장음표시 사용
401쪽
quoad culpam dimi , ut homo sit libera poena, ita ut nisi talis sit,
non absolvitvi , saltem a tota poena cita volunt s satisfaciendi saltem generaliter ωconsus debet esse proportionaia aequalis peccato, ita ut velit satisfacere quant m ab ipso requirit divina justitia in Sacramento poenitentiae ham autem voluntas satisfaciendi, sinem generalis 6 confusa ,- etiam saltem implicith, adeo requiritur, ut sine ipse nec culpa remitti possit, sicut nisi adsit contritio , ve sellem attritio supereaturalis : haec auten omnia praevenit D. in citatis e bis, ut scilicet ccinsiderato quid est poenitentis,in aequalitate ac differentia inter sensuale intellectreaior poenitentia intellectualis, nempe voluntas satisfaciendi, quae requiritur ad poeni-ntiarn Eramen talem, fit proportionalesari lis peccato in anima , ut dimittatur culpa, sicut poenitentia sensualis injuncta debet esse proportionathaequalis poenae peccato corresponγnti, quae etiam ut sensualis consideratur, ut ipsa dimittatin poena.
XVIII. Unde dum ad quae 'ionem propositam Utrum per levem ' ρ ρ pamaeninam , quam Sacerdos mihi injungit, si eam faciam. si ra- . tres a poena eulpa ' Respondet: Si culpa es magna in anima Opα-
nisentia est levis in corpore , natione improportionis peccator non es liberatus is culpa , nec per consequens d poena, per j poenitentia levis in
corpore , non intelligitur pura corporalis satisfactio , sed intelligitur utraque satisfactio, voluntas scilicet satisfaciendi per corpus, vel per corporale opus, di ipsum opus injunctum id est, si tantis est voluntas leviter satisfaciendi coloraliter , satisfactio est improportionata cum magnitudine culpae, ratione improportionis, licὸt fiat levis poenitentia injuncta, peccator non es liberatusta culpa, nec per Onsequens is poena ; clim enim , ut remittatur culpa, requiratur Voluntas satisfaciendi cum proportionata qualitate ad culpam propterea, si pro culpa magna in anima non est voluntas satisfaciendi in proportionata magnitudine , sed antlim voluntas levis poenitentiae improportionatae, tunc dicti peccator faciat levem poenitentiam, tamen non liberatur a culpa, nec per consequens a poena. XIX. Quod autem per inpaenitentia scieris in corpora intelligatur in hoc textu voluntas tantam ulter satisfaciendi i corpore , praeter ipsam levem corporalem sati actionem, patet ex conteXUjuxta ea , quae praemonuimus ex eodem scilicet qubd per regulam quid poenitentia seu satisfactio saeramentalis preecipuε consistit in V luntate satisfaciendi, ad quam consequitur satisfactio in opere μγω sina differentia inter sensitate et intellectualdi, debet attendi
402쪽
proportionata aequalitas satisfactionis cum peccatori atque ita , di impeccatum quoad intellectuale importet gravem culpam in anima, quoad sensuale importet gravem poenam temporalem in corpore, inquam commutatur poena artema, dum ex meritis Christi peccatum dimittitur, ut ex parte satisfactionis detur proportio intelleiniali gravi culpae animae, debet esse enim in anima voluntas graviter sim tisfaciendi, quae quidem voluntas est quid jntellectuale quod proportionatur gravi poenae in corpore, debitae peccato , quae est quid sensuale , est gravis satissectio per corpus exhibita , quae etiam est quid sensualea unde, cam ex contextu ratione improportionis non susuficiat levis poenitentia in corpore ad liberationem magnae culpae in anima , evidens est, Fb per ly levis paenitentia in corpore principaliter intelligitur animae voluntas tantii laviter poenitendi vel satissiciendi in corpore , cum aliunde ad remissionem culpae necessaribrequiratur voluntas satisfaciendi ad proportionatam aequalitatem cum
. Deinde in titulo huius quaestionis non supponitur in peccatore bona voluntas satisfaciendi, sicut supponitur in antecedentiquaestione, atque ita solutio hujus quaestionis requirit hine lo- eum pro casu, quo peccator non habet debitam voluntatem fatisfaciendi; pro hoc casu , ut evidens est ex dictis , solvitur in hac prima soliuionis parteri pro casibus autem, quibus adiit debita voluntas satisfaciendi, solvitur in duabus sequentibus partibus, ex quibus magis manifestatur exposita intelligentia primae partis soluti nis; dicitur enim in secunda rius parte Sed siculpa es parva in ani mis intima O ai a. pinet paenisentia corporis, liberatus es peccator is poena PND 7 O eulpa, hoc est, si oluntas satisfaciendi in corpore est proporti nat aequalis parvitati culpae, ipsa poenitentia in opere est etiam proportionaia aequalis Poenae correspondenti culpae, liberatur e eator edlima culpa, sed etiam a poena Tertia solutionis pars est ista rum A culpa es magna in anima O poenitentia levis in corpore, Alius Texa sed contritio O dolor o culpa aquipollent in anima , ratione virtutis Sa- cramenti liberatus est Pecca Hispaena O culpa In hoc tertio cassi, supponatur in peccatore , nedum contritio, & dolor, per se requia sitaein necessaria ad remissionem culpae . sed etiam tal , quis cum lavi satisfactione corporali sussiciat ast aequipollendum etiam poenae temporali correspondenti magnitudini culpasto ac Proinde lapponiatur extraordinarius dolor contritionis, S in iste non videatur posse
esse fine voluntate, saltem implicita, aequaliter Missus M. ideo, Tam. III. Ddd
403쪽
paenitentia levis in corpore hic non potest intelligi de voluntate levi ter satisfaciendi, sed de satisfactione in opere; quia in hoc textu su ponitur in poenitente illa contritio consessio & satisfactio plantam
ad voluntatem, quae requirit in sufficit, ut virtute Sacramenti dia mittatur culpari haec adtem voluntas satisfaciendi requisita ad Saer inenti effectum , ut ostendimus ex Lullo debet esse voluntas satisfaciendi cum proportionata aequalitatera adeoque haec voluntas su ponitur in hoc tertio casu, levitas tantaen est in opere injuncto executo sin quia istud per se est in proportionatum cum poena, ideo virtute Sacramenti, di quia augetur ejus alor per extraordinarium dolorem, ita ut dolorin opus injunctiam aequipolleant poenae corres.
pondenti gravitati culpae, ideo tunc liberatur a poenain culpa. I. Unde in hoc tertio casu , juxta doctrinam hiullo in textu praemissam, breviter innuitur illa aequalitas cum differentia sensualis , intellectualis, & culpae dc poenae,in melius intelligitur cum casu alio hic subintellecto , nemp in casu quo supponatur in poenitente
contritio consessio ' satisfii'io bonae volantatis , ae requira tur iussiciunt ad remissionem culpae magnae per Sacramentum poenitentiae QSacerdos injungat levem poenitentiam quam adimpleat poenitens, tunc iste liberatur a vi pa magna , quia contritio conse in bona voluntas satisfaciendi aequipollent culpae in animari quia tanten satisfactio in opere non aequipollet poenae cor spondenti illi magnae culpae, si iste peccator afferat extraordinarium dolorem, ita Mimul eum levi poenitentia injuncta aequipolleat poenae correspondenti illi magnae culpae tunc virtute Sacramenti, nediundi
satura culpa , sed etiam a poena. Et haec saM est legitima intellige
tia totius hujus quaestionis ' ' XXII. Poreb, Obd mens Laeli sit, qubd ut remittatur culpa, requiritur volistas satisfaciendi ad proportionatam aequalitatem eum peccato, constat ex ipso, quia ad remissionem culpae, praeter conresetionem & consessionem , semper requirit satisfinionem talem, quae sit proportionata Sic lib. sent quaest. 9. agens de modo quo peccator potest cum gratia Dei exire de peccato, ad differentiam Daemonis, qui non potest, ait: M Verumtamen si peccator multatin mulabri plicat suum intelligere in objectando Deum, tau attributa , ecis vilitatem peccati, culpam dc poenam infernalem coelestem o ., iam , O mustum duis agere paenirentiam de commissis, tunc seis disponis ad habendam contritionem toruitentiam 5 mox venit , gratiae Dei cum. misericordia & justitia, quae de proprio amabili
404쪽
is peccatoris sic removet characterem peccati . . . . tunc pecca- is tum , quod antea erat dilectum, est oditum, homo est curatus. ,- sano ad deletionem peccati requiri satisfactionem seu poenitentiam, quae sissicit esse in voluntate,' non requiritur Esse in opere ad deletionem peccati quoad culpam, hoc ipsum mpponit ubicumque agit de Sacramento poenitentiae Meo autem requirit satisfactionem ad justificationem peccatoris , qudd'. a. num. I. exponens dictum Christi in Evangelio, scilicet, ei qui peccat in Spiritum
Sanctum non remitti peccatum, dicit : Et ideo Christus intendit diacere , qvδd qui peccat in morte per obsinationem, postquas homo post mortem non potes satisfacere , non remittitur ei peccatum , quiasilla definitiva sententia jam es data. XXIII. Praetere q. Ia resolvit Lullus quod Deus de sua ordia nata potestate non potuerit salvare humanum genus iae satisfactione Unde q. νιε. Utrum Deus possit dimittere mortala peccatum e aliqua sertisfactione, ita resolvit Solutio. Vade ad centesmam decimam qua Frionem , in qua resolvit qubdine satisfactione non potest dimitti mo tale peccatum &, ut breviter concludam, semper requirit satisfactionem, ut etiam ostendit textus adductus, num. a. Quod autem haec satis io debeat esse proportionata peccato, etiam indicatur ab ipso quia semper ad peccata gravia, requirit magnam satisfactionem: Unde lib. prou pari. 3. cap. o. de satisfactione sic scribit num.
a. secundum qu3d ostensa es magna convenis quod satisfactiost magna. Et num 3 s nimium comedisti O bibisti, satisfac eum jejuniis parum bibere. In sequentibus numeris similes designat istisfactiones; ium.
I9. ait Deo non potes satisfacere , n Iecundum proportionem. In lib. de anima rat. . . spe. I. q. O. Quomodis anima, quin es in peccato
mortali eonvertitur in satum gratia ' Scribit: M Anima quae est in pec-M cato, disponitur ad esse in statu gratiae in quantum se judicat alis satissectionem per conscientiam, contritionem, poenitentiam, is petit veniati ,- habet placitum de illa vindicta, quam justitia Dei voluerit facere de ipsa; postquam assima se ponit in ratione , is non potest illi deficere gratia Dei, quae debet concordantiam cum is justitiain misericordia, ter hunc modum Deus benedictias conis vertit illam de malo in bonum. H XXIV. Hanc eamdem , quam expositamus, Laeli doctrinam de necessitate volimratis satisfaciendi pro peccato ad proportionatam aequalitatem , ut culpae 'ndonatio obtineaturi, expresse defendit Egregius Theologus Amor Theol. Eclee tam 3. trac de Sacra
405쪽
mento poenitentiae disp. i. q. a. ubi hanc ponit conclusionem: Adisram pinnitentiam jure natura exigitur propositum satisfaciendi juxta offensi arbitrium pm obtinenda ondona ne culpa Quam probat ex Triadent. Sess 14. cap. 8 ubi sic habetur an O divina ius a ratio exigere idem , ut aliter ab eo in gratiam recipiantur; qui ante baptis. mum per ignorantiam deliquerint, aliter vera qui semella peream ω monis servitute liberati , O accepta Spiritus Sancti dons , scienus templum Desistolare, o Spiritum Sanctum contristare non Drmidaverint. Et Dirinam clementiam decet, ne ita nobis absive ulla satisfactione peccati dimittantur . . . . debent So Sacerdotes Domini , quantum Spiritus Oprudentia suggesseris, pro qualitate criminum, Paenitentium Multate , salutares O convenientes satisfactione injungere me , siforia peccatis
eonniveant, O indulgentius cum paenirentibus Mnt, levissma quaedam opera pro gravissmis delictis iniungendo, alienorum peccatorum partiripes inciantur. Habeant avrem prae oculis, ulsatisfactis, quam imponunt, non stuantum ad novae vitae custodiam O infirmitatis medicamentum, sed etiam ad praeteritorum peccatorum indictam , O castiga tionem Sin.
hujusmodi satisfiictio exigitur , Concilio ut in gratiam Dei recipiatur
peccator ac proinde saltem voluntas hujusmodi satis lanis requiritur in peccatore ut 1 culpa liberetur.
XXV. Conformiter ad hanc Concilii doctrinam docent Patres ibi
ab Amor relati, satissectionem necessariam esse pro obtinenda remissione peccati quoad reatum culpae, quidem ex ipsa natura re
rum , ex quibus D. Cyprian Serm de lapsis ait R-M Dominum posse etes placari iura factu eum misereri tui ' orare oportet impen-- sus, iustis operibus ιncumbere, ut crimere O culpa diluamn Si precem toto corde quis faciat,s ad veniam desieri sui Dominum rustis o oontinuis operibus inflectar, misereri talium potes Deus, roganti res clementer ignoscere, potest in acceptum referre quidquid pro talibus fecerint facem dotes. D. Gregor in cap. Is lib. I. Reg. Qiadprodes a riflagitia, eonfessionis vocem non sequitur a cris paenitentis ' Tunc namque heia conversum peccatorem cernimus, cum digna ammonia auserimae delere nititur, quod loquendo confremr. Unde Domnus actorem foliis de ram,sedfructu serilem, maledixit, quis confessonis ornatum non recipit e fructu assiarionis. S. Et ius, Hom. q. ad poenitentes: Si condignam Deo paenitentiam obtulistis, eri Deo reconciliaminipe Christum O per nos; qui enim peccando facta es ei inimicus, ni saetisfaciendo non potes re nciliari ut sat amicus. Plures similes textus videri possunt apud ipsum Amori, tum ibi, tum ubi agit de satissectione, tuta
406쪽
in opere de Hulgentiis , ubi e eo probat adhuc tempore μdulgentiae debere poenitentibus imponi congruam satisfactionem. XXV Ex his omnibus colligitur recta Lulli intelligentia in nota itis textibus adri a & aa. Et conformem esse ejus loquendi modum Coneilio Tridentino dc relatis Patribus, dum non adimplentem po nitentiam injunctam negat q. I. absolutum, prout in citatis textibus negatur reconciliatio non agentibus poenitentiam ita tamen quM . utrobique intelligatur remissum peccatum quoad culpam, dum cum sconsess1onera contritione adsit voluntas & propositum ad debitam proportionem satisfaciendi non enim negaretur non poenitentibus reconciliatio , nisi ipsa voluntas agendi poenitentiam requireretur a fremittendam culpam quia cum quadam aequalitate debet fieri ,
tisiacti , ideo rect dicit Laetus, q. a. quod cum voluntatis sollim leviter satisiaciendi in corpore, non dimittitur quoad culpam pecca stum grave; quod tamen etiam dimittitur quoad poenam, si praeterio sessionem, contritionem, Quoluntatem satis&eiendi adsit in opere liquipollens satisfactio vel talis sit extraordinarius dolor, quod coniunctus poenitentiae , est levi aequipolleat gravi peccato.
cum post ultimum iudicium non sit amplius futura variatio die O me tis, sed dies perpetuus , dicitur in Prop. 8. ex quas. 3I die iudicii dies a rigemus, ides invariabilirer ramrus.
HL Ama propositio, quae notatur ex quaest. 31. est ista Et quando quaeritur, utrism ille dies Oscilicet judicitos naturalis spondeo quod aris dies miremus San nescio quid erroris suboli inerit iste Censor in huicii di verbis inam idem dieit Laetus, quod Magister Sententiarum iα4 dist. 48.- cin im omnes ejus inter pretes ait ehim Fbd finito ludici, tune recipiet sol mercedem fui Iaboris, quid septempliatur lucebit tune non erit in ludo die Oainctis, sedauritisan diem; unde Zacharias : Et erit dies una, quae nota est maeis,m- mque nox io is tempore viperae erit dux, quiari, non arisistimas disiis noctis, p- mod es, sed ramissim dies lux id pin pauca Potes etiam intellisi illud Esaiae ea ratione dictum quia Sol O Luna anc non haesum ortum O occasium ficut nunc : unde
Udorus id vid sana quasi exponens ira Post Iudicium sol daboris sui , a reaedemtisus iure stude Prostiem a Lucebit; rem urire , O n his
407쪽
aliet ad se sum nee ρι nec luna , sed in quνcrmus ae flabunt, M --, pii in tormentis sub erra pastu 'matur tuo eorum inde Habacuc: μ luna steterunt in ordine suo. Ecce aperia dicit sotim O timam tunc luxere, sed flabilirer permanere. XXVIIL Itaque sensus Magistri Sententi est, qudd, finito iudicio, non exit amplitis occasusis onus solis se pura dc perpetua dies ,
ita ut, dum juxta ciu sum regularem sutura erat Vespera Cum tenebris , non succedent tenebrae, sed erit pura lux, dc continua dies tunde, cum diet naturalis sit duratio viginti quatuor horarum cum successione diei d noctis , litat dies iudicii inceperit, ut ita dicam tamquam dies naturalis, non finietis ut dies naturalis, quia sinit, iudicio , statim cessabit motus naturalis corporum coclestium , in cline iaci statuentur desin luna, dc ex tunc non occidet χΙ nec sum det nox, sed erit dies perpetua atque ita ille dies, qui incere ut dies naturalis , reddetur dies aeviternus, quia lux sua perpetuo durabie absque vicissitudine d mutatione lucis Ac tenebraxum dies enim
aeriternus nihil est aliud, quam dies perseverans ut dies jussicii de hoc explicat Lullus , dum dicit qad ille dies eris dies amismus. XXIX. Idem , quod Magister, explicat D. Bonaven in ...distisq8. Iun. s. ubi ad illa verba: Non erit kψsitudo die O noctu siescribit: Videtur mal dicere , quia si hae lumiuaria facta sunt, propter diem dc noctem , sim dicitin I. Genesis ergo cessinteis nocte debet cessare Iiminare , quod famim est ut praeem nocti. is Respondeo dicendum, qudd, .cem diciturquhd luna facta est, ut is praeesset nocti, non assignatun ratio productionis substantiae , estis paucitatis lumbus , ut esset tanteum, quod compareretur noctem ais mundam substantiam ver, actum propter persectionem universia O quoniam non erit eis nox , sed dias perficta , distar lunae, Hirtinositas competens diei qualis est lautitissitas sistis S, filiis, ita inositas crescet usque ad persectum diem, Itaque illa die. dici ex sensum Bonaven reddis 'dies perfectus absque iuris o
casu, o tenebrarum vicissitudine, ac proinde erit dies aevitemus, nam ex ipse in a. dist. o. are r. q. a. n a. . e . auguriu'---σnim Alisa esse incomminabilis es mensum ;- autem arvum ex)ψει abidem est aeviternitas , ac proinde ille dies in nammabilia erat πλ
eius doctrinae inclis Sent. quaest . r. ubi num. . et , quddχ--:
408쪽
, tam Angrius non 3 nseor in motum , quoad se non transit in tempus, i ει- no , es esse fine mom, sed transit in tempus aeriternatum, in quo, es mensuratus cum mensura indis bili O immobili de inalterabili, Meo illa inensura est e parre post partem, ista simul exisseno O illarii mansuram vocamin arvum, vel ariternitatem, O Anselus in ipsa exis uns est invitemus: Unde cani juxta Lxillum illud dicatur aevitemum, quod indivisibiliter , immobiliter desinalterabiliter persererat: cdies iudicii, iudicio finito debeat sic perseverare semper dies abs
que vicissitudine lucis & tenebrarum , propterea consequenter ἀhanc doctrinam dicitur in hac quaest. AI dies reviternus, quod is uaerit notatur, eum nullius er ris praeseserat speciem.
Docet Iulius in Prop. . ex qua ras. μω post praemias faetus delineationes, in instanti O momento , qudperficita ejus delineam, Su
M. Tandem ad quaest is haec notantur verba in Prop. 9 In momentoviccipit masculinitatisfiguram avt femininitatis, vicum puncisquamisatis O in inflarimi temporis sit genitus. Quaest. 33. Et haec est Censura Quaerit, utrum in momento a masculus aut femina Aguraliter, id est ut arbitroro utrum in matrice mas Ofamina formen- mr in ho instanti, O responder, ut ait propositio quod non nis deorso dicitur qu3dstformatus in instanti. Quantlim necesse sit, non solas propositiones h textu mulsas per se solas , sed collatas, contextui , considerare, ut proprius Autoris sensus dignoscatur, sese in omnibus Lussi hucusiue examinatis , Censuris patenter est visum hoc autem luere maxim oportet in hac praesenti dissicultate is sin miror , hunc Censorem, qui totum hujus quaestionis legitio textum , videri, Velle nodum, ut ita dicam, in scirpo quaerere duni negligens antecedentia textus verba , impegit in estima, quae ant dentibus ollaunent,in juxta ea suum habent sensum. Nilare ut videatistinaum esse ad hujusmodi notam sundamentum , integrum
409쪽
o VINDIC ULLATO M. III. Dis T. IV. vastionem issam oporκι iusiderare secundamspectemremis QMMIO secundam speciem regula D. ori quo , nonam regulam quom do is definitionem trianguli rubet scilicet, principii, medii O MisPaerendo se Quod humidum spermancum viri positum in matrice nulli ' ris, per modum conjunctionis cum Lumido quod inissis, At forma --midi radicalis, Oleniens in suo propris humido nuarimentati , convertis
humidum vutrimentale, quod invenit, Senerando per Senera naem --ralem O cum adjutorio corporum coelestum ut quω perma corrumpi-atim, O de ipsi si in manustast fretus senitus, in quo motus erans inmaris quiescit in movendo, O lineando , augmentando, nutriemis per egetatruum fit, quod es medium sis seminus f in manusi ita quod
medium est βbjectum sis terminus 2 ad quem influenti O refluentia, principii, finis tendis O ideo humidum radicale est9 genitum, O
permat m cadit in subsantiam μύs, O vivit per humidum nutrimen
secundum formam, depuratur in matrice mulieris, scut aurum infornace sed sua figura es visebilis , O per actum rasione utierimi est sensibilis O in momena recipit masculinitatis Auram pin ultimo suae
persectionis puncto Dau fremialaiauis , ut cum punctis quantitatis , in inflanti temporiss genitum . XXXIII. Nunc myoco ad criuscumque sinceritatem, ut dicat, an ex his verbis omnibus possit , vel , longε, conjici iussum sentire , quod in matris mas Ofoemisia in uno instanti su mantur Ut e . dem objicitur Ceres praemittit Lullus dehexe coni iderari princia pium, medium δε finem in hominis ex *ermate generatione, quaei. praecio requirunt success1onis tractum. Deinde dicit ud motus transmittentis , id est influxus generantis , quiescit in movendo , tineando, O augmentando , O nutriendos quid amplius dici poterat ad intelligendum tramam success1vum, qui requiritur ad Armationem status mare enim omnia, quae ex temposum spatia sunt sunt motus praevii necessari requisiti, ut fiat genit n. Praeterea dicit etiam Lullus, qudd illud humidum radica depuram in matrice mulieris , scin rum in fimaces atque ita , ficu -- in se acre Per varias temporum pras depuraturin perficitur illud humidum per tuactum temporis depuratur in matrice di per euar, uetandem in ultim complemento sui sit genitus mas veὲ Remina: unde post descriptam tantam nauuin operationem tractu successivo perac
410쪽
ultimae dispositionis , vel ultimae persectionis , quae requiritur ad figuram mastin vel foeminae haec enim ultima persectio post praevias delineationes advenit in aliquo momento instanti temporis D in illo ergo instanti temporis persecte est formatus mas et steminari atque in instanti ultimo ad alia subsequente est genitus penseti/;- ideo nullatenus intelligitur de puro instanti non subsequente ad alia , sed de ultimo complente totum tempus requisitum ad hujusmodi forma
XXXIV. Quod autem hominis, di cuiuscumque alterius generati , fiat, non in instanti, sed per successivas moras, docet ullus frequentissimδ. , ut in lib. quaest. per An demonstat solub. q. 3413ue in liu Chaos Ctom. 3. γ lat describit omnia principia quae ad
generationem cujuscumque elementati requiruntur praeter mi tionem .digestionem elementorum, quae in omnibus concurrunt, in animalibus rac lignanter in homine dicit requiri substantiam, gelativam , sensitiviam . imaginativam, - oum elemei. iva debem unirp&com amat , .conrupto 'prilis esse specifico permnis , ex quo fit embrionisa neratiora haec. autem omnia vario tempore sunt non in inflantici unde Titulo de te hos , num s. X hujusmodi operatrosilii us probat dari tempus, sic generatio O eo nuptio, misit O digestari vari possunt ae rem ne se habere ergo pom
Par. a. cap. 92. num . I. videns : In alto tempore , quid embris es disposim adesse animarus anima rationali, creatur anima pnim si in innianti sermaretur homα non remaneretur tempus ad dispositionem
o. Haec omnia iampstitis patent, in ita. da homine tom. 6. xivi. r. m. I. Ajc Pone hominis, uti, postquam explicuit quomodhelemerita miscentur, digeruntur,in commmmtur in corpore hominis, it de regetativa, num I. mponit modum geherationis humanae dicens Utide dicimus quis vegetativa in homine sit una Arma, zquam Vocan potentiam vegmativam is venit cum semine viri, is quod realismittit in sterili nisac illud semen est elementatum de quatuor elementis, in quo vegetativa est plantata, cum semenis viri est hiroductiun in stamina, conjungit se Ius materia cum is materia seminis steminae per contactum, vegetam movet som, mam seminis quem vir transmittit in Oeminam δε insormat se a mam seminis mulieris , ut serma seminis faethinae moveat male