장음표시 사용
11쪽
12쪽
Simulque Psissimo Etruriae Magno
Frater Iacobus Perius Pistoriensis Min. Obser Theol. Et a Sacris Confessionibus eiusdem Ait Scr. Cum sum ma humiliate, cultu Mobsequio se, libel
lumque hunc dicat. A TEAT mihi omnium humillim Altitudo tua
Serenistima, patebi accessus libet ratii meo, qui alacer adte venit, quia ita meus astidio, labore, ut quidem tutis, ob eximia m , aegregiamque benignitatem erga me tua . Domisi quidem tua natus es , in hocpereportuno,scilicet seclusque diuersorio adpia Rudia inter haec claustra a maiori pietaI dicam,an pompa fabricato, Unde ad te properatiae aeterna in te meae obseruantiaepignus, hoe benescuntia perpetuum erga me tua monimenium . est libellus contradictionumsubtilissimi, acutissimique Loctoris noldei coli in Trologum, an Primum, atque Secundumseritentiarum Alieniorijacile argumento, quam ut ad ιι missatur, ad te enias in Gilis digendis ac raus grauisimis tui a
13쪽
Γici imisatus, veIpotius totius Nil ibri riani pertractandi prorsus
occupatum, attamen vero, quia de restis magnis est,non abre sumsuit, ad IIagnum magna dirigere, quia Magnum magna decent. t ad illum Serenifrimum Etruriae Ducem in quo quaecunque sunt magna sunt a magnitudine incipiunt, aptenitudine ipse, ab ipso ordiuntur Summo. Viri quae ante te , qui i/L admirans exclamo , vere Magnum, vere Serenissimum struriae Ducem in quo O singula, uniuersa, quae ad Amplissimumspectant, Serenissimumque Heroem, ea inueniuntur in eo, in eo cognoscuntur omni exsane maximi. Videt te oculus meus, neque tamen inceus sed quasi lippus, ac te conspicis ex apice ilia Serenissimorum, ex Perdinando illo, quisuit a Cosma utrisque inclitae celeberrimeque memoriae. Viuit,spirat, adhuc es in ore omnium pater ille tuus Serenissimus, optimus Ierdinandus , dum in aetatis floreprimeuo in animi, ct corporis dotibii larentissimus , insacra purpura quasi ad clauumsedit Iccti panici sius PetrL a uictio. Sed video ego, Ieque admirorpraesentcm in omniἷuscitavis, Protavisque tuis, qui sago, vel togapraefantissimi Ciuium reliquorum-fuere. Haec tua , hec tuorumagnitudo vocat adse magna, immo in minima quaequae praesertim,o me humillimum cum lucubrationibus meis, in quibus agnuscas te Serenissimum Altissimumque Lucem, agnoscas me humillimis quibusvis longe humiliorem, in humilitate mea glorianter, quia mea tibi complacitas humilitas ct exilitas mea. ofacit me quicquidsum, sed maius es quod facit Pietas, charitasque tua, dum ebusque me euehit , quod venerari lepossim, ut Chris Principem , amare te debeam , ut totius Etruriae Magnum Ducem , se me ibellumque meum tibi dicare non
sum veritus. Audeam ego tantum 'non ego sed regia virtutes, in quitus natus, in quibus enutritus, in quibus totus,totus es, tantum addunt
animi miti omniumporianimo. Earumprima es Pietas , praemium, decusque tuum . Insilia II altera; De fortitudine nihil dicam maecerta, haec manifes Ia apparet, dum vires exerceas in Barbarorum, In deliumqueperniciem Clementiam aeteribo,atque ad unam liιeralit tem conuertam me totum cum Pietate coniunctam, in qua boni nonΩο-
santur patri', uitisque bonis,sed conseruantur, sed augentur, dum in viros bonos interim, inpauperes, in egenores beneficus , es adeo benignus, ut essetis iam agris, ct annona cariore, ipse Deris,c agerfaecundissimus, ct annona berrima Etruria tua uniueris . Hoc regnare es,
14쪽
He intelligerest a Deo populis esse datum, non minus quam sibipopulos es
se datos . Ita regnatur in animis, ita regnat in homine Deus, ita regnat homo, ita in animo regnat meo, o Se=enissime, o Altissime Dux Magne, qui meam non es ridignatus tenuitatem sed eousque extulisti humilitate meam, ut asacris confessionibus tuis me esse volueris. Accepisti me, qua tuabit Altitudo animi, conserua me tuum, qui me tibi cum meis omnibus, cum libuis hoc ro, didicaui, dico . Perge in hoc osendere Magnitudinem tuam Iis ipse tibi agnus, quae tibi osseruntur parua, fac magna, quipotes fac tuta, qui tes Hoc expectat a te, hoc de te A tissime, Serenissimeque Dux Aragne, pol itatu ibi Auctor αδ
sculus: opse Paris crumq;n propterse, sed pter te tuamq; clementia Sis complactere totam sodalitatem meam in quasvi es, erit tanta propensio tua, Morumque: hancprotege, hancserua, hanc adauge Ser nissime Dux M agne . Dum haec pro te, proserenis afamilia, om que tua uiuersa, ego cum hac humisiimabundo ac perpetuassu'plicationes, preces ad Deum, qui Ieser uet aeternum, cumque debIta humilitate , tibi vestem exosculor. Ex Conuentu omnium Sanctorum Florentia pridiae idus V ouembrisci σχo.
15쪽
Vbi a diueuersis Theologis istius Religionis Seraphice: Paulo, scilicet scriptores, Gratiano Brixiano, Ioa a vigeri , Francisco Licheto, Iacobino Bario. Antonio a Pupillo,
Paduano Barolita, Eex Iectionibus auditis Venet is Ra. assa. ab excellentissimo Theologo, Predicatore amolo. olim Dinfinitore,&Custode in Prouincia Tusci et P. F. Lu- ea de Cutiliano quam plures contradictiones Scoti, tum literales, tum vi tualiter tales, tum etiam dictis Sanctorum, I hilosophorum, oppositiones exaratas maximo studio. labore. Preceptorisque mei amantissimi auxilio collegerim , illas intimis condiscipulis communicare mihi complacui, ex quarum communicatione ad aliorum sorte manus teruenerunt. Id ei scolares intelligentes, initanter petierunt,&pricipue cum essem indignus Guardianus. Lector in loco nostro Nemorii unde vocatus, & in Consessis M. D. Etrurit, nullis meis meritis, at sola benignitate Cestudiuissu electus it ad ipsorum aliorumque iuuenum utilitatem in palam est sinerem Hinc fraterna charitate , non ambitione motus , literam Scoti perscrutando, illas expurgaui, multasque alias addidi, triplicem indicem texui, Rerum notabilium , Locorum sacrae scripturae, Doctorum ac Philosophorum 4 sic additas atque expurgatas in lucem dari permisi . In interim benigne Lectoreas hilari vultu respicias,& si tibi placitas esse nouero, vita comite, ex I. Scoci plures alias elicere conabor. Vale.
16쪽
S controuersis, a diligenter de Cerbo ad verbum δε- . cursis per me Fratrem Iastium . Petra Sancta Ord Mimia Aegu Obs Prouincia Tuscia Lectorem Theorismone e radem in Conuentu onmitim Sanctorum de mandato A. R P. M P. Nicolai G Spinet is Senens , Theolom extellentis m, Concionatori exrgy,eiu emord o Prouincia Mini ibenemeriti, eonsederatis inquam , tontradictionibus liter sibus extitera Seoti pluribus in locis apparentibus super res Primum atquΦSecundum elaboratis, cum maximaquefacilitate Scotice doctrina per R. P.F. Iaectum Peritim a Psorio Theologum eximium , Concionatorem generalem, atque Serenissimi Ggmssecundi Magni Duci Etruri confessarium ingeniore Asinis , eas non m oculto manere, seu cum nihil eontra em . o honos mores contineant, imo eum uniuerscipeculativis, ct pryipue Scotist maxima vitilitatem fallatura, in lucem prodire iudico. In cuius rei tesimenitim, mea propria manus Heribo. Datum Florentis in Conuentu omnium Sanctorum die a7. N embris Io I9.
Ego F. Basilius qui supra manu propria
17쪽
ctoris Generalis huius noliri Conuentus ommunia Sanctorum Florentiae habita relatione. Tibi Praefato Patri Fratri Iacobo de Peris Pistoriensi Lectori Theologo, Praedicatori Generali, Serenissimique Magni Ducis Etruriae Con- fessario, facultatem facimus, quantum in nobis est, ut praedictas Scotiliterales Contradictiones admodum Vtiles, preι-lo dare possis . Datum Florentiet in Conuentu omniur Sanctorum die L. Nouembris i Eo. F. Nicolaui Dinestius in Trau.
18쪽
Dωtis IN VM teste Aristoti . et aph omnis homo naturasta e de sideret; ego hunc appetitum habens, Primum,
dracae secundum Scoti, te doctore, generaliquE Uecto e in loco nostro S. Francis. Vineae Venetiarum a diei ina, opto, ut nonnullas hincande emergentes contiadictiones ex lanes, ut mihi, caeterisque patriae n
strae studentibus Doctima Scotica prodeste valeat. Larcas. Aibita bar, discipule ma re memoriae mandasse illas quas legendo pro potueram, nihilominus, ut iusta retitioni tuae satistaciam, dicta Scoti, in quibus labi videtur contradicere, assier, egoq; Ioan Scotum Doct rem subtili si inum sibi constantem, tibi patefaciam. g. Iacobas. Incipia b colu I. I lol. d. O coua duas rationes aprincipio inquit.Vidi tute intellectus sosibilis, cu agentis sequi posse actus intelligendi cuiuscunq; resseelu intelligibilis. Orpositum huius habet lib. I. d. a. Qit. ubi ait Notitia cui victimCue obiecti nata es gigni ab eo, di d. in . 8 vult Scotus ad intellectionem etiam obiectum concurreret igitur lio uel solum nitellectrum haud sufficere. L M. Tuodus modis tibi disticultata satisfieri potest. Prior est, Scotusa. Prol. inomnem actionem requis tam ad actum intelligendi non enunciat, at solum actionem potentiae, ob idq; actionem obieeti non negat Alter est. Seo. us4.Prol. inarguitiue non determinatθ, nec absolutet procedit. Narri mens Doctori iubtilis est ad actum intelligendi conuenire etiam obiect uiri, iuxti Aug. , de Tria dicentem A cognoscentς, di
19쪽
. . I in I. corus I. Prol. n tertia ratione pro Philosophis ait Terriuios prio
rum principiorum, quia communillimi, nobis primo i .e notos. Oppositum huius habet . . lib. i. tir ubi astruit speciem speciesinimam bre primo cognitam .
Iucari Resp. Hac culuntatione ad cognitione duplici scilicet consula, distin
praesens contradictio resoluitur Iermini primorum principiorum utiq, sunt Primo noti cognitione distincta, Mabsoluta l. Prol. in Species vero specialissima cognitione consula ita sentit Scotus . d. inet. lib. I.
3. Dccbus Scotus i. Prol. inad A. inquit. Omni agenti per coginionem necessaria est distincta cognitio sui tinis scilicet Dei. Oppositum huius habet .
d. r. Q. . ubi tenet Deum in via minime posse cognosci. Lueas. Resp. Verba illa nostri Doctoris icilicet diiuncta cognitio se habent intelligi, idest quod sciat certe hoc eis e sinem suu in Sc non aliud, non tomen requiritui illud agnoIcidi uincte , Non ergo ibi accipitur distincta cognitio, ut opponitur contra confusam, at pro determinata finis cognitione, yt scilicet a ens sciat A. ioni finem suum fore.' Iaco s. Scotus I. Prol. in ad A. ait. Philosophus soli rationi naturali uinitendo, vel errabit circa Iinem in particulari, vel dubius remanebit. Opimi tum sic apparet. Nam Plutosopus secundum rationem naturescinultimum finem periecte quietare potentiam beatificabilem habet ponea re cum beatitudo bonum perrectum sit, debet illam ponere, vi patet io. c. in ente periecti mo, Igitur non errat, nec dubius est, et
Lue , Re . Si Plutosophus homini esse possibile posse agnoscere primum obisitum scilicet Deum beatiricantem agnouiiset, non Viaque in errorem, ite in dubium incidillet; sed hoc hoirimi en eposcibile haud actenus via naturali noscere potest. . Iacobar. Scotus I. PgOl. . ad B. reten. Nullius substantiae sinis proprius agnose, tur nisi ex activus eius nobis manitestis . Oppositum in eadem imquit cuius verba sunt. Ex hac etiam mone videtin quod alia sit ista propositio, linis subitantiae non cognoscitur, nisi ex actibus suis.
Ima Rei p. Semei declaiat Doctor, qualico, post illa verba, quod sit falsa illa
proposcio, ait. Quia ex cognitione naturae in se potest eius finis c gnolci demostratione quia cupereo consequenter. De IacobuI. Scotusa. Prol. Q. ad B. possim fecenset, espectu vetuini finis visionis scit, cet diuinae, aruitionis rationem naturalem non esse. Oppositum habet in . d. 9 48. Mira in principio, ubi naturaliter beatit Isenem, seu finem nostrum natitur mollicrare.
Iticas. Resp. Et primo iniquam; si circa nem stratio naturalis semper fuisse secundum aliquos Scotistas, in via Scoti problema. Nam r. Prol. ad B circa hoc duDitauit, in locis citatis circa id rationes posuit nat Ia es Ioan Basolus lib. . d. s. in s. dicit, rationes illas Scoti in esse persuasiones tantum quasdam, S solubiles Hoc erum verum est, cum 3. Prol. in soluatitur. Potest etiam addi rationes illas scoti in a. essernere creditas, est illo vel bo Scota ponderati scilicet Sublata impe sectione status iustius quo ad cognitionem. 7. Ialsius Scotusa Prol. incontra Henricii, Mada sepe sepius habet hominem ad viruites Teologicas scilicet Fidem, spem, Charitatem, aliasq; veritatςsyeuelatas non hebrae auralem actionem Oppos tum huius in P dem
20쪽
dem et nuit Scotus reserens illud Aug. lib. . de Pratalestinat onebanctorum. Proinde pocte habere fidem, sicur solle charitatem nar
LE. a I. Resp. Scotum I. Prol. euulnerasse Theologicas virtutes, reuelatasq; veritates viribus naturae non posse agnosci. Nam lumen Sacrae Scripturaei euciatum euacueretur. Dierum vero Sancti Aug. interrietatur e inclinatione pass:ua, quam ad tales habitus diuinos habet honio, quos industria propria non valci attinget ea quod verbis sequentibus ad citata inuit dicens. Habere autem iidem, quemadmodum habere chariis late in gratiae est fidelium.
8. Deolus Scotus i. Prol. inad D. Rei sens bilis quidditatem pro nostri inrellectus obiecto non immerito statuit. Oppositu huius ponit Q A. Quot mox ab initio, quo ens comune enti reali Grationis obiectum sore no. triintellectus astruit.
Lutas. Resp. Quidditarem rei sens*bilis obiectum motivum nostri intellectus prolatu presenti scotus posuisse . . estq eius sente tia ubiq; in doctrina Scoti Pens vero, reali enti comune, rationis, quod est aequium cum, multiplex, obiectum nostri intellectus, at comunitatis, in . Q.
Quol. arponitur. Dices Ens reale assigniatur a Scotti, lib. I. d. 3. 4 3.
primum obiectum nostri uitellectus ergo non clui ditas rei materia lis. Dico Scotum locutiam fuisse . d. t. de obiecto inclinationis, namens eale est ad quod intellectiva potentia inclinatur Ens Vero reale finitum, absolutum estprimum obiectum potentie motiue, sed non ad praesens, at ut intellectus tantum, quo iiitellectus est Ens autem reale finitum est primum obiectum nostri intellectus terminativum. IMEM. Scolus i. Prol. Q. dicit ad E. Naturaliterno cognoscimus ens esse primum obiectum intellectus nostra, de hoc secundum totam indillerentiamentis adsensibilia, issensibilia . Oppositum huius habet Scotus lib. r. d. 3. o. ubi ponitens in quamum ens nostri intellectus, ut intelle-etus obiee lum a sequatum fore. Lucas. Resp. Huic inscultati tribus modis. Prior est Ens in quantum ens est nostra intellectus obiectum ad quod potentia inclinatur, ut iam dactum eit; at non est moti m. Alter est. Ista simul stant scilicet intellectum habere pro obiecto adequato ens in quantum ens, d naturaliter quodlibet en sub ente contentum non agnoscere. Si quidem ad obiecti cinenationem tantum non exposcitur potentia, Peniim quoq; obiecti preri
sentia in se, seu in aliquo repriesentativo, ut docet Scotus lib. r. d. . in
6. Adhuc requiritur tale obiectum active concurrere ad cognitionem,
vel aliquod supiens vicem obiecti Scotus lib. t. d. . in . Tertius in dus est, negare intellectum separatum naturaliter posse ensinquan tumens cognoscere. si ens in quantum ens pro obiecto adequato habeat Instabis i. Prol. ait Scotus. Cui naturaliter est nota aliqua potentia ei naturaliter est notum illius potentiae obiectum. At intellectus separatus propria industria, sub propria ratione,ac distincte se cogia scit uaq; naturaliter notum ent ei ens in quantum ens, cum eius sit adequatum obiectum . est Sententia Scoti se est glosanda. Cui est nol: aliqua potentia sub ratione distineta. sub illa ratione, qua obie ciuin alpicit, eiq; notum erit tale obiectum Verum in proposito,
si intellectus separatus sub ratione distincta, de propria cognoscat, a men non sub ea ratione, labitudine qua respicit ens in quantuens.