Homeri Odysseae libri 8., Francisco Florido Sabino interprete, ..

161쪽

sutis recte σξει ς HMδεὼς in Latino ucrsu accomodequeU eas parvipedes aut pedibus carcntes uertas: neq; νέας κνυο 'φG- ρ ρ, uel insoluta oratione absque Oedipo coieflore expriiamas. Sili γ' proprio nomine apud nos caret,ut ακμο -

πν:quae uox,signum lustines incudem ignificat tamen eam in Latinum carmcn ab que risu nequaqua intruda s:quorum H milia in Homero infinitu deprehendas. in cuius poematibus sicci ea sint admirada,in Latini. carmen feliciter includi nequeunt. In iis ergo ex similibus modi; seruaui,ut nec omnino illas feri possct,praetcristanes in iis reddedis ultra decori; laborare. va quae toties Homerus 'culcat, ἐνρυοπιι,

λgi M. νος οῦρκ, π borsi milia quaplurima sc itide dij linxi, ut sepius repctita fuistidii; non parerent, neque tamen f termissa uidcrentur. Nec enim dubium es quin saepenumero iis frequentius utatur Homerus, quod eorum fere singula singulos cocluda uersus. Caeterum quandocunq; aliquam poetae sententia magis proprie illis octodi animaduerti, nullo modo mihi ea, quoad eius scriposset) praetermittendo duxi. Ac si cunde plurima quandoq; ridem rei epitheta addere copcrisi ea latinae phrasi clegantius posscnt accomm dari, ipse cuncta expres i. situ minus,ita opus distinis, ut

qtia uno loco praeter Sem, de eadem re arcns alibi reddiderim, hoc pacto auctoris fonsem explicans, vocum coaccruationem effugiens. QEae pro rei magnitudinc quambreuissime attingere uolui, ne quis quod copuliὸ feci, per infitiam amesa Hum ariolitur. Sane uerὸ quod ad carminumstructuram attinci,aute omnia opera dodi, ut pro mei i cnii captu

accurate illa eVolire, summam in primis facilitate seu pcr- 1licilitat m

162쪽

Picuitatem cosectatus. Sed π data opera aliis nonnunquam epithetis quam Homerus faciat, usus sum,ut aliquam carmi-

nigratiam concibarem. Vix enim credipotest quantum ornamenti una dictiopoeticae strusiurae aut dare aut adimere queat cuius rei P. Virgiliu ante alios omnes studiosi imum fuisse, uel ex eo latclligimus, quod nominum plerunque gem

vera contra Grammaticoria ac Latinae linguae praecepta immutat, uel quum Phaethontiadas amarae corticis musico circundat,ne si amari posuisset,omnem uersῖigratiam subtraberet:uel quum a rituum π cerimoniarum ide recedit aedera sacra porca iunctasui se dicens,cu porco ferent. Tan tum abest ut Seruium grammaticu ullo iudicio fuisse putem, qui Virgilium a Criticis reprehendi iure parci, quod cu Homerus Odysseae X I. - ρυφυλκν appellet, quae uox odiosam significat, aut odio digna: ipse in V I. Aeneidos marsiam Er bylen uocauerit. lnsimilibus igitur squae tu me in

me toleranda essent) Virgilium volcns imitatus sum: quav- quam a operis dioicultas me plerunque ad ea protrax crit. Nam π eundem secutus auctorem troceleu viatico non fe-mci, tribracho no ita frequetcr,iambopcrraro sum usus,M-que in iis locis ubi feὸem habere possunt:trochaeo tamen atque anapaesto aminui ne forte quae Virgilio licu crint,cucfamibi etiam licuisse temeraries esuaderem. Adb crinetractiam quandoque me carminis ratio aduit, ad tiustu paulo frequentius. Eae licet pleris; poestos uitia uideantur,magnam tamen illi gratiam conciliant,uci ipse Virgilio tolle, qui cum non Homeri se interprctem sed aemulti ut dixi pro teretur,in suo opere,fui iuris scriptor, eorῶpcrinulta his lit, nisi mirifice poema exornarent: quod o ccthlipsiis obva'

163쪽

shus quae maiorem Pavitatem maiestatemque uersῖi averre apparet. Earundem nanque syllabarum complosionem, quam Cacopbatonparere Grammatici tradunt, cy' Grammaticis Ioge mclior Fabius Quintilianus est aus lor, quum uidelicet ab eas liaba distione incipimus, qua superior 'nitus est sermo)nec ipsi quide Virgilius in carmine, neq; M.

Tullius influta oratione ustare potuerunt, sicut neque --riferme potest, ut paragogen in carmine uilcmus quavis eripsa magnum perspe decorem illi asserat. In eorundem autem carminum repetitione quae unius Homeri propria est, oesimplicem quandam rcdolet uetustatem, quaeque no ideo probatur, quod Homerus ea frequentius utitur ed iccirco prosus non reiicitur, quod multis magnisque illius uirtutiabus est intermixtu) ita mihi temperare conatus 2m, ut inter prctis ossicio non sine Latini poematis ratione Iungerer, bacquoque in parte Virgilium flumini iudicjpoeta ut plurimum secutus: tum domu mihi ipsi satisfecisse uisiis, quum Virgilij

me exemplo tutari ualeam. Nam reliquos quanuis doctissimos uiros, qui aliquot Homeri carmina diuersis in locis vcr-tcrunt,prorsus relinquam, nisi eos summum in illo opere μ- pum attigisse uidcrim. A quo ne M. quidem Tullium nostrae eloquentiae deum excluserim, qui cum Sirenum catilenam ex Od cae duodecimo Latinis carminibus reddiderit, in ea de exprimenda mea Minerua uti decreui. In quo non deerunt loli, qui me hoc nomine impudeter ac sint, quὸd tanti uiri an Horitatevisequi noluerim. Vt tamen etiam ad rauimpro sῖo arbitratu parum id refle a mefacti; exclamet, nunquam tamen mibipersa crint, M. Tullium ita in carminibus

164쪽

nibus enim se,ut posteris eorum uerte rum normam, eamque nonpraetermittenda reliquerit: Aratisiquidem Phaenomena nollem uertere ut ille fecit: π quae ex tragoediis plerunque latinὸ reddit,multis uiris do Ris non adeo probantur,quin noUtris temporibus uixisse a uiuere creὸant, qui in eodem argumento sint illo feliciores. De qua re ut plura nodicam, cubi uacillaui ncc enim feri potest ut quissuam ubique sapiat non dubito quin uoniam erratorum a doRis sim

impetraturus, et ab ijspraesertini,quiper se, quatist momcti abcna subire iudiciuaexpcrti sunt. Verὸ enim ac elegator inquit Horatius in arte Poetica, Sunt desista tamen, quibus ignouisse uelimus: Ngneque chordasonum reddit, que uult manus omes: Pscntiquegrauem,persaepe remittit acutum: cc semperferiet quodcunque minabitur arcus. Et ipsie de quo egimus Cicero,plerunque suum erratu agnoscerc, V μνημνιών αμάρπτε in fateri vo erubefit. Nec solum

id tu simplicibus ratum locis Ied in integrispersaepe arguitie tisfecit, quu=uascripta posterioribusscriptis cosutauit. Demum quid mirum me interpretem aliquando errasse, quum ipsum quem interpretor austorcm, quandoque dormitasse prodat HoratiusSProinde te, Rex optime atque cxcellentis me, cnixe oro atque obsecro, ut nostros bos labores aequi bonique conflas. illudque cogites, non pauca mihi impedimenta, dum bac in arena uersercrfuisse oblata. Vix cnim iueam pedem intuleram, quum Alexner Farnesius Cardinalis aJ te, Carolumque Caesarem a Paulo II I summopontisce desumma rerum Chriseianaril legatus millius in Gallia vcniticui dum pro ossicii iure frequentius adessem,per totum

165쪽

id temporis statium,quo ille iniuncti oneris prouincia gessit,

suscepti operis cur; prorsus deponere coasinsevi nec muti tophi magni tumultus bcllici istrepuerui, quibus nihil Musis magis esse contrarium compertum est. Nunc autem quoniapax inter te Carolumq; Caesare baud sine dei optimi Max. nutu firmata est,perpctuamque propterea inter Christianos tranquillitatem foresperamus,erit causa cur me ad hoc negocium totis uiribus accingam, ac utrunciue tibi Homeri potama Latinis carminibus eodem hoc instituto reddere adni