장음표시 사용
21쪽
e. IMebus Ieotus I .Prol. inhabet Effectum productu mag s Deum neeessario agore quam libere, & contingenter concludere, atq; inferre. Oppositum huius tenet lib. i. d. g. in s. ubi in Philosophos decertans racione ex efectibus desumpta, ceu causa secundis, Deum ad extra agete liberi, contingenter probat. ν Resp. Doetor subtilisa. d. r. lib. non id probat, quod senserint Philos phi, at id solum, quod in via veritatis et tirmandum inanire stat . Prima velo Prol. docet id, quod non vere, naturaliter debuerat Philo sophus asiumere, sed id, quod de acto, etsi perperam assumere. Iacobu/. Motus i .Prol. inadH. inquit Passionem rosteriorem per priorem minstrari posse, cuius verba formalia sunt lita Medium inter extretna, quandoq; est essentialiter ordimatum, puta quodquid eli alterius exu mi, vel passio prior iespectu posterioris pallionis, tale medium est ad concludendum uniuersaliter extremum de extremo . Oppositu ni huius habet lib. i. d. s. ubi expres e tenet alteram entis passionem per alteram haud mostra, posse. Lnω Resp. An nata: tio per aliam monstretur, postquam, quid sentiam, dixero, contradictioni apparenti sati,iaciam. ille Metapiusicus Ant. i. dreas . Metaph. inr.entis passiones demolirari asserit. Etsi dicatur, en usi habet lilii nitione, quomodo eius passio molirabitur. Resp. Pa. sonem posteriorem per piciore demonstrari.Si queras inter Pallione aquaenam sit prioi. Rese unum aliaeq; omnes Prianc demonitia.
tur, additque interra tiones ordinem e leuandum, Tubdit, quod. Vnum,st prima pasbio ostenditur ex Arist. . Metaeh. cuius ita eii se
tentia. Ens,&vnum dicunt eamdem naturam lub.ti Mellati . EO
dem sunt passiones entis, Munius. Ex ijsq; colligit Ant. Anes. Vnum
esse passionem magis intrinsecamenti, quam aliae,&c Iequen .erromam, qua omnes alia monstrent . Quae oppillio, etsi probatis. attamen comuniter a Scocistis non recipitur . cerus Tatar. Doctor Parisi Metaph. in . notar aliter satisfacit ponendo tres coclusiones desumptas a Scoto d. 39. lib. I. Prior est. Omnes palsiones eatissimisplices eque sunt immediatis,4 una per aliam non mast demolirari. Altera Passio enus abincta non potest demostraui, quia est immediota. Tertia est. In passione abiuncta exciemum nobilius, ut indepe dens, per aliud valet extremum ignobilius idest dependens, demolis xi Iliac nitentes passionem entis per ens, vel quidditatem entis, unamque passionem per aliam demonstrare utendo verbis praedic Aurum iniunt Friuoli Scotirantes Dicta vero Atali ab Aiu And. citiua nihil contra istum modum dicendi iaciunt. Nam qua ratione dicit, num, primam sore passionem , omniaque ad num reduci pari modo davero, dicam, Mia Boiio. Nam inter hasce entis palbiones reuera non est ordo 'cinas videbitur. Itaque in via Scoci pastionem alia passi ne minime ostendi est detendendum, idque testatur Ioan Scotus loco citatori lib. d. q. Etsi Doctor subtilis i. Prol. alibi videatur dicere unam per alteram passionem ollendi, loquitur conditione, vel exemplo, non determinate, veluti in r. d. v. Amplius. Duplex est dem stratio una in cognoscendo altera in es endo Passio solummodo in dium est aliam passionem demostiandi in cognoscendi; at non messendo, .cosa centa sumit, quod ad veraan demostrationem
22쪽
ixaaedan Scotusa. rol. Q ad Ps. inquit Terminos reuelatorum neeeffariorum n turaliter cognoscimus, nempe, Deum, aruium. Oppositum in eadem mei inr habet, ubi negat, Deum Irinum posse alvi aliter agn sei. Nam id solum ex reuelatione cognoscitur. Iucas. Resp. Natui aliter quidem cognoscimus tales terminos in c6su ,modoq; indistinctio , non autem distincte, de in particulari. Si dubitando quis dicat. Quando naturaliter cognoscuntur il termini. Deus, d. Trinus. quomodo tunc accipiuntur, pro vocibu5, Vel pro conceptibus, aut pro rebus Non I. nec 1 modas, ut docet Scotus clarea CPraedicamen. I lib. de Interret r. inet. Itaq; saccipitur pro rebus, aut Deus prinne Deitatemfgnificat, aut confuse, si primo modo, ergo Deutas disu inenaturaliter est nota Si secundo modo, id non videtur posse nate, si quidem hoc praedicatum, Trinum, conuenire tali concepturin conluso accepto, non valet. Resp. Deus sigruticat in consula idest hoc
nomen, Deus, notat aliquod ens in contuso, quod Deum nominamus. Ais, predicatum hoc scilicet, Trinum, non conuenit Deo conlabe accepto immediate concedo; quod vero sibi non conueniat mediate, nego. Quandoquidem p aedicatum tale primo in se, sub propria ratione Deo conueruat Meunda vero potest etiam Deo ui conceptu col-
fuso conuenire. Rursum. Huius nominis, Deus, significatum est ipsa Deitas in se; dum inserebas, naturaliter posse cognosci, non recaesi fertur. Nam plus gutticare contingit, quam intelligere, vi docet Scotus xx. Lib. t. Ex quo sequitur, que inpiam huic nomuia Deus pintu se imponere Deitatem in is,4 ub ratione propria significare, non tamen cognoscere illud significatum. l .ncoba Scotus I. Prol. Q. ad H. ait. Cognoscens extrema propositionis necesi riar, pote: cognoscere medium essentialiter ordinatum inter illa. 'potitum huius patet indoctrina sua. Nam a firmat ultimam differemtiam pro statu isto mirume sciri. Tunc sic In praesenti statu, haec ei. strema scilicet homo, ωrisbilitas cognoscuntur, non tamen subiecti dii finitio essentiatis, quae pomtur medium uiter illa extrema essentialia ter, cognoscitur. Nam vitima dicterentia ignorata,vi diffinitio esse tialis haud erit scita.
Laean Resp. Scoci dicturi Prol. inde medio, quod haberi potest pro statu isto.
intelligi debet admittoque ultimam dasserentiam non cognosci, in men cognitas extremis illis, inuestigari potest distinitio cum utroquis extremo e vertibilis, idque erit via diuisionis, eo modo docet Arist.2. Post Praetetea, si diiuncte ea extrema cognoscantur, subito sciri potest medium ordinatum uter illa, quod ponitur causa adequata passionis inliaerentiae ad subiectum. Quod quidem veritate in de medio particulari non capit quod medium ponitur ad utrunq; extremum medium
interius , cum essentialiter non valeat inter extrema talia comutua ordinari. . I.uc bal I. Minus I. Paol in ad H. inquit. Eiusmodi veritatis. Aliquod ens est Trisnum. Vnum potest esse cognitio virnate creauitae, ac vir ut ellen tiae, eis una imperfecta, quae est inrtute creaturae, altera persecta, quae ellentiae iacione dicatur,icque unius propcisuionas vim erit cognita
nacula is, altera supernaturalis . Oppositum huius habet Scinus . Prol. in Secunde Prulosophorum rationi ratisiaciendo, arguit m Thomam vini mautem eadem couclusionem Naturalem, elateolineticama
23쪽
gleam, imbus poste ottendi inedijs, diceris. Si concluso traberi potest naturali medio , non erit itaque simpliciter necellaria cogitario suupernaturalis. Luca Rei p. Samuis haec conclusio scilicet . Aliquod ens est Trinum virtute creaturae possit agnosci. Nam termitti illius ex sensibilibus concipium tur, nunquam lainen virtute creatum erit certa, de euideas; at euidentiam ex natura rei a coaceptu proprio illo habet, qui quidem virtute Deitatas habetur , nec per aliquod naturale medium potet demotu ri, licet itaque Scoci ratio in D. Thomam ponentem eamdem conci sionem potuisse medio naturali, ac supernaturali euidentiam habere. concrudit, non autem concludit hic nam ponitur tantum ex medio supernaturali habere euidentiam; sicque patet ad coiitramctionem.
4s.lae obtu Scotus r.Prol.QLUR. rationED Thome au Theologi nec elluate probandam inducens ait. Finis hominis est supernaturalis Oppositum habet eadem met Lubi inducit D. Tnomam dicentem Vltimum mnem hominis esse naturalem. Latiis. Resp. Hominis Vltimus finis dicitur naturalis, idest, ad quem homo nat valiter inclinatur, idque bis, vel ter hac Q Scotus firmat. Simplieiter autem non est naturalis, immo sic est mere supernaturalis. Etiam. Ilaminis finem esse naturalem active, aut palliue intelligi potest, passue certe naturalis est. Nam lismo natura est capax ad vitainu finem suscipiendum Actiue autem non est nazuralis, cum acti in honunt non sit ad finem ultimum. rsi θω Scotusa. Prol. QVidi dicit. Intellectus possibilis perficitur naturaliter cognitione quacunque, Mad quamcunque naturaliter uaclinaturi inpositum huius habe Q. s. Quot ubi ait Ad sormam supernaturalem
non est aptitudo naturalis. Iucas Resp. Disterentia grandis est inter potentia, & aptitudine, ut patet L AERVniuersalium. Nam aptitudo est inclinatio alicuius secundum se in alis quid, vel magis non repugnantias, Potentia autem est ordo ad actum.
Potest igitur potentia eis e sine aptitudine, ut possibile est graui esse furosum, non tamen est aptum ibi esse; quia repugnat ei secundum se ocaptitudo est ne potentia, ut cecus eii aptus natus ad videndum, &c. Dis notatis, dico, Scotus inquit r. Prol. in Intellectis est potentia naturalis cuiuscunque Mimae respectu; non dicit, est aptitudo, quae aptitudo non est ad formam supernaturalem stas. Quot ait Scotus. Rursus Forma supernaturalis duobus modis animaduertitur, aut in se absolute, vel in co.nparatione ad potentiam passiuam, hoc modo non est superitaturalis, sed naturalis, isto vero eii supernaturalis. His stantibus Scoti lictu in Quot non ligat. Dicetis enim ad torma supcrnatulem non est aptitudo, nihil in nos, cum haec brina non sit supernat Ialis, ut dictum est. Rursus Quamvis ad brmam supernatui alem
aptitudo non sit naturalis, tamen eit ad eam potentia, quae ad hoc sutriscat. Etiam. Duplex est aptitudo adstitia scilicet, lais tua. In Quo Scotus loquitur de aptitudine activa, quae ad formam supernaturalem haud est De aptitudine autem passiuaci. Prol. in intelligit, quae ad talem formam supernaturalem prosecto est. a Deo ιι Scotus I. Prol. in iespondendo ad Q. ait Supernaturalitas attenclatur, quando receptiuum comparatur ad agens iupei Maturale, quod est ii Natale implestiuum a cuius formae in pacto Cppositum nutus habet
24쪽
lib. . . . ins Scotus Angelus habita specie intelligibili Deitatis
hanc naturaliter potest cognoscere propositionem Deus est Trinus, Vnus, ergo haec veritas non est supernaturalis, quia ab agente naturali scilicet Angelo docente; ech b. a. d. o. ait. Angelus potest docere hominem pro statu isto,ac de articulis inde sicque non erit supernoturalitas ab agente innium superataturali, ut Scotusa. Prol. invult. Latas. Resp. Nonnulli e medio, hanc contradictionem auferre volentes dix iunt. Quamuis Angelus praehabita Deitatis specie intelligibili natur liter cognoscere possit hanc, Deus est Trinus . Vnus tamen non po-icit eam naturaliter doceret, cum causare non valeat nostro in inteli ci ii immediate pro statu isto, aliquam cognitionem alicuius veritatis a Dei intellectualis. Haec sentemia parum valet. Nam, etsi Angelus immediate non possit docere, non potest negari, quan docere homines per aliqua fgna non possit, ut lib. 2. docet Scotus. Ideo aliter resp. Angelum naturali indagule, hanc non potuisse cognoscere veritatem, Deli est Irinus, de nus, nec consequenter eam docere potvisse Rumsua. Etsi Angelus hanc nempe Deus est Trinus, naturaliter cognosceret, quod eam possit docere, prouide non sequitur. Quoniam non est idecausare viatoris in intellectu respectu alicuius merae veritatis intes sigibilis certituditiem, aliqua signa ordinate docendi propo- aerei priori modo no potest, licet posteriori modo possit. Si quispiam
dic.lt. Ad mu .ur, poterit Angelus caulare certitudinem huius. Aliquodens est limum. Vnum. Nam cum deduci ex imaginabilibus possita non elimele intelligibile. Resp. Quamuis hanc docere pollit Angelus hominem proposi otiem. Aliquod est Trinum, Se Vnum , non potest tamen eiusdem caulare euidelitiam. Nam eiusdem veritatis evidentia ab aliqua puleiatelligibili immediata dependet. Etiam Posito, at non admisio, Angelum allius veritatis certitudinem causare potuisse, non tamen recte tequitur assensum respectu illius praebere potui rifcque igitur dictum Scoti I. Prol. . uuactum perseuerat. Ad Scc- tum lib. a. d. . in s. dico. Angelus minime hanc naturaliteris gli oscit propositioncm Deus est Trinus, Vnus, at eam reuelatione
tantum liabet Scoti lib. a. d. ii aliud dictum, quomodo Angelus, leat hominem docere ponetur ibrae 2 in Prologi. 3Iaciliu Scotus I. Prol. ad M. dicit. Intellectus possibilis pro statu isto natus est moueri ad cognicionein ab intellectu agente, phantasmate. O postum huius d. . lib. i. Q. 6. 4bique indocti in alaalhabet Scotus. Possibilem intellectum ab obiecto in se, aut specie in intelligibili rei
IMcar. Resp. Clarum est invia Scoti intellectum possibilem, quando ad cognitionem venit, ab obiecto in se, vel relucente a specie moueri. Prima vero Prol. in cum ibi proprius locus non siit talem materiem dete minanda comuniter locutus est. Rursus. Duplex est motio mediata sciliceti immediata intellectus possibilis mediate mouetur aphan. trimatibus, ita intellexit Scotus r. Prol. ubi nihil aliud voluit, nisi pro statuitis, opus esse recursum ad phantasmata habere. Ideo dicendum erat phantasmata intellectum possibilem mouisse, in eoque partialiter tantum speciem intelligibilem caulasse. At si de motione unmemata fiat termo, non mouetur iam poisibilis intellecti si phantasmate, sed
ab obiecto , vel in specie intelligibili et eois obuncque in modum
25쪽
s.fata a Scotust prol. 1 ad N inquit Esientia diuuia elim ut nostri intelis.ctus Hacque verba sunt eius. Nam obiectum natum causare noti, tiam huius, est essentia sub propria ratione cognita rapta autem subi li ratione cognoscibilis est obiectum nobis supernatui ale. Oppositum huius 4 Quol. rubet Scotus, ubi ait Essentiam diuinam non pode elle
intellectus c. eali Obiectum motivum.
Iuc, Resp. Scotusa 4 Quot inMerito vula,quod Essentia diuina non sit intellectus creati motivum naturale, cu sitii 4mpotatbile, cu iacui aliter so lum intellectum diuinuria moueat. Prima vero Prol. in vult Scotus, quod Edentia diuina intellectum nostrum posti moueae libere, coim tingenterque non debet intelligi Euentia pure, at Essentia volens, vel Essentia cum voluntate , cque sedatur contradacti tu. Dccbm. Scotus I. Prol. Q. adu dicit. Intelle tus agens et sufficiens in anima agens respectu cogi utionis, sisque videtur attribuere intellectu age t activitatem respectu actus intelligenda, vel intellectionis Oppofi- tum huius ii Q. Quot Sibique ii doctrina sua habet Scotus, quod scilicet intellectus agens nullam habeat activitatem ad pioducendam intel lectionem, at tantum concurrat ad Producendam spcciem intelligibilem. Lutas Reip. Cuci Prol. Q Non sit lociis tali materie de te Immande, comuniter locutus est. Nam in via Scoci clarissimum eli, intellectum agentem ad intellectionem non concurrere. RursuS. Intellectus age dicitiis causare intellectionem mediate, partialiter tamen, in quantum is par tialiter caula speciem intelligibilem. Quod vero intellectus non sit causa totalis, nec obiectum, ted ambo moduae causae saltiales, unam totalem integrantes, alibi eli dicendum. i.I-tas Scotus I. Prol. ad in Videtur exponere illud 2. Phis Natura est princinnim motus, viatus, quod scilicet Natura pia dicatur de principio intriiueco Oppos tum huius habet Scotus lib. i. d. i8 ubi ait. Natura, que est principium motus, quietis, dicitur de principio pas- suo, quodicilicet habet naturalem inclinationem admotum, o qui rem, ut patet de graui, quod naturaliter inclutatur ad motum, di adquietem respec tu centri. νι at. Resp. Quamus, Natura delinita ab Asiaea .Phis Principis motus,d quistis, intelligatur de principio rasitu i non negat tamen quin etiam de principio activo dici possit vel aliter Scotusa Ptol. in non intendit exponere Aristi sed tamen intelligit loqui de principio activo naturali incrinscco, quodcunque sit illud. Dicitur enn grauia non tantum dici entia naturalia, e quod habeant naturalem inclinationem admotum, ex quietem, sed etiam, quia habent principium mi. uisecum sui inotus, quietis, scilicet grauitatem ipsam. At accidit principio naturali pauiuo habere principium sui motus patet de mcdico se
M. Iacobus Motus I. Prol. Q. ad in dicit Etsi potentia passiua amma nostrae non possit complete reduci ad actum, nisi per agens supernaturale, potestimendisponi ad ipsum actum. Oppostum huius appatet saepe indoet rina Scoti,4 praecipue in materia de beatitudine. Nam anima, vel aliquod agens naturale nou pinest causare ad claram Dea visionem aliquam dispositionem. Lura . Resp. scotu a P L in Loquitur de dispositione, qua ex determinationia
26쪽
α agentis supernaturalis, que dispos tio ab agente naturali octari non
potest; ii patera simili. Deus attritionem Ordinauit esse me inimas gratia in talis attrit o potest causari ab anima ex suris naturalibus, ut patet a Scoto t. q. d. q. Q. 1 in summa, quando Scotus dicti Dispositio ad actum supernaturalem potest causari ab agente natura itantum, habet intelligi de dispositione, quae ex sola est deteriminatione aetentis supernaturalis, cuius meminit Scotus lib. I. d. 7 lib. q. d. r. in I. c alibi saepe.13.D ut Scotus r. Prol. Q ad V ait. Risibile, ut de homine sciatur, requirit medium speciale, at non exponit quid sit tale medium ad passionem & a subiecto in ostrandum. Verum lib. Σ. . . . . iii solutione vitianipi incipalis. Et 7. Metaph. in i 3 se determinat, dicit, quod tale medium est dith natio subiecti Oppositum huius habet Arist. i. Poster. bi ait Ratio primi cimini est medium tunc inquam . Primus terminus est ranio. Nam passio est malo exstremnas, inquesterininus
ear. Rei p. Relictis aliorum opinionibus ei reaisam materiam de medio de mos lat: oim, sustinendum censeo cum Scoto dii sititionem subiecti medium esse. Non ob id reicienda est aliorurn sententia. tribus modis tollenda est contiadictio. Prior est. Disinitio passionis potest esse medium cmostiationis, at non potissimae Alter modus est Arist. loquitur de primo termino quo ad naturam 8 non quo ad praedic
tionem sera ationem, intellexit rationem primi termini quoad naturam Iertius modus est. Potuit Arist. intellexisse de priori terminorvo ad praedicationem, at per eius rationem haud intellexisse eiusdem is nitionem, sed eius causam ut elle, in cognosci, quae dilfinitio est tubice si .
t. Iacobus OCOTVS 2. Prol. inde primo, dicit solus Deus potest hominem docete. Oriositum liuius habet Scottis lib. et ubi ait Angelus P test verius doc Cliomutem, quam faciat homo. Lacas. Re Ip. Angelum i omisium docere duobus modis potest intelligi, immediate, e mediace, immediate non potet Angelus hominem docere ea, quae ius indes, nisi prius ipse Angelus eas doceatur, hoc modo loquitur corus et Prol. Q. Mediat vero, o per signa, de sute signita
rotest nomulem docebe, que in lib. 2. tenet. . a sius Scotu et Prol. . per cotum, ait Vcritas Sacrae Sripturie auctoritate Communitatis piobatur. Optositum experientia docet. Nam probatiore vult una saepe in emorem ducit, de veritas apud paucos reper, cur cum auci sint sapientes Plures sunt agani, quam Christiani, plures mari, quam boni. Multitudo clamabat contra Christum Crincitiger pauce muliercule lamei.tabantur. Communitas clamat contra adulleiam, ex solus Iesus eam liberauit. Ergo non videtur, quod a
Communitate verita alicuius probari potiat. Luc δ. Resp. Motus argumento desumpto a Commututate non intendit verita
27쪽
tem sacrae seripture monstrare, sed persuadere nititur. Etiam re o deri potest per verba Scoti. Nempe, de maxime, quae Communit famosa,vi honesta, cum maxima diligentia approbata recepit. Quod
non contingit in exemplis datis.
D H l. Icotusa. Prol. invia et ait Fides nostra vera est, atque apparet ex lon gissima diuturnitate . Oppositum huius habet Arist. 7. Ethic ubi imquit Noa est magis pei rectum album, quod est diuturnum, quaru
car. Re . Ratio quam inducit Scotus x. Prol. inque ex doctrina sancti Aug. lib. de utilitate credendi trahitur, persuasio quaedam est, non dem stratio. Etiam Scotus, inu non probant fidei perfectionem ex eius stabilitatentia signo, a posteriora; sicque aliud est ex stabilitate fidei veritatem, ut assigno arguere, aliud est ex stabilitate eius perfectionem
deducet e. Dices in . v. i. Prol. inad probandum nostrae fidei longitudia em inducit Scotus dictum Gamalielis. I. cap. Si ex hominibus est connitum hoc,aut opus, diuoluetur psi vel o ex Deo est,ioa Poteritis dissoluete ne iotae, videamini Deo repugnare. Haec Minalietis auctoritas ita poterit adduci, ad Maumeticam fidem firma clam, quae ante tot secula mitium sumpsit, adllucque viget. Resp. Et imaumetica sera tamdiu duret, ob id tota est bona. Nam a Ioan ia' at iubisicimine bestiae, visa est ascendentis deteria ut tu nata
ab eo est praedicta, licet multiplicetur apud prauos, nullo pacto erit bona. Et mrte eam sinit Deus in exercitium ac fidelium stimulum, ut Prophetavit Esaias Veli Assur virga furoris mei, baculus ipse est in
manu eorum indignatio mea . Vel dicetiam cum Aug. in Psal s . de duratione malobum. Omnis malus aut ideo vivit, et Oroga ur, aut ideo vivit, ut per illum bonus eΣerceatur.
Deo ut Scotusa. Prol. ad D loquens contra salsa miracula Aestichristi, ait. Sibi respondetidum eise. Si tu es Deus, dic mihi, quid facietna, vesquid cogitabo, vel quid appetam pro tali hora. Oppositum huius eceducitur. Nain hoc experimentum citatum a Scoto hic tutant non videtur, cum ipse Scotu, lib. . d. ro Q d. resp. ad principalia, habeat,
quod Angelus, tam bonus, quam malus potest videre tuti insectam ingnostrae, scilicet intellectiones, omnes volitiones, nisi a Deo impet turn ergo non Pene allignauit Scotus operimentum fiendum. Laecas. Res p. Expertinentum datum hic a Doctore, non datur absolute, tanquam tutum, ted de congrui . At securum experimentum posuit ibidem. quando ait. Si tu es Deu lac me videre Elici iam nude, post visi nem memoriam certam habere visionis. certitudinem, quod illa fuit viso Elientiae diuiuae, tunc credam tibi. Ab isto itaque experimento non est recedendum. Iacibus Scotti, et Ptol. Q. ad E in calceto ius quaestionis Oncedit , quod multi sunt aetiis de quibus grroramus, an sint peccata molia a Vel eis Oppositum huius habe Scocus in . d. o. inr. Vbi sic dicit. Dico a
men breuirer, quod nullas est perplexus in lege diuina, etiam quocum qu actu probrio posco, dum tamen non maneat aliquod peccatum mortet e Per quodiat perplexus. Liacas. Res . Scotus et Prol. R. abet intelligi. Dato ut actus tales sint Obii, ex nocet ei via saluti, non est dubia. Sufficiebat enim Doctori nostroco loci docere, quo nodo Tlleologia iiii ut tender tradita concella
28쪽
inam . quodnaeius estent dubii, eius tamen intentio non erat at ii mare actus illos dubios esse, at olum intendebat id, nempe, non et dubia via salutis; sic doctrina Teologica suficienter in ad plenutri est tradita Anauteiritales actus sint dubii. Rei p. Non, ut enim limbet Scotus in . loco citato. Nam de quocunque actu rei itus, ac id neus Theologus sat uadicabit, an sit contra legem dimini, aut iactum. autconcupitum, & ita Licet uet, an sit peccatum, vel non, α
- QCOTVS 3. Prol. 4 de primo, ad A. dicit Theologia ergo in se eao talis cognitio, qualem nocum est tacete obiectum ti .eologiculnis in tellectu labiti oportionato Oppositum nutus habet Scotus lib. I. d. 3.
8 ubi vult non tantum obiectum ad cogititionem concurrere, Metiam, iotentiam.
sp Quamuis Scotus a Prol. Q. causam cognitionis videatur subiecto a cribere, tamen noli debet intelligi, juod sit totalis causa. Nam Obi elum theologicum ad intellectum cr arum compalatum ieit caulae initionis plancipalis, sed non tynalis, ut docet Scotusa. d. t. Etiam pos: dici, luod curim. Prol. Qi non sit locus determinandi, an ab obi cho, vel potentia si cognitio, Modus communiter sit locutus, s cundum illam sententiam tenentem, intellectum creatum, respectu cogitionis intuitiuae Dei, solum se passive gerere . Addas, quod Scotus 3. Prol. Q. Quitur de actiones rectante ad tale obiectum, at non linquitur de actione totali ad cogititionem pertinente . Nota cognitio intuitiua ob recti diuini, testia intellectu meato, diuino, duobus modis differunt. Pnor est, quare stan intellectu diuino, naturaliter cau satur ab ipsa Esentia necessario mouente intellectum diuiniam . Quae autem ei ui intellec increato, libere, ac contingenter a voluntate diuina causatur Altera est, Prima cognitio, scilicet, diruini intellectus est compreliensiuaci cogniti autem intuitaua intellectu creati est tam tum apprehensiva. a. Iacuus Scotus et . Prol. V. de secundo, ad A. flisfiniens subiectum, unam eiusdem conditionem ponit, que est, virtualiter continere oppositum huius habet in 3. ui rialium, ubi tres potui conditiones. Prior est, praesut sonitur quid, mula. Altera est ut passiones demouitrentur de sibiecto. Tettia est , ut omnia ad subiectum reducantur. ca . . Resp. Conditiones, quae a Scoti . Vniuersalium nominantur, diualiae.
quae in Reportam labentur, scilicet, ut primum occurrens intellectui in scientia, vomitu este subiectum pruicipiorum illius cientiae, O ueniunt omnibus lubiecita indifferenter, at haec conditio Continere virtualiter, hic posita a Scoto conuenit tantum subiecto, quando subiectum est species speciali itima, etiam quando ponit Scotus 3. Prol. in Subiectuin continere virtualiter, ad istam conditionem omne alie necessario sequntur. Leve enim sequitur. Continet virtualiter, ergo
29쪽
Poster describens coiulitiones subiecti, continentiam virtualem non. assignat, quare Scotus eam ponit Res p. De subiecto, quod ei unum genere mcntionem iacit Ariit. Doctor autem subtilis .Ptol. inde lubiecto secie specialillima meminit. 3. Dcilui Scotus 3. Prol. de secundo, ad A. ait. Et nihil auud continet nis per rationem eius Oppositum plui ibus locis notat. Nam voluntas diuina potest causare ilian et notitiam in intellectu, quam potes. caus re obiectum. Ergo alis dicitur. Nil aliud coiὲiniet, infir errati
Iuc . Res p. Certe voluntas diuina notitiam conclusionis sine praemissis potest
causare, sed non potest causam inanimet notitia ite identem, sicut facit subiectum. Rursus Scocus 3. Prol. hic loquitur naruraliter,
secluso omni speciali tui luxu primae causae, vel quod semiper cogia scitur per ratiociem eius, quia nisi racio subie t reluceret in prima causa, Deus non posset cognoicere via tute Ei senti pa tionem illius subiecti. a. Iacobus Ic0tus 3. Prol. in ad A. dicit. Non enim sequitur, fi commune potest causare liabitum, quod speciale possiit, . conuerso Oppositum huius liabetur iaepe indoci tua Scoci. Nam quodlibet inserius est pro
stantius su superiori, ergo poterit causare quicquid causat supcitus. Iuras. Resp. Inserius continete veritates superioris auobus modis intelligitur, mediate, vel immedia o mediabe continet, causat, immediat Gnon Amplius Scotus 3. Prol. Qi non negat inserius veritates superi vis continere, cum persectius sit suo supeliori, at negat insecius haud potuisse veritatem illam causar quam superius causat, vi esse ausadequatus, idest, ut illa veritas supelioris si enectu, adequatus ins vioris. Quod non sit enectus adequatus, patet. Nam po est causare illam, aliam praestantiorum, idei suam, quae prestantior e t illa. s. Iacobus Scotus 3. Prol de tertio, ad E diuidit Theologiam in necessi iam, &contingentem, Gaddit. Eit diuisio totius integralis in suas partes integrales. Nam dicit Primae partes integrales Theologiae sunt duae, sci.
Iicet, Veritates necessariae. veritates contingentes hi duae partes ab
Athanasio in symbolo exponuntur. Nam m. mysterium iri lutatis describit propositiones concingentes, scilicet sed nece sarium est ad aeternam salutem, ut Incar. q. d. c. Oppositum huius diuisionis indoctrina coci claret, iere omnes Philolophi firmant Mam totum integrala non praedicatur de suis partibus uitegralibus, at Theologia praedica uide Theologia necelsariorum, contingentium, ergo non erit totum utegrale , consequenteique , t totum integiale haud
Iacas. Resp. 4 eologia duobus modis capi potest. Prior est, pro veritate theo . logica cogitata, sicque partitur in necessariam, contingentem, elique diuisito totius integratis in suas partes. Alter est, quando capitur pro habitu Theolog ae, tu est inclinans quempiam ad atrantaenaum verbialibu theologicis, sic lue quando diuiditur in necelsariam. contii gentem, elid uisio totius ii modo, in suas partes in modo: hu:icquaseusum iacit. Habitus Uaeologicus diuiditur in habitum, quo assenti, tu veritatibus theologici contingentibus , erit una unitate generis remoti si haec sentencia tibi non satisfaciat, recurras ad id quod ii M. Scotus lib. a. d. 3. Q lib. i. d. a. in I. Vbi docet, quominio
30쪽
hicliuisione totius homogenei concurrit diuisio totius uniuersalis, eum diuisione tota uitegralis iliaque aduertens ad propositum hic ain plicabis. O, D -- ἔ Scotu 3. Prol. in de tertio , ad D. dicit. Omnes ill.e veritates in quibus Deus compara ur ad extra, sunt contingentes. Oppositum huius habet Scotus lib. t. d. s. ubi ait Deum intelligere lapidem, esse perse cti Oilem simpliciter, iecessario intelligere lapidem, in hac tamen
veritate Dein comparatu ad extra.
LM in Resp. Veritates praedicari de Deo ad extra dupliciter intelligitur, vel re-lacione requirente ex illeaciam extremorum pro aliqua parte temporis, ut Deus cieac anima. n, Verbum est incarnatum, Sec. Nam omnesiales exigunt exiiteritiam temporis determinatam, Se sciant simpliciter contingentes, te talibu io tutu Scotus 3. Prol. in vel relationeno requirente essiti emorii xistentia n, sed tacitu apprehensionem si plicium, pro aliqua parte temporis deterim nata, sicut Deus intelligit lapidem, dcc. Quis tanturia esse requirit obieestiuum , de his non loquatur Scocus in Prol. sunt omnes necessariae. 7. Iacob.M. Motu 3. Prol. in ex dictis, ad F. dicit. Nullus effethus olendit Deum Trinum, quod etiam Sco as i. Prol. Q ait Oppo itum huius habet Scotus lib. I. d. Vbi Oi 'n lit excreaturis Deum cognosci. Lucau. Resp. Effectas ducunt uos in cognitionem Dei, quantum ad generalia,&etiam quantum ad conceptus proprios habitos ex commutibus, sicu; loquatur Scotusa. d. i. Verum, quantum at conceptu proprios, qui tantum sciuntur, labentur eclide, nempe, ut sic Trinus. Unus, Creacoi contingenter agat. Eitectus magis ducunt nos in oppo itum, errorem, ut docet Scinus r. a. Prol. in v. b i. Seotus 3. Prol. in ex dictis, ad F. illa continet veritates theologicas, ut este tus, lem Oltractone quia Nam nulluce illa tus demolirat Deum Trinum, quod est potis limaveritas theologica Oppositum huius deducitur ex Scoto lib. a. d. . . ubi habet Deus pote i causa e speciem in intellectu Angeli cultiacte repa plantantem Ei sentiam diuinam, cuius virtute, Angelus poterit in se duim tarn notitiam causare de EA sentia diuina itaque illa pecies, quamι is sit e uectus Dei, potest tamen virtualiter causare notitiam de Deo Iuca I. Resp. Scotusa. Prol. 4 Vult non posse dari aliquod causatum naturali ter, quod sic contineat virtualiter i species autem illa foret causatis ' pernaturaliter rat haec sententia nulla est. Nam corus lib. . d. 4. Qi. r. Malibi, ait Caecu illuminatus lupernaturaliter, videret naturaliter, ita proportione de iac specie diceretur. Ex quo aliter respondeo. inluntas diuina causando talem speciem suptet vicem obiecti theologici, quia nisi talis species caularetur, e set impo libile intellectam Angeli
naturaliter Deum di tincte cognoscere . Verum haec solutio patitur , quoniam caulata tali specie, cloacarreate solum voluntate di uisecundum iant luxum gelieralem, adiute Angelus cognosceret Deum diltu te . Hinc tantem ideor in illi respo idenduin . Species illa non representat, quatenus illius e lanci . est effectus, sed aquantum estiminam illius obiecti diuini Hec responsio traliatur a Scotori Metapli 4 3 dicentc. Spec , lapi li. reprelea at lapide.n,aticesiectus, magis representa Dcum, quian lapiacua.