장음표시 사용
221쪽
Cap. XIII. De praecepto Consessionis annuae. et Og
temporis ab una ad alteram Consesisti,nem non placeat AZorio qu. 6. &Suare Z I. cit. n. T. e , qut putat id repugnare intentioni praecepti Conseisionis annuae; nihilominus haec Doctrina est omnino admittenda , u concedatur , di admittatur sententia , quam proposuimus art. I. qu. 6. 6cquam haec supponit et nimirum eum ,
qui confitetur mortale hoc anno commissum, si postea denuo hoc eodem
anno iterum aliud mortale commitrat , non teneri hoc eodem anno illud confiteri ; quam sententiam ipse SuareZ, ut ibi vidimus, fatetur esse probabilem , & illam tuetur etiam Αgorius, quem ibi citavimus . Est , inquam, tradita hic Doctrina admittenda, si illud concidatur, & simul admittatur, quod ipsemet etiam Sua-rez , & Aetorius docent, bc nos hic exposuimus qu. a. scilicet : Consessionem annuam posse fieri qualibet
anni parte. . IV. An teneatur nunc consi.
teri, & non possit differre ad finem usque anni, qui est in mortali , vel
etiam habeat reservata, si prudenter timeat, ne non habiturus sit amplius infra annum copiam Consessarii potentis illum ab Ives e , sicut nunc habet PAffirmative r quia praeceptum
hoc pro toto anni tempore urget ,
ut statutum est qu. Σ. Est communis Doctorum. Vide Suar. 1om. q. in 3. par. dio. 36. se L I. a nu. Σ. ad 4.
n, I 6. Et vi autem praecepti annuae Conseissionis non esse obligationem praeveniendi pro anno sequenti, quia nondum uiget : Significavimus art.
. V. Utrum praeceptum Conses. 74sionis annuae eo anno, quo non impleatur, prosequatur urgere , & obli gare in anno sequenti , & caeteris , donee fiat Consessio; atque adeo qui
anno praeterito, e . g. non e st conse Dius, teneatur hoc anno praesenti: &quidem ex vi obligationis anni praeteriti , ad satisfaciendum praecepto pro illo tunc pPlerique docent e praeceptum Consessionix annuae, si non adimpleatur intra annum , semper urgere etiam elapso anno , donec impleatur, semperque gravius peccari, quo magis differtur , ac nova peccata multiplicari , quoties oblata occasio confitendi negligitur.
At videtur dicendum : quod elapso
anno, non amplius urgeat prior obligatio praecepti Consellionis annuae , sed incipiat obligatio nova pro anno praesenti ; adeoque nec sit obligatio confitendi quam primum pro anno praeterito, quantum est ex vi praecepti Consessionis annuae ς nec simpli. citer fr obligatio confitendi pro anno praeterito: sed satis sit , hoe an. no saltem semel confiteri , & quidem pro praesenti anno . Profecto uuacinia anno praeterito praeteriisse videtur obligatio illa prior, quae tempori illi erat addicta quemadmodum elapso die jejunii ex praecepto Ecclesiae, vel audiendi Missam &e. elabitur obligatio ieiunandi, audiendi Missam sce. Hanc sententiam sustinent magnae notae Doctores: eam Dicastillus diei tesse probabilii simam , sed ec ipsi eou.
trariae sententiae fautores fatentur , saltem eme probabilem. Verum conistraria sententia est communior , di reputatur etiam probabilior , adda , eam in praxi suadendam eme . vi.
222쪽
et oin Append. Non per Annum Vage.
Tamburi n. Meth. commvn. c. q. . 3. n. 28. Suar. rom. q. in 3. par. diis. 36. a n. I. videri etiam po sunt dicta tr. Σ. l. I- a. parte in ejus I. par. c. 3. sect. a. qu. II.
73 QU. VI. An tempus Consessionis
annuae praefixum admittat parvitare in materiae , ita ut non peccet Litem mortaliter , qui Consessionem annua ranciat paulo post finem anni 3 Assirmavit L eander a S.S. Sacr. sed omnino negativa sententia tenen da est : quia in praeceptis astixis tempori , tempus debet commensurari in divisibiliter, dc non moraliter. Vide diista ir. 2. cit. se l. 2. qu. I. ubi 1I- militer examinabimus et an tempus praefixum Communioni annuae , di paschali admittat parvitatem mate. I ae, ita ut commensurari possit moraliter, & non indiuisibilitei pHic iamen juvat audire Patrem Cardenas impugnantem Leandrum a S.S. Sacr. specialiter loquentem de Consessione . Cum enim Leander tueatur, dari parvitatem materiae iutempore praefixo ad recitandum divinum ossicium, eriarn prout est unum opus uni assi xum diei r ut vidimus
r. I. I. I. cap. I. ali. O. sect. II.
iii bs. S. nu. 77. ubi cum communi docuimus, eum non esse audiendum; inter alia iundamenta , .quibus Lean. der innititur, adducit exemplum Confessionis annitae. Cardenas itaque Leau.
drum impugnans, & eius scindamenta subvertens in Cris Theol. tract. de Q A. Canon. disp. 33. c. 8 ιι n. 9ι. haec habet: Septimum fundamentum sic proponit Leander a septimo quia etiam ii itur prae . reptum confusionis annua, o adeo amnexam anno , ut A completo , quis nοπeonfiteatur , illud frangat ; ex nihilo minus pamen potest ovis, saltem absquamortali, expectare υltimam horam in qua finitur an us , in illa incipere Confessionem , eamque postfinitam horam complere, tr per hoc adimplere prace pium annualis Confessionis , ut eonstat,
quamvis detur praceptum recitandi offcium hac die, poterit quis absque gravi caira , expectare Altimam horam
ejus , ad illud incipiendum ς π prose. quendo absque interruptione , finire ipsum in sequenti hora auertar disti , a Madimplere praeceptum retitandi Oscium . Incertum per incerti r probat Aut boris hoc argumento. Assero ergo , v. gr. iuxta sententiam eorum , gui annum Qualem , si et a Ianuario ad sh in Decembris compuIant pro almo Confessonis obligatoria ς eum , qui is postre, ma semihora ejus anni confitetur , sciens , no ν posse , nisi in mutio mέοri tempore eoωιeri, se id faciat Me cai fa , violare praceptum . Et idem est desne anni secundum computationem cuis; usvis alaerius sententiae . Me inveni iborem , qui oppostum doceat. Dises: annus pro Confessione derinam dat non debet accipi plosice de momento ad momentum , sed moraliter , erita se quis Confessionem suam inei lar tempore eurrentiν praecepit , er futurdimidia hora post βηem phasicum anni,
non videtur damnandar , ns ab eo , qui Delis nimium conscientias restris .
Admitto , argumentationis gratia , quod sile annus accipiatur δoraliter ,
es non ν sce : Et εκ dictis disputat. 27. insto denuo . Assigna finem luna
moralem anni, & expone quot horis , aut quot distas constare debeat . Si id das
223쪽
Cap. XIII. De praecepto Confessionis annuae . et os
das duas bonus , vel duos dies annopb fico superadditos pro sne morali riterum redit quaestio de ultima semibora illius bidui superadditi I an in illa possi quis incipere Confessionem , sciens, se non posse intra illam perficere ' Qui
ergo non permit Consessionem intra ter. minum pQ um a i , neque intra moralem superadditum , praeceptum violat. Nec valet respondere: eum inem moralem ami non esse duos dies naturales, sed duσι dies plus minusve . Hanc ros orsonem nugatoriam s. propter processum infinitum, qui ex illa refultat, fatis demonstratum est praedicta disp. 27. cit. c. 3. Haec Cardenas, di alia se-
qttitur a Ilegare contra Leandrum enos ea , quae praesentem nostram propositam quaestionem tangunt, recita Die iussiciat. γο Qu. v Π. An tempus C Unsessionis annuae praesa cum possit prorogari y dccujus aulioritate, sive judicio ZR. Huic Qtiaestioni satisfaciemus
inam eonfiteri debeat , ut satisat praecepto Confessionis annuae pSecu NouM dicta art. I. qu. I. ex Decreto Innocentri IlI. in Con. tilio Lateranensi IV. Consessio an. nua fieir debet proprio G erdoti.
7 .. I. Quid hic veniat iacim Ine proprii Sacerdotis, cui Consessio amnua fieri debet pst. venire Summum Pontificem , Episcopum proprium , di Parochum
proprium , seu quemlibet ordinariam iurisdictionem habentem respectu morum Subditorum; item venire quem libet alium inferiorem Sacerdotem
approbatum ab Episcopo loci ad audiendam Consessionem illius sui sit, diti volentis sibi seu praedicto inseriori Sacerdoti confiteri. Idem dicem dum de in serioribus Regularibus apis probatis a sitis Superioribus Regula. ribus pro suis ipsorum Subditis. Unde sequitur , praecepto Consessionis annuae satisfieri eonfitendo alicui ex praedictis , dc non esse obligationem confitendi omnino proprio parocho; quiquid sit , an aliquando extiterit hujusmodi obligatio 8 viae nunc non
adesse certum est, ut constat ex Uariis declarationi, is Pontificiis , S ex praxi universali . Videatur Azorius
q. a n. 34. Filii uc. tom. I. tra A. 7. c. 8. qu. 6. n. 2Io. 9 2II. Fagund. a. prae. Eceles i. I. e. F. per totum . Diana tom. I. edit. coord. tr. 3. R. 27. . 3. Busemb. tr. . de Sacram. Poeni .
est Zacharias ibi in hunc locum ;
ei ite hujus doctrinae veritatem ostendit'. Et rom. II. ἐύ. de Confiteor R form. in no f. ubi de Confess. in Pasib. 6c Benedict. XIV. tom. I. noti . ι8. a n. 3. 9 de Synodo Dioeces lib. I r.
c. l4. a n. I. ad 6. Cava ler. Comment. in Decr. S. C. R. tom. q. cap. a. ind. 8.
Est autem hic monendum: ob re- 7s spectum Parochorum , & reverentiam illis a Parochianis suis debitam, non esse de hae Doctrina publice, dc mul. to minus in Concioniblis tractandum, ne sorte aliqui occasionem accipiant contemnendi su is Parochos, quod in
224쪽
non leve detrimentum cederet animarum , di conciliaret invidiam , &odia pareret. vi de Azor. l. I 3. loe. et t. prope fi n. & Fagundet Ioc. cit,
Si tamen quis interrogetur et amConsessio annua fieri debeat in Pa. rochia , quemadmodum Communio paschalis p seu an eonfiteri debeat Paroelio ad satisfaciendum praecepto Consessionis annuae ' Responderi uir. que potest . di debet: liberum sibi esse , eonfiteri euicumque maluerit ex ConsessariiL alias pro se approbatis .
79 Dixi superius Consessioni annuae ut satisfiat debere eam fieri Sace doti approbate ab ordinario loci , seu Episcopo loci: quia ex Concilio
Tridentino se T. 23. de Re formata cap. II. nullus simplex Sacerdos p te si audire Consessiones saecularium , etiam Sacerdotum , dc valide absolvere a mortalibus sine approbatio. ne Episcopi loci; vide dicta tr. 2. l.
4. Par. I. c. a. art. I. sect. I. subf. 3. q. I. qu. I. n. 36. excepta extrinma necessitate urgentis articuli mo
iis; etiamsi sit regularis , & etiamsi hie Episcopo se praesentarit pro approbatione ad audie udas Consessi
nes, a quo tamen suerit reproba us, etiamsi putet, quod fuerit , aut , vera fuerit reprobatus injuste . Constat ex iῖ. propositione ab Alexa dro VII. damnata e tenoris sequentis .iSatisfacit praecepis annuae consessis-nis, confitetur Regulari , Discuo praesentato , sed ab eo mulie reprobato . Porro , ut notat L Croix n. Σοχλquamvis Episcopus lic reiiciens, peccet , non ideo Regularis evadit a
3o .. II. An Paroelius teneatur sub gravi , audire consessionem annuam
Parochiani sui volentis sibi eonfiteri p. R. Affirmative: potest tamen pro, videre de alio approbato , & ad il- Ium remittere Parochianum , dummodo hic contenius sit; si enim omnino sibi velit consteri, omnino debet audire ; nisi legitima , di gravi necessitate smpediatur, nunc audire. Vide Diana R. 4ι. q. re 41. I. a. 9 3. Chiavet. I. cit. n. 43.
. III. An Si quis consessus alia
mortalia , omiserit reservatum , quia hic Consessarius non habebat potestatem ad reservata et utrum dici possit
illa Consessio iacta suisse Sacerdoti proprio pNegat Boseo; sed Henrings a Gfirmat: cujus sententiam, dicit, esse
G. IV. Utrum satis sareret praece- S pto Consessionis annuae, si quis con fitetetur alicui Angelo , vel Beato , sibi de Coelis apparenti, a quo etiam abibi veretur : ut evenisse , legitur , aliquando S. Catharina: de Riceis di. Eisi non esset dubium , quod in dicto casu absollitio censeri deberet validar non enim fiet, nisi Deus velit, Angelum , vel Beatum alium esse extraordinarium Ministrum hujus Sacramenti : qualem posse esse Angelos, di Beatos, certum est cum S. Thoma 3. par. qu. M. art. T. corP. Nihilominus putat Lugo in Resp. mor. I. I- dub. I 6. & videtur approbare La. Croix l. 6. p. X. qu. 3oz. β. n. 2οῖι. quod per huiusmodi conse Lsionem , etiamsi fieret S. Petro , Coris pore astumpto , non satisfieret prae-eepto Consessionis annuae; tum quia
225쪽
Cap. XIII. De praecepto Consessionis annuae. et o
Consessio non fieret Sacerdoti proprio ; turn etiam quia non labiicerentur peccata clavibus Ecclesiae , quas iam non habet S. Petrus , sed Papa ejus successor ; unde maneret obligatio ad confitenda mortalia limmini viatori; & ad subjicienda directe Clavibus Ecclesiae militantis e sicuti nune justificatus per Contritionem perfectam ad hoc ipsum obliga. tur. Ita etiam idem La Croix l. 6.
tempus praeced. Cons. possit pro rogari , dispensari, mutari , abrogari pQU. I. An tempus Consessionis an .
. nuae possit auctoritate Ecclesia. stica prorogari aliquando respectu alicuj iis personae particularis p ita , ut confiteatur aliquanto post annum com .pletum p
R. Affirmative, & quidem ab ipso
Consessario. Casus autem erit, e . n. si paenitens accedat versus finem an .
ni minus dispositus ; vel si expedit illum probare , puta 'via , sabet malos inveteratos habitus, ic ad se disponendiim , vel ad illum probandum, non sussciat , quod supersit anni tempus; hoc quidem, S si . mili casu posset, imo & deberet tem .pus Consessionis annuae prorogari . Vid. Cardenas in Crisi Theol. rras. de Ofe. Canon. disp. 3 S. c. 8. n. 98.
fn , qui dicit, id expresse haberi in C. Omnis . Verum meo videri , id non habetur expresse in dicto C. potest tamen ex eo optime colligi . Prosecto id , quod habetur expresse in dicto C. Omnis , solum videtur esse de tempore Communionis prorogando e sic enim loquitur.' Omnis utriasque sexus Melis, postquam ad annos discretionis pervenerit, om iasua solus peceata saltem semel in anno deliter eonfiteatur proprio Sacerdoti ec. Iuscipiens reverenter ad minus in Pascha Eucharistia Saeramentum : nisi forte de proprii Sacerdotis eo filio, ob ali quam rationabilem causam , ad tempus, ab huyusmodi perceptione duxerit absti. neniam . Jam vero illa verba ab huiusmodi perceptione dux rit abstinendum: non videntur proprie competere , nisi solum perceptioni Eucharistiae, adeo- qtie de ea solum expresse dicitur , abstineri posse ad tempus ex consilio die. Nihilominus, ut dixi, optime potest ex allegato C. & ex iisdem verbis ad ipsum colligi de Consessione; tum quia haec duo praecepta mutuo se respiciunt in dicto C., Squod de Communione statuitur, videtur ei iam dici de Consessione , nisi aliquid obstet . Tum quia ratio , quae militat pro tempore Communi nis prorogando ex consilio Consessarii, eadem militat pro Confestione; nimirum indispositio animae , qtiae aeque dari potest ratione Consessi nis, ac ratione Communionis ; imo ordinarie indispositio Communionis paschalis est ex causa indispositionis ad absolutionem accipiendam in Consessione : dc hanc rationem assignavimus nos tr. 2. l. F. 2. parte in eius I. par. c. 3. sect. a. n. 7. ubi notavimus e quam prudenter Ecclesia reis
mittat consilio, & iudicio Consessarii, posse Communionis paschalis tempus prorogari . verum etsi haee doctrina ne q. colligi posset ex dicto C.
226쪽
O is : ipsa nihilominus certissime est secundum mentem Eccletiae in praecepto Consessionis annuae. Prosecto ex dictis art. 3. Consesso quam praecipit Ecclesia fieri semel in anno, est Conlestio valida , utilis, seu -ctuosa , & quae veram conversionem pariat peccatoris . Sed licet qui rite dispositi accedunt ad confitendum , possint absque ulla temporis mora ,& dilatione , statim facere Conses.sonem hujusmodi; contra vero non raro accidit, plerosque ita indispositos ex eapitibus etiam pluribus ad
constendum accedere , ut non pOD sint absolvi, aut certe non expediat,
illis statim absolutionis gratiam im . pertiri. Si itaque hi ultima anni die
E. G. ad Confitendum accedant , certum sit , etiam tunc absolvendos minime esse, sed monendos, ut me
lius se disponant, & alio determina.
84 Nota vero hic I. non debere a Consessario Confessionis annuae tempus . prorogari, nisi ex gravi, & ee ta caiisa , in morali tamen , ac prudenti existimatione: & non ex quaeumque indispositione poenitentis, nec ex qualibet majori eiusdem utilitate , quam percipere posse credatur, si ablolutio prorogetur ; debet itaque esse in dispbsitio certa , ac magna , dc non minus prorogationis utilitas apparere.
Nota 2. Eum , cui Consessarius
Consessionis annuae tempus prorogavit , peceare mortaliter , si non re deat, seu non confiteatur tempore a
Consessario sibi praefixor ob similem
rationem , quam pro prorogatione Communionis paschalis assignavimus
Sue Qu. II. An praeceptum Consessio. nis annuae possit dispensari Posse Summum Pontificem duspensare cum aliqua persona particulari , vel etiam Provincia , ut non confiteatur siligulis annis , sed rarius, puta duobus, vel tribusqitibusque an.
nis; di quidem semper valide dispen. sabit, etiam sit sine iusta causa dispen. severit: tunc autem esset illicita di .spensatio, di peccaret graviter: Sylvest. v. Confest. a. qu. 6. Pilliue. in
7. Regina Id. n. 2o. SuareZ tom. 4.in 3. par. disp. 36. ses. I. a nu. S. Ratio prioris est, quia Pontifex sum. mus habet summam , dc omnem potestatem circa Ieges EecIesiae, cuiusmodi est lex consessionis annuae p& etiam: si dicamus, ut nos etiam docuimus art. I. esse praeceptum Di. vinum confitendi saepius invita, adis huc tamen constitutio , quod. ad satisfaciendum huic praecepto Divino , sit confitendum semel in omni anno est lex Ecclesiae. Rursus etiam si dicamus, ut ipsi etiam diximus eodemari. I. iacta ab Ecclesia Constitutio. ne de confitendo semel in anno , obligare tum praeceptum Ecclesiasticum , tum praeceptum Divinum ad confitendum semel in anno ; adhuc tamen est in potestate ipsus Ecclebae, seu Summi Pontificis, illam variare, di mutare, ut qu. seq. 3. docebimus, etiam pro libito , & mera sua voluntate. Haec itaque est ratio prioris partis Responsionis datae ad quaestionem propositam . Ratio autem posterioris est , quia sine jbstaeausa dispensando in tam gravi , ac sanctissima lege, abuteretur potestate sibi a Deo tradita in ut ij itatem
animarum, abuteretur, inquam, iri
destructionem earum . videri possunt Suar. & Regina id. l.I. cit. Fagunde κχ. prae. Eccl. i. r. c. 3. u. 8. 9 s.
227쪽
Cap. XIII. De praecepto Consemonis annuae. ,ορ
Fillinc... o. An autem dari possit e uia iusta dispensandi in hoc prae .
s6 Interrog. An etiam posset Potiti. sex, cum aliquo particulari, vel aliis qua Provincia dispensare absolute , tollendo omnem obligationem confitendi in vita; supponendo, quod non adsit oMigatio constendi saepius invita ex praecepto divino , sed solum in morte, seu instante perieulo mortis M. Pollae quidem valide Suar. I. c.
I. Fagund. dc alii communiter Doctores; sed numquam licite dispensaret, quia iniuste, de inrationabilitersie dispensarea. ex. Suar. l. cit., cui adhaeret riguadeE n. 8. ReginaL tum. Presecto dispensatio , ut legitima se, requirit legitimam causam ἔnulla autem eausa legitima , & rationabilis dari potest , ad eoncedendam olem dispensationem . Nee iam dispensare licite poterit cum aliquo, ut valde raro confiteatur invita : ob desectum quoque praedictae cavis rationabilis. quae possit talem
dis 'sationem sustineare . Videri e. tiam' potest Fili, . n. 48. M QV. tenipus Cossinionis
annuae mutari misit , statuendo νidelior, ut Consessio fiat rariosi veI frequentius, Mam semel in anno. Et dico I. posse Pontificem ex
iusta, di rationabili causa statuere , - praeceptuin Consessionis in .vita otii et rarius, quam semel in anno, in a divibus , vel tribus quibusque
potestatem habet absolutam disponendi circa leges Eeelesiae pm varietate
temporum , & circumstantiarum , imo ex mera sua voluntate . Iamvero ii eet frequentiam Confessionis in vita,
dicamus , esse ex praecepto divino ptamen Ecelata , leti pontificis est determinare , qualis frequentia se vanda sit. Et licet dieamus: statuta ab Ecelesia Consessone 4nnua , hanc obligare simul ex praecinio divino radhuc lamen non potest ratio adduci , ex qua haec constitutio sensti sa.cta , sit immuta bilis ab ipsa Ecclesia. seu Pontifice Summo. Ergo etsi iam constitutum sit a Pontifice, tu Co fessio fiat semel in anno, potest eaiamen idem constituere , ut fiat ra
Confirmari posset exemplo praee mi Communionis , quod eis nune
obliget semel in anno . olim ver saepius obligabat: ut notauimus tr. 1. l. F. 1. Par. in eius r. par. C. 3. , ubi de praee. comm. pasch. sea. t.
Dixi; ex his, or rati-aiali eausa. inia eis huiusinod i mutatio semis per valide fieret a Pontifice , posset tamen fieri illicite, nimirum, si sine urgenti , di rationabili causa dispensaret; quia huiusmodi potestas data est illi a Christo Domino in aedisi.
eationem Fidelisin. Iam vero dilatio P enitentiae per aisnum integrum videtur satis magna inqui4 Suarea eis. n. 6. Fagund. n. 7. dc Diana R. 21. . a. nec potest facile maior licen tia , dilatioque conoed. , praesertim toti Ecclesiae sine illius detrimento gravissimo . Unde sine urgenii , dc rationabili causa , rariorem , quam nunc habemus, Consessionis obligatio. nem pro tota Ecclesa constituere , Pontifici summo non licet. ne pol
228쪽
malum, abutatur in destructionem ea .riina, tu supra dicebamus. 88 Dieo a. Posse Pontificem statu re, sive pro aliqua Provineia , sive etiam pro universo orbe , ut Con. sessio fiat plus quam semel in anno. Sequitur ex praeeedenti astertione ,& quidem a sertiori. Suar. eit. ses. a. n. 6. Filliue. n. 47. Diana R. 23. g. 2. Fagund. Neque hujusmodi maior frequentia Confessionis esset conis stituenda sine rationabili causa r &quidem Suar. n. 7. cui adhaeret FagundeE n. g. e, dieit id licite fieri non posse ab ipse Pontifire sine rationabili ea uia . Caeterum idem Suar. u. 6. & idem Fagund. num. 7. sine , dixerat r quod ad praedictam mutationem in strictiorem cbligati nem Consessionis saetendam, quamvis nulla alia subesset causa praeter fidelium fructum, id quidem satis enset, modo ea frequentia in eontem. ptum non cederet ; id ipsum asserit Diana R. 23. . Me .sy Qu. Iv. An Summus Pontifex ponsi abregare praereptum Confessionis
annuae ZR. posse quidem valide. Suar. eis. sect. r. n. I. 8. Azor. qu. 9. Fit liue. u. 47. Reginald. n. ao. Diana R. 23. q. a. or R. 26. 3. Bonae. n. II. Fagund. Sed non lieite; quia ut ait Suar. I. est. v o. quem sequitur FagundeE nu. 7. Reginald. & Dianaia. eis. et Filliue. c. a. nu. 38. , erc. 3. nu. 48. & ex communi Docto. rum teste rimico apud Dianam D. I. edit. eoo . tr. 3. R. 67. β. 7. numquam molest dari rationabilis eausa inum ci , di abrogandi in solidum Consessionis praeceptum, quia huius. modi praereptum est admodum uti Ie,& salutare universae Melesiae, ae singulis fidelibus illius, unde ea abroga tio, si daretur, esset quidem vHIda, ob rationem dictam in praecedenti bus quaestionibus , sed non licita , quia si, ut dictum est, diminutio; a
sortiori abrogatio cederet omnino in destructionem Ecclesiae; non in aedi-fieationem illius. Nota hie r quod in eo casu abrin sogati praerepti cinsessionis extra arti.
culum mortis: remaneret adhuc obligatio confitendi saepius in vita ex praecepto divinci r in ea tamen senistentia, quae docet: adesse praeceptum divinum confitendi saepius in vita , quam quidem sententiam nos art. I. n. s. diximus esse probabiliorem . Quaenam vero frequentia servanda eluet in ea obligatione vaga , di in. determinata 8 non conveniunt m .
res. Nobis sufficit innuere; virosdo. ctos in re morali , putare , quod si Melesia tempus non determinasset , salis suisset , confiteri quarto, veI qurmis quoque anno. Ergo si praeceptum Consessionis annuae abrogaretur, si isseeret dicta frequentia. Sed videmur obstare tradita in quaestione praeced., versu: dixit ex iussa cte. Ceterum videri potest Diana D. I. coord. tr. 3. R. 67. Bonae. D. I. diis. F. ei 11. 1. MEI. a. pu. q. p . 3. n. 17. vi Illuc. in sum. rem. I. tr. T. e. a. n. 37.
D. Pactis transgressorum p rapti
N saepius allegato C. Omnis , post si
latum Decietum , seu praereptum Communionis Pasthalis , & Consessionis annuae , decernitur poma eontra quemlibet transgressorem ; S ita subditur: Alioquin o vivus ab ingressu Euisa arceatur , moriens ebriastiana
229쪽
Cap. XIII. De praecepto Consessionis annuae . et ir
siana ea reis sepiatura. sentit Rituale Romanum Pauli V. tit. non μι diare Ecessa amsepulturam. Ubi inter eos , quibus est deneganda EeeIesiasti ea sepuItura , describunturii, de D s p olis. ω , quod se. πνιι in anno non susceperino Sacramem ea Confisonis , o Communionis in Pascha , ct absque Alis uegno emtritionis
obierunt. Iamvero teste Azor. Dstitui. monpar. l. I. 3. e. 28. quast. I. Quidam
opinati sunt , huiusmodi poenam indicto C. irrogari tantummodo iis , qui in Pasehale Eucharistiam non suscipiant, non item iis , qui semel
quotannis sua peccata minime confitentur. Imo sunt qui apud Fagulid.
apud La Croix lib. o. par. a. qu. 3OO. l. 3. M IOIT. sine , dicant et Ecclesiam non posse punire eos, qui non confitentur semel in anno; quia μγna pertinet ad sorum externum, hoc autem delictum est ita occultum, ut in foro externo probari non possit . utram opinionem consulat SuareED. . de Poenit. disy. 36. Iect 8. n. r. Itaque omnino igicendum est i in allagato C. crinias , poenam praedi. ctam decerni transgressoribus tum Communionis Paschalis , tum etiam lolius Confessicinis annuae . Est communis Doctoriim, qui vel id suppo--nr, veI etiam docent expressie .
Hine omnino etiam dicendum est :Ecclesiam posse punire delictum hir. iusmodi violati praecepti Consessionis annuae, etiam sub Excommunitatio. nis poena , ipso iacto incurrendar .
verum quidem est, quod, ut doret Suar. n. a. di declaravit S. C. Ep.
quemadmodum I. et t. notavimus: Pr
dicta eensura C. Omis si si rendae
sententiae, adeoque non incurratur ,
nisi per latam sententiam a Iudice;
utque infligatur , debere abesse omnem probabilem causam excusationis, seu impedimenti, docet Dieast. apud La-Cruix lib. I qu. 29. V. I 8. n. 233. Verum etiam est , quod in iure communi nulli, exeommunicatio imponatur transgressoribus hujus praecepti, neque in C. Omnis, neque alibi r sed solum alicubi ex particu- Iaribus constitutionibus Episcopalibus, aut Decretis Conciliorum Provincialium ut communiter notant Doctores hic. se . I. An publicae Meretrices non preonfitentes semel in anno , eo quod nolint recedere a via sua pessima , sed manere in proxima occasione peccandi ἔ incurrant poenas impositas transgressbribus praecepti Confessionis annuae, sive ferendas ex C. Omnis , sive latas, di ipso facto incurrendas, ubi hae adsint ex specialibus, & particularibus Constitutionibus alicujus Dioecesis 8 Dubium oritur eT eo , quia hujusmodi Mulierculae numquam
de nuncientur etiam si notum sit , eas per multos annos non fuisse con .sessas, neque soleant declarari, pinnas transgressioribus hujus praecepti im. positas incurrisse : uti testantur Em. Sit v. Conjeso mi. 4et. & alii apud Fagund. Acis. u. Io. & apud Dianam
h. Negant Em. Sa ι. eit. & alii apud Fagund. di apud Dian. l.ι. modo eis. Et ex his quidam pro rarione assignant quod hujusmodi Meretrices , si confiteantur , etsi cum animo permanendi in eodem statu , Dissiligod by Oste
230쪽
aia Appendix Not. per Annum Vage. .
dc occasione proxima, adhuc ramen, faciant, ino uit, Consessionem validam quamvis informem . Per hujusmodi
autem Consessionem validam latissa- . eiunt praecepto Consessionis animae . Ergo non incurrunt pinnas transgressoribus impostas. Verum omissor an per Consessi Nem validam , di informem satisfiat praecepto Confessionis annuae 8 quod
examinavimus art. 3. qu. 3. Adhuc tamen salsum est , inquit Fagui d. R. Io. , quod se confitentes confiteantur valide; Et vero hujusmodi onsessio omnino nulla est , quam nulla saeramentalis absoluιio subsequitur . Videamur dicenda hic M. 6. , d di- t. 3. qm - , di ex dictis qu4dem cit. qu. q. a sortiori sequitur , quod hie docemus euimus mimibi , non satisfecisse praecepto C sessionis annuae eum , qta consessus quidem fuit , sed non accepti abla- Iulionein a Gnsessario , etiamsi iniuste . Plaedictarum i Faque huiusmodi
Consessio cum animo scillaei permanendi in eodem pravo stam , dc Decasione proxima, omnino nuda est, quam nulla sic ν amentalis absolutio subsequitur, uν nullo modo subsequi
debet . Unde in C. Qisod quidam. de
poeniunt. 9 Mmis ei li ex Alexandros II. dicatur , puti cos pocatores , di meretrices iam itendos esse ad
consessionem : significatur tamen Non fisse absoIvendos , nisi animum mutent, & vitam . Admittim tur autem ad conseisionem, seu potius volentes audiri a Consessariis eia
mplenitentcs, non reiici litur a ut
sic per suam ipsorum humiliatione tu, ct salutares admonitiones Consessa ν ii paulatim adducamur ad vere paenitendum: non quasi vero Consessionis praeceptum adimpleant per si inplicem peceatorum suorum narrationem, ut
aperte significatur ibidem , di etiam
notant Suar. tom. q. m a. Pari disp.
Praedicta itaque ratione rejecta pro sententia megativa , a,ii aliam a
gnam apud Dianam ι. ra L . F. aDque dicunt : Ecclesiam non comprehendere in poenis contra transέ. o. res praecepti Consessionis annuae M retrices publicas , eo quod illas προ
mittat, ad vitanda mala majora . Alii autem apud Pagund. cn. m I dicunt : non quidem Ecclesiam publicas permittere Mere uices, sed istellatem Saecularem illas permittere.
Ecelefiam vero noue hujusmodi bl retrices paenis mi ιioribus Centii rarum punire , sed remittere severioribus brachii Saecularibus t quamvis potestas Saecularis ilIas ita Republica permi tat, ad maiora damia, di scandala devitanda. Hi itaque dicunt: Mer trices puMicas non inclutere Censu. rarum poenas violati praecepti Confessionis annuae ab Ecclesia impostas ,
quia Ecelesia vult illas placti poenis
gravioribus a potestate , ec brachio Saeculapi , eui illas tradidit pucite
biem pro ratione eiusdem sentet tiae negativae assignant secundo hoc ipsum , quod non Elcant de nunciari, nec declarari excommunicatae, ubi sit annexa excommunicatio hujus praecepit violationi. Uer viri assirmativam sententiam sustinent FagundeE n. II. ubi assit nisi Meretrices, & publicos peccatores, non implendo hoc piaeceptum , incurrem excommanicationem Syllodalam , dccaeteras iuris pinnas, di voluisse Epia scopos illas etiam comprehendere ,