장음표시 사용
21쪽
decim Apostolorum, et tertium quemdam, fratrem Domini cogn0minatum, qui primus ecclesiae Hierosolymitanae an-lisles fuerit, cuique epistolam catholicam adscribunt. Gravis quidem et multum agitata haec controversia fuit. Nos tamen, omnibus rite perpensis, duos tantum a1 0Bos, eoSque ApoStolos, agnoScendos existimamus, ac proinde JACOBUM illum, fratrem Domini nuncupatum, unum prorSUS et eumdem cum a coBo Minore seu Alphini esse habendum. Quod evincimus :I. Eae sensu Eeelesia. Etenim Ain Sacrosancta Tridentina synodus, sess. XIV de Extrema unctione cap. I, Extremae unctionis Sacramentum per Iacobum apostolum, ac
Domini fratrem, Adelitas eommendatum ae promulgatum fuisse tradit. Et postea tum in eap. III, tum in canonibus t et III, JACOBLM apostolum simpliciter vocat. Ergo ex mente Concilii J, conus frater Domini Λpostolus vero suit, ac proinde unus et idem cum ALPH Ei lilio. Bὶ Ecclesia Latina non nisi duos Ihc0Bos umquam coluit, nimirum : JACOBvM ZEBED Ei, et illum fratrem Domini ac Hierosolymitanum episcopum. Ecquis porro credet Ecclesiam hanc, quae, ut Scite animadvertit WALTON, Proteg. X.
n. 4 , traditionum antiquarum tenaeissima semper fuit,
unius e duodecim Apostolis memoriam obliterasse 3 Quod tamen lateatur necesse est quisquis fratrem Domini ab A phini filio diversum statuerit. Cin Ecclesia Syriaca nobiscum pariter Sentit. JACOBUM siquidem fratrem Domini, auctorem esse Liturgide quae ipsius nomen prae se fert, contendunt Syri ex antiqua sua traditione, cujus standamentum, ut videtur, aliud non
22쪽
lisuit, quam usus illius Liturgiae in ecclesia Hierosolymitana ab apostolo landata. Quod porro illum vere et proprie dictum apostolum habuerint, satis constat ex iis quae de hujus Liturgiae origine scribit DioNYSIus BABSALiBAEus. Praditur, ait ij, quod seria ΠΡ post deseensum Spiritus Saneli,
Iacobus apostolus liturgiam celebravit omnino eamdem quam hic habemus. Expressius adhuc S. JOANNEs MARO : Omnium primus, inquit 2ὶ, in Sionis euenaeulo Corporis eι Sanguinis Domini mysterium perfecit, mandatum eaeequens quod ipse Dominus noster discipulis suis ibidem dederat diems: me facile in meam memoriam. Jam vero ex uati. XXVI. 20; Marc. XIV. 17 et Luc. XXII. 44, duodecim tantum Apostolos ultimae coenae interfuisse constat. II. Eae S. Lit ι eris. Et quidem Aj PAuLus ad Gal. I. 18.19, haec habet : Deinde post annos tres veni Ierosolymam videre Petrum, et mansi apud eum diebus quindecim r alium autem Apostolorum vidi neminem, nisi εἰ μηὶ Iambum fratrem Domini. Unde concludere pronum est IIc0Buu fratrem Domini de numero illorum Apostolorum fuisse quorum et PETRus. Nam nihil est quod suadeat particulam εἰ μη propriam suam notionem eaeeipiendi, in qua communiter ab ipso PauLo usurpatur, hic non obtinere. Quin potius, contrarium prorsus contextam orationem postulare putaverim.
Quid enim in hac tota pericopa sibi velit Apostolus Τ Unum
hoc : ostendere nempe se Evangelium non ab homine accepisse neque didicisse, sed per revelationem Iesu Christi v. 12 .
23쪽
Ad quod firmandum, nullos Apostolos, nisi peracto tandem a sua conversione triennio, se adiisse testatur : imo eo ipso tempore, se non nisi PETRUM et ah conuu vidisse asseverat. Quod si I coBLs vere et proprie Apostolus non fuisset, non apparet cur specialis ipsius mentio hic fieret. Numquam enim, ut opinor, suspicati essent Galatae, virum hujuscemodi, qualis erat PAULUs, a viro apostolica dignitate non insignito edoceri potuiSSe, cum tamen adesset Apostolus qui id facere valeret. - Ceterum interpretationem nostram maxime commendat illud fici. IX. 27, Bamnabas autem apprehensum illum durit ad Apostolos. Bὶ Rusdem epistolae cap. II. v. 9. legimus : Et eum eognovissent gratiam, quoe data est mihi, Iacobus, et Cephas,eι Ioannes, qui videbantur columnoe esse, deaetras dederunt mihi. . . . Quomodo, quaeso, tali titulo P dLus decorasset, imo ante PETRUM, sacri collegii caput et principem, nominasset eum, qui vere et proprie dictus Apostolus non
fuisset ΤCὶ Demum Aet. l. 15 Luchs inter Apostolos duos dACOB0S recenset : unum quem simpliciter IAcoBUM vocat erat autem frater Ioii NNis) ; alterum quem dicit ALPuaei. Verum , cap. XII. 2, JAc0BUM fratrem donANΝis ab HERODE occisum fuisse narrat. Postea capp. XII. 17; XV. 15 et XXI. 18, unius IACOBI, Ierosolymis conversantis, et potiori quadam auctoritate ibidem gaudentis, iterum meminit. Hunc autem fratrem Domini suisse, vel ex Gal. I. 19 dubitari nequit. Jam vero, Si LUcks, quas commemorat personas exactissime describere solitus, hunc a AcoBuM diversum ab eo quem Act. I. 15 ALpnaei vocaverat, habuisset, utique additum
24쪽
Talia igitur in S. Litteris occurrunt, quae IACOBUM 'atrem Domini, vere et proprie Apostolum atque unum et eumdem cum Alphini silio suisse, suadeant. III. Nec parum roboris huic nostrae sententiae accedit ex infirmitate rationum, quas nobis opponunt, quibusque nituntur adversarii. Sic dicunt : ' Ex collatis Mati. XXVII. 56; Mare. XV. 40, et Ioli. XIX. 25, satis palet M ni M, Iacobi fratris Domini matrem, CLEOPHAE uxorem fuisse. Atqui IAc0Bus Apostolus filius ALPHAEi fuit; ergo JAconus frater Domini, utpote CLEOPH E filius, ab Apostolo Alphoei lilio prorsus diversus habendus eSt. Respondemus argumentum ex multiplici capite nutare. Etenim : αὶ verba doHANNis Muta 8 tofo Κλωπα non ne-nessario important Mariam uaorem Cleophoe suisse, sed sonare possunt : Mariam tiliam Cleophoe; sicuti Ιακωῖς ο του Αλγασυ est Iacobus Alphini silius. Nec desunt qui hanc interpretationem sequantur. Dicunt porro Mariam Alphaei
uxorem ex Secundis D. ANNAE cum CLEOPHA nuptiis oriundam: ideoque ipsam a Iou. XIX. 23. sororem Matris Iesu voeari.
- β) Quid prohibet quominus MARiAM, defuncto ALPIImo, novas cum CLEOPHA nuptias iniisse dicamus 3 - η Alia demum, et quidem longe probabilior, solutio statuit,
ALPHAEUM et CLEOPHAM unum idemque nomen esse , diversimode tantummodo scriptum. Rem optime exponit
li Κλωται quem hic vocat IoiἈNNEs, distinctus est ab illo Κλεοπα cujus meminit LUc. XXIV. 18.
25쪽
D. I. POTT, ideoque ejus verba hic recitare juvat. c Ilaec nomina, ait 1 , quamvis e nostra scribendi ratione valde diversa videantur, facile tamen derivantur e communi sonte, hebraica nempe Seriptura, qua nomen viro erat 'xbri. quod duplici modo esserri poterat , tam Chalphai, quam Chlopai. Priorem pronuntiationem Sequuntur MATT. MARC. et LUC., abjecta, more Graecorum, adspiratione orientali, et addita terminatione Graeca ος, unde Α, ραιος; veluti Hagg. I. 1. ubi Alexandrini 'ari esserunt Αγγαιας. Posteriorem sequitur JORAX Es, qui habet ΚMύπας, rimulato in K; ut 'ex 2 Paralip. XXX. l. ab Alexandrinis essertur per Φα τεκ; ridici Gen. XXII. 24. per Τα&κ etc 0uam pronuntiationis diversitatem eo minus in IouANNE mirari possumus, quo magis constat, diversa adeo ab iis, quae reliqui Evangelistae habent, nomina eumdem exhibere, V. g. Nathanaelis pro Bartholomoeo, quorum illud nomen Viro proprium, b0c vero met ρω μικον suisse videtur. CL invicem doli. I. 45-51; XX l. 2; Luc. VI. 14.s Hucusque POTT. Dicunt 2' Fratres Domini ab Apostolis non uno in loco, maxime vero doli. VII. 5, et Act. I. 15. distingui :imo ipsum I coΗΠv speciatim ab illis secerni 1. Cor. XV. 7
Verum α) quod attinet ad locum dos ANNis quem Summopere urgent adversarii, gratis assumunt, fratres Domini , praeter quatuor a MATT. et M Anc. enumer3t0S , nullos prorsus suisse. Audiant igitur AususTisuu dicentem 2ὶ : Non mirum est nempe propter Iudaeorum con-
26쪽
5suetudinem lj, dietos esse fratres Domini eae materno genere quoscumque cognatos; cum etiam eae eognatione Ioseph diei potuerint fratres ejus ab eis qui illum patrem Domini arbitrabantur. Nec quidquam cogit nos, ut putemus lo-Η1ΝΝΕM fratres Domini omnino omnes subindicare voluisse. Fortassis, ut notat Luchs BRUGEAsis in h. l. , eos tantum prae oculis habuit qui erant seniores aetate, utpote patruos, qui plusculum sibi juris in nepotes Solent arrogare. Non ergo implicat quod inter fratres Domini, et Apostolisuerint, et etiam tales qui nondum perfecte in eum crederent. ' Quod ex Actibus prosertur nil omnino probat. Cum enim e fratribus Domini duo tantum Apostoli essent, a conus scilicet et ac DAs, de ceteris, si adsuerint, peculiaris mentio fieri debuit. Plurimos autem adfuisse, vel e v. 45 valde probabiliter conjeceris. - Nec s illud 4 Cor. XV. 5. 7.
Visus est Cephoe et post hoc undecim. . . Deinde visus est Iaeobo, deinde Apostolis omnibus et negotium nobis sacessit. Num, quaeSo, quia risus est Cephod, et post hoc undelim, ideo inter undecim CEPH hs computari non debeat 3 Apostolus unum significare voluit : nempe Sicut PETRLM , ita
lὶ Notum est hanc apud Hebraeos obtinuisse consuetudinem, ut fratres vocarentur non ii tantum qui ex eodem patre aut matre ortum ducerent, sed omnes sere cognati. Sic, Gen. XII l. 8; XIV. 1ι, 16, frater Abram LOT dicitur, cum tamen ex cap. XII. 5. manifestum sit ipsum nonnisi filium fratris Abram fuisse. - Gen. XXIX. l2. 15, 1Ac0n frater Laban vocatur; nec tamen erat nisi flius Sororia Laban Gen. XXIV. 29. XXlX. 15 . - Pariter, Tob. VII. 4, RAGUEL TOBIAM, conm irinum Suum, fratrem nominat. - Iino Gen. XXXI. 25 LABAN dicitur fratres suos assumpSisse ad persequendum IACOB. Porro LABAN fratres non habuit; nec de filiis lxcon sermo esse poteSt, utpote qui cum parentibus ipsisugiebant v. 173. Ideoque B. BASCHI rq quod ibidem legitur, pere 2 p, provinquos, reddere non dubitavit.
27쪽
et ΙΑcon UM speciali Cnnis ri redivivi apparitione dignatum suisse. Si adversarii sibi constarent, JAcoBUM e numero illorum, qui sub Apostolis omnibus v. 7.ὶ comprehenduntur , pariter expungere deberent. Quod tamen minime
Urgent δ' Si Ihconus frater Iesu unus idemque sit cum Apostolo, quare huic in Apostolorum catalogis, honorificum illud nomen frater Iesu, alias toties frequentatum, ne semel quidem tribuatur 3 Maxime cum in iisdem et de ANDREA Mati. X. 2. Luc. VI. 14ὶ et de Iou1NNE Mait. X. 2. Marc. III. 17ὶ notetur, quod prior PETRi, posterior JAc0BIsraler fuerit. Verum dicant ipsi cur dun f, qui ei de fratribus Domini fuit, Iambi frater simpliciter vocetur Aet. I. 15. Ep. Judae v. 1J. Nec animadvertunt illos, qui in Apostolorum catalogis fratres dicuntur, vere et proprie dictos fratressuisse; dum econtra a covus nonnisi latiori sensu frater Domini dictus fuerit. Cavendum porro erat, ne ex diverso ejusdem vocis in eodem loco signi sileatu, errandi ansa
Instant 4' Si Iacollus frater Domini Apostolus veresuisset, id proculdubio in epistolae suae inscriptione declarasset, nec Se δουλου IESU CunisTi simpliciter dixisset. Sed si valeret argumentum, jam utique dicendum foret epistolam ad Philippenses, utramque ad Thessalonicenses, illam ad Philemonem , necnon et ad Hebraeos; pariter tres epistolas IouΑΝΝis, haud secus ac illam Iunae, ab Apostolis non fuisse conscriptas. Ceterum, vocem
quam JAc0Bus, vestigiis PALLI haerens, adhibet, non adeo a
28쪽
1 vocabuli Α-tολος sensu abludere, suo loco videbimus. Argumentantur 5' ex eo quod nonnulli Patres et Auctores ecclesiastici IhcοBuM a PETRO et dot ANNE Hierosolymorum Episcopum ordinatum fuisse passim testentur. Hanc autem ordinationem cum apostolica dignitate non consistere
Quaestionem valde agitatam de tempore quo Apostoli ad episcopalem dignitalem evecti suere, solvendi non est
hic locus. Duo tantum ad argumentum adversariorum elevandum protulisse suffecerit. Unum est, quod nonnulli e SS. Patribus omnes Apostolos a PETRO episcopos ordinatos fuisse asserant. Alterum vero, et potissimum
quidem, quod PALLO a poStolieam dignitatem, quam non ab homine sed ab ipso CutiisTo si hi collatam toties testatur cf. Gal. I. 1 ; Rom. I. 1; Act. XXVI. 16 , nemo ulliquam abjudicaverit, eo praelex tu quod et ipse, jam Apostolus eo n-stitutus, episcopus ordinatus fuerit. Hoc enim sensu locum Aet. XIII. 5 communior et probabilior sententia interpretatur. 6' Demum, nonnullos Veteres, qui suam sententiam tenuere, nobis opponunt. Citant praesertim lubentique animo S. CLEMENTEM ROMANLM , S. EPIPHANiUM , S. CYRiLLUM HIEROSOLYMITANDM , S. HIERONYMUM et alios : inter historiographos II EGEsiPPUM et EUSEBIUM laudant.
Respondemus : H Nonnullos ex antiquis Patribus Iaeobum fratrem Domini a Iacobo filio Alphoei diversum reputavisse, verissimum est. Sed etiam negari non potest, plures ex eis necessitate potius logica quam historica Veritate coactos, in hanc sententiam devenisse. Quotquot enim putarunt, a conuu ideo fratrem Domini di tum suisse, quod ex priori 3
29쪽
S. JosEPHi conjugio ortum traxisset 1ὶ, ipsum a Deobo Alphori, ut secum constarent, secernere debuerunt. βὶ Quid hac in re CLEMEΝs ROMANus Senserit, n0S penitus latet : cum jam communi sere criticorum calculo, ipsi adscribi nequeant Constitutiones Apostolieoe et Reeognitionum libri, e quibus textus Suos adverSarii depromunt. γὶ Quod ad Iligno NYMuM attinet. quem, propter magnam ejus in re exegetica auctoritatem, multum urgent, Verum est S. Doctorem in comment. in Datam lib. V. ad cap. XVII. 5. G 2ὶ, Iacobum fratrem Domini extra duodecim Apostolos recensere. Sed apprime . notandum est Ili ERONYMuri non propriam , Sed quorumdam interpretationem , et quidem mysticam, in hoc loco proponere. Quae in lib. de vir. illusιr. cap. H i5ὶ Seribit, neutri sententiae favere putem. Meliori forsan jure, ex comment . in ep. ad Gal. lib. I. ad cap. I. v. 19 concluderet aliquis S. Doctorem fratrem Domini pro uno e duodecim reapse non habuisse. Dicit enim μὶr e quod autem Meeptis duodecim, quidam vocentur
apostoli. . . a Attamen cum ibidem 5ὶ ad ea, quae in libro de
Ita porro senserunt EPIPHANILS, I aer. XXIX. ΤOm. l. pag. 119. Ecl. Petarii. - GREGORIUS NYSSENUs , Orat. II in Resurrect . Christi. Τom. III. col. 64T. Εd. Migne. - C IRYSOSTOMLS , hom. in Annunciationem. Haec lamen pro spuria habetur. - HILARIUS in Mati. cap. I. n. 4. Τom. I. pag. 671. Ed. Benedicι. - ΕΓSEBIUS, IIist. Eccl. l. II. cap. I. - THEOPuYLAGUS in Mail. XIII. 55. - Ιn eamdem sententiam propendere videtur ORIGΕΝΕs in vati. min. X. n. 17. Opp. tom. III. pag. 465. - Ipsam proponunt, Sed cum haesitatione, AMBR0sIsis , dei lit. Dita. eap. VI. n. 45. Tom. II. col. IlI. Εd. signe; et AEGLSTINUS, in epist. au Gat. n. 8. 2ὶ Ed. Veronensis. tom. IV. Pag. 194.
30쪽
perpetua virginitate B. Marioe scripserat, remittat dicens :e qualiacumque sunt illa quin seripsimus, his contenti esse debemus f ; aequum est ut, Si mentem Auctoris penitius inspicere velimus, ad citatum opus recurramus : eo vel magis
quod praedictum epist. ad Gal. locum ibidem etiam interpretetur. En porro quae hujus libri n. 15 lj leguntur: et Nulli
e dubium est, ait, duos fuisse Apostolos a coBi vocabuloe nuncupatos, Iacobum Zebedini, et Iacobum Alphai. Istum, a nescio quem minorem Iacobum, quem Maniae silium , nec et tamen matris Domini, scriptura commemorat, Apostolume vis esse, an non Τ Si Apostolus est, ALPuaei filius erit;
e et credet in IEsuu et et non erit de illis fratribus, de quibus
a scriptum est : neque enim tune fratres ejus eredebanι ine eum. Si non est Apostolus, sed tertius nescio quis I Aconus, a quomodo est sciater Domini putandus, et quomodo tertius e ad distinctionem majoris appellabitur minor, cum majore et minor, non inter tres, sed inter duos soleant praebere e distantiam; et frater Domini Apostolus sit, PavLo dicente :e Deinde post triennium veni Ierusalem videre Petrum, et e mansi apud illum diebus quindecim. Alium autem Aposto- et lorum vidi neminem, nisi Deobum fratrem Domini sade Cal. I. 18. 19 3... Ne autem hunc putes Dectum silium c Zebedaei, lege Actus Apostolorum . dam ab Herode fuerate interemptus. Restat conclusio, ut uel nix ista quae Dectia minoris scribitur mater, fuerit uxor ALPHAEI , et sorore M Riae matris Domini, quam Mariam Cleophoe IOHANNEs Evangelista cognominat, sive a patre, sive gentilitate sa-ε miliae aut quacumque alia causa ei nomen imponens. v