장음표시 사용
381쪽
alii O dura messorum ilia luuid hoc veneni saevit in praecordiis ΘNum viperinus his cruor In eoetus herbis me sesellit 3 an malas Canidia traetavit dapes 3 Ut Argonauias praeter omnes candidum Medea mirata est ducem, Ignota tauris illigaturum iuga, Perunxit hoc Iasoneria: Hoc delibutis ulta donis pellicem Serpente sugit alite. Nec tantus umquam siderum insedit vapor Siticulosae Apuliae:
Nec munus humeris ossicaeis Hereulis Inarsit aestuOSius. At, si quid umquam tale concupiveris, Iocose Maecenas, Preeor,
ratii Epod. a '' Iloinsius volebat Comment. Cruq. alium dicendum est per unicum l. quia a corripitur, sed etiam
produxit Virgilius per Epenthesin.
Allia aerpyllumque herbos eontundit olentes. Quae corrupta ex Probo sunt emendanda. Alium, puto, et ublium est divorsa orthographia. de qua ipsi veteres non conveniebant, ut ne .
quo in Aila et Altin, fluxior vido Du. hor. ad Flori I. 13. Potin f hoe Itionem. I. C. Sca. ligor in VI. Poet. pag. 819. ita Horatium reprehendit Non est illud supino aut meitanti iudieio admitten- lum. Quippe ait Iasonem a Medea
perunctum allio, scilicet ut eo medi- eamento esset n tauris tutus. At enimvero eadem quo modo unxit vestem, qua Creusa flagraret 8'' Interpret reprehonrionem Sealigori non diluerunt. Noque ea diluetur, nisi hos versus aliter distinguamus, Meden mira a est diseem Lonosti eatiris illi turtim irati: Pertinate hoe Iasonem. Medea, postquam fimorem conreperat duris Ap. lgonautarum . qui Colchos venerat ut tauros Mariis Auti iugum mitteret, hoc medieamine eum perunxit, ut pari amore flagraret, quo ipsa flagrabat. Et sie Commentator: ue pM hoe etiam arte nimieti eum secteret in amorematii. Horatius ubique allio vim igneam tribuit. Igitur I onem non ardenti medicamine tinetuere debuit, sed eo, quod ignes taurorum defenderet, ut
Phoebus in Phaethonte socii apud Ovid.
II. Metam. Ita. Tum puter ora aut sacro meu enmine Nnei Consistit, et m-pidae sese patientia fanimno. Si Ia.
sonem Medea allio tinxit, unxit ut Oum amore incenderet. Conserantur autem versus Sidonii Ala lin. Carm. IX. 62. Non Metos Minyas loquente silen, Dieam Phuaineo stetisse portu. Formia percita eum duris Pelasgi. Molliret rabidos virnos eati a. Serpente fudit ti ire. Seneca Medea lora. Em in re nurtia aliti eurru
vehor. Iocose Miaeeenna, preeor. Verum
puto, quod emendavit Marklanduα in
382쪽
Mauum puella savio Opponat tuo, Extrema et in sponda cubet.
Eurip. Supplic. pag. 258. loema. Versus Poetae, quem memoritor citavit, reperitur in Anthia. Burmann. T. II. pag. 563. Puellia nee Deosa te teri manu Forebis. Iocosa nimirum est Petraitim , praena. Vide Barth. Adversar. Inedita p. li4. Gogavius Prae. te . pag. 33. putat Horatium indicare, sibi inscio per i tim a Maeceniae ullium in coena fuisse appositum. Manum puella savio opponar fias.
Antiphanes apud Athenaeum XIII. p. 572. Διὰ ratis' ὁ πορνoc otiroc, Ουδι
Lupis et agnis quanta sortito obtigit, Tecum milii discordia est, Ibericis purus tu lanibus latus
Et crura dura compede. Licet superbus ambules Pecunia, Fortuna non mutat genus.
Videsne, Sacram metiente te viam Cum bis ter ulnarum toga, Ut ora vertat huc et huc euntium
upia et Dynia quan ti sortito ob i. 0it. Imitatur Pontius Paullinus Carm. pvg. 22. Nee enim tilia noeti et iv mini concordia est. Lupus nee agno conorMil. Pro oorti o alii legorunt,oituito. quod notavit Comm. Cruquii. neum mihi dis editi est. Verbum ost in MS. Graeviano non legitur. nilus. In uno Leid. corruptem us.
ein pecuniti, monstrtit qui aiei Li. Ne Deetinues amιtiles pretinis, for- una Mn muttit oenus. Ubi in mur-gino vir cloetus eorrigit: liret abundes. Neseiebat esse Horatiana. Pro prennis alius volebat meu M. Fortiann non mutae stenus. Nondi simili forma sunt sequentia. Veli. Patere. II. M. Atit quando r-
tinn non multis idem ' Statius III Silv. 3. Isti avisque genus et eelso
Ut orti mrtat hiae et hue euntium Liberrimia indisntiris. Interpretantur vel Perint in te, vel vertat a te. Hoc meliu sententiae convenit. Nam inesticinno maior indignatio. Sod vertit
383쪽
Sectus flagellis hie triumviralibus Praeconis ad fastidium Arat Falerni millo fundi iugera, Et Appiam mannis terit, Sedilibusque Dalignus in primis eques, Othone contemto, Sed et lQuid attinet, tot ora navium gravi Rostrata duci pondero
Contra latrones atque servilem manum,
ora nee pro vertit in te, nec pro rertit a te, satis Latino dicitur, minime modo tam ambiguo. Diceres potius signiscaror indisnotio mutat colorem, qui est in ore et vultu, ut Acilicet euntes furore pali eant, ruhenni Aim. Latinitas sero Oxigit: orertne orti tithue et htie euntium Liberrima indionario. Hoc Metimensum lineri doloria drabant, ut cum Tacito II. Annal. 34. loquar. Eadem est varietas in Ovid. VI. Metam. 642. de Proeno Ityn seriente: Noe etilium sertis. Ubi IIeins. aristit ex IIS; Glureanus fer. tie interpretatur. Phaodrus IV. II. Coelo reeepetis propter viritilem Ner.ctiles, Quum stratulantea persaliatus. oee Deos, Veniente Pluto, qui Fortunne est inlitis, Avertit oeulas. Caussam quaesivit mire: odi, inutiit, illum. Maonus in primis eques. In uno Leid. via ua et eques. Othone contemto. Tutus et sceu rus. quod ad Iouem Othonis attinet. Non timens, non eurans, legem Otho-
despiciamque smoni. Tacit. II. An. nai. 34. Nee Urotii in obtemperariel in domum Cneaaris, spreto Pisone, ere a. Ubi vide Ernest. et Rulin h. l ad Sueton. pag. 348.
Tol ora narium orari Nostratal duci pondere. Benticius fatetur se apud neminem poetarum os naris invenisse, et eorrigit aeris. Ego elegantiorem l lectionem mihi fecisse videor hane: Tot aere narium striani Nostrasti cluei poniarn. Pondera navium rostrata gravit aere, meticum est. P dera ma ammolem indieant. ut Properi. III. l. 61 Annorum titis letu pondera Elatiartiens. Liv. XXVIII. M. Quinque. remis pondere tentietor. Curi. X. l l. Maonarum novium corpora. Virisi ilius V. Aen. ll8. vocat: insensimo e Chimnernm Urbis opus. Gomvitis Praeterna. pag. M. Mei interpretaturi in triumphum duci, devicto S. Pompeio, cuius Maena Tribunus suit.
At, o Deorum quidquid in coelo regit
in om et Priseianum quisqtiis. Lieotin antiquissima Priseiani editione sit quidquid rosel. Ego iterum in tam exiguo literarum discrimine magiΑ videndum censeo. quid loco ronveniat.
At, o Deorum quidquia in coelo, esu Terens et humanum genus. In MΝΝ. aliis loci rer restis: ot apud Dio.
384쪽
LIBE R. 343Tertiis ut liunianum genus i
quum IISS. praeseranti Benileius dicit quidquid esse molius, quo Dei si-inui omnes significentur. Ego propterea melius esse illeo quisquis. Nam non omnes Dei simul in eoelo regebant, sed Iupiter, vel unus aliquis. caeterisimientior. quisquis ille Deorum erat. Si praesero quisquis, praeserendum etiam reois. Quod quia in multis IISA.npparet, indicio est, in aliis exstitisse quisquis. Nam magis Latinum est quidquid Deorum restitis. Ut v. e. Minut. Felix Octav. pag. 254. qui uiuoiaemonum eolitis. Quia nempe inqui sititia oogitatur quicumque. Liv. III.
25. unee secreta que tia et quilqtitia Deorum est titidiant. Ubi, etiam non praemissa queren , scripsi et riaudiant. Ovid. X. Metam. i8. In quem Neiuimus, quidquid mortiale cretimtir.
comprensum limita eo li Suh Noton et Borean hominum sumtis. Sed alia in his versibu, mo impedit disseultius. nimirum quisqvis in eoelo regis fer- s. Huius loeutionis non eredo alterum repertum iri exemplum. Usitatae poetarum formulae sunt: Iupiter Deos et homines, coelum et terras, regit. Si di tit: Iupiter in eoelo resis, tantum intelligunt regnum Iovis coeleste. illud separantes a regno terrestri . cuitum saepe praesciebant alium, quam Iovem. Ilorat. III. Carm. 5. Coelo fontiviem eredidimus Iorem Reynnre, praesens Dicua hiis istir A tisitis Ovid. XIII. Metam. 842. Auspice
sim quian tiar non est hoe eo more maior Iupiter in eoelo: nnm ros rararrare soletis Nereio qtiem reonrare Iovem.
Cuius loci distinetio est mutanda: non e hoe eorpore mnior Imiter: in eoelon m vos fiq. Luean. III. at s. moritile sentia per Dimina tonitim Seiret ad.
lin. XXVIII. p. 4m. Multi negant
esse supercia potesta es in eoe o. Praecipuo ita loquebantur poetae adulantes Caesaribus, quando, ut est in versu qui Virgilio tribuitur, diriatim imperium erum estir hiabef. Iupiter in eoelo, Caesares terras restere dicebantur. Quod genus adulationis ita expressit Plinius Paneg. 80. Qua nune parte eurarum Ido solutusque sIupi. ter, reeio itinium raetit, postqvram te dedit, qui eron omne hominum stentia Eiee sua iuristereris. Sidon. Apollin. VII. Carmino 1. Phoebe, itimina eoelo, Si est hie terris. Calpurn. Eclog. II. 52. hune esto terris utine eos si riatia solum restniare fatebor. Titus apud Hegesi p. do Exeid. Ilieros. V. 4 l. Tibi me absolvo. uecumque in coeti potesttis es. Ego vulgatam Ioetionem in Horatio eorruptam esse puto itaque eorrigendam: est, o Deo. rum quisquis in eoelo restis, Terrea et humanum gentis. Iupiter in coelo regit, et eius imperium et potestas in res humanas etiam praecipue per δει- mina intelligitur, quibus mortales terret. Virgil. I. Aen. 2M. O qtii res hominumque Gemnqua Aeternis reuis imperiis et fulmina terres. Horat. I
Carm. 2. rubente Deaetern asertis Miseniatus cirras Terruit tirbem. Ovid. I Metam. II. utimnnaa motura tonitrua
mentes. XIV. 8 l . tonitruque et Lotire terruit tirhem. Valer. Flaee. II. mi. mortales mentes terror ostii, Iove tonante. Germanteus in Arateis eoeli terret sonitus mortalia eor . Arnob. V. p. Ita. Tor ensem illum sidera. et qui palli a nationes perteris rei et prosternit. Isidorus I. Epist. D.
385쪽
araepe ter a fulmine infesto quntie, Mentemiae nos rtis lynthus terret grare a. Restant nonnulla dicenda deprimo versu: As, o Deoriam quisqvis in eoelo reuis, propter interpretem Horatii, qui legens quidquid reoit, in eo
sibi reporisso visus est Tragicorum ex clamationem , mare melo eonfundentium, ut Iuvenalis VI. 284. unde et Plautina mare, terra, e iram, υν -- atram fidem. Ea neque ad loeum Horatii saetunt, neque ipsa bene exposita sunt. Si legamus qui siti id Deorum, puer tantum invocat Deos coelestes, qui in coelo regunt, non marinos neque insereos. Neque eadem est exclamatio : Dῖ nurris, coeli et terrae, quae: o mnre, eoeItim es terra. Nam tum Deos invoco testes. iuro per Deos, vel eorum imploro auxilium. No dieam
de antiquis Romani populi Quiritium
sermulis, qualos sunt apud Livium. vide vel Ovidium I. Trist. 2. i. DImiaris et coeli, quiu enim nisi vota auperstant, Solvera quassatae pareite membra ratis. Quinctil. Declam. VI pag. 132. Dὰ immortales, coeli, maris , inferorum praesides . ros solos haheo testes. Et in exsecratione apud Terentium Phorm. IV. 4. s. Ue requi iam omnes Di, Deae. superi, inferi. Mntia Memplis predant. Sienpud eundem saepe Di D se omnes, quantum est. Huius generis sunt illa
Quod iam Ari tophanes in Avibus
nem pricationem ita rotulit Tacitus IV. Annal. 38. Proincie socios, cives, es Deos et Dens ipans preeor. Ubivido Lipsium. A tali tuitur, ut di tam . exclamatione discrepat altora illa O eoelum et torra et mnret qua utebantur in summo doloro, d Iaerv. tione, indignatione, et stupore, Ne seientes quid accideret, quid dicerent vel iacerent. Plaut. Trinum. IV. 3. m. Mare , terru , e tum , Dε rostram suom. Terent. Adelph. V. 3. 3. Hei
mihil quia foetam 3 quid mam 3 quiuelamem utit querar 3 Ο eoeliam. o terra. a marin Neptunis Horat. Epod. XVII. O mare et terra' virdes. G. micus apud Athon. XIII. 34. ω γῆxat 3εoi. Cuius exclamationis haoeris osso videtur, ut, quae sentirent. hominibus significari posse non Putnti.
res. muri, terrae ot melo significarent.
Undo et illa Tragica, τυχtic γν τε κουρaνψ λέγειν, quae praeelare expOsuit Titius ad Nemes. Glog. IV. i 2. et Κ n. ad Corinth. de Dialeel. p. v. et Lontinuius, qui in hoc genere ve- sit in Vulchenariana laudabili studiosequitur, ad Eurip. Medeam M. Minus neeurato in his vorsatur Burmannus ad Quinctil. Declam. VI. 6. Superest, ut i eum Iuvenalis explicemus quom interpres Horatii, non recte -- comum, hie adhibuit. Iuvenes. Sat. VI. 282. CInmea lisset. et mnre e In Confundos. Haec vulgo ita interpretantur 1 prae indignatione exelames s
386쪽
Vultus in unum uio truces 3 Por liberos tu, si vocata partubus
intire et enelum I Quum tamen signis ni licet clames tantum, quantum clumares, si mare melo confunderetur. omnia miscerentur, mundus inteliret.
Nota e t elegans loquendi formulaeon radians miare coelo, pro dicunt, elanatini eonfundi. Addam similia quaedam loca, a viris doctis non bene exposita. Idem Iuvenalis Sat. II. 25. Quia tuterit Grneehos de a uisione
querentes Quis meliam terris non
miserae et mn re eoelo, Si fur displi. eetit Vorri, homiei niloni, Clodius oecuset moechos, Gellina Cetheo 3 Livius IV. 3. Quia est tundem, eur
etiam se terras miseeant, erar in me impetus modo pneno in senatu sit factus. negent se manthus temperaturos rio titur que denti nitent antrosaneliam
potestatem y Noe est : patrieti clamant coelum et terrius miseeri. Omnia perturbari. In re . simili Sallu tius II. Iugurth. 4 l. permiarionem terrae Posuit: Num tibi primum reperti sunt, qui rerum ororiam iniustoe pol tineunteponerens, moreri elotina, et dissensio eteilia, qtinsi permiatio terrae,
oriri remit. Quam omnium sere MSS. loetionem Cortius ita mutavit: permis-
eis eirilia, qtinat uiae Aio ferme e quod tacito consensu probasse videtur Rulin. kenius ad Sueton. Caesar. M. Sed disressio ter o h. e. hinitia multo minus signis l. quam ut velaementissima illa rerum Romanorum Perturbatio eum ea eomparari posset. Discessio enim terrae breviore spatio eontinetur , nec ubique sentitur. Permiatio terene est, Si coelum, mare et terra misceantur, et omnia in antiquum etiam redeant. Notum est illud Lucretii: Non Ai terra mari miseret. tur et mare enera. Virgil. I. Aen.
tonius in Nerone M. Graecum versum servavit: 'Eι οὐ Θαυονroc γtitit stiOἡτω πυρι. Ubi Torrentius loeum Sallustiiud partes vocavit. In eo, quod non omittendum puto. MSS. Guelsorb. lianc habet varietatem, ut praebeat: quasi
permis io terrne atque moria. Di cer. nudius igitur in posterum tres formulas e Di mraria et coeli, omnes dei neque . quidquili, qurantum Deorum est; et: Ο mrare, terra et eoeltime ei: Confundere, miseere terram et mare
Quid iste fert tumultua. In Franeh.
Per liheros te, si Poetita partubus
Lucina veris Dd te. Quod tu sori nolles liberis tuis, hoe ne sae liberiqaliorum. Oratio aptissima ad miseri. eordiam commovendam, ut apud Vir-
giliuin: Mit et mihi totis. Sed quid
illa: si neris pnrtubus adsuit Lucina m diei poterat nihil acerbius ad excitandam venoscae iram. Horatius tamen H. M. verba pueri vocat mollis Neque video cur turpe convicium puer
tribuatur, qui Canidiam nune pria inmviderat, neque de illa sando unquam
antea audiverat. Recte orat seminam por liberos, si haberet, non rectu Perliberos, si . quos haberet, essent Peri illius, non aliis erepti. vel suppositi nam reri et suppositi contruria sunt. Vido Ruhnk ad Terent. IIeant. V. 2.36. Itaque non recte Torrentius et Daeterius interpretantur: si modo nan. ter es, si modo liberos enixa es. ' Longo tamen melius quam homines uesthetici.
qui Torrentium reprehendunt, ipsi ni hil affdrunt. Brevi dicam. Scribendum est: si roentia parrubiis Lucintirentris nustiis. Nomon non ris in tali re non inhonestum neque supervaeuum
387쪽
Lucina veris adsuit, Per hoc inane purpurae decus preor, Per improbaturum haec Iovem, uuid ut noverca me intueris, uui uti Potita serro bellua 3 Ut haec tremente questus oro constitit Insignibus raptis puer,
Impube corpus, quale posset impia Mollire Thracum pectora; Canidia, brevibus implicata viperis
Crines et incomtum caput, Iubet sepulcris caprificos erutns, Iubet cupressus lanebres
Et uncta turpis ova ranae sanguine Plumamque nocturnae strigis
Herbasque, quas Iolcos atque Iberia
Mittit, venenorum serRX, Et ossa ab ore rapta ieiunae canis
Flammis aduri Colchicis. At expedita Sagana per totam domum
Spargens Avernales aquas Horret capillis ut marinus asperis
similia interpretes ad Lucas Evang. XI. 27. Cicero fortasse erat nimis iocosus, eum Hirtio. qui dixerat s. num a mntre derem mensibui in tifero Meum erae . responderet: quide atina in pertiti solent ferres' Ad eonioeturam partubus ventris iacit Catulli Carm. 67. Fia sum mendaei rentre puerperivm. Prudent. Cathum. VII. Quemptia tua nisi rimi lis protulit. Nerbiaque, qutis Ioleos. Verum est Ioleos. In Servianis ad IX. Aen. 587. legitur: herbasque qtitiai Colchos. Quue lectio primam eorruptelae viam ostendit. Similitor turbatum est in Manil. V. M. Colehidia et navi a arres
qui nertere Iolcho. Ubi in omnibus libris erat Colcho Hrammis adtiri Colchicis. Recto Seholi tuo dieunt: per veneficia incensis. Vid. interpr. ad Silii Ital. I
M. inneeensi sinorant altartatis iones Horret pillia, tit marintis . iasperis. In uno Mid. rapitius. Credo Horatii esse eupillos iaspersa. Amnt. ut alii poetae. tales Graecismos. Vir.eil. N. Aen. III. inhorruit armos.l Sil. Ital. I. 422. hirto Horrescit an eat dorso. Ita cum Iliansio scribendum pro anetis quod etiam suadet
MSS. lectio A vita. 4 ριιν - apud Graecos semper sere eum accusativo
XXII. II. Horrens eapillis ue mari.
ntia asperia Eehinus, arie rer a mei.
388쪽
Abacta nulla Veia conscientia,
Ligonibus duris humum Exhauriebat, ingemens laboribus, Quo posset infossus puer Longo die bis torque mutatae dapis
Aut eurrens aper. Currens nonost Horatii. Apor enim iratus capillos horret, et restitit adortis. Veteres Seholiastae interpretantur: currcns, rens. Bentleius putat furena esse Dintius variam lectioia m. quam interprotationem , et inprimis laudiit coniecturam Hein ii Lotirens. Ingenio e Pro secto. Sed si dixeris nprum Gur tem, non simul intelligitur ira, quod propter horren es e illos necessarium est. Echinus semper horret, aper tantum vel praeeipuo eum furit et in
hostes sertur. Cristia tum eurrens quam furens esse interpretationem sincertio vocis, eamque suisse: nul rtiens raper. Est ruens, eurrens, furens, uμενος.
quatur pro mo Donatus ad Toroniti Adelph. III. 2. 2l. Buere est toto corpore uti ad imitellendum: quod sa-ciunt, qui, ipsi praecipites . alios pro-
Adelph. IV. 2. ll. Dixit irretine.
tam inam do eo, qui pugnaturus sit, aut tamquam de stie. Ahnera nullia Veia conseientis. Commentatori Quae nivilia eonaeientiti iamniosietis tihim poterat. Ego primum
dubito an Latino dieatur: conseientia illum a malefietis tibistit, pro retinet, deferret . caeteris. Tum addendum erat tale aliquid a mni fetia . a serieribus. Denique nomen Veiae. h. e. multoris Veiis Fatisne, mihi suspectum
est, ut suspectum esset Ariminem .
nisi sequeretur Folin. Alia ratio ostin nominibus Grn is, Leshin. Delin, min. Pilio supra osse eorrigendum: E pedi a SDotines. Hie autem: Ae Aelia nullti Veia eonseientis. Canidia iubet et Sagana horret, at Acta intorea humum pxhauriebat. At vel defenditur per mutatum tempus exhGul rirent. Aere est nomen servile. Notissima Mese, Neronis liberta. apud Sue. ton. 28. et M. eum Aete conetibines.
Ubi in plurimis MSS. te obatur neciti vel actis, et OudendOrp. sero malebat Aetn. Et ita Romani offerro solebantistiusmodi nomina Graeca Poetae saepe terminationem Graecam servarunt, ut
Helene, mrope, quod syllabue quantitas postulabat. licet Etiropn etiam produxisse videantur in ultima, vulgo tamen. ut in Arta, corripitur. AemVein, ut milia Ariminensis. Mulier autem dicitur nul in conscientin . ut
Folin m euine tibidinis. quod idem est ni ine n naeti a libidine. I. C. Scaligor VI. Poet. p. 82u. Sonus quam . quam dispar temporibus, tumen idem plebeius. Non serebat Sealiger repetitam in stio quater literana n. Cursorobat in Viruilio III. Geore. 2is.
Pnseitur in Dan n sura formosa iti nen' Sonus iste optimis poetis nondi pilauit. Quare interpretes sine Gussa eo offenduntur. Ostendi ad i. I. Vir. uilii ita Mnemosyne Leidensi.
emori sprern D. Unum e MSN. immemori. cum glossa: inuigno me
389쪽
Quum promi ueret Ore, quantum ex Stant liquii Suspensa mento corpora:
Exsecta uti medulla ut aridum iecur Amoris esset poculum, Interminato quum semel fixae cibo Iutabuissent pupulae. Non defuisse masculae libidinis Ariminensem Foliam, Et otiosa credidit Neapolis Et omne vicinum Oppidum, Quae sidera excantata voco Thessala Lunamque coelo deripit. ΙIic irroscctum saeva dento livido Canidia rodens pollicem,
Quid dixit aut quid tacuit 3 O rebus meis
Non infideles arbitrae, Nox et Diana, quae silentium regis, Arcanu quum sunt sacrat ne, nunc adeste, nunc in hostiles domos
Formidolosae dum latent silvis serae
Elaeetn uti medulla. Hoe habent MSS. plurima et tintiquis ma. In aliis
rat eae in , quod, ut antiquius, Benti. mutavit in exesti, probatum a Vale .
nario ad Catullii Elegiam p. 95. An.
notatio Ileinsiana, plena lectissimis Oxemplis, est in Adversar. p. 559. Eoo. Sed medulla Mean vel eaehrausta noni, test accedere poculo; quia non exstat, sed evanuit. Venos o aridam modullam si aridum ieeur ex eor ronecati fame pueri exsectum, sumtum, eolligebant. Urobatur puer siti et sanae usque ad imus medulla A. Iste ardor in medullis mortui aresaetis remanere putatur. Vide Gestierum. Haretra, ut Sonera Medea 732. misee qtie e Diamentia aves, Moestistae eor hubonis, tiene atriola Easecta virae Discera. Pro sane etho in Voss. er . Et otiosn eradidit Neopolis. Conina. Cruq. quieta, minus ciariosti. Quia reetium stibulosia diciti est, quod a re-btia stravior ua eneraret et 1nhtilis
indutioeret. Ubi legendum est nimia ori N. Forte respoxit. Silium XII. al. Neapolis, hospita Muris Otia,
et eaeemtum curia ortivior ratia neEum.
Otitim autem, ut ait Curtius VIII. s.
gerendia rumorihus natum est. Ita
Augustus appellabat cirrρaγοπολιν , vicinam Capreis insulam, ut narrat Suetonius u8. Conicita rodens pollirem. Saga sngitur longis unguibus, et ob foedita. tem eo oris, ct qnod unguibus expediunt, quae alii serro et cultris. Vid. Groia v. Observ. I. 23. Aretinn quum sitin auerti. MS. V K. stin . Formido sane dum infens auris ferae. Cretio ordinem horum versuum a li-
390쪽
,enem, quod omnos rideant, udulterum Latroni Suburanae clines, Nardo perunctum, quale non persectius Mono laborarint manus.
Quid addidit 3 Cur dira barbarae minus
Quibus superbam fugit ulta pellicem, Magni Creontis filium,
Quum palla, tabo munus imbutum, noviam Incendio nuptam ubstulit 3 Atqui nec he a nec latens in iis puris Rudix sosollit mo locis. Indormit tine is omnium euhilibus Oblisi e pelli M. Alii alii solutus ambulat veneficae
hrariis osse turbatum, sic restituen- Latens in asperis Rodir ff. iit mediam: Noae et Dinnn. et e silensium t Deis. MS. V s. lnrint. Supra po-rmis, Aretina qtitim sunt onerae For- situm latrene. Mox in Meis mi inane cum intene sileia ferae, Indormit tineris omnium euhili. Dulei sopore innotii e e retine, nune bias. De explicatione horum vorsuumn sto. Huce pertinent ad noctis taci- l misere torquentur interpretes, quaturnae descriptionem. quando Diana tuor fore modis dimetiliatos expedire silentium regit, rori ne per amica ai- frustra conati. Addo quintum , qui en in Lianae. In vulgatis hie ordo ost simplieissimus: PVarus dormit in verborum evit: MO Nox et Diana. quae unctis ot sordidis cubilibus omnium nocturno tempore Iuces, nunc adeste.ipellieum , Oblita mei. ' Hoc voluisso Dum serae in silvis latent, et nox est i puto anetorem . sed minus bene La- intempesta, canes latrent senem.V Quae t tine expressisse. Si versus deleas.
minus meis procedunt. sententia totius orationis saetii or- Senem adtil erum Lestrent Stihurn- dino progreditur. Quid Meidit ' Vanne etines. Frustra emendarunt seni rus non ad me redit. Num venona adultero. Nam Latinum est utro M. mea minus valent' Atqui nihil oblita nona. ut Graeciam υλα rus γ μοντα. sum, quin ea sacerem quum maxime Plaut. Poenul. v. 4. 64. Elin m mo i Valida. Abi iam scio. Liber est et motie infrons enties. Vide interpretes defenditur contra vonetia mea earis ad Gellii Noct. Att. VII. I. The erit. mine scientioris venesimo V Iam in V l. 29. Valeken. in Praesui. Epist. terpone xlossum Indormit unetis. in . Phalaridis, editionis Lennepianae. Pro te osuisti tenebras et obiees. Glos. Stihurtinna MAS. V s. stibiarhianne e sam appellavi. Ea ex his verbis ut et Priscian. pag. 1052. et latent, orta videtnr: Meum amorem nonem datum tamen in Infrent. eurat.