장음표시 사용
261쪽
allegatum exemplum via praecludatur, auditores suos ab initio admonet IACOBUS, EMAM hominem suisse ejusdem prorsus nobiscum natum. Vox enim ομο-αΘης. quam Vulgala vertit similis passibilis, proprie est similiter asseelus, et in usu loquendi pro Simplici ομοιος nonnumquam adhibetur : sic Act. XIV. 15, ubi Vulgata reddit similes. Non amplius occurrit in N. T. Oratione oravit προσ&υχη προσματρὶ , h. e. ardenter, eniae oravit. Structura haec, qua Verbum cum derivata ab eodem verbo substantiva voce in Dativo jungitur. Saepius occurrit in versione Septuaginta-virali, ubi inservit ad exprimendam Hebraeorum syntaxin In sinitivi absoluti cum Verbo sinito. Nec ipsis Greciae classicis insolita est hujusmodi structura : nam PLATO scripsit Symp. pag. 195. Bὶ :
qui Infinitivi nominascentis usus in Genitivo casu, ad finem sive scopum actionis indicandum, etiam apud Scriptores profanos oblinet. Locutionem της γηA , pro qua Luc. IV. 25 dicitur επι πασαν την γ , de regione Palaestinensi intellexerim : quod sane in Libris Sacris inauditum non est. Terras tamen sinitimas aliquid detrimenti exinde pariter accepisse ex Luc. IV. 25-26 Satis constat, quum in Sarepta Sidoniae sames viguisse ibidem innuatur. Factum porro quod Iac0BΠs hie commemorat. 1 Beg. XVII. 1 narratur. Ibi tamen ELIAS Siccitatem denunciasse tantum dicitur : Apostolus autem ex traditione acceperit ELIAM vi orationis suae id a Deo impetrasse, ut nempe Se verum prophetam Ostenderet, regemque impium cum populo ad idola deflectentem castigaret et ad veri Dei cultum sic reduceret. Ceterum notum est Prophetas et Apostolos miraculis suis orationem praemittere consuevisse : quod et ipse CHRISTLSad nostram doctrinam pluries praestitit. Major disticultas in eo apparet quod I Reg. XVIII. I legitur : Post dies multos factum est verbum Domini ad Eliam, in anno tertio dicens : Vade, et ostende te Achab, ut dem yluviam δuyer faciem terrae; cum tamen asserat IACOBUS, post ipsum CHRISTUM Luc. IV. 253, annos tres et menεα seae caelum clausum fuisse. - Ad hane dissicultatem solvendam interpretes diversas ineunt vias. Alii dicunt annos in libro Regum non a siccitalis initio sed a tempore ex quo ELIAS Sarep-
262쪽
EPIST. S. IACOBI. lam venit computari : porro, aiunt, jam annum sere in torrente Carilli degerat Propheta, quando Sareptanam viduam adiit. - Alii putant non a siccitate iterum sed ab incaepia lamo. quae non nisi annum circiter post siceitatem obtinuerit, annum tertium ibidem computari. Alii tandem praedicti discriminis rationem repetunt ex more Hebraeorum qui incoeptos aut imperfectos annos modo prorsus omittunt, modo vero pro persectis annis numerant. Exemplum Sumunt ex I Reg. H. Ilubi DAVID dicitur septem annos in Hebron regnasse, quod 1 Paralip. XXIX. 27 iterum asseritur; quum tamen hujus libri eap. III. 4arinos septem eι menses feae ibidem regnasse tradatur.'. 18. Et rursum oraviι : et eoelum dediι pluviam cet.
Peraclo stupendo miraculo, populoque e lamante : Dominus ipse est Deus: Meisis insuper Baal prophetis, ELIAS , divino sidens promisso, in verticem Carmeli ascendit, ibique oratione 5epties, ut videtur cf. 1 Reg. XVIII. 42 sqq. . repetita, grandem a Deo impetrat pluviam. - Pro Aoristi forma εβλασr σε veteres forma εβλαπε
y. l9-20. Fratres mei, si quis ex vobis erraverit averitate, et converterit quis eum : ' seire debet quoniam qui converti secerit peccatorem ab errore viae Suae, salvabit animam ejus amorte, et operiet multitudinem peccat0rum.19-20. Ἀδελ ρά. εαυυς ἐν Ῥίν πλανηθῶ απο τῆς αδγγ Θείας . και ἐπαν* τις
PARA PHRAsis. Fratres, si quis vesιrum a recto tramite aberraverit, ad hunc autem ipsum quis converterit, sciat iste quod quicumque peccatorem a perversa, in qua errabat, via converterit, animam salvabiι, et operiet multitudinem
263쪽
'. 49-20. Fideles nonnulli in hanc forsan sententiam Iacile dein
enissent, ut putarent nonnisi pro fidelibus et justis sibi esse orandum. Ad quem errorem praecavendum aut tollendum, Apostolus ipsos hortatur ut peccatorum conversionem procurare satagant, hujuSque conversionis exitum apostolico spiritu condigne denunciat. Veritatem αλη Θειαν, hoc loco intellexerim legem religiosam atque moralem, quae git homini recte agendi norma. Et hunc quidem sensum Voeem αληΘειαν pati ex loquendi usu Hebraeorum, qui vocem MN hoc Sensu adhibebant ses. Ezech. XVIII. 6 coli. 1ὶ certis exemplis constat. Sic Ioh. III. 19. 20 : omnis qui male agit, odit lucem, et non venit acl lucem, ut non atavantur opera ejus r qui autem faeit veritatem αληΘet, , venit ua lucem, ut manifestentur opera ora, quia in Deo 1unt facta. PAULUS pariter si Cor. XIII. 63 : non gulisset super iniquitate sis κια ὶ, congaudet autem veritatis α ηΘειαὶ . Vocem porro αληΘειαν praedictum Sensum hic obtinere, illud mihi suadet quod v. 20 errantem a veritate non infidelem sed neccatorem αμαρτωλαὶ Apostolus vocet. - Hanc, quam dixi, legem religiosam et moralem JAconLs metaphorico spectat tamquam re tam viam , a qua aberrat quisquis contra ipsam facit : ad quam vero re-aucitur et convertitur quisquis a peccato retrahitur. - ΠλανοηAoristus I Passivus cum Significatione misia.
y. 20. seire debeι quoniam qui converti secerit peeeat
rem cet. in Graeca sic sonant : sciat iis nempe qui fratrem conve lorit 3 quoa qui converterit peccatorem ab erratione viae quam Sequebatur εκ πλανης ocli αυῖουὶ elc. - Duo autem sunt quae fideles maxime incitare debent ad conversionem peccatorum procurandam :εalvabit animam ejus a morte. Graece legitur : σωσει μυχίην,
absque Articulo et Pronomine; ideoque Gallice recte verteris : iu sau veraune sime, quod certe emphasi, pretio ac dignitati animae declarandis idonea, non caret. - Per mortem intelligenda hic est mors spiritualis animae, quae in praeSenti in privatione gratiae sanctificantis consistit, quamque in laturo sisSecutura est faeterna visionis beatificae privatio.
et operiet multitudinem peccatorum. Ilaec ultima IACOBI verba
magna laborant obscuritate. Non enim liquet utrum peccata illius qui
264쪽
EPIST. S. JACOB l. eonvertitur, quod ESTIO placuit, an vero etiam peccata illius qui peccatorem convertit, ut BEDA sentire videtur, Apostolus hic intellexerit. Si prius quidem dixeris, apostolica oratio tautologia quadam non carebit, quum non possit anima Salvari a morte quin peccata ejus deleantur. Si posterius admiseris, Satis dura apparebit IM0BI oratio, quum justos hic alloquatur, et vox αμαρτια de gravioribus offensis uSurpari soleat. Certe, si aliquo exemplo firmare possem notionem eam quam Verbo καλ metu WALII tribuit, qua valeret Supprimere, impedire, non dubitarem ipsam in praesenti accipere, Sensumque hunc apertissimum eruerem: et u emyechera, tine multitude de psthes :illa nimirum impediet quae peccator iterum admisisset, et quod ab aliis admitterentur causa fuisset. Utraque vox graeca Articulo caret, ideoque huic interpretationi multum lavet. Addiderim ipsam contexta orationi optime convenire : nee minimum praebet animae fideli, quae Deum diligit, incitamentum ad conversionem peccatorum procurandam hujusmodi motivum. Neque hic sensus alienus esset a mente PETRI , qui eadem verba Ep. IV. 8J usurpat : Ante omnia autem, mutuam in vobismet ipsi a charitatem continuam habentes r quia charitas operit multitudinem peccatorum. Verissimum enim est charitatem erga proximum innumera peccata yraecavere et impeuire : ideoque testatur
265쪽
41coBLS Dei ac Domini JESU CHRISTI servus, Iudaeo-Christianis Cap. omnibus per varia loca dispersis Salutem adprecatur. I. Summo gaudio locum esse existimate, fratres mei, quotiescumque variis tribulationibus amigi vobis acciderit: quippe qui scilis quod illud ipsum, quo fides vestra probatur, constantiam ossiciat. Constantia autem vestra Opus suum ad finem usque perducat: ut in adventu Domini inveniamini undique persecti atque integri, nulla re, quae ad salutem requisita sit, destituti. Si quis autem vestrum indiget sapientia, qua amictionum utilitatem atque pretium rite aestimare valeat, ipsam postulet a Deo , qui lubenti ac benevola mente dat omnibus , nee, hominum more, Semel concessa exprobrat: et dabitur illi sapientia. Sed postulet cum sido sirma, nihil prorsus addubitans. Qui enim haesitanterrogat, propter instabilitatem suam similis est fluctui maris vehementi tempestate huc et illuc jactato. Cum ergo non nisi constanti et perseveranti orationi repromissio facta sit, non existimet homo ille quod accepturus sit aliquid a Domino. Nec tantum in oratione sed et in omnibus consiliis suis anceps animus in onStans eSt. Laetabundus porro glorietur de exaltatione sibi reservata frater in abjectam paupertatem propter Christum redactus; dives autem glorietur et ipse, si lubeat; Sciai tamen se non habere unde glorietur, nisi de misera conditione sua, quippe qui tamquam nos graminis evaneScel. Sol siquidem exortus est, simulque cum eo ventus urenS;
266쪽
EPISTOLAE S. IACOB et gramen aduSsit, et stos graminis decidit, et periit decora species ejus: sic et dives, dum per storida incedit itinera, subito marcescet. Beatus vir qui tentationi non cedit : quia, probatus ei fidelis repertus, accipiet praeclaram illam coronam, vitam dico aeternam quam Deus veris Christianis repromisit. Nemo tamen eum tentatur clieat: a Deo tentor : Deus enim, ut ad ea quae mala sunt sollicitari ipse nequit, ita nec homines ad haec sollicitat. Sed unusquisque leniatura sua concupiscentia, dum nempe per eam a bono abstrahitur et ad malum allicitur. Concupiscentia porro simul atque aliqualem mentis adhaesionem provocaverit, jam peccatum parit: peccatum vero statim ut perseelum fuerit, persecto Scilicet mentis aSsensu, mortem insertanimae. Absit procul a vobis, fratres mei dilecti, error ille quo Deum tentationum auctorem reputaretis. Εcontra quidquid est boni, quidquid persecti, caelitus descendit, videlicet a Patro luminum, cui nulla inest mutatio, immo nec mutationis umbra; qui proinde homines ad malum incitare nequit. Ipse gratuito prorsus henignitatis suae decreto regeneravit nos per verbum veritatis, quod est Evangelium; idque ut essemus veluti primiti de Sive pars aliqua praecipua creaturarum Suarum, hominum dico. Hoe scitis, fratres mei dilecti. Sit porro quivis homo celer ad audiendum verbum illud veritatis; tardus autem et providus ad illud proserendum, ut sic ad iram non deveniat. vir quippe iratus longe est ab illa justitia quam Deus a nobis requirit. Itaque, abjecta omni carniS immunditia, omnique animi malitia, cum omni spiritus modestia suscipite doctrinam vobis traditam. quae animabus vestris aeternam valet asserre salutem. Ad hoc autem ea, quae lex Evangelica jubet, opere priestetis necesse est, et non auditores tantum hujus legis sitis, vosmetipsos graviter decipientes. Nam si quis legis quidem cognitionem habeat, eam vero opero adimplere non satagat, is similis est viro qui faciem suam in speculo
267쪽
obitur tantum conspicit : qui scilicet semetipsum consideravit, et statim abiit, ideoque statim oblitus est qualis esset, ac proinde nullum exinde commodum reportavit. Qui vero incubuerit in legem persectam, quae est lex verae libertatis, et inhaeserit ei, non mera cognitione, quae cito oblivioni datur, contentus; sed ea, quorum cognitionem adeptus est, exsecutioni mandans, hic utique beatus erit eo quod legi obsecutus suerit. Itaque, si quis putat se verum Dei cultorem esse, quamquam linguam suam non refrenet sed cor suum decipiat, sciat religionem suam omni effectu carituram. Religio sincera ae persecta coram Deo et Patre, in hoc Sita est et ut pupillis ei viduis in tribulationibus eorum prospicias, et a contagione mundi teipsum incontaminatum Seo S. Fratres mei, cavete ne simul eum si de Domini nostri JESU CHRISTI, Cap. Domini, inquam, gloriae, vitium accepti0nis personarum conSoeiare II. velitis. Etenim, ut exemplo utar, Si ingrediatur conventum vestram Sacrum vir aureis annulis ornatus, et splendida veste indutus; ingrediatur vero etiam pauper indutus vili ac sordida veste; et si cum nescio qua admiratione eum, qui vestem illam praeclaram gerit, solius splendoris ejus causa, contemplemini et dicatis ei : considas hic, commode et honorate; pauperi vero, solius vilis vestitus ejus
habita ratione, dicatis : tu illic consistas, vel hic sub scabellum pedum meorum considas : nonne in vobismetipsis dijudicastis, et iniqui judices facti estis' Audite, fratres mei dilecti: nonne Deus sibi elegit pauperes mundi, qui fide diviles forent et heredes regni quod repromisit diligentibus Se Et vos, contrariam prorsus rationem Secuti, pauperem contemptui habetist uuid est porro in divitibus quod vos adeo alliciat Nonne ipsi tyrannidem exercent adversum vos, ipsique ad paganorum tribunalia vos rapiunt Nonne ipsi blasphemant aut actione sua diffamant honorificum illud nomen, de quo Christiani
268쪽
vocati estis' Si tamen nil aliud intenditis divites honore prosequendo, quam adimplere praestantissimum illud Domini mandatum tDiliges prorimum tuum sieut teipsum, bene facitis. Si vero in hoc personas accipitis, utique peccatum admittitis, lege vos arguente
tamquam violatores. Neque putetis leve quid esse in hoc uno legem transgredi : quicumque enim, Servatis ceteri S omnibus legis mandatis. unum tantum transgressus fuerit, quasi omnia violaverit reatu tenetur. Nam
qui dixit : non moechaberis, dixit pariter : non occides. Quod Sinon moechatus quidem, occidas tamen, factus es simpliciter transgressor legis atque contemplor legislatoris. Sic loquimini et sic agite, tamquam qui Der legem evangelieam, quae ceteroquin verae libertatis lex est, judicandi sitis. Iudicium quippe absque misericordia erit respectu illius qui erga proximum misericordem se non exhibuerit : misericordia vero praestita judicium superat ac Vincit. Quaenam est utilitas, fratres mei, si fidem dicat aliquis se habere, opera vera bona non curet' Numquid potest ipsum sua fides salvum sacere Si, exempli causa, frater aut Soror vestitu et victu diurno careat, dicat porro aliquiS vestrum ipsis : omnia prospera sint vobis; habeatis quo vos ipSos vestire ac nutrire poSsitis : non dederitis autem illis ea quae corpori tegendo et alendo necessaria Sunt, quid, quaeso, egentibus proderit vestra hujusmodi compassio 3 Sie et fides, Si Sit operum vacua, mortua est utpote solitaria, et nihil quidquam proderit. Equidem gloriaris tu quod sidem habeas licet opera non cures; verum poterit aliquis hoc modo derisorie te compellare : tu fidem te habere dicis, ego autem opera habeo. Ostende mihi, quaeso, Si potes, fidem tuam sine operibus : ego Vero oStendam tibi sidem meam ex operibus meis. Utique tu credis Deum
269쪽
unum esse : et in hoc bene agis; verum daemones etiam id credunt, indeque limore persunduntur. Vis porro, o homo de inani fide inaniter glorians, ex Scripturis ipsis addiscere quod fides absque operibus mortua sit 8 ABRAHAM pater noster secundum carnem et justificationis nostrae exemplar, nonne ex operibus justitiam adeptus est, quum nempe ISAAc filium suum super altare Deo obtulisset Videsne et fidem operibus ejus cooperatam esse, et vicissim ex operibus fidem perfectam fuisse Sicque suppleta est Scriptura illa quae dicit : Credivit Abraham Deo, et reputatum est illi ac justitiam;
et amicus Dei singularis effectus est. Videtisne ex operibus justificari hominem et non ex fide tantum ' Immo, RAHAB meretrix nonne et ipsa haud . sine operibus justificationis gratiam primum adepta est, nunciis nempe hospitio benigne susceptis atque alia via secure dimissis Quemadmodum enim corpus sine spiritu mortuum est :ita et fides eui desunt opera mortua St. Ne multi ex vobis, fratres mei, magistri fieri aspirent, quippe qui Cap. scitis quod nos magistri severiori ple lemur sententia, si nempe IlI. in illo munere obeundo defecerimus. Hoc autem facillime contingere potest. In multis enim offendimus omnes quotquot Sumus : Sed maximo in lingua; adeo ut si quis in verbis suis non offendat, hic perseclus censeatur vir, utpote qui potens sit et totum corpus suum debile moderari. Neque hoc est adeo mirandum. Quod si ut exemplis utar, equis frena in ora injicimus, ut nobis obediant :lotum simul ipsorum corpus moderamur et circumagimus. En etiam naves, licet tantae magnitudinis sint, et a ventis validis exagitentur, modico gubernaculo circumseruntur quocumque gubernator decreverit
sic et lingua pusillum quidem membrum est, sed magna esticit. Ecce, modicus ignis quantam silvam incendere potesti Utique lingua ignis est, lingua, mundus ille iniquitatis. Lingua nimirum hanc inter membra nostra vicem gerit ut lolum
270쪽
EPISTOLAE S. JACORI corpus peccatis coinquinet, et totum vitae decursum inflammet, et inflammetur ipsa a diabolo. Etenim, dum omnis, qualiscumque Dasit, natura iam ferarum quam volucrum, tam Serpentium quam marinarum belluarum. humana Solertia domatur: linguam tamen nullus hominum stomare valet Instabile malum est lingua, te hilaro veneno reserta est. Per ipsam Deum eumque Patrem collaudamus ac deprecamur, atque per ipsam hominibus, qui ad similitudinem Dei facti sunt, mala imprecamur. Ex eodem ore benedictio et maledictio processunt. Non possunt, fratres dilecti, talia seri. Numquid enim sons ex eodem foramine dulcem landit et amaram Numquid potest, fratres, scus olivas proferre, aut vitis ficus 3 Nec aqua salsa dulcis effici potest. Estne aliquis inter vos sapientia et prudentia illa, quae magistro inesse debet, praeditus 3 Ostendat ipse ex recta conversatione opera sua cum mansuetudine, quae Verre Sapientiae propria est, conjuncta. Si vero invidiam et vitiosam aemulationem in animo geritis, nolite vos sapientes reputare : quod impudens gloriatio atque mendacium foret. Non enim ea est haec sapientia Vestra quae desursum sit, sed terrena, humana dico, immo et diabolica. Nam ubicumque viget invidiosa aemulatio, ibi quoque perturbatio et omne genus operi Spravi : quod utrumque aversatur Deus. Sapientia vero quae desursum Venit, primum quidem est omnis vitii expers : est insuper pacis Studiosa, modesta, bonis suasionibus facile consentiens, plena miserationis affectibus et fructibus, nec personarum acceptionem nec simulationem admittens. Fructus porro debitus, pax inquam, Seminatur et praeparatur iis qui pacissici fuerint. P. Γndenain contentiones, undenam lites inter vos exsurgant 8 Nonne exinde, cx pravis cupiditatibus, dico, quae secum invicem pugnant in membris vestris' Concupiscitis, et non habetis unde cupiditates veSiras expleatis; ideo ad necem usque iis aemulamini qui ea habent