장음표시 사용
291쪽
Cumpestres melius Scythne, Quorum pluustra vagas ritu trahunt domos,
Vivunt et rigidi Getae, Immutata quibus iugera liberus
Fruges et Cererem serunt, Nec cultura placet longior annua, Defunctumque laboribus Aequuli recreat sorte vicarius. Illic matre carentibus
Privignis mulier temperat innocuus, Nec dotata regit virum Coniux, nec nitido fidit adultero.
DOs est magna parentium Virtus ut metuens ulterius viri Certo foedere castitas, Et peccure nefas aut pretium emori.
Caedes et rabiem tollere civicam.
mus hiauia utatiel, leti mettio. Vid. in . terprila utili rectent sorte vicarius. Pr pert. III. m. la. Remorumque pari itieue sorte eis . Ex praeelara Heinsti munduli ine pro pares, quae hoe loeotioratii confirmatur. Temperat innocens. Et iam venenum remperatur. Lactant. V. s. Venennelam temperant, qui uores ne ne, Ne clotes eiarum tuerentur, titit mrari- ros, ut nuti feris ni Mne. Valer. Maxim. IX. 12. Venena temperent. Novercae
imprimis ita temperabant privignis. Sed apud Scythus et Getas nulla veneni suspieio, quia multor innoeens ium-perat. Fidie tidui ero. Sehradorus divina- hat: nee nitido ga das auialtero. Eleis uans dicendi formula. Aristoph. Equit. Murὴν ei Καὶ oxororoμοις οι βυρ- υλν τιν ciῖ- . Cicoro II. de Oratore 44. Si se n . et suci sponte, quo impellimus, inelinavi atqtie propendens. Vid. Heinsii Adversur. pag. l4. Et Markland. ad Statii I. Nil v. 4. 49 Sie natato reterentin sidii timori. Ubi etiam eorrigit ae iane. In Horatio quit doni nihil ego muto. Num recte nauistior fuit adultero, qui tum liotens est. ut eum contra maritum et leges defendat: euius rei Ediempla sunt apud Tapitum. Quamquam Augustus adulteros puniret, ut Sempronium Graeelium et alios. Aut pret4tim emori. In aliis MSS. mori et est 1riori. In Mirandulae Vi i ridario p. 239. presium mori. Amori grandius sonat et antiquius. Sallust Iuguri h. 14. Utintim emori Dretinis
meis honestus exilus esset. Amant au
t tem et historici et poeitio tales insint. tivos. Virgil. II. Aen. 354. Vnn saltia
rietis, nullom sperore salutem. Liv. VII. M. Emo tinti est stilus. erum. pere hine atque abire
o quisquia. Benueius quis quis.
Vere, puto. De eiusmodi repetitis xo. cabulis vid. Cort. ad Lucan. I. Mi. Burinan. ad Properi. I l. 2. ubi Murk
292쪽
fi quaeret Putor urbium Subscribi statuis, indomitum studunt Resi etiam licentiam, Clarus postgenitis, quatenus, heu nusust
Sublatam ex oculis quaerimus invidi. Quid tristes querimoniae, Si non supplicio culpa reciditur 3 Quid leges sine moribus Vanae proficiunt 3 si neque sorvidis Pars inclusa caloribus Mundi nec Boreae finitimum latus
Mercatorem ubigunt, horrida callidi
lundus tacito emendationem Bentioli lprobavit.
ter tirhium. Per metrum seribere
potuisset patriae pater. Ex quo Cicero, Caesar et Augustus variis tem. imribus appellati sunt putres patriae, de qua re vid. interpr. ad Flori IV. 2. et IV. 12. nomen ptifris honoris.
eum ad ulla quoque translutum mi.
Tacit III. Ann. 13. Piso tippellatus est pnfer Dionum. XI. Annal. 25. Gustii rettilii Ciaudium Censorem patrem senatus oppeti dum. Antiquius tamen exemplum jam exstat apud Liv. VI. 4. Ut M. Mnnlio, libertitori mo, mrenti plebis Romanne, raritim referrent. Et de mulieribus, ut Lieiti, ueniιria ornis. Cons. Ruhnk. ad Vest. Patere. img. 322. Poeta in Anthol. Burman. T. I. pag. 389. Cne. Murem sueti dicentem: fueram pater urbis et orbis. Pater urbium plus est quam patriae. Nomen patriae plerumque Romam tantum, tirbium totam Italiam et provincias et terrarum orbem eomplectitur Stillariam ea oetilia quaerimus inridi. Mimnermus: Δεινm γὰρ ἀνδρἰ παν-rie ἐσμἐν-Σωνπι--τ-2δευονra δ' tiἰνintii. Quom loeum Praeter alia cum Horatiano comparavit Drosemius ad Ioseph Iseanum VI. 967. Addo Pleurti observ. Dee .png. III. Quid leges sine moσδω. Hoc erit: sine honia moribu . Vid. Gronou Oh-seo. I. 24. interpr. ad Λppulei. T. II. pax. 556. et Tacitum de Causs. Corrupi. Elm. cap. I. Leues et mores saepe sibi Opponuntur. Auson. ΕΡiced. patris: Bonos morea legibus tinfertili. Rit te uiu q. ad Guntheri Ligur. VI. I. putat Horatium haec sumsisse ex
lebat: Durn neque oelu nires. Vir do. eius in Aetiu Noeteiatis Tria linaoti dura aeque polo. Si quid mutandum
sit, mallem: durans que sola nires: quae nunquam resolvuntur. Lucan. IV. 52. Ure ni montana nix , esuamsque riseretes Non durarurne eon retosole pru4riae. Sed Hurnitie asti sunti in solo duratae vi perpetui frigoris.
Ovid. III. Trist. Io. Nisi et et Metam l noe sol pluviusque resoluunt. Indiartis Boreas perpetuumque focis. Potri n.
293쪽
Magnum pauperies opprobrium iubet Quidvis et lacere et pati, Virtutisque viam deserit arduae 3
Quo clamor vocat et turba faventium, Vel nos in mare proximum Gemmas et lapides nurum et inutile, Summi materiem mali, Mittamus, scelerum si bene poenitet.
Pravi sunt elementa, ut tenerae nimis Montes asperi0ribus Formandae studiis. Nescit equo rudis
Vineunt aequora nani ner Taeit Agrie. 25. Vietus Oeennus. Quae est pulehorrima Lipsit omendatio pro auertia, h. l. Horatii confirmata.
Quid is et Deere piati. Cicero in Pison. cap. I. Qui nihil sibi tinquam nee incere Nee pati turpe cinxi . Undo, ut putat Rulmhonius. Vel . Patere. II. Isio. Nihil, quod Deere retit pia iturpiter femina posset, reliquis. Rectum autem et Latinum est qui iris, multra pati. Virgil. I. Λ . I. Mialia quoque et bella pnasus. Valer. Max. II. s. 12. Dialeedo vitae, quas multa et farere es pati turpiter restis. Sed hoe notissimum est, neque dixissem, nisi Bur- mann. ad Anthol. T. I. p . aos. scillieitasset verba Sehesiastae ad Iuvenalem e Sormentus tam gulae quam turpitudini d dittia, pro et in re pnιὼ eur mulin. Putabat excidisso inelerio vel a mnan n. Hominos, qualis erat Sarmentus, multa quoquo alia patio-hantur. praeter dicteria vel seminata. Miffamus. Reete mi itinatis in mure.
ciamus. Dubito an roete in C ilo. ivm mutamus. Graeci dicuntur pecuniam in Λcropolin non ἐμβάψων, sed dναφέρειν, de quo Nemst. ad Arist. Plut. p. 74. II. Trihuitur adori uni
eidemque verbo mutendi duplex signi. seatio, cum honore roponendi, et eum contemtu abiiciendi. Nequo illis rem poribus unquam in deliberationem venire aioterat . utrumno gemmas. luΡidos et aurum in Capitolium, an in Diare mitterent. Et cur in proximum ' Mare, puto, sufficiebat. Proaeimum praeterea sapit pro,um. Et eui bono omne aurum vel in Capitolium vel in mare init terent, si studium eorradendi maneret, nee paupertas opprobrio esse desineret 'Ili se cupido, ipsa eupidinis olementa primum sunt delenda, avaritia radici. tuμ exstirpanda, pueritia asperioribus studiis formanda. Cupidinis pravi. Comm. C q. pro
Formian a attidiis. Hildeb. quoque habet formo M. Faber ad Lucrotii III. pag. 4 multo melius putat, si Horatius scripsisSol auriandrae. Dentleius eorrigit feninnutiuer quod verum existimo. Exemplis adde nonnulla a Marklando ad Statii II. Silv. a. 22. notata. Et frmnre eum formare perpetuo confunditnr. Vid. interpr. ad Silium Ital. XI. 449. Pellaea forma tmpe eanendo Heroum mentes et mclyni
294쪽
Venari quo timet, ludere doctior, Seu Graeco iubeas trocho, Seu malis vetita legibus alea. Quum periura patris fides Consortem socium saltat et hospitem Indignoque pecuniam Haeredi properet. Scilicet improbae Crescunt divitiae: tamen
Curtae nescio quid semper abest rei.
Gutim periura patris si a Consor- rem Mettim initos et hospitem. Propntris in IIS. V s. paris. In MS.
Franeh. prima syllaba in voco consortem a manu recentiore suit addita. Benilei. volebat: Consortem, et socium.
io ine of ho item. Easdom voces iam separavit Passeratius ud Properi. I. 2l. laudante Burmann. ad Vell. Patore. I. Io. Ad hane rationem Bonileius omendavit Manil. III. 12 l. Et so-
Videtur osso praefatio maioris carminis, ad laudandum Bacchum compositi. Π ratius tentavit, quid in genero Dithyrambo valeret, in quo et Pindari exeellentiam praedicavit, di
cens, eum nora verba per cludae
Dithyrnmbos denotrere. Dithyrambum singula sero dieta 1Ioratii ostendunt.
Quo me rapis. Tui plentis sum. Utipeo tit Eoias. Nil mortiale loquar Proiinrtius III. II. simile earmen tentaturus cecinit: Nune, o Bueehe, tuis humi es ad inimur aris. Da mihi lymphato velti aretincla paro. Et, Postquam attigerat praeeipua Ba hi saeta: mee eoo non humili referam memorandia eo hurno, Qtitilis Pindri. rieo spiritus ore tonni. Ipsum autem
carmen Horatianum, cuius haec est praviatio, intereidisse puto. Seholiastae, qui viderunt solam praefationem, eam primum glossis, alii deinde versibus interpretati sunt. Ponam carmen, quod genuinum iudico, et addam glossas,
originem versuum nil ulterinorum.
Quo me Baeehe rosis ιtii Plentini' Gune nemoria, aut quos astor in speetis Edonis artiset Mina Hebrum prospiciens, et Nire eandi m rnem , non areus in iudis. Nil mortale loquar. Dulce perieu
O Letiae, aequi Derum Cinuentem eiridi empora pam
295쪽
Helox mente nora/ Quibu/Antris e mii Caesetris au iur eternum me intulis Aecudesellis in rere . t concilio loriar
Iloe exordium, antiquae et incorruptae lLatinitati, . in hune modum a Selio. liasiiμ illii tratum esse suspieor Haeodo Libo in putrem invocat, significans suum spiritum non sum re magno ea ini. Di i instinctu nitisiniqiuvetur. Nemora. In qui hu9 et Bue-chu' carmina docebat et Nymphae diuerebant, sienti dieit Horatius. Asor. Neilicet monte, divino surore corret in. l
reus. Λntra. Nemora et nPtra propria tioetarum loca, ubi, coelesti igne in illo cenies, carmina cauehunt.
Et mox dicit. se ibi nil morinie osse lli uturum. Monis. Ium Edonu sunt Thracius. Cogitat autem praecipue montem Rhodopen . saeris Baeelii in eoetu Maenudum co)ohratis imum. Eritis.
cordos Buce hi suriosa. quas alibi Thyadas appellat. Non Meus in iugis.
Non aliter Millaei, atque ego stupeo, videns nemora illa et specus. Nil mortale. Nil parvum aut humili modo. Ex tali interpretatione, omnes versus, quos esse credo non germanos. Deile lprofluxerunt.
Tui plenum. Usitata formula de iis,
qui nummo Dei agitantur. Vnter. Flace. II. Arpon. 44 l. Dii sole noro ineri plenique Deorum. Vid. Burmuran.
a Bontleio repudiatum. Eudem prael, si lio in priori substantivo intelligitur, quod librarios sanin sesellii. Cons Cori. ad Lucan. II. M. Burmann. Virgil. VI. Aon 692. Hund. ad Statii Silv. pag. 413. et Hormann. ad Vigor
pag. 354. Vetoae mente no . Grammatici, qui ct poeticam faciebant. Lucanum admirabuntur et imitando oxprimo Mnt. Ilio aliquis legens, Ultii, Baeche, plenum statim recordabatur Lucani V. 164. non ut utim plenior tirtus Phoe dos
irrupit Prienn . mentemque priorem
nus, rnei a quom mense serebaρ. Nine credit,ile est nornm mentem Horatio additum. Aliud glossae vestigium, si-eut iam dixi, in eo est. quod Verbum noor ita interpretabantur: Monte scilicet, non corpore. Ovidius. D quo non possum corpo e , mense feror. ' Si adiuneis mente, minuis eogitationem
furoriἡ divini. Noe saeile dictu est.
utrum re/- agor, an velox mente sint connectenda.
Intris eo, eii Gesnris titidisr. Unum credo, antrum sumetebat. Et euriterum an rn Praecesserunt specus. Inm recto in antro meditumur et canimus, non tamen ut longe lateque nudismtir. Serus eurooti Caesaris
surripuit Horatio I. Carni. s. In 1 aes e est Caestiris. Sed decus Caesaris omnino alienum e t ab hac praelatione. Plenus Bacchi laudos B ehi eantat. Sieuti eanta, ii Horatiu II. Cum. lu. Grammaticus videns illa Nil mortis e loquor, et eo ituris de
argumento tum magni carminis, sin-tim arripuit solitum poetis argumen tum, Caesarem Augustum. Aeterniam meditnns Meus Stellis inserere et concilio Ionis. Ambigua et ingrata verborum constructio: ati. diar, meditians inserere. an nuditirinserere. medit iis decus. Neque meditnri aptum hule rei et loco verbum
est. Meditamur earmen, dum nil illud canendum nos pra paramus et exercemu . Homo Baeelii plenus non moditatur . non cogitato Νcribit, Reu.
296쪽
Indictum ore relio. Non secus in iugi es Exsomnis stupet Evias, Hebrum prospiciens et nive candidam Thracen ac pede barboro Luriratum Imo open, ut mihi sierio
spiritu isto inflatus, versus ex tempore dieit. Seli Getis Gesuria insererestri is et constilio Ioris . fident obsecro vestram, quis ita loquaturr Laudes nu nstra tollere usu probatum est. Laudes inferree ι tria et e cilio Imris signiscat. laudibus, tum Diam homini. Detina dore, iraticles adseri- here molo. Virgil. I. Georg. 25. I que radis. quem moae. qvne stini hobi. tira Deorum Coneilin , ine ritim est. Valer. Max. I. s. Cnesarem Deorum concilio niliseerunt. Auson. Caran. Png. 4 8 sint ne eoelo. II;sque inserit emeritos inus. Nemesim. Eclog. I. ω. eoelo uisontis Concilisque Deum. vid. Burmuran. Qui, quum ad Ovid. XV. Metum R48. putasse videatur, h. l. non Meus m nrist, sed animiam in astra abiisse, haec verba non accurate consideravit. Di m inflane, recens, nMue Ἀ-uiestim ore alio. Quia praecessit δε- etis, et adiectiva illa insistne, recens, indictum , non lis vini substantivum
quo reserantur, nec sario revetimusiadem. Dicam illud insigne, recens, hi ab aliis iudieium decus. Sed do-eus Augii ii iam erat antiquum et millies decantatum. Igitur intelligondum tiliquid seu earmen. Dicam tillantia insime. Dura sane ellipsis et parum imittit a. Neque ruens idem
est quod novum, nunquam nuditum. Multa enim recentia carmina continentro valde antiquas et bene cognitas.
Leuit Grammatieus Horatii II. Curra.
Ubi Seliol. Reeenti j inaudito ' Ago
vero, sint omnia egreuic Latino dicta.
l lia. ui, qui mox cecinerit: Nil mor-
tale ensem, se ipse plano refutaverit.
J Et cur poeta in eodem tam brevi carisi mine . tam magni caeter uiu Νpiritus.l dixi ei: Cunam aliquid insione, in-l dictum ore alio, nihil humiar mo ,
nil parvum, nil morstiti 'Eoomnis si et Enias. Dim it j est in epitheto Maomnis, quod signil fieat risiniis, quae sine somno est, non sonans eaperrecta, ut nonnulli
volunt: vid. Benti. et N. Hein s. ad Virgil. VI. Aen. 556. Palmarium est Benileii monis. Quae contra disputat Burmanti. ad Anthol. Latin. Tom. I. pag. l . parum npud mo valent. Dieit: Exsomnis, quae per totam noctem luxuriavit, antoquam in somnum
cecidit V et Holusius, locum Horsitii ad Virgilium proserens. vulgatum ProbaSse
kidetur. Thraciti ne pede rbaro Lubtra-tnm Rhodopen. Hape si accurate consideres. videbis esse verba sonora. Nihil amplius. Est enim Rhodope, tibi
hominos rhiari hnhitiant et versiantur. Evias orgo prospicit montem, non RGraecis. sed a Thraeibus, h. e. barbaris, humi istum. Λlii petiem htir rtim ipsis Maenadibus tribuunt. Ita Ba hastuperet, prospiciens montem, in quo
Bueehac barharae varantur. In qua ronon hono tum est epitheton barborum, neque video cur Baeehu Bacchae Νtuporem iniiceret vel augeret. Iam Rhodope est mons altissimus. Iussu miti rem ultitudinem indieant, quum cogitatici totius montis . proprio nomine appellati. Iroetu in itioia proMpiet in .eminus e loco oditiore. videmus Nanro. unt tamen orationi podestri tam simi- flumen et valles, minus recte in itis,
297쪽
prospicimus titiissimum montem. Vim verbi provisere explicaverunt Cort. ad Sallust. B. Iug. M. et Burinann ad Phaedri II. 5 villa, quese monte prospieit Tiaseum mare. Et cur Evias prospiceret Rhodopen, qui mons ipse sacris Liberi putris et coetu Muona- dum erat Glebratus, in quo monte ipsa Evias sacriis operata versari debebat Horatius, Dominans iuga Edona, Rhodopen militavit. Quamquam enim in Thracia sint alii montes, ut Uuemus, in Baechieo tamen eultu praeeipua ratio habetur Rhodopes, Haemus plerumque describitur sedes Martis. Ego rei'
nendum putavi Thrae , non aecus initio D. In quae nemora agor, Baccho plenus. Non secus , sic, Non uliter
stupet Exias, scilicet, ut ego stuDeo, ita abreptus et videns illos spreus et nemora.' Huic interpretationi imprimiqnuci Seholion, quod logitur in reliquiis Acronis: Non alifer Bnechra pro- spieiens Hebrum delaetatur, quam movis na nemora. Quum dixerit nemo , respexit antecedentia: quvie nemora. Si iretulisset ad sequentia tis mihi derio, seripsi esset potius: qtitim mihi mirari Oel nemus et ripas. Benileius quidem amrmat, non Meus semper aliquid aut ante se aut post se habere, eum quo instituatur comparatio: hie autem nihil praecedere, quo reservis
non actus, ergo esse adnectendum M.quentibus et legendum: non Meus
rei et, ae mihi mirtiri libet. Sodeonstat, non Meus, non tiliter, aie,
niis saepe absoluto poni. quando comparatio ex antecedentibus petenda est.
Quo reo rapila, Baeche, tui Plenum. quos agor in specus' Non secus tui
ost plena Evias. ot stupet in iugis Edonis. V Virgilius VIII. Aen. 4 4: Erat illud tempus, inquit, quo pauper et diliuens mater familii . post primum
rhyllo A nocreonta Teium. Tibull. IV. 2. Tulis ἰn neferno fetia Verrumntis Olympo Mille hnbet ornatus, mille uerentis huhet. Virgil. Eelog. I. 23.
Sila etinibus en ulos similes, sic nati tribus hoodos Nortim. Hic nusquam comparatio in antecedentibus disertoi er se, veluti, iti mutium, cera, expressa, sed ex sententia verborum repetenda est.
Mirtiri lihel. Volo mirari. Nune milii plaeet mirari V Ita loquimur M. data monte, quando aliquid sarere cogitamus. et sacere incipimus, ut rusti. eus in Epodo rapturus somnum. Qui Libet inrere modo sub antiqua illae, Modo ἰn retiaci oramine. IIorat. I.
Epist. 7. M. Mitori libet eae inso. Nepos Pelop. 3. Noe loco liber in-
e. rponere, etsi a iunetiam tib re pro .l posita est. Interpretes til lihel red
ratius dixisset: tit iuxtis, ut oti eo; tamquam in Epodo Ul ontidet insitien Meerpens pirat Per tit significatio verbi libet in hac eaussa non sati s intenditur.
Adum potena Baeehartimque. mphae sunt comites Bacchi, carmina illius discentos. Non tamen iis sum. rem iniieii. Baechus potens Baccharum. tenuis laus est, etiam si do ha-etis manu arboribuq addatur. Bacchum esse regem Buccharum , nomen ipsum indieat. Et potens Baeehrarum, peregrinum sonat. Dei apud la tus vulgo dieiantur potentes rerum ut restionum. Ceres frustum potens. Neptunus liforum, Diana silvarum. Exempla dederunt G nov. ad Senecae Herc. sur. o. ot Heins. Advers. pug. 2ls.
298쪽
Huc tauru ree rulentium Proceras manibus re tere traximos
Nil porrum aut humili moVo, Nil mortalo loquar. Dulco periculum PSt. O Lonaeel soqui Deum Cingentem viridi tempora pampino.
Nil paretim titit humili modo. Optima
interpretatio vocabulorum uia morinis. Prosa autem est humili modo, sicuti diei mus en i modo, hoe modo. Dicere debuerat hi milthtis modis. De eor-mine usurpantur modi. Dulce perietilum est. Statius IV. Silv. 5. 25. hie mea enrminra Restina Bellorum e roso me ron Meorraei titiro. Cum tu sodralis titi re perietitum Connisus omni pectore tollerea. In Cod. Heluist . et ed. Veneta est non legitur. Quo l cum Iano melius arbitror. o Lenoeos /νqui Deum. IIaec eorrupta sunt. Ο Lennis' non osse pol toxolamatio Bacchica, qualis Eeiae Boe-ehe, frequens apud poetas et a Priseiano laudata ex Horatio pag. Iol 2 etiam his verbis mu hoe Braeehe preeor. Qiano nunc in Horatianis non leguntur, memoriter sorte a Gramma tico citata. Neque Horatius hie recto Baeehum alloqueretur. Esset enim: MDulee. o Barehel sequi Deum, qui est Baechu..' Benti eius hace ita mutavit: Te, Lenaee, se i dueem. Deum defendit Burin n. Anthol. Latin TOm. I. pag. lzo. ex opposito nil mortu o quar, Deum sequiar. Equidem vestigiat munus Horatianae servata credo in
l gitur Iliae. Nimirum: dulce perieuitim, O Le oes sequi Detim . Cinoen. em Diridi tempora pnmpino. Poetae. carmen gravioris momenti incipientes.l Phoobum invoeabant. Nunc . dicit. o Phoebel non te imploro . sed alium Deum s quar, hunc, qui tempora sunt viridi pampino cingit, Baechum quar animi impetum, quem Racchu' mihi inspirat ' Vuluata luetio etiam hoe habet incomis una, ut noscimus, stanno sibi tompora Bucchus pumpino cingnt, an alii; In quo initi selioli tuo su-
Dehio elegans et vera videtur Cumii Frankii omendatio viri duo lis. In odi. tione, si recte memini, quadam Parisina, vidi ehoreis. Fortasse est editio. demtis, ut dicebatur, ob eoeni
299쪽
Et militavi non sine mloria: Nunc arma defunctumque bello
Mecum mesrinae qui Teneris latus
C todit. me, hie ponite lurida
Oppositis foribus minacra. O, quae beatam Diva tenes Cyprum et Memphin carentem Sithonia Divo,
Tange Chloen semel arrogantem.
Nune armn destinetum a bello. I'. Branuma in Specim. Observ. III. pag. 2 l. volebat δε nelique bello ediam prolatis exemplis interpretes do-eebunt Latino dici δε nettim bello barbiton. Sed destinetum plane est ex consuetudine optimorum poetarum, qui varia adiretiva ab hominibus ad rostra serunt. Quod a nullo sero interprete non observatum est. Si in MSS legeretur de netique bello, ego corri-
norem destinetum. Comi arandi autem hie sunt versus ignoti metae, quos servavit Terentianus Maurus vf. 28M Opima appostii aenea Amori tirnur
mrbiton hie pnrisa huhehit. Et milites emoritis stipendiis arma in pariete suspendunt et i, tue citharam. ltioratius, quia dixerat se non sine utoria milit M. figurate addit, so tirnati lΝ IAliendere, vere eithoram e hoe est. lxe desinere et amaro et amores canere. lute parte . quia digito ostendit purio tona in domo, ubi statim barbitos lien. deret. Quod antequam sucit. Venorem precatur, ut semel etiam Chloen tan utit. Tam difficulter ab amoribus re redit. Exitus carminis inexspectatus, sere ut IV. Carin. l. su evr heti.
Liotirine, eur caet. Laestum mnrinne qui Veneria initia Custoclit. Quia mox Venus invocatur, Grammaiietis hnrbiton in templo Deae dedicatum finxit. Venerem marinam non ita apliellabant veteris, quin aliqua e et ea Sa. v. g. si quis mari vectus Deam auxilium rogaret orsum eae mrari. Diceres Romae templum suisse Veneria Marinne. Quam assectatum porro: paries custodit luevum
latus Veneris, pro simplici: qui est ad laevum Iatus lute, hie. Inepta repetitio in re te
Luri nn in. Haec et alia armuexcogitavit Grummatieus, quia non intellexerat Horatium snpra figurate esso locutum. Iam facta malo nominantur lucidae. Faces, quao bello demnet Sunt emisumtae, nora exstant. in cineres quippe delapsae. Et quis sae ardentes. lucidas, in pariete templi su penderet Apparet Itieluia osse epitheton metri caussa scium. etes et areus. Et hie Grammaticus nominavit arma, quae versui convenirent. Quid hue saeiant aretis. m. plicari non aiotest. Neque ex plurimis coniecturis interpretum ulla est proba bilis. nisi Bonileiana: Metire que. Suhlimi flosella Tnnoe Chloen. Levitis tange, sublimi, summa parto flagelli, non toto sacello. Levis ictus stimetebat. Statius V. Silv. 4 ad somnum: nee te fottis infundere penses Luminiatis eompello meis: eatνemo me tange enetimine rimae. Idem I. Silv.
300쪽
2. 79. Ast illum stimum Ieriser. aientimque iubehas, Lampiade, parentea, et inerti arrinalmus ureti. Et iam OVidius II. Metam. IGI. posses extremiaeuspide putitit. XVI. Heroid. 275. Nee mea sunt summn liciter distrie nangilia Pectora, descendit vulnus nuossa metim. In his exemplis nullum est 'stelli sublimis, pro summo vel ex remo. Interpretes sequuntur antiquos Seholiastas: in nitum subluto letti, ne re mensitis ferint. Ubi est exemplum ita ili sublimis. pror in altum
tavit: MLepidissime, ae si diceret: uniea huc vice summitate tui flagelli vibieoni incutet ostendit sibi Iahasso propositum. V Postremum illud, Horatio la-b se propositum, et carmen adeo finil visse Traiia προσῖoxiaν, plurimi sequuntur, et tumen sublime flagellum ad
ictum rehementiorem reserunt. Alterum
alteri contrarium est. Imago snoetii in poena a Deis infligenda vulgarisi est. Noli eum Burmanno ad Valer. Flueet IV. Areton. 13. inde repetere, quod Furina eum Venere eoniungi
dixit Laetantius Scholi ta Statii ad V.
Impios parrae recinentis omen Ducat et praegnans cunis, aut ab agro Rava deeurrens lupa Lanuvino Fetaque vulpes: Rum t et 8 rflens iter inolitutum,
Si per obliquum similis 8uyutiae
Impios paratie reeinentis omen. Im pii malis ominibus proseiseantur et sint itiselices. Tu. Galatea, felix eri9, ubicunque mulis, quum apud mo. Et Nihil te vetat abire. Sed imminet tem pestas. Itaque, Ni profici uris, in meo dio mari iusto te audaciae poenitebit, leuti Europam poenituit, quae a tuum in nequor provecta, tandem palluit. nihil videns praeter astra et undus. Haec est sententia carminis, quod iterum Grammatici suis additamentis in.
Festique vulpes. In NS. nostro est glossa interlinearis pestilens. Fortu in nonnullis suit foed se vulpes. Nam seclus, ut Obamentis, est male omino. ,us. In altero MS: Pestilens: νυν- turiana.' In margine stitia. In altero denique: pestiaque, cum glossa pesti
Numme et serpens iter institutum. Grammatiei hanc partem, quae est doominibus, amplifieabundi Laeta doctri-nno ostendendae materia et ex poetis bene cognita. InterproteΑ inna statim
ad primum versum ostendunt. Nam si serpons iter impiorum abrumput. hoe impiis felix est: sic enim ab interitu servantur. Quare uentleius legit ex
Graeviano IIS. rumpit. h. o. qtiin et serpens rumpere solet iter . ti,titutum.
Hoc etiam magis glossam refert. In illa Ornanda usus est Ioeo Virgilii V. Aon 273. Qiatilis aciem xiae demen otia ira tiostere serpens, Aerera quem obliquum rota transiit. o eui timebo Proesuus titis a.