장음표시 사용
201쪽
deSi praes ind. 0 ιατευ 0 pr participi legenti, qu0d40n nimis apte haec quaerendi steti ad illam caedis meditation0m
tanquam e0nsilium ut 0du refertur. Jam ita στευε potiusquam 3ιατευc0 legendum cen800, qu0d ita demum versus 1209 et 121 numer pare fiunt. V. 1214. hilocteta cum illa hi πατερα ιιαστευων, ach0r se avertere et in antrum gre88um dirigere putandus est. Tum ch0rus reo γας, inquit, qu0 terrarum abis3 Nam cur ch0rus hac m0tus particula ποῖ utatur, n0 videtur in ip8 Verbo sιαστευc Sati cau8ae 880, quanquam ita censet Butim. 'sto hic subjicitur verb0 φιατευειν b eam, quae huic inest, pr0ficiscendi n0ti0nem'. Cetroi a nami. ελθουν, ''Nauch.).
V. 1212-17. Qu0 metuit . ne pater m0rtuus sit,sallitur, est 1430. 0mm0de echi. γέ τοι scribit, sed Seyss.c0njectura γέ που n0n de impr0banda est, qu0d Philoct0tas nunc m0rs patris expl0rata Sit; se 1371. Hermannus in 1212 oc exclusit, ut 0ntinui tr0chaei essent, tu 1214 idem secutus 08 αθυος 08uit. Nec p0test dubitari, quin metrum sit tr0chaicum vel glyc0neum, quippe qu0d pr0pter m0llitiam ad querelas aptissimum, inprimi in ep0dis et clausulis stropharum adhibetur est Aj. 418 qq. El. 244 O. T. 1208. C0ntra anapaesti, sertissimi numeri, ad has quidem desperantis et mortem exspectantis hil0ctetae querela minim apti sunt; quo minus pr0banda est artungi audacia multa mutantis, multa tran8p0nentis, quo Ver8u 121 1 qq. in anapaest08 e08- qu non legitim0s redigantur reo γας - εἰς At δαν Ου
αθλιος et cet. . Neque Blaydesius in iis, quae varia c0njecit, ullam metri rati0nem sedit; qu0 ut retin0ntibus suspectam c0dicum lecti0nem liceat, certe mutantibus n0n licet. - De iis, quae dedit Dind. 0 πολ λου πατρι h. e.
255 V. 1215. ος γε, es 456. - βός liqu0r; Sp0rcheum dicit,
dativus ethicus est, uti C. 62, hil. 575, l. 665 . ituran0 sunt in sch0liis de his v0rsibus, qu0s quis neget multa habere, quae merit 0ssendant Ρrimum enim suo ut satis c0nStat n0 80lum Simul, una, juaeta Frope ignificare Trach. 1225 τοῖς δειοῖς πλευροῖς sto κυθεῖσα ibdm 545 το δ'
202쪽
genetivo ungi 0880 nullo ceri exemplo c0mprobatur; nam in Xen0ph. Anab. V. 6, 24 meger πρὶν δ' /ιου εἶνat αλληλοι legit, Menandri autem fragmentum, quod apud h0tium scribitur κνδη ci εστι του THτειν os os a scholiasta Apoll. Rhod. U. 121 ita e0nstituitur os ου τεῖ DTειν προρε- γένεθ' κ κορχη - Deinde σοὶ et8i, cujus generis sit dativus,n0n obscurum est, tamen tandit, qu0d nescias, quis ille e-cundae per80nae pr0n0mine appelletur. Nam hil0ctetam, qui
certe haec verba n0 audit est 1264, 1265 , all0qui h0rus vix satis apte c0gitatur, nec aptius nautas haec inter se l0qui statuas quamquam h0 quidem t0lerabilius judico; nam quod dicit chorus vel pars h0ri γε sit - 0 significat equidem quid tu c0gites ne8ci0, ego autem jam in itinere e88em, nisi et cet.' est 13 sqq. - Τum ut iteratum τειχc0ν στειχοντα nihil habeat admirati0nis, quem n0 illud offendit, qu0d ch0rus se Ulixen 'iros gradientem' στείχοντα et filium Achillis ad nos huc euntem' προ ηιιa δευρ' ἰον ra vid0re dicit Cui 0 mirum videri 088it, p0etam n0 aut uno et c0mmuni verbo ad utrumque subjectum Ulixen et Neoptolemum adhibuisse aut certe aliqua particula, quae eomitandi, simul eundi vim haberet os ου), ad alterum verbum usum esse Neque absurde laydesius os o e 121 ad initium versus 1221 transferendum c0 icit, sed quod Odi σσέα
Neoptolemum venire, sed c0ntra dici p0rtere, qu0d hunc praeire, illum cupide subsequi ex versibus 1222 sqq. satis apparet. Ad quam sententiam ne echleinii quidem c0njectura Uδυσσέα σπευδοντα τον ὐωχιλλέεος - δευρ' ἰοντα satis apta est M. Schmidtium h08 versus ita transcripsisse, ut hae, quas indicavimus, difficultates omnes sero tollerentur vid. ann0t crit. , nemo negaVerit eundem verba Sophoclis rostituisse quis audeat affirmare ses Naueh. Kritigeh0 Αn-hang . Quanquam multo minus Seysterti assenti0r, 0mnia se
rectissime habere, 0d νεcυς 1ιου non cum στείχων, Sed cum commentarius in Philoeteiam. 257Mὶ jungas sic jam pridem prope navem Sem Geundo.
negativa adh0rtati0nem aut jussum habet frequentius est situ
Hariungius qu0 dedit σπουδὴ ποθὴς est ur me, 14;Rhes. 85; at huic, qu0d est in libris, simillimum est S0ph. Ant. 231 τοιαυ, λίσσc0 λ νυτον σχολὴ βραδυς. V. 1224. λυσευν expiaturus, ut O. T. 101 φονέν φονον λέοντας, ubi Ellenditum irritum reddentes interpretantem n0n intellig0 quis enim caede caedem irritam reddere p08sit 3
cavallin commoutarius in Philoctetam.
203쪽
258 Commentarius in Philoctetam.
φεγιω; bd.1186-8 et infra 1234, ubi ex mente Ne0pt0lemi mi addendum est. - De 0risti participi cst Madu Bemerh. V. 1229. /έo n0vum . . indignum, temerarium, ut 554, 560, 784 Ant. 242 991; ur Med. 3T BL). V. 1231. Nauchius pro σπῆλθε τις pogo scribi mavult υπληλυθεν φοβος, cred0, qu0d in exclamati0n limitativum illud τις parum aptum sit. 0ntra quem Seyssertius: 'S0ph0eles quidem' inquit, 'hac a0risti Arma in trimetris abstinuit, quam n0 resermidasse uripidem docent Elmsi ad Med. 1077 et Seles ad i. 593. Mult pr0pius a Laurentiani scriptura videtur abesse εἴς /ι γε λθε τοι φόβος - stat 928 θαυ/ιύτο 3ι σπερχεται Tot particulam et ceteris causalibu8, ut γαρ et πεί, 0nfirmandi causa addi solere et cum τι excenties permutatam esse c0nstat ch v. 81 . V. 1233. τι λέξεις, cst 1204. - ου τί rent , cs 900.
in simplici interr0gati0ne, ut lat. Crit. 54 Α.
V. 1243. Quod jam utimannus conjecerat ἐν τοῖς legendum esse pro ἐν τοῖσδ idem post in L inventum est, sive illud ex ali e0dice sive c0njectura irrepsit. Iano multa
Commentarius in hiloctetam. 259
exempla sunt articuli in partitivis l0cuti0nibus pro p0rsonali pr0n0mine adhibiti, ut O C. 42 ἐκ δ et υν ιέtio ἐγώ, est Krueg. 49, 10, 6; layd. ad h. L); tamen cur necessaria sit
V. 1245. Nihil verisimilius videtur, quam σοφον est τἄδε in extromis versibus 537, 538 recte pr0pter ea, quae sequuntur, runckium in σοφὰ mutasse, sed prudenter Buu- mannus 'vulgatum, inquit, c0ntra regulam nullam peccat. Consermata sedul0 rati0, ut eadem auribus Arma recurrat . De sententia est B0nitg. L . 430 sqq. V. 1246. τὰ σοφὰ allida, astuta c0nsilia dicuntur, ut 431- σοφαὶ γνcηιαι, 440 ιυσσχὶ δεινος καὶ σοφ/ς. V. 1247. a)γε frequentissime rotativis sententiis vim causalem addit, est 1215, 250, L 23. - βλαβες scripsit Herm. Dind.). ne tribrachiis esset in tertia sede senarii; eundem ne haberet quarta sedes 1238 pro ἀνοστολε' Dind. malui H πολ.ῖν. Recte, credo, layd. 'the reading , inquit, is quit e0rreci.' - erm. EL 0ctr metr. 152 tribrachiam ex pluribus verbis c0nstantem recenti0ris trag0edias ab a 450 a Chr. pr0prium esse dicit in hil0et0ta a. 409 non ins requens est; est 1232. V. 1249 ἀναλαβεῖν retractare h. e. 0rrigere. V. 125 sqq. συν si δικαί i , in justa causa sive cum am stet justitia ' est M. 1125 συν si δικαί ' γαρ ιιθ ξεστιν
φρονεῖν - τον ον φοβον, ut in altercationibus sabularum
fieri s0let, n0 sine acerbitate ad φοβεῖ in vers 125 resertur est νους L 1023 1024, δίκη, βουλη bd.1041-2,1046 7 nsque tam terriculamentum' Blayd. significat, quam ipsum tim0rem, quem Ulixes e0pt0lem injicere studet, ut L 1110 σν κλι δ 0 'sama dicitur 'quam tu audivisti aut c0mmem0ravisti'; D ur. Hipp0L 113 1 ν γ ν Κυπριν h. e. quam tu mihi laudas aut 0mmendas' id Heraclid. 284. sintsintia igitur v0rsus 125 has est 'n0 time tuum istum terr0rem' h. e. non injicitur mihi ist0, quem tu verbis tuis mihi injici vis, tim0r' Brunck lare am mire te-
204쪽
260 Commentarius in Philoctetam.
helter vel maxime declaratur, efficitur, ut v. 1252 idem, cui 1251, Ne0pt0lem0, 0 Ulixi, ut si in La et B tribui p0rteat Accedit, qu0 v. 125 sqq. ubi lixes κεγίτοι sco,iu' autem ἐφυφρόν σας dicit sine χ0ntr0versia declarant Uluen matum esse, 00pt0l0mum repulisse minas. At hic Versus 1252, qu0m0d0cunque interpretere, 0 minas habet, Sed mariam repulsi0nem. - Sod si lixos nihil minatus est praeter ea, quae Sunt in versibus 1241. 1242, 1250 nihil M0pt0lem videtur fuisse, cur cum dixisse, τὰν χοὐ os τορβο φοβον, 0 addere QT id τοι σὴ χειρί etc. Acutu igitur Hermannus ad Vigerum 703 ap. Erlardi 1805 statuisse videtur, inter versus 1251 et 1252 unum versum intercidisse, qu0 Ulixes 80 quod verbis it t0tius exorcitus terr0re opp08it n0n 0tuisset, id manu expressumim et jam nunc minas repraesentaturum mstenderit si x0rcitum non times, at meam manum timebis', Herm. qui desideratur Versiculus ejus haec fere sententia tat ἡ περφρονουντώ- ωεχειρ βιήσεται,' rs). Itaque ut Nauchius, sic n0s intor hos versus lacunam ignificavimus, qu0d ut saceremus, maxime
Commentarius in hil0ctetam. 261
Wochlein. Ars m. 0ph. 39 sane' inquit, hiatus est, sed hic hiatus n0 verbis, sed acti0ne expletur; nam p0st verba Neoptolemi v. 1251 Ulixes gestum manus lacit manumque gladi admovet, id qu0d 0stea 125 sqq. aperte l0quitur' antiquam quidem sabula n0 ita e0mparatas esse arbitr0r, ut ad sentontias illustrandas ex aestu motibusque quibusdam, qu0s per80na secisse putentur, lumen adm0veri pus sit, sed ex orbis ipsis, et sententiae et acti ipsa quales ierint, judicari Ἀp0rtet; est ad . 893. Idom Nauchium mir0r,
basse, qua pr0bata illa c0ntrari0rum inter se relati0, quae 68 in φοβεῖ, τὴν σον φοβον, σὴν χειρι, mnis t0llitur; 0ntra in rogo etiam illud, qu0 Hermannus v0luit substitui, στρατον inesse recte dixeris, si quidem exercitu ὁ στρατος est, cujus terr0r Ne0pt0lemum Ulixes ab arcu reddendo avertere conatur inique haec quidem de ea, quae n0bis pr0batur, diximus sententia; restat, ut de teteris pauca disputemus.
nullam recipiant interpretati0nem nisi hanc, 08trae explicati0ni pr0rsus c0nsentaneam: ne manu quidem tua m0Vebor,
Ulixi tribuit cod. i secutus is collat Eur. Suppl. 1068
manu tuae, ut ita saetas.' At jur B0nitetius i. c. 447 , qu0d illo Euripidis l0c0, ubi objecto dativo per80na σοι adjungitur Farticipium, 'n0 40ncedam tibi hoc acienti idem ser est
205쪽
Commentarius in Philoctetam. Commentarius in Philoctetam.
263 atque 'n0 0ncedam ut 0 sacias , 0nsequi negat, ut infinitivus Ἀτο χραν ad verbum rειθο/ιοι app08itu n0 Subjecti i. e. ejus, qui πείθεται acti0nem, sed alterius i. e. ejus, cui concedat, Significare p088it, recteque runchii utimannique rati0nem ut 'duram et ineptam' dicit qu0d judicium etiam magis in artungium cadit, qui sine ambagibus verbo
πειθεσθαι Vim ab is pr0rsus alienam permittendi . committendi tribuit 'so erd teli dieses dein rinandisue nichi vertraun'; in n0tis p. 225 et 'anvertratin' et 'ubertassen habet) Neque magis ea rati pr0bari p0test, quam Her- mannus ed. H. 1839 et SchneideWinus est B0ntigium l. c. inierunt, ut versui 1251 illum pr0ximum p0nerent Ois. υκ αρα χρωσιν ἀλλα σοὶ bi που/ιεθα et tum demum e0pt0lomum sacerent haec dicentem: et δέ ni σῆ χειρι πεί- θηιαι το ραν Atque Hermannus quidem cum ita interpretatur ne credo quidem' quasi ad πείθos a pertineat ουδέ 'hoc esse acturum te 'qu0d ita usurpatur, ut adm0niti0nem
habeat, ns quis faciat id, qu0 se acturum stendat quasi quis autem eui0nice minantem irridens dicat sol das Wagst Dii doch nichil ), eam adhibet significati0nem, quae a verb0πειθεσθ a n0 aliena it i. e. credero alicui dicenti se sacere aliquid, ut lat. haedr. 27 C. t η πειθέ ιεθα αυτοῖς To Myγράφειν at ad hunc l0cum eam vim verbi aptam n0 esse,
Matthia in Ann0t. etsi hic quidem . 1252 Ulixi tribuit)
at ne te quidem re hoc facturum eredam, ut vim vi repellas', quae sententia neque cum pri0ribus verbis Ne0ptolemi in v. 1251 neque cum iis, quae sequuntur ουν ora Tec0σὶν et cet.), ulla ocietate c0ntinetur. Denique under v. 1252 pro
lemus cum plura velit dicere, ab Ulixe interpellatur. Idem
praesertim cum uterque ch0liasta in explicand utatur futuro
qua mire pr0xime dixerat χεὶρ δεξιαν et cet. cs i. c. 270. under Matthaei, Bl. cum hanc particulam utique ad ea reserendam censeret, quibus nihil p08terius dictum essos etiam pri0res versus ab ἀλλὰ Ulixi tribuit. Quod minus placet si quidem recte diximus B0nitg. l. c. 446 Ulixis, qui terror aliquid efficere vellet, minari fuisse, 00plalemi
V. 1259. Ad sanitatem overtisti. Qu0d si in p0sterum ita senties, Artasse lacrimis expeditum pedem habebis'. 0rum verborum c0 uncti cum artungi inepta videretur quodn0 lacrimaretur pedibus', pr Hat 3ιότ υν Scrip8it πημάτων, ut v. 504 χρη δ' ἐκτῖς οντα πνὶμάτουν τα δείν feci et po
206쪽
ἐστιν, υ ἐν ον λογοις fluc/ιεν, αλλα τῆ συνουσια πλέον. Commentarius in Philoctetam. 265V. 1273 ου τι ιν ν νυν, qu0d est in 0rentinis c0dicibus, cum in parisinis it ιη νυν n0li timere, ne nunc te saliam), defendi videtur exemplo l. 817, ubi sine varietate est Jalin
V. 1281. σεις, est 663, 1247. - βίον vita subsidium 931, est ων p. Η0m. Od. XIV. 96. - ἀποστερεῖν τε 931. V. 1286. Cis . . 211 ux δ' praσὸν Τπέρα aTευέων. Haud sane absurde Nauchius si ad 00pt0lem1 rati0nem trahit, n0n qu0 n0 Phil0cteta Ne0pt0lemum qu0que exsecrari et velit et c0gitet qu0 8i 0 ita esset, cur λοισθε p0neret, cum Ulixen adesse ign0ret est 1295 - cui jam ante diras imprecatus sit, nisi reddat arcum εἰ di ινὶ, κ&κέως θ' - νοις, 962), sed qu0d 0mm0d fiat, ut Phil0ctetae ad0lescens silentium imp0nat, prius quam ipsi qu0que male dicat. V. 1288. Qu0 in parisini c0dicibus est, oh aρ δευτερον, et anapaeSt Senarium c0rrumpit neque sententiam alis aptam habet. Neque enim verisimil est δι ὁ ἐποπταν 132)'s tanta ira in fiduciam tam celeriter transire' Buttm. , ut Ne0pt0lem arcum sterenti e vestigi resp0ndeat erg0 0n iterum d0lis temptamur. 0ntra illud, qu0 P0r80nus dedit et Hermannus, ciere δευτερον ad sententiam illud quidemiptimum 8t, at 0b id ipsum scrupulus remanet, unde tandem salebra ista in versum intrare p0tuerit', uum. Itaque Videndum est, ne cum ahesieldio et S0ysserti legi p0rteato γαρ δευτερον, qu0d et acile in υκ a c0rrumpi 0tuit
est 414 σι si εἰσιος; ἀώ miti La ἰ οἶτος, ubi librarius ex γ αρ ad similem literania aberra880 videtur, et 429, ubi pr0
Cavallin Commentarius in hiloctetam. 32
207쪽
γιιένους. Quibus verbi cum duabus rati0nibus explicetur φευδο ὶρυκας, ix 0test dubitari, quin pri0 illa explicati0,
diei et Ulixen, qu0d ab exercitu legati et turpi salisndi ministeri fungentes arcum sibi surripuerint. Tum a Ne0pω-lem m0nitus, ne Se 0dem ordine, quo Ulixen, habeat, hunc excipit 1310 12). laydesii 0 ectura τους reti TOP στρα-NO των . inclusit Specie magis quam re b0na est, qu0 certen0 h0 dicit Phil0 teta, principes exercitu ad arma mal08
ea lectio ab archetypo aliqu0 0rta sive id quod magi credo,c0njectura inventa ab aliqu0, cui idem, qu0 Blaydesio, in m
208쪽
268 Commentarius in Philoctetam.
80ph. it. 25. φυσει βοσι tita, j. 1301 Sed ἐκ φυσεως τινος βλαστεῖν nem0, cred0, praeterea graece dixit, neque hac significati0ne aliquo genere triri neque illa, qua vult Εllenditus, natura aliqua . . e patre, aliqua natura praedito τὴν φυσιν δ' 4δειξας ξ ης - αστες, hil. 1310 quali natura praeditus ater fuerit, it Itaqu0 scriptum esse videtur 1311 ἐξ d ν ε βλαστες, sed a librari ad cpDσιν acc0mm0datum, qu0d singulari ποτρος et χωδευς pluralisco repugnare videtur. at pluralis recte adhiberi diuit, ita ut imul c0gitarentur m 0res, a quibus per patrem Achillem genus e0pt0lemi ductum esset est Tu νδρων araθευν raῖς et 141. 142 Σισυφου πατρος est 17. - Omissum est Dad pri0rem genetivum Σισυφον, ad 08teri0rem adjectum est
χοιρ υ; plurima exempla apud BlaydeSium. - πατερα τονδειον,
quod est in libris sere neque numerum explet, quin e πατερα
ἀγρίαν ἐκ θείας τυχι ς, 19 sqq. - Ιpsa de hil0cteta et Chrys sabula maxime plena xstat apud hil08trat. Ic0n.
209쪽
270 Commentarius in Philoctetam.
utrumque habet i σος προ ν . AU/νου ἐνθα ἐνεζριβεν ρυση, ad hunc versum 1326 dubitat, utrum S0phocles numen an insulam dixerit; nam qui ad . 1326 ann0tet, νοσεῖς ἐκ
ad Hom. i. U. 725) D qua c0ntrover8ia Buumannus et acute et d0et judicasse videtur, pr0pri quidem et si rem a principiis repetas Chrysen nihil fuisse nisi c0gn0men Minervae τε ς χρισr i Ao γνας suisse, cujus aera vel Athenis vel aliisl0eis a serpente cust0direntur Her0d. VIII 41 οἰάουρὰς ἔνις, ον λέγουσι Ἀθλὶνοῖο φυλα- τλης Ἀκρoreotico ἐνδιαιτασθα ἐν se eoi, auch ad h. l.), 0 autem, ut in graecis sabulis saepe actum est est θαω Νίκη v. 134 , ipsum c0gn0men in nympham transiisse et ita fabulas a Minerva historia distinctas, cum iisdem tamen sere conjunctas pr0creasse. 'Fama erat antiquitu pr0pagata, as0nem in C0lch08 proficisesntem in itinere alicubi huic Chrysae, Minervae pin0r, omnium, qui lab0res Artiter exanclarent. 40cias aram exstruxisse eandemque c0nsili e0dem Graec08 qu0que adardam
C0mmentarius in hiloctetam. 271
βον Antig. 215; 0ph. l. 571, vi sotest tamen εἴς ὼν nalem vim habereJ, sic h0 l0c in c0dicibus ita scribitur Jς cum ἄν et 0 unctivo), ut ei particulae nulla earum, quas solet hab0re, significati tribui 0ssit. Quae difficultas omnino duobus m0dis t0lli 0test, ut aut 0va aliqua vis parti-
210쪽
272 Commentarius in hiloctetam.
autem Hermaunum sequitur c0dicum verba vid supra ita interpretantem 'serendum est, utcunque vivam tui ut inter-
commentarii is in Philoctetam.
In libris aspe inter se permutari satis e0nstat est 119, ubi item omnes libri Dro habent, cum sententia utique αυτος p08tulet. Accedit qu0 dem0nstrativum, cum p0situm Sit ipsum substantivum, qu0 dem0n8tratur, 1 Loς, minus nece8