Publii Ovidii Nasonis Opera omnia ex recensione Petri Burmanni. Tomus primus octavus

발행: 1827년

분량: 701페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

242 P. OVIDII VITA PER I. MASSON annus aerae vulgaris sive christianae xvIII. Idcirco Zamosius scripserat, vel saltem scribere debuit, Chri-Stum XIT, non vero XLI annos natum fuisse, illo labento anno V. C. DccLxxI . Capitoli no nempe, ac DecLxXII Varroniano , cuius kalendis Ianuarias poetam obiisse , gratis adfirmatur. Nec certior est haee Clofani assertio :re Vixit annos LuII, menses Ix. dies XI. In exsilio mansitas annos septem, et dies xxI. Periit tal. Ianuarii, quaru die Titus quoque Livius decessit. M Omnes enim hi numeri sunt erronei, sacileque ex superioribus diligenter discussis diluuntur; siquidem exinde Constat,

NASONEM LIX annos , et aliquot insuper menses vixisse, atque um y exsilii anno decessisse, ante nimirum δε-ptembris initium, quo iuxta Eusebiani Chronici ea culos exiit annus ille Abrahae M v xxx III, cui Hieron mus, eiusdem Chronici interpolat , OvIDII obitum adsignavit.

a Quod male negat Sealigae, ad ax atinum de lueena Nasonia ex ili im , Ani in . . in Eus, b. di eou. pag. I 82. ei quidem iuvitis, quas ipsemat ante adposuit, rationibus, ut stati in altentu lectori patebit.

242쪽

VETERUM

Velleius Paterculus, lib. II, cap. 36: re Tibullus etra Naso persectissimi in sorma operis sui. is Seneca, Naturat. Quaest. lib. III, cap. 27 : u Insula

is rum modo Eminent montes, et sparsas Cycladas au

ra gent, ut ait ille poetarum ingeniosissimus, sicut illud, pro magnitudine rei dixi t, Omnia pontus erant: deerantra quoque litora ponto , nisi tantum impetum ingenii et D materiae ad pueriles ineptias reduxisset, Metam. Ι,

Nat lupus inlae oues, falsos vehit unda leones.

M Non est res satis sobria, lascivire devorato orbe terra rarum. Dixit ingentia, et tantae confusionis imagi-ra nem cepit, quum dixit:

Exspatiata ruunt per apertos numina eampos . . . Pressaeque labant sub gurgite intres. Ibidem.

M Magnifice hoc, si non curavit quid oves et lupi saciant. B Natari autem in diluvio et in illa rapina potest 2 aut

non eodem impetu pecus omne, quo ra Ptum erat, γγ mersum est 2 Concepisti imaginem, quantam deber, bas, Obrutis Omnibus terris, caelo ipso in te oram n ruente. Perser; dices enim quid deceat, si cogita

a Veris orbem terrarum natare. .

De hac Senecae censura, vide Sehelium ad Dialogi de oratoribus cap. 2 o.

243쪽

Idem, Controversi a xxvIII: . Propter hoc et alia .ra quibus Orator potest poetae similis videri, solebatis Scaurus Montanum inter oratores Ovidium vocare ;. nam et Ovidius uescit, quod bene Cessit, relinquere. ω Non multa reseram, quae Montaniana Scaurus vo-n cabat. Vno hoc Contentus ero : quum Polyxena esset, abducta , iit ad tumulum Achillis immolaretur , Η - is cuba dixit, Metam. lib. XIII, vers. 5OS:

. . . eluis ipse sepulti in gemis hoc pugnat.

M Pote Pat hoc contentus esse; adiecit:

. . . tumia o qtioque sen imus hostem.

is Nec hoc contentus, adiecit,

Aeaeidae seeunda sui.

. Aiebat autem Scaurus rem veram: non minus tria is gnam virtutem Esse , scire desinere , quum seire di-

n cere . .

IDEM, Controversi a xxxIH: α Vinicius, summus ama-

is tor Ovidii. hunc aiebat sensum disertissime apudis Nasonem Ovidium esse positum , quem ad fingendas

is similes sententias aiebat esse memoria tenendum.

is occiso Acti ille hoc epi phonema adponi t, Met. lib. XII,

Quod Priamus gaudere senex post Hectora posset, u e risit.

Quintilianus, Instit. Orat. lib. X, cap. I: Lascivus se in Hemicis quoque ovidius, et nimium amator in-n genii sui; laudandus tamen in partibus. M Et mox tis ovidius Tibullo et Propertio laseivior. M Et iterum: M Ovidii Medea videtur mihi ostendere, quantum viris ille praestare potuerit, si ingenio suo temperare, o quam in Iulgere maluisset. .

244쪽

Martialis, lib. I, Epigr. 62:

lib. III, Epigr. 33; c.

Bara garonato plausere theatra Menandro ιNorat Nasonem sola Corinna suum.

lib. VIII, Epigr. 65:

Non me Peligniis. nee spernet Mantua vatem,

Si qua Corinna mihi, si quis Alexis erit.

Auctoo de causis corruptae Eloquentiae, caP. II: M Nec ullus Asinii aut Messalae libertam illustris, quam ,, Medea Ovidii. . Statius, lib. II, Sit in v II , VerS.':

C .i Musa rudis seroeta Enni, Ei doeii ruror aeduus Lueres; . Et qui eo pora prima transfigura .

Spartianus, in Aelio Vero, cap. . Aelius Verusis Ovidii libros Amorum in lecto semper habuit. MLactantius, lib. I, defatia Religione, cap. 5 : α Ovi-- dius quoque in principio praeclari operis, sine ullan nominis dissimulatione, a Deo, quem fabricatoremis mundi, quem rerum Opiscem vocat, mundum sa-

,, tetur instructum. .

Hieronymus, in Oseam , cap. II: et Huius Beli Se- . miramis, de qua multa et miranda reseruntur, muros

is Babylonis exstruxit, de qua insignis poeta testatur,n Met. lib. IV, vers. 55:

... qra m diei tot olim Coctilibus muria einxisae Semiramia urbem.

Iulius Scaliger, in 'per ilico , p. 738 : u Iam Verois ad eum pervenimus locum, in quo ingenii magni-- ludo et acumen iudicii exercenda sunt. Quis enim

245쪽

246 TEsT. ET IVD. DE P. OVIDI Dis de ovidio satis digne dicere possit, nedum ut au-

ω deat eum reprehendere, etc. .

Ex Iosephi Scaligeri Prolammenis Manilianis, etC. . Vno vincitur nimirum Manilius quod non potestis manum tollere de tabula, et quod tam salso, quamis immerito, Ovidio obiectum olim nunquam scit de

is sinere, etc. N

Ibidem: u Hoc ut non mediocre vitium est in nitido is scriptore, ita pueri sunt ab hac labe nimia earumis dem vocum iteratione principes poetae, Virgiliusti et Ovidius. . Idem, in lib. III Poetices, pag. 26 I r WΙn omnibus is illud in primis cavendum est, ne inepte discurras, is nisi libros componas eam ad rem destinatos: quemn admodum Ovidius secit in libris Transformationum,

is et Lucanus. I,

Victorius, lib. XII Var. cap. 5: a ovidius, ut oran tione ac versibus, ita vita et moribus enervatus. ω

248쪽

IN OVIDIVM

250쪽

PRAEMONITIO

AD LECTOREM

P Tuu is ad finem laboriosi huius operis perveni

mus, Superest nunc . LECTOR BE EvoLE , ut tibi INDI-

cRM Ovidianum exhibeamus , integrum, lucidum, ubi quidlibet commode et apte possit inveniri; et quum nostram in concinnando Indico Virgiliano diligentiam sibi non ingratam venisse docti viri patefecerint, optimum factu existimavimus illum quoque ad eandem normam dirigere, nisi quod NOMINA , voCABULA CL RES, uno tenore simul ac servato literarum ordine gradatim disponere voluimus. Igitur Crispini, Mattiatrii. P.

Burmanni, ceterorumque indices cura singulari col. lectos ac inter se comparatos ex nostro recensuimus

textii: si quid peccatum fuerat, correximus; si quid deerat omissum, supplevimus; ita ut, aliorum lucubrationibus adiuti, nouum tamen et , ahsit Verbo invidia, nostrum opus hodie tibi Osseramus: atque utinam illius tanta sit utilitas, quantus fuit labori nam alium quemcumque indicem, ipsum etiam Virgilianum condere parum suisse dixeris, si ad implicitas huiusce Ovidiani disti cultates respicias : sed satis amplam mercedem tulerimus, si tu coeptis nostris, AMICE LECTOR, ut adhuc fecisti, adspires et stiveas. Vale atque iterum vale. N. E. LEMAIRE.

SEARCH

MENU NAVIGATION