Liber de conscribendis epistolis, ac de progymnasmatis...

291쪽

tantam animi summissionem eius generis esse dicat, qua id e ReX regum, ille dominantium dominus in piscam itores tenvissimos homineS Vsus est, leti in ad eoru se pedes absecit, Vt e rum tardes ablueret Ab illo diuinitatis solio assertor noster in hon nuterras hominum causa descendit, ut animorum vulneribus mederetur: atque hoc unus ille quidem facere Potuit, quippe qui Deus unus se, ut tam alte descenderit. Sed hanc illiustam Incensam chasItatem,tam is admirabilem si immissi rem animi Ludovicus noster imitari cupies, se ipsum quantum potuit abiecit,atq; ita, ut neQue e X altiori d enitatis loco descendere, neque ad humiliorem se dimitte e, deprimereque potuerit. Age vero, ill Virtutes,quq regi dignitati splendorem maXmui mala serunt, quim excessentes in illo

292쪽

Praexercitationes orare . t s

petientis valvit in cum pueritiam, atque adolescentiam in littestarii studiis posuisset , eius vix confirmata aetas,di principium habuit imperii Dbernationem,adminiurationen, que bellorum, Qinmtum in eo ingenium eluxit,atque prudent atqui sieomnu prospiceret, rebusque iam, absit sapientia proinderet, utquae in ahumano eonsilio vitari, nullo modo posse viderentur , easelieisi,

inum casum, atque exitum inuenserent: se quo praeelarissimum ingenium, eximia virtus felicissimam tima mimodi fuerunt, ut ex animi sententia rerum metus,nescires, cui eorum potius adscriberes , singulaeam tai laudem vindicare videre tur. vero in administrati ne

bellorum, si te inampe in i mer ditione aduersi eoni issent, ea rumor quoniam 'e volumus ita se fixa atquitate animi osse ab , ut in.

293쪽

magna diminutione opum, que potentiae,animus tamen ipsius nillil de magnitudine amittere Atque odii stantia. Eius vero singulari NDaemcti, quae potest orati' stss'. 'si Quae tanta professo ipse terrarum orbis senaph mistus es,atque omnis poraritas primcabiet, ctutis enidae unquam pumcitia

tegra ius castitas desimrq satellitibus tam ob

Iuptatis blandissi

ut regnono conteret, dem sila

vstri

294쪽

yraexemtationes oratoriae. r i gem appqui non Inus sapienter, se , quam litos rem gere , ac moaetari Potuit. Nam il-ae Eb dinibu seruierunt, non tam Reges si Manli vilissimi serui mesiuidebent. ut enim C, tharvam. non cithan faciunt, sed citharo pultandi peritia : ita non

qui regni opes p ssidet, sed qui regnandi scientiam tenet merito Rex iudicandus est. Itaque summum il-lum xerxem opabus , atque poten tri: Moimum Alexandrum victi

riarum laude celebrati seimum in 1

inerabilesque dos, qui assi delitiai

ct voluptates imperio, ac potentia abusi sun egiu quidem nomen, n xesiam tame .Hive 'btinuis egi icemus. Ludous Privero qui sevcvlirius sibs , quam is duriores nyam suis civib) et a impo

295쪽

P----ri suae inponebat: qui se ipsum vincere gloriosius putauit, quam hostes, si nomen assecutus non esset, regiam tamen dignitatem adeptum illum ege, praedicare possemus. Haec tam douici sanctissimi Regis vita fisit, hi mores,haec Reipub. gerendae ratio:

in qua nihil prosceto nisi praeclaru,

nihil nisi eximium, ac plane regium reperietur. Quid veroipsius extrent vitae a stus t qualem in eo se Ludovicus praebuitsquomodo tandem tam ipsam teriminauite id iam, si placet videam', Auditores, ut quod illius vitae ultimum seit,id quoq; nos orationis extremum. Ardebat ruit praeclarissimus Christianae reli-

bonis propagandae incredibili quodam studio atque eo quidem magis, qu) propius se ad exitum vitae acce e dareiam animo praeniebat ob ea

sci, caeterarumque proinsius, at

296쪽

Praexercitationes Oratoria

que regnorum, sed ipsa terrarum orbis spatia nimis angusta putabat esse ad veram religione amplificadam, diuiniq; cultus terminos dilatandos. Huc omnes illius curae,omnes cogitationes, omnes vigiliae conserebalitur. Et ut nihil a se ad eam rem praetermissum esse,quod quidem praestare ipse posset,aliquando doleret, Saracenis perfiώs hominibus bellum inferre constituit, ut aut ipsi terrore belli ad Deum sessium,eflectorem l que couenerent, aut sud minus procederet,ijsdem deletis,& extinctis,

eorum sedes religionis cultores homines occuparent. Eam verorem

quam studiose diligenterqup sese pit Neque enim minus acer in susci- piendo seit,quampius seerat in cogit tando.Magna, igitur copias,multos eXercitus Donus re atque clesiqpropugnator acerrimus quam breuissime comparat , omnibus armis

T s optime

297쪽

Pra nasinarasiue optime instruit, sed multo magis r ligione ipsa, ac pietate firmat, ac roborat iisdem se ducem praebet,& ad rem militarem adrniri iurandam, de

ad ipsa b elli pericula subeuda. Quid

tu In ipso iam hostium conspeetii castra locauerat, de committendo pr*lio, signisque conferendis agebatur;cum ecce repent pestis exoritur, atque ita per milites serpit, vecum subito multos dppressisset, multos infecisset, multos tentasset, nulla breui tempore castrorum forsita,nulla species exercitus appareret. Et taemen idem permanet Ludovicus,qui semper suerat hoc est , animo quideregio, regia magnitudine,atque constantia. Atque hoc quidem tempore eius optatis volubras, credo, diu, na respodit; qui itas mihi videtur optasse ut quonia ta mustbs ex suis p stifero illo morbo tam misere vide rei extingui,ne ipse meliore qua cae

298쪽

Proxercitationes Orsitorea. rester conditione videretur, quos sem per suisset uoti tanore, quam se Ipsum amore complexus. Ergo eadem Aisoriis illa Ludovicum pejus invadit, atque ita acriter; ut breui illum ad exitum vitae perduxerit. Attendite a ditiem dite, Auditores optimi, quem regi vixisse animo audistis , regio quoq; animo morientem. Etentui oculis mcq lumintretis, ubi ludi is e ahimua primis anni, , mentem Que defixe- ' rat,regie fa mini vati verba sum

ma ala asstissimi, & Ultus hilar

tate cum effire Ino spiritu edidit. Introibo in doma tua adorabo ad templuaan te tuum, & confitebor nomini tuo O vir praeclarissime, atque admirabilis: O diuta felicissima, quam tam b eata inor consecuta est lintroib o, inquit , in domum tuam, Qua bene so erat,in caelesti se domicilio locum dabiturum, qui tam mUb

299쪽

casset: tam multa templa religioni eausa erexisset: tam multa nosodoo lchia consiluissertam multa religiosorum hominu caenobia fundasset Aedilh Quantumigitur interest interilloruregum , quorum modo mentionem' secimns,intolerabilem dominarum, sae Ludovici nostri *quissimum, iussissimumque impertu Quam longe aliter de illorum , atquq de huiustum vita , tum morte omnis postemtatis memoria comemorabit Quia i ienim illos nisi vituperationis causa , inominet Quis vero huncessissim- ' mi honoris,ac religionis causa appellandum putet Quis no illorum vitia,libidines flagitiaque reprehedat Quis huius admirabiles, eximiasque

virtutei non laudibus efferat sillos sempitemis iuppliciis apud i

feros dignissime torqueri non cen seu Quis hunc in Diuorum num rum resatum esse no gaudeat Atq; illo-

300쪽

Praexercitationes atomia. I S

illorum quidem monumeta, siquidi in illis gloriae aliquando fuit, manu atque industria hominum Aa ipsa iam temporum vetustas coli imp fit, atque delevit; P viri perpetuo manent monumenta virtutum: quae cuinterirend possint, ne illarum quidem gloria ullum estfinem habitura. Hunc igiturdiuinum hominem, praestantissimum Regem, tot nomianibusti praeclarissimum quo tandem l cognomine compellabimus t Titus

t i e Manlius, quoc hosti torque de Oxerit, gloriosum illud Torquati

i cognome inuenit. Atqui multo maiora opera Ludovicus, multo ill striora lacinora edidit. Illum ne e go Magnum dicemus t meretur ille quidem, sed hoc illi cognome a Carolo Magno praereptum est. Humne nemo illo religiosior, nemo ma gii pius virum Magni filius Ludovi