장음표시 사용
111쪽
A- te Docto vix de ambona d δε- scendit cum illam mox Episeopire
Navarriensis ascendit, ac alta voce scriptum legit, quo declarabatur, quod centumatres Doctoresin Lucentiati Theologiae , ex Deputatis Universitatum ad Concilium, inter quos erant complures Praelati, uta Cardinalium ad hanc deliberatio
nem congregati, omnes unanimiter
Universitati Parisiensi consenserint saddebatur: quod praetereaUniveriatates Galliae ejusdem opinionis, eadem censeant Universitas Bononia ensis per literas, ct Florentina ex instrumentum authenticum a viginei sex Doctoribus subscriptum D nique post relationem omnium g sorum in Sessionibus praecedentia hus factam, quae Commissari juxta Instructionem pro hoc magno Pr cessu repererunt, post exaetissimum examen singulorum, post depositionem testium ad triginta septem articulos ab Advocato Concili propo
Praecipiebatque omnibus Fadevbns Annμ
sub poena excommunicationis , ne σο'ussus eos agnosteret, vel morem ullum eis praestaret a ullabat ac irrita faciebat Gmnia illorum acta contra procurantes unionem , α
specialiter postremas Cardinalium Promotiones trigesimo die Maji,cta Petra de Luna post diem deciamum quintum Iunij anni superioris iactas postea Te DEUM Laud
mus decantatum est. Petrua de Luna, ad declinanflamhanc terribilem procellam, quae ilium, lices aliis intrepidum, vehe Aa Camenterconterruit, illud a Martinis . Rege Arragoniae iaci Protectore Ob rre a 'tinuit, quod suos Legatos Pisas mi πιι ι serit ad Concilium , quibus Petrusiuos quoqneadiunxit, ad novas pacis,&unioni oblationes proponeudas quae juxta consueta eius artificia nihil erant effectura Sed cum postsententiam publicatam adven stos contra duos concurrentes post rint, coadti fuerunt post factas si ' di
omnes uris serina Canonicas o servatas, cause haec per judicialem definitivam sententiam, aesita die. terminata suit
Erat hic di Mercurijdunii qui tus, pridie festi Sanctissimi Corporis Christi e ubi praemissis consuetia precibus ac Caci enisulis, postquam Cardinales Columna, Sancti Λngeli, cum Archi-Εpiscopis Genuenfictitano , atque Notarijs Concilii
citassent ultima vice duos concurrentes, Patriarcha Alexandrinus,
iussu Co iiij, xserme infinitae populi multitudinis quae totam illam grandem implebat Ecclesiam, desenitivam legit sententiam, qua, O cilium declarabat Petrum de Luna ct Λngelum orarium obstinatoa Schisinaticos, Haereticos, de criminibus enormibus convictos, reolperj ij, impietatis in votis violatis, collusionis ad decipiendos Fideles, visovendum Schisma suo tam loma tempore lacerabatur Ecesesias in tanquam tales, Pontificatu privatos quoiameiactivbexciderant sas coram Deputatis Concni propo
sitiones, non expectat respBnso,
severti. Atque it quam ConciliumCardinalibus permisisset, Pro hac vice, absque praejudiciori rium Sacri Collegij, ut ad eleα
nem Pontificis procederent,omnes que scripto promitterent . quod Electus Concilium sit continuaturus, squedum re rmationi eo
poris Ecclesiae in membris a capite provideretur die deciam quint. Iuni Conclaue , a Palatio Λrchia Epucopali praeparatum, 1ntrarunt, cujus custodia commissa sit Philiberto de Noillae Mago Magistro Rhodio Mant hoc temporePisis viginti quatuor Cardinales , quia Cardinalis Frias Hispamis inca dinalis de Challenibabaudus, de Aserto Petro de Luna, pauinarue ad Parisi venerunt, cum caelin Cardiu tibus se conjunxerunt, qui omResainanimi consensu die Mercurii vi , aesimo nono Mensis ejusdem, Petrum Philargium altilis de Candia tinctum, cardinalem Mediola asesera
112쪽
94semel temni, qua nomen Alexam dris sibi imposuit Nonapperietu in Historia viati piam majore dignum admirationis, quam merit sortuna hujus Pontificis, quem Divina roridentia .
centro extremae dςpressionis exerahere dignata est, ut eum sensim per omnes gradus Ecclesiae , ad inpre, mum celsitudiris ist Moriae Ostigium Perducereti stus erat in Italia Creta seuCandi .e parentibus adeo pauperibus is miserabilibus , ut eum deserere co- suerint, isque iactus Pontifex: dixerit se illo gau dere supra suos Praedece res emolumento, quod tentari non posset, ii illi in cognatos suos exaltandos, qui nunquam noverat Patrem nec Matrem, nec fratrem aut sororem, aut Nepotem nec sciret an in
mundo sit,qui ad se pertineret. Dum adhuc puer esset is per Urbem Candia panem ostiatim mendicaret, quidam Franciscanus Italas, is hoc miserando statu illi occurrens, misertus ejus inopiae, di in ejus Physogno a videns quid a bonae indolis ac spei relucere eum in Conis ventum adserviendum Ecclesiae i duxit, legere acribere docuit, es-que prima LinguaeGraecae atque Latinae rudimenta tradidit, in quibus addiscendis puer iste egregium ostendebat ingenium S adeb prinfecit, ut habitum ordinis obtinuerit in completa aetate, ad professionem emittendam fuerit admissus. Post aliquod tempus, dum ejus -- gister in Italiam reverteretur, suum discipulum secum deduxit, ct in celebrioribus Universitatibus, stienti. is excoli curavit, primoque in Angliam Oxonium ad Conventum sui ordinis misit, ubi sua inchoavit studia, eaque in Universitate Parisiensi prosecutus est tanto cum progressu in altioribus scientij , ut Biretum Doehorale obtinuerit, ct Theol εiam in Schola Sancti Bonaventurae magno cum plausu praelegerit,atquipsicut hic Sanctus, doctos Commentarios in Magistrum Sententiatum
diae Provinciam reversus, ubi pri- Marijsin suo Ordine ninimis est LMijs, tantam sibi famamia Masu.
Praedicatione, & libris eruditis sonac. Paravit, ut Ioannes Galeas Visconti eum uescere voluerit is reperiaens illum aeque idoneum ad nego . tia tractanda, ae erat inscientijsse
situs, primum ei locum in suo Concsilio contulit, Epistopum Novariae; a postea Ar chLEpiscopum creari fecit Mediolanensem, eumque Leagatum ad Imperatorem wencestat. ---n misit, a quo titulum Ducis pro suo Domino pro se autem Princi pis Sacri Imperi obtinuit. Post hareab Innocentio VII ad Cardinatatum Promotus est δε ab eo Legatus iaLombardiam missus, ac demum in concilio Pisano cum caeteris Cardi . nalibus, qui Gregorium tanquari schismatis fautorem , uti etiam Peutrum de Luna deseruerunt, existens Pontifex omnium Cardinalium suf-Dagijs ele aus est, qui hac occasione tale Caput Ecclesiae dare voluerunt, quod merito suo toti orbi noto,hae altatione sine controversia dia
Et certe, uisa Scientias Divinas, Bund. α humanas , omnό1qiae virtutes L ει Christianas quas in gradu eminen 'tissimo possidebat, a natura quoque praeditus erat, non obstante natalium depressione, admirabili genero- state animi mentisque magnitudine quam ciuia industria sua, lassi
dua ad omniarith obeunda applica et,
tione excoleret, inues illas acqui D,m, iasivit persectiones , quae ad maxi I x9mum Principem formandum desiis serra derari possunt, maxime autem r ralitatem plane heroicam praeser 'tim erga egenos, ct personas a me ,-- Trito aestimabiles, quia nihil pro se iserὸά ipso reservavit. Eapropter sinis ami ιιω- uis cum incredibili sua complacen Ae ertia dicebat, quod cum dives ante 4 νω-
fuisset Λrchi-Episcopus, iactus sue Σ' 'rit pauper Cardinalis, re tandem P .
Pontifex mendicus; quasi facto, M.f. quodam in sine dierum suorum, o H p.
113쪽
Mundum sibi siet ad primaevam conditioilem etiam in sua exalta tione. Et hoc maledicum Theodorum de Mem contra illum incitavit, quod nimirum hic Pontifex liberaliter suas profunderet opes gratias, quae isti ossiciali, uti sub alijsPomiscibus, non conducebant , qui prius pro expeditione gratiarum, Litterarum Apostolicarum, phirima capiebat emolumenta. Novus hic Pontifex proxima seς
sione concilio praesedit primo die Iulisin sublimi ante Altare throno, post lectum de ipsius electione
Decretum, excellentem protulit sermonem super ilia verba : Erit unum ovile est unus Pastor in quod monstrabat Pastoris debitum erga suum gregem. gregis erga JEsum Christum, Pastorem bonum, cujus Vicarius in terris est Pontisex Dein ratiliabuit quae a Cardinalibus di in Concilio is pro unione duorum Collegiorvin acta sitiat, ut nonnisi unicum deinceps esset vile in Sessionibus sequentibus , irritas nullas declaravit omnes sententias, censurasin excommunicationes ab initio schismatis fulminatas a Pontificibus Competitoribus, tam Romae quam Avenione , onmesque ' motiones in favorem omnium Concilio isti adhaerentium saetas confirmavit debita omnia condonavit, quae Camerae Apostolicae ab
Ecclesijs a Beneficijs usque ad diem
suae exaltationis erant obventura; generose in futurum renuntiavit rein servationi bonorum in spoliis Praelatorum vita functorum, atque fructibus intermediis vacanti iun Beneficiorum. Denique die septimo Augusti in ultima Sessione declar vit, quod cum Concilium decreverit absbluendam esse reformationem Ecclesiae in membriso capite, Idque jam fieri non posset, propter Legatos Praelatos ad abitum Obligatos ; negotinin hoc differri ad tres a'nos , ubi Concitrum continuabitur in loco designando ct ita Praelatis omnibus ad suas rede-
undi Ecclesias fecit potestatem. Annus Tale fuit famosum Concilium Pio AO9- sanum, quod tamen non omnibus ea. νεν. iniversaliter satisfecit. Nonnulli enim, quamvis paucissimi, ut Sa eius Λutonius , negabant ilIndesse legitimum quidam alij post Cardinnalem de Turre cremata, dicebaut sali incertum esse, an legitimum fuerit, utpote sin authoritate Pontificis celebratum. Sed alter . -
ensis, O'minicus Jacobatius, Io misitiam annes Gerson, omnes Doctores Pa iis Noe. risienses, ferme omnes alij, etiam .s -- Hispani, tanquam sumin legiti M P simum tenent quia tan etsi nullus eorum dubitet, quin Concilium t tam suam authoritatem a Pontifice accipiat, ad quem si certus aliquis existat, pertinet illud convocare ἔasserunt nihilominus, quod in Schismate , huic simili ubi certo sciri nequit, quis ex pluribus Concurremtibus verus sit Pontifex; propter insuperabiles dissicultates in utraque parte intervenientes tam juris, quam saeti , quibus opiniones Do-Aorum dividuntur Ecesesia tali casu potestatem habeat, se congregandi. vel censeat, per Cardinales, aut etiam per alios ad Concilium Generale convocari posse Epist pos de consensu Principum Christianorum, ad duo Ponifices dubios deponendosi maxime si isti contra suum agerent uramentumo atque ad alium eligendum, quem fideles omnes pro vero Pontifice agnoscereteneantur. Tandsm enim,
dicebant Doehores illi taurantei certitudine hujusmodi is dubio,
quisnam duorum competitorum verus sit Pontifex , Ecclesia in tali statu est, sicut dum sancta Sedes vacat. Quis autem ambigat , an si longissimo tempore sedis vacantis, ut spatio duorum annorum factum est , omnes Cardinales ex hac vita decedereut, ob necessitatem -- gentem necessarium esset Concilium Generale tali casu Principes Christiani convenire possint de loco,
114쪽
Ahitu, in quo praelati Doctores suarum
I 4 . nationum congregentur , absque Pontificis convocatione, re an hujusmodi Coetus legitimum si Concilium, hoc ipsum Concilivin eligere possit Pontificem. inc non- milli inserebant, quod in casu praesenti, de quo agitur Ecclesia eandem habeat potestatem : aliO-
quin enim JESUS Christus haud beneprovidisset Sponsae suae, ut ab innumeris malis esthismate provenientibus, liberaretur, quod duo existimatipontifices suis artificijsin collusionibus reddere possent perpetu
Haec me ore illi argumenta proferebant quibus duae considerationes hic addi possunt; pro
majori claritate praesupponendum est, quod nullatenus negari potest: nempe distinguendum esse inter Ec elesiam Romanam particularem, Ecclesiam Catholicam universa. em. Ecclesia Romana quatenus est particularis Ecclesia est Diaece sis Romana, quae sicut aliae omnes,
ita ipsa suos habet limites et ahera, quatenus componitur ex omnibus Diaecesibus, seu ex omnibus Ecclesijs particularibus, quae licet per
orbem universum extendantur, omnes tamen sub uno solo capite, omnibus alijs superiore, uniuntur,
quod est Episeopus Romanus , sit Pontifex lastor universetis JE-su Christi vicarius in terris, super gregem suum vigilans. Durante hoc, de quo Historiam istam scribimus, schismate, Ecclesia Universalis&Romana misere lacerabatur, dum cclesiae particulares , tanquam membra illius praecipua inter
se dividebantur ubi Ecclesiae Italiae δε specialiter Romana erant inobedientia Urbaniis successo in ejus aliae ut Gallicanae atque Hispanae obedientiam Clementis amplectebantur nec non Benedicti
successoris illius Gallae nonnullae indifferentes manebant, neutri obedi. entiae adhaerentes , iit post subtractionem secerunt omnes Eeclesiae
salticanae, multaeque aliae. rini. Annus hilominiis omnes istae particulares λε--
Ecclesiae inter se uniebantur in eo,
quod semper inhaerere voluerint sanctae Sedi Apostolicae , erantque in bona fide, non obstante Schisinate , quia nimirum ex utraque parterationes, ct authoritates erant, quibus utraque pars reddebatur probabilis, ct ita eligi poterat una vel altera obedientia , prout argumenta melius fundata reperiebantur vel etiam plane suspendi poterat indubio judicium, usquedum authoritate suprema Concili legitimi, causa
decideretur. Jam vero agebatur, an tale se
rit Concilium Pisanum Qua de re duo dici possunt, sc considerari: primum quod praeter Ecclesias Germaniae, Galliae, Angliae, Bohemiae, Lusitaniae mungariae , Oloniae, Regnorum Septentrionalium , dc majori ex parte Italiae, ipsa Romana, pro summe legitimo illud habuerit , quia Alexandrum v eiusque successorem Ioannem XXIII. pro veris Pontificibus agnovit, de consequenter Concilio Pisano se
submititu exquo concludendum videtur, quod Ecclesia selim duo Pontifices eodem tempore pro veris agnosci nequeant dum obtemperat Concilio , Alexandrum . pro vero Pontifice recipiendo, omnesque ejus Praedecessores, usque ad Urbanum VI ascendendo , dubios post: Concilium Pisanum , censere PO- tuerit Pontifices. Evidens etiani videtur, quod authoritas omnium istarum Ecclesiarum partieularium, cum Ecclesia Romana praevalere debeat opinioni Sancti Antonini,
paucissimorum illorum, qui eum sequuntur, prout ipse in hac opinione secutus est Magistrum suum Joannem de Dominicis, qui sui unus exiliis quatuor Cardinalibus a Gregorio contra suam promissionem creatis,' qui pro talibus nunquam agniti fuere, nisi postquam in Concilio Constantiensi de novo creati fuissent. Ex his tamen inserri no-
115쪽
Rinus quit, quod Echlesiae cum Romana is sentientes citra injuriam tanquam schismaticos tractaverit illos , qui pro Urbano UL& successoribus ejus non steterunt cum Ecclesiae cum Romana, licEt Concilio Pisano se
conformaverint. Alexandrum recia Piendo ejus praedecetares usque ad Urbanum L semper tanquam verris Pontifices coluerint,invenio- menses autem it Milyapas rejece
Altera confideratio est et quod Concilium istud approbatum fuerit non solum ab Ecclesia Romana ut Particulari, sed etiam ab iniiversali an Concilio Constantiensi repraesentata. Nam praeterquam quod Con- cilium istud non nisi continuatio fuerit Pisani in quamvis etiam pla-nἡ diversum esset, nullatenus tamen Megari potest, quin Pisanum appro- haverit, Alexandrum V.&Joannem I XIII acceptando. Et si istum de-Posuit id non erat, quod eum pro legitimo Pontifice non agnoverit,
sed quia post promissionem iactam θro bono pacis de spontanea sui spoliatione, Patres Concilii decepit, ct fugam dedit propter haec alia plura capita , sit risiari sumus, Concilium hoc Processiim adversus illum instituit, eumque deposuit. Ex his omnibus absque dissicultate concludi posset , Concilium Pisanum pro legitimo habendum esse, quod vi Decreti ipsius Angelus C
Mians. Petrus de Luna, quorum unus ante Concili 1 hoc sub nomine Gregorii Pontifex erat indubius. alter vero ab nomine Benedicti. non tantum dubius Pontifex,uerum etiam indubitatus Anti pannivem sm censebatur ante x post Concilium Pisanum Petrus denique de Candia, unicus re verus Pontifex Alexander v. Ita ut non omnes assi rint in eodem statu schismatum prae--dentium , ubi verita Pontifex ab Ecclesia Catholica Romae agnoscem iratur, antipapa ab una parte schismatica venione defendebatur.
Nam reipis schisma non desijt,
pro duobus Pontificibus sella qua Annustes antecedenter suerant, tres exi- ΑΠΑ stebant, unus ver in duo falsi quia duo Antipapae Decretiis Concilii Pisani comemnentes , unusquisque pertinaciter in sita, quae illis restabat. obedientia se conservabant, ubi Petrus de Luna adhuc Regnaran Oniae, Castiliae in Scottae retinebat εα Angelus Corarius Rege Siciliae Ladislao, paucisque Italiae civitatibus, quamvis dbreve tempus, agnoscebatur. Et licet Robertus Imperator offensus Alexandro propter dignitatem Imperialem Wencesta adiudicatam, quidquid potuit egerit, ut ad Gregorium Principes Germaniae reduceret, uihil tamen effecit, atque ita totus serme orbis Chrissianus Alexandro se submisit. Gregorius interim ut Concilium Pisanum praepediret, quantum ne et posset aliam quoque'nodum vel potius conciliabulum in Patriarcha tu Aquilejensi convocavit Mad iulud circa Pentecosten celebrandum se contulit, non in Λustriam Provinciam, ut quidam scriptor similitudine nominis deceptus , notavit,
sed in Civitatem ustriam prop. Utinum metropesim ori Julii
quae Propter propinquitatem xc haerentiam pro uno loco haheri debent, ut ipse Gregorius in Bulla sua loquitur Mense Iunio Coneilium -- L. istud inchoatafuit ipso die festo Sano- - -ctissimi Sacramentia sed cum paucissimi Praelati comparerent , major
eorum expectandus erat nun erus,
praesertim mitionis Venetorum. quos renuentes citari curavit, quia veneti, lichi ipse Gregorius Venetus esset, Concilio Pisanoα conseque terΛlexandro adhaerebant. Totum, quod in tam modico Coetu facere Potuit, quem tamen Concilium Generale perperam appestabat, illud erat, quod in duabus aliis Sessionibus, quarum postrema filii die quinto Septembris, fulminaverit excommunicationem contra aereum de Luna, Petrum de Candia cum om-- nibus eorum atam eatibus in eon
116쪽
stitutionem publicaverit, qua eos. ferebat ad comparendum cum suis duobus coneurrentibus in loco se- euro, tvel in Concilio omnium tricum obedientiarum, ibique jure suo cessurus , si duo reliqui se quoque Pontificatu usurpato exuerent. Ocnonnis magis exasperabat animos, locum novis praebebat artificijs, quibus jam toties adhibitis mundum moraretur; idque tanto credibilius videbatur, quod pro loco hujus congressus deligendo nominaverit Robertum Imperatorem , Sigismundum Regemmungariae in Regem Siciliae Ladislaum, tres Principes,
qui aperte hostes contra invicem eo rant acerrimi, nunquam de certo loco inter se consensuri. Sed ardua premebatur dissicultate, ut se a periculo , in quod se coniecerat, negotio expediret, cui nulia, ut Savonam pergeret, suffciebat securitas. Venetis ex una parte dis
fidebat, qui se pro Alexandro declararunt ex altera, verebatur, ne in
manus Antoni Patriarchae Aquile..iensis ineideret, quem deposuerat, quia de Concilio Pisano erat o Gregorium comprehendere satagebat. In hac extremitate ad suum Protectorem Ladislaum recurrit, qui ei duas Triremes, ad Portum Austriae Civitati vicinum transmiiit,ubi quinquaginta milites eum comitaturi expectabant. Sed cum inteli exisset, quod Patriarcha ad omnes vias armatos ad se capiendum expediverit, transuestitus Mercatorem induit redum solus in equo cum duobus famulis peditibus praecederet, milites ininsidijs constituti, unius hominis causa prodere se nolentes, transtum
illi permiserunt, ct paulo post Cubicularium illius valde similem Gregorio, invaserunt , quem esse credebant tanto facilius, quod vestitum re comitatum haberet Pontificium : quod tamen caro illum Onstitit: milites enim errore hoc exulcerati , omnem iram suam innumeris verberibus in eum exonerarunt,
ct in solo indusio dimiserunt Gregorius , quem milites Patriarchae Annua usque in Comitatum Gorteiensem νη-
persequebantur, otium tantummodo habuit, quo se in Lembum Ο jiceret, atque per fluvium immaum in ostio triremes conscenderet,
quibus in Samnium deportatus, Galetae cum tenui sua Curia , Ladistabconcedente commoratus est In- et terea Pontifex Alexander, juxta Lin re -- cretum Cougilissessionis ultimae, Lin manu. gatos muncios ad Omnes Res es Principes Christianos mittebrit, pro recipiendo x publicando in suis ditionibus Concilio : Roma quoque pro illo intercepta, possessionem ejus pro suo arbitrio capere poterat,quae totius Christianitatis Metropolis. illum pro suo Domino, inico vero Sancti Petri succetare agnovit. Interea tamen hic pontifex, quem Pestis abire Pisis coegerat, re Pistorium migrare, successum Conscederati sui exercitus expectabat ibidem in ρα- stinguenda Haeresi, quae grassari ompit in Bohemia, laboravit, de cujus origine atque progressu am res rendum est Nobilem illum Bohe mum qui, at alibi diximus, quom dam libro Joannis Wiclesi ex Universitate Oxoniensi attulerat in Bo hemiam , secutus est post aliquo 'ltempus quidam Anglus magnus Wi- elefista, qui plures alios ejusdem sarinae libros Pragam intulit in praeci γε
piae illum, cui titulus erat Verita
eratque omnium perniciosissimus L La eii justeistio paulatim venenum interis λ, nonnullos de Universitate effunde Boi em. bat, qui novis opinionibus distingue ς D .
re se ab alijs tactabant. Inter hos
maxim conspicuus , ct qui se pro II et
capite novae sectae constituit, erat
homo in Universitate spectabilis, o. . . aestimatusque Ioannes Hus,4 nomi- ριδεια ne cujusdam Pagi Bohemiae, ubi ex sivilibus Mobscuris Parentibus natus μος
est Erat interim homo ingeni et .
praestantis, quem conterranei ipsiu so pro sua Natione Ducem seu Procuratorem ii Universitate Pragens
constituerunt, in qua se celebrem λ-cit, atque etiam in populo venerabilem;
117쪽
μηnn lem ' Presbyter enim factus, vitam muni omnium consensu damnavit; 'ηR lon e magis exactam ct ordinatam, qui tanto torrenti resistere non au δεφθ' quam caeteri Ecclesiastici profiteri sus, metuens ne a Corpore Univer- -- videbatur. Inde magnum pondus sitati rescinderetur; aliud medium et otauthoritas Concionibus ejus, quas utpote vaser, re malignus concepit Pragae Ociebat accessit ; ubi, naturali eloquentia praeditus, ct in patria lingua disertus, multumque po-Pularis , omnes in sui sequelam diadmirotionem , tanquam celeberri-nnis in Bohemia Praedicator attraxit. Haec bona talenta, sanctitati appaut finem suum assequeretur illos nimirum , qui ei magis obsistebant, in ruinam deturbaud : ecce modum , quo id effecit.
Universitas Pragensis, quam Im. perator Carolus IV fundaverat se
c dum exemplar Parisiensis, quam risiare, κrenti sociata, effecerunt, quod ingen ipse Vidorat, componebatur ex Natem habuerit concursum praesertim Deminarum , quae ejus directioni, tanquam Patris Spiritualis se committebant; qua in re adeo felicem
habuit successum, ut Regina Sophia eum pro suo Consessario mirectore habere voluerit. Eius enini
Maritus Rex encaslaus , magis quam unquam alias belluinus factus. vitae dissolutae ac voliiptuosiae unichintentus , nihil de simili cogitabat directione : in gratiam tamen Reginae Consessarius hujus Principissae, ejus interventu, quae volebat, a Rege facile impetrabat Talisis in tali statu Pragae fuerat Joannes Hus, dum partem do strinae Wiclefi, suo ingenio valde congruam, seminare incoepit , desiderio praesertim se ducem factionis constituendi, specioso Praetextu resormationis morum αabusuum, qui in Ecclesiam irrepserunt, ut tandem authoritatem Pontificis Episcoporum in nihilum redigeret. Initio tamen coeptorum moriam grande obstaculum reperit, in eloquem testabatur Universitas Pragens , primo statim errores iclea damnando. Cum enim sciret,
eomplures ejus propositiones gravi censura, in Anglia de in Universitate Parisiensi, quam sit Matrem suam illa reverebatur notatas suifferi quadraginta quinque propositiones ex libris Haeresiarchae istius collegit, quae Pragae spargebantur, easque diligenter prius examinatas in pleno Conventu praesente Ioanne Flus Nationis Bohemicae Procuratore, com-tionibus, Bohemica re Teutonica, quae alias tres comprehendebat, videlicet Polonicam, Saxonicam , Bavaricam , quarum singulae suam vocem partem in omnibus habe- bant electionibus, honotibus ιχ molumentis ita ut Teutonica, tribus gauderet vocibus, Bohemicavero tantum una. Ioannes Hus, qui mediante Regina, sua poenitente, facilem accessum re magnam fidem apud Regem habebat. ei facilε
persuasit, pro bono emationis Bo- hemicae contraria illis , quae a suo Patre in Universitate instituta fuerunt, esse decernendari ita ut Natio Teutonica, quae tribus gaudebat suffragijs unicum retineret, Bohemica vero, quae nonnisi unicum habebat, tria deinceps obtineret; quae post defunctum Imperatotem Carolum in majorem, quam eo vivente ,
numerum excrevit probrosum enim re injustum esse dicebat, quod exteri plura in sua potestate habentes suffragia , omnia possideant off-cia&honores, a quibus subditi Regis semper excludebantur. Menis cestaus descientijs de Universitate
nihil, sed unice de filis voluptatibus Ellicitus, ficilesin omnia, quae ille
voluit, consensit is, quamvis haec mutatio magnas interutramque Nationem causaverit perturbationes ita ut ad cruentas devenerint collus nes, quas Wencestaus cum oblectamento spectabat quidquid Teutonici ei repraesentarent pro conseris vandis suis antiquis juribus, eos comtemnebat semper, dicebatque se illis
118쪽
Annus Pro Concordia suum coquum datu Αψ9 rum Universitatis Rectorem Haec fuit, causa quod exteri omnes, hac ignominia vehementer irritati, Decretum inter se condiderint, yi cujus, omnes deserturi erant Universitatem tu Pragensem, quod executi sunt, ita V. H. ut intrate iduum, quemadmodiim -- scribit quidam Historicus, viginti quatuor millia Scholarium, Germa norum, re Polonorum Praga mia graverint, quorum pars una ad Unr- . Versitatem Ersordiensem alia Lipsiam abijt, ibIque Universitatem in- inchoavit. Hoc ipsum plane fuerat, quod Joannes Hus intendebat, ut in Universitate obtento dominio, sua dogmata stabilire posset, absquo resistentia Extraneorum. Et pro-
ere secto post abituin Teutonum, Re
hor Universitatis factiis , notabili jam , praesertim Ecclesiasticorum,
secta collecta, suos incoepit produc re, qui omnes sernae Wicleierant, errores praeter illos, quos Haeresiarcha iste contra Sacramenta conscripserat Sed retinebat veritates nonnullas, praecipue de Eucharistia, in qua praesentiam realem transubstantiationem confitebatur, eamque utpote bene fundatam impugnare non audebat; nec non de Consessione, ut qui Confessarius erat Reginae, munus hoc , ex quo magua capiebat emolumenta amittere uolebat. De reliquo duorum praecipuὸ hominum opera utebatur ad se- istam suam stabiliendam unus erat
Hieronymus de Praga egregius alias Milum Philosophiae in Universetate Magister, talis ferme in schola, qualis Ioannes Idus in Pulpito; alter quidam Jacobellus Misensis iu Boh mia, homo doctuso magnae a virtute ac probitate vitae existimationis, qui adeo longe distabat a Sanetissimo Sacramento Eucharistiae abolendo, ut in aliud extremum, praetextu Pietatis, impegerit, obligationem Fidelibus imponens, Corpus ct Sanguinem IESU Christi sub utraque specie recipiendi, quod specialiter:
occasionem novi erroris praebuit in Atimis Bohemia. Denique praeter artificia I in dolos , quibus ordinari utuntur Haeretici ad effundenda iubtiliter suae Haeresis venena, occultas videlicet molitionei hypocrysim, quarum Joannes Aus elat peritissimus peculiariter cum bono successu duas adlubebat industrias. Prima erat, cum in lingua patria disertus esset, nonnullos libros Wicleu in linguam Bohemicam eleganter transferret, quos ad Principes quosdam Viros, ut eorum sibi studium atque gratiam adjungeret, seque magis muniret transmittebat. Altera ejus indu- sessita erat, quod Scriptiu a Sacrast .
pariter in linguam vulgarem elegan- a..ter translatas, in manus omnium legendas traderet & permitteret Omnis conditionis hominibus, etiam Deminis, docere ac verbum DEI praedicare, prout illud clarum in Sacris Biblijs reperirent: quod toti populo erat acceptissimum, praecipubfaeminis, quae hac ratione honorari se videbant,' occasionem habero suum exercendi talentum facile multumque loquendo nec praedicando fatigabantur, sollim tamen in Cae-miteri , ne praecepto Sanehi Pauli direct adversarentur, qui Mulieri δ αμ ..bus in Ecclesia loqui prohibet. s. δ Explicari non possunt mala, quae ex hac perturbatione Pragae causata fuerunt omnes enim aut praedicare, aut praedicari novam Doeti inam volebant, quam Ecclesiae reformationem palam iactabant. Quapro 'AE RIMpter Archi-Episcopus qui tunc per infelicitatem Pragi longe aberat, de his admonitus, festinanter accurrit, ad hoc subitaneum incendium, ante majorem stragem exstinguendum. Erat hic Archi-Εpiseopus SminhoHasemberg illustrium Vir natalium, rarae scientiae, prudenti, singularis. χgeli pro vera Fide incomparabilis, animique generosissimi, nihilque larmidantis, ubi de servitio Divino, utilitate Ecclesiae agebatur C. in primian advenisset, Consilium suum congregavit, accitis Omnibus
119쪽
Schisemate Occidentis Lib. IV.
nibus in sua Ecclesia magis idoneis Authoritate Apostolica illi prohibe Adnu
viris aluue Doctoribias cilii, ri ret conciones extra Ecclesias, in do '' atque Doctoribus, qui veneno scandalota doe rinae infecti nondum fuerant. Joannem Hus ad comparendum in suo Tribunali citavit, spad respondendum compulit, elimque tanquam authorem horrendae perturbationis convicit. libros mibus, in soris vel plateis, aut etiam
annes Hus parvi pendens mandatum L
Pontificis, Pontifice Λlexandro ad eundem appellabat Pontificem, climillud aperte, ii ajebat, exemplo JE- ab eo sparsos exactissime conquiri SU Christi &Apostolorum adverse- . U. curavit, re sernae ducentos publice tur , qui ubique locorum praedica-
magis placerent, ct suavilis in auro Venenum praeberent, bene mundati, argenteis S inauratis fibulis atque Pretiolis tegumentis, magnifice Ornabantur : Nec solum ita disposuit. ut neque Laici, neque neminae pri dicare auderent, veruin etiam nouattentis multis Ioannismus sectatoribus , aut gratia Reginae, qua sulciebatur , etiam ipsi omnem in tota Diaece praedicatione ni prohibuit. Interea Regina Sophia , quae sui honoris causa tuebatur Consessarium mirectorem suum omnibus artificiis adhibitis, quidquid potuit, egit ad procurandam illi Regis protectiouemri quasi fato quodam nulla ferme defendi posset haeresia sine adminiculo vel malitiae vel illusonis cujuspiam neminae quidem Principissae,ut plurima docent exem pia de Constantia, Iustina, Melania, Eudoxia, Joanna Matre Richardi Regis Angliae, &huius Reginae Sophiae. Sed encestalis tandem, ut d bellulnus crudelis, collidere se cum viro tantae Authoritatis, qualis erat vincho Archi-Εpiscopus Pragensis non audebat vel non volebat Totum quod haec Principissa obtinere poterat, fuit, quod Rex ad Pontificem Alexandrum Legatos miserit rogaturos, ut Joannem Hiis pro bono Catholico haberet. Vertim hic Pontifex ab Archi-Episcopo plene jam edoctus circa finem hujus anni rescripserat , reet Archi- Episcopum pro debito suo egisse, declarando haereticos omnes illos, quicunque public aut privatim, detestabilem doctrinam Ioannis Wiclea docerent , d injungebat , ut bantri pergebatque iit antecedenter, circa Pragam praedicare Annu. quod omnia subvertit, fuit mors ma 14 Io.gni hujus Archi-Episcopi Suinhonis, qui in itinere obijt, dum in Hungariam proficisceretur Regem Sigismundum rogaturus, ut periclitanti in Bohemia Religioni succiureret quae ignavia encesta Fratris in potestatem Haereticorum, delapsum videbatur. Nunquam luculentisis apparuit , quanti reserat is quanta sit elicitas magna Urbis Metropolis in Regno, habere Archi-Episcopum tantae sortitudinis, qualis hic magnus di generosus Vi S.inho fuerat. Pragae cuncta erant in perturbatione , ubi aperto bello impetebantur Catholici vitam Religionem tuentes , ab Hussitis, qui eam evertebant suis periculosis novitatibus . impijs propo sitionibus, Joannis Wiclesi erroribus, licet jam saepe solemniter damnatis Pars una Universitatis jam corrupta erat a Joanne Hus , cujus Seistatores in dies augebantur : Ecclesiastici plerique ilium contra Onachos ordines Religiosos, quos Haereticus iste exstirpare volebat, sequebaptu permulti Laici hoc
torrente abrepti ipsae etiam Deminae, quae ordinarie majori cum ardore, quam Viri, ad novitates in materia Religionis accurrunt, quarum vanitatem Hussitae demulcebant, dogmatigando se immiscebant in imperis territe articulos Doctrinae decidebant, per Scripturas saeras, quas interpretabantur, re nullatenus intelligebant. Denique Hussitae, nihil a Curia Regis metuentes, ubi ex una Parte Princeps erat ignavus, debilis,
120쪽
Annus nullius authoritatis, absque cura Re que Hussitarum videri possunt hic AIO ligionis ex altera vero, Principissa, quae a Joannemus dirigebatur, doctrina ejus jam adeo tenaciter imbuta, ut se protectricem illius palam declaraverit. Et nihilominiis, ubi primum magnanimus iste Archi- Episcopus Pragam advenerat adeo solerterin prudenter agebat,is simul tanto cum robore atque constantiari ut perturbationem sedaverit, pacem instauraverit Hussitis ad silendum compuliis, quibus Conciones interdixit,libros eorum nammis dedit, sanos adhuc Doctores Universitatis authoritate seu contra contumaces munivit; ct ipsum Joannem Hus, ut ut renitentem, ra-ga migrare misit. Quanta igitur egisset dignissimus iste raelatus , si ipse provisus fuisset magni Regis authoritate, qui magno et D O tuenda puritate Religionis praeditus fuisset, repari bonitate, re nitudine, imperio, sortitudine majestate uti oportebat, operatus fuisset, ut a probis diligeretur, itineretur, ab improbis, ct ab omnibus obedientia ei praestaretur. Talis fuit mutatio Pragae, quam Sminho effecit. Sed mox ab ejus morte , alia isti penitus opposita successit, ex detestando succetaris ejus ductu , qui fuit Albicus, homo ex pulvere terrae ad hanc sublimem dignitatem evectus favore aut potitis ineptia Regi Wencestat, α rdidissime avarus eousque ut pro omnibus Curiae suae sciatibus nonnisi unicam habere voluerit, e vilissima plebe vetulam ; nec ullum equum alere, quia haec animalia, inquiebat etiam de nocte vorant ut proinde, clim miserabilis iste, unice intentus esset, pecunijs corradendis , arduum nonfiterit Joanni Hus, Pragam reverso, suos resuscitare errores,' se stam suam multiplicare ue unde horribiles illi tumultus exorti fuerunt, illa sacrilegia, illae seditiones, illae rebellione, cruenta bella, quae ordinarie consequi solent Haereses, Mini eriptoribus Historiae Bohemicae atri
enim nonnisi ea reserenda putavimus, quae ad essechus Schisinatis pertinent, pro disponendo Lectore ad ea cognoscenda, quae in causa JO- annis Hus, in Concilio Constantienti gesta sunt, quod proprie ad Historiam istam pertinet, ubi absoluta contra illum fuere illa quae Alexander
Pontifex consummare non valebat
Hic Pontifex, dum recta Romam pergere. debuisset, quo a Senatu, Populo QClero invitabatur tanquam Dominus, ct tanquam verus Pontifex ; prilis Bononiam se contulit ad id a Legato Bononiensi Bauthasiare ossa persitassis , qui perlibenter suam sanctitatem in ea Urbe habere cupiebat, in qua ipse dominabatur Sed clim Sanctus iste Senecio Appeninum transire debuerit, inter maxima rigidae hyemis incommoda, quae in eo itinere, etiatu
forsan leni aliqua medicina teneno insectum Clysterem putat quidam hystoricus adhibita , mortem
non leviter provocarunt ν eamque
illi accelerarunt Bononiae igitur Φ- die tertio Maji aetatis anno sexapesi ρ ἔν-mo primo, sancte, uti vixerat ex hac vita decessit. Cum se morti proximum videret, Omne Cardinales Ise. Η
circa suum lectulum convocavit, eosque cum admirabili mentis praesentia, pulcherrimo sermone latino allocutus est, atque ad concordiam unionemque intimam pro bono Ecclesiae tam feliciter unitae, fovendam
exhortabatur. Dicebat, uti JESUS ' Christus, pacem se illis relinquere: ω με
cumque in lachrymas solutos videret eos consolari coepit, pulchris il
lis Fili DEI verbis, magna cum sidu et '
cia inmeritis ejus infinitis, dicebat iis. 'Ascendo ad Patrem meum est Patrem . . vestrum ; nolite tristari: post aliqua seper hunc textum ad magnam aedificationem dicta , concludebat protestando coram DEO, cui gestorum dictorum suorum brevi redditurus esset rationem se omnino P . Ga Proceri tenere, quod omnia, quae εν,