Theologia christiana dogmaticomoralis auctore f. Daniele Concina ... Tomus primus decimus In decalogum

발행: 1749년

분량: 769페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

731쪽

νοι APPENDIX IN DE CALOGUM.

A aguntur in ista provincia, nuntiantur, ut peccmi facientibus, quod avertat Omnip is tens Deus, celeriter ιam perituram credamu/ . Lib. VI epis. xo. A viro omnia si ad maiorem Dei gloriam agere professo prodire tam monstrosum dogma plurimiis sunt admirati. Hinc & ipsum constanter invaserunt, adiuvitque divinitus inspi-- rata beatissimi Patris nostri, cui det Deus annos de nostris, Alexandri VII. sol is licitudo pastoralis anno I 663. damnans hunc articulum : Homo nulti umquamis vitae suae tempore ire. Hactenus Chriltianus Lupus. Nihilosecius opera P. Tam. burini leguntur, eisque utuntur non pauci in animarum regimine . Recentiores Probabilistae non pauet pia intentione delusi legem christianam lenem & dulcemessicere sibi blandiuntur, eum illam inflectunt, attemperantque humanis cupiditatibus, quas eidem legi subiicere homines carnales refugiunt, ut scitissime S. Au gustinus concion. I. in Psat xlv m. animadvertit . Omnia divisa eloquia fasibria Dut bene intel lentibus; perniciosa vero bis qui ea volunt ad fui eordis perversitatem deis

torquere, potius quam suum cor ad eorum rectitudinem eorrigere. Haec est enim in hominibus magna, ἐν usitata perversitas , qua , cum ipsi debeant fecundum viauntatem Dei, Deum volunt vivere secundum voluntatem suam ἱ iv, eum ipsi nolint eorrigi , iAlum volunt depravari, rectum non arbitrantes quod ilis vult , sed quod ipsi volvat , En quibus coloribus Doctor sanctus depingat illos qui, quoties audiunt omnia in Deum dirigenda opera, repetenda fidei, spei, & caritatis ossicia, vivendum christiana, nempe caelesti, divinaque vita, continuo inclamant e Iugum meum Dave est. Excutiunt a cervicibus iugum, aut partem decerpunt, ut suave illud esse ducatur. Legem decalogicam virgam appellat directionis Regius Propheta , quae in Christi regnum devios, errantes, palantesque homines dirigit, eorumque cupidita tes coercet. Virgam hanc ferream, idest inflexibilem, immutabilemque alibi v cat ; minaturque tamquam figuli vasa contriturum eos Deum qui inflectere , humanis appetitionibus hane virgam submittere non resormidant. Lubet pulcherrimum S. Augustini dictum ex commentario in Psalm. xla v. transcribere. Directionis virga es quae dirigit homines. Curvi reant, distorti erant, sibi regnare capiebant , se amabant, facta sua mala diligebant, non volantatem suam Deo subdebant , sed Ῥο- untatem Dei ad suas concupiscentias flectere volebant . Irascitur euim peccator , ἐν iniquus plerumque Deo, quia non pluit; is non vult sibi Deum iνasci , quia fuit. Et ad boe propemodum sedem quotidie bomines, uι di utent contra Deum. Hoc facere debuit, boe non bene fecit. Tu videώeet vides quid facias, His nescit e Distortus tues ; illa rectus es. Distortum ad rectum quaado coniungis, collineari non potest ; tamquam in pavimento aequaΓ ponas Ignum cu=vum , non adιungitur , non cohaeret, πινι o ptatur paΥimento aequati. Ergo Dei voluntas aequalis est ἱ tua curva est r WNterea tibi curva videtur ilia, quia tu ilia coaptari non potes. Dirigere ad illam, tene iliam:

nam, fi uiam velis eurvare ad te, quia nos pο:es, frustra caπaris et ilia sempeν dire

732쪽

Ea est. Vis illi haerere e corrigere : erit virga illius qui te regit , virga directionis . Et in Psalm lxx D. Aecede ad istam virgam : fit tibi Rex Christus : regat te virga ista, ne frangat te. Virga enim ferrea est illa inflexibilis : is quid dictum est Reges

eos in virga serrea, & tamquam Vas figuli conteres eos. Alios regit, aEos eoηterit e regit spirituales, conterit carnales.

II. Benignitatem illam qua emollire plures contendunt divinae legis severitatem, comparat L Doctor blanditiis illis quibus sucum primis parentibus daemon secit. Exaggerabat callidus serpens divini mandati rigorem. Futurae divinitatis spe lactabat incautos, illisque dulcem pomi esum suasit, unde illorum mors , nostraeque calamitates prosectae sunt. Parentum exemplum amplectuntur homines qui , missis legis rigore, lenoeinantis benignitatis praestigiis decepti, laxa legis interpre- tamenta suscipiunt. Repet it inquit S. Pater eone. r. in Psalm. xlvii I. a se corbaminis verbi Dei severitatem, is admittit ad se male suadentis serpentis blanditias. Contra bos erga cantat sermo divinus. Quis hic sermo, qui contra benignos blandiloquentulos perorat, qui illorum nugas, Zc fallacias, qui mandatorum austeritatem, & dissicillimum aeternae salutis negotium inculcate Respondet Doctor sanctus serm. I. de verb. m. cap. m. Si peeeas , adversarius tuus es sermo Dei . . Verbi caussa. Forsitan delectat te inebriari: dieit tibi, Noli. Delectat te spectare , is nugari r ilis dicit tibi, Noli. Delectat te adulterari r dieit tibi sermo Dei , Noli . In quibuscumque peccatis volueris facere voluntatem tuam, dicit tibi, Noli . Adversarius est voluntatis tua, donee fiat auctor salutis tuae. O quam bonus adversarius , quam utilis adversarius f Nyn quaerit nostram voluntatem, sed utilitatem . Adversarius est nobis, quamdiu fumus ἐν ipsi nobis: quamdiu tu tibi inimicus es, inimicum habebis se monem Dei. Eso tibI amicus ; ἐν eoncordas eum ipso. Non homicidium facies. Au-dι , ἐν eoaecordasti. Non surtum facies. Audi, ἐν eoneordasti . Non moechaberis . Audi, is concordasti. Non salsum testimonium dicas. Audi, im eoneordasti'. Non concupisces uxorem proximi tui. Audi, em concordam. In bis omnibus eum tuo adis

versario concordasti r die mihi quid perdidisti Z Nyn sium vibia perdidisti , sed irre sum, qui perieras, invenisi. III. Sermo Dei , lex Dei bellum indicit appetitionibus nostris perpetuum : ideo ipsa divina eloquia sunt humanitatis nostrae, ad illecebras, ad voluptatum illicia propensae, adversarii severi, Ac rigidi. An non austera, & rigida semper lex illa erit quae frena hominibus iniicit, quae subditorum coersere mores, de ad virtutis normam conformare studet Te ergo fallunt, palpantque adulatores illi qui sua via. duleia, idest tuis desideriis consormia, divina depingunt eloquia , qui ratiuncularum, & sophismatum lenociniis legis severitatem extenuare conantur. Auresistis, qui, cum benedicunt, seducunt, claude, easque arrige, ut audias didversarium carnis tuae sermonem Dei. Clamat sermo Dei : Diliges Dominum Deum tuum ex toto Uy ij . cor

733쪽

os APPENDIX IN DE CALOGUM.

corde tuo: contra blandiloquus mandatum istud per Ie numquam insinuat obligare. IV. Quam severe sermo Dei prohibeat tu Siurandum, necessitate sublata, quanta sit cautione adhibendum, eum necessitas usum exposcat, late palam feci in expositione secundi mandati . Commenta inaudita , quibus eiusmodi: sacrosancta iuramenta circumveniat, eludat, in nihilum redigat nova quorumdam Theologia, ibidem percensui, & pro viribus refutavi . Quartum mandatum sua quoque passum esse incommoda indicavi, ex novo scilicet opinandi modo, quo filios laetari posse de morte parentum ob hereditatem consequendam, asseruero Casu istae non pauci. U. Sermo Dei inhibet homicidia, Non occides. Quae monstrosa paradoxa benigniatas sanguinaria non invexit contra hoc naturale divinum praeceptum Obvalorem unius aurei docet occidi posse furem, & impingentem alapam, etiam fugientem, interfici. Defensione occisiva licitum esse custodire non modo ea quae actu posta mus, sed etiam illa ad quae ius inchoatum habemus, ct quae nos possessuros speramus, contendit. Quae non permittit homicidia ad honorem laesum reparandum P Licere Religioso, vel Clerico calumniatorem gravia crimina vel de se, vel de sua Religione spargere minantem, occidere, quando alius defendendi modus non is petat, benignissime, si graviter laesus honor sit, etiam post damnatam doctrinam, Propugnat. Nunc compertum tibi erit, nos iure & merito benignitatem probabuisticam truculentam, & sanguine madentem, appellasse. VI. Lubricam, &voluptuosam simul delinea vimus in sexti mandati explicatione Praefatam benignitatem, regulis, & opinationibus descriptis quas novi Casu istae plures commenti sunt. Te delectant theatrorum, comoediarumque spectacula. Sermone Dei moneris: Nolite diligere mundum, neque ea quae in mundo sunt ... Quoniam omne quod est in mundo, concupiscentia carnis est, is concupiscentia oestiorum, is superbia vitae et I. Ioan . D. Ex altera parte auribus tuis iniussurat benignus Casu ista: Hon t i s ferauum ficile appeti possunt propter se. Illum adulterari delectat. Sermo Dei clamat, Hon moechaberis. Serpentis benignitas illudit, & cavillatur: Copula cum contagata , consentiente marito, non est adulterium. Tanta est divina: Iegis castimonia , ut vel in coniugatis ipsis finem honestum procreandae caelo sobolis postulet: in sciat unusquisive vestrum vas suum possidere in sanctificatione, is bonore, non in pUisne deinfideria: I. Thessa I. Iv. Contra aliquis argutatur hoc pacto. Officia coniugalia exemcere solius delectationis causa, xe veniale quidem es peccatum, ficat non es, pulebram

734쪽

Eccles. Iv. Contra insinuant benigni quidam, Puellas, praesertim plebeias, exutas cubare cum procis suis exutis, vel indutis licite posse. Consule ea quae cap. I. in

mandatum sextum retulimus.

VII. Quoniam humanum genus ob carnis concupiscentiam, bonorumque cupiditatem maiori ex parte periclitatur, duo haec vitia duobus coniunctis mandatis sermo Dei vetuit. Continuo enim post sextum adversus carnis illecebras, sequitur septimum, Non furtum facies. Rigorem istius mandati temperavit nova benignitas, innuens licitum esse furari, non solum in extrema, verum etiam in gravi necessitate .

Quid gravis necessitatis nomine intelligit uid Indecoram vitam, pristini splendoris iacturam, fulgidi apparatus decrementum grave. Qui est foro, potes Mir linere bona, quibus indiget ad sustentationem familiae, HE INDECORE VIVAT; liaret debita pro quibus eedit, sint ex iniustista, is notorio delicto contracta. Haec doctrina nobilibus, mercatoribus, aliisque non infimi subsellii prospicit. Quid ρ Nulla ne benignitas famulis, ancillis, mercenariis blandiens Z Audi. Possunt famuli, is famu-Le domesticae oecuste heris suis surripere ad eo enfandam suam operam , quam maiorem rudicant salario quod recipiunt. Quam damnatam doctrinam, uno vel altero verbo sucatam, defendunt Casu istae novi nonnulli. Quid quod pro honoris laesi compensatione surta licita esse propugnant Consule quae in septimum mandatum dicta sunt. VIII. Sermo Dei vetat falsa testimonia, mendacia, calumnias, detractionesque. Ad haec omnia honestanda, quae benignitas aliquorum casu istica invexit dogmata, fuso calamo suis locis enarravi. ΑΕ qui vocationes, amphibologias, mentis restrictiones , ceteraque id genus in medium adduxi, S pro virili labefactavi. IX. Memineris nunc velim, christiane lector, omnia Decalogi mandata ab ipsa naturae lege, humanis animis insita, esse praescripta. Quis porro non obstupescit , tam immania commenta proserri potuisse adversus ea quae Omnibus pervia sunt , quorum ignorantiam Patres omnes, ut noxiam, reputant, quod invincibili umquam sit. Sed quid Patres nostros appello Vel ipsi Ethnici legis naturalis ignorantiam damnarunt. Lubet enarrare quae eloquentissimus Christianorum Lactantius Lib. III. cap. v III. transcribit ex M. Tullio. is Suspicienda Dei lex est, quae nos ad hoc iteris dirigat, illa sancta, illa caelestis, quam M. Tullius in Lib. III. de Re pii Nica peneis divina voce depinxit, cuius ego, ne plura dicerem, verba subieci. Est quidem veri ra lex, recta ratio natarae congruens, diffusa in omnes, constans, sempiterna : quae is vocer ad oscium iubenda, vetando a fraude deterreat; qua tamen neque probos fruia stra iubet, aut vetat, nec improbos. ivbendo, aut vetando movet. Huic legi nec ρνα-

se rogari fas es, neque derogari ex hac aliquid Beet, neque tota abrogari potes : necis vero aut per Senatum, aut per populum foret hae lege possumur. Neque quaereno dus explanatoν, aut intemres eius alias. Nee erit alia lex Romae, alia Athenis; alia is nunc, alia psbae. Sed, omnes gentes, omni tempore seu una, O sempiterna,

735쪽

mio APPENDIX IN DE CALOGUM.

- ω immutabilis continebit: unusque erit communis quasi magister, Imperator omnium is Deus, uis huius legis inventor, disceptator, lator, cui qui nou parebit, ipse se fa-- tiem, ae naturam hominis aspernatus, hoc ipso luet maximas poenas, etiam cetera, is qua putantur supplicia, essetist. Quis saeramentum Dei sciens, tam signifieanter si enarrare legem Dei possit, quam illam homo longe a veritatis notitia remotus si expressit Ego vero eos qui vera imprudenter loquuntur , se habendos puto ,

A tamquam divinent spiritu aliquo instincti . Quod si, ut legis sanctae vim rati si nemque ipse pervidit, ita illud quoque scisset, aut explicasset, in quibus praeceptis is lex ipsa consisteret, non Philosophi functus esset officio, sed Prophetae.

X. Quid ad haec novae benignitatis inventores Lex decalogica non alia Romae, alia Athenis; non alia primis Ecclesiae christianae saeculis, alia nunc. Eadem, sempiterna, invariabilis, immutabilis. Unus magister, lumen nempe signatum super mnium hominum vultum. Nova benignitas, qua delinitur legis istius leveritas, dulce venenum est, quod mortem parat. Opiniunculae, quibus carni, & sanguini lex accommodatur, praestigia sunt, quae rectae rationis lucem obnubilant. Virtus quaeque aspera, dura, inimica est illecebris carnalibus ἱ sed animabus amica, easque ad salutis portum dirigit. Via quippe laxa, quae videtur hominibus recta, ad mortem ἐangusta, di arcta, quae apparet, di est reipsa rigida, ad vitam ducit. Haec sunt e cumenta toties in Dei sermone repetita. Sed, quod suffundere nonnullos Benignitas pudore debet, est vel ipsos Ethnicos veritates istas assecutos suisse. Audi ethnicum Poetam. Littera lathagorae discrimine secta bicorni

Humanae vitae speciem praeferre videtur rriam via virtutis dextrum petit ardua callam,

Di itemque aditum primum spectantibus offert ;Sed requiem praebet fessis in vertice summo. Motu seruat iter via lata; sed ultima meta

Pracipitat captos, Nomitque per ardua saxa. Qui uis enim duros casus Nirtutis amore

Vicerit, ille Mi laudemque decusque parabit.

At qui dodiam, luxumque sequetur ineνtem, Dum fugit προμοι incauta mente laboras, Turpis, inopsque fi I, miserabile transiget aevum. XI. Ad haec sane carmina allusit Lactantius Lib. VI. cap. m. ubi scribit. Duasunι viae per quas humanam vitam progredi necesse est: Maa quae in earum ferat; IMura quae ad inferos deprimat: quas is Poeta in carminibas ,- PHAsopbi is difπιν imbus suu induxerunt. Er quidem Philosophi alteram virtutum esse voluerunt, alteram Titiorum I eamque quae assignata sit virtutibus, prima aditu 'esse barduam, confrago mi in quasi quis , di cultate superata, insummam eius e fer διἱ babere eum de

736쪽

EJUSDEM EPILOGUS. ii

cetero planum irre, lucidum, amoenumque campum, is omnium laborum suorum Mapere fructus uberes, aloe iucundor. custo gurem primi aditus di euitas deterruerit, eos in eam vitiorum viam labi, atque 4eflectere, e AE primo iuressa ' quo amoena; deinde eum in eam paulis usterius processerint, amoenitatis eius speciem νepente subda i , exoriri autem viam praecipitem, nunc sexi peram, num obductam sentibus, nune iurgitibus isteresam, vel torrentibus rapidam, ut laborare, haerere, tibi, eadere fit noeesse. Quae omvia eo proferaentur, ut appareat in vinxtibus rapiendis labores esse --ximos , in pereeptis autem maximos fructus, is olidat, atque incorruptas vafluptates .euia vero quibusdam delinimentis naturalibus i Zisere animos bominum , inanium iu- eanditatam specie eapros ad acerbas amaritudines, miseriasque perducere. Sapiens pro ' sus disputario, ae virtutum ipsarum formas, atque termino3 scirent. XII. Tempus iam est ut vela contraham, & ut te, christiane lector, dum orationi meae finem impono, pressius alloquar. Expergiscere ergo, &, missis illusoriae benignitatis veneficiis, in Numen, legemque animum intende. Non te a veritatis

semita abducat praevaricantium multitudo, non magistrorum auctoritas, non rapidus consuetudinis torrens; sed te ad legem firmiter, constanterque tene, ut admonet magnus Pater Augustinus Lib. de catechia. rud. cap. xxv. Tene te ad Iegem

Dei, is non sequaris praevaricatores eius . Non enim secundam illorum sensum , sed seeundum illius veritatem iudicaberis. Novis opiniunculis lenocinatur suavitas, caro blanditur , Auctorum patrocinium favet, Probabilitatis sucus excantat minus peritos. Ut his praestigiis omnibus te subducas , non levis tibi sustinenda pugna est. Verum, ne ad scopulos naviculam allidas, illorum semitis insiste qui per hoc idem mare, & quidem furentius, navigantes portum tenuere salutis I quales sunt omnes Patres, quos Ecclesia ut Sanctos colit. Cesset inquit Paulinus Nolanus epis. I. omnis excusatio errorum, auferantur peccandi foeda fotitia . Vibit omnino agimus , qui nos per multitudinis exempia defendimus. Multitudinis exemplum, magistrorum etiam quorumdam auctoritas quadam incredibili vi, atque i inpulsu pertrahit in err rem, a quo ut te Patres eriperent, altius inclamarunt. Ne trabamur subdit Lactantius Lib. III. cap. xi II. auctoritate cui quam i sed Veritati potιus faveamus , i , aecedamus . Nullus bie temeritati locus es. In aeternum stultitiae paraa subeunda est, flaut persona inanis, aut opinio falsa deceperit. XIII. His te vocibus alloquuntur Prophetae Numine caelesti afflati. Popule meus inquit Isaias cap. m. qui te beatum dicunt, ipsi te dec iunt, is viam gressuum tuorum dispant. Propheta Regius conqueritur, quod laudatur peccator in deseriis animae sube, is iniquus benedicitur: Psal. xx. Vehementius per EZechielem Dominus . obiurgat magistros, legem suam officiis linientes, dc populo blandientes. Vae qui consuunt pulvillos sub omni cubito manus, is faciunt cervicalia sub capite universae aetatis ad capiendas animas .... Et violabanι - ad populum meum propter pugil um

737쪽

j ii APPENDIX IN DE CALOGUM.

hordei, O fragmen panis, ut .... vivificarent animas emue non vivant, mentiences populo meo credenti mendaciis. ccam πω. Ut itaque salias magistrorum voces declinemus, lex ipsa oculis nostris Obversetur. Magistros saepe quaerimus, non ut exactius, severiusque legem impleamus; sed ut enugia nobis aperiant ad legis obser . vantiam evadendam. Hic sit ossiciorum omnium delectus . haec iustitiae, & aequi talis regula : quod sermo Dei iubet, quod imperat, quamvis mandati caussam munime teneamus, iustum, cinctum, piumque eAistimemus, summoque studio exe quamur. Ea omnia quae minus probabilia , quaeque verosimilius eum divinis sa

chionibus pugnant, licet suco probabilitatis illita, iusta, & pia videantur, aleae periculique plena arbitremur. Et haec in decalogicam legem dicta sussiciant. inae omnia in gloriam & laudem omnipotentis Dei, eiusdem Filii Servatoris nostri Christi IESU, sanctique Spiritus cedadi. Amen. x- c. 'rs

738쪽

RERUM, ET VERBORUMI me in Boc Tomo continentur.

laxas de luxuria propositi nes docet p. 337. num. 26.

cet potuisse Susannam mere negative se habere , & permittere in se illorum libidinem a quibus fuisset constuprata. p. 36. n. . Laxitatis, & fal-

statis aperte eius lententia convincitur ex Scripturis, & ratione. με T.

xitatis est fautor. p. 39Ο. n. 8.

Iropositiones docet de lucro mercat riam . p. n. 3o. & seq. Actus moralis speciem bonitatis , aut malitiae minime desumit ex iis quae per accidens . sed ab iis quae per se occurrunt . p. 334. & seq. n. s. re seq. Notabilis Caietani ex D. Thoma de hoc explicatio. ibid. Adiuratio quid si explicatur , eiusque variae divisiones recensentur . p. Ira.& seqq. n. I. ix seqq. Ad inrare sol mniter solis Ecelesiae ministris consecratis competit . p. I 8 a. u. a. Adiurandi potestas vi ordinis exorcillatus aequalis est in omnibus . ibid. α 3. Umnis & sola creatura rationalis adiurari potest . p. 183. n. q. & seqq. Exorcismorum usus antiquissimus est in Ecclesia. p. I 84. n. a. Per illos expulsio daemonum per modum impetrationis obtinetur . p. 183. n. 3. Non ex opere operato suos pariunt effectus, sed quando, & quomodo divinae placet voluntati. ibid. n. q. Resellinis

tur Salmanticenses. ibid. variis exo cismis daemones e corporibus pelluntur . p. 286. n. . Ad id nihil inseraviunt res inanimes. ibid. u. 6. dc sepEx his nonnullae referuntur , & ut nugae refelluntur, explicatis nonnullis exemplis ex sacra Scriptura, ct antias uitate desumptis. ibid. Daemones aliquando in corpora intrare veritas fidei est. ρ. I 87. n. I. Tria requiruntur, ut daemon inhabitare di catur in homine. ibid. n. a. Incertum est per quam corporis partem intrent, ct in qua resideant daemones. p. I 88. n. 3. & seq. Daemones cuiuscumque ordinis sint, ingredi possunt corpora humana . ibid. n. s. Plures in eodem homine inhabitare possunt. p. I98. n. 6. Reeensentur plura signa , ex quihus energumeni & daemoniaci cogno-

sci valent . ibid. n. 7. Quandoque ene gumenis imputantur iniones peccammosae quas Patrant , quandoque non . p. I m. n. 8. Reseruntur servanda & praeeipienda ab Eκorcista in adiurandis energumenis. p. ryI. dc seq. n. I.& seqq. Licitum est petere a daemone signum egressus sui a corpore. p. I93. n. 6. Resellitur Dominicus Solo. ibid. Nonnisi de necessariis ad sui expulfi nem interrogandus est daemon. ibid.n.7. Fides adhibenda non est daemoni dicenti energumenum non eme baptiEatum , maxime si ex consueris documentis oppositum constet. p. I . n. 8.

Credi ei potest , si res omnino indifferentes & innoxias reserat . ibid. In adiurandis energumenis utendum non

est alapis, flagellis, sputis &c. p. Is s.

m. 9. Communiter illi adiurandi sunt in Ecclesia. ibria. u. Io. Monia lis ene gumena ut adiuretur , educenda non

739쪽

est e mona fierio , ibid. uum. II. Signa egressus daemonum e corporibus sunt omnino incerta .& fallibilia, licet nonnulla aliqualem probabilitatem secum afferant. p. Im. & se . n. r. dc seqq. Recensentur .. ibid. Spectra , &spiritus malos quandoque domos inhabitare, dc habitatores vexare probatur ex S. Augustino . p. I97. dc seq. N. 6. Huiusmodi spectra , seu Iarvae sunt

veri daemones. p. I93. n. 7. Daemones in festantes loca eodem modo adiuraniatur ac obsidentςs corpora p. I99.

R dulierium est accessus ad alienum t rum. p. 6TO. n. I. Tripliciter committim est. ibist. Gravissimum esse peccatum docet Scriptura, ibid. n. a. Multum excedit sotnicationis gravitatem. ibid. u.3. Adulterium certo committit uxor, si ab alio eognoscatur , etiam marito consentiente . p. 47I. n. . Ostenditur D. Augustinum oppositum non d Cuisse. p. 73. n. 7. Adulterium patratrem habens cum ux re . aliena, ant quam matrimonium consumetur. ibid. n. 8. Non tamen qui cognoscit virginem desponsatam per verba de fui ro . ibid. n. 9. Adulterium committit coniux copulam sodomiticam habens cum proprio marito. p. 67 . n. I dc

sqq. Adulterium duplex committit

scens. ibid. n. ID . .

Ambitus. V. D ametitum.

Amicus P. Franciscus damnatam de

homicidio ob conservationem honoris& famae sententiam dccuit. p. 3 IO. dc Ieq. n. a. Male illum defendere conatur P. Viva , ibid. Caiphas primus

omnium eius doctrinam eκcogitavit. ibid. Illius tomus in quo ea lententia continetur, damnatur a sacra I dicis Congregatione. ibid. Amplexus. V. Oscula. Aspectus mulierum. rerumque turpium fugiendus est, monente Scriptura, dc Patri bra. p. 6. n. I. Suapte natura. malitia caret. p. p. n. a. Huiusmodi

aspectus , nisi habeantur urbanitatis, societaps civilia . dc necessitatis gratia, periculi, aut peccati pleni sunt. ibid. n. . Tam semina deIiberate aspiciens, Pudenda Viri, quam vir pudenda s minae graviter peccat . p. 6 3. n. s. Improbantur distinctiunculae Calaistarum. ibid. Excipiuntur tamen aliqui casus, qui reseruntur. ibid. n. s. Auctor Dissertationis editae anno INI. in .casus reservatos Venetae dioeceis seos , laxe dc perniciose docet vellicare genas, & tangere mamillas Moantalium esse actus solum subimpudicos , dc de se veniales . p. - . n. r. Impugnatus fuit duabus Epistolis Ue netiis editis anno a 4. ibid. Eiusque liber prohibitus fuit S. R. Inquisitionis decreto , quod recenietur. p. 4 . n. I. Temere nihilominus defenditur a suis inciis de nutoribus . decem elandestine editis libris , quorum brevis de notabilis historia texitur . rbid. dc p. 4 O. & seqq. n. a. &Keqq. Eiusdem retractatio Congregationi S. Officii oblata integre exhibetur,

Agorius P. Ioannes laxam de choreis

sententiam docet. p. II. n. s.

Biisembaum P. Hermannus laxam &falsam de alium infamante ad suam

famam tuendam , sententiam docet p. 63 I. u. 26. Resellitur haec sententia, ceu contraria Evangelio. ibid. αp. 632. dc seq. u. an & seqq.

Calmet P. Augustinus bene explieat

legem permittentem furem nocturnum occidi. p. 327. ct seq. n. s.

Cand Idus P. Vincenti laxam de

turpibus comoediis sententiam docet. p. 337. 9. Et alias laxas de iuramento , di mendaci O. P. I 8 s. n. I

de seq. Catam uel f Ioannes) laxas de luxuria

sententias docet . p. 332. dc seq. ma. de seqq. Nullam fornicationem , sVe Vagam , sive certam eontendit esse 'peccatum solo naturae iure spectato. p. 37 . n. q. Oppositum probatur ra

740쪽

Rerum , ω Verborum .

rionibus D. PM, i. p. 376. Ac seqq. n. r.ec seqq. Evidenterque demonstratur ex ratione a priori, allata a D. Thoma. p. 379. dc M. n. 1. & seqq. Illius , sicut de Martini de Magistris argumenta dimuntur. p. 33I.. dc seqq. u. I. dc seqq. Eium magnae laudes a maiamrie in Dianam inuci . ibid. n. I. Speiaciem bonita tis , aut malitiae actuum moralium male repetit eκ iis quae pec seciden1 Dccureunt. p. 38 . &Dq.. n. 9. Male negar pollutionem Prohiberi iure naturae. p. 48 . n. 3.

Cardenas e P. Ioannes de commentitiae distinctione contendit In noeentium XI. damnasse furtum sub ratione furti , non' vero sub ratione aeeeptionis, seu surreprionis rei alienae. dc seq.

Calaedi P. Carolus Antonius ) etiam

post damnatas pmpositiones dolet vi rum nobile monore teneri fugere, sed possie occidere aggrest em ob hon rem tuendum . p. 3I . a se. I. Antiis Evangelicam eius doctrinam salse doceri ait ab omnibus Theologit. ibid. Callitas' in improprio sensa puritatem animi nullo, peceato inquinati significat . p. 367 n. a. Proprie accepta peculiaris virtus est, quae concupiscen- tiam compestit in delectationibus, de actibus venereis . ibic n. 3. Alia vir ginalis , alia coniugalis , alia est vidualis . p. 368. n. q. Hae duae postre reae sunt tantum modi illius . ibid.

mam de mentali restrictione sententiam/ docet p. 27. n. II. Et laxas d cet propositiones cirra qua itum Deca logi praeceptum . p. VI. n. 3. dc seq. Et aliam laxam de ' luxuria . p. 336. m. 23. Et aliam laxa mi de furto p. v a. n. 8. Et alias laxas de iuramento, & mendacio. p. I n. I 3. ω θ' Casu istae recentiores plurimi adversantur

Scripturae, Et Patribus, plura laxe d centes de iurandi de blasphemandie luetudine se P. I 6. dc seqq. n. I. dc seqq. Eorum' propositiones, nonnullae damnatae. V. Prost tranen damnatae. Aliae eorum laxae . V. Propotiones

Δκae. Non sunt audiendi, dum reponunt M. Patres locutos suisse ut Oratores , re nimis remote a praxi. p. 4I . N. I . Eos agentes de choreis male eκcusat P. Segneri .. p. 419. n. ret. Eorum Patronii celeberrimi Francollianus, dc Segneri. mutuis antilogiis sese conficiunt , ut etalem defendant . p.

a M. n. 4. Calaistae in sui parn inium pro licito chorearum usu falso allegant S. Franciscum Salesium. p. 426. n. r. dc seqq. Summa dc periculata facilitate decernunt hoc veniale, illud

esse mortale crimen . p. 337. n. a. In eorum operibus ante propositiones damnatas conscr*tis adiiciuntur suis

cis propositiones damnatae, absque ulla correctione doctrinae, cuius theses ipsae iant phincipium aut consectarium . p. 3 . dc seq. n. I L. A quorumdam Caluistarum laxitatibus cavendum suadetur . p. O . dc seqq..π. I. re seqq. Eorum probabilistica benignitas ex S. Augustino serpentis Evam seducentis

blanditiit comparatur. p. 7o . n. a. Choreae' prout re ipsa hodie aguntur inter mares dc feminas, male a Moria istis non paucis innoxiae probantur. ILAI .R. 3. Male eitantur pro licito earum usu antiquiores Suin mi- .Libid. n. q. Laxa de ii& Α rorii, &Salmanticensium sententia improbatur. p. 4 v. n. s. Choreae damnantur a Scripturis, dc Patribus. ibid. Ac p. Iet: Acseqq. n. I. Ec seqq. Rationes quoque eas ut eorruptelas damnandas ostendunt. p. I 6. 6c seqq. v. l. de seqq. Institutae sunt auctore diabolo. ibid. In Deum reservi nequeunt. p. 6 7. π Ex choreis occasiones libidinis aecipiuntur , quae ad quinque capita reducuntur . . p. 4IS. n. s. Reseruntur. H. n. s. oc seqq. Choreae damnantur auctoritate Eminentissimi Cardinalis . Lambertini, nunc Benedicti XIV. p. m. dc seqq. n. r. & seqq. P. Franco- . . lini mirifica pro licito chorearum usu, Et in SS: Patres responsa cum suis inanibus distinctionibus se seruntur , expenduntur , de refelluntur. p. 42I. Ac θqq. ποῦ Ac θqq. Chorearum consideratio praetica . p. 23. n. I. dc seq.

SEARCH

MENU NAVIGATION