장음표시 사용
411쪽
, iam seminis foeminae, talis motu, is cum dulcedine, quia ela..is mentativa intrat in vivum esse sit, habitu vegetativae, quae est ani-ν, a vegetativa, Vivens d comeraeus. transmutans influentiam, o quae venit de Minina, per generationem in essetitiam seminis . quod venit a vino. . . incitu granum frumenti exit sinum aeream generando ex terrain augmentando arborem , quam facit, ita, exit vegetativa seminis viri de elementativa rac facit arborem, , quiae est corpus hominis , per generationem, hoc est eo us em- 'rionis D. Similiter, tit de sensitiva dicit qubd movente uni, substantia aliam , PM cor s 'embmnis lineaeram fmatum 6 3va, rutant, animatum , O iram i& tit.j iis imagmatiis Oscembrio es, istuc illas et filia iri famina per omnes suas partes corporales . , de quibus est formatus, lineatus figuratus , O composim pergenea, rationem Tandem eadem dist. I. pari a de Ani ratio tit. Quaestio
de quando, num a. dicit Molia opinio est vera, quod Deus creat, animam in illo tempore, in quo embri est lineatus, organisatus, S lare Mus per elementativam, egetativam, sensitivam, ima, ginativam, & in illo tempore coniungit Deus illam cum corpore, , d ex ipsa & corpo fit homo. HL Instantineam Christi conceptionem dc Armationem docet Lullus tanquam ei peculiarem dc exiconsequenti tenet necessariam esse successionem in aliorum nat ali conceptione. In Lib. de Deo & Iesi Christo , par a. e δε-- ri quando ait δε-μs, num et ait: Iesus in euantum hismo fidi principiatus homo, in divina 'natura,' sui principiatus de humana natura in utero, nostrae gloriosis Domina Sanctaemaciae di immere in illo insc, tanti, quo nostra Domina illum concepit, ex ipsa fuit assismpta, humana natura dessuit factus homo in dirina natura sine succeia, sionein motu principii, medii , O fms, quae muno momento cum, success1ones motu non possunt esse secuniam naturam F, Et n. 3., Non potuit esse successio nec motus in tempore Incarnationis; , ideo in ilici instanti momento Iesus in utero nostrae Domina in , buit omnia organain membra corporis sermata, & figurata, manet
eamdem doctrinam de instantanea Christi conceptione docet Lusius in aliis locis , ita Fb supematuraliter fuit facta , consequenter mens ejus est, Fb in naturalibus hominum coiiceptionibus non est instantan embrionis sermatio, ut in Lib. de Doctrina meriti, cap. 6
412쪽
De quibusdam Propositionibus circa Deum inniolum de pro ditis ex variis quaesitis sive quaestioniblis, ad calasm ejustim Lib. Quaest ad Thomam Attrebatensem scriptis.
nisam, quae ternalitera in inta e tristis bono, quod agathon m mer num o infinitum. Quid in his vectis animum inendat non video, namqub Deus sit honitas, edtim non est quid ηbsonum, imo est veritas definita contra Gilberium Pontes anum. Quod divina bonitas aeternuiter . Esnith sit ratio bono , quod Mationum, aeternuminin stiam , nudi est dubium ; certum est enim , qudd Pater bonus Filium bonum producit de sua bonitatera ac proinde bonitas est x tio Peo, cur bonum Deum produςat , sicut sapientia est ratio cur sapientem, in aeternitas estisdii mr aeternum producat nisi enim Deus producens esset bonus lae us, bonum S atternum Deum non produceret Neque vi deuar notanda hinc Tulli sententiae quia exponitur' Dei definitio . quae ess*ntiam eius debet exprimere , qualis non est in Deo age e bonin infinitumin aeternum . nam, praescindendo ab hoc, notum est ad quaestionem de quid vari possereseonderi, dummod aliquid propxium subiecti. eacpliceim, quamis vis D plura essentia inani stet*ri Forth talpune notatur haec loc tio .quia dum dicitxu , qudδDeu, es ala bo itu , qu .es ratisiqua, qt 3d agat bonum, intelligitu Deum adteri h o esse rationem quod agat bonum ad hoc , etiam absque sundamento colligitur.' . II. Ut antem haec omnia melitis pateant, iteriam, repeto, qudd, ut risens alicujus Autoris pefcψἱatur, attendi debet methodus, qui
413쪽
scribst in scopus , quem intendit. Praemonui jam ab initio extrologo huius libri. ipsam ad hoc esse scriptum petit quamonibus , gistro Thoma Attrebatensi propositis satisfaceret Lullusa dc quidem, non utcumque , sed juxta principia dc regulas suae artis specialiter quoad definitiones huic operi subjilhctas fuisse hac methodo usum,dd rixa in agistri Thomae petitionen , consim ex pati satione ad easdem praefixa, in qua ait Ludus latis e Thoma , vos misistis
is mihi vocabula, quae sequuntur, ut definirem bis per arrem
, quido est de definitionibus, in quantum quaerit de quid ,- quia is dictum est in arte, quod mixtio principiorum regularum artiso fieri debet solvendo dubia ia& ad , unienduna secre ideo data, est doctrina ad faciendum d nitiones rerum , miscendo princiis pium cum psncipio', repalam cum regula, principium cum reis gula, ut definitiorapparepi; de hoc volumus xxemplificare isto, modo super ea, de quibus Vos quaeritis III. Unde planum Ast, quod ea, ,uae hic dicuntur, ad hujusnfuse
methodum sint ex 'enda Lita inmensus nunquam absonum ex naut sensim intelligentia tamen non ex verbis nudis a textu avulus, sed cum contextu collatis desumi debet quo pactio est manifestum, nihil malesolere in textu Lussi sic considerato, qui integes ita habet: Quaeritur prim3 quid est Deus ' Solutio. Deus es illa bonitas, quae artarnaliter , ... in tes est ratio bono in alia editione, byn qu3d et ibonum ater num O infinitum. I definitio effarea per definitionem bonitatis 5 -- plicata ad magnitudinem O arternitatem Dra; O in ipse apparet mist principiorum per primam speciem c melitis in aliust O prima speciei
secundo regulae Ex hoc Videtur , qudd cum bonitas , ut consat ex tom. I. diff. I. f. a. hium. XIX. xta artem Lullianam sic definiatqn:
Bonitas escit, ratione critis bonum agit bonusti bonitas disjna 'pplucata ad magnitudinem dive si finitatern d aesernitate' .ternaliter &infinit est ratio bono, qubd agat bonisti infinitum , aeternum, cqub apposit . juxta praescriptam methodum sit data haec e plicatio. '' IV Qubd autem bonitas generaliter, seu per se sumpta sit ratio bono qud agat bonum, d qubd hoc per se conveniat vinae bon, tali, satis superque constat ex dictis tom. i. dis 1 a num XIV. titque ita absgue ullo scrupulo asseverari debet 'qubd bonitas divina , quae est infinitarac aeterna , im ipsa infinitas d aeternitas, e ii finies aeteritaliter ratio bono, qud agat bonum infinitum d aeternimi,
414쪽
mbd me potest ipsi attribui ut eius definitio , respondendo ad quaesitioniem , quid est fontas dirini praescindendo an hoc eidem competat, vel non competat, essentialiter clim enim rerum essentiae adeo difficulter noscantur in quosonsistant plerumque discepte-tire, sufficit ad rectam definitionem, aliquam proprietatem 'lijeindefiniti explicare : ac proinde, dum percipiuntur haec verba: Isiai initas , quae aeternaliter O in tu est ratio bono, quddam bonum inf-nitum o aeremum, statim dc absque ulla ambiguitate intelligitur bonitas divina haec enim propri*4 per se est illa bonivis, quae infinia aeternaliter est ratio bonosubdagat bonum, quia est ipsi adeo pro-Firium , ut nulli alteri nisi ipsi soli possit convenire. V. Nunc propitis accedendo ad Lulli responsionem, dum aeritur: si id es Deus qui dicit Deus est illa bonitas, quae internalitero infinite es ratio bono, quod agat bonum infinitum O ceternum ' pem contor no ne ad eamdem quaestionem quid es Deus t Redis responderetur a Deus es bonitas in ira O aeterna 'Vel Deus es illa boniasas, qua es infinita O meterna ' Proculdubio hoc ita est, nam ad quaesitionem de quia, etctyrespondetur explicando proprietatem subjecti, qua sussicienter a quocumque alio distinguatur Deo autem ita γ'Oprium est esse illam bonitatem , quae est infinitain aeterna , vel esse bonitatem infinitam, laeternam, Fbd nulli alteri possit competere, o per hoc sussicienter distinctus a quocumque alio indigitatur unde, Cum ex dictis, satis superque constet, Fbd bonitas infinita iste na est illa bonitas , quae infinit & aeternaliter est ratio bono AEubdProducat bonum infinitum laeternum, ad quaestionem quid es Deus 'Rectἡ respondet Lullus: Deus est illa bonitas, qua infinit Materna liter se ratio bono , m agat bonum infinitum O aeternum; im explicat cis innotescit Deus per hanc responsionem, quam si solli diaceretur quidem re uim Deus es illa bbnitas , vis est infesta O aterna quia in Tulli responsione manifestatur proprietas divinae bonitatis infinitae, aeternae , scilicet ubd sit ratio ad agendum
VL Hinc patet, Lullum, attendendo ad infinitani Dei simplicittatem is contradicendo erroribus Gilberti Porretani aliorumque apud Petavium tom. I. Theol. Dogm considerantium divinasse sectiones , vel tamquam ab eo distinctas, vel tamquam adstititias, definire Deum per hoc, quod est suamet infinita aeterna bonitas, desita uehuius bonitatis immenta explicet proprietatem, qua ipsimet Deo infinit, , aeternaliter est ratio, Fbd agathonuin .emo autem
415쪽
inficiari potest, Deum rect definiri per esse idem cum suis perseationibus & multo miniis , dum hujusmodi persemones secundiae, aliquam sui caracteristicam proprietatem enodantur. Proinde evanescit scrupinus ille ab initio indigitatus , quasi Lullus intenderet, Deum qua est illa bonitas , c. esse alteri bono ratio, quM agar bonum planum est enim per dictam definitionem explicari per idemtitatem eum sua infinita, aeterna bonitatera quae , dum dicitur esse ratio bono quod agat Maum, non alteri bono potest intelligi esse talis ratio, nisi illi bono, cuiusaest bonitas, vel illi bono , quod est ipsamet bonitas; ac proinde obvium est intelligere , quod Deus est illa institia in aeterna bonitas, quae infinites aeternaliter est ipsi bono, Deo, ratio qui agat bonum infinitum d aeternum in qua explicatione nihil non catholicum suspicari potest, atque ita immerito notatur VII. Porro quoad Dei definitionem nota est illa ad essen Dei responsio Ego sum quisum, quam exactam esse Dei definitionem ostendunt Patres apud Petavium, Theob rem tom. I lib. i. cap. 6. cibi num. 8. D. Ambros in PisIm M. ita habet lenique mynoscens mentem ejus Deus, non respondit nomen, sed negotium hoc est rem expressit non appellationem , dicens ego sum qui sum; quia nihil am proprium Dei, quam semper esse, tamen si ad corticem attenditur illa responsio, non videtur definitio, clim alia praeter Deum etiam sint; quia tamen illi est proprium per sera aeterealiter esse, apta, judicatur explicatio Mam illa expressio , qua Deus dicitur esse' nitas infinita laeterna , vald propri de Deo dieitur ex Bemata ,serm. 8o in Cantica, dicente: Si quid de Deo propria dici possis, re t ius congruenti que dicetur: Deus es magnitudo, bonitas, justitia , -- pientia , quam Deus es magnus, bimus iv fluid sapiens quod autem' ullus Deum explicans , dicat ipsum esse illam bonitatem, quae est ratio bono Ddd agat bonum infinitum dc sternum , ex dictis supra . clari constat quὲm ut fit dichim.
usius, dum dicit, quod Deus habet in sedet antem , dei abutim , O desecare, intelligis, ut explicat, quod habe tres Personax desim as
416쪽
tisalem, substantialem O naturalem dei anrem, deificabilim, O deificare ;hoc est Beatissmam Trinitatem; alioquin potestas non esset in Deo, grequam poster esse deitas flentum Pneque naruram haberet ad concretum,
quod es Deus nequa in ipsa deitate potestas haereissam definitionem eo quod in ipsa deitate , potesas non esset hoc , per suod divina bonitas, magnitudo , c. possunt exsere o agere. Ad haec intelligenda pra mittit Lullus ante solutionem, se respondere per definitionem potestatis; quia scilicet per definitionem potestatis probat inertionem, qua ad quaestionem propositam respondet, videlicet Deus habet inse essentialem, ubi nitatem, O naturalem dei antem, dei abilem, O de
Acare, hoc es Beatissimam Trinitatem.
Ix an haec responsio , si paulisper reflectatur , per seipsam est patens , cum sensum suum explicet Lullus , videlicet deificam tem deificabilem, & deificare esse beatissimam Trinitatem atque hic est sensus solutionis : Deus habet in se coesentiales sostantiales,
si naturales tres Personas , ei Patrem Filium, O Spiritum Sanctum,
qui sunt deificans, deificabilis, O deificare. Non est ulla difficultas , qud unaquaeque divina Persona est oessentialis , substantialis naturalis Db me Pater Filius , Spiritus Sanctus sint delficans , deificab I deificare di exprimit Lussus, intelligitur per
hoc , quia deificans est Deus prima productione producens Deum, seu generans Deum deificabilis est Deus prima productioale pro ductus, seu Deus genitus & deificare est actus ab utroque per anan, rem procedens, ambosque connectens is in hoc sensu esse intelligendos deificantem , deificabilem, & deificare in hoc textu co Vincitur ex eodem, quia aperi dicitur eos esse Patrem , Filium Spiritum Sanctum ac proinde debent intelligi eo sensu, quo specialiter dictis Perso sNonveniunt prout explicuimus. X. Nec est necesse qub haec omnia explicentur in his quaestiunculis quia, nedum praesupponitur,tota doeti in data in hoc libello, sed etiam expressi in arte generali, ad quam consequitur totus luher; Qquaestiones proponuntur λ Viro docto, in arte generali phrasibus Lulli initiato ac proinde sufficit indicare sensum sua phra- , si, ut ille solutionem intelligat elimque in arte generali sufficienter' sit expiscatum, qualiter per correlativa, stilicet deificans deifisabialis, & deificare, Malia similia , intelligantur Pater Filius, pia ritus Sanctus, non est necesse ad intelligentiam hrius solationis, haec onmis hic repetere. Porin quomodo juxta mentem Olli, joha tente ad se uin Sacrae Scriptum Patrum , haec intel antur,
417쪽
explicatum manet, tom. a. cap. a. dcxliffusitis toto capi. q. ac proindendi oportet lac ea repetere.
XI. Praeterea in ipsomet libello haec sufficienter explicantur in variis locis, praesertim , quaest. s. nam ibi numisII. e hoc inodi nitas es id ratione Mus bonum agit bonum inseruntur in ipsa bonis-cans , bonificabilis δε bonificare coessentiales o substantiales Ahoc in generationes spiratione ita quod Pater generans Filium fit bonificans , quatenus ipsum producit bolium,in Filius sit bonifie bilis bonificatus seu productus bonus in hac productione est bonificare , seu actus quo Pater produci: Filium bonum, hoc autem bonificare essentialiter est Pater ac Filius & quia i spiratione ater Titius producunt Spiritum Sanctinnionum per amorem, illud bonificare , quod per amorem exit procedit ab ambobus , est Spuritus Sanctus: istun idem sit discursus de bonitate raeitate , ae eorum correlativis, sicut per bonificantem intelligitur Pater producens bonum, ita per deificantem intelligit Pater producens um;& sicut per bonificabilem intelligitur Filius, ita per deificabilam; sicut per bonificare procedens ab ambobus per amorem intelligitur Spiritus Sanctus, ita per deificare. At pro miri intelligentia
Consulantur loea citata 'om. in Varias rationes adducit Lullus deductas ex definitione potestatis, innotato textu, in ostensionem suae solutionis : Prima est: alioquin potestata non esset in Do , per quam pores esse mira sustenm-- cum enam potesas si id ratione cujus bonisas magnimis, Oc p sunt exsere o agere, ut explicat eius definitio. nisi in Deo esset deia fieans , deificabilis &deificare, deficeret Deo potestas agendi, Deitas subpinestate, vel per potestatem, non esset, Deci princia pium, quo productionis divinar . seu non posset esse ratio, eur Deus Deum produceret. Secunda ratio est: Neque meitas , nam rura heret ad concretum, qua est Deus; cum enim naturas principium operationum, nisi Deus ratione Deitatis produceret Deum, sic
esset in Deo deificaum deificabilis j deificare, Deitas non habereto naturam ad concretum , quod est Deus, id est, non haberet rationem characterem naturam, quod est se habere ad operationem ; cum deficeret Deo operatio quh Deus produceret Deum. Tertia, rati
estis Neque in ipsa Deitare potestas habetitsuam de Horam, eo quod in soletariae, Haesas non esset hoc, pei quod divina bonitas, magni-n- , Oe posmna exsere o agere. Dum dicit subdier potiestatem divina vitas, m studo , c. possunt ere, non intelligitur absolute
418쪽
lut & ut ὀd, sed ut quo dc tamquam ratio agendi sic ergo divina bonitas, magnitudo, c. non possent agere ratione potestatis in Dei tate , si in ipsa non essent deificans, deificabilis, & deificareri quia, nisi ita esset, Deus bonus ratione bonitatis non produceret Deum bonum, nec Deus magnus ratione magnitudinis produceret Deum magnum, c. sic potestas in Deitate non haberet suam defimii nem, quam supra exposuimus
Rem Aeet Lusius in I. quas notata, qu3d Angelus habet in se formam, anateriam O conjunctionem pirituales, ex quibus es substantialiter O. essentialiter. XIII. Ni Lulli doctrina, quae ibi notatur, est ista: Quaritur quid habet Angelus in sesbi Uentiale , subsantiale, O naturale ' Sol tio Aaselus habet in feformam O maseriam, O conjunctionem, ex quibus es consiturus substantialiter , essenaiasiser, O naturalixem alioquia non haberet ex quo esset, neque sua principia possent inesse Angeli quietem habere, neque ipse Angelus posset in se exsere, agere naturaliter. Plura complaclitur hic textus , ad quae danda est fiitissectio i/ quiadem quoad sensum , qui primo videtur suis e notatus, quatenus dic,
tu Angelum esse constitutum ex forma di materia' earum conjunctione, iam lom. a. cap. q. explicuimus qualiter sine ulla re ris umbra intelligatur forma, materia in substantiis spiritualibus creatis , cides in manifestavimus in hoc tom. 3. Dist. I. Dissert. 7.f. I. mun. O. ac proinde supervacaneum est in hoc diutius immorarLXIV. Attamen, ut alia, quae fore notantur tu hoc textu, inteuligantur, habenda est ante oculos Lulli doctrina super creaturarum constitutione itaque prima & primitiva principia, ex quibus onsetituuntur creaturae, sunt similitudines divinarum persectionum , nempe honitas , magnitudo, duratio, Q. ac proinde existis est constituta substantia Angeli. Haec prima principia sunt substantialia , di essentialia , ct naturalia, quia ad essentiam, substantiam & naturam Angeir spectant, sicut in cujuslet alterius substantiae creatae Dicta principia in Angelo sunt distincta ab invicem, quia sunt finita aeseminata, ita ut bonitas antlim est bonitas non mygnitudo,
419쪽
ue honitas fili magna per magnitudinem A magnitudo bona per bonitatem dc si de casteris , propterea in unaquaque ex his creatis persectionibus est ratio activa, ratio passiva actus de suo
genere unde clim omnes constituant aequaliter substantiam Angeli, ex ratione activa ipsarum omnium fit una ratio activa ex ratione pass1va omnium fit una ratio passiva ex actu omnium, fit unus actus, seu connexio Ratio activa coalita ex omnium rationibus a tivis , est forma ratio passiva coalita ex omnium rationibus passivis, est materiariis acria coalitus ex omnium actibus est connexio seu
conjunctio earum S ita , mediantibus istis tamquam sorma , mat ria is unione, componitur Angelus ex suis primitivis principiis seu imilitudinibus divinarum persectionum. XV. Inde est, qubd innotato textu dicitur, qvbd Angelus ex dicta forma, materia 'conjunctione est constitutus essentialiter, substantialitero naturaliare, quia, sicut dictae persectiones, scilicet bonitas, magnitudo, c. sunt Angelo essentiales, substantiales , naturales, ita tales siust dictae rationes; ac proinde ex ipsis est constitutus Angelus essentialiter, substantialiter laturaliter Ratio, quae ad hoe assignatur, nempe Alios in non haberet ex quo esset, est patens, quia Angelus, irim fit substantia creata est per compositionem ex illo ex quo est S misi essent in ipso dicta serma , materia, & conjunctio, non haberet ex quo esset compositus. Alia ratio additur Neque sua principia possent in esse Angeli quietem habere qui dicta principia ut in Angelo quietem habeant, debent mutu se assiceres componi, ut in ipso quiescant hoc autem non esset, nisi mediante dicta ratione actis, passiva, connexiva se mutub assicerent, &Angelum compinierent. Tandem subjungitur alia ratio : Neque ipse Angelus per se posset exsere o agere hoc autem est, quia, nisi in se habeat totam rationem essendi, quae comprehendit rationem activam, passivam, connexivam , per se non existeret, neque posset per se agere at raliter , quia non haberet rationem activam & si non haberet in se otionem passivam, non haberet in se aliquid in quo ageret, quia hoc necessarid debet esse ratio passivari, ac proinde non posset agere naturaliteri XVI. Fortast hic textus notatur propter hoc, quia quaeritur
Qu.d habeat Angelus in se Mi messentiale substantiale , O naturale
Haec autem quaestio est proportionaes eadem curi antecedenti in qua
quaeritur Quid habeat Deus in se musentiale, substantiale , O natu- mistine proinde utriusque solutio debet esse eadem proportionaesa
420쪽
ita ut vel illa, quae habet Dexis in se coessentialia substantialia , naturalia, quae sunt deificans, deificabilis, S deificare, sint in Deo forma , materia & conjunctio, quemadmodum in Angelo vel forma, materia, & conjunctio, quae sunt id, quod Angelus habet in se eoessentiale substantiale, naturale, sunt quaedam Trinitas Pe sonarum in Angelo, quemadmodum id, quod habet Deus coessentiale, substantiale naturale est Beatissima Trinitas divinarum Pe
XVII. At, licε eicient terminis sit concepta utraque quaestio, non eadem est in utraque intelligentia , nec eadem est utriusque solutio Constat enim coessentiale esse quod ad eamdem essentiam attunet, sive eam participando, sive eam constituendo dc quia forma, materiais conjunctio in Angelo eamdem Angeli essentiam constituunt, ideo dicuntur coessentiales quia ver tres divinae Personae participant eamdem divinam essentiam , dc sunt eadem essentia, luchi eam non constituant, quemadmodum forma materi S conjunctio constituunt Angelum, ideo dicuntur esse Deo coessentiales, sicut etiam consubstantialem connaturales, quin , licεtuna sit deificans, altera deificabilis,' altera deificare , se habeant in Deo tamquam forma , materia is conjunctio , sed tamquam Persona generans, genita, & spirata sicut serma, materia, conjunctio in Angelo lichi sint messentiales , quatenus eamdem essentiam constituunt sint etiam substantiales, utpot partes substantiae ejusdem sint
naturales , utpote ex eisdem est per easdem operatur ejus natura non sunt nisi serma, materia, conjunctio ejusdem, non autem quaedam Trinitas Personarum ejusdem essentiae Angelicae sunt tamen quaedam Trinitas correlativorum in Angelo, ex quibus intellectus fide perductus potest ascendere ad cognoscendum supremos correlativos in Deo , qui sunt Pater , Filius, rapiritus Sanctus , S ad hoc innuendum eisdem sera verbis utrasque proposuit Lusius quaestiones.