장음표시 사용
181쪽
Commentarius in hiloctetam. commentarius in Philoetetam.
215sine crudeli irrisi0n subjungit, uni Philoctetae se edor et nunc etiam in certamine cessurum; quasi hac victoria quidquam hiloctetae ipsi miserius esse possit. Scilicet sperat fore, ut his verb0rum aculeis irritatus sponte simul Trojam proficiscatur illud enim non sperat, cred0, qu0d fata negant, sine opera ipsius Philoctetae Trojam capi posse 10 λέγω mἐγω δολο Φιλοκτήτην λαβεῖν 112 κερδος δ' ἐμοί τέ τουτον ἐς Teota ιιολεῖν). - ro νυν di o Bergh et Blayd. σοὶ ὁ νυν γ malunt. At enim telarum minuitur acerbitas, si γε ad nune app0nitur Ulixes p0stquam omnino e uni Philocteta cedere dixit, addit se hoc, qu0d dixerit, Statim reprae8entaturum, ut Philoctetae quidem non alii sp0nt de victoria concedat: vincere utique V0l0, praeter quam ubi tecum contendam; et nunc tibi quidem sponte non libens, ut Sera.
V. 1055. Ne volumus quidem te' adducere, nedum te cogamus . Cum vis sententiae in προσχριγροφιεν insit, n0 in
σου, scriptura e0dicum retinenda videtur. χριο ιν etiam cum
velle significat non desiderare, egere , cum genetivo ungitur; cst M. 473 ἰσχρον γαρ ανδρα otio ιακρου χρι=ζειν βίου 0. T. 33 του χρI 0 αμιξαις). V. 1056. γ causalem significati0nem, ut relativae sententiae, sic participio addit Particulae s ἐν cur δέ n0n respondeat, non ut 1 explico, sed τε quod est 1058, inti mutandum est; nam particulae γέ τε δ inter Se permutari solent; cst 441, 456 528 , illud autem saepissime fit, ut ante ιἐν non p0natur id 0cabulum, qu0d alteri dissimile aut contrarium p0nitur, sed id, quod de duobus dissimilibus com
παρ risia adest cujus pera uti p0ssimus Teucer apud nos i. e. ad exercitum aliud est πορεῖναί τινι adesse alicui, aliud
πaρεῖναι πορα υνι praesentem e88 apud aliquem illud copiae,
V. 1058-59. Puto me non deterius te haec tela c. arcum regere p0880 aut manu tendere. κρaτυνειν 'p0tentem esse' i. e. 0 p0SSidere, ut 366, Sed regere O. . 14 . O ιιονον ευκρος ἐστι τοξοτης αλλα κάγιυ πολas βάνω
deWinus Wund. Seyst . hanc cau8am assert, quod prior particula ad κάκιον tantum non deterius i. e. sere melius Seyst. , haec autem posterior ad infinitivum . . ad ipsam enuntiationem pertineat. Sed nescio an melius sierit nulla explicati0ne, quam hac uti etenim κάκιον etiam ad ι δ' ἰθυνειν
pertinet; ex quo fit, ut prudentius Nauchius hoc tantum ann0tet, post putandi verba utramque particulam adhiberi licet D multo equentior sit , ut Plat. Pr0t. 19 B. Sauppe); est ea, quae de verbis εἰδέναι, ἐπίστασθαι diximus ad . 79 ἐξε
esse miserum. Verbum, qu0d 8 πατεῖν, n0 temere, credo,
sumptum est, sed ad astidium quoddam solitaria vitae significandum est calcanda Semel via leti, Hor. . V. 1062. 6 ειν tribuere, est 1020. - 4ρῆν nusquam est apud S0ph0clem, praeterquam hic et fragm. 94, ubi propter metrum est necessarium; χρνην est in initio 30 1363 ceterum de serma ἐχριν Nauch. Euripideische Studis T 'Die ImperfectArm, inquit, her) berulit austinem Missuerstandnisse' cum χρνὶ e χρ ην rium sit 'hat sic aber neben dem alternχργῆν so sttagelli elageb geri, das si ais mustergilii gubstrachte Ist; qui σἐ χρυ scribunt, hoc qu0que asserunt,
182쪽
21 commentarius in Philoctetam.
αξιος, Sch0L Quinque mnino sunt genera adjectivorum, quae praeter reliquorum Script0rum c0n8uetudinem a p0eticis scenicis lyricisque cum genetivo ungantur. Quorum primum h0c pono, qu0 cum passivi adjectivi et maxime quidem verbalibus in - τος ungitur genetivus nominum vel quae h0mines agentes vel quae res 'instrumenta' significant, ut sιηδενὰς προσι γορος υπο ιι δενὰς προσαγορευθείς), . . 1437 est τ προσνγορος, 1353 ubi cum Schaeser του legerim); pHωνακλ&υτος, Ant. 842; θεικτος iri τηρος D. C. 1521 κακέον δυσaλευτος ο δυσχερcυς αλίσκεται τοῖς κακοῖς , bd.1722; περιστεφνὶ δαφνης, περιστεφὴς ἀνθ ἐων, O. T. 83; L 895: ἐλπίδων πιστος, Phil. 868 EL 1214 τι twς i. o. τι-
Cavallin Commentarius in Philoeteiam. 26
183쪽
diphth0ngos, quibus Verbi passivi per80nae terminantur, elidi pluribus exemplis dem0nstrari p0test. V. 1074. Ἀκουσos a da inali 1 0ra,' est 6, 372.
ex nave erigere malum armamentaque t0llere; εκ νεως autem cum ad verbum reserri deberet, simul cum articulo in substantivi usum abiisse dicit, vulgari attracti0nis m0re, velut pro eo, qu0d 0ni debebat οὐ τον πατερα ἀνστάσεις ξ Αίδα, o τον ἐξ At da πατέρα ἀνστήσεις dicitur in cantic Soph. El. 13T). At vere0 ut στέλtit id p0ssit significare. - Othersunderstand this, and pr0babi rightly of things that hada entaken ut f the hip, ein rem0ve bach again, Blayd.; quae sententia mihi non magis quam Seyssertio probabilis videtur; quaenam enim illa fuisso arbitramur, quae e navi in terram 890rtata nunc rursus ei imp0nenda essent' Malus et armamenta quin inprimis dicantur a τ ἐκ νε υς, vix dubitari p0test est Nauch et Hom. Od. H. sub fin. Sed nescio
Conimentarius in Philoctetani.
219 an n0n temere laydesius c0njecerit, illud, qu0 Sch0liasta explicandi causa scripsit c τ ἐπι νε υς, pr Vera lecti0ne
habendum esse, ex quo c0dicum Scriptura ἐκ νε υς 0rrupti0n 0rta sit est 48, ubi sine dubi ενι X Irι 0rruptum est.
arcu discesserunt Ulixes et e0pt0lemus 80lus in scena hi-l0cteta restat, tanto miseri0 quam ante adventum h08pitum sierat, qu0 0mnis n0 80lum d0mum redeundi sed etiam vitam sustentandi spes sublata est. In hac summa desperati0n cum nihil sibi restare putet, nisi ut in antr0 0riatur fame, versibus suavissimis Artunam suam depl0rat et l0ca ipsa ferasque, tanquam d08 diuturn08que 80ci08, all0quitur; qui m08 fere est miser0rum h0minum, qui in cenam inducuntur, ut eum h0mines n011 088int aut velint, caelum ac terram mnemque rerum naturam appellent est Sch0l ad Soph. l. 86 ἐπεὶ ὁ ἀληθές ἐστι προς του θεατας αρος
rs ερος ιι Τπῆλθε γῆ τε κουρον j λέξοι ιιολουσθ δευρο ι - δείας τι χής. Maxime ver indignatur, qu0 arcus jam in p0testate Ulixis est denique vitae omni spe abjecta in antrum intr0it. His querelis Phil0ctetae brevius resp0ndet Ch0rus; eadem sere ration in cantico κ μν), qu0d Si in Ant. 806-82, priore ea, quae S in cena, parte8, gh0ru Secundas agit.
184쪽
220 Commentarius in hiloctetam.
est ab artungio, has tres sch0liasta explicati0nes ad triplicem lect10nis varietato sp0claro idori, et primam quidem ad eam, quam unam si ipse et libri habent, σε νns 4. D ἱ- alteram ad Elmstrianam, qua omnibus sere editoribus placuit
221 testes et matutina pruina et furtim miser janua aperta mihi, te nihil in vita n0bis acceptius unquam Juv. ΙΙΙ. 14940cte quidem, sed luna videt, sed sidera testes intendunt 0cul08 Εur. Iph. Aul. 365 ουτος υτος εστιν ἰθηρ, o T ὁ γ κουσεν σέθεν). Sed tamen lecti0nem συνοίσει habuisse scholiastam, certum est; num praeterea ullam, incertum, qu0 et συνε ιο εσι et συνελευσ17 una eris i. e. aderi8, una sereris i. e. comes eris ad eandem illam qu0dam m0d acc0mm0dari p0test. Neque vero illa ab universi l0ci sententia aliena vi-d0tur, m0d0 0nceda Phil0ctetam n0n in pr080p0p0eia quadam, ut 1453 χωρ ω ι ελαθρον συφιπρουρον sto et 935, 952, antrum tanquam S0cium quendam miserae vita00 ministrum vel p0tius dicam h08pitem all0qui. est Butim. sit und.). Ad utramque rem Significandam Verbum συιιφερειν συ/ φερεσδροι apti88imum 8t, qu0d in activa Arma pr0prie quidem Simul ferre . Fortare, tum ver etiam vel de h0minibus pariter ferro jugum, aequare alicujus lab0rem),
986, 987, ista, hena), obseqvi ratia i ester gn), 0nc0rdare, concorditer vivere cum aliqu0, convenire alicui, vel de rebus prodesse gagna), in media Ver serma Simul serri, c0ncurrere, 0m. l. I. 400), concordare, inter Se concorditernisere Arithas trisua litigammans, jelpa varandra c0ntrarium est διανέρεσθαι significat. Neque tamen haec recipr0ca, quam V0cant, ignificati adeo media Arma pr0pria est, ut 0 aliquand etiam de uti subject συμφέρεσθαι τινι c0nc0rdare cum aliqu0, 0mm0dum Se praebere alicui,
servire alicui significet. Exempla hujus verbi de per80nis, ut junt, enuntiati vel ex S0ph0cle vel ex aliis script0ribus
185쪽
Nauchium, qui h0 versus interp0latos existimat). - Satis vide0r exempla attulisse, quibus appareat serm is quidem c0nsuetudinem nihil impedire, ne σεποίσει ita interpretemur: tu i. e. praeter te nem0 mihi etiam m0rienti aderis s. 0mmodum te praestabis i. e. mihi m0rienti neque d0mus erit neque amicus assidebit quisquam, Sed tu solum, antrum dicit tecti tui praesidium et hanc cubilis stramenticii, qualiscunque est, c0mm0ditatem suppeditabis 'etiam morienti mihi convenies, ' Herm. 'ut adhuc omni anni temp0re, Sic etiam in m0riendo mihi c0ngruens comm0dumque eri Η0r Carm. IV. 8, 1)'' Seyssert.J. Nequo l0ci universi sententia bstare p0terit; nam qu0d artungius dicit antrum m0rienti nihil pr0de8Se, quia m0rtem defendere n0n 088it, an m0rienti, pariter atque m0rtuo, nihil est tectum tamen et stratum cubile
Commentarius in Philoctetam. 223
illud momenii aliquid sacer debet, qu0niam in carmine interpretando Versamur, utra lectio Suavi0 et ad animos commovendos aptior it neminem cred lare, quin codicum lections Elmst ana antep0nat; quid enim levius et rigidius illo: yo Wil bH 0nsci0u al80 asis death, Blayd. languidius sis συνείσει utim. , nisi huic lecti0ni aliquid singusato dol0ris e altera συνοίσει tanquam infundas, ut antrum non 80lum m0rientem aspicere et de m0rt quasi testimonium qu0ddam idturum esse, Sed tiam m0rienti adess et miserari dicatur 3 V. 1082-8. O tugurium calamit08um, plenissimum doloris miseriae a me pr0secta l. e. per me miseriae plenissimum. Nonnullam dubitati0nem haec verba laydosio haboro videntur, n0n cred0, qu0 λυπη 0n ignificet 0lorem corporis c0ntrarium p0nitur id0U, Plat Cratyl. 419 est id. Ρhaedo. 6 B. 80ph. l. 533), aut quod n0n 0ssit doloris plonus locus dici, ubi qui multum d0loris exantiaverit, sed quod λυσεν ἀπ sιου 'd0l0 a me pr0sci8cens' paul absurdius diei videtur; sed est absurdi0 est Blaydesii c0njectura rei ni τασδε νοσου e puri8, abi8, 'matior stoma fore ).Wunde explicat gemitum dolore aetorium, e0llat D. C. 292 ubi ἐνθυι ινὶμaT Taπο σου c0gitati0ne a te enuntiatae Wund. 1868 dicantur. Sed hanc explicati0nem neque illo neque alio ullo exemplo defendi cred0. Mult et simplieius et verius verba hilocteta ita explices ut dicat sua misoria n0ngemitu tantum , quam in antro Xantiaret, antrum ip8um plenum doloris hinestumque actum fuisse; ex qu si, ut antrum miserum s. aerumn08um τάλαν dicat. - ἀπ ἐμου, ut saepe fit, ad articulum et substantivum app08itum est, cum ad praedicatum δι' ἐμ πλῆρες referri deberet est Electr. 1069 70;
Sehol. -- Cum illud, qu0d est in c0dicibus τί reo αἶ neque eum basi iambica versus antistr0phici 1110 κ ea ratai c0nveniret neque anapaestum in basi glyc0neorum 80phocles ad-
186쪽
224 Commentarius in Philoctetam. misisse videretur, jam pridem τί ro a m ire rei mu
V. 1090-91. quam cibum praebentem spem i. e. Spem lare, ut mihi cibus praebeatur et unde acturus sum γ' σιτονο- smir σῖτον νε/ιοντος, τροφε υς, Sch0l. Veteres edit0res anto
Herm. p08t ιέλεος interpunxerunt; at 0 de alimentis st8pe, Sed de pe alimentorum sntio fit.
e88 cum c discrepantia, quae est inter v0rsum 1092 εἰ Faιθερος ἄνευ et antistr0phicum 111 ἰδοίιιαν δε νιν 'talis dochmiacus εἰν αἰθερος ἄνω nusquam invenitur, Hermanti. ap. irsurdi. , 'non credibit est 40elimii unius inter alios numer08 0siti aliam quam in antistr0pha v. 1113 Drmam admisi880 0etam, Dind. in edit maj0re est Seyssert ad h. I tum maxime indo apparet, qu0d ptativa particula εἴθ' cumc0 unctiv juncta est quod idem factum os locis c0rruptis Eur Supplic 1025 mel. 263, ubi Nauch. λάβοιν λάμιιιι legit; est Matthias Gramm. s. 517 Anm. i). Itaque aut particula mutanda est aut m0dus utrum autem fieri d0beat, ex univer8a sententia exquirendum est Atqui hac quidem nihil magis dubium et obscurum est 'der in is bis iam Unhennilichen sorWiselit'. meims00th rit. Studien 376 . Duo mnino explicandi vel γtius c0njiciendi viae inita sunt. Ac primum scholiastam quidem si credimus, his versibus 1093 4 optat Philoct0ta, ut marpyiae i. e. tempestatum τῶν καταιγίδων numina quaedam est Hom. Od. I. 241 νυνδε ιιιν ἀκλε υ Ἀρπυιροι ἀν ρει imντο si galte ais Sinn-bilde fur das puri08 VerschWinde eines Mensehen,' AmeiS. ad h. l. ibd XX. 66 Πανδαρεο κουρος ένελοντο θυελλaι per aera tridulum abreptum erant, qu0niam praesentia mala serro n0 40tost, in his 40lpi snos. Philoct0tes is naturali tarive clo in isti, stat he could e bor throughtho ai and thus es ape st0m the orid,' p. laydes ad h. l. , qu0m0d0 in sabulis saepe fit, ut ii homines, quibus mala pr0rsus insanabilia aut ipsis sint perserenda aut in aliis aspicienda, mptent, ut relictis torris et rerum humanarum societate aspectuque, aut per auras sublime serantur aut in maris immensi latebras dom0rsi abscondantur, qu ne fama
Cavallin commentarius in Philoctetam. 27
187쪽
226 Commentarius in Philoctetam. quidem earum rerum, quae gerantur in terris, pervenire p088it,
Andr0m 861 9ιύδος κ γας νανοσπτερος ορνις εἴθ' a ri ἰ πενκπιεν σκύφος δ διὰ Daνεος ἐπεροσεν ἀκτὰς προὐτοπλόος. πλάτα Η0c igitur quis credat his versibus significari, qua in sententia me esse sate0r), 0 difficile sit s0l0ecismum ita t0llere, ut ι' 2οιεν pro cυσιν scriberetur. Ἀ certo ea sententia n0 refellitur iis, quae sunt apud Seystertium p. 107), ejusm0di ptatum nunc quidem ab anim senis fracto et m0llitia quadam ac fletu languesaeto potius quam ad iram et acrimoniam vehementius incitat l0ngissime abh0rrere; ' quasi ver tali ptare irati ac n0n extrema desperation assecti esset Sed primum αιρεῖν afere ferre non signiscat deind0 neque verane sit lecti σωυκύδες sch0liastae quidem magna lecti0num varieta c0gnita fuit, id supra neque, si vera est, qu0m0d 'arpyiae vi0leniae pr0caces venti. Ἐ0rat. tempestates Verbo ex πτευσσειν timidum se absc0ndere ducto significari possint, apparet; incerta vero sunt ea. quae ex Apoll0ni Rhodi ingeniose conjiciuntur, retio δε vel πυθίδες Ap. Jh0d. II. 1054 b8c0enae maris 30lucres, g. Aen. III. vel πλευτάδες i. AE in8ulis. quae istim Ἀλcoras, m0x τροφίδες appellatae sunt, mriundae Brunck ad h. l. est
Seyss p. 108). Iac moti difficultat alii ita optativam rena
tentiam servaVerunt, ut πτωκύδρος n0 tempestates Harpyias dici putarent, sed timidas aves ejusdem generis, cujus multas
227 qu0d ab antiqu0 00ta n ibi quidem, ubi in rebus plane ficti ver8etur rati0, exspectari p088it ex qu fit, ut 80ph0clen, si Philoctetam optantem induxerit, ut ab avibus quibusdam in sublime raperetur, mult pr0babilius it ave quasdam supra naturam et Veritatem auctas, quale Sunt arpyiae, finxisse. Sed veniamus ad 08, qui in ptati0ne VerSariiser-m0nem negant. 0rum autem duplex sententia est una est Hartungit et qu0dam m0d Hermanni, ed Lips 182T; Matthiae ap. Blayd.), timere Phil0ctetam, ne non jam aves figere capere p0ssit 80 ab illis ipse mortuus dev0retur et in sublime rapiatur 'das e selbs ais sicli v0 de V0g0l geste880nun in die Lust verschleppi erde Wirdy . At cuminar-langius h0 versus 1092 4 cum pri0ri c0 unct0s ita scribat:
schii literno Schreter πι ωκήδε οξυτονοι, mich rassen in indy), primum quis n0 Sentia absurde quaerere hil0ctetam, unde habiturus sit, ii vitam Sustentet tum, cum m0rtuus a seris laceretur Deinde forma λοισιν nimis incerta est est Herm. ad ed. 0l. 1454 . Jam 0rmannus tribus m0dis h0rum Versuum Scripturam c0nstituit. Nam et Lus retinuit 182T)h0 m0d0 ἰν, ἰθερος ἄνευ - ελ υσι ι - 'age, per altum aetherem fugaces Stridentibus auri aves me rapiant γ' quad lecti0n idem fers, qu0d de illa Selinei deWiniana, dici p0test, s rL0σι in λευσι mutavit qu0d in c0d C. parisin e880 testatur laydes. ex recenti0ribus primus Heynius eam lecti0nem ampleXus SSe videtur Erlardi. p. 275); 00 autem ipsum duabus rati0nibus intellexit. In dition Ersurditana 1805 haec assertur Hermani e0njectura Tot gror τευ fio
pidis sublatae auris me fugiebant aves, me perSequentur.' At certe ab avibus i. e. 0lumbis agitari Phil0ctetam absur-
188쪽
228 Commentarius in Philoctetam.
dum est, vel p0tius ineptum est hiloctetam de eo queri nam ita demum aliqua spes esse videtur lare, ut capiat unam alteramve c0lumbam, pr0caces in eum inv0laturae sint. Sed in ultima editi0ne Hermannus, cum h0 sibi persuasisset, querentem quaerere hil0ctetam, quid jam de necessariis vitae subsidiis perare possit, cum orε, nar ave timidae per aera stridulum actas detinere ισχειν 1094 n0n 088it, verbo ελευ- σιν intransitivam vim tribuit cum super aethera per stridentes auras fugaces serentur' Seyst.), qua in interpretati0n SeyD sertium et Nauchium ibi assentientes habuit, qu0rum ille neglecta dochmi0rum inter se discrepantia εἴ f αἰθέρος ἄνω ἐλωσιν dedit 'auchius autem cum . nec illam serri poss0 neque πτc0κοδας per se ip8um timidas volucres significare neque denique αἰθέρος ἄνευ sententiam illam habere est tamen ur. Or. 1542 1προκηρυσσει θοα υν ἰθέρος ἄνευ κα- πνος tutaret, audacius conjecit γοναὶ δ' αἰθέρος aetheris alumni πτευκέδες et cet. . a qua scriptura n0 multum ab-h0rret'eims00thii τ ορνεις ἄνω πτωκάδες et cet. Sed intransitiva vis verbi, quod est ἐλαυνειν 'superne ad aethera Vehi,' feyss), num ad aves apta sit, valde dubit0; 0 enim solet, nisi aut de equitantibus curruue iter facientibus rida
k0ra, ha aut d ipsis equis curribusque adhiberi Η0m. Od m. Ἀιέστι εν δ' ἐλῶαν; Arist. Equ. 243: Nub. 25. 1298;Xen. Anab ); de seris agitatis nusquam vidi usurpari nam translato verbi usu 0c 0e nihil dicere pus est. Denique ne illud quidem, qu0 in v. 109 scribunt, υδ δε
V1detur; 0 enim sistere, subsistere praetereuntem), id qu0d
volunt est illendi lex. 80ph.), ἴσχειν ignificat, Sed tenere detinere ea, quae jam in manu aut 0testate tua sunt. Haec eum ita sint, tutius videretur verba tradita ad sententiam a sch0liastis datam acc0mm0dare, i 0d id ullo t0lerabili modo fieri posset. Nam et clausulae tr0pharum insignem aliquam et ad anim08 0vend08 aptam sententiam haberes0lent est ea, quae v. 1113 ptantur et quamvis saepe ch0-
229liastae in singulis verbis errare s0leant, de universi l0c0rum sententii n0 levi mrum uelaritas esse debet; 0 enim ea ipsi invenerunt, sed ex c0mmuni lect0rum pini0ne tradiderunt. Ita igitur interpretari vellem 'utinam supra aethera harpyiae per auras tridulas me rapiantii ελοιεν): 0 enim jam serendi ulla in me vis est' se und ann0t crit. El.
in pr0mptu est c0njicere, προ 0 gl088am ad verbum ορκω vel εἰ/u explicandum in margine app0sitam ipsam in c0ntextum ir8epsi88e cujus rei multa exempla sunt ap. echlein. Studiengu Eurip. p. 11. Sed restat illa difficultas, qu0d neque v0x πτωκάδες arpyias significare posse neque αἱρεi ruere videtur. Itaque ut alii n0nnulli edit0res Wund. Blayd. et ip8 Nauch. omnem rem ut desperatam in incerto relinquen
τοι particula est, nempe ju), non pr0n0minis per80nalis dativus, ut eh0liasta velle videtur est j. 358- σέ τοι, σέ
ἀξιουν 0ph. l. 172, 1240, aequum censere . . velle significat quidnam v0luerit, ex pr0ximis verbis Sati apparet. Ad sententiam conferri potest ur Med. 605-υτη τόδ' εἴλου
alter p0tenti0 h0 tibi malum attulit, sed ipse attulisti):
verbis diro ιείγνος explicatur ἄλλοθεν.
189쪽
2M. Commentarius in Philoctetam.
Commentarius in Philoctetam. 231
est αυδωs at, 130 ει σορ υμαι, Electr. 1058 . - Facillimasin dubio et maxime in pr0mptu est illa Branchii et Buggii)interpretati0 n0 cibum d0mum tit in Hule app0rtans, non ex v0latilibus telis, in valentibus manibus meis 'til - πλων; i. e. quae inter Valentes meas manus sint tenens φορβίν, d. ' nisi qu0 difficile sane est Inco a κροταιοῖς χερσιν Separare. Atqui utrumque et φορβὰν et χερσὶν ad ἴσχ'0 referre inc0mm0dum et pr0pe ab8urdum est quasi rar0 ad cibum sumendum et admovendum ad os manibus valentibus' opus sit. Itaque Doederieinius cum vellet grροσφερων φορβὰν etiam ad cυν μων Irλιον pertinere, arcum autem orrλα participii ἰσχιον objectum esse, 'gu πλέον i8 κρaT. 1iετα χερ ἴσρουν τα ιι οπλα siniich hingugeselgi Wi 55λθc0 g λογοισιν, Schneid. , post alterum ου interpunxit h0cm0d0 ου φορβὰν προσφερων, ου i. e. n l), Τπτανων ἀπθιέυν πλων, κροται at μετὰ χερσιν ἰσχίον n0 cibum app0rtans parans , non, ex volatilibus telis est 10 711 ε εὐκυβotio ει ποτε τοξων πτανοῖς ἰοις ἀνυσειε aστρι φορβὰν inter valentes manus cis 1134, 1135 tenens' i. e. quae inter manus valentes teneam, tendam, dirigam est 1059TDυTων κρaTυνειν sta δ' ἐπι Θυνειν χερί f scilicet timebat, ne, Si diceretur υ - προσφερ υν, ου ἰσχco ea, quae aliunde pararentur alimenta, ab iis quae arcu pararet, absurde distinguerentur, eum praeter arcum hil0cteta nihil hab0ret, unde vitam sustentaret est . 287, 710, 31 955 1126 'nae derVulg. υ πτρον υ - Inco nemi. φορβόν Wilade Wischender sonsthor in die m6his astragenen und de taure den
190쪽
V. 1113 - 15. γένοιτο δέ μοι τον graeci τιον τουτων boν
εχει; l. 11 χαλκῆς in σάλπιγγος ἰξαν V. 1119. δεῖ ἀκwυεσθαι ἐπὶ h. e. intelligi de τυ νιιύτλ. καταρ 01ιένc0ν. Gai τεὴ γαρ ἐγένου αιτιος δεῖ ὁ καιουTci ς' a azaeco τοῖς ἴλλοις καὶ ιν υ ii , Sch0l. His verbiscum duplex interpretandi rati pr0p0ni videri p08sit, pri0- rem amplexus est artungius: 'thus inhiat deinem lucten uber Andere,' 0stori0rem Nauchius: 'rielit deine Fluch gege Andere nichi gege uns '. e certe ιν cohibendi vim habet, sed cum praepositioni Λὶ ἐν αλλοις intendendi vis tribuenda sit - nam liber Andere significare vix p0test, illud potius uberranderem' i. e. de aliis rebus qu0 ab hujus loci sententia alienum est verbum qu0que c0BSentaneam huic, non contrariam 40 H0c vim habere verisimile est.