장음표시 사용
381쪽
Sanctum per amorem io ad hoc concurrunt aqualiter omnes dignitares ut Spiritus Sanctus si bonus per boni are, maMu3.per magnificare,
O internus per internare, scis aliis auributis dignitatum id est, de aliis attributis, quae sunt ipsaemet dignitates alioquin non esset spiratus perfecte, neque spiratio esset Uecta; O dignisares in illa piratione essem otiosae, quod es imp sbile concluditur ergo, quod Pater spirat Spiritium Sanctum cum boni arx , magnificam , c. sed in ipse spirare sunt omnes actus dignitatum , ira sub ratione amandi scut in se Milone Filii sub ratione istelligendi io distinctio, quae est inter Filium O Spiritum Sanctum , consisti in hoc , Nod Pater inulligendo generat Filium, Mees intelligendo se Patrem , intelligit Filium genisum, sed Pater in uia gendo sic corrigendum est ex anuscripto , non intelligendo , ut habetur in impressit Filium, Filius Patrem , diligunt se esse unum
spiratorem , diagendo unum spiratum per amorem.
VIII. In hoc textu .pponit Lullus doctrinam catholicam, ObdPater in diligendo Filium, S Filius in diligendo Patrem, spirant Spiritum Saninim & quia habent de se transmittere suam similit
dinem, per communicationem suarum persectionum δε etiam quia in Deo omnes persectiones sunt aequales Me quia Pater, Filius spirando Spiritum Sanctum , ipsum producunt bonum, magnum, aeternum, &c omnes dignitates aequaliter concurrunt, tamquam ratio agendi, ad ejus spirationem, ut ipse sit bonus per bonificare, id est, peractum, quo producitur bonus, magnus per magnificare &c quia, nisi ita esset, non esset persect spiratus, utpote non esset ipsi persect communicata tota divina essentia cum suis attributis ueracin illa spiratione omnes dignitates essent otiosae, quia in illa non esset actus uniuscujusque earum, quod est impossibile, quia unaquaeque ex vi propriae persectionis requirit actum proprium in divina productiones proinde concluditur,qubdiate dc Filius spirant Spiritum Sanc
tum cum bonificare, magnificare , c. quia ratione bonitatis maynitudinis, c. spirando, illum producunt bonum, magnum, c.
quia spirant per diligere, etiam bonificare, magnificare, c. in spiratione sinit ipsum diligere, o Pater, Filius spirant Spiritu
Sanctum, & sie soluta manet quaestio quoad omnes sui partes. IX. Sufficienter patere arbitror ex hujusmodi textus reflexiore , immerit taxatam fuisse Laeli doctrinam in hac quaestiones nam, praeter supra animadversa , non potest suspicari Lullum praetendere bonificare, magnificare, c. esse actus distinctos ab intelligeres velle ,
distinctos etiam esse , generatione, ripiratione, quia probat eum
382쪽
dem esse actum, videlicet Fbd in meratione bonificare, magnifieare, &c sunt ipsum generave, in Miratione bonificare, magnificare , c. sunt ipsum spirare Deinde dum Lullus dicit qud, di nitates Dei non sunt oliuis, nullatenus suspicari potest intendem, ipsas ah lut bonificare, mannificare , S c ac proinde generare spirare quia express disit de bonitate, 6 intelligitur de omnibus aliis , qud est id ratione cujus bonum agit bonum, ac proinde distnitatibus attribuit bonificare, magnificare , &c tamquam rationi agendi, non autem tamquam subjecto propriό4 absolutό agenti imo expressi explicat quod ratione bonitatis , magnitudinis, &c. ater generando bonificar magnificat, c. Filaum QPateris Filius
ratione bonitatis , magnitudinis, c. spirando bonificant, magnifieant, c. Spiritum Saninam Neque tandem dicit'test Linum confundere generationem cum spiratione per hoc, Fbd utrique adstriabat bonificare , magnificare,&c. nam expressε docet qubd generatio est per intelligere,in spiratio per diligere, ac proinde litat utraque siel ex bonificare, magnificare, c. non confunduntur, quia aliud est bo-nificare , magnificare, &c generando , ac spirando.
ni are se facere bonum,seessumpto ncere, inproducendo Filium. via a seipso habeρ, O non ab alio, boui are, seu producere bonum Filium: φωd boni care est inibon mi Pare vel quia boni ut Filium . qui, sices sincta Persona es ipse O idem Deus ac Pateri
X. Ex quisti . q. hic nominu decimo: loco textusQUt Pater si bo-aus, per bom-- ne fruit se bonum in pus emdo Filium; dc mox euia Deus Parer sesarit bon m , disponit homini virtutes morases, per uuas se possis en bonum. Quas. q. circa medium. Cum sensu nOetato in his inis coincidit textus, qui adimpositionem undecimam
.ex quain. so notatum Videlicet : Quoniam ficut Deus es ita Vnus
Per suam dimitarem securper Hiam instructum, oportet quδdscis Deus revisit se per ιum mellecti , ta boni et se per suam bonimem alioquiti sua bonis in utis intellectas non essent aeqvalas in magnitudine
musaris, o quod es immobiles sed Deus se bonisecare non potes. --μι-us formaliter, at aliae , O infinis , sed ratione is bon
383쪽
scatse , in quantum Deus Parer facit se bonum in producendo Filium , num Unde sequitur de necessitare esse in Deo productionem personarum. XI. an. cim recta critice doceat non ex quib9sdam verbis per se solitari consideratis desumendum esse Autoris sensum , sed
ex collatione bntextus, tum antecedentium, tum etiam censequentium' si ad hoc animadvertisset Censor relatorum textuum, dissicutitatem apparentem silvisset nam illud it se bonum in quaest. 44 notatum , ex textu quaest so sano sensu intellexisset, praecipuδ illud quod in ipso dicitur, quod Pater boni et seper suam bonitatem, dcvhd facit se bonum quia in quaestos asseritur quod Pater es bonus fommaurem, aeternaliteris insentis: ex hoc apertesdeducit, quod Deus se boni are non potes in sensu absoluto quem praeseserunt haec verba absolut prolata ac proinde in illo discursu praevio, in quo exaequalitate magnitudinis in Dei bonitates intellectu deducitur quόd, si-eut Deus intelligit se per suum intellectum, ita bonificet se per suam bonitatem est boni et se solam intelligitur generaliter de actu bonutatis, non autem determinat de actu productivo , es de aerii quo de non bono fiat bonns; sed, cum bonitati divinae debeat correspondere actus bonitatis, mi , ut explicat in textu, non possit esse tale bonificare, quo Deus de non bono fiat bonus, vel quo Deus se producat bonum absolutes, quia est bonas Armaliter, aeternaliter ,
infinithri ideo planum fit quis j facit se bonum in primo textu , δε
lyboni et se in secundo , juxta contextum non intehigitur de bonificare quo de non bono fiat bonus , vel quo seipsum proq.ucat absoluth in rigore. XII. Sensus autem in ipsa quaestione so exprimitur; nam , clim Deus se formaliter non possit bonificare, natione ni boniseat se , id est habendo se ad finem proprium , exequitur actum bonificandi: unde, tun hic finis in Deo sit producere Deum, ad hoc enim se
habet tota divina natura, cum suis persectionibus quia exigit tetit hujusmodi infinitam productionem, ideo Pater facisse bonum inproducendo Filium, hoc est, exequitur actum bonificandi producendo Filium δε quia Filius, licε sit distincta Persona DPatre, est ipsemet Deus ac Pater, ide Pater producendo Filium boniscat se . seu sacit se bonum in producendo Filium, quatenus se exprimit in J 'ilio , vel Filium , alterum se producit juxta phrasim Augustini. Epist. 66 admaximum , dum dicit Neque enim mare , ut haberet
Filium de seipso . minuis seipsum, sed ita genuit de se alterum se , ut Mu macere in se, O esse in Fia ι αν , quamu es Diasta avis
384쪽
adem exprim tu in primo textu, dum dicitur Dbd Parer facisse bonum in producendo Filium. Proinde etiam e conteXtu apparet, Fbd,
cum Deus formaliter, infinit in aeternaliter sit bonus, ista in textibus reperitur, qud Pater facit se bonum , non intelligitur ubd de non bono fiat bonus , ut sonare videtur, facere se bonum, per se silitari consideratum; sed tantam intelligitur , γω sthonum exprimit vel exercet in producendo Filium , quod exprimit in primo textu , dicens Fbd ut Pater sit bonus laedum essendo sed agendo per bonum agere , facit se bonum in producendo Filium, id est, ut sit bonus agendo, producit Filium , qua productione se facit bonima , id est , se exprimit bonum agendo XIII. Exposita relatorum textuum intelligentia resultate eivimiater se collatis,in debita reflexione animadversis claritis autem elacet ex contextibus earumdem quaestionum aut eorum tamen a ductionem resticanda est doctrina Lini, quam tum ., Om. I./tum
etiam a. observare fecimus, qua generalem exhibe, ei licationeta sui modi loquetndi; nam in in de 4 art. Irides tom. a. in Proin logo, postquam dixit oportere rati illis verbis , vaae non sunt in usu i nempe botumare , magnificare, c. ad explicandam divinam productionem , sic praefatur Quando autem dicimus boni are magnia D fcare, c. non intendimus dicere tot esse distinctus actus , quoa, sunt divina dignitates in numero ac etiam protestamur quod nec si tempus , nec mensuratio, vel imperfectio eadant in bonificare, si magnificare is c. quia nos dicimus probamus in quolibet actus infinitatem, aeremitatem, persectionem dc ideo in ipsos actuas non potest cadere imperfectio , clim in quolibet victu fit infinita .s, aeternitas, c. Et dum nos dicimus iust si re, non intendimus dia, cere, quod de injusto sat justum, sed intendimus a mare divi a nam justitiam frui suomet actu infinit de aeternaliter in bonitate , magnitudine, &c QMae idem intendisinis dicere 'ionificam, a mamiserare,ptis care, veri are OcXIV. Quibusdam postea interpositis , ita subjungit: Praeterea, in hac arte utimur his vocabulis, videlieeta parentin saceri, e 1 cundam quod in aliquibus locis habent eadam significata, miat is quibus Vero non eadem dc quandoque significant generari,-ο nem dc Proee inem, Qquandoque non e ita nos ordino a mus hanc regulam in hac arte videlicet quod per operari, cf- , cere, in fruitione intrinseca dignitatuin intelli amus virtutem or
385쪽
quo August. num. a. adductus dicit, patrem generare alterum se . 4o Pater se facit bonum productiis in producendo Filium , quia producendo Filium , qui est alter ipse , seipsum producit in Filio, non in seipse.
XIX. Alter ad undecimam propositionem textus habetur, In q. Socin qua scribitur Deum Deus si trinus O inearnatus, quaero suare non
flesis in arte quasionem de divina Trinitate O de Incarnatione ' Ad quam Lussus ita respondet: Ars est generalis omnibus, Christianis, a Iudaeis , Sarracenis, ac etiam Paganis , sed non esset generaliam omnibus, si in ipsa esset Fides Christiana explicise verumtamen ,, est in ipsa impliciti, ut apparet in pluribus, & moam in quaes x, tionibus ultimis per diffinitiones principiorum , sicut fui inma-- mustr.' per diffinitionein aequalitatis deductam per divinam bonia , I t ratem , magnitudinem, aeternitatem, c. suoniamscur Deus es ita ν magnus per fiam bonitatem , cur per Dum intellectum creν- νω, μυ intelligit se per suum intellectum , ita bonis οβ per frumis bonitatem alioquin sim bonitas Anis intelliinti minissem aquatis is inma studine potesatis , virtutis, voluntatis, e quod si ossι- is bile .sed Deus se bonisecare non potes , cum si bonus formaliter ,1 aere aliter, O infinire, sed ratione Mis bonisecat se, in quantum Deus a Parerfacisse bonum in producendo bonum rituam et unde seqvim dein 3 cessaate in Deo esse productionem Personarum, alioquin definitio bonita- γ, is non esset inter , Osc de aliis definitionibus attributorum disinorum,.4Modes implfhile. Et de aliis anticulis thoc est, similiter in arte conis tinetur implicit probatio aliorum Fidei a sculorum. XX. Idem plan sensus, qui in alio textu, intelligitur in ista. Hi quo modo explicatior ; nam Primo intelligitur subd Deum se bonum facere, est ident, ac boni are se Meuniar, quia in primo disie sis, ex aequat te intemctuli voluntatis, deducitur Deum bonificare se, sicut intelligit se, hoc bonificare se, debet esse actus ponsimilis actu, quo iis elligit se, ac pxoinia soliun concluditur esse in bonitate situm actum bonificandi, sicut in intellectu est actus intelligendi Tertio in discius subsit toe silponitru , Deum esse se Minmaliter, aeterealiteς isfinit num, proptere non posse honi scare se , et reddendo se de non bono bonum, es seipsum abso-haia producendo quia tamen debet In ipso esse actus bonitatis, ut etiam in agendo sit bonus, ideo producit Filium; invia actus pro-- cenda Filaum est actus bonificanti Filium, quia latet bonus pro-
e it Filium horam , ideo Pater in producendo Filium bonificat .
386쪽
vel se facit bonum, hoc est, exercet se ut bonus clim enim nediim sit bonus formaliter seu in assendo, sed etiam finaliter seu in agendo,& sit bonus in agendo, quatenus producit Filium; hoc est se exe cere in bono, quod est quodammodo facere, generaliter sumptum: ideo modo dicto Pater se bonificat, desse bonum facit. L roinde in quaestionibus isoriam textibus notatis nunquam est sensus absolutus Pater boni at se , vel Pater se facit bonum; sed restrictus, nempe Pater boni arse, vel se facit bonum; hospes exercet se in agendo bonum , in producendo Filium vel boni at se O se facit bonum productius, in producendo Filium , qui es idem bonum ac Pater iis hujusmodi autem locutionibus ita explicatis, prout textus requirunt, nulla est intelligentiae difficultas praecipv. hin de huiusmodi mysteriis difficulter cum proprietate loqui possimus d aliquando ad divina sano sensu fit adhibitum Verbum Dcere, ut Ioan. s. o. Pos me enit ir, qui ante me factus es maebr. 3. I. Con
denate Apostolam O Pontificem confessionis nostra Iesum , qui desis esei, qui fecit illum L Actor. a. 36. Certissi sciat ergo omnis e mus Israel, quia O Dominum eum se risum fecit Deus hunc Iesum, quem
Mos cruci sic quae Joca expendens Petavius Theol Dogm tom. a. lib. a. de Trinit. cap. 3. num. I. ait His ita respondent Patres, ut
haec loca , O in his Verbum faciendi partim Osirina Verbi substantia,
partim hamana tribuant. Sed non eddem flens omnes interpresantur. Et
quidem D. Athanasius ibi ait , conflaetudinem esse Scripturae uti Verbo faciendi pro eo quod est gignere. Etiam D. Cyril Alexand. ibi num. 3. alio sensu verbum faciendi usurpari censet, pro eo quod est declarari vel ostendi.
XXII. Praeterea similibus verbis utitur Scriptura , ad evrimendum actum divinarum persectionum , ut Isaiae s.' 6. Et exatiabitur Dominus exercituum in iudicio, o Deus Sanctus sanctifcabitur in is fititia; Ezecin. 36. 3. Etsancti abo nomenmeum magnum..-.cum sanctia matus fuero in obis coram eis cap. I8. 3. In magnificabor sancti abor notus ero in oculis multarum gentium , O scient quia ego Dominus. lura similia habentur in Scriptura , quae non den tant novam in Deo operationem, sed exercitium seu actum suasum dignitatum cum terminatione ad extra quo nMdo, quinivis dispari ratione , videtur posse dici Patrem se bonificare S magnificare per
hoc, quod habeat aeriam bonificandi magnificandi terminatum ad Filium , producendo ipsum de seipso quia producere bonum vi magnum Filium est quid bonum magnum , ω hoc a me lex
387쪽
se habet Pater , de non ab alio , ideo, seposita intelligentia novit, iis , poterit dici, Patrem se bonificare ποducendo Filium bonum, quia λ sera non ab alio habet hoc bonincare , 6 hoc est quid b num in ipso ad instar hominis, qui, licEt cum novitate operati num cum sui mutatione , se bonificat magnificat, operando
XXIII. Similia ae in Laelo possunt apud Patres, quamvis non e dem, sed aequivalenti expressione, observari. D. Cyrii Alexandri Thesauri, lib. I. cap. 6 ad hanc Mianorum objectionem : Si perfectus Pater in sua masnitudine est, nec aliquid ad perfectionem sua Maura
deest, supersuὸ quasi plenitudo Deiratis flua, Filius Ladruvirur:
Respondet hoc modo : Perfectus ceres Pater in sua magnitudine inν nitur perfectus autem est, non solum quia Deus, sed etiam quia Pateri quare qui Deum negat Patrem esse, is facunditarem fert d ἀν na natura, ut jam perfecta non si , cum generandi virtute careat. Notio ergo perfectionis facundisa es, O si lium, quod Patris ostendit perfectionem Filius est, qui ex Deo prorit. . . . natur igitur ines ει- rei facunditas, O ideo perfectus est , quia genuit San idem sensus, quia Lino is textibus notatis de bonitate, exerimitur hie 1 D. C rillo de persectione, quia enim Pater est perfectus, nedum in essendo, sed etiam in operando, ut perfectus sit in operando generat Filium, quia haec generatio est notio persectionis, & ilici genitus ostendit Patris persectionem : atque ita Pater perfectus es quia genuit, quasi generatio illum reddat persectum d quia a seipso, per seipsum, non autem ab alio nec per alium, habet generare, ideo , si se est dicere seipsum perficit, vel sibi dat persectionem , quia a seipso habet hanc perseisionem, quae est generare. XXIV. Parisormiter potest discurri ex aliis Patrum dictis sica gust. Epist. 7 : Hanc perversiarem pellit ex animo , qui didicem P rem erum Deum esse , gignendo verisarem , non participando. Idem lib. s. contra aximis cap. s. Informa Dei Filium esse non negas, o Deo Patri aequalem nefas, majorem Patris formam pinan esse,siam Fidii. anquam non habuerit nur unde δε am suam compleret in F si , quem de seipso senuis knon fecit ex nihilo, non ex alio. Idem lib. Is de Trinit. cap. 4. Proinde anquam seipsum dicens Pater, Mnuis Verbum Abi a uade per omnia . haec autem expressio seipsum diana, videtur eoineidere cum illa Lulli se boni an propteres , con- Brmiter ad illam ejus sententiam adductam , num a a. qud Pater
genuit alterum se sap repetit Fbd Pater genuit id quod est ipse,
388쪽
is lib. de Fiae QSymbolo, cap. I. Deus Hia, cum Verbum genuit; neque de nihil , neque de a liqua jam facta conditaque materii, sed de
XXV. Apud Petavium, lib. s. de Triniti cap. q. num. a. Faustus Rhegiensis, verbo facere utitur, ita ut Filius Patrem faciat, diacens : me ipsi Filii nomen ex Patris derivari nomine creditur, nee mmem serius invenimr, quia, ni se nasceretur, Pater illi non diaceretur. Ecce nomen quod assolves coaevum illi es, is quo es io eum Filius ex Patrest, Patri nomen Filius facit acquirit genitoriis abulum pietatis persona nascentis, cum hoc ex illost, nec hocposerius, nec aliud probatur antiquius. Idem apud Petav. ibi cap. s. num. 3. diei Patrem esse sui Autorem, nam de Patre loquens ait : Ipse MiAvioris Filio, quia uia origo est O fontis O fluminis dc ibi, num.14. Lactantius Firmianus, lib. i. cap. 8 de Deo ais: Verum quia feri non potes , quin id, quod si , aliquando esse caeperit, consequenres, in quando Hi anae illum suis, ipse ante omnia ex sei λβ creatus, adducit Senecam dicentem Peus ipse se fecit Unde si-eu ut exprimatur qudd Pater a seipse. non ab alio est Deus, diaeitur esse sibi Autor, se procreasim melius, ut intelligatus Κω- aps habere actaeam generandi, quod est quid bonum in Patre, pote xit, sano intellectu observato, dici quod Pater seipsum bonis cat. H. Egregia videntur confirmari praedicta ex Caes. Cknfues in Ensmate Theol. Disp. . sec. I. f. q. ubi postquam . bi objecin quod ex sua doctrina sequitur idem posse producere seipsum realiter, quoniam cui sibi objicit; aera principis sensentiae
nostrae praedicatum , quod producisur, est aliquod ex abfotiis praeerissensibus in producente, O cum ipse realiser idemtificatis : scut etiam pria dicatum ipsum producens ut quod reperitur abjbluia exsens in aermino producto, O cum ipse realiser idemtificatum sub ea ratione numque realitas m in es in senis , quae non sit immediaia peridentitarem in s aerante, O vice versi, realitas assius tantumst, e relativae
eris . Erro veri atur in oto rigore , Patrem producere realiter suam- me entitatem et realitatem posti m non qindem adequati omnem,
ρd aliquam adeoque diquid sutu quod semia cum reliquorum ommu-airatione Hyriens erit ad hoc ut totum illud positivum, quod in Parmes generans. in Filio dicatu genitum. Erso eia O propria sunt idem
generans realiter .senin Pater o Filius. in idem arrimentum variis urget instantiis; respondet, nunquam sequi Persenam seip-- realiter producere, uuia, ut est . q. num . 39. cogita- - ν
389쪽
contendit O probat satis , Personam productam esse aliam per aliter persona generant , qui in ratione Pesna identiscetur cum ilia pe-
HyIL Hoc ipsiti poste explicat, mim. r. ita subjungit: vi Fit terti, productiones divinas in sensu prbpri Vinclata signia , ficatione appellari posse productionem fiat ipsius , chin in nostris,
principiis non sollim identificetur entitas producta penἡ modum M absolutum utrimque cum producente, sed insuper qua absoluta is cum producente, prout relativa ' qua relativa producta cumis generante ut absolut existente Unde Pater, non solam qua pri .
, cipium communicativum tribuit Filio suam substantiam, sed inmis per qua principium productivum tribuit esse reale veres proprio is enhs modum essendi respectivum, entitati, quam ipse ater ha- , bet secum identificatam immediat entitatis penε absolutum. , Qua ratione minori improprietates quamquam impropri semper abusiv dc proptere, nunquam ita loquendum sine explicati . , ne aut addito quam in pervulgata sententia , dici potest Pater, generans aut producens aliquo modo lato seipsum, id est produ-ο cens realiter aliquid, quod praeeristit actu formaliter in Patre, cum ipso identificatum entitatis & adequat secundum aliquem, essendi modum illius M in eo sensu principium in potitis quam, in communi sententia; juxta quam non mod salsae, sed planesis, surdae forent Patrum locutiones quamplurimae. XXVIII. Locutiones Patrum, quas hic commemorat Clanmegos, sequentes , quas hic adducit, nempε S. Iustinus artyr in comsutatione re onsionis ad tertiam quaestionem cujusdam Graeci, ait:
Per seipsum produci signiscationem productionis habet ejus, quodse ips4producitur. Id autem , quod' seipsum productumst, ab eo, quod per alium productus fit, ipsa productione non dissere; num 'a adducit Lac- . tan. Firmian a nobis relatum, num a s & dictum Senecae Deus ipse
se fecis quae, ut ait, sunt dicta M ad modum , quo de Curtio Ruffo, dixisse Tiberium refert Tacitus, lib. I. Annal. Videtur mihi ex se, ipsi natus Ezech. 9. recensetur saperbia Pharaonis mentis i Ego feci memetipsum , Laudat , num. 3. Divum Hieron ad Ephes cap. 3 ubi expendens illud auli: ex quo omnis Paternitas ,
adiungit: sui origo es,suaque causa substantiae, non potuit aliunde habere, qud ub is. i. Aug. lib. q. de Trinit. dicentem maeres Principium O origo Deitatis, quae verba ex Augiistino desuinpsit Concit Tole 6. Etiam idem Ciensilegos, disp. s. sect. a. f. 3. alios Patres
390쪽
adducit, ad quos hi se refert , ut est, num. 26. II Athanas orat. q.
contra Arian dicens: o Pater in Filio , eo quod quidquid es Filius, id universm si proprium Dbstantia Patri postea : estque ire perseriter in Filio, eo γω id, quod es Patri proprium ac Dum id ipsum
fit Filius Gregor. Νagian ibi num. 8. Tracti de Fide, docet, trem dum generat Filium , producere alium i ιm ωOrat. 4'. Pater est alius idem; Aug. Epist. 66. admaximum, dixit Pater senuitativm se. XXIX. Has locutiones explicans ibidem Cie uegos, ait: Ioreb, is clim Pater significet in recto Paternitatem & Filiationem pariter, Filius clim Filius dicitur generari δε clim dicimus patrem ge- is nerare , denotamus Patrem generantem Filium genitum, penhi , praedicata illa in recto significata, ut mutu respesilva, secundlim, quae Pater est alius realitera Filio. Filius alius realiter x Patreis inuin sub illa ratione esse valeant idem, sed alterin alter sollim. MAEt cum aliunde illam S praedicata penε modum existendi ab&, lutum sint realiter idem inter se , imb/ unumquodque , ut reseu pectivum , cum alio qua absoluto αδ contra idcirco in illismetsi praedicatis, in quibus S ratione quorum sunt alius latius abci x vicem , sunt etiam idem ad invicem entitatis S physic conses, quenter sub eo modo absoluto essendi unum est realiter alterum ., ωctim simul sint distincta realiter sub modo essendi relativo, alius-- que propterea alius ideo summa cum proprietate est unusquisque, alter simul, ego. Ad modum quo juxta vulgare proloquium .
, amicus alter ego , vel alter ercules , amicus Herculis, appellaturi
XXX. Colligendo quae hucusque sparsim sunt dicta, deduci potest, DdM, si apud Patres citatos, quia Pater divinus' seipsis est. non ab alio , dicitur sui causa, origo ,--utor, &c cum ipse Patera seipso habeat, non ab alio . bonificare Filium , ipsum producendo bonum is hoc ipsum bonificare esse quid bonum in Patre, poterit etiam Lullus dicere, lato quidemin improprio sensu, Patrem se bonificare di bonum facere in producendo Finum. Etiam, si Pater est perfectus quia genuit ;s es perus Deus gigncndo veritatem; Fformam suam complet in Filio L hoc habet Pater per seipsum g nerando Filium, quod est quodammodo se reddere vel Ogenerali
impropria locutionen se sacere perfectum, Verum & completum poterit etiam dicere ullus simili modo Patrem se facere bonum. Praeterea, si Pater genuit alterum se ex Augustino, sicut etiam
B cim dicetis, genuit Filium,in quod genuit id quod ipse est rac