장음표시 사용
31쪽
cognitio de non per te iubiecto, sicut de per se eius subiecto tuna
enim non ellet ratio, qualiter illud iubiectum ellet magis eius lubiectum quam aliud. Oppos cum liabet Scotus lib. i. d. x inde Pi Opositione per re nota, ubi inquit Methaphisicus persectatis cognoicit lisneam,quam Geometra. Geonactra enim noscit. Quod linea est longitudo, cd non concipit ad quod genus distincte percineat Hl stabi tuta, vel sit respectiva, sicut iacit Methapluscus. Si ergo Meti Aphiscus periectius cognoscat lineam, quam Geometra itaque Eli quod verius cognoscitur ubi non est ubiccium, quam ubi est tu,
I ς . Rei p. Scotidictum et Prol. Q verum est, ubi sit comparatio unius scientiae particularis in aliam Laiticularc ira, at non verincatur, ubi est com raratio cientis particularis ad cientiam in communi, ad quam stati tolutio omnium particulanum Icies matrum; sicque videtur tenere Scintus d. I. idque etiam accidit in potentajs, quandoquidem una potentia disparata roti videat obiectam alterius,at iuperior ια,t .ra tinctius vivet obiectum potentiae interioris, quam faciat ipsa potentia intrator. IO, LMε- Φ Scotus 3. Prol. Q. ex laetis, ad C. dicit. Cognitio quod quid est, est Perse cli inlita. Opposituin liabet Scotus lib. . d. 23. citans Arist. lib. II. de animalibus, dicentem. Nobilius est parum attingere de nobilio,ibus
obiectis, quam multa de alijs. Ex quo sequior. Periectius est cognoscere Deum sub ratione atti ibutali, quam cogno cete liominem esse animal, ergo cognitio eius quod quid eli,non est perrectisuma,ut dicit Scotusa Pici u ac Aristoti . ciliaph. t. q. Re p. coli dictum'. ita in quod ei Arist. 7. Methaph. t. q. v Dintcni habet,ubi cetera sunt paxia, compalando vnnis quid uatem,ad non qui atem eiusdem, deit, ad aliud pledicatum, quod non sit quis ditatiuum, ei se respectu eius ictu. Nam Leriecti ubest cognoscere, Deus est ens, quam Deus est bonus. Si veto comparetur unum princicatum quiddilatiuum, ut liomo est animal, ad arcerum piaedicatum alterius generis attributare, ut Deus ei bonus I tunc Scoci deductio
non valet, cum caedera non sitit ram.
tr.Iac bur Scotusa. Prol. in ad Id. dicit lunnitas, loquendo de attributis inest eisdem proster id titatem eorum cum enuntia. Opposti m huius habet tare doctrina cicoci, nempe atilibutum ex se formaliter infinitudinem habete. I Reip. Infinitii in tribus modis dicitur. Prior est a se, per se, S ex se ficet;
tota Lilentia diuina est infinita. Alter est, inlinitum dicitur ex se ocper se, at non a se, attributa iunt initimin aertius modus est, infinitum non dicitur a se, nec ex te, nec per se, sed tantum lealiter, dcita, relationes Oraginis tulit infinite. Hoposcis.Sco. iis dum dicit 3. Piol in Infinitatem inesse attributia ex clientia cibi te declarat dicetis, sicut xx radice fundamento omnis perfectioius nilaudecae, formaliter vero attributum habet infinitatem formaliter distinctam, ab inlinitate El- sentiae Nora, in via Scoti, attributalunt infinita intensiue formaliter, non autem sunt intinata extensue, ut docet Scotus in . vel loquitur, ut communiter ita Prol. f.' alibi secundum propriam optruncm.s s. obur Scotu 3. Prol. ad I. dicit . uua scientia est declare ter accidens, quod
est dictum Aristot ε. Methaph. prostum huius liabet Scotusa. Piol in o alibi, ubi ponit pro ubiecto cientiae iubalteritatae, aliquod per
32쪽
aeeideas,ut in perspectaua ineam visualem in Mus ea, inmerum s
norum, ergo, de ente per accidens videtur ecte latentia. - . Re . Ioannes, a vagerio iuper 3. Prol. indicit. De ente per accidens egestientiam in subalternata scientia , non autem in prima scientia,&Ωbalternante adclitque, sic Arist. habet intelligi. Verum haec resp. destruit Aristot. Nam 6. Methaph. excludit ens per accidens quocunque modo. in quacunque scientia de illo non potest haberi notitia . Ex quo aliter respondeo. Numerus sonorus, seu Linea visualis duobus modis posunt Mumaduerti. Vno modo sormaliter, sicque sunt entiarer accidens, nec ira sunt subiecta alicuius scientiae. Altero modo ci cumloquiaue, scilicet, per ea aliquod subiectum nobis innominatum curcumloquendo, de tali pacto sunt entia per se, de eis est scientia MDices Scotus 3. Prol. in ait Scientia subalternata est de aliquo ente per accidens Hec sunt verba eius. Ideos scientia subalternata fit de aliquo uno per accidens, presupponit duas tractantes de partibus illius totius separatim. Dico, Scotus 3. Prol. in Loquitur condiciona Ister, v patet, idque valde nonde abis. Nam eo loci multi averunt demente Scoci, quod tamen ipse sub conditione dixit. 1 . Iacocuti Scotus 3. Prol. Q. ad M. dicit Periectissimus conceptus, quem possumus habere de Deo natui aliter est conceptus entis intimii. Quod quis dem etiam firmat Scotus lib. t. d. . in i Oppostum huius apparet ex doctrina coli. Nam pluribus in locis ait Conceptus quid litatiuus
est Prior, . pellectior, o quidditativo, ergo conceptus iniuratacis ii
est prior . perrectior. Nam vita iii tellectualis eli intimor Deo nil initate , existentia actualis est intimior infinitate, ergo, GL-aI. Resp. Scotus 3. Prol. v. non loquitur, nec comparationem facit de imcomplexi conceptibus,at loquitur de complexis,verbi gratia. Huiust modi conceptus complexos comparat ad inuicem, scilicet Ens bonu,
en verum, en intellectauum, en intinuum, in illo ultimo exemplo, est avitum nainentis, Modi, non formalitatum, sicut in alijs exemplis ideo vltimus iste conceptu est simplicior alijs cuin tantum nasi formalitas cum modo iii alijs autem lunt duae brinalitates Lissi ali conceptu igitur sint rei te cootes, copulative tamen non sunt per kctiore . o simplicio. e simul. Ideo Scotus non vult hunc conceptum
eis pei lectiorem, quem notiumus habere at cum sit persectior, de fimplicior ad hasce partes si in ut sumptas excedit alios conceptus. Hac sententa belle animaduersa poterunt resolvi ferme omma argumenta pro hac materia. Amplius. Conceptus entis infiniti, est perrectior omnibu alijs quoad .aeologalia pei suadenduin . Vnde ex inlitim rate Dei admilia, magis persuadcbo Trina tacem, ' Omnapotentiam in Ditiuus , quam ex quocunque alio conceptu. Rusius. Duplex est pei sectio, alteia inpina natura, Malleata inodo Conceptus dici de
quae sucidamentaurei est ita iusta Coucep.u, aucem istinitatis est per-rictior pellectione desuinpina modo. Nam tali perfectione in est, alij conceptus non Iunt periecti, niti per hunc Dices Scocti lib. t. d. 8. , inquit Persecti iti inubco..ceptus, Jui de Deo pollit haberi, est con- cui cu boui, itaque no i infiniti Dico Scotus X. i. coma para tantum num ada io conceptus atlaibu tales, S non ad infimia cin qua D i est Muibutum Euam .cotusa i loqtucurtaco Iccpicibus natu M.
33쪽
libus, quos habemus de Deo conccillis ab on ibus, de quorum niustero est bonitas. N mitillusim o otio uan dubitauit Deum est D
num, D. di. ulti diabitauerunt de in intate .l4. Iacobur Scociis 3. Prol. in ad dicit Os O. eLa...tiabie talm primurni theolo gia nostra cintinnum cia, Prianu innocum, de quomodo IIn mediate cognoscantur Prime vel iracu, Oppositum huius tia et Scotu i Quol. ubi inquit Prima verrina de Deo cit haec Lucii diu uia est, o tamen liae veritas presupponitur ilibi in truto nenu oeu, Irunnitum. I. rocat. Rei p. Scocus dum dicit. Ea iiiiiiii. uiri et de quia tanquam primum nintum immediatec uoscuntu veritates dictum eius ei verum respectu conceptuum comptinorum , qui ii Muraliter De conueniunc .
Prima autem uiata loquitur de incomptas, ut ibi pateciis.Iacobus Scotu 3. Prol. inadra dici En Hinnirum neutiam pri dictarum condictionum habeo quia non coni uetui itutu i olla uin vutu ter in se, nec multo magis i ut nobi NO.ur, continet ipsum habituin . Ur I situm viii habet eadcinmetu .PIOl. Vbi in En innuata ara, noli cit primuin subiectum dans euidcntiam, scd subiec .um pr.inum C ta neus Di nnes veritate , natum claro idcntiam,si ipsum cognoicerecur. ιbus ut verbis inerarii condictioncm cnia inruiato Scotus concedita
I ' Resp. Primum subiectum, quamina continc Hiie Onanc, oritate vise aliter, tamen in comparatrone ad no nihil concinet. Hac sententiarum valet. Nam fac elaam habet secundam condictionum, quae cutio euid tam quoniam si non dat euidenta isti comparacione ad nostrum inici lectulli, in te tameitiabet, unde Fou. umi, i cu concine re talem euadentiam, quodnia ut est ideo allici rcip. Scotusa Ptol. I iiDiaua loquitur de cro ubiccto, scilicet de Deo, quia dicit illam subiectum Theologiae nostrae, crinae Modicum autem iurei ius dum dixit, quod neutram coli dictionem ita at non loquitu ac Dc Lu
t 6 cGω Scottis 3. Pa Ol. in ad . dicit. Inter propositiones contingentes dari o diticin , o colligitur eo in loco, ex nucia ei . Nam sientiam diuisnam eis sub.ectum laeologiae com eiicium, colligitur inquam. Deus viii aliud a se, et prima contuigcus, ad q-am Pendent omnes alis, quia Deus est illud P num subiectum, cui Priatio auellii aedica
tum, primae contingentis OPPOlicum lium, ita cc MOand 8. I. in s. respondendo adai suinent mulosophorum . . sic au. Etsi que io, quale igitur voluta diuina,ei magi, deterinitiata ad ..iu colur di mriorum, quam ad aliud. Rest'. natiustinaci et Ouuiiuui quataci causas, Memonstrationem, lacundum Anti . . ccii a sui ruis ii enim
non est demonitiati . immediatum a Quirimuincia, Olia..cutam
velle ioc ita quod non est aliqua causa H.cata inceralia , sic ι inmediatum est, calorem esse cale activum, licet hoc si natui a Liuia, ibi autem liberum, idcolimus, quare voluntas diui a vult hoc itala citcausa, iudi quia volunta est volumas, quia nulla eucauca DRO. Haec
Iucar. Resp. Ioa es a Vigerio super 3. Prol. ex hac auctoritate, . d. i. vle intellecta tenet, voluti ab uic uinplici ercs prini, Otia conit gens. Hoc est falsum; quoiuam tunc Euentia notae .icta ubiectum cou-
tingentium, quia sibi primo Ou comm tactii unum praedica utri primae
34쪽
primat emtingentis Franciscus a Lich de Paulus scriptor animadue, ientes super Prol. . verba illa Scoci, vel Praed:cata plurium primarum contingentium ii plures sunt primae dicunt. Nulla abso .uis est prima propositio contingens. Verum quacumque m materia M. Iur prima contingens propositio, hac in maceria nempe Deus vult Franciscum saluari. Ea est prima contingens, ab illaque pendent omnes hae Deus vult ipsum mereri. Religiosum esse, 6 c. In Incarnationis materia,haec est prima. De vult verbum, carnari, ab hacq; Verbum erit ambulans,Verbe abitur, flagellabitur, morietur, c Ah, vero putant Deus vult aliud a se,esse primam contingen em, ad quam pendent omnes alist. Sicq; videtur velle Scotus, ut superius dictum est. sed Scotum autem'. LI. lib. Resp. Voluntas est primum quo respectu velle, at non primum quod, ideo Franciscus ait Deus odi, est pruna contingens Rursus s. dcii, r. Non est proprius locus disputandi cluest prior istarum, Deus vult, an Voluuias vult. Eo enim loco susticie Scoto, ut altera harum si prior, idest, non habeat causam priorem. quod insinuat Scotus vltimis verbis illius auctoritatis, s bene aduert m. Relua litur igitur Deus vult, absolute esse cotingentium primam
veritatem, ex illis vel bi AOti 3. Prol. Luentia diuinaeu primum subiectum Theologiae contingentium.
I.Iacias acotus 3. Prol. in ad N. dicit. I Otius igitur Theologi in se, Dei,&leviorum, primum subiectum est Euentia diuina ut haec, cuius visio abeatu est, sicut in Methaph conuitio enus Oppositum huius dcducitur ex quam plurimis loci doctring Scoti. Nam habet iii a. d. t. dein Melphaphisica. in Logica, alibi eognitionem entis esse naturalem, ergo visio beatorum in patria erat natui alis, quod est falsum. Resp. Dictum Scoti . Prol. 4 Curus visio a beatis est, sicut in Methaph.
cognati eatis, ita exponitur. Veluti Methaph cognatio terminatur ad ens tanquam ad terminum incomplexum, divisio Deitatis beat rum, terminatur ad Esseutiam diuinam, tamquam ad incomplexum.
ideoque beata visio non est Ialeologia, sed est quasi perfecta incom- flexa apprehenso subiecta precedens naturaliter scientiam Theologiae. lices. Si infio sientiae a beatis non est Theologia ergo Theologia
nollia erit praes antior visone beatorum, patet. Nam visio beatorum
in quas perfecta incomnlexa, alleolotyia nostra compleIa Cominplexa aurem est perrectior incomplexa. Resp. Comparatio debet veri ι univoco, sicq debet fieri comparatio notitiae complexae, adeomplexam, modo fit ad incomplexam Rursus. Beati habent ambas notitias, scilicet complexam. incomplexam, d quamuis notitia incomplexa excederetur, non tamen totalis visio beatifica, quae anahas
, cludat,nec Scotus dicιt,illa visio incomplexa est totalis visio beatitio. I. Iato, cotus 3 Ptol. Q. ad N ait Theologia contu gentium quadrupliciter
dicitur, in se, in intellectu diuino, in intellectu beato, Mia tiobis Cpposium huius habet Scotus earn et 3. Prol. in ubi colligitur, quod Theologia de Deo, dea Leologia in se conuertuntur. Quod paulo institus declaiat ibidem dicem Theologia in se est de his, quae soli Deo
Lucat. Resp. Theologia in se Saheologia in intellectu diuino conuertuntur, inque verum est in velitatibus necessari s , at de coatiueatibus nouveris catur,4 sic euauestu coatradictio. Icotus
35쪽
ΘιGAra Scotus 3. Prol. . ad O. dicit. Ad nullam scientiam per se pertinet aliqua veritas, ius fata subiecto primo, vel de parte eius subiectiva, vel liuegrati, vel euentiali, vel de aliquo ad subiectum eis enuatitar attributo. Quibus in verbis quinque conditiones subiecti defignantur. γpostium huius habet a Q. Vmueriadium, Scotus, ubi trea tantum coa- dictiones assignantur. Iusat. Resp. Scotus non incelligit 3. Prol. in Subiectum scientiae habereta buisse omnes Ulas conditiones ibi enumeratas. Nam sunt multa subiecta, raries subiectivas, Sc integrales non habentia, ut est Deus. Aliquod subiectum non habet partes essentiales, utens. Ex quo patet Motum non volui e illa quinque scientiam omnem debere consider re idque bene notato. Nam principio demonstrat passionem deprimini lecto,scilicet, mobilitatem de corpore mobili. Secundo coinsiderat de partibus esseruialibus, materia tinnirum, dest na Tertio de axibus inregialibus, de iensibus nempe, alijsque corporis membris. Quarto de partibus subiectivis, elemetuis icti cet, .mixtas Ruturo cc multas habentibus habitu iein eue alem ad corpus, vicinia us,
ο υς ' 6 Scinus 3 Pici in ad O inquit Corpus humanum est subiectum in Medicina, lanitasque eiusdem est pastio Oppol tu in huius tenet Maintheus Curcius, omnetque Medici moderni sanitatem subiectum iura
Rei p. Quid ad me de Curtio elide alijs medicis Amplius Scotus 3.
P Ol. in loquitur exemplariter, non autem assertiue, ut patet intuenti verba Scoci, quae sunt. Videtur igitur dicendum quod inculi si vi dicina corpus humanum it iubiectum primum, e c. M.Iacobus Scotus 3. Proi. Q. ad O. Loquendo de corpore humano subiecto Mediscine vult, quod contineat virtualiter aliquas pastiones de corporei minis sanguineo sano Oppositum cuius patet saepe in doctrina coci. Nam nullum superius conciuet virtualiter palliones interiorum, ergo corpus non poterit concinere inualiter passioae corporis humani
Iuras. Resp. Corpus humanum cum sit entitas specifica, sibi non sunt inseriora,
corru tanguineum, corpus collericum, corpus mal conicum c αA re: pectu illius se habent, sicut pars ui modo ad totum in modo. Ita patet ad dubium. in Iacobus Scotus 3. Prol. Q. ad in dicit. Incarnatum esse dicitur de Veibo, non prauuellccta humanicate in ipso, ut in subiectp. Oppositum huius niscitur in ducere Ioan a Vigerio ex Scoto lib. i. d. 33 6 Lb. a. d. l. in Primo est absolutum in cauda Secundo in signo est absolutuis enectu.
Tertio sequitur espectus in euectu In quarto signo sequitur respectuain causa Cti e go absolutum precedat respectum. Quomodo Scotus . Prol. Unu it. Incarnacio intelligitur, nonineintellecta humanitatet Incas. Resp. Frati T. Luca Lucii huic sitnc altati sat volens lacere,vnum in uindicenda tangit, quem Scotus lib. . d. x in x lubet, nimirum, Vesebum prius aliumps it carnem, Meinde naturain completam. Hoc ad. Iulib, sequitus, quod Vellum incarnatum, idest carnem aitumpsit. non intellecta natura humani At modus iste non Placet, urimo a Do tot lubtili repellitur, ut videre est a Scoto lib. . vi supra Hincata a Iesp. Lich. alteri, cilicet, prius V tam ruit uicaratium,S ter
36쪽
minauit unionem, quam natura deno natiue pol set de Deo praedic ri. Id enim verum eit. An autem sic scotu 3. Prol. . lintellexerit, nescio. Omnes a Vigeri rei p. aliter in a. s. Primuin i absolutum iacau Ia,S c. Non temper esse verun ,aLPQue oppositam euenire . At hoc nullo a consiliere potali, qomam tunc respectus ei se filio fundamento, quod implicat coliti adictioneum, estque contra Arist. Aug. acotum , aftirmantes, omne relatiuum este aliud excepta re latione. Res p. autem clara erit ex littera Scoci . Prol. in Scotus erum eo loci habet Patium, Natum. Cruciiixum, Mortuum, d alia finitIta, insunt Verbo ratione humanitaus estque humanitas ratio, ut illa praedicata inlint illi rubiecto id enim ibi uatendit cotus, si lib
t L su ιι , Scotus 3. Prol. Q. ad Q. Glosando dactum Boeti r de Trinitate cap. .loima simplex subieξtum este non potest, inquit Deus non potest esse subiectum alicuius accidentis Oppos cum inurus habe Scotus lib. I. d. resp. ad a. argumentum pruicipatu ubi dicit Deum possis
t. Resp. Accidenua duplici mo .lo percipere pol sumus, vel vi sunt realda,
vel intentionalia. Deus enim, ut auScO..us . Prol. Qi non recipit a
culentia realia, at bene potest eue subiectuin accidentium uitention tium. Nam cum sic forma simplex, aliquod perte tibile nequit recis
peieri quomodo autem accidentia intentionalia recipe: valeat, coimi ut Mauritruinis illa in An uniuei sale sit in re v. in subiecto. E. pende. Non recipere accidetitia Deo conuenit ob moimain eius per
lectionem Vltimo etiam praedicamen co Vbi, vel Quando, conuenit ob sui maximam imperiectionem. R. es Angelus et sinina,Mt ea
recipit accidenua, ergo Resp. Boetu dictum intelligi uide ibrnia illa, quae puri. Einu eit actus, cuiusmodi non eui Aogelus. Iacobus Scotus i. Prol. in ad R. dicit Subiectum cientiae iccundum veritatem non pertiam ad genus causae materialis , sed ad genia, cauiae ei licientis. positum huius habet Scotus lib. . d. I. . . ubi ait Accide erum ad iubstantiam, siue ad subiectum suum duplicem habet habit
dinem, stilicet, imormantis ad informatum, ita necessario includit inaret tectionem in iubiecto ruioimaco, eo quod potentiatiatem ii het rcli ectu actus ecuudum quid, cilicet, accidelitatis. Aliam habet, ut tolletioris ad prius naturaliter a quo dependet, non ut ab aliqua causa, quia si habet subiecta. inpio aliqua caesa liabetis suin pro cauis sa inaccriali, bc hoc eii, ita qualitum informat ipsum. Lacar Re L. Scinus laice dua liabitudines accidentis ex parte informantis scis licet, 4 Oiteamin a Ponens, lata negat liabitudinem causalitatis et- scienta ex date iuviecti, icd non eam Iib. . ponit, quia ibi non est ad rem suam. Oaruies a Vigerio taliter resp. Hae due liabitudines con uiuat in uniueii accidcuti ad subiectum, Scotus tamen notas sinciab. 3. quoniam ini. in mens eius fuit uere habitudines similes Movi vel bi, quia citi cicutae habitudo nou crat ad propositum, eam fluit Habitudo autem inimi iriationis erat ad rem, eamqueposvic Ha bitudo velocii.cientiae non conuenit uniuerinlide subiecto, sinis lum .espectu accidentium inropriorum, subiectunt eli causa esuriena, τι Dace de igne essectu sui calo is Hec Visenus. Notam calce lux Ici. duo RGO LIMM,4 rimulu est. Subitantia tantum est ellecti acci-
37쪽
accidentium propriorum. Oppos tum huius habet eorus lib. a. d. x ς. clarius, estque proprius locus, lib. . d. I 2. O. 3. Alierum est, in suo exemplo dicit,utiguis respectu sui caloris; ex quo videtur innueret
Iolem elle ignis piopriam passionem quod est conui co una vitima niuersalium. 2IIacobun reotus 3. Prol. in ad R. ait Lilentia Iige, utrangularis, stibiectum est ipsus scientiae, sciliceti Iheologiae. Oppotitum huius habet Scotus lib. a. d. et in s. ubi vula subiectum scientiae esse uniuersale, alibi alti
Subiectum scientia naturaliter inuentae de te iniuersalcissis as. Rei p. Scotus lib. 2. loqiutur de sublecto scientiae itaturaliter inuentae,&Dcdcbet esse uniuei sale. Non enim negat in viam, ut haec Essentia,
subiectum ecte posse, immo de facto et iubiectum in sacra Theologia,
di de tali fingulari vere est scientia. Dices. Quale de hoc singulari est scientia, node alijs y Resp. Quia Deus est incorrupnbilis se, non amtem alia singularia Llcoque invia Peripat non tantum de Deo, at de tingulas interiisentijs scientia praestatur. Nam secundum Arist. placa,ta, earum quodlibet singulare est indese libile Theologi vero de solo Deo hoc habent admittere restabis. Motus 3. Prol Q. dicit in resp. ad a principale. Subiectum scientiae naturaliter adinuente est uniuers la in hoc Deus est subiectum Methaph ergo, cuc. Negat id Scotusae incit. Est ens, in hoc Deus saltem subiectum est lib. I x Methaph. Ita a uniuersale non erit subiectum in scientia naturaliter adinventa Scotus duplici modo responderet. Prior est, quod ipse loquitur de subiecto totali, non de partiali subiecto alicuius scienuae. Alter est. Quod mu capitur pro prima intelligentia, utque quid commuae eli omia bus intelligentiis hccque pacto est subiectum a Met aph. Mac κI. Scotus'. Prol. dicit Ouod autem accipitur, quod passio est extraesentiam subiecti, hye est vera, ubi passio est realiter causata a subiecto. Sed in diuinis,&e. Quibus in verbis videtur invia Scoti passi irem realiter distingui fi subiecto Cppositum huius apparet sepe ita 'a Scota, praecipue lib. 2. d. 3. o. s. 6. d. d. s. in a. In iumma, passi
nem realiter identificara cura sub .ees itenet.
Gess. Resp. Pas o ad presens duobus modis capitur pro accidente cornmuni pro passione scibili sprimo ni odo loquitur Scotus 3. Prol. Q. Quod
patet, nam loquitur de palis onibus, diuinis attributis corraspondent hui, quae in nobis sunt accidentia, ut boninas, elementia, iustitia, QSuntque accidentia realiter distincla, Mea sata a subiecto Alicio mindo loquituri b. a. Scotus Dices. Q. q. in Vuauersalibus locat Scotus Pim bile in prῖd camento qualitatis. Resp. Scotus in logicis opinionem
communem e It insecutus; licet possit dici quod intelligebat derii bili quoad actum, oli non quo ad api nudinem. Replicabis Pios alapasso esticitura subiecto, ergo Distiugue de duplici efficieiicia. Rursus, dices. Quom loetaciture, cuia i relatio ausi, causari velint distinctionem suppostalem interis,aeessentialem. Resp. Cune. ny tauri corus 3. Prol. Q. ad s. Videli habeae nassimaesentis ese demoti dibiles. Naar inquit. Sed oportet cuiuslibet subiecti esse principia, per quae demotarent eius passiones,&c. Et subdit. Hoc modo cuiust bet subiecti possiuuit et se principia quantumcuinque impriucipiatir spema suarum passi vii Oppositum lituus Uertitanis verbio bee Motusa b. 2. P. Id.
38쪽
Anca'. Resp. Iam . Prol. Q. diximus non posse entis passiones demonstrari, at
quia dicaa Scoti . FIOl. in videntur illi cilia , exponenda veniunt.
Iranciscus a Lich. est . Icotus intelligit non esse opus subiectum Irincipia intrii.iezahab mira, per quae demonstretitur passiones de lino, ut militas de homine ostenditur, quae per principium intri sicum hornutis demonstratur, sed sufficit, in tale subiectum suo modo sit principium ecte clivum passionis demonstrabilis, iuc ex rati ne talis subieeti pollum demonstrare passiones de ente, ex qua decla ratione colligitur, passiones entis de ente esse demonstrabiles Paulusscnptor hanc tradit expositionem. Principia sunt duplicia, complexa, incomplexa, deinde subdit, subiectum est duplex, incomplexum, quod est subieci uni complexionis, complexu in quod est ipsa conclusio tunc ait Subiectum primo mocio consideratum , non est opus, ut Labeat principia, nec primo modo, nec secundo modo: at secundo modo acceptum, necesse est, ut habeat principia secundo modo acceptari scilicet praemissas probantes talem conclusionem, ficque secundum istum vitum entis palsione demonstrabiles fiunt. Ioannes a Vigerio non esse demonstrabiles ita suadet Entia, in qua tumens, nulla sunt principia in essendo, accipiendo li, In quantum
xeduplicatille, quia tunc Deus haberet principia in eliendo, quod est salsum. Addit. Cuiuscumquo subiecti non habentis conceptum sim plicem, sunt principia in cognoscendo, quibus passiones suae possunt ostendi. Sicque Deus habet passiones de ininsu abiles, sed non ens, quia dicit conceptum inplicite sinplicem Subditque tandem . Sic debent glosari duae propositiones Scoti . Prol. in Prior est. Sed Onortet cuiuslibet subiecti, ex c. Altera est. Hoc modo cuiusliabet sudiecti, SQ H Vigerius eiusque doctrina me non est reicienda Adde eum 3. Prol. non sit locus terminandi , an fini de-
monitiabiles eum palliones, Scotu locutus est, ut plures, alitus -tien d. p. lib. I.
et aac. I. I tus 3. Prol. in ad s. dicit. Homo non continet rationem finis hae scientiae, quia sinis supernaturalis, vel obiectum eius non includitur in ratione hominis. Oppositum huius habet Scotusa. Prol. inubii quit. Si amma per tectissime cogno&eretur, suaque ordia ilitas cognosceretur, ergo finis includitui in ratione hominis. It r. Rei p. Scotusa. Prol. 2 loquitur de cognitione naturali nobis possibili ad presens δ in tali cognitione quaeuumcumque persecta immine inclua itur finis ut ernaturalis . itaque nulla est contradictio
a'.Dcolus Scotus 3. Prol. in ad S ait Homolatione animae virtualiter continet
DI:citarem homula naturalem Oppositum liurus invia Scoti Fatet, cum substantias abstractas non cognosci posie habeat; tamen sequatur, si virtualiter continet plicitatem naturalem, ergo obiectum totius felicitatis, quae substantiae sunt abstractae, contineou. Resp. Homo continet substantias abstractas quantum ad conceptus con m ess bi, nobis, non autem quantum ad conceptus proprios. Rursus. Duplex est continere occasionaliter, via aliter , homo
continet occasionaliter, non autem virtualiter. Amplius Homo con tinet virtualiter selicitatem, hoc est dictu cognita anima, potest con
cludi, quod plicitas sibi conuenit, sed non potest Caute naturalii γ
39쪽
I. . Iac ινλιι scoriis 3. Prol. Qi ad T dicit Methapiti est de ente naturaliter scita, tanquam de suo adaequato subiecto. Jppositum huius habet Arist. 6. Meti ph. t. a. ubi. dicens Honorabili utinam icientiam opportet ellectica nobilissimum genus. Deum ponat iubiectum in Metilaph. Ismai. R es p. Methaph in Via Scoti non est de Deo, tanquam de primo iubiecto. Nam praeter scientias speciales, Opportet elle aliquam communeni, in qua probentur omnia in communi, quae lunt communia il lis specialibus, agitur praeter illa speciales cientias opportet elle aliam de ente, in qua tradatur cognitio pallionum de elice, que supponitur, alijs specialibus scientijs Hacque scientia communis est Methaph. livbe empto adequato subiecto, idque Scotus dicit . IOl. in Ratio autem Misi 6. Mettiarii non concludat. Nobilistima scientia est ciseca nobili limum genus, vel, ut primum Obiectum, vel, ut considera' tum in illa cientia perlectistimo modo, quo potest considerata in aliqua scientia naturaliter acquisita. Deus vero si non est subiectum primum in Mettiaph. est tamen considetatum ut ilia cientia nobilissi mo modo, quo tamen in aliqua sciencia naturaliter acquisin conside
.ra b in Scotus 3. Prol. in ad X. dicit. In intellectu diuino est Theologia, quam causat Essentia diuina. Opros tum huius habet Arist. 3. de Aiuina dc Scotus lib. i. d. 3. Q. 7. Q. 17. Quot in t 3 quibus into Munia Intelligere est quoddam rati, eigo in intellectu clauino, cum si, ex Arist. 2. Meti pia.&e d. Phis impassibilis, non poterat Iccipi Labla
Exeas. Res p. Deum intelligere patet ex lib. ret Methaph apud Arist. dicentem. Deum Labo e vitam ic inruernam, i ii iam. addit Optimum ui Deo ei speculatio. Danai vi Mechaph ait Deus se illium Hla te ligit, quod multimum est. Adducique pollent permultae auctointates, uationcs probam es Deum uviatio. e. Resp. est Arista cc Minto dicentibus mitiligere, ii quoddam paci, quod coiicludit, ubi intelligere est accidens dia lanci . na ..b iitellei u Lcq; non ei in Deo, at cum ui Deo lis iciniiitelligete cum uitellectu, tantum ibi dicitur eue paci me Last oticum, leti οἱ Icale. Si quera5. An intelligete Dei sit adum, quod ille cus. Reip. inest ex Arist. lib. ia biciataph. idque ii manto lic Ologi, potitii mum Scotus lib. I. d. a. Q. r. Nam si Dei inte, ligere eis et dati inclum, tunc Deus non mici Ortuna iubitantia, quia . perliceretur per aliud ele. Tum Intellectus diuuius ellet in potentri ad suum nitelligere. Irum. Continuatio eiu intellectioni euc ei a borioia, quod non eat dicendum.
. Dcobias Scotus 3. Prol. in ad . dicit . biectum primum Theologi Dei iacit omnia alia ac tu cognita in intellectu tuo, qui intellectus habet cognitionem laeologicam virtute Primi obiecti theologici actuantis eum.
Oppositum huius habet Scotus lib. I. d. . Q. 6 d. s. 43. Qib.a. d. i. in . 6 i . in Quoi quibus in locis ait Cinna obielia ccum a data sunt ab actu intellectus diu uti, ergo erunt nota intellectui diuino per actum tuum,4 mater rationem obiecti. LM in Reip. Obiecta secundaria tulit producta ab actu diuini intellectus, tanquam a cauta immedia a,icque loquitur Scotus loci citatis tartieniant quoque pioducta ab Estentia, tamquam a causa mediata se re mota Ruri . Scotu . Prol in non compara: Lilentiam ad actum
40쪽
intellectus, at ad obiecta secunda, siquo ad hoc idem sunt intellectuadiimus, eius actus, Eilentia, toluuias divina, quodcumq; horum id facuit sat est, sui icit eui munitu illa obiecta secunda non mouere . Dices. Si Varcum Elleatiae contingentia coga cuntur abluellectu clis uuio, quomodo poteli id fieri y cum Elic a non contineat virtualiter talia contaagentia. Resp. Ei sentia mouet intellectum ad nocitiam resemanorum contuagenuum veritatum, deinde voluntas determinat. Facta tali decernuuatione Ellantia eam praesentat intellectui diuino. Hac est sententia Scoti lib. i. d. 39. Vel scas Scotus Prol. Q noni quatur de Esleutia, ut distinguitur contra voluntatem, sed, ut distin EuΘtur uua obiecta secundaria, ibiqLe voluntas, assentia pro eodem percipiuntur. Si quelas. An Euentia prius valeat causare notitiam Pr Ite cum, quam quidditatum Reip. Non. Nam Et Gentia est
cauta Iιὲ ei naturalis. Idcirco prius natui aestratio producenda nollatiam inadi. Har, tanquam perrectiores quam proprietatum. Si am ni queetas. An me quidditates in intellectu beato creato sint notae virtute Eue Maia voluiuatis diuinae Resp. Virtute voluntatis. Dices Iunc non essent velitates theologicae, quia non sunt notae virtute obiecti Leologici Resp. Note sunt virtute alicuius idem realiter ea instentia cum obiecto illeologico . Adde voluntas supplet perfecte V μcem obiecti theologici , quae eit eadem cum Elientia. Idque trahitur
a Scoto Q. 4. 43. Quol. 3 i Ia iri ιιι Scottis 3. Prol. Q ad X. Ponit tria signa naturae respectu grutionis dis uanae. In primo signo est Elsentia cogiti in milite lectu diuino. In se- calido sunt quidditates virtuabter continentes veritates proprias. In tertio autem signo istie veritates virtualiter contente uacillis quid litat sebus sibi notr. Oppositum huius habet Scotus lib. i. d. s. adi ubi pro cognitione laauenda de lapide. Quatuor signa potu naturae in Primo signo Deus initelligitiisentiam sub ratione mere absoluta.In secundo producit lapidem melle intelligibili, o intelligit lapidem. Iutertio initantiiorte intellectus diuinus potest compatare suam intellectioncm ad quodcuinque, ad quod nos pollumus comparare. tunc comparando se ad lapidem intellectis, potest causare in se relationem rationis in quarto instanti potest quas reflecti uper istam relationem
causarum in tertio initanta, C.
Luca I. Resp. Signa data a Scoto 3. Prol. Q. non accipiuntur ex parte intellectus diuisu, nec ex parte cognitionis diuinae uiae, sed ex parte obiectorum cognatorum, quae obieeta tu diuiua cognitione habent ordia tenes quem se in periectioae excedunt, sicque e cdum multi iocionem, vel non multiplicationem talium obiectorum cognitorum, desecord.- ne causationis ipsorum causatorum tu esse cognito ab intelle tu diiuno multiplicantur, at non multiplicantiu secundum magis, doniiuus talia
34 Ω Ο I. corus 3. Prol. in ad X. dicit Theologia est de omnibus virtute obiecti beatarici Oppositum huius ornet 3. Prol. Q ad Y habe Scoturi via ait Theologia non es de omnibus. Iucas. Reij . Hae vcs coire ius ones sulit omnes vel e Prior 'laeologia n se est de omnibus Alicra Theologia beatorum de tacto non est deo nibu ,
sed de pombili potestisse de omnibus Tertia Theologiano aio est de omnibus ius cocis aus coacturi rassias aut uatiliatio ad M