장음표시 사용
351쪽
CAPUT CLVIII a 46Velut ut Anagnosticum, inquit, Deo amici mi Epistopi
Meletis ad Maximinum Episcopum Ana garri.
HI quidem , qui scripserunt, qua intentione scripserint,
non habeo dicere. Sed illud novi , quod nos ad impia
manifeste invitent. Namque praebendo consilium , ut ne Ecclesias obtineant haeretici , nos eas potius Ioanni communicando teneamus , quid est aliud dicere , nisi ne alii haeretici futuri sint , vos potius esse haeretici festinate Claret enim , quod qui his communicare delegerit , qui omnes haereses incongruitate vicerunt , unus eorum ipse quoque sua communione reddatur. Sicut enim qui adhaeret Domino, unus
est spiritus , sic & qui adhaeret haereticis , unus cst spiritus. Nam quid est aliud cum talibus una communio , niti ad eos conjunctio per animae affectum p Quare de his proprie fortasse dicetur, quod qui eis adhaeserit, unus sit spiritus. Haec autem clarius indicavit Humilitati meae Deo Amicissimus Episeopus Helladius per literas , quae mihi sunt redditae tertia sabbathi , meridie , quas etiam mandare tuae disposueram Sanctitati, nisi Lector cum tuo, ad quod rcspondeo , Anagnostico pervenisset. Illi autem rescripsi , quod per gratiam Dei nec noverim illos, qui semper quidem contra nos synodos facere meditantur. Sunt vero a seinetipsis depositi: Nec reputo eos ullatenus. Qui enim sunt illi, qui nos ad Synodum provocent Quos oportebat, si tamen justitia servaretur a nobis, ad judicium provocari, & eorum, quae ab ipsis inique & insane sunt praesumpta , reddere rationes.
Igitur nec respondebo ullatenus ei, quem direxerint, si tamen revera venerit aliquis ; sed ad Di rectores suos inhonoratum remittam. Si vero habere vi si fuerint Principis nutum, tunc credens ex permissione Dei esse hanc rem , & per has tentationes bonam circa se devotionem monstrare , abscedam potius ab Ecclesia ista , opero docens per gratiam Dei quemque volentium, ut Barathrum Rr et Per-
352쪽
perditionis offugiant , quam patiar communicando eis in hac E clesia permanere, de memetipsum omnibus prodere. Quae ad tuam Sanctitatum nunc a me dicenda provideo supercontestatione Clericorum. Ridiculum namquc est, sicut illi non
trahuntur ad curiam, ego meam saltam conscientiam coram Deo ,
& perdam de me & Populum,quem mihi commilit,dum me illi sequi debeant, si bene praefuero, & sicut dux suerit Dominus Chri-lius. Manifestum vero est, quia eum qui pro pietate certat, noni ollim nihil metuere oporteret, sed Icad sustinendum dira omnia esse tota ec votione praeparatum , nu perdat pretiosissimam Ma garitam. Me vero confortante Deo , de Ecclesia mea exiero : Si ita contigerit, non soliun mancipem nominent , sed & si quid est
pejus, & quidquid aliis vilius. Si autem volunt, & ad Forum purgandum me deputent, ut manibus meis plateae pulverem mandem : Sicut in Judicum fieri solet adventu. Si vero & his est aliquid deterius,ad aliud adjuvicent. Nam cujus votum est pro conscientia Christo devincta de per custodias expendi, & per omnem tormentorum speciem trahi usque ad ultimum spiritum, huic quid de omnibus caeteris pertinebit λ Pro qua re mihi eveniet tuae Sanctitatis orationibus, ab Ecclesia, si hoc Deo videtur, & si te impus restat, abscedere . opere cunctis, qui mihi commisii sunt, demonstrante , quomodo sit ab eis perditorum fugiendus assensus. Si vero aliquis me sequi voluerit, lucrabitur semetipsusn. Ali quin ego, quod facere debui, faciam,si me dignatus fuerit Dominus Deus. Credo autem quod dignetur pro sua clementia. Quid
autem mea interest , utrum multi , an pauci sint mei consortes.
Nam si quidem Antiochenus institerit , non contristat. etiamsi nullus adjutor sit. Si vero Imperiale Praeceptum neces tatem simul intulerit, nihil proderunt solatia plurimorum. Quippe qui & absque hoc, si , me non perditus fuero, nec sic quidem aliquid mihi pertinet propter Christum, cui commisi spes meas. Excepto quod infelicium perditionem potero lamentari : Quia
non oro ex ipsoru imperditione lucrari. Verumtamen Dominus
Macarius, sicut scimus, ex quo ejus agnovi miseriam, nec scripsit ei, nec se cit ut de Episcopo mentionem. Quod si eum minime deposuit, non tamen idcirco ei communicare dicendus est. Non enim
353쪽
enim potuit synodum facere contra eum. Quod autem ad se at tinet, fecit, ab eo se animo separando , qui ulterius nec scripsit ad eum , nec eum nominavit Episcopum. Immo dc e contrario in collocutionibus amarissime ejus faciens mentionem. Nam nec nos nunc Cyrillum Sc Ioannem ab Ecclesia fecimus alienos , sed non ob hoc communicare eis credendi ullatenus sumus , donec illorum perditionem nostris animis inducamus. Et qu dem miseriae meae per gratiam Dei ista voluntas est. Si vero Ioannes anathematizaverit ista Capitula, cumque eis Cyrillum, qui ea exposuit,& agit pro eis, & non subscripserit ordinationem Procli, per hoc utcumque compensans ea, quae contra Deo Amicissimum Episcopum Nestorium inique praesumpsit. Etenim Proesus amplectitur procul dubio Cyrilli & Ioannis communionem. Ut de & de ea, quae dicitur, ejus confirmatione Sunodicam utrisque transmisit. Si ergo Ioannes haec secerit, & Deo Amicissimum Nestorium Episcopum fuerit se habere consessus, non dictum tantummodo , sed ut eum in Ecclesiam introducat, & cum eo sedeat , tunc cum nostra ipsorum securitate , seu munitione amplectemur ejus communionem. Praeter haec autem decies millies ab Ecclesia pelli exorem, &per universa mortis genera transire , ram communionem ejus amplecti. Etiamsi nullus e clero vel 'opulo hanc beatam viam carpentem me sequi voluerit.
354쪽
Synodica, inquit, Maaimini, b eorum qui erant ex secunda Olicia, ad Antiochenum de commvnione. Et de cvituli jecit ut hae reticis mentionem.
SUscipientes tuae Sanctitatis literas per Dominum Admirandissimum Comitem Neoterium , omnino delectati sumus super expositione fidei Sanctitatis tuae. Quomodo prius sanctorum beatorumque Patrum , qui Niceae conVenerunt, tua Sanctitas fecerit mentionem, de inste illorum Sanctorum proposuerit nomina , qui semper claritate rectae fidei micuerunt, & . pro pietate fortiter decertando coronati sunt.Haec clarificaverunt animas nostras : Haec corda nostra festivitate repleverunt. Ni-- hilominus vero Anathematismi contra omnis contaminationis δύ, impietatis Apollinarium , & abominandissimas expositiones ejus nos supergaudere fecerunt. Et oramus ut sanctum tuum caput donetur nobis longissimo tempore , perpetuo haec exponens , simul & admonens. Quae enim praeterita vel scripta vel dicta sunt, aliena ducimus a sanctorum , beatorumque Patrum fide. Expositioni vero tuae Sanctitatis , Orthodoxae existenti, & satis claret raedicanti piam fidem , acquiescimus. Et non nos dijudicet Re-igiositas tua, eo quod hactenus ad Paternas tuas ulnas non percurrimus. Etenim semper nos omnino turbaverunt illa Capitula , quae & tua Religiositas saepius ut prava existentia repulit. Nunc autem optima expositione tuae Religiositatis accensi , r gamus Sanctitatem tuam , ut ores pro nobis , quod in fidei pietate perstemus , & diligenter servemus vitae munditiam. Hoc namque de nobis tuae Religiositatis est lucrum , ut filii tui animi virtute proficiant. Omnem, quae tecum est, Fraternitatem ego, & qui mecum sunt, plurimum salutamus.
355쪽
Iudicent & de istis, qui Beati T heodoreti ac Beati ibae Dicta condemnant: Et pariter de Antiocheno Pialute Sancto Joanne, qui talia scribentesmInime respuit.
356쪽
CAPUT CLX. .... 248 Epistola, inquit, I beodoreti Epistos ad Hella dium Thar-1 ni, qui eisripserat, cor direxerat lueras, quae a
constantinopoli menerant. Scripss Pero ei hortando eum, ut liniretur Antiocheno, Armans, quod a nemine cogeretur deps rei consentire Personae.
T literas , quas tua Sanctitas destinavit, inspexi, & Magnificentissimi atque Gloriosissimi Quaestoris Epistolam
legi, quam per Deo Amicissimos, Donatum Presbyterum , Sc Acacium Diaconum nobis destinavit. Legi vero & alias literas Amicorum, α invxni quod omnes pro pa nobis hortatus offerrent. Memor vero est & Sanctitas tua, quia& 1 principio dixerim Orthodoxam esse Epistolam, quae ab AEgyptio directa est. Et nullam circa eam quandolibet uiscordiam habui. Haec igitur apud memetipsum cogitans omnia , & quod unum sit Ecclesiae dogma, de quia haereticorum illorum Capitulorum virtus evacuata est, dum duae naturae pro una praedicctitur, de confessa impassibilis Deitas, collocutus sum Domino meo, Deo Amicissimo Episcopo Ioanni,& inveni eum pro Orthodoxia studiose certantem , 8c Ecclesiae unitionem fieri testinantem, &depositionis subscriptionem minime exigentem ab eis, qui facere nollent. Inveni vero & eos , qui sunt secundae Ciliciae , ad eum communionis Epistolam destinasse. Necessarium igitur aestimavi dirigere honorandissimum & reverendissimum Pre byterum Basilium cum his literis,& rogare Sanctum tuum Caput: Ne perdas gregem tibi commissum, dum caussae nullius intersit. Nam per gratiam Dei & recta fides obtinuit, & ad injustitiam nos secum nullus impellet. Quaeso igitur Sanctitatem tuam, iterumque, ne differas literas, sed ut scribas, de salves Ecclesiam. Quan
357쪽
doquidem nec tua conscientia vulneratur. Nec enim nos justus judex alienae injustitiae exiget ultiones. Inquit enim e qui Eoi ferem. N. sarcinam , ipse ct portabit. Et qui uvam acerbam comederit, ejus dentes obstupesenr. Nos convenit 3c contentiones sistere , & scclesias conjungere, & commissas a Deo non perdere oves: Ne ob hoc tormenta solvamus.
358쪽
. CAPUT CLX1. .. ,rs Epistola, inquit, ejusdem ad Cyrillum Adanensem, quam Jcripst rogans b ipsium, ut pro pace satageret , con-s tu, ehia nihil ab eo expeteretur, bola
TLmpM pta , O tempus inquit sapiens Salomon, res
bene dispertiens, & quid sit proprium tempori cuique determinans. Igitur praesens tempus non belli, sed piscis est. Nam & Apostolica Doctrina per Dei gratiam tenet, & haereticorum quievit nova vox Dogmatum, & unus est sensus Ecclesiae. Et secum nos injustitiam facere nullus impellit, nec ad damnationem 'quisquam cogit insontis. Et lixo manifeste cognovi colloquens Domino meo Sanctissimo , & Deo Amicissumo Episcopo Ioanni, & subtiliter ejus intentionem comperiens. Dignarc igitur, Sanctissime Domine, quia & hi, qui ad secundam Ciliciam pertinent, ad me Synodicam direxerunt, Communicatores se ejus literis confitentes. Hortare Dominum Deo Amicissimum Episcopum Helladium, ut pro unitione curet Ecclesiae :Quandoquidem nec ejus conscientia vulneretur. Oportet enim Sanctitatem tuam pacem Ecclesiae procurare. Suffcienter quippe inVicem , velut in nocturna pugna, consumpsimus: Et operare ut nosmetipsos de reliquo cognoscentes jam tandem amplect mur & pacem. . . .
Et has superiores Epistolas ex nomine Theodoreti positas non me arbitror inaniter transtulisse, lucet rationabiliter ambigam utrum vere sint ejus.
Sed idcirco id egi , ut quia talibus adversarii ab
359쪽
EPIs TOLAE. 3 3 utuntur, etiam circa haec instruantur Orthodoxi
per gratiam Dei. Qui enim beati Ibae adamarint fpistolam , ejus abnuunt esse: Quae etiam Gestis universalis Concilii absolute sub ejus nomine continetur. Absque dubio Theodoreti credi desiderant, eo quod eam operi suo Irenaeus ille contexat, qui dum prius acerrimus Nestorii Defensor exstiterit, postea anathematiganti eum cum Dogmate suo communicavit Ecclesim Unde aliis,& ipsi Theodoreto, magnopere duxerat exprobandum. Ac ne hoc tantum laicus agere Videretur, a Domno Antiocheno Praesule Tyriorum Metropolis Episcopus ordinatus est. Multa enim
talia iis inter has Epistolas Dicta pro inutili Iongitudine praetermisi. Cusus ad hoc aliqua trann tuli, ut ejus intentio nosceretur. Primus ergo
hic ipse Irenaeus, deinde consimiles ejus sunt ab is talibus, ut quasi de mutabilitate Theodoreto exprobarent. Abutuntur his & Acephali , dum certe in non dicendo Ephesi secundo Concilio apud eorum Authorem Dioscorum nulla ex his legantur objecta. Quod certe immaniter videntes
ad hoc impulit Indigentia objectionum,ut de illis
quoque addicendus judicaretur , quae adversum duodecim Capitula ante pacem conscripserat. Sed hanc objectationem serotinus dc novellus
360쪽
VARIORUM PATRUM error a veteri mutuatus est, Adversariorum testimonia digna fide dicendo. Ego autem Scripta
haec tanto in melius accipienda perspicio , quanto Theodoreti probare potuerint. Licet in eis illa intentione, quam videre non volunt,post Ecclesiae ex parte unitionem de beati Cytilli Dietis deliruere, dc injuria damnatum videatur dixisse Nestorium. Tota namque intentio pro charitate, secundum Deum, proximorum suisse monstratur. Per hoc solum suadere studuit, ut ad E
clesiae Christi pacem trahens Orientis spiscopos,
nullum foris ab ea aeternae tradendum perditioni relinqueret. Quod tunc eis aliter suadere non poterat, nisi talia interim verba misceret. QuippEquando & ipsie Sanctus Ioannes Antiochenus Praesul cum adunatis sibi Co- Episcopis suis, id est, magno illo Sene Acacio Berrhaeensi , & Paulo Emeseno, & aliis , simili haec intentione tolerabat. Quis igitur sic malevolentia coecus sit, quem ad malam luspicionem sola haec Dicta inclinent,& non potius ad boni propositi effectus que lintellectum trahant Qui longe clarius meliores exustunt, quoniam tot pastores & plebes abstulerunt Nestorio, & Ecclesiae reddiderunt unitati. Nam fructus horum Scriptorum illi nimirum siunt,