Responsio ad Caluinum et Bezam, pro Francisco Balduino iuriscons. Cum refutatione calumniarum, de scriptura & traditione

41쪽

est, in quo tuus Beza,tibi de more succl-Dens rursus suos paeanas magnificὶ canit, perinde atque si omnibus hominibus de cerebrum iam eruisset,& oculos confixis set. Quid vero pluribus opus est: l Fingamus te iam non temere negasse, Bucerum

de te illud scripsisse. quod tamen scripsis. se antea affirmaras: fingamus, de praepostero tuo iudicio nihil dixisse. Fingamus, quod de mulieribus dici solet, de te, viro

renato, neminem unquam dictitasse, nii Alum aut in amore, aut in odio modum esse tuum. At tota etiamnum & consuetudo&actio vestra clamat, id ab omnibus de vobis & dici & scribi debere: addendum etiam esse, vos 5c amare & odisse, &iudicare & loqui,&agere semper prout expedit. Adeo & regenerati & reforma. ti sunt omnes vestri affectus. Neque vero testimonium longius repetendum cst. Ipse, ipse tuus Beza in hac actione satis superque id exponet. Ergo & tu iam illi in decursu lampada tradis:& cum singulari elogio hunc prs stigiatorem producis in proscentum, pr essus te non parum oblectari concinna ta simul omni suco

. . t

pura eius optimi & integerrimi ut ais fratris tui resposione, in cuius ut narras

42쪽

sncera ingenua que defensione veritas ita splendeat, ut victrix supra omnes Bal. duini nebulas emineat. Quaenam sit haec illius optima integritas, quam praedicas,& concinnitas,& sine ullo suco puritas resnceritas, & ingenuitas, & veritas vi

et rix,splendens,eminens: paulo post alii liquido intelligent,& de tuo testimonio

iudicabunt.Sed illud nunc scito, multos mirari tam suauiter complexum esse te illud senestum animal ex nefariis stupris, ex ciuili cruore, ex omnium scelerum importunitate, & flagitiorum impunitate concretum. Scito&illud: quicunque iliti responsurus sit, responsurum esse hominis furiosi, non orationi, qua ille vii non potest,sed conuicio, cuius exercita. tionem, cum intollerabili petulantia, tu etiam diuturna impunitate mutituit . Iusuat enim nunc te etiam oblectare verbis ciceronianis. Cum ego quicquid ille tecum nunc miscuit, rid legere, quo tem,pore Augustini aduersus Donatistas scri .pta relegebam, venit in mentem, quod Petiliano Augustiivis ob ij cit, eum nec dicere, nec tacere potuisse. Imo vero quod Donatistaruantistiti Gaudetio res odit,

simpliciter nunc respondedum tibi esse.

43쪽

cepi inquit Gaudenti, restonsionem tuam. si tu neu reθonsio dicenda ea, quam mihinoapterea referre volutat, ne si tacuisses, diceremus te esse conuictam Sed boc ποηρ ea restondere, quod

ea non tacere. Nam si bor est: re0ondini plaud. verum etiam hi, qui de te aliquid possent sperara

nouerint te non inuenisse,quis: restondere debere tumem respondisse,ne taceres. Itaque cum casseres, ne victra dicereru,fecisti ut Oileudereris. Haec ille. Quae an de te tuom subsidiario. .

declamatore, nunc iure dici possint, alij ex re ipsa aestimabunt: qui & te ut credo aliquando rogabunt, ut si quid habe,. quod ad quaestionem principalem pertineat, dignum publica cognitione, illud sedath proferas:& per alium, quam Theodorum tuum, agas, si de religione agere vis. Nam Bezam qui noueri tmon puta, bit de ea serio agi, si agat ille. Ludum potius aliquem ese existimabit: atque etiam indigne seret, ab homine in simi & incesto contaminari causam sacrosancta inrtibique postremo obiiciet, quod ipse i. cap.ad Hoseam prophetam annotasti talem hominem tota vita latere potius debere, quam suscipere munus propheticum.Sed licet sorth aliquid recte ille di .ceret, optandum tamen esset, id ab alio

potius

44쪽

potius dici: ut olim Lacedaemon senten tiam bonam, quam homo improbus dixerat, iusserunt abs viro bono &honesto recitari, ne mali auctoris infamia obesset

septentiae bonae.

Quod attinet ad conuicia: quid vis a liud tibi resipodeam, quam quod eundo Augustinu eidem Petiliano respondisse, hodie quoque relegebam. Si inquit

ego tibi vellem pro maledictu maledicta rependore quid aliud quam duo maledici essemno vi ν, atinos legerent,ia, detectatos abicerent sa agra uitate,a siuauiter baurirent malevola voluntas te Sed tu iampridem aliorum iudicia con ' temnere didicisti, & factionis tuae praesidium maximum est in tua excellenti arte maledicendi, non minus quam mactandi, neque tamen non miratus sum, te theologum tantum, tamque reforma- tum, tuam nunc declamationem exorsum esse, &abs poetica fabula, &abs ca- nino conuicio atque latratu: neque inte-

rea cogitasse, quid statim audire posses, cum non solum simul fatearis irritabia Iem tu pi esse naturam, sed& in eadem prope pagina agus de literis Buceri, in quibus ab ipso te canem rabidum appellatum esita alibi scripsisti.4ed Σ mctuere de

45쪽

besas ne quod de alio tuo similiari amob isto scripsisti, lihi obi j ceretur: Canina iti

la mordendi latrandique rabies, quam ebulliunt omnes seriptorum e paginae, fato te sitatur, quaalis hominem l iritus tu riget. Turpe profecto, est hoc totum,& miserum,& inhumani di abhorrens abs ingenua liberaliq; con, suetudine , & vero imprimis indignum ' hominibus Christianis, loquendi genus: tantoque propterea magis ab ijs alienum esse deberet, quod barbara illa Turcara colluuies hac potissimum phrasi utatur, ubi de iis agit, qui christo nomen dede

runt. Sed tua Rhetorica, religionis, quam praetexit, oblita. tuos docet nouum hoc di insolens maledicendi genus: quod, nesscio quo modo etiam inuiti addiscut, qui tecum pius conflictari coguntur. De bueras potius Caluine, cum Hecubs fabulam narrabas,& desere rerum humas narum erumnas, quas illa in tragoedia deplorat, & illustres de illis sententias, quas eadem Regina fundit, perinde atque si

oracula ederet, grauiter recitare . Sed te ut video tam oblectant tales nuseriae a t- quo confusiones, quam tragicis imprecationibus etiam delectaris. Neque las'enine, vel si, quod Euripidi, quia canibus dilaniaq

46쪽

ἡilaniatus esse dicitur,accidit, serendumst,deterrebis tuis minacibus conuicijs, quin aliquam consolationem ab eodem etiam poeta, Hecubam exprimente, ali quando repetam:& interea, quod apud

eum illa mulier de ingrato Vlysse, qui Polyxenam, unicam miserae Ieginae filiam ad mactationem poscebat . merito conquerens, exclamauit de hoc toto genere τωνδηει, τουων, subinde obiiciam tui generis declamatoribus καὶ δημαγώγοιs, ac imstissimam hanc quoque meam querimoniam esse palam ostendam, neque in gemitu meo emittendo periculum ullum. quod impendere scio, reformidabo. Id o. Iim minimE reformidavi, cum tuam seis ctam, quo eam tempore putabam esse realigiosam, secutus sum, quam alii periculo deterriti refugiebant.Nunc,cum rectam non esse video, quamuis eam. sequi iam quaestuosum etiam sit,& propterea o excellentiam humanae vanitatis assectentur inulti, refugere me non dissimulabo, vel si abs te dissentire tam periculosum nunc si,quam ζrat antea,consentire: Ac si sorte haec aetas suis factionibus fascinata, dedis,id ijs implicata nihil discernat: spero aliquando sapientem posteritatem lictui

47쪽

iudico tufam esse de nomo A aliorum

facto, ubi inquam adsiit vel religio, conscientia, grauitas, pudor: vel factio, improbitas, leuitas,impudentia.Interea si quan . do tu olim malos antistites castigans, non temere usus es quadam comminationervide, num tuos actores iisdem verbis ter

rere liceat.' di inquis nimium blandianatur, quod nunc magno applausu,ta' secundis, mogna ex parte,admurmurationibus,subulam suam aguηt cogitent,nondum ad catasti bense perues

nisse,in qua certe no babebunt ibeatrum est suos fumos impune vendant: ubi credetias mentes illa. queent:bed uniud Dei arbitrio stabunt vel cadent cuius iudicium non ab aura populari, sida sua senim inflexibili aequitatependebit: qui non motide cui que factu inquiret sed de recondita cordis suceritate vel nequitia, qraestionem exercebit. Iam vero si ex eadem epistola ad Sadoletum tua, in qua, quantulumcunque in te fuit ingenuitatis, esim ostentare voluisti,vellem repetere coclusionem metituis verbis dicerem.Non aequis modo lectoribus iudicare, sed tibi quoque reputare promptum est , quot & quam iustis

rationibus in hoc certamen descederi me si tamen certam e dici meretur simplex Mmoderata innocentiae meae aduersus ca-i--

48쪽

e Isin Iocas tuas eriminati es defensio. Sed

faxit Diis. Calvine,faxit Deus ille noster quem no esse De u τῆς ἀκαταστο σύας scri psit Apostolus oes ut reria priuatarum &inantu contentionu obliti, serio procuremus, ut sancto Ecclesiasticae unitatis vinoculo, Christus, qui nos Deo patri recoci liauit, in corporis sui beata societatε nos oes ab ista misera dissipatione recolligat tute ius verbo & spiritu in cor unci Ae ani m1 una coalescamus. Ego, quod suo tem pore Gregorius Nazaneten us, Ecclesiae tanestissimo Arrianorum schismate dis sect ar conditionem deplorans, precari solebat,no de si na summis & assiduis prγcib' orare, ινα dicebat pius ille antistes

re di eius precationis, & ipsius, cuius illa meminit historis magis meminissent, qui de religioe nimiu lubenter litigare,& dio sensio is dissectonisq;cupidiores,ilunitatis

49쪽

tolli quod antea semper visum fuerat eis

se nefas quam & reformationem primu, di deinde conformationem ullam urgere malunt. Sed hic quoque cumulus esse de . buit nostrorum malorum, qualem & Maiores nostri veteres dico Christianos insitorum temporum scismate pertuleis

runt.

Accedit autem & altera confusio, cum tanto magis scinditur incertum studia in cotraria vulgus, quia cotrouersum in hae partium altercatione nuc etia sit, ubi hodie sit Roboam, vel Ieroboam: ubi Iuda, vel Israel ubi Iesuralem, vel Samaria. Aetu quidem Caluine nimium ut soles audacter atque confidentur in tua cotra me prima declamatione pronunciasti,no posse partes tibi aduersarias melius comparari, quam cum Israele, hoc est, cum deceil. lis tribubus, quae secutae sunt Ieroboain,& abs Dauidis stirpe,Temploq; Solomo nis desciuere, simulque non obscuri significasti, velle te partes tuas conferri cu Regno Iuda, siue cu illis duabus Tribubus.

quae no desecere. Non ob ij clam iterum, ipsos quoque olim Donatistas ea de comis paratione usos, sic egiste, sic locutos esse, cum alios omnes, praeter sese clamare ne

esse

50쪽

esse apostatas. ed ut illos, no dubitas inuersa copa ratione abusos esse, cu se& susos fallerent: vellem etiam, magis hic tibi caueres,ne nimiu praeceps,atq; in isto ae stu iracundis prsposterii, in tua causa, tu dicium, te multosque fallat, &alijs grauciniuriam faciat. Neque non vellem, diligentiu quoq; curas Ies proximis hisce a liquot annis, ne iure dici posset de tua Hierapoli, quod Hostas cap. 6. de Gesa ad

oppido Levitarum, & nobili ut scis

asylo dixit, interea dum simul & lsraelem accusaret.Verbum intelligenti sat esse dicitur.Itaque in odiosa exprobratione verbosior non ero. Sed cum eum Propheta: locum ex tutiquoque Tremellii sentetia, interpretaris:quid Iam domi tuae agatur, obseruare debebas,ne longius exempla

repeteres. neq; alio te excurrere Oportebat,cu paulo ante id e Propheta negat ibi esse Dei notitiam, ubi mendaciu dis artu& parricidium grassatur, & ut loquitur sanguines sataguinibus contigui sunt. Est hoc quidem ingeniosae cuiusdam artis, in alios semper derivare, quod de te dici posset:& tua peccata dissimulare. dum aliena iexaggeras.Sed cogitare etia deberes,alios