Responsio ad Caluinum et Bezam, pro Francisco Balduino iuriscons. Cum refutatione calumniarum, de scriptura & traditione

231쪽

d putare ῖnylenissimae insinlaest. Et illa qua non scripta i tradita custodimus,quae quidem toto dra' he terr hin obstruuntur, dantur intelligi uolubidi sir Apostolis uel plenariis concilijs, quorum est in Ecclisia saluberrima auctoritas, comm data atque, stituta retineri. Ηscs etiam pertinet, quod de baptismo paruum lorum loquciis ait, uuod uniuersa tenet Ecclesia, hyr 'D'' - cimili in Liutum, sed flemper retentum est, non nisi auctoritate Apsolica truditum rectissimὸ

creditur.

Item alibi, ut probet con uetudincin Ecclsae in Pe grn baptisandis paruulis clieApostolicum traditionem, ii ii . lih aii , Habet enim er illa prima aetas magnum testis mouium pondus, quae prima pro G isti inruit sonitrum furerire. -

Idem loquens Deon uetuiuine non rebaptis di Lib. dς baptisatos ab haereticis, Illa siliquit censeta hyr ς--φ' buam etiam itinc homines scirsium ve sis inllicis tes non iuidebunt abs posterioribus in tutum,rectὸ ab Apssis tradita creditur.

Lib. s. debui. c. a se

232쪽

facimna quod uuiuersae iam placuit Ecclesiae: quam ipsarumscripturarum Ginmendat auctoritas.

turegula est In his qua varis per diuersa XVI.

Da obstruantur, una saluberrima regu retinem Eput, Πυ o qua non sol fidem, neque contra bonos mares, tr babent aliquid ad exhortationem vita melioris, ubicunque institui videmus vel in tituta cognoscimus, non Iolum non improbem 3, sed. ιtiam laudando velimitando sectem ris

rite in burmilus Ataustini uerbis conere Di simpliciter Cr bona De dccipies das intelligendus elix exfemen

tinctui auctoris, uti fre te Manim sine dolo ine

fraude, sine cn

lamnia.

233쪽

VM ante biennium ex Germ nia in Galliam postremorostern im clem, Cr certis de catinis in aulam vocatus forte incidissem in conuenturar non Episcoporu

modos ta ex quorundam ut uocantur Ministrorum,qui Caluini partes sequuntum, de Eccle asticis huius remporis controuersi structatium, nihil magis praeter opinionem accidit, quini, quod Ministri illi uce B GaDcrsis Episcopos distulabant, eodem tempore Caluinum ad crsius me illud ipsium dilutare edita terribili declamatione , qua re iubat non meum, sedullanum quendam liberium in oscio pis uir qtiem meum tamen es regem

bat. Ego ucro ita me continui, ut qMemadmodum cx

nitiora de re non restonderem, cui non dubitabam resto'fur nicieiphus libelli auctorem . Et meum ninutitii iam , tu un icti uim ut bt in talibus me quaestionibus implicare. Interea tamen fac o non potμt,quin,quibusdam,quae mogkntenuria Get, rogantibus, eum breviterer priiratim crfamiliariter exponerem inclusami s, qui si perit rcc siau cupitibus. Et memini uisa mihi ictu tum

ssisse prope inania, quae contra obi jciebantur, sintcgcrem qgia calumus oontra Ribebat ,siue audia

234쪽

o hic tun magi pol est cμm autem de eo qκ tura etiam Traditione quaeritur thro index cripturae repotitur ex ea Traditione, quae .clioqui initio

seripta non fuit, scd est nihilominus Duc testati.

' Atque ut uno licet bo dicam: Glim omitta principio intolligere, cum de Truditione hic loquomur,nori qui de testimonio ueteris Ecdc x, ea, qui: accipit bona sidere tantis. Veniamus ad ι quodprim tu qumtu Aligustinus integri in dum Auctavo om

sue catalogμm, qualem tandi m abs fui temporis Eadsa editum, probatum, receptumq; esse fontiebat, erit ex laudat libro D. de Doctrina Chiastiani: cr' in concilio Laodiceno,carthaginess,er Coustam tinopesitano laudatvm esse constat. Quid igitur quaestionis in s Calainins non dubitat de pucitrissae rusiae testumanti libris, quos Hobm agnouo i - runt als enmcrarunt. Sed Christi norunis ostro, mum de ii ridiciamrepudiat. cur illis pla qua his, habetoribu tota in re s Quis HGraeorum libi catalogum fue sit licente Aderit: ignorat, fulgeb facti in postremis temporibus P daeorum, qMabius Synagoga Prophotis carebat, liquet: quia meo enumerentur etiam Psalm tempore Antiochi Emphami compti. Di e tumo opus magno iussicio

235쪽

lperstet sepe Gruptae conciones essent colligende Ac quidem christus ErApostoli plerore auctores, . scriptoress Hebraeorum librorum, qui sacrosanctis ni citando Iat dandos, certo eo testimonio cor mouiunt . Non tamen ornues nominant: Er qm raudori non faciunt mentionem, de quoi m ain ritate migualioqui dubitari post ruri fur, ut cantici cureticorum. Nihilominus calarius increbrom rebentit eos,quide, dubitan cum ueteres chriustiani de iis non dubitarint: π quenda Doctorem Basilicssem, non olMucilia 2 sed Er Bee , tam Pam capitis rem , accusat, quod dicat Arisii cuntiam min ius tribri se .Recte hactenis. Soicum quis M. elasiasticum laudat, caluinus exclamat est euin sinnire repudiare. rigitur Beeta in eum,ut in episto. Ias Poli,annotatio es edidiis An quoi usticor iace id se fecistic, ubi socratem aut Phocitidem intret

pretaretur, aceret Sed cur caluings eum Issirum rea pudiat Quia inquit non est in canone Hebraeom. Atqui est missio Christianorum, quem Augustinus recensisti mo calariis exclamat non constare dochristianorum cano iciti ita hocquid tandem sta tuet delibris sacris Nam horum index certe acticissis christiani, potia quam abs Synagoga iudaica repetendos esse

236쪽

perteret Caluinus, quorsum impruZens euadat, in quibus cuniculis labefactet 'cin uniuerse script

rae, cum ex illius iudicium reuocat in dubium. Ae inquit Haliqua uarietas,cum Christiani hunc curinonem recitant. Fuit fine ab initio aliqua, cum in quisitio π examen etiamnum ueluti pendi ret , pauciores libri enumeraerentur, intereidum dealijillumet. Sed saltem tempore Augustini um re tota cognita Cr iudicula, ea crat conclusio, de qua deinceps inter omnes bene convcncrit. Quid c Ne ipso quidem Hebraeos de uocanone librorum uetcrist

stamenti statim si pers inter s. se plane costiis se

testis in Athanasim in Unops. Et ucrosi conforas Culuine,quod Iostphus, Origenes, Hilarius, Athua1nyiusEpiphanius,Hicronmus, eo recitant,alia quam agnosces urettulcm. An propterea aut nullum aut nihili esse dictis An totumrepudiabis Minime. Cur itus christianis iniquior resimili in causis De quot epistolis Apostolicis olim in Eccles dubia tutum fuissee fueris, o propterea Isbros noui tot menti, non ab omnibus statim ab initio semperque eos in enumeratosese. An proptereareceptum deinde er defuitum eorum canonem resciis Mianime. Cur igitur non idem pateris statui de libris veteris testimeti cur ini suis chri fianos omnino Pendere abs Iudaeis si Quia, inquis, ipsi claristiani hoc auri Messerant . Neque hoc verum est uir

237쪽

optime, iiij, in io caerisa, cum Intiorum I Hos sacros excepit ,sibi detraxit ius fui testimonis .' Ipse Hicro mim, etsi Hebricis furtois addictior esse π eius tempore,cum denoui te stamenti ii iis

potius qli cretiin, de Heseaeorum canone veterirte 'menti minus laboraretur, tamen in Tobia non

disimulat si e corum canouem nes illi,erPharius rμm, sit ait, iudicio, Episcopo in finesprae tulis. Ipsi quos eodem tempore Epiphani us,qui

Heseris tribuebat alioqui plurimum, tamen ubi distulat diuersiusAnomaeoAIrisum Sapientiae annum rat litoris sacris, neglecto Heis rum canone

quod ex inrelio magis postruscose Messum test

turAugustinus, tametsi tu nocli, sim ιPunico fodentre expungas praetextu canonis He Dei. Sed ere ageretur de alijs quibusdam eius generis libi is, quos tu multo magis re cis, Augustinus duobus Io, cis non dubitat ut cos recipiendos ely probet, opponereiudicium Ecclesiae iudicio Iudaeorum. Non P.

μ es ab Augustino non es receptos certi me. Certe quam Messae Christianae cogeris deferre σdefers auctoritate indicandae sulte scripturae sacrae, o di cornendorum lihorum canonicorum ab adia teritis Er apocryphis, eandi in neces est cono a

238쪽

Fadidus dicito nobis,quo temporeboeius restimona

ut mi crit uetus Etaesia. Vt canonem,quem exclust testimonio Axgustinus recon et et laudat, exagites. ais nullam cius factam csse montioncm in Niceno cocilio. Vnde hoc probus An omnia eius Concili, acta rencs altem mcminisscs,quod Hieron inustibistim inquit Iudith, isnodus Nicena in nrimero sanctu rum cripturarum lcgitim computasse. Wram etsi probares hanc Cynodum nullam huius canonis fretisse mentionem quid hoc ad rem An fecit montione alterius breuioris canonis, qu in solum probas clamans nos obmutesccre dcbcres roges in quo concilio editus sit canon scriptu Gqui ncmpe ab Angi stino laudatur. Equidcm,ut is epotii s obmutescas, rogo ut alim tuu exoellcntia dignetur insticueracta concili j Laodicen carthaginensis, s Constan ' tinopolitani. Bera in conuentu Piniaco, cum hac de re qua .retur, sentiens quibus angusti s prcineretur, neque hilens quod diceret, uno aut altero verbo eludere conatus cst. Tantum dixi quod postea cripsit,

i nueniri hac reconcilia contraria Quid ergo coni ficere noluits Nullum certum scripturae canonem sue indicem cse. Et ubi hoc colit reri ecquo recidetit sed obficero B etu, ubi iam in contraria concilia in uenistis cur in concilio rogatus ea non pro serra, litolici lusore quaercndi, quod nunquam inueniens,

239쪽

in quitas da plus librorim en incrari: diceres, quod

i insuim co fessus ei fac te conciliari pose, iterum

iteranis dico. C et crum, nusquam inuenies librum imum rite probat , postes reprobatum fuisse. inuctum illum indicem inuenies. Dimi grum non

vi haecdistulatio finiatur, Cr quunti in hoc grauere fleri deberet tistimonium iudicium: p Ecclesiae, magis appareat, proferri sollat tritum illud ex uti,

gare dictum A gastiui, ego Euangelio non credantis me Eaede sis auctoritas commoueret, cimo uero ipsie Beda in Cossatione Posidc ut pia occuparet, illud ipsum asscgarit.inuduerὸ ut eluderet, dixit QMdabs uo magistro audicrut . magis per uero ille quodabs ricino suo Musiculo.Ait Auguonum eo loco loqui ut Manichaeum. Quid hoc em, volunt boni isti buterpretes dictum Augustini per iud accipi ac dixisset, Ego cu adbnc Manicbaeus

eram, non credidissem Euangelio, uisime commos

nisset auctoritas Ecclesiise. Sed quiarursus sibi uule rhaec noua interpretatis,aut quid efficit cur dicit piseius Manichaeoscommotos fulse ductoritate Ecde, si ,ut crescret Euangelis, ni quide Au tota Ecdevsam coni ncrcti Er eius testimonio librisq; ab ea sodalis fiam derogantes,apocophis pollui qμ emonicis credambist testu est Alia δελu cot

240쪽

rides de auctoritate potuiJe commouc uagno cerent Euangis .grans nugis alios dic uos uiderubalineo in tu Petrus Martyr z et nasium coor rugaba cumbanccata fatuitae audiret. Taceabat tame: sied nos in mineramus Iole alia cius Gillo

dicto Augustini kntentiam fuisse, quam σιη lib.

Iudicedidit. Scribit enim obseruandum esse dictum

commoneris, non autem moueret,qura illud minis

q*ippiamsi quum hocriti potius Spiritui sancto

conuenit. Sit ita. Addit autem quod quaerimus A

gustinum recte coma Faustum scrip se,Manichaeos sic debere credere primu caput Matthaei, ab eo fuisse consicriptum, quemadmodum crodebant epistolam, qzam appellabant Fundamentum, fuissee Manichaei: quod nimirum apudVescires co rum ita fuerit cost, Data Crper munus tradita. Recte. Sed hoc Rud una est,quod uolumus.Bulli Πτμ λ qtio pendebat Martyr, σα qucm refcrre solebat q-d nnbatur in il D conuentusolet illud, quod recitavi, dictum intonu . retari ex foetentia Ioannis Gemsionis Theologi mis sensi qui eo loco Ecclesiam dici illum ut vocant primitiuam Helisimurn testem rerum Euangelica,

rum , admonet. Sed utut varie hoc dictum tor queat , tamen omnium consensu hoc saltem D. --, quod unum ranc Vrgemus, urecrem