장음표시 사용
211쪽
Commentarius in Philoctetani. C0mmentarius in Phil0uietam.
pantia vix tolli 40sse videatur. Sed tamen hunc versum a1432 gravius discrepare, quam ille 1378 Satis apparet, qu0dillies infiniis dicitur hie certi et plures medici n0minantur.
Tum ut verbum ἐντυγχανειν cum genetivo ungatur, Iane contra c0nsuetudinem Serm0nis fit, quanquam n0 desunt ejus gendris exempla, de quibus diximus ad . 320- συντυχευν
σις' η κτι σις τι ς δόξL, Sch0l. sic tamen fieri p0test, ut ἐ=πίκτι σις idem, qu0d κτῆσις, significet; in dubi est acquisiti0 i. e. acce8Si quaedam p088088i0ni8', sive id qu0d ad ani parta accedit lucrum; es istini Seh0ner Zuge nn', Hari.). Sed neque quid Phil0cteta ante p088edi880 neque quid acquisiturus 880 dieatur, satis liquet aut inter c0mmentat0res e0nstat. Ν0n licet negare. 8 Verba per e pSa pectes, du0 880 dici, quae hi-l0ctet acquisiturus sit, ut unus mnium Graec0rum ptimus judicatus et ad manus medicas veniat et Tr a capta summam gl0riam famae adipiscatur'. Ἐ0 seeutus Seyssertius: '0ptimus', inquit, vir qu0niam jam habetur, dardam expugnandam Phil0ctetes arcessitur: huic igitur partae jam famae acce88uram pr0mittit Ne0pt0lemus et 0rbi liberati0nem et captae r a destias imm0rtale At si universam sententiam spectes, famam illam Phil0cteta n0ndum habere diei 0terat. Tum illud ipse optabat et pro lucr habebat, i 0rb liberari 4088et, neque de hac re cupientem m0neri pu erat. At ad inane, quam ip8 mptaret, Ἀτι σιν quanta ince0SSi0,gl0riae et fama dic0, ventura esset, si id qu0d ip80 0llet, in animum induxisset, ut arcu et artis suae per Graec08
212쪽
Commentarius in Philoctetam. Commentarius in Philoctetam.
277 adjuvaret tardam caperet, h0c unum erat, qu0 nolentem m0neret Ne0pt0lemus. Erg in praesens quidem et salutis et gl0riae κτῆσε υς expers erat; in ador amoenisset, et alutem paraturus κτησεσθαι 1ιελλε et gl0ria insuper pulcramaecessi0nem ἐ7πικτησιν acquisiturus erat. Neque haec ententia in his versibus inesse n0n 0test, i consid res, aepissime a Graecis eas ententia pariter adjungi S0lere c00rdinari n0stri appellant), quarunt inter se ipsis ea rati sit, ut altera alteri subjungi debeat est . 668). Ergo ut 08 apud
reclare navis labarum usi ragi creat uti velit, e08, qui civitati praesint, labarum suffragi c0nstituere', sic h0 l000Ne0pt0lemus h0 dicit: pulera est aequisiti accessi lueri), cum spui Samme gang 80m l. emte et ait u ad medicas
quod Phil0ctetae nimium tribui putabat, κληθένH ἀριστέc0νc0 ecit; at est 1425.
213쪽
278 Commentarius in Philoctetam.
tibus mala sua nuntiet M. 45), et scelera el0pidarum indignatus quos s0 avertit Eur. r. 741 multaque ejusm0di
apud p0eta inveniuntur, quae ad naturam et veritatemperabsurda, ad sensu ad 0l0res vel exprimend0 vel com-m0vend0 gravissima sint est ur Med. 125 αλλα νιν,
9). Hinc pro ὁλλ Erlardtius c0rrigit τοργα. Sed ha0 inc0nsiliis, put0, hic quidem jam sunt c0mprehensa. Brunckius sic: Quibus enim mens semel mala pr0genuit, ea ill08 0rro quidquid reliquum est mali 0cet. ad παιδευε optime
Commentarius in Philoctetam. 279
δεs ει κακά, Ἐu0m0din vel lacribenda vel interpretanda sit, magna dissensi est Atque Hermannum τἄλλα ita lare interpretantem: ceter08 qu0 circa se habent sin mgilaing), instituunt mal0s i. e. ut in mali est . . 1 σε λ ας
ουκ ἐπαίδευσον κακον Sequitur Buggiu8, qui ea, quae Sequuntur,
in σου et et ad 0e, qu0 dixit exemplis mal0rum principum
ab Atridis ipsis scelera timere Phil0eletam d0ceret ' Idem SchneideWin ita explicanti: 'denen min mal 080 Gesinniing Mulier 080r Thaten eW0rden, denen gielit dies Mulier die librige Thalen u 0se heran i. e. cetera instituit mala sive ut sint mala ' de ipsa quidem sententia assentitur 'qui
animi viti mali sunt, emper se mal0s praestant,' und. 3, at verbis his, qua sunt in c0dicibus ταλλα rere δευε κακύ, hanc sententiam negat 0880 significari, qu0 grαιδεύειν cum b-jectis rerum, quas V0cant, abstractarum jungi nequeat 'also ect u σπαιδευειν ir man te tWas andere finde ais
214쪽
gu inem BoseWicht', h. e. quibus semel mens ipsa sivo rati mal0rum mater acta est. in ceteri 0mnibus, quaecunque agunt, mal08 efficit mens vitiis c0rrupta . In hac interpretati0n primum n0 80lum explicandi causa adduntur n0nnulla, ut 'einmat' semel), 'de V0n lim verubten', 'Hand- Iungen', sed etiam alien' 0mnibus), qu0d ut ad sententiam prope neceSSarium 8t Rei8h. ann0t crit. nisi p0tius cum Haridano c0dice in ταλλα requiras ita, cum n0 sit in verbis, laris assumere et ad sententiam explendam adhib0re vix licet. Mihi quidem καλλα, levi adm0dum emendati0ne, scribendum videtur, h. e. si 0braei 0njecturam adhibstas κακους), et aliis in rebus malos instituit' dura nim est Moinehii 0mmutatio D τλη πέλη, aera ἄλλα - , infirmum ver Seysserti πολλα pr αλλα. Deinde etiam, D0braei 0njectura num necessaria aut pr0babilis sit, valde dubito. Nam
cum men mater rerum malarum distatur, nesci cur n0n eadem nutris sive educatri rerum malarum . . mal0rumc0nsili0rum cupidinumque malarum, ex quibus mala saeta necessari nascantur, diei 088it, prae8ertim cum eripειν alere)saspissime cum objecti abstract0rum jungatur T. Tay, φοβον, νοσον, id lexica), et pravae illae c0gitati0nes cupidinesquen0 repentinis quibusdam causis riantur in animis, sed rovera ab anim semet 0rrupto et sibimet indulgente alantur et educentur, ut ipsae etiam sua quadam vi ut einerrant-Wichelun sallige raste' increscere et qu0dam m0d institui diei 0ssint est ratgium in recensi0ne Seyssertianae editi0nis, Z. f. Gymn. 1867. H. 848 . Accedit, qu0d etiam ipsa aequalitas symmetriam n0stri sero dicunt sententiarum etc0ntrari0rum 1 3 τν ρ, grat δε ει inter se relati ἀντίθεσις)p0scere et flagitare videtur, ut men8, quas res ut mater Farere, easdem etiam emicare dicatur, neque illa rater quidem mal0rum consili0rum malarumque cupiditatum, educatriae autem si nutrix hoiuinum ip80rum p0natur quae eum ita sint, equidem
Commentarius in Philoctetam. 281
Pac. 250 est Ant. 26 et hiribus Thucydidis ot Xen0phontis
terea ut a latinis es ea, quae scripsimus in ordis Τidshristsse Phil0l. 1874 h. 4), Sic a graecis aut aut durius mittuntur aut 0ngius petenda uni relativ0rum, quae dicuntur e0rrelata; est 1386 0. C. 25 sqq. τί a t κλῆ
jam Camerarius C0mm. in 80ph. 20l 'inc0gitantius in- euleata dieit, Brunckius ut interp0lata exeludit primum qu0d
Cavallin Commentarius in biloctetam. 4
215쪽
Philoctsita nisi is me0pt0lem nihil c0mpererit 0rum, quae ad Trdam gesta essent de illo autem 'arm0rum Achille0rum judicio Neopt0lemn in hac fabula verbum n0 secerit, deinde qu0d Macem etiam ante Achille in Ne0pt0lem 0rtuum cingi ex V 442 appareat, tum qu0d ipsa rati ab eleganti graeci Serm0nis e0nsuetudine abh0rreat. ac primum quidem illud argumentum arsurditus et Seyssertius refellere frustrac0nantur Qu0rum ille: 'ign0rat sane , inquit. 'Philoctetalitem de Achilleis armis riam, at indignatur, si omnin alii quam Ne0ptolemo danda fuerint, m0n tributa esse Ajaci'; quasi n0 aperte Philocteta de arm0rum judici0 inter Maeem ρt Ulixen facta l0quatur et h0 ipsum ut a rati0ne sabulae alienum Brunckius reprehendat. Seyssertius autem cum lateatur. 'viti0sum esse, qu0d Phil0etet plura sciat, quam ei a Ne0pt0lem narrata sint v. 359 sqq.), tum addit p00tam non tam iblivi0nis vitii in tam J0nga trag0edia adm0dum
t0lerabilis accusandum videri, quam de industria admonuisse audientes, aliquid a se qu0que seneetiit - 1i88 enim ad-m0dum grandem, eum haec scriberet dandum fuisse' quae magn0pere mir0r eckieini Ars, 102 verissime disputata videri mihi quidem h0 et senectutis viti oblivisci et m0nere se blivisci' 0phismatis illius, qu0ὶ mentientem v0cant, simillimum videtur. Nu0d ver dicit ipse echleinius his, quae de arm0rum judici dicantur, in p0eticam veritatem nihil peccari, peceatur sane, si quidem stat illa lex sabularum, ut et pes et caput uni reddatur sermae.' 0rtuum autem Ajacem jam ante Achillen v. 12 dici fuisse, odeuim alterum est ex iis, quae in his versibus Brunckius reprehendit , 0 injuria rhardtius negare videtur; sed tamen si quidem Ne0pt0lemus paucis diebus p08t 0rtem patris et ante ejus lanu Tr am venit, et Max, cum ille arma patris repetivit, jam m0rtuus fuit 412), 40c saltem recte dicere videmur, nihil temp0ris relinqui, qu illud arm0rum judicium fieri 40tuerit Butim ad h. l. i. Eventum autem judicii hoc loco 1365 M0rtis Ajacis eausam sireni euri apertum est;
C0mmentarius in hiloctetam. 283
qu0d nisi ita esset, quidnam censemus . futurum esses cur Ajax K ιος diceretur 3 - Neque illud non jure m0net Selinei-d0Winus Nauchius Iratg. l. α), illam injuriam, quae jaci illata dicitur, nihil habere, qu0d q0pt0lemum m0vere p0ssit qui in arma paterna nihil Maci plus quam Ulixi juris e0ncedat. Denique rationem ipsam, i 0 Viti08am, at tam0nm0lestam esse qui neget, eum et eadem res in v. 1365 raroὰς
s actum est, inferi0rem Ulixe judicaverunt et e0njuncti0nem in-80litam et asperam e0ll0eati0nem habeant. V. 1365. Ira, i. e. haec cum sa8tan ita sint, non tam temp0rate 8t quam adversativum tamen); es 1283 O. C. 1005, 14. - Sed in hac sententia, qua interr0gand vetatur tamen iturus es, ut ill08 juve - - , 0 dubit0, quin ut
216쪽
284 Commetitarius in Philoctetam.
d0celet. sed hanc causam caesura infirmam esse ad suspi
M. 994 Alterum i 00dem versu verbum at τοῖς reprehendi Hartvngm requiritque, quo gravi0 et magis orspicua 'tiri
accidat ut in eadem sententia λως de du0bus diversis sub
he tur ut illo loco Xenophontis quo paulo
sumus, se συναγαγεῖν αυτων ἀγορ&ν. - Certe m 80ysserti Cmmus numer0sus versus irati animi tanquam viati inpulsus imitatur' es ad 1304).
i i dui: ext patrem mortuum esse; est omissi
217쪽
Coiiiiiientarius iii Philoctetam.
V. 1381. ni Brundkium ita legebant tiλ' ὁρ 0, ut in re λ' pr0duci crederent a qua pini0ne utimantius n0n recessit; cst h. l. et 1304. Dind0rfii ptima emendati est. Scilicet eum Θ r0pter similitudinem pr0xima literaei excidisset, tib in tib necessari supplendum videbatur. V. 1383. Qu0m0d qu0nquam pudeat juvari lucrum facere γ' 'under. - Ηae sententia, ut his verbis rectissime Subjicitur, sic neque ad 0res Ne0pt0lemi 0nvenit est 49 βουλο/ιροι intid decui ἐμ ι&ρτεῖν si αὐον ὴ νικαν πικος neque ad re8p0nsum hil0cteta in v 1384, ex quo satis appareat, n0 de ipsius Neopt0lem aliqua utilitat agi, sed de ea, quam alteri asserre v0lit est Naueh. . Qu0d eum ita Sit, aut verb0, qu0d est tu φελου/ιενος, dep0nentialem i. e. activam vim tribui portet est euium aut 0dicum lectio aliqu0 0d mutanda est. Illud audacius videtur, licet 0-
dum adhiberet , sane pr0bari 0 p0test, cum 1384 illud tantum dubitetur, Atridis utilitas paretur an Phil0ctetae de0rum autem nulla mnin menti sat Qu0 ver Seystertius dicit et hil0ctetam pr animo su in de0s infesti0re, qualde diis dicta sint ad 0mines reserre, et 00pt0lemum 1 385 'missis diis ad err0rem hiloctetae resp0nsum suum acc0m-m0dare, istiu8m0di argutias, ne dicam ineptias, Summ0 0eta6 tribuere n0n decet. 'am de c0njectura echleini εὐφελου-
s Dc0ν, 'qui genetivus ab80lutus ubjectum incertum relinquit 1,h0e satis erit dixisse, neque acumine h0minis neque judici0 eam dignam videri. Sed quid sententia p0sceret, acute vidit
φίλοις, est 1386 h. e. quemnam pudeat amic0s juvare' est
imprimis in Atridas c ρ 0γέ ν Utrumque si mem0ria tenebat
Phil0cteta, Iane erat, cur quaereret, suam i. e. hiloctetae
in hunc sensum Verba e0rrigeret, neminem unquam pr0ceS-
ςγίλος Sed illic, ubi Oresta tamen utriusque et matris et
m acc0mm0datum St, hic n0n aptum est, qu0d id0m sibi sit Atridis e0nducere 'utrum tridis an mihi qu0F -' nequaquam Phil0 tela c0ncedit. Ceterum etiam illo lectras l0e scholiasta ciφελος pr φίλος legisse videtur, qua arrepta lectione in ann0t ad . . p. 266 insto 'φελος scripsit). Sed ad substantivum οφελος dativus neque implex neque eum rei 0 unctus satis c0nvenit; neque quidquam melius est, si mutare audeas, quam cribere λέγεις δ' Ἀτρείδαις εὐφελεῖν Ant. 560 ὴ sιοὶ τοδε utrum, eum h0 saeis, Atridas
218쪽
Commentarius in hiloctetam. commentarius in Philoctetam.
289 te juvare an me dicis' mena d ait dura0 Atridern entjons siler mig 3V. 1385. Tibi nimii im, quippe qui tibi amicus im, et orati mea perinde est. Seyisertius particulam πον, qu0d dissimulati0nis aliquid haberet, ab hujus l0e severitate alienissimam judicavit. At saepe o neque dubitati0nem habet neque dissimulati0nem, sed asseverati0nem hel visst aut admonitionem quandam ju), ut M. 469 u bd γ υτρείδ υς α ευνρύνοι ιι γλου ibdm 489 D. C. 1549 δ hcυς ἀφεγγές,
προσθε ror 'o x σ9 Esto qua in sententia quid est, quod
ut incertum significari p0ssit 3); l. 948 ισθα κ ai συ groi et sim . - Ceterum echleinii 0njectura cro 'rci sane callide iuventa St. V. 1386. Qui possis meus amicus esse , quem inimicis tradere velis γ' est 1364; l. 11.
bit, scilicet qu0d 0n tam ausa contumaciae dicatur calamitas. quam status, in quo contumaei fugienda sit. - Neque tamen absurde ipsis miseriis miseri ad 0ntumaciam efferri dicuntur;
subst. rLὶς socius e0mmune habeat an idem sit, qu0 σι LGU D Arrιχ υς, e8ych. , kr tuam, Curtius, Grieeli. Etymol. 4:te Aug. 675, in incerta relinquit. V. 1389. ακουν es 90i esto quidem te n0 perdam; at ips te perdes, qui, quid tibi ip8i 0nducat, non Videas. 1δω γευγε, qu0d Nauchius hic mavult, ut Trach. 1208. hil. 735, nihil est nisi non est Sane aut ebo vero estuaquam, . e. negationem tantum eum asseverati0ne hab0t adversati0nemus p0tius ad alterum quod affirmatur, relati0nem non habet. ιανυανειν intelligere, est Ar Ran. 95. v. 1390. Ego nescio Atridas', ad qu0 tu me allicere vis, me decisse', h. e. 0 igitur Verum est, quod dic0, indignissimis m0di m habitum esse ab tridis 3 in hanc sententiam responsum acc0 10dat Ne0pt0lemus. V. 1391. articipio repetitur id, quod antegre88um est, verbum finitum, ut saepissime fieri videmus, est Electr. 121 Sqq. ε 3 ιεν roθεῖ, ποθ' υν δ' υκ ἀξιο φανῆνcit. V. 1392. Ad eo αν ἰδεῖν e0mparant 1λιον εἰσορ υν 455.
Ut invitus Trojam caperet ἐχεῖν , seri vix p0terat. Et tamen quin tii vetus sit varietas, pr0pter c0dicis V ann0tationem εiν, ρ. ελθεii dubitari vix p0test. Nam si ille, quisquis c0 ecit ελθεὶν illam lecti0nem δειν c0gnitam habui88et, certe abstinuissetis e0njectura est r0legg. I. V. 1393. 00pt0lemus minatur se abiturum relicto hi-l0cteta, n0 qu0 fidem datam salter velit, sed, si Arte hic motu solitudinis injecto ad sanitatem reduci p0ssit est Schnei- .deWin Phil0l. IV. 668. De 0tentiali in interr0gativa ententia est 1395. - εν λόγοις verbis, est εν λιτοῖς precibu8 60. V. 1394. De futuro infinitivi 0st verba v0luntatis et facultatis est rueg. ad Thuc. . 22, 3 εδεν Θησa Di προ-rrέs φειν id. VII. 11, 2 o δυναί/ιεθ' a χρήσεσθαι 'die besten 8n', rueg.). Fortasso in latur et p0tentiali verbi δυνασθαι etiam valuit aliqua verbi, qu0d est ιέλλειν, similitud0, ut, quemadmodum πείσειν ιεHos εν, Sic πείσε Ῥυνησο/ιεθα est utim. quem secutus SehneideW in latur di 1 σοιιεθα causam 40nit, cur futuri infinitivus adhibeatur De λογοις - λεγω est 55. V. 1395. Duo sunt in h0 versu, quae critic08 Mnderint est Bergyli nnot erit ad h. l. SchnoideWin Phil0l. IV. 1849; 0nitet. Beitra geri. 457 Nauck., rit Anti. Seyssi, Bl ad h. l. 3. Primum enim particula tu quid sibi vellet, ob8curum erat, cum neque in his aστα ιοι et et cauSa ty) 0rum, quae ante dicta essent, ine8Se, neque exclamati0nemo ut 0nge ptimum est'. Matthaei neque superlativi exaggerati0nem quandam altra particules habere videretur
Cavanin Commentarius in hiloeteiam.
219쪽
Conimentarius in Philoctetam. Comulentaritis in Philoctetani.
m0dissimum est ad prius quidem membrum ιοὶ uis των λήγων λῆξαι ptime convenire videbatur, ad alterum σε αν
humana, si /ιο illuc qu0que trahendum esset, exsisteret Bergh. ap. 0nitg. . - is dissicultatibus ut subveniretur, Berghius versus 393-95 ita constituit: τί ι im δρι ηιεν εἰσήγ δε μογοις πείσειν δενὶ σο/ιεσθα ι δεν ζ λέγω, ωρα - ἐμοι ιιεν λῆξαν τευ λογων σε δε ζ ν, Ἀσσιερώην ζῆς, ανευ 09Tζριας . . quid igitur n0s sacere possumus si te quidem verbis nihil e0rum, quae dic0, persuadere p0terimuS,t0mpus est mihi quidem verbis finem sacere, te autem Vivere, ut jam vivis, expertem salutis. Hanc e0njecturam ingeniosam et commodam 8se nemo negaverit: quin necessaria sit, licet dubitare B0nitI. . inc primum in 1393 0ndici0nalem s0ntuntiam ab interr0gativa n0 separandam 880, multis exemplis Schneide nus probavit, cum h0 tanquam gravi88imum asserret, et γε particulam ob id ipsum additam esse p0st σε), ut, cur Ν00pt0lemus et nautae hs εις nihil jam sacere possent, in Ρhilocteta ipso σε causa p08ita ignificareter neque asyndeton post interrogati0nem placere BonitI. - quanquam si emendati Ουρα 'στ necessaria videretur, nihil cred0, facilius
negavit particulae υς 1395 eausalem vim tribui p0880 p0test, cred0, si statuas est Schneiden.), e0pt0lemi sententiam non ab80lutam et c0nclusam esse, sed hunc, cum dixisset 'quid est, qu0 nos sacere possimus, si tu quidem verbis nostris moveri nolis. Nam e0mmodissimum est nobis quidem ser-m0nem abrumpere, te autem vivere, ut jam vivis δυσχέρεια γαρ πολλη τουδε του φορηφιαῖος, 473 4 i 870, 890x 'cogitati0ne addidisse 'at hoc nec n0stra patitur humanitas nec
ipse Philocteta velis. am plane deliberativam vim 'Was solle rei thun γ' quid nos agamus est B0nitet et Seytari. p0tentiali tribuere vix ausim es 895 . - Denique illa dim-
cultas, quod praedicatum c στα ἐστι non ad utrumque membrum sententiae - δειοὶ μενοι Ia et, di xiv et c. - referri decet, ne in Berghi quidem scriptura nulla e8t; nam coeci εστι sto λι ξαι - recte dicitur, υρ ἐστιν σἐ ζῆν 0nitem, qu0 o ρα 'στι tempus est mutati0nem quandam ive transitum acti0nis habet, cujus generi in nihil est. Sed quemadm0dum, si in codicibus esset υρ ἐστι hanc lectionem ex m0re serm0nis graeci ita tueremur, ut est 6683, quae membra aut inter se subjungi aut separari deceret, ea c00rdinata diceremus i. e. 9ρ ἡ ἐμοὶ λῆξαι ευν Orco σε ἐευντα ἐν υσγιε est layd. ad h. l. et . . 10 19
220쪽
292 Commentarius iii Pliiloctetam.
i pl0rand perseveraret recte igitur, cum dixit ι μων - σθη, τῆς ροίας, addit αι γαρυιοι τεθρήν ται Praeterea hoc verbum ad Trriam tanquam subjectum reserre nemini, cred0m mentem veniet nimirum ab80lute sive imper80naliter dictum est: satis ploratum verbis est . satis verborum in plorando consumpsimus nox ruit, Aenea, n0840nd ducimus horas ra)Jam si τεθρήνηται retinemus, λόγοις quoquo tensendum est nam ut λογοι ad τεθρiuηται, Sic ad τε θρῆν ται Supervaca-nm est 00ις; cum J0σ τε ἐν τοι γοι est j 452 Scripturam γόοις rod ab iis inventam ess0 qui, ut scholiasta τεθρ/γνηται 0n de his, quae sunt in sabula, verb0rum qu0rsiis, sed omnino de iis, quae Phil0cteta pr0pt0r tinfris Trojam 80cietatem perpessus 08set et gemuisset, dici putarent est Nauch Ita enim explicanti πολλὰ δια ροίαν πεπονθας σίν, fieri 0 p0test, quin λήγοις absurdum videatur, quasi
verbis tantum, non re mala perpessus it.
θελε και ει τὴν ροίαν schol. In quo sallitur sin dubio sch0liasta nisi Arto omnia, quasta mutata mente sua eoptolemus dixit, in simulation et allaciis posita consemus Quod si Ita esset, ut 0 hic revera causam Grasteorum deserere et domum rev0rti c0gitaret, magnam partem et gravitatis suas et suavitatis, quae ex illa, quam dicunt, περιπετεία maxime
293 nascitur sabula amitteret. Imm ver in Summo periculo resv0rsari cogitanda 8t, qu0d, nisi Hercules intervenisset, Scyrum revertisset e0pt0lemus servataque Troja et de Graecis actum esset qu0d ipsum ne c0ntra fatum eveniat, in scenam 'deus' inducitur, qui dignum vindice n0dum expediat. -- De Versu ipso licet difficile sit invenire, quidnam ierit, cur caesura legitima post pedem quartum mitteretur, nam Hermannus in pers0narum mutati0ne, quae est p08 pedem tertium, causam vitii 0nen vix satis secerit , tamen quis n0 lectionem codicum retinere malit quam ex emendati0nibus ullam recipere; ex quibus Blaydesii licet longe callidissime inventa sit, tamen e c0dicum vestigiis l0ngius aberrat εἰ δοκει,
liberalis, cst 1068 d ipsa Arma sententia est 1006 εἶ ιλ δἐν
sqq. ἐν συχαίρ βάσει βύσιν αρμοσαι i. e. me0 greSSus aequa γεραον ἐς χέρα σευ/ι ιιου προκλίνας φιλίον δε ιὰν ita int0rpretemur: gressum ad me offirma h. e. ita pr0gredere, ut ad me annitare'. Praeterea haec omnia usque ad v. 1408 στεῖχε et et sine dubio in ipso r0surgendi temp0re actuquo dicuntur, ut de pr0grediendo 1403 sermo esse n0np088it.