장음표시 사용
461쪽
vir. Deum , vi Iustitiae , non possemnpunirepeccata, monstratur. Is sv Iii. PaMariae dissculiari paucis obviam itur. 136
EXERCITAT. XXI. De Deo Potente.
ῶμnctio rationibus adstructa. I 38
dependens, Infinita, ore ibilis. I 6 iv. Divinam Potentiam nulli posse
yI. Ole tum Divinae virtutis neque Deus ine, neque contradictoria. I 6 VII. Postilitas rei qua talis mhil reatis , sed denomininio tantum extemna. ID
VIII. Radix proxima Psibilium est Dei Potentia ; prima , Intellectiuejusdem. I 6 IX. Potentiae Divinae in Absolutam ct Ordinatam Hvisio expicata 2 assem
EXERCITAT. XXV. De Dei Majestate & Beati
tudine. I. Majestas Dei conspicua in absim to ct independenti Ous in quaevis Dominio. Pag. I G
II. Dominium Dei conci endum non
festiones datum. I 69m. Dominuum Dei Morale per Legi lationem , Cusdem ae Executi nem. ib. IV. Non omnem Legem nolis Moralem ere ex ipsa Des natura. IJov. Majestatem Dei non rite aestimari ni si humillimo venerationis affectu. ITIVI. Beatitudo Dei tanta quanta in Eo perfectianis plenitudo. IT:
EXERCITAT. XXIII. De Deo Creante.
f. I. Productio rerum a Deo fami non indigemiae sed susscientiae argumen
D. Creatio quid; UT AI quae sese eo tendat ' i 7s
III. Admittendae Creationis necessias demonstrata. iv. Disscultatoris praecipuis in hoc ne gotio occurrentibus obviam itur. I77 v. Creandi vis ita sitas Dei est, ut in ejus societatem insta vensat crearu-ra. IN
VI. Creandi actio num quid notet a Deo diversum ' 18ovII. Producitio creaturarum Deo, uti liberrima, ita facillima. I 8 IVIII. Mundum ab aeterno creatum fuisse, repugnat. ib. IX. Quando tamen praecise fuerit pro-
duritus, natura non docet. I 82x. Creationis universa tum ordo tum modus per natura lumen incertus
462쪽
plane. 18 xi. Cartesii in eo omni definiendo norata teme Pas. 18s
XII. Cartesiana mundi Genesis Mosaica quam multis modis adversa. I 86XIII. Fruinna palliata ab Auctores Itonis audacia. 187NIv. Mundus hic creatus, nobis quidem indesinitae, re usa tamensitae amplituum:s. 188XV. Inaeque majorem , imo 2 plures alios, creare potest Deus. 189 aevi. D. Jcultatum hic moveri sebi rum amolio. I XVII. Finis creati mundi, utrimus Dei gloria , subordinatus homo , refle tuitur. I9Ixv111. Objecte a Cartesio in oppositum
rationes paucis excussae. I9ue XIx. Ex visibilibus creaturis majest, rem Creatoris invisibilem venerari discit pia mens. IM
EXERCITAT. XXIV. De Deo Providente per
Conservationem. f. I. Providentiae Divinae circa iac iversum consideratio gener lis. . P - 97-II. Prioris Providentiae actus, Consi varionis, spectabor explicario. I98 III. Eam positivum in creaturam durantem in luxum notare , demonstratur. 399 IV. Imo re ipsa esse quandam continuatam Creationem. 2
v. Di cultatum quarundam his o viarum solutio. 2OIVI. Oualicunque creaturas conservat Deus , in uis immediato , ac fibi proprio. 2oa VII. Quae nye conservat Numen e dem ann hilare ,sivelit, potest. ib. V I. Annitilatio nilpositivi dicit, sed
EXERCITAT. XXV. De Deo Providente per
f. I. Alter Providentiae estus , Gubernario , meditationis disscillimae ac periculosae. Pag. 2O6II. Error asserentium , solum Deum Omnia, creaturas nihil operari. 2o7DI. Alter error illi vpositus, nullum Dei in operantes creaturas in luxum agnoscens. 2o8iv. Vera Dei escientia in causarum secundarum adtiones asserta: 2
v. Atque a iusscultatibus quibusdam
praecipuis vindicata. 2IOVI. Utriusque causis, prima cir secundae , eadem esse docetur in essediti quopiam producendo actio. 2IIvII. Dubiorum in hacsententia occurrentium brevis solutio. 2Ia Vm. Tres hujus Providentiae quas astus , Praecursus, Concursus, EpGubernatio stricite Heta. 2I 3IX. Vistium aci operandum largitio avi hos Providentiae acitus neque susscitimque pertinet. 2IηX. no
463쪽
x. Praecursus quid, Gr quo usique actione creatura prior ' ais xI. Prae usus Divini actionem cremtam praedeterminantis necesilas d monstrara. 216 xii. In xus Dei generalis 2 detem minabitis aliorum quam fit non uno modo in Deum contumeliosius 217 XIII. Premotionis Dei secaris cum liabertate creaturae concilianda docuiatas unde potissmum oriunda ' 218 XIV. Duplex in hanc rem praenotanda
magni momenti obsimatio. 2I9xV. Creata causae tibertas, utι non im
dependens , ita nec prorsus indissorem , statuipotest. 22o
XVI. Alterius causae veram libertatem cum determinatione alterius consist re, Ur ex natura rei, ct ex adversa
hypothesi ipsi, docetur. 22 Ixv II. Praedeterminans Providentia n
que Deum peccati auctorem statuit,
neque peccantem creaturam excusat. 222 XVIII. Eadem neque Deum injusti. iae arguit , neque caustrumsecundarum potentiae activae prae Dicat. 223XIx. Concursus Dei agnoscendus tamqv.rm causae totalis, immediatae, es principalis. 22 s . Concursu Dei continuato indiget creatura quamdiu in operandope severat. 226MI. Gubernantis Providentiae Divinae necemas paucis demonstrata. 227 II. Ea ad qua is creaturarum adtio-nta extendenda ; etiam minimm, contingentes, liberas, malas. 228XXIII. Guberninio Dei tota sancitissma, inde pendens, irresistibilis, sapientissima, constantissima. 2ueo
xxiv. Providentiae Divinae in Ordin, riam sir Extraordinariam; item, in
Realem ct Moralem, divisio. idi v. Moralis Providentiae considerario unicum genuinae Philosephiae Moralis
xxv I. Tradiatus de Deo, ejusque Pr videntia, Epilogus. 2Id
f. I. Providentia Divinae subest qui
quid existit rerum. Pag. 23 II. Ex quo fuit Numinis in umve fas creaturas Imperium. 206ID. Ouod quatenus circa hominem Te satur Pecubarem meretur consider rionem. ib.
Iv. Regni Dei Moralis instrumentum est Lex Naturae. ib. v. Ea est pra ticum rectae rationis ἀ-ctamen: ib. VI. Innatum, quoad habitualem animi in id proclisitatem: rue TVII. Praecipue quidem quod ad generalia honesti principia. ib. v m. Lex haec est, G quid propried D. ib. ix. Hus existentia tam manifesta,
quam omnimoda hominis a Deo dependentia. 2ι8X. Citra eam nulla existere potest ra-
464쪽
XI. Legislatoriae potestatis basis Divina
XII. Obligationis adeam agnosiendam sensum infert dependentiae suae in creatura conscientia. ib. XMi. Pus Dra Lensatorium masi ad Rus beneficia , vesselampotentiam, refertur. 299XIV. Innatae Legis praecepta quadam
sunt Puris Divini Naturalis; ib. Xv. Ur alia prascribere per ipsam suam
naturam Numen nequiverit: ib. XV I. Quaedam tamen Iuris Divini mereris livi: ib. II. Ouae sententia 2 Divinae agmjestati plane congrua es; 2wΣvIII. Et naturali hu us Legissensem nitit detrahit. ib. XIX. Arbitraria praecepta caderepossunt sub Dei dispensationem. ib. XX. Lex Nasurae lata 2 omni, ct seli
creaturae rationali. 2qi XXI. Ut nulla caeterorum animantium
ne haberi debeat ratio. iis xx II. Triplicem , ad promov=-Regnum Dei, imponit haec Lex MI gationem : ib. xxIII. Cui minime fatis facit solis Societatis Civilis conservandae consita rario; assa. Iv. Cum multorum o priorum antiquior longe sis obligatior ib. xxv. Ouam qui non a itur Arhe, mi V Politicum re vera inducit. ib. xxv I. Lex Naturae necestario munita Sandi one Poenali; ib. xxvii. Osi aequissimo jura n org ros expirpano ex hoc Regno manet : aque xxviii. Uti obsequisses ejus cultores beata Dei, Regissem, fruitio. ib. xxix. Unde ipse naturae lumine Lex haec ut formula Faedris operum i notescit. ib. . XXX. Hispaucis contineri uniores
resis Philosephiae fundamenta. 2 4
465쪽
DISSERTATIO De Infinito. sECTIO PRIOR, De Conceptu Infiniti.
f. I. cuaecun7ueexistunt humanae menti pervestigabitur, praeterquam si mrum. Pag. 248II. De Infinito tamen mens nostra, essis ita, recte disputat. 249 II. Neque Meo qLicquam quod se ratem suam excedat conari, credem dum est. 2 orv. De Insinitod putari, cur noluerit re vera Cantesim l et iv. Triplex circa infiniti in nostra mente
VI. Ad cu us intelligentiam aes statres 'pothesis. ib. VII. In i i conceptum esse negativum, evincit ejus ad mentem creatam dise
proportis: a si VIII. Nec non si iti fecundum reis Er conceptum indivisibititas. ib.
Ix. Iniqua inter ideam negativam I mbrarum, Er eam qua Infiniti est, comparatio. 2 sX. Negativum Infiniti conceptum mens
nostra quo modo formet ' 2 6xi. Posilvam Infiniti ideam non cr- Pit , quod plus in Infinito esse imtelligitur reatitatis, quam in sinito. 2 7 XII. Conceptum simili eo qui iti sin mente nostra priorem non e, δε- mon batur. 218XMI. Neque obstat , defesctum finis intelligi ex comparatione majoris, puta Infiniti. 2 9XIV. Si naturae ordine idea Infiniti inmcnte nostra sit prior, nou sibi constare novam methodum , doc
. XV. Infinitum clara π distincta iis a finia
466쪽
a finita mente concipi, repugnat. 26 xv I. Neque satisfacit aestinctio inter conceptum totιus Infiniti, crsitam larum in eo perfeἱtionum. 26 IXVII. Non etiam juvat plus realitatis, quod initia Infiniti, prae omni alia, continera dicitur. 262XVm. Res in quibus minus perstiti nis est clarius plerumque nobis intel-6gi ostenditur. 263 XIX. Errores circa ideam Infiniti perpetuum Atiditationum Cartesian
SECTIO POSTERIOR , De Extensione Infinita.
f. xx. De Infinita materiae extensione quaestio est longissimae consequentiae. Pag.267XX . Infinitam Universi aesti unem nocit Irae aliis rotunde Epicurus. ib. XXII. Cartesianorum in indoliam-- ldi extensione vorticum cum innumeras Epicuri in infinito universe mundis consensius. 269NXm. Universextensionem vere in nitam statuere , aeqvie ac Epicurus,
necesse habet Carte s. 27o xxiv. Cui d cultati frustra sese hic subducere talorat. ib. xxv. Cartesii Hssertaris , qua suam aperit de Infinito universe sentem
xxvi. Alia ejusim in eandem rem aiducta locapraecipua. 272
xxv II. Philis bationis carisanae ras m omms capitibus qui co-prehensi . a. XXVI M. Veram extensionis Asini teres eis asseri, obseruauione una inque μαtera ostenditur. 27s ix. Distinctio Canesi inter tum cr Inde tum mi hic auferrae cultatis. 276XXX. Mundi extensio quo sensu a mandri Infinita, Inde ita, Finitri. 27T XXXI. Finitas partes nulli In isae e tensioni constituenda sumere, ostenditur. 278
XXXI I. Etiam partes numero infinitas in Infinita extensione admitti non posse, docetur. 28o XXX 113. Neque ex partibus extensione infinitis Infinitam extensionem componi , evincisur. 28sXX I v. Imo ne altera quidem parte inmnitas partes extensionem totam Inseritam conficere posse , demonstratur. 282 XXXV. Ex quibus omnibus, extensium
nullum , ob ipsam sui extensionem, Infinitum dari, aut dari pose, comcluditur. et
xxxvi. Ouod idem ex rei corporea n
tura er attributis qui sedet pluribus instantiis conficitur. 28 xxxv tr. Esentia selim Dei D trita extensionis cujusvis Infinitatem everant. :8s
467쪽
xxxix. Divina Potentiae infinitas, erliberrimum in rem creat.im domianium , cum Infinita hujus extensione non consistit. 188NL. Denique , extensionis In itininimica existit nonae Sapientiae, itari , Incomprehensibilitati, atque MDernitati. 289x Li. Difultas de spatiis imaginariis,
quae veram in suo conceptu involvant extensioWm, a fertur: 29oNLII. duamque ea sit inefax , impugnandam finitam munae exten- sonem , duplici instantia ostendia
NLIII. Ais qui mundi extensionem finitam cogitar , quicquam sentit de Iesuperbum, de Deo minus magni
simpliciter sinito, sed qua parti Uni
versi. 296 TLo. Omnipotentiae Divinae Immensetasnop bili extensione Infinita nil concludit. ib. MVII. Detegitur inde petita sophist catis , non una in ham rem allata instantia. 297xtum. Demonstrarionis de extem
ne necessario finita Pori mala , Cartesianam Ph1sicam subtertentia. 29
3. I. Nullibitatis nomen merito in haeo quisitione usurpatum, neque sine exemplo. Pag. boori. Nulbismi spirituum Uretor pria
marius Cari ius'. 'or m. Contendens, nonnisiverationum
respectu spiritus dici posse Aacubi
es e. ib. Iv. Praeivit olim hae sententia Cari fio Valentinus mei lisu. 3O: v. Opinionu MAgelianae atque Caint flanae consensu. 'pue VI. Ex operationibus spirituum in alia qua Ubi essensialis eoru-em in illo praesentia infertur. ib. vi I. Frustra ad adiisne piritus transeuntem ejus Alicubi restringi. 3 Vm. Iis ι rimis, qui motus corporis cum actione spiritus nihil habere peresecommercii opinantur. 3Osix. Arctissima mentis humanae cum compore conjunctio praesent m spiritus essentialem valide adstruit. 3o6M Nec non mystica , quam dictat sideri duarum naturarum in eandem Christipersonam unio. 'D . xi. Esentialem Dei omnipraesentiam Libistica sententia palam memtit. ib. XII. Coelumque beatorum inducis r periendum nuspiam locorum. Sos XIII. Nequaquam ex vulgi errore vrum axioma, Omne quod est, --
468쪽
xiv. me uespiritum Ubi sistat spa
tium , quod cum corpore sit idem. si oxv. Ouale sit spirituum Alicubi, st
qua ratione nobis concipiendum i firmi. Spirituum Abrubi non tollis non- extensa illorum natura. 3Ir. xv II. Fregis in hane rem aestam ,
di quadam in id observastummia. si xvi II. Corporis , cui spiritus comistis , aucta vel diminuta quantitas hujus Alicubi nil praejudicat. 3I TIX. Solos ritu , nullo corpore, ex sente, etiam illisuum competit et her quo modo ' ib. X. Amos ritus rea siens , -- his aut illic me non facit, sed tantum imdicat. si is xxi. Nullibistis nulla de a ficti bi opinionibus querelarum causa. 317 II. H. Mori in Nullibistas dictoo uisitio clausi, r. i8
De Homine Automatico. f. I. Absumptarum hypothesium sal
tas senilis plerorumque errorum causea. Pag. uerori. Admissi in brutis motus auro Isti iisdem in hominibus admittendis viam parant. ueriris. Hominem Automaticum quem, ct quosensu, admittat cursus ' ib. IV. Per eum inane reipsa redditur st superfluum animae rationalis in corporis motus imperium. a*v. Dcteturque prorsus escare me tis .
tantuam verae cause , in motus co
poreos in xui. 'asui. Obuat eidem impeditus corporis motus ad mentis eicitudinem , abG LLim meditarionem , ct separati nem a corpore in morte. 32svir. Opinio de Homine Automaticos patronos suos incertos reddit , - bona hominum pars anima rationali
um. Operariones Murorum 'ro aut malicis hominis motibus nihil conia dunt. 3z8 IX. Operationes hominis multae rationem habent carasiam , es mconsistaeaseri videantur. ib. X. Etiam pura. animales aetiones a rimitonati amma prosici passunt 33o
XI. Motus corporis quipossones animi comitantur mentem habent princia
piumsui, 2 voluntarii sunt. 33r XI I. Convulsonum motus ipse ab an mas ; inord,natio ejus a perturbata corporis dist time. 3ῖ3XIII. Automata artes ta pro rem naturalium motibus automaticisco
D I S Q U I S 1 T I ODe Contradictoriis Deo possibilibus.
J. I. contradictoria Deum posse, ter me etium , vix quisquam a te Cartesum contendis. Pap s6ir. Hujus in hanc rem asi i lix Du,t ani
469쪽
qui mentem ejusZm plenius explicant. θ37 a II. Contradictoriorumpo ilitas cum primae cause sapientia nequaquam
1v. Non no irae mentis finitudo , sed ipse rei contradidiona repugnantia cauo eximi, cur ejus idea Jormari
neque. u. ueqov. Omnipotentia Divina in veram rem terminatur, non in nihEum ; adeoque nec in contrauictoria. 3 ivi. Si contradidioria Dcomi ibasint, nihil P tam absonum potest, quod non ficerepost DeMi. 343VII. Si jacere queat Deus ut conIradiat turiasin: Amul, etiam res contra-d florias credendas propon re po
m. Admissa contradicitoriorum possibilitate , nullim momenti existunt quaecunque ab avinia consequenti petita argumenta. ib. ix. Quin ,sita nuntur omnia omnium disciplimirum atque universe quam unquam habere potes homo certitud nis fundamenta. 'ε Σ. Potentia Dei cum Holumine eis emconfusio praecipua novae assertionis
xi. Objectorum diversitas evidens diastinguendae Divinae Potentiae a Volum late fundamentum. 347 xii. Eandem disti Qtionem miscith bens sese aliter Potentiae aliter Holum ratis Divina exercitium. 3 8ΣGI. Neque , quando Potentia Dei a
Holuntate distinguitur , ideo minus cax aut persedia haec agnoscitur. θq9xIv. Prodnectio rerum eis ad Volum tem Dei saepe reseratar, nulla I acta mentione Potentia' sso xv. Rerum po ilitati fundanda Dias cis Dei S cientia , citra ullam de Voluntate ejus cogita tonem. ue 1 xvi. Nihil perfiationis divinae libertati detrahitur , si contraicitoria Deum se reposse, negetur. 3 ΔHII. Po ilia , tametsi ad in us
rentem prima cause voluntarem non
reducantur, a Deo nihilominus d pendent. 3 sq.III. cua alia esse potuissent naturae
rerum contradidioriorum possibilit tem minime probant. ib. XIX. Nulla parte immolestae reus ex
sit, qui contria, Ioria infinitae potentiae,bducit. 3 s . Propositae quaestionis decisionem Phialosopho minimesubterfugiendum esse, ostenditur 3 6 I. Absurde dicitur Deus per Polemitam posse, quod idem escere nequeat per Bonitatem. ue 7
f. i. oscultaris in cognoscendo vero causi est adminiculorum tum desediustum abusius. Pag. Ico
470쪽
xiv. Nerue spiritum Ubi sistat spatium , quod cum corpore sit idem. uero
xv. si is sit spirituum Alicubi, st
qua ratione nobis concipiendum ' si r HI. Spirituum Abcubi non tollis non- extensa illorum natura. 3I2XVII. Torraei in hanc rem aestiam ,
Ur quadam in id observatiummia. uel xv m. Corporis, cui spiritus coex sit , aucta vel diminuta quantitas hujus Alicubi nil praejudicat. 3I xIX. Sol piritu , nullo corpore, ex stente, etiam illisuum competit Ubi , Ur quo modo ' ib. X. Actio spiritus transiens , eum Licam Esce se non facit, sed tantum in-ἀcat. 3i6Σxi. Nullibistis nulla de afficti sibi vianionibus querelarum causa. 317 II. H. Mori tu Nullibistas Acto siquisitio clauaetur. 3i8
EXERCITATIO De Homine Automatico. f. r. Assumptarum hypothesium fal*Ltas senilis pisorumque errorum causea. Pag. uerori. Ad fissis brutis motus au Omarici iisdem in hominibus admittendis viam parimi. 32i III. Hominem Auromaticum quem, cst quosensim admittat Cartesim l ib.
v. Deletisque prorsus esco inseris .
toruam verae causae , in motus co poreos in xui. ηδ sui. Obstar eidem impeditus corporis motus ad mensis aegritudinem , ab ,-ct. im meditationem , separati nem a corpore in morte. 32svir. Opinio de Homine Automatico. patronos suos incertos reddit , --t bona hominum pars anima rationaia
viii. Operationes brutorum aut malicis hominis motibus nihil conia dunt. 3Σ8 IX. Operationes hominis multae rationem habent carasiam , etsi mconstataeueri videantur. ib. X. Et iam pure παιles actiones a L.
tionati anima profici passior 33o
XI. Motus corporis qwFossones animi comitantur mentem habent princia
pium sui, 2 voluntarii sunt. θῖrxII. Conuul onum motus ipse ab an mas ; inordinatio ejus a perturbara corporis disrisitione. 333XIII. Automata artesina pro rerum naturalium moribus automaticisco cludendis nihilprosunt. ib
D I S in I I S Ι T I o De Contradictoriis Deo possibilibus.
f. r. Contradictoria Deum posse, IV. Per eum inane reipsa redditur σ , ter me elium , vix qui quam ante . superfluum animae rationalis in corpo- I Cartesum contendis. Pag. λῆ sris motus imperium. θ22 H. Hujui in hanc rem asserini uum,