Quinti Horatii Flacci Carmina

발행: 1862년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 시학

271쪽

Et cadum Marsi memorem duelli: Spartacum si qua potuit vagant Fulsere irata. Dic et argutae properet Neaerucs releum nodo cohibere crinem :Si per inrisum mora ianitor Fiet, abiis. Lenit albescera animos capili Litium re risae cupidos proterme: Non So hoc ferrem, Consule Planco.

Gestire non furor Cinuis titit Dis Mimet olium. Sed imitatio infelicitercessit. Vide vel illud, non meti mmori: hoe vulgo signiscat libens moriar , mori eupio. Horat. III. Carni. s. Pro qua non mettiam mori. III. 19. Codrua yro patria non timiutis mori. Legimus et in IV. Carm. s. Non uti pro etiris amicis Aut pntria timidus perire. Sic III. Carm. I l. metuit tingi. IV. Carm. 5. Cubnri mestiit Mes. Et Hibi pennia mettiens soles. Λdde Cori. ad Lucanum III. 407.

Iliis et O tieres metuunt inaistere ra. mis. Prudentius II. contra Symm. 725. nee trepi na animis auectimis bere leto Pro patris. I. pete tinoueritum, puer, et coronas.

Praeclara vero laetitiai Solus, sine umieis. Voniat tumen Neaera, dicit. Et cito. Si non, maneat. Num non sum, qui sui. Irasci non amplius p sitan propter istiusmodi cunctationes. Quibus mehinnis hodiernum metam exciperemus, si talia scribereti Spartaetim si quia potule viastantem Fallere testa. Peto enitum, si qua festa Spartacum latuit. Non bene, pro si quis mutis. Tum ai quti, h. e. aliqvn metro repugnat. et tamen

euli a iurenta,

sententia requirit. Igitur ac perunt: si qua ratione. Sed quis puerum iubeat potere cadum vini tam rari, ut ipse dubites, an sorte aliquis, tamquam

miraculo quodum, Spuriacum evase .rit Sueton. Caesar. 43. Lellem priae claue sumturarium Mereuit, dispositis eiren macellum eustodibam, qui opsonia contra velutim retinerent M. portarensque aia se, submis a nomiam.

quam hetoribus atque militibus: qui, si qua eustodes fefellisa t. iam spispositia e trietinio tinferrent. Hoc estri qua se isti. Nemo ibi cogitavit de

Diti aliquia. Die et armurrae properet Nerieme. Ultimos octo versus Horatio indignos iudieavit Duhaniel. Die properes eorte nuntiabatur mulieri, quae statim esset parata. Tali nemo sanus dederit ianitorem. Neque haec ullo modo pertinent ad rem protiositam. Ahi o. Quasi aliud lacere Im ei

puer.

Non mo hoe ferrem. Et nondum sciebat an mora per ianitorem esset iniecta. Sie est totum carmen. Aliutiliis contraria. Interim Servius uis V. Aon. ln. hace citavit, ut Churis. Dux. 49. versum is

272쪽

Tundum nequitiao fige modum tuae Fumosisque laboribus: Maturo propior desine funeri Inter ludere virgines, Et stellis nebulam spargere candidis.

Non, si quid Pholoen satis, Et te, Clitori, docet: filia rectius

Expugnat iuvenum domos, Pulso Thyias uti concita tympano. Illain cogit amor Nothi Lascivae similem ludere capreae: lanao prope nobilem

n sau Luceriam, non citharae, decent, Nec ssos purpureus rOSue faece tenus cadi.

Eapti ne iuuenum domos. Haud dissimili impudentia erant mulieres. quao Athenis ια Hic ocου τους ras. έοντας tiρπάzουσι , apud Theophr. Char. Eth. cap. 22. Xenarehus apud Athen. XIII. a. A m βιaro νται γaρ , εἰσελάουσέ H, in eadem ea Sa. Amor Nothi. Nomen suspectum mihi. Propter significationem apiarii, convitio simile est. Horatius alibi utitur honestis o uti, Calais, Gygia, Hebri, Gei, Myalae, Nearehi, xanthiae. Meinckius eoniicit Cothi, et

exempla nominis affert. Non eis me uerent. In uno MS. Meent. Error scripturae. Horatius pulchro repetit derent, ut etiuin iuuere.

Nec poti vetulam

CARMEN XV.

y ancem nequitiae Me modum tuiae. In aliis MSS. pone. Attigit iam Oudend. ad Appul. Metum. p. 405. moere sortius est, quam ponere. Meliis nebulam. IIS. Voss. nebula. Non, at quid Pholoen satis. Et te, Chlori, iacee. Malim, hae distinctione: Non, si quid Pholoen, antis Et te, Chlori, deret. Simplex Meee in linere plus est, quam antis derat. Quod Pholoen satis decet, est, quod in Pho. loe non tam iniquo serimus, quod propter iustas caussas excusari in illa potest. Quae non eat sententia Uoratii.

273쪽

Inclusam Danaen turris non euRobustaeque fores et vigilum cauum Tristes excubiae munierant satis

Nocturnis ab adulteris, Si non Acrisium, virginis abditae Custodem pavidum, Iupiter et Venus Risissent: sore enim tutum iter et patens Converso in pretium Deo. Aurum per medios ire satellites Et perrumpere una ut saxa, potentius Ietu fulmineo. Concidit augurii Amici domus, ob lucrum

CARMEN XVI.

In lusum Dana n. Locus in mente erat I. Fimico De Errore Pros. Relig. pag. 24. Qtiod inelusam remnmriminem auro lamito stiente eorruperil. Caetorum imprudens secutus eram posituram versuum editionis Benileianae, quod fecit, ut aeque imprudens clo eodem metro cogitarem, quod esse earminis gnomiel arbitrabar. Admonuit mo Moserus in Epistola de Horatio meo. scripta viro Melissimo Sesaullio nostrati, Ioeupletissima illat to doetrinae et humanitatis. antiquo Gormano dignae. Ergo earmini gno

mico exemi.

Meridie nusturis A roivi domus. Celebrata a multis sabula, qua veteres in tali praecepto utebantur, ut usus est Cicero IV. Verr. 18. Eriphyltim se- repimus in stibulis en eupiditate, ut,

eum nivisset monita . ut opinor, eae auro et stemmis, pulehritudine eius incens atiliatem nisi proderet. Sed poeta noster hoc exemplo non recto us est. Nam, si ea, quae dixit, respondere vellet antecedentibus, do. huisset di re: ob nurum etiam virormari iam prouit, Eriphyla Amphiti

s ratio. Tulem sententium, quae requirebatur, quomodo expressit' Luertim Pro auro, proPter metrum. Neque mu

lier adeo mota suit vili spe et cogita. tione tueri, qnam pulchritudine et ruritate monilis. Domus auguria e eidit. Parum accurate et perspicue. Reete v. e. Seneca Agam. 862. te dura aureidie vendo Diardaniae domus. In domo Dardaniae cogitatur rea, qui momina caussa fuit, cur domus sueuiderit. Ita domo ni tiria demersa ex .eidio ob literum esset . quia augur. turpi luero permotus, Mesus commisisset. Sed augur erat innoceus. Senis tontia poscebat: ob seelus coniugis .

tueri cupidine ineensae. Neque hie

quaerebatur, quaenam inlumitates eantiro nascerentur, sed quam vim haheret in animos hominum . ita ut auro

nihil esset clausum. Omnino hoc exemplum e sabulis petitum magna obseuritate laborat, adeo ut nemo, nisi edoctus Amphiaraum esse augurem Λrgivum. mentem poetae intellecturiiqsit. Caetorum de scriptoribus, qui sabulam exposuerunt, vid. Vinetus ad Ausonii Cupidinem us. 26 Alcmason filius matrem interfecit. Sentiger in Anthol. Burmann. T. I. p. 283. Putat

274쪽

Dein in ea itis: Visu it urbium

Portaa ris Maredo et subruit aemulos Iecyra muneribua: munera navium Saevos illaqueant duces. Crescentem Sequitur cura pecunium Maiorumque sumes. Iure ρσhorrui te convicuum tollere rerticem, Maecenat, equitum G 3.

Quamo quisque sibi plura ne errit,

illud Caesaris: καἰ συ τεκνor , Peti m tuisse ex tragoedia aliqua . in qua Eriphylo hoc dixisset Alemaeoni. Quis neget ' Anaximenes Lampsacenus apud Athenaeum VI. p. 388. narravit hoe monile tam earum suisse propter auri

raritatem, quae eo tempore erat magna. Locus autem laudatus est ab

IIildeberto Philos. Mor. p. 978. in quo pro potentia corrigendum potentius. Di is urbium Portas vir Maee . Etiam Philippi consuetudo erat notis. sima. Sed portae urbium ui nciuntur

vi et serro, non auro. Auro aperiuntur. Emebat omnia auro. Erat eni-ror Olynthi. ut dieit Iuvenalis, et aliarum urbium. Additum aliquid opor. tebat, quo figura molliretur, ut feeit v. e. Appuleius Metam. IX. p. 628. His et huiusmocli suadelis enitatim

aduena etinetim, qui rigentem prorsus rei te eitatem Distin re ui rideret. Porreeta enim manu sua clemons me ei nonunte nimia eandenses solii a

Subruit nemulos Reyes muneribus. Boni tmetae non solent veram historiam tabulis immistere. Et hoc dormihus temero dierum est. Regum enim muneribus Philippi subrutorum illustro aliquod exemplum Non exstat. Si vero aurum, potentius letu fulmi iam, A a perrumpit, quid mirum Philippum auro sibi portas aperire et reges subruere Meeos illviqueani clue . IIuec lain

Nil cupientium

melius cum antecedentibus connectuntur. Anrum eapit satellites rogum otillaqueat intrepidcis navium duces, homines duros, quos ea re tangi i, se non putares. Munera scilicet auri. Creseretem sequitur cura pecuniam. Hase sententia eum antecedenti: Auro omnia recitini, non satis convenit, nisi ab altera ad alteram fiat transitus. verbi mussa in hune modum: Λur omnia cedunt. Tamen non cupio nurum. Nam non facit nos vere beatos.

Mniorum a fames. Etiam apud Hildob. Phil. Mor. pag. MI. legitur

motorque stimes. Iure perhorrui vite eo metium follere vicem. Paraphrasis poetica glossae alicuius, v. o. Horatius sua sorte vi vehat pontentus. Plura non concupiscebat . quamquam per Maecenatem adipisci posset. V Vertirem fovere est superbiam sibi sumere, ut I. Carra1. 18. Tollens naetium plus nimio gloria ris tirem: unde hie vorsus est sormatus. Dixit igitur: Iuro, non sine Caussa,

timui superbus fieri.' Λt, qua re superhias' Divitiis, aiunt. Sed eas prius habere oportebat. Neque arrogantiatam perpetna est divitiarum comes, ut tollera risti m et esse dicitem idem signifieot Quanto quia a sibi plura nestare.

rie. Ab D=a plura feret. Qui nihil

eupit est ditissimus. Dubito an hane sententiam auetor bene explicaverit. Negamus nobis aliquid, quini habemus.

275쪽

Nudus castra peto et trutis suga divitum Purtos linquere gestio, Contemtae dominus splendidior rei,

Quam si, quidquid urat impiger Apulus,

Oeculture meis dicerer horreis, Magnas inter opes inops. Purae riVus aquae silvaque iugerum Paucorum et segetis certa fides meae,

Fulgentem imperio fertilis Asrielio Fallit sorte beatior.

quini est in nostra potestate. Et qui inihil eupiunt. in hoe ipso quod nihil eupiunt, habent divitias, non a Diis Melpiunt. A Diis ferre, est revera Idivitias Mei re, nam et has Dii dant. lUt Horatius: DI tibi divitios dederunt.

Transfusa diritum Partes linquere. Laetant. II. Insiit. 8. Qui acerrimisaroumentia impugnurit eos, qui providentiam non esse uiserunt, idem ntine l ari proditor tiliquis titit transfuga, providentiam e ritus est tollere. Contem ne dominus splendidior rei. Sehol. IIS. Franeh. Parce eompos uiae. lVidetur et ille, ut alii Seholi tae, llegisse eontentrie. Non intelli obant homines, quomodo aliquis appelletur dominus rei, quam eontemnit et Non lpossidet. Sed hoc ipso, quia contemnit, est dominus et dominus splendidior, quam si haberet. Res eontemtia est res tam lauta. quam omnia frumenta Apuliae. Omnia possidemua, si non neupiscimus. ut seribit Ili. snutius Felix Oetav. pag. 336. Livius taliti Oxymora ad gloriam transtulit. lII. 47. Omni aeto triumpho deposi- letis triumphus elarior fuit. Ailoo lure δε in tempore oloris , interdum leumultitior redis. XXII. 39. Gloriam lqui sprererit, rerram hiabebis. Claudian. Nupt. Pallad. 8 . nasonum delatu po- ustus maiorem eontemta pro f. Tacit. IV. Annal. 26. HMic ne sua honor soritim in enuit. Coni. Barth. ad Rutilii Itor I. si . Valer. Maxim. IV. I. Titulo inivinis ritia aperis-ritia non rerepta Diettituria, aliorum stratia adseribi potes . Ennod. Vita Epiphanii pag. 4 3. Divites exercitus tuos Deiri eo Memla Heiania. Nequisita mendi a. Qui utilia nrtit impiore Apulus. Non piser MSS. quaedam, ut metro prospiceretur. Huius rei si metus sui esset. Horatius seribere potuisset: quisivi aras. impiore Apulo. Qualis Apostro. pho apud poetas modum frequens invenitur. M unas inter opea inops. Λmbros T. I. ling. 193. In summis diri ita inopa. Appul. II. do Philos. Mor. p. 250. Caeteri, et naria sint opistis ausu res, tramen, quod vel tistim eiartimaresetane, vel declueant etia tia praxinitia portes, inopes videntur. Λmmian. Narcellin. XXX. p. 449. Infer rapinna institiabiles inopes. Pont. Paullii . Natal. VII Felicis: inter opes inopes,quii Taninius uia Inter squas

Fuloentem imperio fertilia Afriene ille sorte heritior. Quod Benticius

ni it et magnopere eommendavit Uente, hoe etiam Gron vius ex no- scio quo IIS. notaveriat ad Horatii odi. tionem Bontianum . Vulgata non mO- venda iudieri. Vir i,otens et dives, qui fulget imperio Ameso, nescit Durvumucrum, qualis meus est . beatiorem in sorte, in sorte, quod ad sortem. Bera ιor

276쪽

Quamquam nec Calabrae mella serunt apes, Nec Laestrygonia Bacchus in ampliora Languescit mihi, nec pinguia Gallicis

Crescunt vellem pascuis, Importuna tamen pauperies libeSt, Nec, si plura velim, tu dure sieri meo. Contracto melius parra cupidine

Tectigalia porarissam, Quum si My ori ita Nynum Alyattei

Campis continuem. Multa petentibus Desunt multa. Bene est, cui Deus obtulit Parca, quod satis est, manu.

sorte, quam sors est fulgentis imperio. Notus est Graecismus. Virgil. VII. Λon. mo. Falliaque furentem Vipe. ream in pirans ranimnm. IIOrat. Epod. III. Num Diperinus his retior δε- eo tua me fefellit. Hinc menda vetuso Livio tollenda est V. 2. me ut esse, die irantes, quod aera militis sint eonstiturn. Nee se fefellisa. . iudoniam inimi rum veneno illitam fore.

Delo illud fore.

Pinouin milieta Crosetine vellernos ia. Oves a divitibus halvibantur lanae caussa, non carnis. Iam pinguis vellera, pinguem lanam, pro optima haberi non eredor sed eandem Se, quae alio nomino oreti et soleae appellabatur. do qua I. Sealigor ad Varron. do Ling. Lat. pug. l29. Claudian. Eutrop. II. 384. simula nee pinoti inqui tinna Vellera per renues ferri yrmutirere rimas. Ubi Geqnertis: ULanae molliuntur pingui vel animali vololixo.' Legendum censeo: tentiis Gnitieis Cresetini erilera pias is. Tenue vellus et lana laudantur. Virgil. II. Georg. 12 I. Velleraque tit foliis δε- peetant tenuin Seres. Columella mi Rust. VII. 1 Tentitoria retieris aridi

Ne r. a. plurn velim. Seeundum rationem, qua hoe carmen constitui. leuendum est: Nee m plurn relim. Alia feta sunt ex Epod. I. Stilia superque me benionitas etia Disti. eis. Contrario melitis parra cupidine Veriistilia porrisam. Oratio Prosa

Quo quis plura possidet, hoc plus tri buti in aerarium conferre debet. Ita

puris imus acuipiendus est, ut etiam

ac pit Comm. C q. Patiorum p sessor minora tribula persolviam. Iam nescio undo constet, vivente Augustos civibus Romanis tributa pro censu suismi imposita. Augustus populum non lis hens onerabat, et suis isse videntur reditus ex provinciis, sociis, uxris Publicis, metallis, portoriis, num viceSi

mn io, vicesima rerum venalium, euet.

Recentiores interpretes ita exIMuunt: Quoia eonfrtiho cupidinem, posMotoneam e sunt iampliores, quom ativi. Quod primum ita Latino diei non credo. inde sententiae eontrarium esse ur-hitror. Professus enim orat se satiis habero. Nune autem diceret tio rem suam parcimonia augere. Hoc etiam avari faciunt, qui quaesitis parcunt et abstinent, ut acervo semper aliquid addant. Quam si Mis nita regnum Alutiι ei. Ingrata eiusdem rei repetitio. Iam legimus: Contem ne nominus a plendi

277쪽

230CA RMINUM

c ARMEN XVII.

Aeli, retusto nobilis ab Lamo, Quando et priores hinc Lamias ferunt

quotore ab illo ducit origis m, Qui Formiarum moenia dicitur Frinreps et innantem Maricae Litoribus tenuisse Lirim

CARMEN XVII.

Id oe earmen nemo poeta aetatis Augustae, nedum Horatius, pro suo haberi vellet. Argumentum dim ineptum. O Aeli, qui genus ducis a Lamo. a quo et Lamias Ortos di eunt, ab illo Lamo. inquam . qui Formias condidit, eras erit tempostas, crus Genio indulgebis. Inoptum, inquam, argumentum sic elaboratum. Horatius earmine Ionge alio explicavisset. ΜΗ-nehius: Delevi quae non sunt Horatii: vide Buti mannus Mythol. Vol. II. pag. 365. Totum earmen qui Horatio eripi voluit Poerlhampius, vereor ne hie quoque iusto severiorem se Praestiterit, qui, quas rationes iudieii sui assuri, resutare possem, si hoe agerem. omnes. Vellem. secisset. Quodsi te. uissem hoe eam . ut Meinelitius ingeniose et sol ieissime constituit, minus suissem severvi: an Horatii esset, tamen dubitassem. Sic autem constituit: Aeli notus o nobilia ob Lamo, Qui Formiarum moenia dieitur Prineem et innantem artiris Liaoribus lentiisse Lirim te tyrannus. foliis nemus Multis et tilavi lituo intilili Demissa tempestas ab Euro Sternet, aettiae nisi fallit anotirannosa remis. Dum rosea avidum Compone limum; ema genitim mero Curahis et porco bimestri, Cum stimulis vertim sestitia. Quando es priores hine Lomina im

ne . Hune et tres sequentes versus,

Sanadonus, Ionesius, Gesnerus, alii, ut non genuinos, repulerunt. idque in Excursu Ianus probavit. Lamiae Grani. matico noti erant ex Iuvenale, quem homines isti memoriter sero tenebant.

Et Iuvenalem hie Seholiastae excitant, Sat. IV. i54. Noe noeuit Lamiarum

entae madenti Per memores oentis omne fas os

Horat. IV. Carm. 14. Per titulos memoresque ostos. Pro fastos alii fustus. Vide. praeter Bentleium, interprotos ad Silii Ital. II. lv. et Lu. n. II. 645. Qui Formiarum moenia dieitur Seripsissem qui tenui . Non enim probandum est dieittir in re tam nobilii et per fastos celebrata. Sed neque tentiis metum. Pro eondidi . vel pri-l natio htibistieit. Iam ducit serri noni tmi t. D. Hei isti conieeturam durisi Bouileius commendavit. Error, puto.

278쪽

LIBER III.

Multis et alga litus inutili

Dimissa impestas ab Euro

Sirenet, aquae nisi fallit augur

Anno8a carnis. Dum pote3, artaeum Compone lignum; cras Genium mos Curabis et porco bim triCum famulis opHrum 8olutis.

est poetae, non seritiarum. Duria alioquin in uno saltem IIS. legere

tur.

Lnte tyrannus. Imitatio Virgiliani populum inte Noem. Sed Lamus ille

erat modo regulus. Cras foliis nemus Sternet. Nemus minatur soliis, non sternitur. Tema pestius solum sternit, agros, humum

sternit, ut Virgilius stipula sternito humum et ammite humum foliis A on litus inutili. Littis iterum. Praecessit litoribus. Inutili parum aptum epitheton, quia hie non Ioeus t proverbio a ora vi ius. Aquae nisi fallit aviar. Ovid. II. Am. s. pluviae praeuitia auctor

Dum potes. aridum Compone lignum. Credo hominem voluisse dum lieri. dum fata sinunt. Alii interpretantur: dum per pluviam Ii t. nam cras pluet, tum lignum fiet madidum et sumus oculos vexahit. Quasi non lignum e sot in loco a pluviis tuto. Seripsisset saltem: quam potes, id est, qunnium. Ovid. III. Rem Λm. 325. Quampos . in peius dotes defecte puellae. Vid. Uelns.

Cras Genium mero Curabis. Genius non curabatur, sed homo ipse. Deos etirare pro sacra iis farere, Latinum non est, nisi quando ex sententia rerum sequatur. Interpretes Ostendunt Plauti Aulul. Prolog. vs. 18. ubi Lar familiaris loquitur: Atqtie ille vero

minus minusque imperauia Curare, minus a me impiartire honoribus. Nimirum ille non curabat Larem. h. e. neo Vehae, parvi faciebat. Nee Romanus diceret eurare Genium, quia, propter formulas Genio indulaere et Meiartire, hoe signifiearet Genium Deum etho et rino implere. Ergo Horat. II. Epist. I. 140. agricolao Conclita pose sumensa. levantea tempore festo, Corpus et ipsum animum, spe sinis, dura ferentem. Tellurem poreo, Silvanum inere pin M, Floribus et ni Genium Dieit piabant. non euriabunt, Donique Gonium venerabantur solemni honore die cuiusque natali, sed nunquam ei mactabatur victima, ut h. l. pinetis bimestria.

CARMEN XVIII.

Faune, Nympharum

sugientiam remulor, CARMEN XUIII.

atine, Nympharumsumantum ama. Interpretes non recto intellexisse videntur hoc carmen, quia factum putant eo Faunalium tempore. quod in-eidit in Nonas Decembres. Ipsum carmen liane opinionem resutat. Huii

279쪽

Per meos fines et aprica rura Lenis incedas abeasque Parvis Aequus niumnis, Si tener pleno cadit hoedus anno, Larga nec desunt Veneris sodali

Vina craterno, Vetus nra multo Fumat odore. Ludit herboso pecus omne CRmpo,

Quum tibi Nonae redeunt Decembres :Festus in pratis vacat otioso Cum bove pagus:

Inter audaces lupus eriat agno8:

enim argumentum sic erat eoncipiendum: UO Fauno, qui saepe ex alio in

alium locum proficisceris, ut nunc sucis, laetus inceda5 per agros meos. Noe te oro per sacra, quae tibi sacere fi

lenaias Nonis Decembribus ei faciemus, eum Nonae istae. anno impleto, tredierint. Nunc laetus in das per agros meos, ubi pecus eum alumnis in camam herboso ludit, pagus in tuo

honore vaeat, boves vacant. ' Haec, in. iunm, est sententia carminis Horatia

ni, si tamen sit uoratianum. Aprien rum. Nonis Decembribus

rura non sunt tipri .

Lenis incedas. Praefero, quod est in nonnullis ΜSS. Mettis. VOX ea solemnis est in adventu et praesentia Deorum. Horat. I. Caran. 2. Laet

intersis populo Quirini. Ubi Metus est. laetitiam et felicitatem adserens: ut in aliis exemplis. Vid. Cori. ad Lu-ean. VIII. 89. Aristoph. Thesmoph.

tempore verno.

endis Fauno. Haec autem serit da puto hoc ordine: Si toner pleno endie hoe a anno, Lurora nee desunt Verrem Muri iVinti eraterne, et restis ara multo Fumni o 6, Qtium tibi Nonne redeunt Deeembres. Ludit herboso pectis omne eampo. met Hinc etiam apparet, hoc carmen esse laetum tomiviro verno. Ut ad Decem-hrem reserant interpretes. consuriunt

ad miracula Fauni, quasi illo laetoninaturae adventu suo mutaret. Idem .

in alia quoque aliena, finxerunt, ut explicarent pagum festum in pratis eum hovo otioso. Frigidum vero sestum in pratisi Et hyeme boves ipsi sunt otiosi. ut propter reliuionem iis Otium coneo.

dero non opus sit. Vinn eraterae. In IIS. Voss. ere terrae. Glossa interlinearis: Mot cereri. qu. fruges ere et in terra V In alii,MS.: Uere errae, fruges creet o terra. Inter atii res luptis reme nonos. Hi

versus certe sunt spurii. Quid librarii in hoc carmine sibi permiserint, discimus otium ex versu untecedenti, in quo pro postva dederunt parcitis, ut illud consorinurent nil nobili simum Iesaino versum XI. s. Vido Bentietum. Hoc lo

homini unie oculos versabatur 1. Carni

280쪽

LIBER III. 239

uryit agrestes tibi sit a frondeo: Gaudet inrisam pemuli e so orTer pede terram.

l7. ubi in simili praesentia Fauni:

Nee Imrtiales h dulone lupos me tuunt. Sed ad hane rationem die . dum fuerat: noni errant infer lupos. Lupus errans inter v os, quamviti audaces, eos devorare potest, nisi sciamus eum hic esse innoxium et naturam deposuisse. Lupus, si Possit, Semper inter agnos errabit. nam e s ubique sequitur. Aliud ost Ovidii lupus inter oe . tempore diluvii nemivimustalionei. Aliud quod legitur apud Virg. III. Geom. 139. de peste. quanilotimiui urinane eersique hosces Nune in

Λωie forestes tibi stiria frondos. December solia arboribus excutit. Sed quis hoc serio ad honorem Fauni trans.serat' Si silva saceret temivire ver .no, esset omen tristissimum. Absurda imitatio versus Virgiliani, quem et Selicitiastae laudant: spnrite humum foliis. Gaurit inrisam pepulisse fossor Terperie terram. Sonus ingratus fossor

fer terram. Horatius vitasset. Invisa

ridieulum epitheton, quod solis Gram- matteiq. omni verae elegantiae sensu destitutis, pulchrum videri possit. Qumsi fossor terrum . quae ipsi tot labores pariat, ulcisci pedibus velit, sal tot adeo

ad iram explendum, non animi caussa: gaudet terrue vires reddere. Neque placet peri sie nudo limitum. Quamquam Ennius: Musae, quiae mosnum

pedibus pulsatis Olympum. Catuli. Carm. LXI. Pelle humum pedihtis. Sondea Oedip. 433. Ntine moni preti pulsarie Sola Privari. Sed vido Lu-eret. V. lmi. duro ferram peia pellere nintrem. Horatius: Ntine pede li- hero Pul nndri tellus. Ovid. VI. Fast. mo. o Hridem celeri ter Pede nulsat htimum. Ita Horatius hie timuisset epitheton, quod cum pede iunetum mavis doeontem laetitiae sen*um volmotus saltantis incompositos exprime. ret, v. e. ini eto pede.

Quantum distet ab Inacho

Codrus, pro patria non timidus mori, Narras et genus Aeaei

Et pugnatii sacro bella sub Ilio: Quo Chium pretio cadum

Librum implere possis enarrandis

variorum interpretum sententiis de argumento et significatione huius carminis. Et ost arena sine calce. Quare Sturius ex uno secit tria. Quod melius, quam Omnes istae di sputationes. Puto oeto tantum versus esse Horatii, scriptos nil analeum, euius nomen

reticet. Cuiusmodi multa sunt apud Elegio aphos. Amieus isto videtur

homo fuisse sua eruditions superbus, semper Inachos et Codros et antiquos heroes erepans. Horatius non amabat

hominem molestum, qui putabat alii tam libenter ipsum vudire, quum se audiret et admiraretur loquentem. Itu-

SEARCH

MENU NAVIGATION