu-
52쪽
stificandum Patres, a mundi initio promissionem de emine beanedicente fide amplectenes Rom. IV. . . . 8. Gal. III. 6.8. Gen. v. 6. Quae rationes cum solidae satis sint, non est,
quod si de in hac appellatione ustitia aeternae errori sao, de iustitia essentiali Filii Dei intelligenda , praetextum quae
L Q. Pulcherrime heic rursus alluditur ad diem x .piatioΜis, qui est in annos,bileo. Ut enim die illo, quo proclamabatur annus ubi leus, expiatio universalis typica peragebatur, ita in fine earum hebdomadum expiationem veram&adi ualem fiat irram esse modo vidimus. Jam pergimus observantes, quod, ut ipso die Expiationis anni ubilei, non solum peccata expiabantur, sed simul libertas servis, possesso domuum, fundc ina c. reddebatur absque ullo pretio iis, qui egestate coaeti ea vendiderant Levi xxvi ita etiam in sine Tarum hebdomadum Da ut cum expiatione peccati adducta st justitia Clitisti, cujus beneficio peccator egeno acquisitum est jus ad haereditatem coelestem, ut ex servitute Diaboli
peccati ad familiam paternam caelestem transeat. Huc respicitur P . LXI. I. a. s. 9 Io. Ut vero sic redditae possediones tempore Jubile postea ursius es enari poterant, ita ei contrarium promittitur, nempe ultitia AETERNA. I. Haec peccati cxpiatio justitiaeque aeternae adductio, vaticiniis de illa antiquis fidem conciliabat. Idcirco additur Ad ob nan m visionem phetam . Inter alios reVelationis divinae modo est e iam La cvelatio divina, quae obtingebat homini vitianti sive e hibito ei objecto externo, additisque verbis, rerum futurarum praenunciis, quibus externi ejus sensus visus auditus assiciebantur se magis absque
sensuum externorum ope, repraesentatione rei futura: mcnti facta, vel verbis auditis vel emblematibus visis si cet α, morim , stricte dicebatur visio. Cujus nomenclationis ratio peti potesta visis plerumque emblematilius, operatione facultatis is itellectualis, claritateque ac certitudine revelationum apud Vates.stricte sumitur visio, distincta ab simili revelatione , quam dormientes in insomnis nanciscebantur Num. XII. . Voel. II. 28. Dan. I. 7. Iob. v. q. Exempla ejus sunt Exod. s. Dan. X. 7. G. VI. I. 2. Eet,ecb. I. 9 1 v. ct 12. 13. c. Cae.
53쪽
quin latius etiam nomen visionis de revelatione laeta in
somno usurpaturio VII. I. II. 28. Imo omnis sere visio, sive antecedenter, sive concomitanter, sive consequenter soporem quendam unctum habuit ac ecstasin Gen. XV. r. Dan. x. s. l. 9. O. I. hoc. I. 7. Et quia hic revelationis modus valde frequens erat, inde est, quod prophetae non solum V dentes Ham. Vi 1. 2. 2. Sam XV. 27. Ies XXIX. 1 O. c. dicti sint, sed etiam communiter omnis revelatio divina sonis nomen sortita su Ps. LXxx IX. O. Thren. II. . I I. I. Obad. I. s. prob. XX a X. 8. Quomodo ici vox sumenda est notans adeo no tam ipsum revelationis actum divinum, quam quidem ipsa res visas, ex revelatione Dei praedictas i Viri Dei, scriptoque comprehensa. cons Ezech. VII. 27. Dan.
I I. Visioni ideoque jungitur sta Haec vox
non incommode a re a seducta notat generaliter cum ad quem Deus senit , i se familiarii e patefaciendo, arcanaque sua revelando quique rursus ad Deum venit, precibus Gen. XX. . sacrisque canticis Exod. V. O. 1 Sam X. . nomen ju celebrando Deique porro nona in ad homines venit, ex ejus
ore accepta verba de rebus arcanis elocuturus, venturaque sequentibus aevis praenunciaturus, a P. zης Ier. XXIII. 22 28.
Quae p., ' rem vocis notio inde a temporibus Samuelis magis frequen, it uti colligunt eruditi ex Sam. ix. 9. Ea hei obtinet. Pe inde jam es , an pi prophetam intelligas prophetiam, id ei pra dictiones prophetarum, an Vero scripta eorum, quibus ea ali crvantur Luc. XVI. 29. res enim eodem redit , nempe ue 5 prophetam denotare praedictiones et identium Cophetarum de rebus futuris, olim prolatas, terisque consignatas. Nisi vel muscum Clar Cocce vilionens paulo latius sumere, atque referre etiam ad praedictionem typicamque praemon strationem rerum suturarum quae fuit in umbris ceremoniis
qtie Legis Mosaicae 'ta ut visi Ora propheta hic sere idem sit ac Lex e propheta a th. xl. 3. Verba ejus sunt Obsignabitur mi ibi Propheta, hoc 'hu: quid de salute per guras fuit adumbratum c prophetas radictum, id veri citabitur Ou . Pud. cap. LII. que Quod ampliu ex expiatione peccati, in qua ut veri ficatio umbrarum, piarinissa, atque hinc fluente cessa-F 3 tione
54쪽
tione sacrificii muneris, versa nulli miri. '
uisionis ultri tam late sumatur , dum rem L
consequenter propositam libent. 6h V αὐ-
andum est, quod non omnes praedictiones b-- L tbus suturis sed illae modo inibities ne obsignat orae expiation '
Videatur agnoscere, piophetias ha, i, '
tur, Iuxta quem omnes prophetia ad V, bri dici 'l' stringit atque eo adhuc stante Vel perduni
L. Visiones hasce prophetica os, is
55쪽
riantur per actualem scilicet impletionem, reique praedictae exhibitionem, sicut id quod obsignamus, firmum, ratum, verum esse declaramus. Apparet igitur, quovis modo etiam explice- mus obsignationem, unde rationem ejus repetamus, adimpletionem prophetiarum, ante finem Lxx hebdomadum expectandam, atque in expiatione iniquitatis justitiae aeternae adductione conspiciendam , hanc ob Pationem referri debere.
LI. Observandum hoc contra Judaeos. Notum est illud
omnes ommno propheta non sunt vaticinati , si is diebus M
Aa Atqui ei horum praedictiones de Messia implendas dicit Angelus intra xx. Septimanas , stante adhuc Urbe Sancta; ergo dudum impletae sunt , quoniam Civitas illa am a multis seculis diruta est , sanctaque esse desiit. Lubet ad majorem
hujus rei confirmationem unum addere locum e Veteri instru mento, in quo implementum prophetiarum de Christo, stante Templo Secundo, Civitateque sancta, futurum esse docetur. Huc refero Zach. III. 3. Sic dicit Iehova : Reversus sum ad Tabionem, o habitabo in medio Hierosolymae ct vocabitur Hiero-ρθma ei in I Urbi Veritatis, cs mons Irhovae exercituum iv pn in mons an uitatis. Et ad cam illos, habitabun in medio Hierosolymae, est erunt mihi in populum, rogo ero ipsis
dunt, Templum Secundum destitutum fuissenaci habitatione Dei super Arca Non igitur illa umbratilis led illa σωμα misi Ahabitario, per manifestationem Filii Dei in carne , intelligitur. Qua in carne ita habitavit Filius Dei, ut simul per eam habitaverit inter homines, potissimum inter suos, qui Hierosolymam spiritualem constituunt imo etiam in Hierosolyma terrestri versatus passus sanguine conspersus sit, it λα- ον verum publice omnium oculis expositus. Hanc ob causam urbs Hierosolyma totari nitunt Solium Iebo , quod alias in Sancto sanctorum erat, vocari potuit Ler. III. II imo Urbs Veritatis, obexhibitum nempe Corpus omnium umbrarum, signaculum omnium prophetarum, Sion mons Sanctitatis, ob Sanctum
Israelis coiporaliter ibi praesentem. Quod ergo quia suturum erat, ideo Jehovali declarat se Deum populi fore, idque in veritate justitia. Ad quae verba ρω Bel. Ego certissime dabat iis
56쪽
ipsis , quod promisi ipsis lificas eos per I sum I ristum LII Frustra ergo Judaei expectant impletionem prophetia
rum de MesIta, quae ante vastationem Hierosolymae fieri debuit, icie saetae si Cujus rei testimonium quoque est abolitio sacris cita muneris, de qua vers 27 Lex prophetae usque ad Johannem prophetarunt, non quod ille esset Messias , sed quod digito Messiam indicaret: cie agnus ille Dei, qui tolutpeccatum
munia Ah. I. o. 26, 29. Hic est Iesus Naa arenus , in pIenitudine temporis missus, de quo omnes Prophetae Luc. I. D. TO. Act. LII. I 8. q. II. a. uno ore locuti sunt in quo omnes promissiones Dei sunt re να et ιιμ. Cor. I. ro. in quo veteres omnes praedictiones is umbra , veritatem habent Ioh. I. q. 7. XIV. 6. Coll. II. IT ac consummationem
Iob. xix so. Audiant Judaei, quod unus ex gente sua , viveritatis pressus , de Jesu nostro dissimulare non potuit. Eodem tempore fuit Iesus , Virsapiens , si tamen Virum eum fas si dicere. Erat enim mirabilium operum patrato , ct doctor eorum, qui libenter vera suscipiunt , plurimosque tam de Iudais , quam degenti s sed Iaiores habuit , Christus hic erat , quem accusatum a nos eηtis principibus Pilatus cum addixisset cruci , nihilominus non destiterunt diligere, qui ab initio caeperant. Apparuit enim cisae tia die vivus , ita ut divinitus de eo a te hoc alia multa mi randa praedixerant. Et sique in hodiernum diem Christianornis genus ab hoc denominatum non deficit. Ita Iosephus Antiquit Lib. xvi II. Cap. IV. Quae verba Iosephi, quibus Prophetas de Jesu nostro vaticinatos dicit, non necesse est, ut capiamus unice tanquam ex mente aliorum dicta cum facile de Jesu, Viro ipsi illustride Heroe, Prophetarum oracula praedixisse quaedam credere potuerit. Uti, sic Vespasinum iis praenotatum seri de Bel . d. Lib. II. Cap. xi I. Sed quod maxime eos ad bellum excitaverat, responsum erat ambiguum, iliacmin ainstiterris inventum, quod eo tempore uernidam esset ex eorum Anibus orbis ter o habiturus imperium. Id enim illi quidem quasi proprium acceperunt, multique sapientes interpretatione decepti semit. Hoc autem planeres Vespasiani a Cn. batur Imperium, qui apud Lam rea..tus est Imperator Credibile est ad Mich. v. i. respici.
I videm ab es ectis ad causam affulgit Ange etiana operis sui ructu gloria nequaquὸm privandam; ne M
57쪽
ζάλεί -- ηγγαμον ἡγηασελ latus, ut ungatur S- ιsuHctorum. Ita Tertullianus in masculino, quomodo Graecae Versiones accipi possunt Clar Cocce im Veteres Masculine accipiunt. . Sedin notat e sanctitatem , vel sancitam
rem. Est ergo haec ρυπις 3U Vel abstracte Sanctit,
Sanctitatum , vel in neutro SABctum Sanctorum esserenda. Non est autem dubitandum , quin utroque modo de persona dici possit. Abstractum enim pro concreto poni frequens esto Sam. XXV. 6. Hagg. II 8. genus neutrum de persona adhibetur in N. T. Matth. 4 cio Luc. I. s. oh. III. 6. imo haec ipsa vox 'pi sive abstracte, sive in neutro reddatur, depersona usurpatur E d. xxv III. 36. Deut xXXIII. . Ut adeo non male Veteres vocem hanc masculine acceperint. Voluit tamen requentior vocum harum usus , ut multi, non solum abstracte, vel in neutro eam transfuderint, quod&recte factum,
sed etiam rem, non personam , saltem primo & proprie , denotare crediderint. Scilicet de plurimis rebus, ad antiquam religionem pertinentibus . altari v. g. vasis Tabernaculi , pa-nibin propositionis su situ, munere , sacrificio pro reatu , Omnibusque sacrificiis , radicative usurpatur Exod. XXIX. 7.
XXX. 26. 29. 36. Levit. I. 7. VII. I. 6. X. 2. XIV. II,
IV.9. Num XVI II. 9. subestive vero& absolute nunciat, excepto uno aut altero loco Eαr. II. s. Neh. VII. s. ipsum Tabernaculi intimum recessum denotat Exod XXVI. sue sq.
b. ix. 3. c. dictum Sanctum Sanctorum , constructione Hebraeis familiari, id est , faustissimum. An autem nunquam sic latius usurpetur , pro aliis etiam Templi partibus, quod contendit aliquis, id strenue affirmare non ausim argumento
LIII. Volunt itaque quidam Templum materiale extruenisdumhei intelligi debere; sic ut diae' sive synecdo chice, sive latiori suosignificatu totum emptuin comprehendat et significet, Quando per unctionem eius denotari credunt, vesconsummationem ejus, per oblationem Christi suturam olim , cujus absque intuitu Templumi habitaculum Dei, cultus in eo Deo exbibitus gratus ipsi, neque appr0batus fuisset: vel coni crationcm ejus per cultum Leviticum de novo instaurandum
58쪽
et persciendum, quando Chrsus, Unctus maxime, in eo apparens, cultum illum ab multiplici abusu purgaret, atque elum suum in tuenda loci majestate, sanctitate , per ejecti ne hominum negotiantium , demonstraret oi o i . 11.
s. 6. Verum Daniel vers. 7 de Templo materiali loquens, ut WAngelus ipse vers. 6. aliud nomen adhibent nempe Uvo oon simpliciter. Vide etiam Cap. Viri vers. 13.
Iq. I. I. Deinde oblatio Christi non suit Actio danctis.catio Templi, sed verius abolitio ejus cum suppellectili sua. Quamvis enim ut futura hactenus considerat , Templo sacrificiis praefigurantibus eam , sanctitatem Messicaciam quandam conciliabat; attamen jam praesens tollitum dias, easque mutilas, imo noxias declarat Messicit. Neque etiam nomine Unfitionis consecratio Templi , per cultum de novo instaurandum, aut
christi in eo appariti significari potest , quia expiatio peccatio justitiae et Gnae adductio praemissa vetat omnino, ut de instauratione cultus ceremonialis, in hoc ultimo orationis membro, hujusque perfectione ac consummatione , Christo nempe cultum Templum a prophanis ab litibus vindicante, ui gante, cogitemus. Quae etiam mortem Christi adeoque expiationem peccati antecessit, dum in hac Angcti ratione eam sequitur Uncti Sancti Sancitorum. I. V. Alii an tum danctorum, non typicum umbratile , sed verum intelligunt hoc est , aliquid , vel id omne potius, quod olim per Sanctum Sanctorum praefigi maxum fuit. Fuit autem primi typus summi Cati. Quod cc Privias. iii genere non solum adstruens, quod Tabernaculum fuerit ea em-3iar umbra rerum caelestium Heb. VIII. . sed quod speciatim Sanitrum an torum fuerit antitπεn Cali , in quod ingressus Christus Heb. ix. Σ . Unde ille caelum ingressus a Paulo dicitur ingressus esse auctaarium es 12. ad dextram Dei sedens in caelis, Minister sanctoarii di veri Tabernaculi factus. Heb. VIII. I. . Et ratio nomenclationis huj is est , quia Caelum est Dei Thronus yel Lxvi. I. ubi cum incredibili gloriar manifestatione habitat atque sanctissimum illud Numinis palarium, quod pollutionem nullam aut polluti nihil admittit in quo etiam sunt Arca Propitiatorum, Cherubim c. non typi
59쪽
ce, sed vere dc XI. 2. Hebr. XI r. 22. 23. Is r. iuquo tandem Pontifex futurorum bonorum non sine sanguine proprio comparot propitiationem semel factam sic in aeternum consummaturus. Hoc ergo palatium Domini intelligendum es hhei contendunt cum Piscatore aliqui, quod cum ungen umdscat Angelus , illi de praeparatione ac consecrat ne ejus ad cultum persectissimum, illic a delibus consummatis Deo exhibendum, jactam per adscensionem Christi, id exponunt; si ut olim Moses unxit Tabernaculi terrestris adytum, ut cultus
ceremonialis illic perageretur Exod XL.
L V. Praeterea notissimum est, Templum fuisse typum Ecclesia, hoc nomine ut illis Domus Dei, 3 Habitaculi aabernaculi, ideo frequentissime insignitae Ps. xv. I. XLVI. Zach. I. 2. I 3. 2Thes. II. Cor. I. 16. Ephes II. 2I. I im. IlI. IS. I Pet. II. s. imo&uniuscujusque Fidelis Cor. I. r. III. 6. Ecclesia porro vel est triumphans in
caelis, vel militans in terris Unde licet prior illa magis respondeat Sancito sanctorum, posterior; attamen laec , qualis est sub N. . ad unum κεφαλώωμαι similitudinem unius status cum caelasti illa, in clariori cognitione mysteriorum sal tis, majori libertate c. adducta Ephes . o. Heb. x II. 22.23. Cant. I. 3. haud incommode nomine Sancti sanctorum proponitur. Confert praecipue Clar Coc ejus Enech. XLlII. 9.
Hanc itaque Ecclesiam . . intelligunt alii, ungendam Spirit i
V L Taiidem uti Tabernaculum Templum , ita quam maxime a Templi pars sanetissima , quae Sanctum Sanctorum dicitur, sui typus humana Christi naturae. Sicuti enim Templum typus fuit rei omnis, in quo Deus speciali modo habitat, praesentemque se operationibus gratiosis, gloriosis declarat qualis elum: Ecc ia est: ita certe typus debuit esse u manae Christi uaturae, in qua plenitudo Deitatis habitat cor ra5- re Col. II. 16. Inde est quod orpus suum Templum dixeriti
iq. ac Pesaias, ipsum fore in Sanctuari im es vati. I . Id porro facile quivis animadvertit , quod , si Templum figura Christi uerit , ea sui parte quam maxime , quae sancti Timaeras, ae Numen intim 'sens habebat, qualis sui adytum Gri huma-
60쪽
humanam certe adumbrasse Christi naturam. Atque hoc modo rursus multi per Sanctum Sanctorum, Chrastum intelligunt ejusque unctionem varie explicant , de qua postea. Notandum denique , quod quidam haec omnia jungant. Ita Polanus I assententia verborum Veli. Ungetur Sanctum Sani Drum, hoc est, ungetur Chrictus Ecclesia ipsius 2 crium quae per an tum Sanctorum , quod Moses unxit oleo sacrae unctionis fuerunt adumbrata Clar Cocceis jungit Christum Ecclesiam, Caput accorpus mysticum. I. Verum enim vero quando Angelus in sequentibus loquitur de Undio, de de Uncto Principe, omnino judicandum est, illum sic explicasse amplius, quem per Sanctum Sanctorum ungendum intelligi volebat. Illa autem Princeps unctus nullus alius est quam Filius Dei, promisit Redemtor Israelis. Referunt Gemaricta de Ionathan filio Uazielis, qui Targum in Propheta conscripsit , quod etiam tentaverit porro publicare
sed quare quia in iis es nil dissimi essiae, in Libro scilicet Danielis, ut fatetur Glo a Vid. AuguH. semer Exercit. de Tar . Quae rudera sunt Veteris interpretationis hujus Prophetiae, quam
3am penitus pervertunt Iudaei recentiores, quamvis coeteroquin narratio haec absit mera sit. Neque enim finis Messiae in libro Danietis tantum , sed olibi , praesertim es IIII. Demoratur. Si autem intradi est promissus Redemtor, uti est, ac in sequentibus amplius patebit, ergo' hoc Sanctum Sanctorum ungen dum eundem denotare , non non Ecclesiam , concludo quia in hacUnctiom voce est allusio ad illud nomen Unisti, quod postmodum illi daturus erat Angelus.
V Quin imo si verba hujus commatis modo rite perpendantur, nulli , majori facilitate, emphasi, applicanda erunt, quam Christi soli. tur masculin capi potest, ut ante diximus, ac veteres accepere, quando Sanctus a
disrum est omnium an iis mus. Hoc Messiae in veritate & plenitudine sensus quadrat non tantum quia Deus est ter sanctus IV vi. s. Sed invia homo est nulla peccati labe unquam iniectus. Ita eum descripsere vates. Non dabis m,d Sanctum
tuum videre carruptionem V X vi Io. XLV. . IU LIII. . IJ Ier XXIII. 1. Z- ch. xx. d. c. Ita cies se habet in elu nostro