장음표시 사용
71쪽
luerunt prehensionem potius speetari: Tondui. ουε Praeven. Par. I. caP. 9. Quorum quidem opinio mihi rectior esse videtur. Frustra enim citatione al- er Judex praeventus dicetur, si hic in custodia vel vinculis Beum jam habeat, non dimissurus eumdem nisi do innocentia constiterit. Sed si nullus Judex Reum prehensione praevenerit, hoc Casa prae-yentio per ei tritionem quoque fieri poterit. et V. Nonnullae irπonuntur . et enucleantur quaestioneε. 3. Atque ex iis, quae de praeventione hacte
72쪽
nus dissoruimus, eommodo intelligitur quid statuendum, si in confinio erimine , puta caede, patrato utriusque torritorii Judex de ejus cognitione instituenda contenderet. A am hoc quoque casu praeserendus ille, qui occupaverit in Beum inquirere , seu qui alterum praevenerit; siquidem nullo certo indicio, aut argumento eonstare potest ubi infiicta plaga, et cuius in territorio eaodes sequuta. Ut enim bene ohservat Matthaeus, ad Lib. Dis. tit. 13., c. b. n. 6. , varie jactantur morituri, multique cum morte vehementius luctantur. 2. Proxima huic est quaestio de crimine in est rius territorio inchoato, atque in alterius perfecto. Ac patuit Interpretibus in hujusmodi casu utriusque territorii Judicem cognoscere posse. V. BOSS. tit. de For. compet. num . ita. crimen enim heto eo pium , illio absolutum, utrobique factum recte di,
citur; cum noqusat illud in partes dividi. 3. Quod si quis eaedem, exempli gratia, sua in Provincia fieri mandaverit , in alia caedes sacta
sit; vulgo tradunt Doetore eo casu locum caedis Antum, non etiam mandati esse spectandum. Sed haec sententia valde displicet paulo ante memorato
Matthaeo , lso. cit. n. s. qui vult utrobique tam in dati mandati, quam in factae caeliis loco eriminutem persequutionem institui posse. Etenim qai, quid Interpretes disputent Romani Iuris censurae mordicus inhaerentes, vincere debet publica utilitas; ne dum iurisdiutione disceptu tur, e fagium Reo pateat, crimenque eius abeat impunitum.
73쪽
VI. De remissione Reorum. Saepe numero contingit, ut remissio fiat Re Fum; nempe Reus, ejusque causa ex uno ad alium Iudicem transferantur. Quae tamen remissio generae tim inter aeqnales, stimulque competentes Iudices necessitatis videtur non esse, sed officii. Quamquam
Iegibus alibi, alibi usu receptum , ut reliqui Jud, aes a loci, tu quo crimen commissam est Iudice requisiti Reum cum idonea prosecutione ad eam mittere omnino teneantur. Carleuat. de Iudic. Tom. Diit. S. Disp. a. quaest. 7. Quod constat recte , opportuneque fie ri: non solum enim quo loco Reus deliquit, in illo facilius validiusque crimen probari potest: sed etiam ex laedit ibi de Beo suiuendas esse poenas ubi deliquit, quemadmodum jam an, madvertimus II. ); ut nauior vis sit publici exempli, quod Delinque ut iam coercitione Intissimum latenditur c Lib. II. Gap. III. j. VI H. . Nonnumquam et ultro Magi stratuq Reos auditos remitta ut
cum elogio ad ejus loci Iudicem, in quo illos de-
a En qiiid cautum hoe snper re in Iaudata nuperrima
74쪽
.73 deliquisse compererint. i Quas quidem omnia procedunt eadem in Ditione, atque inter Magistratus, qui sub eodem Principe praesunt criminali iurisdictioni. Nam inter diversae Ditionis Iudices , etsi alter alterum requisierit, ut Reos in suo territorio degem tes aut ibi prehensos sub tuta custodia ad se mittat; inconsulto Principe remissio locum non habet, Bohem. Eleis. Iurisρ. Crimin. seci. I. c. S. I. 7O. sed ejits
solum iussu fieri potest; nisi solemnia hac de re pacta Summi utriusque Ditionis Imperantes inierint. Ne siquidem Rei alienam in Ditionem aufugendo ingenti cum publicae salutis damno atque periculo meritas poenas adeo facile possint evadere, solent inter finitimarum presertim Regionum Principespaeta intercedere de graviorum criminum Reis , qui alterutrius Ditionis finibus potiti sunt, mutuo remi tendis. Tunc juxta pacta conventa etiam inter diversao Ditionis Magistratus locus fit remissioni Reorum.
VII. De Personis, quae Fori priςilegium habent.
1. Quae de Foro competento huc usque dicta sunt, toties sibi locum ridicant; quoties speetalis
fori privilegio Reus non gaudeat. Si enim peouliari
1 Iure Romano si Reus in ilia movIneia degeret, seri-Bebat Iudex ad Praesidem eius Provinciae , desiderans ut Reum
eram prosecutione idonea ad se remitteret. L.. 7. Pla. custod. et eri . Rcor. Quae remissio cum olim necessaria non esset, fieri tameu soleret , Constitutione Imperatoris Iustiniani ad juris necessitatem traducta est. Noveli. 134. c'. 5.2 om. m. d
75쪽
Hicilius Miigistratus iurisdictioni Reus ex privilogio
subjiciatur, non solum in civilibus negociis, set letiam in criminalibus causis; tune nequit is proorimine in alio, quam in suo speciali foro conveni-vi. Decian. TracL Crimin. Lib. 4. cv. 15. . a. Ao primo quidem Milites iuxta plerarumque Europae Gentium mores, Iegesque non solum in militaribus , sed etiam in communibus delictis sori privilegium habent, omnesque eorum criminalis causae a Castrorum Magistro seu Praefecto, vel militari Concilio peculiariter cognoscuntur. de jur. misit. priuil. cap. IIL S. V. Sed alicubi , qemdina modum nune apud nos iuxta Iuris Iustinianei ce suram crimina distinguuntur; et si militare quidem crimen sit, eius cognitio atque animadversio ad militares Iudices peculiariter desertar ; commanis V ro delicti persecutio ad ordinarios et competentes Magistratus spectat Nooeli. πια cap. 12. Heia autem observant Seriptores militem, qui in castris est, non posse extra vallum trahi, et ad alium Iudicem remitti; militemque in expeditione deli quentem a suo tantum militari Iudice puniri. V. Roςit in pragmat a. n. 14 de milit. Quod si miles Post Patratiun commune crimen missus militia suerit; non est ambigendum , quin a Iudice ordinario in eum animadverti possit.
3. Clerici quoque Fori privilegio potiuntur. Ita
que illorum criminales causae coram suis Ecelesiasticis audicibus disceptandae sunt, quibus peculiare ius inest in eosdem animadvertendi. Profecto aequi rixesse Videtur , ut qui saeris ministeriis tractandis Suot
admoti, Antistitum suorum iudieio animadversio-
76쪽
nique pectiliariter subiiciantur. Altaser. de aurisd. Eeries. Lib. 3. Cap. 3. Sed qiumad modi im canonici Iuris Interpretes monent, ut Clerici hoc fori privilegio gaudeant, clericalem habitum et tonsuram deferre dehentatque Ecclesiae sacri ministerii servitium praestarct iuxta nuperrimam Synodi Tridentinae sanctionem. Sess. 23. de Refr. cap. 6. De Studiosis, iis nempe qui Scientias liberale que Artes discendi gratia Aceademias frequentant, et in album Discentium relati sunt, neu non multo magis qui in illis publicum docendi munus pro tentui , disputant rerum criminalium Scriptores, an in criminalibus causis fori privilegio fruantur, eteoram praesecto Studiorum, Magistratuque Accademico conveniri possint. Sed bene probavit Matthaeus civilem tantum , non etiam criminalem jurisdictionem ab Imperatore Friderico L Accademiarum Praesidibus tributam fuisse. c Auth. habita Cod. nesssi pro tr. certe, quo I pertinet ad delicta in Accademiis patrata nee non ad ea admissa, quae Scholarium propria sunt;
nemo adversatur eorum cognitionem animadversionemque propriam esse Accademici Magistratus. Ve--m enim vero tota res a moribus pendet, variisque
institutis ibi vigentibus, ubi Accademiae florent. 5. Tandem sere ubique Aulici, qui scilicet Primcipi famulantur , eiusque sacrae personae peculiariter inserviunt, ceterique qui ad Principis familiam, domumque pertinent fori privilegium habent cod. lib 1 a. tit. 5. leg. S. V. Perea. in tit. Cod. de Magistr. o c. γN am in omni civili, et eriminali negotio illius su sunt iurisdictioni, qui Principis domui familiaeque Praeest: quod ides consultissime recesum, factiunquod a
77쪽
est; ne qui Principi ministrant ad communia Tt
Bun.ilia rapti ab ejus abstrahantur obsequiis VIII. An Forum incompetens prorogatione , pel litis contestatione fiat competens 7 solent hoc loco rerum criminalium Seriptores disputationem inire de prorogatione jurisdictionis, quam Nos quoque , ne a recepto eorum more discendere videamur , cursim attingemus . Jam vero prorogatio , tit illi docent, est iurisdictionis extensio ad causas et personas, in quas iurisdictio non competit. Bocer. de iurisd. cap. 7. n. 4o. Recepta autem Sententia est Iitigantium subjectione , nempe consensu etiam in cri minalibus causis incompetentem Iudicem fieri posse competentem. Sed oportet ut Iudici, in quem fit Prorogatio, publica non desit potestas criminales eavisas cognoscendi. Solus enim privatorum consensu S non
potest sacere Iudicem eum, qui nulla praeditus est criminali iurisdictione. Barbos. in Leg. 1. Dig. de dic. artic. a. num. 22. Quod et locum habet si iurisdictionis prorogatio ex litis contestatione oriatur,ci qua etiam tradant criminales Scriptores prorogari jurisdictionem. Quippe litis contestatione nequaquam. iurisdictio ei tribuitur, qui non habet; sed iurisdictio illius, qui ea iam pollet ad causas personasque P0 rigitur , in quas haud competeret.
1 Non ea omittendum, quod motas observat mer. Crimisae for. commeen. m. I. aeIlicet non aliter ita Foro lotum habere Iurisdictionia prorogationem in criminalibus causis, quam si a crisatione intercedente res aτatur: nam quando per inqnisitionem proceditur, Prorogatio non valebit; nisi Iudex competens atque dia ius --utiatur, vel saltem uoci viastet.
78쪽
De prehendendis , et exhibendis Rela. I. Cur, et quando prehendendo Reo sit locus ΤII. Quae induta prehensionem praecedere debeant. III. Quando Reus capi possit sine praecedente infodi
IV. In quibus Delictis prehensio locum habeat. V. An occissi fugiens Reus, aut resistens Amari toribus possit 7 VΙ. De Reo praesente. VII. De Personis. VIII. Utrum a deereto Judicis prehensionem decem. . nenis possit appellari ΘΙ. Cur, et quando prehendendo Reo sit locus 3
uoties de admisso crimine eonstat, et eiusdem auctor aliquis arguitur; tuno prehendendus ille est atque exhibendus, ut summarium de eo habi atur examen, atquis ut tandem speetalis in ipsum inquisitio institui possit. Ae constat inter omnes civilium rerum Scriptores a iure puniendi, quod inest Publicae Potestati Lib. II. cap. III. ἔ. VI. , ius manare prchensionis illorum, qui legitima patrati delicti suspicione laboraverint; ut custodiantur quous-
79쪽
que investigata, compertaque m seu laeti veritate damnentur, vel absolvantur. V. CL Lampred. jur. PubL Unio. Par. II. Cv. 3. I 13. Etenim sine hoc altaro ius illud puniendi, quemadmodam nemo non intelligit, inutile sere , ad prorsus inefficax foret. a. Sed non temere audices prehensionis iure. quod exercent, utentur ἔ nee suo nutu quempiam exhiberi prehendique mandabunt; sed certis quibus
ii, quae testibus productis, vel aliunde confirmata in actis reperiantur. Quid enim repugnantius civili libertati. quae postulat. nihil quemquam ferre debere quod sibi non sit iure patiendum Protegom. I. I. ; quid communi quieti et securitati e sitialius, quam nulla intercedente. legitima suspicione posse Judieos sua libidine cives in criminale Iudicium T Pere , 13 carcerique manuipare 3. Atque ia eo magis
cavendum Legibus, sanolendum esse videtur; quo tertius constat moribus nostris vel solam prehensi
ca) Hoc est fundamentum civisis libertatis , cuiust Angli vis
dentur esse stridiosissimi. Ac nemo certe inter eos licet infima sortis homo, Μagistratus arbitrio preMudi. et vel sola Iudicum suspicione in earcerem detrudi potest. Anglicis enim Legibus Iuculenti iame designatrix uon solum quando, et quibus ex carissis tamquam legitima habenda ait alicuvia Civis prehensio sed etiam euictimque prehenso νus tribuitur Suprema adeundi ribunalia . quae vaceleberrimi Mandati seu Statuti habeas comus cognosciuat atque desiuiunt, an legitima et vista fuerit prehensio vel non, an dimittendus sit prehensus , an potius fideiussoria cautio ab eodem requis renda. V. cod. de P human. , ou Ia IcGistiuion MnweraeLVII. arti habeaδ co Mε.
80쪽
nem vulgo agnomini3sam haberi, ear eremque multa familiae fortunis salutique prehensi incommoda aD serre. Ubi prehensio Civis etiam sine summaria pra cedente insormatione, nullis extantibus probatisque
indieiis fit; ibi pro ratione, pro legitimo imperio
Tyranni; dominatur; c V. Ethoi rarie, ou te Go νernem. Fonra fur la mores. Amsterd. 1776 , --ritoque quilibet civium de se ipso posset usurpare, quod lugen, cecinit Persius: Eheu quam est miserum timendo euadere semen III. Quae indicia prehensionem praecedere debeant. 1. Quae autem, et cujusmodi esse debeant Indigia, quibus concurrentibus Judex Rei prehensionem cernere possit, suse disputant rerum uriminalium
Scriptores. Sunt qui velint oportera Legibus indicia sigillatim definiri, ob quae prehensio locum habe-xe dabeat in singulis desictis; ne in tam gravi rogaidquam a Iudicum libidiae, vel imprudentia sit pertimescendum. c v. Lib. dei Delitri, a delia Pene I. AMA. Quost, ut ego quidem arbitror, optari
magis quam obtineri posse viditur. rion cnim faciis Legibus omnia recenseri, ac deSignari queunt delictorum indicia; quae persaepe variant, et in quocumque sese crimine vel in levisissima aliqua circumstantia immutuntur. itaque Ionge opportunior es: illorum doctrina , qui non aliter j iistam esse Prehen Sionem , quain intei cedentibus opportunis indicii; statuentes, concedunt tamen Iudicibus; ut iuxta facti circum tantias , personaram conditionem , crim