장음표시 사용
201쪽
sultum ere te probasti.Deligis aute quippia, quod ad Satana pertineat, quia de eo lubenter loqueris,& iure familiaritatis potes.Quid vero illud est s Balduinus obiter
verbo uno caluinus oria admonuerat,te merd eu negare videri, exorcistas,qui rους
his os μυς liberabant, fuisse in Ecclesia veteri: neque alioqui in eam qu stionem longius ingressus erat.Sed minime hoe eiast praetereundum iudicasti. Quid igituri Posteaqua despumasti nescio quid, quod
solent νεφρούμενοι; exclamas, negasse Caluinum non rem,sed ordinem, hoc est,sen,
sisse olim quidem fuisse hxorcistas,sed certum eorum ordinem in Ecclesia non fulsise. Egregia scilicet defenso.Prosers quaedam verba Caluini, uuae sic interpretaris . Sed ut nihil agis bona fide,ea non prosera, de quibus potius qui stio est. Ait caluin us, Iudaeis quidem fuisse suos exorcistas: sed Christianorum exorcistas ementitos appellat. Quid haec verba sibi velint, exponere potius debueracimo vero Caluinus sugoblitus Institutionis in Actis Apostoloruait,apud iudaeos fuisse quoddam Exorcia staru munus,quod Christiani imitati sinti deinde vero Papam voluisse hoc esse com/mune omnibus suis clericis. Nonne bici- O 3. q. d
202쪽
Episcopos,presbyteros, diacono , Iecto res, nominat Eporcistas:quos credo non , negabis fuisse Exorcistas. Adde Constitu/tionem Valeotini & Gratiani. L. vj. C. de Episcopo.&Clericiubi eadem est enume ratio. Vide quantum pro scias tumultuando,&id, de quo non erat alioqui instituta disputatio, temere de impotenter exagitando. Interea frustra Balduinum, Cassandrum, & ut ais quoscunque, prouocas, veluti sponsione facta,velle te pro haeretico censeri,atque etiam 6 duram conditionem cremari, nisi probes ex ipsis Inseris emersisse omnes illas functiones Ecclesiasticas, quae numerantur in Romana Ecclesia Nihil haec quaestio mi vir ad tuum Bal. duinum.Caeterum si quis Inserorum An - gelus ad te retulit, quod affirmas: profer, quas inde accepisti literas testes tuae affirmationis. Interea si tam es inseris oceo, rum antistitibus familiaris,cautὶ facis, qui exorcistas abigas alio exorcismo. Nequa; ramen minus propterea & eris, & diceris διαβολος, quandiu non desinis, calumnian do veritati aduersari: minus ut iam coqueν raris,si aliquis te Satanam , ut tuo tam tibi iam familiari verbo utatur, etiam honoris causa, vocet. Ipse etia causam reddis. Audi-ψ
203쪽
im inquis Satanae nomε ex ipsus christiore Petrus,cumdutaxat immodico prςceptoris amore extra metas fuisset abreptus:& nefas erit, eum Satanam dicere , qui tam valde imitatur eum, qui mendacii & homicidii ab initio parens magister esuits Quid vero,cum proditorem illum Iudam idem Christus Diabolum vocaret, an non tuum veluti nomen nobis dictauits Acoequaeri possis tibi iniuriam fieri, ecce tibi auriculam vello, ex luet antecturit En quam nos efficis eloquentes, dum nobis suggeris & dictas,quod & Theologice &ciuili
ter tibi respondeamus. Nullum finem inueniemus, si omnes istius nugatoris quisquilias excutere velimus. Sed en sese ostsert alter u Beetanae fidei Atq; matheologistroph u. Cu Balduinus miraretur Caluinum etiam veteres sordiutas stipulationu, sponsionum, abrenunciationum in Baptismo sustulisse,ostenderat ea olim fuisse tavsitatas in puerorum Baptismo, ut augu si inus, cum non dubitaret Iegitimas esse, inde potissimum oppugnet Pelagianos. Quid Bez; id non nςgat, quia non potest, Sed facturn concedens, de iure disputat,&t les stipulationes, quae in adultis catechum cuia totora bilus cranti nulla causa satis idonea
204쪽
donea transsatas esse ait ad infantium baptitatam: mirumque esse,iamam suisse E. piscoporum negligentiam, ut hunc abia sum ferre maluerint,quam eme lare. Hic igitur non cum Balduino sed cum Ecclesia
veteri litigat. imo vero secum pugnat. Nam alibi cum quendam Germaniae concionatoreny magnum vexat. laudat veteres illas sis rinulas et Credis Credo. abrenuntio diabolo abrenustast. d. tr; umphar, non minus in insimum quam Catechumenorum a d. ultorum baptismo usitatas fuisse. Sic bonus & ingeniosus Rhe or, ut causae seruiat, modo aliquid laudat, modo reprehendit. Addit autem, insue Ecclesiae Ba. ptismo retineri etiamnum a quibus da iri putationes a que sponsiones ed ut ijssor
mulis, ve ibi que coceptas. Atqui hoc rursus est. quod in vobis repi ehenditur Theodorq,uempe quod cum res retineatis, verba tamen mutatis chi aliqua veteris Eccleιsiae ignominia, & aliorum fraude, qui ex
verbis formulisq; novis estimant res quoque nouas esse. interea tamen in stellionem atrocissime inueheris,qiuinihil refer re dixit, quo verbo res dicatur, modo ressit eadem.Tu inquam tunc contra coten
205쪽
lianus in lib. de baptismo ,perungimur ii,
quit ex veteri disiciplina. Quid tu contra nunc ob scis s Iustinum in sua ad Antoni, num Imp. apologia non meminisse huius unctionis. Credo: sicuti nec reliquarii de
remoniarum,de quibus tunc non quaerebatur. Sed alii non minus & boni & antiqui te iles meminerunt. ipse Tertulianus in suo Apologetico,etsi de coena Christianorum quaereretur, tamen ἀγάπην potius describit .de mysterio coenae nullum ver bum. Non enim tunc volebat profanis ho.
minibus exponere, quod illi fortas te irrisissent. An propterea dicis Coenam christianorum nihil aliud fui ite quam ἀγάπην Imo ut ex Iustino tunc repetis, quod Ter tullianus praeteriit,cur similiter,ubi de baptismo quae illo est, non pateris ex Tertuliano&alijs repeti, quod in Iustino desideratur s Consistimus etiamnum in quae, Dione facti. De hoc ubi coditat. si agere velis de iure,contendas non recte, rite religiose factum: age cum veteri Ecclesia,qua habes aduersariam, & ream facis:nos mis,sos facito. Sic & cum de Liturgia,quam Latini nost ri olim Missam vocarunt, quaeris,
te contineto,& scito eum, qui res integras tuetur, corruptas non tueri. Qinim vel
206쪽
les,vitia ille defenderet,ut quod declama res, haberes φ Sed no' impetrabis. Vis darebus tantis tecum agi s Patere ut agatur sedate ditiincte, liquido'Rogatus erat magister tuus, ut si vellet fiatum causs cernere, ad aetatem Ambrosi oculos placidere- flecteret.Tu perinde tumultuaris, ac si in Acherontem praecipitatus esse . Si ad Augustini Eces etiam reuoceras, fremis nihilominus: dc a Papana defecisse iam pridem te narras, valde scilicet προς ἐπος- Semel quidem tibi excidit, ipso etia' Augulti no sedente iudice velle te agere causam tuam.Sed cum ad rem ventum est, tale tribunal tanquam scopulum, fugis.Quid teragi uersaris,& terrifica verba suo dendo perturbas τρ κνηο Aex xl Q6ς ritur an illam qcqsuit Ambros j & Augustini,& Chrysostonii seculo, Lcclesiam utar verbo, quod serre non potes catholicam, statuas esse apostaticam, Satanicam, Antichristianam: aut si modestius, qua in tu loquaris o quedum sit, an cum ea communicare, eius doctrinam sequi, & ceremoni js formulisque uti liceat. Dic aperte. quid sentias.Nona u. des: quia si de ea confitearis, quod cogitas deploratam tua impietatem prodes: sin ea
207쪽
nus insanum apostatam te esse probabis . Quid igitur' Incurris vlulas in Papas polleriores,& in eos evomis, quicquid in illa, si auderes, velles. Atqui neque iis, ut auctoribus, acceptum feri e potes, quod est in quaestione, neque de ijs, quod despumans perpetuo crepas, fuit instituta disputatio.
Cum de antiquitate rerum cotrouersarU, deque eius antiquitatis iure quaereretur et longe alti iis ad inquirendam origine causa reuocata est. Cur non audes eo nobiscuoculos attollere Deposteritatis abusu postea viderimus.De primo rectoq; usu priusta internos constet.Tu iam, ut statim &breuiter totam cuius obliuisci no potes Missam conficias,obi j cis nescio quam male subactam massam consess&crudae male dicentiae. Tu eam, si potes,concoque,aIq; etiam, si vis,in tuo sacrificio, profano mo re, molam salsam offer. Quid haec tandem
ad nos Et qui posset his de rebus serio de
grauiter tecum agi, quamdiu sic agis ' Et quomodo tam permixtae perturbatae qua
satyri tu et respondere possemus,cum nihil discernas, nihil distinguasmeq; quam partem potissimum petas, indices Ιmo verbquicquid dixerimus, vel astute miscebis. vςl ociose dolorquebis. Adeo nulla est in 'sonub
208쪽
tnes:sed si quid haberes, Theodore, nos
iam dico frontis, qua iampridem cares, sed saltem metis, nunquam prosecto renoua- res memoria huius certaminis, in quo ha.ctenus tam indignὶ versatus es. Age,mecurecordare, quisnam primum in Germania fuerit triumphus tuus. Tu cum L lectore Palatinum Otthonem Henricu, qui accerori me obstabat vestris insidiis, primum tentare velles, venisti ad eum, quo tempore in thermis erat,& ut ei illuderes, magna cum simulatione nouae pietatis, obtulisti conssonem, quam dicebas non modo tuorum Allobrogum, sed & Helvetiorum esse. In
ea tam tuo quim eorum nomine profitebaris, collecta verborum ἐμφατικωττατα
quae Germanis grata esse putabas,cogerie, vos in hoc sacramento credere, verum dc
reale & substantiale corpus & sanguinem Christi vel hi realiter, substantialiter &quid non adesse & sumi. offerrique etiam tam indignis quam dignis. Denique ita loquebaris, ut ipsum in hoc genere Lutherii superare videreris. Qui aderant,obstupue nivos tam repete ex Zuinglianis iactos esse sic enim putabant & loquebantur plusquam Lutheranos . Aderat ipse Marrachius Argentinensis concio nator, qui
209쪽
hinia vestras strophas magis nouerat auspNtabatur dolum aliquem subtilem subesse. Sed noluerunt viri boni morosiusin qui vere,an,sicuti loquebamini, ita sentiretis, Amplectuntur ergo tuam illatia conses ionem,deque ea triumphant & Christo gra tias agunt: & communis gratulationis e go mittunt eam Duci V virlembergensi. Hic vestram conuersionem non miniis admiratus est,iaudauit lue. Cum autem audirent Tigurini ptopterea de se in Germania triumphari, noluerunt tuam impolluxam tolera re. 'Itaque non modo non agnota erunt confessionem, quam eorum quoque nomine obtuleras: sed & acerrimὰ oppugnarent: teque, qui eorum mandata ementitus eras, no modo falsi reum per gunt, sed & παραπIerier α.s. Tu quidem Vt eos placares,scilicet allegabas dolum aliquando bonum esse aliud agere & aliud simulare. Sed illi nondum hanc artem vestram didicerant. Ergo cum iis aliter reconciliari noli potuisti,quam consessione tui peccati, & quae tibi ignominiosa prosecto fuit exo mologesi. Haec prima fuit in hocmysterio tractando religio fides mtua. Paulo post domum reuersus, Ut magis ostederes te antea Germanis illusisse, Ioachiis
210쪽
Ioachinum Hamburgensem concio nato rem,quem omne, ut voca i Saxonicae Ecclesiae de sexcenti carum ministri, quos Caluinus iudices appellarat, acerrim defendebat in hac quaestione,to ut caluino su cesurieris aperte oppugna ,& pat m pro steris aliam in coena Domini non esse corporis & sanguinis Domini communicationem. quina in baptismo, in concione.
in lectione sacrς scripturς deinde in priuata meditatione, quoties mens fidelis ad c hristum assurgit. Nunquam non modo Caluinus,sed ne Zuinglius quidem ia vulgariter de hoc mysterio locutus erat. Sed tu tuam audaciam vis eminere Paulo post Tium annus Heshusius, quo tempore Pa, latini concio nator erat, scripsit aduersus Caluinum hac de re lia ellum. Tu qui nominatus tamen non eras, mox insurgis, discurrilib' Dialogis esi proscindis.Quadruplex erat libelli tui se scriptio. ἹMepαγία. scivi,0uos,bopbistam e tuebo enim, ne nosiatim omnes intestigeret,quam religiosirageres de hoc my sterio. ibi ergo non m
do inaudita scurrilitate, ne sic io que asina molitoris, Apuleano l udo, sustibus cedis. sed & quasi apud anthropophagos Canibales educatus esse, despumans crepas fata