Ad Ephesinum Concilium variorum Patrum epistolae, ex manuscripto Cassinensis Bibliothecae codice desumptae. Item ex Vaticanae Bibliothecae manuscripto, Commonitorium Celestini Papae Episcopis & Presbyteris euntibus ad Orientem tituli decretorum Hilar

발행: 1682년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

111쪽

yeratores caesares Theodo b Valentinianus mctores , Triumphatores ; Maximi , -- per colendi, sanctae Θnodo, qua in Ephesina civitate convenit ZI xqnxionem quidem nostram, etiamsi non scriberemus nunc,

ex multis aliis noveratis. Et quantum pro recta fide habe mus studium , 8c pro unitione Ecclesiarum , 1 Patribus hoc& ab Avis edocti :&nihil usque hactenus sanete Fidei praeponentes , propter quam etiam jam paulo ante in Ephesum vestram congregare festinavimus Sanctitatem. Et dum congregati essetis, omnia hujusmodi scripsimus, per quae consequens esset absque contentione vera Fides. Et quae olim tenuit, inconcussibiliter permaneret, ad amicitiam vobis unitis. Quoniam verbpropter intentionem impietatis, ac saepe contentiones inter vos factae sunt quaedam , & acta nonnulla quae dissensiones haud dubie consequuntur, volentes in omnibus vobis teriminari disco diam, Magnificentissimum & Reverendissimum Divinorum ossiciorum Magistrum Joannem direximus,ut contentiones, quae inter Vos natae tuerant, solverentur. Dum verb necessarium via deretur & hoc, ut huc vestrum nonnulli venirent, quo Pictas nostra etiam praesens inter praesentes audiret, ut unitio, quam studemus , pio proveniret assensu , hoc quoque peregimus , versa peraventes suaviter disponenda. Sed quia permanet adhuc dissensio commissa, laborem repserantes vestram Religiositatem sufferre ex ipsa necessitate Concilii , reverti Epheso ad propria concessimus universos. Et proprias

112쪽

prias rursum Ecclesias obtinere. Quod unusquisque faciat cum Episcopis, qui venerunt a Provincia ejus. Cyrillum vero solum, qui Alexandrinus quondam fuit Episcopus , & Memnonem quisuit Episcopus Ephesinus, neque vobis connumeramus, & ab Episcopatu novimus esse alienos', sic4t olim vestrae a nobis scriptum est Sanctitati. Ad proprias Ecclesias revertentcs Civit tum quieti prospicite , dignam pe, omnia mansuetudinem Sacerdotio ample istentes. Eorum siquidem, quae hic quomodocumque fecistis, este aliquam satisfaehiotiem convenit per ea, quae sunt postea secutura. Erit autem, si Ecflesiasticum decorem cum p blica Consequentia servaveritis.

113쪽

NLquo blandi monti, neque asperitatis ullam speciem reliquimus, nec deprecationis, nec contradictionis, qua usnon sumus apud Piissimum Principem de Consistorium clare obtestantes in conspectu Dei , quae cuncta desuper cernit, de Domini nostri Iesu Christi, qui futurus est orbem xcrrarum cum Iustitia judicare , & Spiritus sancti, & electorum ejus Angelorum , ut non despiceretur, quod corrumpitur Fides ab his, qui illa Capitula haeretica susceperunt, & in cis subscribere praesumpserunt; sed ui: Nicaena Fides exponi tantummodo juberetur , & expelleretur qua sty inducta est haeresis ad exterminium , corruptionem itu pleta:H. Et usque hodie nihil perducere valuimus ad effectum: Lo i dhuc & illuc circumferantur Auditores. Sed tamen nihil horum nos dissuasit , quod ab instantia proposita cessaremus. Sed in ipsa nunc usque persistimus. Hoc ergo, quod Domino favente sit dictum, peregimus , ut cum Iuramento Imperatori Piissimo diceremus, quia impossibile est,ut nos Cyrillum & Memnonem in Episcoporum restituamus ossicio. Et fieri non potest, ut communicemus reliquis , nisi Capitula haeretica ante summoverent. Nos igitur hanc habemus intentionem. Festinatio vero est iis,qui ea quae sua sunt quaerunt, non quae Jesu Christi, & extra nostram illos restituere voluntatem. Et nihil

horum pertinet nobis. Deus enim nostrum Propositum exigit, perseverantemque virtutem, & eorum quae contra voluntatem sunt , non exigit ultioncm.

114쪽

. EPISTOLAE

De illo vero Amico hoc cognoscat Sanctitas vestia,quia quo- . ties ejusfecimus mentionem, 1ive coram Piissimo Principe , sive coram Consistorio Principis , fecisse adjudicati sumus injuriam. Tanta enim corum , qui intus sunt, adversitas eontra cum. Et quod est omnium pessimum, quia & rpse Plitanus Imperator nomen ejus plusquam c incri aversetur , nobis manifeste dicens: ma de hoc nullus ivibi manis e aliquid dicat. Trpam n que jam sic μα,

ea, quae M illam pertinent, susceperunt. Veruar iter ' a sitimus , n O cessaturi toti virtute curam do icta quoque gereret parte; salantcs,

in ii itare na, quae in eunt commissa est d, bis kcpii si in I soli M. Fustinaunus vero, ut 8e ncri hinc liberemur, Jc vestra inde Rcligiositas eruatur. Nihil namque hinc suavitas sperare posmine esti Eo quod auro cunct s sit fatiqfactum: Et Iudicos ipsi

contendant, quia una sit Deitatis Humanitatisque, natura. POp ius vero, mente Dot no salvus est omisis, Maanos incestanter c o ur. Coepimus namque de alloqui eos, Sc Collectas celebravimuς vixisti & pdi oratio si tum Religiositatis quarta jam vice iaci ad em de , fide sermones. Et cum tanta voluptate audierunt, ut usque ad horam septimam minime recessissent, u patienter sustinuissent Solis ardorem. In atrio enim, quod est ma imum , & quatuor porticus habet, multitudo convenit. Et nos de superioribus locis habitationum sermonem habuimus, Clerus vero universus cum bonis illis Monachis nos valde impugnat, ita ut una vice pugna commissa sit, quando a Russin ianis prima collocutione rexertebamur Plinimi Principis. Et multi fuerunt vulnerati, tam Laicorum qui erant nobiscum,quam Monachorum quoque falsorum. Agnovit autem Piissimus Imperator , quod multitudU congregaretur ac nos, & solis nobis colloquens ait: Agnovi quia Colle fas extraordinarias facitis. Ego verbdixi ci : Quoniam dedisti fiducian eum venia, audi. Nunquid justum est, ut illi, qui quidem haretici θ exrumnis cuti sunt, Ecclesiastica Minis eria

peragant; nos verὸ, qui pro Fide cestae nora inmms, ct propter hoc eos communione priravimus, in Ecclesiam non intremus 'Ille inquit: Et ego quid faciam ' Respondi ergo ei: Quod fecithii, qui nunc Magister est , quando erat Comes Largitionum tuus, dum ve

ηυset ad Ephesum. I eniens enim quod illi Missus quidem facerent,

115쪽

. VARIORUM PA T. RUM

minime, compescuit eos dicens Quia nisi uite vos pax fuerit facta, . uni parti Collectam celebrare non sinamia at sportebar, meras rua Episcopo praesentis loci praeriperet, ut nec nobis nec illis Missas tenere can- cederet , donec conνeniremus ad pacem: Vt justum Decretum tuum innotesceret unipersis. Ad haec respondens dixit: Ego Episcopis imperare noti possum. Respondi igituraego Ergo mec nobis imperet aliquid. Et a cipiisus Ecclesiam, celabram Collectam et Et cognoscet Pietas tua , quia

milli. plures tubiscum sunt, quam cum illis. Supetr haec vero diximus ei: Quia colliata ueto nec Lectionem sanctarum Scripturarum habuit, nec oblationem. Solas verὲ Litanias pro fide, .ct pro vestro Imperio fecumsis. Et pro Religione pia Sermones. Approbavit ergo, & nunc usque id non prohibuit fieri. Crescunt igitur subinde Collectae nostrae, navigante ad nos multitudine populi, cumquc omni volii tate audiente doctrinas. Oret igitur . Religiositas vestra, ut finem Domino placitumeatissa suscipiat. Nos enim per singulos dies in periculo sumus, de seditioso impetu saper nos Monachorum & Cleri eorum ει specti, facilitatemque Potentissimorum videntes.

116쪽

CAPUT XXXI.

Dominu honorandissimis, re Deo Amicissimis Distopis,

- qui ira b se regi ut, Io nes, Himerius, Palitur, 3 Iacar ES, A rimitis, Theodoretus, Epi copi, in Domino lutem.

QVi quiς j in coram Principe introivimus, & de haeretici S Capitulis multa contendimus. Et iuravimus sepius Imperatori piissimo, quoniam possibile non est commu- laicare nos cum his, qui contrariasipiunt, nisi Capitula haec fuerint abdicata. Et quia nec si abjecerit Curillus Capitula sua, lulcipietur a nobis, eo quod Princeps factus sit nuperae hujus haeresios. Et nunc usique nihil obtinere potuimus, eo quod Adversam valde insistant. Et hi qui audiunt, non increpent, eis re- Ditentibus impudenter: Neque compellant eos ad disceptati ncm, collocutionemque vili ire. Illi viamque Capitulorum diu cum onena modis omnibus fugiunt, & de ipsis nec loqui omnino contenti sunt. Nos vero per orationes vestras usque ad mortem sumus parati persistere. Et neque Curi lium su scipere , neque Capitula quae ab co cxposita sunt. Nec istis communicare, nisi expulia fuerint quae male subintron issi sunt fieri. Rost mus igitur & Sanctitatem vestram , ut nobis cadem sentiatis, re candem perleverantiam demonstretis. Pro pictate enim certamen habemus , in qua sola bis est spes , & propter quam speramus Salvatoris nostri benignitate nos perfrui in vita futura. . De Deo amicissimo vero atque Sanctissimo Episcopo Nestorio noverit Religiositas vestra, quia studium nobis fuit, ut miscer mus de illo sermonem: Et interim non pervaluimus, eo quod cuncti Adversarii & ad ipsum nomen sint infeste dispositi. Dum

117쪽

8E VARIORUM. PATRUM

se tamen ista sie habent, festinabimus,si tempus invenire potuerii ius,placabilesque Auditores,& hoc facere absque dubio : Tamen si Dominus nostrae intentioni cooperator exstiterit. Ut vero neque hoc ignoret Sanctitas vestra , Icitote quia videntes Cyrillia nos tyrannide, seductione , adulationeque , ac muneribus Omnessere , ut ita dicamus, everti sie frequenter piissimum Principem rogavimus, & Magnificentissimum Iudicem , ut & nos ad Orientem, & Religiositatem vestram ad propria ire permitteret: Hoc reputantes , quia in vacuum morarentur , nihil proficientes in caussa praesenti , eo quod Cyrillus nobiscum modis omnibus λ-giat habere conflictum, sciens manifestam convictionem bl phemiarum, quas in duodecim Capitulis suis exposuit. Placuit autem post multas preces nostras Piissimo Principi, ut unusquis. que nostrum reverteretur ad propria, ita ut AEgyptius & Men non Ephesus in locis permaneat propriis. Sic enim poterit unia versos idem AEgyptius obccecare per propria munera, ut i pie quidem , postquam mala multa millia perpetravit, ad sedem propriam revertatur, innocens autem vir ad suum Monasterium mit

tereturi

118쪽

CAPUT XXXI l.

... Iro

contestatisprima Ioannis, Antiochenae Seris Patriarcha ,.-reliquorum sex, quam Theodosis Imperatori a chab cedone direxerunt, quando eis illic relictis intravit

constantin obm cum his Misis,qui erant in L ratione a Beato Cyrillo, di Synodo quae pariter con venit in Ephesum.

VOlivum fuerat neque a quolibet alio propter spes futuras& incongruas pietatis verbum prodi, nedum ab his , qui Sacerdotale oricium sunt sortiti, & Ecclesiarum deis sionem. Quos noscimus . quomodo concupiscentia Praesidendi, & Principatus amor , & frigidae quaedam promissiones ad hoc usque deposuerunt, ut omnia quidem Christianorum Praecepta despicerent, soli vero ejus viri intentioni servirent, qui ex praevcntu omnia spcravit, tam sibi, quam etiam his , qui ad hoc ei cooperati sunt, evenire. Dicimus vero Alexandrini Cyrill i, qui solius controversae caussa haeretica Sanctis Dei Ecclesiis superinducens Dogmata, &haoc convincenda praesentiens, per solum Memnonis ministerium & Episcoporum conniventiam praedictorum, diffugere speravit eorum, quae peccando commiserat, ultionem. Unde 3c quietem nimis cupientes , & in reliquis tenendam patientiam judicantes, circa hujusmodi tamen quietem patientiamque , perditionem fidei reputando , ad solos vos ,' qui cum superna virtute Mundi salus estis, supplicationem convertimus, ad vos specialiter attinere putantes ea, quae fiunt pro pia Religione certamina, tanquam qui ctiam nunc usque servastis eam, re pet ipsam valdE

119쪽

8 VARIORUM PATRUM

scrvamini. Nunc vero adhibemus supplicationem, sicut utique in conspectu sanctissimi Dei futuram satisfactionem , peroraturam, pro nobis , si nihil eorum , quae pro Religione facere possumus , , per sςgnitiem omittamus. Si & publicemus pro . ea tuae Pietatis

sermones.

Non est enim quid amplius queant temporibus Christianis agere Sacerdotes , quam ut tam fidelem Principem protestentur. Et simul toties promisimus, ut tam vitam nostram, quam corpora in certaminibus, quae habemus pro fide, ponamus. Propter quod coram Deo , qui Omnia conspici v, 3c Domino Jesu Christo , qui cum iustitia judicaturus est universes , & sancto Spiritu, cujus gratia gubernatis Imperium N clectis Angelis , qui vos servant, quos & adstante videbitis illi rurribili Throno , & illas terribiles

actiones , quas incedanter of runt Deo , quas quidam nunc Obliterare pertentant: Quaesumus , ut eam , quae nunc e Xpugnatur,

ulciscamini pie utem. Et jubeatis, ut haeretica illa Capitula , quae superintroducta sunt fidei ,, expellantur. Quia sunt omnii noce a rectis dogmatibus aliena, & haereticis o sani is consona. Aut ce tu si quis eorum , qui consenserunt & subscripserunt eis . & posi, veniam, quae a nobis promista est, vult ultra contendere, hunc Venire ad medium iubeatis , & manifeste illum sub Eeclesiasticis increpationibus tuae Pietatis judicio vindicate. Nihil namqNe ab hac re eo Imperator,quo dignius es et Imperio. Pro quaer contra Persas olirn, δc contra alios Barbaros bello contendere festinasti, Christo tibi praeclaras retribuente victorias, eo quod pro eo promptus cxstiteris. Fieri vero coram tua Pietate quaesumus inquisitiones in Scripto. Sic cnim procul dubio faeilius dignoscetur. Et omni futuro tempore convincentur, quicumque deliquerint. Si qui vero pro his , quae peccando commiserunt; haesitantes ferre sermones, seu reddere rationes, rectam fidem velut e X donatione imperantus subjugare voluerint, tui erit

justi judicii providere , si non & ipsum vocabulum perdiderint

Magistrorum, qui haesitantes certare pro his dogmatibus, quae inducunt , es non convo lentes probare quae direxerunt, ne fecisse impie convincantur. Nec ca expellere dignantur, ne forte infructu la. cis i habita inter semetipsos, conspiratio fiat.

120쪽

E PISTOLAE.

Iam siquidem meditantur, ut pro hujus impietatis praemio Sedium restituantur Principatus. Et alias ad corruptionem Canonum formulas, quae & per ea, quae olim sunt ab eis tentata, jarii proditae sunt ,& ac buc certioustrabiliu elucescent, nisi tuum talia compescat Imperium. Nam videbit eos non multo post etiam Pietas tua hujus proditionis mercedes, tanquam capta de fide Christi volentes spolia, dispertire. Nos vero olim quidem, dum quaedam praesumpta sint a Reverendissimo quondam Hierosolymitanorum Iuvenali, quicuimus, dum ccnd quae debeamus bellare Pro

Regulis, VideremUS.

Tunc quasdem festinationes & phantas as ejus hujusmodi contra utramque Phoeniciam & prabiam minime ignoramus. Ncctamen de his interim contendere rossumus,qui certὰ de ipsis quo-que Civitatibus, quarum nobis cura commissa est, & ab ipsa , si oportuerit, vita facilius abscedemug, quam relinquamus devotioncm pro fide bellandi. Sed contri horum quidem spes tam Dei judicium , quam tuae Pictatis Opponimus. Nunc autem quae sumus, ut de prima & sola fidei pietate sit cura. Et ne illum , qui subsanctae conversinionis Constantino vix tandem splendor est factus Religionis Orthodoxae, & praeterea est confirmatus per Beatos Avum tuae Pietatis & Patrem , a tuo vero Imperio in alte os quoque Barbari G entes , & in Persarum firmatus est Rc-gione , periclitetur in ipsis Imperialibus Aulis , & juxta vestram mergatur Tranquillitatem. Noli enim duplices Christianismi d ctrinas in Persidem dire erit rus est M perator,nec aliquid apud eos magnum fides nostra putabitur, dum contendentibus nobis nemost Iudex: Nec duplicibus praedicationibus , sive Mystcriis .com- prunicatur sana mente quilibet. Nec vero pie est quis 1 tantis Patribus abscessurus,& Sanctis : Et qui reprehenduntur in nullo. Seὰ nec suavia, quae ad Imperium pertinent, eorum qui ad invicem contraria sentiunt, ordinibus adscribentur. Nec parum ridiculum crit, quod tribuemus hostibus. Et alias, nullia millia, quis malae contentionis eorum denumerare poterit laesiones p Si vero est qui parvum caelestium rerum putet affectum, facilius quidem quilibet sit alius, quam cui Deus omnem Mundi tribuit potestatem. At vero nobis omnino est suscipere L 3 a tua

SEARCH

MENU NAVIGATION