Sophoclis Philocteta [microform]

191쪽

Commentarius in Philoctetam.

Neque verum est, qu0 dicit Hariungius, ἐχειν αἱ πινι m-nin n0 esse intendere in aliquem clam0m L. V. 829 et hujus sabulae v. 19 επὶ ροία τεῖναι βελ ιν tamen recto Nauchius m0nere Videtur, ch0rum n0n tam, ut alios exsecretur hi-l0cteta, precari, quam, ut ipSum ne XSecretur, deprecari. V. 1120. Nam mihi qu0que h00 i. e. salus tua c0rdi est; 0li amicitiam meam aspernari'; 0 cred ch0rum h0c dicere, sibi qu0que c0rdi esse, ne amicitiam aspqrnari velit Pliil0cteta cuinam enim praeterea καί id 0rdi fuisse arbi

In tr0pha ' indignatur hil0cteta in potestatem Ulixis

hominis inimicissimi et improbissimi arcum suum, d0num divini Herculis, pervenisse; qu0d tamen n0 lactum 88ep0steri0ra declarant V. 121 8qq. . V. 1123-2T Vae mihi, et, cred0, in spumanti maris

lit0re insidens me deridet, manu quassans meum h0minis miserrimi subsidium vitae, qu0d i. e. arcum, quem nemo unquam e0ntrectavit' βαστύ ειν φ λαφαν, Schol. ad . 657).

litus transfertur adjecti m canum, Spumans), qu0d pr0prie ad ioντου pertinet, cujus generis ad . 225 exempla dedi, Nauchius plura asser ad h. l. ut tiυκιπποι Καδμεico ἀγροιαί pr λεε κάππων et cet.); Ied Au0d idem dicit ad uolnon θινος tanquam ad unam n0ti0nem adjectivum πολιας reserri,

mihi quidem et minus verum et magis tanquam artifici08um videtur, quam vetus illa d hypallage d0ctrina vid Rudd.

pendens 'aliquo lit0ris l0e0'), ut SelineideWin et Nauchio placet, an ad ἐφηφιενος Vecti l0c reserri p0rteat Pa880V., ΕΗ.), dubium est mihi quidem haec rati probabili0 videtur. ut νῆσθαι similitudinem talium verborum, quale est Aragal-

Commentarin in Phil0ctetam.

um aut famulum significaret, requirebant. Itaque hic qui-d0m ἄγκονον scribi v0luit ap. rsurdi 1805, p. 278 seq.), cum et h0 vocabulum apud Hesychium inveniri et a Phil0- strato in c0n. p. 889 edd. Olear. Phil0ctetam θερήποντα

192쪽

Commentarius in Philoctetam. Commentarius in hiloctetam.

in codicibus legitur cio Lονι simillimum et deniqu0 ita in-s0litum est, ut a librariis lacile c0rrumpi priui8se videatur. Ersurditum sere recenti0res secuti sunt, nisi qu0d ind0rsus

laeta in manibus εν χεροῖν viri versuti jactaris.' Αι et

primum ἀλλ' ἀεὶ deinde λλὰ εἰ et ἀλλὰ εν scriptum esset;

tum n duplex esset praep08iti0, librarium L ετ ἀγκάλαις in

unum n0men e εν aptum mutavisse. At quod dicit Seystertius, qui ερεσσει tueantur, B0 videre nec tempus rei c0nsentaneum esse' scilicet pro praesenti futurum requirit 'neque ipsam remigandi imaginem in arcus usum, qualemcunque Velis, quadrare', primum Videndum St, ne ερεσσει laturum 880 possit est πελασσον 1161 et, qu exemplo πεσσει Suum tueatur Seyst. Aesch. ers 121; Doeuss.), deinde de re ex praesenti temp0r in futurum continue pertinenti laturum n0n est necessarium, tum pSum verbum ερεσσεσθαι, si ad ip8am tentandi et dirigendi acti0nem reseratur n0 ad alius aut umer0rum, SeΙΤ - jactati0nem), 0 absurdum videtur; neque enim ερεσσειν tantum de motu aut molimine pedum alarumve remigi alarum, g. cst Eurip. Ι0n. 161 δε προς θυιιελας ἄλλο ερεσσει κυκνος id Iph. Aul. 13 ἴθ', ρεσ-σc0 GO redda γλ ρα ιηθεν πείκεον adhibetur, sed etiam omnino movere, verSare Signifigat, ut 80ph. Ant. 159 ιντινερεσσευν con8ilium V0lvens, versans', qu0d echleinius Ars Soph. m. 56 c0ntra rati0nem suam, qu0 dicit librarios saepe verba in80lita aut audacter translata in vulgaria muta88e, cum Berghi ex λίσσc0ν 0rruptum putat. - Ergo ita interpret0r 'sed inter manu viri versuti semper verSabere.'V. 1136-37. Videns turpe lallacias et invisum h0minem inimicum; de ιεν ad id verbum, qu0d ad duo diversac0mmuniter pectat, n0 ad id, qu0d 0ntrarium aut diversum est, p0sit cla V. 1056 de τε et δε inter se permutatis est . 528 456, 441. V. 1138. Sexcenta mala ex turpibus d0lis creantem, est . 409 ἀναε ελλον ea ἐσο/ιενα, Sch0l. at, i cetera sana

193쪽

Coinmentarius in Philoctetam.

V. 1139. In libr0rum lecti0ne di aτέλλονια, os ἐφ risia ν-be sera sar DdDσσευς, dubitare n0 licet, quin DdDσσευς aut e gl0ssemate aut scribendi viti0' rtum sit, cum et metr0 repugnet. neque ad Sententiam aptum sit quid enim pus fuit in extrema sententia Ulixen n0minare, de qu0 ea, quae praecedunt, omnia dicta sint Henr quidem Stephanus rotis 1 - χανον νδρα Ne0pt0lemum diei vult, qui infinita mala inseri, quae adver8us n0s machinatus est lysses, ut videlicet Ν. dicatur peram suam turpiter lyssi c0mmodasse; at fieri n0n 0test, ut 0re Ne0pt0lem tam diversa ratione a v. 1008sqq. describat Phil0eteta Pr0babiliter igitur ind0rfius ζZευ parum Verisimile, qu0d nimis infirmum, Arndtii est et Nauchii o, ci hyiν ci cis ἐσα ουδείς nihil enim attin0bat eum aliis e0mparare Ulixen, qui omnium mal0rum cauSa Philoctetae fuit. V. 1140-3 dracto ἀνδρος ἐστι το ληθ ἐς ἐν κδειρεῖ

commentarius in Philoetetam. 239

ἀνδρος substituit ἀγαθου ἀνδρος n0 enim tam cred0, quidb0num virum deceat, l0quitur ch0rus, quam quid mim . . quid virum constantem et stravem. tqu hanc sententiam Axtii Philol. 1849 p. 574 et advigii 0 eetur του ἐν Iδι- ον εἰπεῖν 'qu0 ipsi justum videatur' ptime significari quis neget CD τ δ σψ δικπιι l i. e. qu0 tibi verum vel justum videtur, 80ph. l. 1037, et de dativo ibdm 226 O. T. 982-3 M. 942. Multo levius illud est, qu0 Arndtius c0njecit, ins ἐν ενδι αἰἐν εἰπεῖν Semper justa l0qui; 0nsert O. T. 1158 εἰς od i ξει μη γ 0ν γε τουνδικον , et rur8u pr0pe absurdum e hieinii τὼ l ἐν et δίκαιον ειπεῖν, si quidem vix potest aliud significare, nisi n0 justam sententiam pr0n tiare' non 'non justa arguere aut quid injustum sit dicere' . Nam Seysterii hanc Hermanni interpretationem 'viri est, quod utile est το D, cst ph. Taur. 580; meg. Gramm. II. 50 justum dicere et veram et ad rem, quae agitur, appositam esse quis assentiatur Platoni erte ac laicis n0n placuit justa et honesta utilitate privata aut 0mmuni metiri. De εἰ πονro Madvigius: 'genetivus,' inquit, necessario acc0mm0datur ad ἀνδρος, quemadm0dum accu8atios, cum dicas: νδρα χρὴ εἰπεῖν in οντα δἐ μν ἐρυσαι cum dixerit non invidam acrim0niam linguae pr0rumpere . Saepe p08tv0rbum finitum aut infinitivum ejusdem verbi participium ad similitudinem aliquam aut diversitatem graviter significandam adhiberi n0tissimum est; est l. 171, 122 ἀεὶ s ἐν ae ποθει ποθευν δ' οὐκ ἀξιοι φανῆναι; . . 1191 1192 τοσουτονοσον δοκειν re δοξαν ἀποκλῖναι Aliter genetivum in- tolloxit Matthiae 'εμοντος δὴ se τινος,' aliter denique universam sententiam Musgravius apud Ers): aequum est de vir dicere, quidquid in eo boni est: si quis autem secus dixerit ει ποντο δ ιιέν), refutare εξῶσαι lingua invidum virus; quae certe sententia in his graecis verbis inesse aut omnin0n0 aeri vix p0test. Multa praeterea antiqui0rum interpretamenta apud rsurditum videas.

194쪽

Commentarius in Philoctetam. Commentarius in Philoctetam.

241V. 1143. Si codicum scripturam sequemur, haec erit Sententia: ille unus ex multis stan anga, utvald ur ungas antal; χις irro πολλῶν συ/ιμ c0ν; 0 absurde laydesius: υgro πολΛυν a multis delegatus, est 6 ταχθεὶς τοδ ερδειν των ἀνaσσονrco ro; nec p0test dubitari, quin a, et et non0n raro permutentur in c0dicibus, est lectr. 112 Nauch. Jahn. sed tamen . I. ἀπῖ τολλευν ex numer mult0rum' non steriorem habet sententiam delegatus hujus mandatu . jussu c0mmune in amicos ad omnes amic0s pertinens h. e. amicorum c0mmune; lice, nullum praeterea exemplum inveniam adjectivi, Ru0d est κοινος, cum εἰς c0 uncti, tamen per se ipsa e0 unctio nihil absurdi habet; W sh0uid avo expecte τοῖς φιλοις, ' layd. auxilium paravit a vagabragi, vunnit). In quo cum is, qui mandatum dedit, si unus uit τουδε), 0 p0ssit alius quam Ulixes intelligi, κεῖνος Neopt0lemus intelligatur necesse est Brunck.) At cur hic absens,

ille praesens significaretur, cum uterque abessent, nulla causa

erat. Ergo haud temer emendavit, quisquis primu 00njecit τωνδε pro τουδε) qu0d si legemus, κεῖνος lixes erit et ne defendi, quem in omni pri0ri carmine Philocteta insectatus sit, quis n0 aptum censeat 3), ιδε autem iidem, qui pr0xime significati sunt, πολλοι, i. e. universus Graec0rum exercitu dicetur. - φθ/ιοσυνα, qu0d 08ychius proti interpretatur, quin possit et abstractam rem mandationem et e0ncretam mandatum significare, vix dubium est. Η0 arrepto BlaJdesius, viam viu0damm0d0 m0nstrante Musgravi qui τυθεὶς το εἶθ'/ιoσυνα - ῆνι σεν h0 jussus, prudenti administrations assecutus est dedit), ταχθεὶς τανδ εφη3 δε- συναν ita seripsit, ut IxΗ ιοσυναν accusativum, quem V0cant acti0nis, esse statueret Turnebus ex Tricliniano c0dice

ευφUιοσυνα arripuit, qu0d is, qui illud etiam p0st Brun hium et Ers tenet, utimannus ita explicat serm0nem ab omni duritia et aerimonia alienum hominis benev0li et infausta omnia reticentis; quae explicati jure a posterioribus relicta est. Gravissimum, cur haec scriptura vera Sit, argumentum asser metricam v. 1144 et 116 in e0dicibiis discrepantiam, cum syllaba εφη illic βοσκειν re8p0ndeat. V. 1146. 91 ea pr0 0, qu0d venand capitur villebrad , ut latine venatus vesci venatibus, Gell. et ipsum θι ρα in hiij. ab. v. 609; ur Bacch. 1121 φεροMε ε ορεος λι κ a

cum stiga i. e. fugaces, timidi n0 jam ex cubilibus vestris ad me appr0pinquabitis. Intran8itive adhibetur πελ ει 301, 1163 sit pluribus 80ph0clis l0cis Essendi. siturum

grελ 9, πελ est Artasse l. 49 et ur. Iph. Aul. 12 υδε φίλος ουδεὶς et ιελα ιιοι; 088unt tamen hae Armae etiam a1rελ co duci; de . . 1060 cs Nauch. 1875). - h0cl0 0 0 sententiae sunt qu0 eritici. Ac primum n0 licet negare in v0ce φυγα claudicare c0dicum Scripturam, in quacio γρ, qu0 sagiendi acti0nem, ut pura noda costaν, . T. 468 habet, cum appr0pinquandi actione c0njungitur. Itaquen0nnulli cum αυD antrum hil0ctetae diei sibi persuasissent, aut vocabulo πελατε transitivam vim tribu0runt aut hoc idem verbum ut 0rruptum mutaverunt Hermanni quidem hae interpretatio est: 'n0n amplius fuga vestra me ab antro me0

Cavallin Commentarius in Philoclistam.

195쪽

242 commentarius in Philoctetam.

ad 0s adducetis.' 'Scilicet si quae serae ad antrum ejus acce88iSSent, c0nspecto viro fugiebant rapse autem' arcu arrepto progrediebatur, quantum per ulcus illud suum liceret inermaunus, 1839J. 0ntra quem recte hoc sere monet Seyssertius, nunc quidem hil0ctetam n0 qu0 seras agitaren0n 088it, sed qu0 in antro su ab illis tutum 880 0n liceat, queri. Eaηdem fere, quam ermannus, Sententiam

m pr0pelletis. Alii autem cum d αιλίοις idem sentirent, universam l0ci Sententiam hanc esse v0luerunt: 0 amplius meum tugurium fugietis aut cavebitis; quae sententia, si vera est, n0 Sine audaci0ri mutati0ne restitui p0test; est avehitot artungi c0njecturas in n08tra critica ann0tati0ne. Qui autem Lia cubilia sive lustra serarum intelligunt, e0rum alii scholiastae explicati0nem Sequuntur, ut ipse, cred0, Her- mannus, qui te8te Seyis, in Retr. p. 16 Bernhardyi interpretati0nem probavit: 0n amplius igientes ab antro ad moaccedetis, alii si ουκετι in μνὴκέτι mutant et πελατε pr0 imp0rativo habent Canter et echi. Ars p. 4; at g υγαsιηκέτι πελ&τε qui n0 90tiu interpretetur 'cavete, ne serie

fugiend appr0pinquetis ahien e at i ykt k0mma in halan nar ', quam id qu0 certe vult eckieinius: n0 est jam, qu0 cum fuga i. e. timide et aut ab antris vestris accedatis'J. Nam 80ystertii quid sibi velit conjectura et interpretati0, plane n0n intellig0, licet ipsi luce clarior videatur:

de cubilibus vestris appr0pinquabitis. Mihi quidem cum ea, quae sequuntur, mnia de antro Phil0ctetae n0 jam ab incursu ferarum tuto p08tquam arcus prae8idi nudatus est dicantur, etiam a Diaci, licet pluralis numeri sit est οἶκοι, do uot, 310 4963, ad antrum spectare videtur praeterea, quid sententia p0sceret, artungium et Nauchium vidisse credo, de verbis nihil praestare ausim. De Verb0 πελύγιν cum accusativo uncto est 1163.

Cdiumentalius in Philoctetam.

ipsum rhythmum n0n 0llant, ut tr0pha et antistr0pha inters discrepent, haud raro fit velut ba808, qua V00ant, quattu0rc0ntinu0rum versuum 1124-2i ab antistr0phicis 1 147 50

discrepant. V. 1153 55. λ Γ ἀνω ν δε χωρος ενα εξουσίας

vetus, Elmst.). 0 primum apparet, ch0lia8tam Verb0 ερυ-κετο pa8Sivam vim tribuere, ad 0 autem fra agentis l0c0, ut Munt, referre. Sed ερυκεται h00, qu0d Vult ille, κατεχεται, tenetur, inn0hafves; a v0bis btinebitur, Camerarius 'in B08it gen0mmen d bellaiaptet', Schneider, n0 Significat, sed sistitur, detinetur, arcetur ii das, asthalles). ane voeis significati0n0 secutus Hermannus ad Vig. 230 remi88e, 0gligenter arcetur hic l0eus i. e. 08 ab eo arcemini), quem n0 metuetis amplius' de qua explicati0ne Butimamus verissime,' inquit; nam n0ti argendi est ex iis, quae mutua relati0n0 0gitari p0ssunt; atque ut dici p0te8 ἐρυκειν Tot ς

dixit δε αδιιείευν Ἀρνξε πόλi sti ἀνατρarri νοι. Qu0d 0-dem redit ac si dicas ερυκειν apud p0etas valere tueri' est Matthaei et Νauehium eadem rati0n utentes . At qu0d40test ερυκειν relative sive eum infinitivo utr0que m0d adhiberi, ut latin et prohibere ignes a navibus Ug. et a vi et injuria prohibere tenuiores C. deiff. ΙΙ. cap. 12 classes aquil0nibus arcet, or. p. I. 3. 3), 0 c0ntinuo etiam per se ipsum ab80luis et arcere et tueri significare p0test. Jam neque ἀνέθλην remisse, negligenter, sed libere significare, neque

negligentia crimen in Phil0ctetam cadere recte m0net 0yD sertius. Sed qu0d hic mediam vim verb0 ερυκεται tribuens)ita interpretatur libere hic l0eus v0 detinet', ad sententiam

196쪽

Commentarius in Philoctetam.

aptum n0 est ita enim l0cus ip80 0etu serarum et eas detinendi libertate delectari diceretur. Qu0d 0ntra Philoctetam hoc dicere apparet, l0cum ante metuendum φοβητον seris jam is ludibri lare et vexatum iri. - Tum Ρ0r80ni 0njectura quae artuno placuit n0 80lum pr0pter interjectam inter λu et errετε parenthesin δε χωλὰς ερυκεται- sia durissima est, Sed etiam pr0pter eam vim, quae V0

jam periculi 0bis superest' γ)J, ipsi jam probari existimo. Mihi quidem illa sententia, quam dedit sch0liasta, vera videtur, at verbum ἐρικετο c0rruptum sertasse scripserit p0eta νε- τοι i. e. libere ἀνει/ιενέος, Sch0l. a v0bis M/ ῖν tenebitur

Commentarius in et hiloctetam.

est 1121- - ιὴ φιλοτη ἀπιθσν,9 Seh0liastae sententiam hactenus sequitur ind0rs et liendi. cst lex. , ut grελαταν ad σέ reserat per de0s, si h0spitem mni benev0lentia accedentem vereris, accede), scilicet qu0 πελδ ειν, cum appr0pinquare Significat, n0n eum accusativ jungi solet, sed eum dativo 301 aut genetiv0 es ad . 1407 aut cum prae-p0siti0n et accusativ sese ass0vii lex.). Sed cum mnino verba m0tus cum 80l accusativo apud poeta jungantur, ne h0 quidem quin p088it dubitandum est, praesertim cum it Eur Androm. 116 cert0 0c0 Λελφίδος ἐά γῆς δ ηι αε- λύzει est etiam . 1149. advigius quidem c0mmate, qu0dvocant, p0st σέβει 08it ita interpretatur: per de0s, si e08 Vereris, h08pitem mni cum benev0lentia appr0pinquantem tibi adjung0'; quae interpretati jam Muggravi0 , utimann0, Hermann placuit 'per i quid de0rum veneraris, h08pitem adm0veas tibi sive accipe' Butim. . At primum mediam vim verbo πελ γιν tribuere audacius est quam idem verbum ut intransitivum cum accusativo ungere neque enim qu0di0test. νυειν efficere, 0nsequi, pervenire ad aliquid pr0 0, qu0dest parare, adhiberi 709 , efficitur, ut πελώοειν pro e0, qu0LeStad Se admovere, ad se adjunstere, dici 08sit. Deinde sententia p0stulare videtur, ut eh0rus n0 a Phil0etet accipi aut adjungi, sed illum ad se venire sive accedere velit; θυιθam υσν V. 1121 et Hartung. ad h. L Qu0d cum ita sit, recte 80 habere videretur ξένον πέλασσον si quid sancti habes, ossur te h08piti, SeyT , nisi ea, quae equitur in V. 1165, partieula ἀλλὰ in hae praecedenti sententia aut negati0nem aut c0ndici0nem p08ceret, ad quam referri p0sset utana stimin-stone). inae rati0ne ductus artungius εἴ τι σέβει ξένον su ,

197쪽

246 Commentarius in Phil0ctetam.

retulerunt.

V. '165-6 'αλλα hic inservit tantum serm0ni magis c0ncitato et instanti, tutim. sane in c0h0rtati0nibus uti age stequentissimum est, ut 50. 10l0, 86, sed est 1163.

lieet vix credibile est, illud pr0babilius, pr do scribendum

e88 σον tuum, e est), ita ut 0pulam tantum, quam vocant,n0 ipsum praedicatum p0eta miserit est D. C. 73); maximetamsin placet 80ysserti ἐπὶ σοί in tua p0testate), modo ne participium o aut infinitivus Aa intelligatur, sed ἐστι, im-p0rativi autem per se ipsi libere parenthetice p0siti putentur. V. 168 βοσκειν pascere), est 313 perperam 8 h0liasta:

χαλεπη εἰς το κατεσθιειν. - Idem δαλ et quae sequuntur

Arsia . stapa a Ind0cilis est. Ex qu sit, ut eh0liasta ,εῖν legisse videatur, qu0d 0cabulum sine dubi ad ἄχθος aptius est Haec igitur exsistit sententia 'm0rbus enim miserabilis est ad pascendum et ind0cilis ad trahendam m0lem molestiarum innumerabilium, quae cum eo metae sunt esse 203;Εll. lex. et ipsi d0l0res graves sunt neque m0lestiae,

Commentarius in hiloeteiam.

Sch0l ad . 1169. Apparet sch0liastam versum 1169 regia ν

198쪽

Commentarius in Philoctetam.

καὶ λὶδεα, Triel ap. Nevium. - 'Grata mihi grata haec ubes et n0 invitum facere. Praeter exspectati0nem Sane pra0- dicativum εκοντι dativi σοι cum praedicativo g na accusativi ταυτα particula τε ungitur necesse est aut τε ejiciatur aut movis passiva significatione legatur, ut O. T.

qu0 exemplum praetermisit Schambach. L c. p. 14 sqq. ubi agit de adjectivis, quibus, a S0ph0cle praeter vulgarem usum vis passiva subjicitur,' ut ρεῖντα D. C. 4 adjectivum ἐμυσιος utramque vim habere satis c0nstat eodem fere m0do Salustius et acitus participii, qu0d est volens, neutro plurali passive utuntur . Sententia igitur est 'grata mihi grata ha6e et non invisa jubes sacere'. Illa metri causa, quam assert Hermannus, bscuri0 est, quam ut ea uti audeam. V. 1179-80 Nimis audacter artung. 0njunctivi Armam epicam Io ιεν ex La duetam retinuit, praesertim cum

Commentarius in Philoctetam.

249 anapaestica basis lyc0ne merit suspecta it est 1089. Totam sententiam jam Camerarius c0mmentati explicati0num trag. 80ph0clis 1556 interpretatus est, u uno modo intelligi

sativus ille per attracti0nem assimilatus sit 3 0cte omnino Blaydesius 'it W0ul have been sufficient, is the chorus had said: et 8 g t cur hip. Thei respective stati0ns in stushi the W0uidis a matter ne0ur80meeupy; at quis idcirco contextum mutare audeat, qu0 plura dicuntur, quam nece88esuit Quid vero ignavius quam illa c0njectura νόσου tostat par of the fland Whither' - Ο

του anxελθ λὶς Sch0L; qu0d ita Verum est, ut tamen n0 tam is l0cus, unde decedunt, quam is, quo sunt, navis c0gitetur; est . 48 Ant. 98-99 στειχε ad fratrem sepeliendum τουτοδ' ἴσθ' τι νους sti ερχει. - Ch0rum tanquam unum h0minem all0quitur, ut 144 et 1170-25 et mnin sa0pissim in omnibus tragoediis. V. 1182. ιιετρέαζε λ συχorti, eh0L; animo et orationi moderare; μετριάζειν οἱ ι ἐν ρχαῖοι επὶ του τὰ Dμβα -

Butim.); cst l. 830 μηδἐν ιθ ἀίσος et oratii illud: ehorus regat irat0s et amet pacare tumentes. V. 1186. Hal ιων, est 1100. V. 1187. t codicis a prima manus d absit et colari praeter Vat. Paris. 2886), quem primus c0ntulit

invallin Commentarius in hiloctetam.

199쪽

Commentarius in Philoctetam.

ad hanc quidem sabulam Blayd08ius, ne cujus aetatis et n0tas sit satis c0nstat. Illa ver c0rrecti O, quae S in La, cum n0 sit in Α, 08teri0ris aetatis quam hic c0dex esse videtur, si quidem ex L exscriptum esse pr0babile e8t est pr0leg. L . Ex quo sit, ut in archetyp0, sive archetyp0s malis, cxfuisse c0nstare videatur. Jam Ver ad sententiam utraque lectio apta est; etenim articulum n0 magis hic, quam . 1189 τί τευξέ - τύλας), dicendi c0nsuetud0 0ph0clea p0stulat adhiberi, est 311 951, interjecti0nem autem excludere et damnare quis audeat 3 cfr 1083, 1152, 744, 254. Restat, ut Artasse pr0pter metrum glyc0neum o necessarium videatur, quam rati0nem jam apud eum, qui primus ita scripsit, Er- surditum, qui in c0ntextu 0nstituend Hermanni sero auct0ritatem secutus est, arbitror Valuisse. At haec causa n0 minusquam in 1180, ubi Dind0rfius lim προιδεακται e0njecit est Hart. BL Seyss.), incerta ac dubia est. Itaque qu0d fecit Butimannus, idem n0bis aciendum videbatur, ut Εrsurditic0njecturam n0 impr0baremus, c0dicum lecti0nem teneremus.

WAes. dicit, cred0, Phil0ctetam, ut sit perturbatus anim0, nautas du0bus aut nihil aut n0 multum diversis n0minibus appellare ξένοι h08pites; iri λυδες advenae; νεωστι ἐλθοντες ἐξ ερας χης, Phrynichus p. akes est 227 28 ἄνδρα

διστηνον ιονον, Ἀρχημον cod φιλον. aliam interpretandi Commentarius in Philoctetam. 251

viam iniit Hermannus, siv D00derieinius dicendus est aut adjectivum est per anticipati0nem additum adis ελθετε Vid. D00d0st Spec. v. 83', Matthaei ad h. L), qui πηλυδες αυθις revertentes est under et Nauch. interpretatur; at επὶηλυς n0 est participium, Sed substantivum, neque p0test adverbium asciscere plane alia rati est ejus, qu0d exemplum ex Plat0nis Legg. Nauchius asser νε λυδος ἀφιγι ιενου i. e. adVenae advecti .

V. 1191. τι πράξοντες ἐναντι γνοηικὶ τερον παρα τὰ

γιιένω, 1460 καὶ παραφθέγγεσθαι Sch0L; eadem fere en-

200쪽

Commentarius in hiloctetam.

τός, participium verbi βροντηsu, cst Camerarii 0mment et Bergni annot criticam, ἀντὶ του βροντησας, α περ ἐν

explicati in per se ipsa pr0bari 40 p0test, ita neget andocumento sit, in libris sch0liastam n0 80lum αυγαῖς sed etiam βροντας inveni880 Nam qu0d laydesius pr0pter verba scholiastas υδ' εἰ υτος Ζευς et cet. υτος βρονταῖς legere mavult, quis n0n videt sch0liastam determinativum χυτος, cum ad βρονταῖς n0 8atis aptum Videretur, ad ἀστεροπητὸ ς per hypallagen quandam retulisse De ipso vocabulo αυγαῖς comparant Aesch. 0r8. 504 φλέγων αυγαῖς χηλίου κυκλος de universa sententia est Aesch. r0m. 582 sqq. πνρι ιι φλέξον

Commentarius in Philoctetam. 253

El. 390. - παλύφιαν πραξιν lacinu8), θεν καὶ παλα/ια- σθαι, η τέχνην , Sch0l. cst 177, 3 4; ur Andr0m. 993θάρσει γέροντος χεῖρα. V. 1207. κρατ άnc πάντα καὶ ρθρα jur suspecta habentur, n0 qu0 κρατα n0 etiam masculini generis sit cis Ellendi lex.), sed qu0 subabsurde totum caput se abscisurum minatur. Sed ne ad ρθρα quidem στέντα satis c0mm0de resertur, si quidem ἀποτέμνειν abscidere, 0 con-eidere lacorare significat; quid enim sibi vult, si caput et omnes artus se ab8cisurum dicit quasi quis capite absciso aut magis ccidere aut omnin quidquam secare p088it. Neque Ηρrmanni et Seysserti χρῶτα carnem t0lerabilius est. V. 1209. φονα θανατj, θανάτου ἐπιθυμει Sch0l.; rectius, cred0 Galenu sap. utim. φονευειν ἐπιδ ιεῖ caedem meditatur animus jam dudum. Butimannus quidem Moso defendit, qu0 apud Galenum subjectum verbi . m0rbus aut aeger sit. At certe hic n0 ex 0rb0, sed ex et vitae exitum exspectat Phil. V. 1210-11. 'Ch. quidnam est quid negoti est)3 Phil patrem quaerens, c. φονα νοος Sed assenti0r lay-