Ad Ephesinum Concilium variorum Patrum epistolae, ex manuscripto Cassinensis Bibliothecae codice desumptae. Item ex Vaticanae Bibliothecae manuscripto, Commonitorium Celestini Papae Episcopis & Presbyteris euntibus ad Orientem tituli decretorum Hilar

발행: 1682년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

381쪽

CAPUT CLXXI.

inquit, Meletii ad Deo Amicissmum Epipolum Alexandrum, quas irat, hi quidem,

ex secunda Cilicia, communicaPerint, alii mero cilices

U Uniri militer sint transgress ,-μὶ iudica e

runt obm. GR xi Domino Deo , qui per singulas generationes elegit eos, qui protegunt vexitatem, ut quae perire periclitatur in plurimis , in paucis ejus tuitione sic ruetur , de-Ionstrylonem donam per ista plenissit nam,ed quod impossibile siti omnino conspirationem mali hujus ex toto e Xterminium fieri. Manet vero in paucis testimonium , quod haec Deo, in p/acita , e tu omnes pariter ad contraria studia convertantur. Gratias autem Domino Deo, qui haec semper quidem ad munimen pictatis dispensat, & nunc vero tuam Sanctitatem ad simile pro nobis obsequvim , ut dum periclitetur pietas in omnium vo-untate , apud Religiositatem tuam maneat Musterium veritatis. Verumtamen Humilitatem nostram similibus Paulo illi Beato ad tuam verbis uti Sanctitatem convenit, & dicere : Omnes nos Cilices reliquerunt, procn sculum diligentes , ct ali erunt unu quisque post cor suum. Magis autem tuam quidem sanctitatem valde ista dicere convenit ,. quae & ante hoc aliis praefulgebat , quando videbantur defendere pietatem; & nunc in universam terram sola praerulget. Nos autem solum grates convcnit reddere omnium Domin' Deo , qui.reliquit nobis tempore Christianorum penu- .Pf γacerdotem , & cunctorum simul bonorum solitudinis Summitatem , & Basim, & Robur, & Fundamentum , tuam Sanctitatem , ut nulla exurgente tempestate turbemur. Qui dc hoc prae-nci, ut usque ad finem nobis tua Sanctitas constet. Est enim Do-Xx minus

382쪽

minus omnium, quo perficiat, ad confusionem cpiidem unius cujusque ruentium , & ad munitionem permanentium : Si tamen adhuc aliquis est relictus. Sicut enim video , Sacerdotum nullus remansit ubique, nisi tua Sanctitas. Sed dignare , quaeso, & pro Humilitate nostra orationes facere consuetas , ut digna essici tur omni , qua dignum est, voluptate tentationes sufferre pro Christo.

Irenaeus continuo interposuit, inquietas pro eo qui composuit.

Sapienter quidem Deo Amabilis ille Sacerdos Epi

stolam intimavit huic magno veritatis Athletae. Erant vero omni verbo superiores ejus .meritorum divitiae,&pietatis desiderium. Omnia enim quae praesentis id ni faeculi, damnum putabat, ut lucrifaceret Christum , juxta vocem Pauli Apostoli, omnia postponens charitati, quam habebat ad Deum. Vnde usque in finem perstitit incommotus idem pietatis Propugnator egregius a Quin

immo turris Adamantina,quam tantae amicorum

simul de hostium phalanges ab Jesu charitate di

videre nullatenus valuerunt. Sed opus est in eius laudibus immorari, dum liceat ex literis, quae sequuntur, addiscere quae Pastor Cyri Theodor tus ad Antiochenum sua Epistola indicaverit ,

quantaque dc ipse eum semper veneratione coluerit, qui ad verius eum tales inimicitias exercebat.

383쪽

Inquit enim: Recolat Sanctitas tua illa merba , qua ab ea olim dicta sunt nobis. Luia Dominum s-lexandrum omnes pariter ferimina ἐν portamus, j ei importunitatem quamlibet inferri a quocum, non Lnimus. Haec enim clara voce sic dixit. iste veto in suis literis posuit, sicut continuo Videbimus. Veruntamen nos non ex his hunc Sanetum Senem miramur, per quae eum quidam vel verbis vel literis laudaverunt, sed ex confidentia circa Deum ,&pro veritate certaminibus, sicut ipsis res praedicant.

384쪽

3 8 VARIORUM PATRUM

CAPUT CLXXII.

Epistoli Deo Amicipimi Episcopi Theodoreti ad Ioannem Antiochenum, caussa Deo Amcissmi Episcopi Alexandri

Non per i ςglomuri distuli ad tuam Sanctitatem literas

destinare , sed nesciens nunc usque quid scriberem. In suo si quidem tenore permansit Dominus meus sanctissimus, & Deo Amicissimus Episcopus Alexander , credens cum summae esse justitiae. Cujus rei gratia neque amicos affatus , neque preces admittit, sed Evangelicorum transvressionem Mandatorum deputat dispensativam condescennonem. Quia igitur eum clare a principio, Domine , nosti, sed de aliam Virtutem viri expertus es, quaeso Sanctitatem tuam , ut patienter. agas, & eos qui ei tentant importuni esse , prohibeas. Hoc enim coram veritate dico, quia & tuae Sanctitati decus plurimum Providebit,nec non laetificarit ipsum, qui nullam consolationem ulla habet ex parte. Nec enim colloqui, nec scribere patitur Dilectoribus suis , nec ab eis excipere literas : Unumque nunc habet tantummodo . Votum, ut quacumque occasione a cura liberetur. Consequens vero est, ut & emolliatur temporis spatio. Si verb idem ipse perstiterit, nec hinc Sanctitati tuae ulla laesio erit, nec nobis, nostrove in commune Collegio. Quae enim per Dei gratiam docet, sunt Orthodoxa convenientia Ecclesiasticae fidei a perturbare autem neque valet, neque tentaturus est. Quoniam silentium tenet, Ecclesiae pacem in nullo contaminans. Si vero ejectus fuerit, cognoscet Samstitas tua, quod maxima laesio inde contingat. Aperte siquidem diviso ex hoc Ecclesiastici Corporis fiet Constantinopoli, & in aliis plurimis urbibus, eo quod per sim plicitatem nesciam nunc nonnulli putent eum integerrimae fidei Defen-

385쪽

EPISTOLAE. 3 9

Defensorem. Alii vero Factis juvenilibus aggaudentes , & propter hoc contentiones in Excelsum attollere festinantes, occasio

nes assumunt.

Multam verb & tuae Religiositati, ignosce mihi haec prae dolore scribenti, blasphemiam congregabit, si hoc contigerit; sicut nihilominus id , quod prius dixi, omnem gratiam & patientiae laudem afferet. Qui enim nactus copiam ulciscendi non utitur potestate , nullis laudibus minor est. Recolat autem Sanctitas tua & illa verba , quae ab ea olim di cta sunt nobis : Quia Domi malexandrum cuncti pariter oeserimus ct portamus, ct ei quamlibet importunitatem inferri a quocumque non finimus. Et propter universa tam quod est commune disponens, quam quae proprii sunt decoris , prohibeas eos, qui illi infestari tentaverint. Hoc enim & placere arbitror omnium Deo, dc homines, non amicos tantum, sed& inimicos, ad laudem movere.

386쪽

VARIORUM PATRUM

CAPUT CLXXIlI etsi

Domino meo pρr omnia Deo amici mo, sanctissimo Episcopo Melitio Tritis.

MUlta & diversa subinde hic diffamantur de sanctitate

tua; quibus exitus consonat: coquod nolit usque ad praesens Sanctitas tua totius Orbis Sc Catholico & Orthodoxo communicare Conventui, ab aliquibus so san , qui quod expedit comprehendere nequeunt, dissuasa. Nunc igitur sero Iandem revigilare desidera contra versutias inimici, Momnium sanctorum Episcoporum affectum recupera & noli ad praeventiones & multiloquia tendere , quα juvare nihil possunt : Quin immo & hic Sc in futuro saeculo nocent. Claret enim, quod Dei providentia omnes sanari homines velit. omodo ergo credibile est, quoniam solam Sanctitatem tuam jusserit suis teneri

judiciis

Cognoscat igitur Angelus tuus , quod Divinae literae venerint , certa quaedam contra eos , qui non obediunt, sancientes .& contra non communicantes Sancto Universalique Concilio Nos enim , qui semper oramus , ut nequaquam Diaboli mala pro valeant , rogavimus Deo Amicissimum Archi-Episcopum Ioa nem differre , donec hae literae redderentur. Omne igitur tuae Religiositatis studium sit malas quidem cogitationes deponere,prodire vero , & ad Antiochiam pervenire. Hoc enim multis modis fieri expedit. Si autem post has literas Sanctus Angelus tuus occurrere non Voluerit, nullus habebit ulterius unde in quoquam

vituperet aut eundem Sanctissimum & Deo Amicissimum Episcopum Ioannem , aut nos ipsos , quando sub omni velocitate haec ipsa exequi caeperimus, quae ii Divino Vertice sunt praecepta. Si enim Divinae litterae inobedientes comprehenderint in eis , in quibus videnrur degere , urbibus , intolerabilis cis tristitia fiet. Incolumes sitis.

387쪽

CAPUT CLXXIV.

. . . 261

Domino meo pre omnia Reverendissimo, cir Admirandiffino, o Magnificent mo Tito Meletius.

QV0ni m quidem providentia Dei, sicut in literis ipse

praedixisti, o Admirandissime Domine mi, omnes homines salvare velit, constat, sed non utique Divinam voluntatem, sicut videmus , sequuntur hominum Voluntates, quarum nos dominos faciens Deus, sicut cuique videtur, eis uti permisit , ad probandam rationalis animae vel benevolentiam , vel malevolentiam circa Deum. Sic namque Cain quidem fratricidium praesumpsit, parum' cogitans Divina Praecepta. Sodomitae vero ad omnes impietatum & iniquitatum declinaverunt seecies, nullam facientes memoriam voluntatis Divinae. Ad Populus Iudaeorum crucifigere omnium Salvatorem Christum minime formidavit, dum certe dc buerit eum , qui ex eis ad Omnium salutem apparuit, cum festinatione recipere : Sicut & volebat ejus Dispensationis intentio. Et ut breviter dicam, omnis Scriptura Divina talibus exemplis referta est , per quae clareat quod innumeri semper exstiterint, qui praeter Divinam Voluntatem ad deteriora dilapsi sunt. Omnino autem pauci, qui salutem secundum Dei obtinuerunt volunt tem. Non tamen ob hoc aut mali praesercndi sunt optimis ἰ aut optimi criminis rei esse putandi sunt, eo quod non sint malis admixti. I ii nullo enim reprehendimus Abel, quia Cain moribus non assensit. Noc nos tanquam de.insania incusamus eum, qui reli-Juos siti temporis universos non fuerit imitatus. Nec Abrahamelicasse putavimus, qui ex omnibus generis sui solus Deo complacens factus est , & Idololatriae errori peregrinationem propietate praeposuit. Noc Loth ab eo quod decet excessisse dicemus, . qui solus in omnibus Sodomitarum renuit opera. Nec de ia

388쪽

3sa VARIORUM PATRUM

piciemus Moysen , qui Regali obsequio privposuit pro pietate

pericula. Nec praeteribimus tres Pucros , qui soli ex omnibus noluerunt imaginem Nabuchodonosor auream similiter aliis adorare , sed pro benevolentia sui erga Deum flammas elegere fodi. nacis. Sed nec Apostolos, tanquam gentis nulla pars fuerint, qui cum duodecim numero essent ex omni populo Judaeorum , in italum soli crediderunt, qui ab istis Deceptor, dc Dei Adversarius vocabatur. Et certe hoc ipso eis ad priesens nihil aliud promittentem, nisi tribulationes, & persecutiones, & mortes. Sed nunquitaeis infiuctuosa vel praesenti in tempore facta est diligentia coim

Et certe vide , quod Abel quidem maiorem fiduciam post

mortem possidet apud Deum. Et Noe mire salvatus est a totius Mundi naufragio. Vide Abraham , qui principium dc radix co rectionis omnium factus est , dc propter virtutem Pater cuncto- tum fidelium meruit appellari. Vide Loth , qui ignem largissimum evasit. Vide Moysen , cui totius Israelitici Populi cominissus est Principatus,& figuris honoratus est veri Pastoris. Vide Pueros L qui Babylone luper omnes apud Chaldaeos sint Prae-lWti mirabiles, & honoribus primis ac maximis benigni apud alienos effecti sunt. Dignitas eadem obpenit. Sanctis Apostolis : Quare - θ ipsi uti sunt, qui dc apud omnes , & Imperatores, δοῦ privatos , s ve subjectos, tanta veneratione colantur, ut pro summo beneficio habeant, qui omnibus dominantur , si Pauli Scripturae quis . que sciat attendere ad consonantiam plurimorum i Et quae ad se attinebat disi gentiam virtutis ., nullius putaret esse juvaminis. Neque aliquoquam dignus existeret de idoneus, hisi Corum quisque pene particeps esset. . Nunc autem quia de soli' apud semetipsos virtutes diligentes Vita tali, apud omnes veneratione coluntur ,& in futura vita sustinent beato & infinito lumine comprehcndi.

Non igiur vel nunc abiectos faciet apud Deum paucos , qui

tota pendent bovevolentia circa eum, dc ob hoc vituperantur, injuriantur, effugantur conspiratione plurimorum, Elii enim

nox, sicut illi pauci ac beati, non sumus i sed tamen illos modis omnibus imitari jubemur. Cujus rei gratia sicuti ix simulacri s M

389쪽

Imaginibus sm litudines eorporum, sic illorum virtutes Divinis inscriptae sunt literis , ut nos corum exemplar attendentes, Facta ipsorum confidenter temulemur. Et non arbitremur nos nO-

vi aliquid instituere praeter illa, quae apud veteres gesta sunt, etiamsi id ab omnibus incusetur. Et ne nos putes haec nunc Vane percurrere, & ut scias ex ipsa necessitate & Deo devincta conscientia nos ad imitationem cogi Priscorum,& ipsam pausiam breviter audi, pro qua non inconsequenter nos ab Antiocheni separandos communione putavimus.

Dogmata Cyrillus exposuit omni impietate repleta. Propter ipsa eum Ephesi Antiochenus deposuit ut impium, participes ad- Liscens ad hoc plurimos alios e diversis Provinciis , & omnes Orientalis Regionis Episcopos. Ab ravit ejus ubique Doctrinam,

ut errori Apollinaris per omnia consonantem. Imperatore praesente juravit, sicut ipse Chalcedone scripsit Ephesi Constitutis,

ouorum Rescripta salva sunt apud nos, quod nec si poenituisset cyrillus , & sua Capitula rejecisset, eum ad ςommunionem recipere acquiesceret, qui Princeps exstaret haeresios. Deposuit eum rursus in Tharso , & cum septem , qui pro eo adscenderunt Co . stantinopolim , factis Synodalibus literis, quas & cuncti su scripsimus. Super haec permansit Cyrillus, non solum suorum scriptorum nihil abjurans , sed & praedicans ea cum majori fiducia : Et ille, qui coram Imperatore juraverat nec poenitentem Cyrilium se ad communionem recepturum , ad eum in AEgyptum misit supplicem Paulum : Sicut & illud, quod apud nos cst,exem-l lar ostendit. Et ipse ubique Cyrillus assirmat, tam per ea quae cripsit Constantinopoli degentibus Clericis suis, quam per illa quoque quae ad Acacium Melitinensem, qui ex pro averat ei quasi a suis recesserit, & ad communionem tuerit ab Antiocheno

receptus.

Taceo de eiusdem Cyrilli literis ad AcacIum Berrheensem scriptis, in convincibilem habentibus instantiam, tam pro iisdem Capitulis, quam pro omnibus, quae prius & postea impie exposuit. Post quae Antiochenus Paulum in AEgyptum direxit, tam Dogmata Cyrilli suscipiens, pro quibus cum Secundo damnaverat, quam rectitudinem fidei anathematizans in Scripto, dc om-

390쪽

3ue VARIORUM PATRUM

nia faciens sicut ei placuit. Et horum testis est ipse Cyrillus I qui ejus satisfactionem suscepit, qui in suis ad Acacium Melit

nensem Iiteris hanc eandem commemorans Epistolam ad Ac cium Berrhe ensem quam fecit, mox intulit inquiens : Quia nisi Antiocheno ea , qua a me ad Acacium Fripta sunt, placuissent, non utique a principio Paulum direxisset ad me. Interpretatur vero Cyrillus idem in eisdem literis suis Epistolam , quam detulit Paulus , quae sursum ac deorsum ab Antiocheno profertur , ut nihil omnino a Capitulis differentem, sed eadem intentione conscriptam, remale ex invidia intellectam ab eis , qui eam Orthodoxam quidem dicunt, sed his, quae ab eo prius sunt exposita, esse contrariam , nec non & doctrinae Nestorii consonantem. Verum nos haec omnia omittentes, hujusmodi conditionem dedimus Antiocheno , ut aut suaderet Cyrillum anathematizare omnia sua , & sola Apostolica doctrina esse contentum circa eorum, quae scripta sunt, intentionem, & sic conjungesentur Ecclesiae , aut ipse Antiochenus anathematizaret in Scripto Cyrillum cum impiis Dogmatibus ejus, contra quae prius saepe decrevit,

nomen Deo amicissimi Episcopi Nestorii, qui pro sola pietate tanta perpetitur , sanctis inscriberet Dyptichis. Sed nihil horum facere voluit. Propter haec nos disientimus ab eo , atque ab ejus communione disjungimur. Si enim pro incongruis ille ire sistit quantum est ut nos pro pietate perstemus p Pro qua utique dc a communione ejus avertimur, non ab illa fide recedentes, cum qua cum euntem ad Ephesum , dc ab Epheso revertentem .. suscepimus, sed ipsam servantes ut Apostolicam , & I beatis P tribus traditam , quam a Magno Theodoro , qui ea , quae illi tra- .didere, tradens claruit, accepimus. Et ignoscc, quaeso , nobis non valentibus decipere conscien- tiam nostram. Si autem propter haec tranquillissimus Imperator praecepit nos ab Ecclesiis eiici, facito quod justum est , nec malevolentiae gratia differas ad finem , quae sunt praecepta, perducere. Ego enim mox ut ipsam videro authenticam Sacram, nec enim . Rescripto cro contentus , & ut didicero quae illi relata sunt, ne forte adversum nos Clementibus mentiti sint Auribus Adversarii Vcritatis, Sc invenero quod omnino me exire ab Ecclesia jubeat,

SEARCH

MENU NAVIGATION