장음표시 사용
261쪽
Diductosque iugo cogit aeneo, Si flava excutitur Chloe Reiectaeque patet ianua Lydiae 3 Quamquam Sidere pulcluior Illo est, tu levior cortice et improbo Iracundior Hadria:
Tecum vivere amem, tecum Obeam libens.
Vimar. oeItidi Dr. Narrat Cortius lad Lucan. U. 2m. Sed metro repugnat. Et ereti itur hic pulchrius. Virgil. VI. Aen. 79. Si me ore possit Meuasisse Deum. Nisi quis in.
telligere malit domo Meti istin Athoe est, dieit interpres, contra ratio nem linuuae. Videat Terent. Phorm. IV. l. m. Ut me excutiam. i. e. ex domo eeleriter abeam. Vid. Ruhnken. Reieetaeque paret innuti Lyclitie. Lydia Horatium eiecerat propior illius inconstantiam, qui levior esset cortico. Ideo supra dixit Donoe tibi orat erram, et tua ianua mihi patebat. Quo. modo nune idem promitteret, se suam ianuam Lydiae esse aΡerturum' Malim: miseroque pater ianua Lydiae. Talis oratio magis facit ad reconcilian dum amicae animum, si se reiectum doleat, quam Lydiam reiectam. B Durius ad III. Carvi. II. Oxplicat, et Chloen nunc. et Lydiam olim e domo Horatii eiectum. Burmannus coniiciebat reiectaene. Sed post quid si me. lius oratio manet abruptu.
Extremum Tanain si biberes, Lyco,
Saevo nupta Viro, me tamen resperus
Porrectum ante fores obiicere incolis Plorares Aquilonibus. Audis, quo strepitu ianua, quo nemus Inter pulchria satum tecta remugiat Ventis, et positas ut glaciet vives Puro numine Iupiter 3
Prerreolum ante fores. Bentleius Proirettim. Mihi non placet propior sequens obiisere. Haec in MSS. saepe turbantur. Virgil. IX. Aen. 589. Mul nporrectum extendit tirenti. Vid. Bur
Obiisere ineolis. Pulchre. obiicimus aliquem seris bestiis et quibusvis periculis. Vid. Helias. Λdversaria p. 4 . Infer piachria stilum ieeta remustae
262쪽
Ne currento rota siluis eat retro.
Non to Penelopen dissicilem procis
O, quamvis neque tu mutiora nec Preces
Nec tinctus viola pallor amantium
Ven/ia' verba, ut nunc leguntur, ita
Ordinanda sunt: quo strepisti mrnuarensis remuoivit. Nemtistis strepisti P tis, durissimum est. Et remanet insequentibus dis leuitas: quomodo nem
Deo domi et in eubieulo audiret Io.
vimus gelu nocturnum nunquam esse serius quam stanto vento, v. c. ab
Oriente, vel, ut hie, a Septentrione, et coelo puro, luna et iustris fulgentibu . Iupiter, h. e. eoelum, glaciat nives et ventis et puro lumino. Utrum puritas auris gelu efficiat necne, in
poeta Romano non quaerendum est. Recte autem coelum noctu dicitur esse puro lumine, Dropter lunam et astra. holi lao laudant versum Pura nec obfusis per Gerum eornibus ibis: qui est Virgil. I. Georg. 433. Horat. II. Carm. I. Ut puria noetvrnn ren/det Luna muri. Idem in Epod. XV. Nox erat et corio futurent Luna M. reno. Vid. Burinnian. ad Valer Fluce II. 5 ,. Puroque nee striarido surreti Cynthis eornu. Maligor ad Ausonii Mo ellum ves. i. etiam vortia puro lumine Iupiter de coelo forenia neeipit, Qui opim itum sit lumen nebulosum. Pro ritimine in quihu Adam MSs. erat limine. unde alii secerunt lumine. Ne eurreri e rota funis ent retro. Retitioius ex MSS. hiine verborum ordini in commendavit: in aliis ouet, Nemrrense retro funis erat rota. Vol.
lem, simul aliquid ad explieationem Ioel dimcillimi dixisset. Nimia felicitas et nata re ea si lierbia stare non solet. sed brevi retrocedit. Noli ima sententia et a multis celebrata. Vid. interpr. ad Iustin. XII. 8. Florum I U.
2. et praeeipue Rulinhen. ad Vellei. Patere. I. Sed in omnibus illies exemplis nullum est. quod pertineat ad illii trandam Horatii imaginem, in
qua dimeultas oritur in rota et itine. Habent Graeci proverbium: omnia retroeunt ianνπερ καλου ρciri Moe: et μῆ
λώοιον. Et quamquam non inveni quiro ne mentionem addiderit, tamen hinc explicandum puto Horatii versum : Itota currit, a nobis agitatur, ut lanem sine intermissione semper ad atriora duo. inus. Huic sunt res et fortuna tiostra sunt alligatae. Fortunam nostram ex humili in ali uin adducere tentam LM. Quo ultius progredimur, Dis eruuiu fit onus, sunt alligatum. Tandem m. nis it retro, rumpitur, fortunu No,tra a lano laendens revolvitur. Eurip. Orest. 8ω. 'O μιγtit OM3oc ia r 4ἱρετώMim φρονουσ' ἀν Ελλίδti xtii dira pia Σιμουντίοιe ὀχιroῖe Ilώλιν δυuis' 'Arph puic. Alia raticine me.
taphoram informavit Livius G. la. Ipso.
Ne ost rati initia humtinvs nati iubilia eo quo ι fortunia spondet, nil nitiores et non esti ossa fendero. Sidon. ΛΡcilliti Carm. V. 295. lutorum rufum comme. morat : Fuforum eurrente tu Gogavius
Praeteret. pag. al. eum Nitolio leuit
ratis erat. Burmatinus se locum non
intelligore latetur. Moliuq soria Α- ω cissem, idem si sus.
263쪽
Xoe vir Pieria pellice saucius Curvat: supplicibus tuis Parcas, nec rigida molli, nesculo Nec Mauris animum mitior anguibus. Non hoc semper orit liminis aut aquae Coelestis patiens latus.
Pierio. Dubitari potest, iudieo Mei. suisse soracissimus , unde cantus et iovio, gentile nomen habendum sit an naenino Imrane, quibus illi rumpe- proprium. Fortasse gentilo magis est liniatur. Vid. IIeins. ad Ovid. II. ox consuetudine Horatiana. Art. Am. Iul. ubi hane coni tumuime Mniaria animum mitior an- in Horatio non proposuit. Philoxe- ovibus. Ileinsius volebat Marsis. Et nus: Mnrano. 'Asmpo, poc, ἀψλ- uxor Marsicus Videtur serpentium δὲ crae.
Morcuri, nam te docilis magistro Movit Amphion lapides canendo,
Tuque, testudo, resonare A Ptem Collidra n reris, Me loquax olim nequo grata, nunc 'Diritum mensis et amica templis:
Dic modos, Lyde quibus obstinatas Applicet aures,
2que. testudo. resonare Ptem. Hunc et tres versus sequentes Comm.
Cru l. non legisse videtur. Nam ita seribit in argumento huius carminis: In eae meretiritim. lyrao invent rem, tis cliens modos, quibus amien ius Lyde sitii et morioera. ordo est: Memetiri die mo quihus Lyda ἡ- semina ni res noliret, nram se mυἱ- atro Gellis Amphion monte Inpidea etinendo. Et possumus his versibus tacito carere . quippo alienis a re prosiosita. Mercurium invocari, lyrae inventorem, statim npparot ex Amphiono.Quid hie memorare attinet, testudinem lini suis o surdam . nunc urninm mPnsis et templis Ipsa vox testudinia hie partim apta est. Ubi enim dieitur olim non loquax suisse, vel inviti co gitamus de animali: et sie est in eu/Iida. Et novimus quidem templa non esse dixitum. Quando tamen praee sit clivi iam menais, Horatius. credo. addidisset templis Deorum. Diri timmensis et semplis, non bono convenit. ne strata diritum mensis, indieat tacite oppositum olim non grata diei. tum mensis. Tales nutem mensas vita ante lyram a Meren io inventam ignorabat. Haec similia sunt glossae poeti. o. in qua Grammaticus exposuit otamplifieavit illud I9rtie inrentori Obstinatas opplicet nurea. COm-ment. Cru a. in nrgumento legit δε--
264쪽
Quae, velut latis equa trima campis, Ludit exsultim metuitque tangi,
Nuptiarum expers ot adhuc protervo Cruda marito. Tu Ρ0tes tigres comitesque silvas
Ducere, ut rivos celeres morari:
Cossit immanis tibi blandienti
Ianitor aulae, Cerberua, quum ris furiale contum Muniunt qngues craput cius, utquc Spiritus teter sanieque monet Ore trilingui.
rumpia equa trimn Intis. Crudri morito. Melius procedet eOmparatio , si seribamus dura nanriso. Horatius optat ut Lyde potiatur. Quam si sciret nondum esse maturum, sed erudum, ab tineret. Λ erudis tangendis . ipse alibi amicum dehortatur, dicens: tolle etipidinem immitia uene. Crucius interdum significat idem quod durus, erudelis. Sed non credibile osthic vocem usurpari ambiguae si in-cationis Vulgata lectio iam Selioliastas dubitare secit, utrum eruun reserrent ad animum an ad corpus. Crudus et citi a saetR in MSS. permutantur: v. e. apud Lucan. III. 507. Murtia in hoe genere valde usitatum est. HO-rat. III. Cami. I. Et te araepe -- ennii Durtim disseilis mane. IV. m. I. voluerem aequor Te peruquna, dure, voltibura. Propert. I. l6. Sis licti et anaeo metentior ilia Si-euno, Sit lieri es ferro durior et e - νω. Vid. Bumann. Tti potes Mores eomitesque sitras DNeere. Mercurius erat lyrao invenior. Quod huius lyrae praeelari fidi- eines saetebant, faciebant per inveniorem lyras, cloeiles Mercurio ningistria. hoc nunc ipse Mereurius seeis e diei. tur. Quam vim habeat tua lyra. Orphei quoque exemplo apynruit. Duxit
autem tigres comites et silvas comites. Eum secutae sunt silvae cum tigribuq. Horatius saepe iungit particulam que cum voce nitena, ut II Carm. Is. Ure pedes tetisitque eom. Vide Gesnerum ad us. 28. et Cori. ad Lucan. III. 224. Noe non cogitarunt interpretes, qui putant, dueere minus ad riores per
tinere. Mnvinni cinyties eopul eius nigrae
Titis est vox humilior, quam pro hoc loco, et plano super Mna, qu iam aliud eaput quam Cerberi non ivitest intelliui. Merito igitur eam culpave runt omnes sere interpretes, quorum annotationi de hoe usu pronominis addendus est. Burmanni ad Ovid. VIII Metam. I 6. et ad Lotichium T. I. p. III. Ego illud o glossa hue irrepsisse arbitror, quod eunties Meldit, praecipue inscriptoribus prosas orationis. Vid. Cori. ad Sallusi. Catil. XV. 5. Glossatores Horatiunt plurimum addunt. Comment. Cm s. p. 114. Centiops: Cerberum Nomi. propter multi uilinem ovium, qui e e ire riua emineBiant. Idem pag. 25o prevarer meum. Imperiti lihrarii. interdum tamen imprudentes, pronomina transtulero in rara.
265쪽
Quin et Ixion Tityosque vultu Ilisit invito: stetit urna Paullum Sicca, dum grato Danai puellas
Audiat Lyde sculus atque notuSVirginum poenas et inane lymphae Dolium lando pereuntis. imo , Seraque lata ,
Quae manent culpas ctium sub Orco.
Impiae, nam quid potuero maius 3
tionem scriptoris, praecipue si glossae essent interlineares. Sila in ΜS. Franck. I. Carin. 37. legitur: Caesor ah Italia ultim evinnsem: tibi Horatius scripsit: Cneanr ab Isti ira volantem, ut metrum exigit et alia omnia habent MSS. Ita primum legi hie potuit: Muniant anoties eaput eius, et inrit vocem eius aliquod verbum, cuius ivirtem priorem deinde alii truncave. rint, ut metro consulerent. Suspieor hoc verbum fuisse ardentque. Muniant ungues euput, sed Mne Spiritus re- ter. Spiritus totor nrdet ex ore. Tum vehemens est latratus, ut sumus et stamnia oκ oro prorunas ere videantur. Comparandus enm Horatianis est Hermesianax, cuius Elegiam, ab Athenaeo servulam, eximio illustravit Itulinkenius in Epist. Crit. II. pag 285. ubi
habuisse Horatius, et ex Cocyto ridente secisse ridentes Ixionem et Tityum. Spiritus cunis rεΘοώwiνου φωνὴν ἐν πυρὰ tiruet. Sie Virgil. III. G org. 85. de equo: Vesrit κυι nnribusionem. Seneca de Ira II. m. Quo in
poetae infernia monstra maere, ane. inela serpentibus et ioneo sntia. Oppian. II. do Venat. 56. tauri πυρι,ἐυπνείουσι. Auctor Culicis us. 217. Oh- via Tisiphone, sempent hias undique eineta, Et famnitis et seserti quiali mihi verborn poentie: Cerberus et diris Inorrent ιntrariaua ors. Anyti ibi hine titque hine horrent etii eo Ia reseris. Sanguineique mi ni ardoremitiminis orbes. Loeus ille quidem est corruptus, sed illud ora sinorisne di-ria Miriatibus mire nobis stivet. Possis legere: et Ummna es auern qtinti
mihi eerhero. Pone est Cerbertia, et
diris Instrant Intratibus ora. Ante me video, dicit, Tisiphonem, aiost me furit Cerberus. Silius Ital. VI. 2 9. aerpena Molvitur antro, EI S Dios nessus sumtinti easibilae ore. Idem V. 6M. do homino ira incenso: Siememororis torquet sumtinsem eae ore
vaporem. Haec ita de versu dimet4- limo scripseram, quum vidi disputationem Nuehit in Inulae praelis ianum in Aeti miti Bonnensi hiabeni riam γ' menses hibernos tinni MDCCCXXI- MDCCCXXII. In ea vir multi iudieii ot doeirinae talibuq urgumenti,
hos vorsuq e se spurios probavit . ut
mihi plane persua,erit. Naevio etiamus entitur Philippus But annus in Mythologo Vol. II. Pug. 367.
Impiae, num quiu posuere Nanitis. Auctor Culicis v9. I 24. infer quias im-
266쪽
ImΡiae sponsos potuere duro Perdere ferro lUna de inultis, saces nuptiali Digna, periurum suit in parentem
Splendide mendax, et in Omne virgo Nobilis aevum.
Surge, quae dixit iuveni marito, Surge, ne longus tibi somnus, unde
Non times, detur: socerum et Scelestus Falle sorores: Quue, velut nactae vitulos leaeuae,
Singulos, eheul lacerant: ego illis Mollior, nec te seriam neque intra
Claustru tenebo. Me pater saevis oneret catenis, Quod viro clemens misero peperci: Me vel extremos Numidarum in agros Classe releget.
in, et e socios Ithaci moerentes abe. eonveniunt lene e. Loematis sus leti. ff. Vetusti seriptores, Tragici. Meius. Splendida mendax. Cicero pro Q. Naevius, Pacuvius, alii, ullitertitionem Ligario e. 5. Si honesto et misericordi amabant: non tamen sine iudicio au-men ero saltili elota ea amitosi eon. rium et ingenii adhibuerunt. Eadem stilliam esse reiiem . Tacit. IV. Hist. est ratio in Ennio, Plauto, Terentio, M. Seretia e egio men eis ae Pi- Virgilio. paueisque aliis, qui in nu-onem Gaa res Mil. Ambros. Tom. mero sunt. De alliteratione veterum tr. pM. 948. O beatum men eitim. Tragicorum nonnulla annotavit U. Stie. Fulgentius Error Gentil. pag. 5 . ulitrius in n. Puetirii Dialoreste p. 8 l. non te menana Grauia. Paulinus et Iacobus ad Core. Severi Aetnam Nat. V. Felieis p. 66: Fruticia bona p. I94. Argumentum late patet. Nisi stilina, tinimo mentita friti. Prudent. iam uberius explicatum sit, explicari Vol. I. pag. 93. με eonitimaa. Si- meretur. milia quaedam annotavit Ritterihus. Neque intra. In plurimis MSS. ad Guntheri Ligur. II. 563. neque. Benticius putat Horatium hie Sinotiua, ehaut laeerunt. Vidi, qui gratiam varietatis qua ivis . et, quo-eonii ret: Sinotitos. Lynem. ιtieeroni. ties liber erat u metri neeessitate.
Coniectura neque hic ne Maria. et nee- neque vel neque-nae, non his ean. sono auribus ingrato. Labdacismum dem particulum nee nee aut neque -- voeant Graeci. Saepe tria. quatuor, qua posuisse. Constat e et oti veteri-
plura, eontinua verba ab iisdem lito. bus eiusdem fuisse potestati. et soni. ris ineipiuntur. Sed optimi poetae ut in quoque et eo . Vid. Maria. M vim literarum rei. quao agitur, ac m- Statii I. Silv. 5. 113. Perparum tui modabant. Liquidae literae parum I tur interest inter nee et nequa . recte
267쪽
I. Peris quo te rapiunt et aurae,
Dum faret noae et Venus: i secun o
ine et nostri memorem MPulcro Sculpe querelam.
pronuntiata Iloinriellio ad Ciceron. lorat. pro Seauro p. II l. non quae' lrendum videtur, anto vocalem quid lponi oporteat , sed do caetero uniee audiendum esse Bentleium I, pedes quo te riapiunt et curae. Versus eonflati sunt ex Horatio et Ovi. diu. Horatius XVI. Epod. 2 i. Ire penes oeumque ferent, quoeumque per tinam Notus eoenhia aut profernus Afrietis. Alia ex Ovidii Epistola Hypermnestrae Lynceo: mm noae sinit, e se cli . Denique Horat. III. Carm. M. hene scripserat: Ee memor nostri Gn. inten Diras. Minus heiae hie seriptum est querelia nostri memor. HoratiuR. eredo, potius seripsisset Tia, pedes quo te rapitine et aurae, Dum faret nores Venus, i se nilo M. Sie stropho responderet antecedenti. Nostri memorem septilero Setilpe quere am. Verba ineptat Suaserat li Lynceo ut quam celerrime sugeret.
l Quomodo iam direre potest: ineide epit taphium in meo sepulcror Neque Mi
bat quid pater de se esset iacturus, sive catenis cineraret, sive in Numidiam ablegaret. Mirum, quod auctor
ipsum epitaphium non addidit i Male imitatus est Ovidium. Ovidius enim illud de sepultura ad aliquam veri similitudinem sinxit. Nempe us. l25. Vel fer opem. Dei dede neel, defunctaque vita Corpora furtiris insuper sdia rogis. Et sepeli Memmis perfusa fide. libus orati, Seriptaque sint titia o nostria sepulcra brevi. Sie Lynceus eam poterat sepelire et scribere aliquid in se. putem. Guietus quoque pro spuriis habet. Interea hace legisse videtur Ausonius Pros Burdig. VII. Flebi.
M iserurum est, neque amori dare ludum, neque dulci
Mala vino lavere, aut exanimari, metuentes
Patruae verbera linguae. Tibi qualum Cytherei Puer ales, tibi telas Operosaeque Minervae Studium aufert, Neobule, Lipares nitor Hebri, Simul unctos Tiborinis humeros lavit in undis,
I iiserarum est, neque amori arare itidum. Alii Me. Neque habet Terent. Maurus vf. 2067. ubi recto animadvertit Santonius poetas maluisse neque ante vocalem, saetio ab iis mutatum, qui non habellant aures. Consciri. Ad Lue . I. Mo et quae ad
carmen antecedens notavi. Lticlum amori drire exposuit Burmann. ad
Phaedr. II. 14. Cicero pro Coelio
Lipnrei nitor Hebri. Multi nomina fluviorum hahebant. --tis quoque est apud Valer. Flace. III. l49. Vid.
268쪽
Eques ipso melior Bellerophonte, neque Pugno Neque segni pede victus: catus idem per apertum Fugientes notato grege cervos iaculari, et Color ulto latitantem fruticeto excipere nPrum.
IIeins. Advers. pag. 368. Comment. Ordo est: Ales puer Cythereae et nitor Liparsei Hebri sq. Vidiino in exemplari suo es ρ
nempe hirto. Qnod est Graecorumi λάσιον. Callim. Hymno Dianae I M.t λασίοσὲν υπο δρυσi κρυπτεrn νυμφη. Illud epitheton elegantius et exquisi.
tius e t. istam ut n grammaticis pro notiore nIto et areto, ut in aliis MSS. legitur, excogitatum sit. Columella X. 27. hirta sepes. Stat. I. Silv. 3. hirta dumis anaen. Villius ad Gratii Cyneg. vs. 49 praesert noro.
O sons Pandusiae, splendidior vitro, Dulci digne mero, non sine floribus, Cras donaberis hoodo, Cui frons turgida cornibus Primis et venerem et proelia destinui:
Frustra: nam gelidus inficiet tibi
fons Bondusine. Fontem vidit et ex versibus Horatianis agnovit Impularis meus Gron in ganus, G. N. Η r-hensius Notabit. I. pag. al: Nesta etit fontem Blandusine invenirem. Reis qui ei a comitibus meis, numquis fon- is latis loci eo meis tr Cognosee. hiant: nee ti ruderibus multum praeuinquae vitro splendidiores mihi ostensae sunt, quo frigus amnhilo praebent, et quas fagrantia atroae horti Canieuitia nescit transtere. Cura M. ennentia illia anaen, unde I tiares Ῥmphne d sitiunt, ridere. aululare, tanuere non a feris. Li vimus lymphias, ii iisque varantia et Dra perfunciotes, tis Horretio et Gentia Dei bene esset, me-
ω mur. Iter illud fecit saeculo sero medio, quod praeteriit. Cui frons tumidia eorni a Primis et venerem et proelia Gali f. Pro et renerem in MS. Vos s. notatum iram renerem: alterum et in aliis MSS. deest. Tum seribendum osset: Gifrons turi eo ibus Primis in venerem , proelia desti t. Elegans est eo ua turi in venerem , tument in men rem . pro eornua ei tumene ele te venerem, in venerem fertur. Proelia autem propter venerem ceruntur, ut a tauris. Virgil. III Georg.
232. Et tentne sese, atqtie irasei ineornua discit. Irascitur, et eomihus
uti ineipit. V. Mn. IV. Pronaque
in verbera peririne. Claudian. IV. ras. Vonor. si T. In eimem rtibuere senoe. Genae rubent, et esse eupit
et incipit etvis. Ηnc pertinent non. nulla eorum quae annotavit Helns. ad Virgil. X. Aen. 455. et Bentleius ad Manil. II. 246. tiri que in eo se
269쪽
Lascivi suboles gregis. Te flagrantis atrox hora Caniculae Nescit tangere, tu frigus amabile
Fessis vomere tauris Praebes et pecori Vngo.
Fies nobilium tu quoque sontium, Me dicente cavis impositam ilicem Saxis, unde loquaces Lymphae desiliunt tuae.
Fies nobuium eia quoque fontium. Callim. H. Del. lai. ΚΛὶ μόνοι ἐν
Unda loquaera Lymphae a siliunt tine. Mihi semper displieuit etine.
Non desideratur adi tivum pronomen neque castigati seriptores ita utuntur.
Aliud est . si Virilius VIII. Aen. 72 dieit: Tuquo. o Thybri, tun oenitor
cum fumine saneto. Servat nimirum in re gravi antiquam verborum gravitatem et simplieitatem: quod in h. l. non eaditi Horatius hic etiam vitasset propter aliud adiectivum loquae . Ossendit quoque Bentleium, quo iudice sapit orationem prosam, qui proptereat hunc verborum ordinem instituit: Undalumphne tuae desiliunt loquae , quod est pro loquariter. Ego, si cogitem. quam parum in MSS. disserant tu et peri, credo Horatium scripsisse: de loquaei Lymphae desiliunt pede. Horat. Epod. XVI. 47. Montinus altis Lenis erepante lympha Gaiai peri. Poetae utuntur loquna de re. hus . sonum leviorem edentibus. Et Momus Veneris pedem appellabat seri- ω. Vid. V s. ad Catullum, p. 290. qui laudat: gr. τρυζοι abrire ro υπο- missa. xtii λίαν εἴη λήλου. Locus est
Philo trati in Epist. 2 l. Cons. Valch. ad The riti Idyll. decem pag. 107.
Hereulis risu modo distra , o plebs,
Morte renalem petiisse laurum CARMEN XIV.
Her iis ritu Ut vertia sese M. hent, Augustus di batur ritu Ilereu.lis potiisso laurum morte venalem Quod neque in Herculo verum ecti. Iungunt interpretes Nereulis ritu re. petie vietor po ras. Sed ubi erant Herculis penates. illius, qui per omnem vitam rastus erat Τ Et si hoc voluisset auetor. verba facilius ordinare potuisset. O picta. Non ere do simile in omni Latinitate reiaeriri exemplum. Iam inusitatum accidisset o puptile. Quanto magis o plebs.
Morie e n em petiisse inurum. Laurum multi petunt. non Omnes consequuntur. Augustus certe consecutus
est, qui victor redierit. Ergo Augustus morititia rediit. Nam qui eonsequitur laurum morio venalem, is non eonsequitur nisi pretio mortis. Comment. iam laudavit Virgiliana: E.
270쪽
Caesar His ana repetit penates Victor ab ora. Unico udens mulier marito Prodeat, iustis opera ta Diris, Et soror clari ducis et decorae
Virginum morera iurenumque nuper
vitum. Vos, o pueri et puellae
Iam vinum expertes, masse ominatis Parcite rerbis.
His dies rere mihi festus atraa
Eximet cuma: ego nec tumulium Nec mori per vim meturem, tenente
hie est animus vitae eontemtor, e
istum Qui eitti bene ere ι emi honorem: et . vitomque roriane pro intici parisei. Magis huc pertinobat IV. Georg. 218. puIehramque petune per vulnera mortem. Unde Prudent. II. contra Symm. Im. - pulchram poeiadnera quaerera laudem. Augustus adeo mortem petiit, eapetiu pro euaeieitim , ut do filiabus Erechthei rho. tores dicebant, Cicerone teste Tuse. Quaest. I. M. Repelie penat . Parum eonsuluit poeta iudicio aurium, in petiisu, repetit, penates. leo gaudens mulier mrarus. Rustiea laudatio pudicitias. Gaudem, contenta, uno maritor diversa Milicet a Phryno Iibertina, quae non uno erate lenta. Si metor tinteo posuit pro egregio, et ambiguo posuit, neque flatis ad laudem Augusti dixit. Credo ei non ignotum misso hoo Martialis X. 35. puellae. Uni quae cupiunt viro
De ravi stippliea in ea. Quaenam hie sint matros virginum . quis hie lo. eus sit virginibus, quinum mox iuvenes nulier sospites, nemo interpretum ita expediit, ut, si verum dicere veli9, io intelligere dixeris In MS. Voss.s pilee eula. Supra rufa legi videturetire, in margine Malii vita. ' In gli samarginali: significat et decoram et simpliem vultu illam esse. Supplex enim vultus est humilis, hilaris, et amabilis ''Vos, o pueri et puellae Iam ei me ertes. Merae tenebrae, in quibus
mirare operae pretium non est. Cogita vel coni turas: vos o puertie elytiet ne, Iiam virum expertae. Et puellae et ism virum expertae, non UL
Male omina D mrcite verbis. Error in re metrica, vix probabili coniectura tollendus. Atque hactenus auctor versatus est in clopingenda communi et publiea laetitia. In qua mihi
omnia videntur tam meida et tetulia, tam obseuru et male colis orentia, ut, quicunquo hos versus seeerit, ne mmdioeris quidem poetao nomen tueri possiti Neque vero rem melius gessit in deseribenda privati hominis laetitia. Eximet euras. Quasi Horatius alitia diebus per totum annum atris curiis viveret opΡr Sus. Nee mori per vim metuam. Imitatur IV. Carm. II. Ctistode rerum