Fr. Balduini Responsio altera ad Ioan. Caluinum

141쪽

AD I o. C A L V. tra eoncionibus R empub. exet, an ali s exare pati ior. Quid si non patiatur modo ted etiam velit & iubeati Nolo quicquam in te dicere acerbius: neque meum est accusare quenquam: liceat mihi modo no laudare, quod malum est, ct tranquillae meae secessioni venia detur. Hic

ego tandem desinere putabam quod misere cupiebam ut te missiim facerem cum quo luetari nimis mihi molestum est & ad meliora mea studia redirem: sed tu nondum me mis. sum facis. Nam tu tuo libello assuisti acerbiores etia accessiones, de quibus si nihil dixero, iterum periero. Nimis profecto dura est coditio huius pugnae, qua me exerces & huc illuc iactatu exagitas. Sed quado ita vis,fereda esto Posteaquam fatigasti te maledicendo,cuo, cas manes Duarent, cui veluti in decursit hac lampada tradas: & nescio qua eius infaustam declamatione, quam ille ante mortem suam sepelierat,eruis, ut hanc rursus in me veluti faneream facem vibres, ea fide, qua perfidiosus Puer tuus,eam primu elicuit ab auctore, quo clam incitauit,& ad se sciiptam,inscio me,in cuius tamen sinu tuc erat aparsit: tametsi nuceam istic recudendo supplesserit librarius tuus honorificam eius inscriptione. Equidem quo magis cogito,quaenam sint artes siue ruς, Due tuoru: tanto magis obstupesco cu siimma fraude coniunctam esse summam stultitiam. Stultitiae incredibilis est,aduersario,qui tuam

142쪽

t3o R. 1 s P o N s. B A L D. Institutione damnauit,vltro subscribere,ato, etiam eum laudare,& ut patronus tuus sit,ad uocare. Sed fraudis maioris est,fingere eu esse tuaru partium. Quid dicam mirari me,librarium tuu potuisset,la tibi subseruirer An oblitus est,sese etiam in communi ad illam declamationem responsone ante annos septem illud Duareni cum scriytum, sua manu iugulas se,& in ea palam protessum esse , sese nec potase,nec debere typos suos talibus scriptis commaculare 3 Fortasse dicet, sese id respondisse. cum abs Duareno rogaretur. Sed cum abs te nunc rogatus est, sentetiam mutasse. Accipio excusationem mancipii frugi δc fidelis. Mirarer tamen rursus,cum eo scripto non excudis. se illam responsionem, praesertim cum tua potissimu causa scripta esset, & ille in ea partem haberet suam.sed homo cautus in mendacio deprehendi noluit. Imo vero Deus illi non minusquiim tibi mentem,credo,eripuit, ut neuter nunc quid agat,videat. Duarenum, quem viventem,tanquam,ut loqui soles, Apostatam execrabaris, nunc laudas mortuum. Reete &candide. sed quomodo tibi consulis, cu hune Iurisconsultum tibi accersis iudicem aut patronum3 Ille mortes ut serio iudicasse sentias detestatus est tuam sectam: quod etiam iudicium ad sempiterna posteritatis memoriam relatu est in Fraciae Annales maximos.

Superstites reliquit de sacerdotiis &Ministe-

143쪽

iiis, de Beneficiis commentarios,quibus plane eonseditur quicquid tu de Ecclesia taprolixe doces in tua Institutione. Nunc commentarios illos commendas. Quis non laudet incredibilem candorem tuartaplicitatis atque modestiaeὶ Quis non amentes tuisse dicet eos, qui tuam Institutione defendere conati sitiatrImo vero quis tuam nunc non admiretur dementiam atque c citatem Age.per me sane licet,Vt, quando ita vis, Duareno etiam iugulavraebeas,& deinceps alios etiam,si vis,mone-Do,tibi nunc placere,quod ille cotra tuam de ecclesii ministeriis Invitutionem scripsit. Videris tu, qua ratione tunc placabis tuos Ministros, quos tali prope iugulabis confessione.. At responsionem Duareno oppositam displieuisse tibi narras, quia cum significaret illum. quaedam ex tuis libris surripuisse, sicilicet ei periculum capitis tali indicio creabat.Te autem quiduis pati malle, quam ut alterum quis laedat. Nar tu vir optime , mirabilis es artifex

mutandi atque illudedi. Tu quoties in aliqiis icribis, nihil non & quaeris, & captas, & nngis.& facis, ut aduersarium non tam refellas quam traducas & ad rogu trahas. Testes sunt omnes tuae pugnaces atque inuectiuς insidiosaeque accusationes. Sed&quodam loco glo-xiaris & triuphas,quedam in Belgica indicio tui libelli,ad suppliciu capitis abreptum estine longius abeam, illa ipsa, quam nunc in

144쪽

agit,vel captatὶ Et interea non pudebit flebiliter queri,non esse habitam rationem Duarenici nescio cuius periculi, quod certe nullum fuisse res ipsa loquiturr Porro ut magis costet, ecquid praesidij habeas in eo viro, cuius no men, tanquam Gorgonis caput mihi obue iis,& cum illi patrocinaris,quam sapie ter tibi consulas,caueasque: equidem facerem no inuitus,ut singulis collatis & inter se commissis

capitibus ostenderem quIm valde dissideatis in Ecclesiae ministeriis describendis: ut si ille de iis bene senserit, te pessime sentire sit ne celse. Sed neque ocij neque temporis tantum mihi nunc datur, quantum ad eam rem esset necesse. Quid autem, si addere velle alium quarundam in eo genere tuarum quas ille hon notavit,indicem 3 Certe non de unius Verbi ἡροπνηι ς, interprexatios tua, quam

ille exagitat, respondedum tibi esset. Non est nunc mihi prae manibus Institutio tua. Sed, si recte memini, recordor, te in eo capite de Ecesesia & eius gubern atione,valde exultar cum Canonem quendam de p rouocatione ad Episcopum I o. clamas esse supposititium,qui cum Nicenus essἡ diceretur, inuentus sit esse Sardicensis. Fateor vir doctissime, hoc quoque me olim credidisse, cum diligentius non inquirere in historiam, quam narrares. Sed

postea sum expertus, varium illum Siculum

145쪽

non temere olim monuisse, Non temere esse erodendum.Fateor illum Canonem non fuisse inuentum in Graecis exemplaribus,quq Africani patres consuluerunt: sed fictum propterea fuisse, inde non conficiet dialectica tua, non

magis quam illum, quem cum sibi ignotum fulle fateatur Augustinus,nonnide in Africa peruulgatum significat. Quidὶ Non modo 1pse Athanasius, sed dc qui cum eo fuerunt in Alexandrina synodo Epistopi, AEgypti,Thebaidos & Libyae, quorum plerique Niceno Concilio interfuerant, locupletissimi prosecto & classici testes,in sua ad Felicem Roma. Episco. epistola assirmant, illud de prouoca tione, decretum fuisse Nicaeae: quod deinde

rursus potuit,ut alia pleraque,repeti Sardicς. Istud obiter dico,ut in mentem mihi nunc venir, non ut de iure illius prouocationis contendam,sed ut de facto dEque historia, in quas tu meam diligentiam, ego tuam fidem requiro,te dc me submoneam.Nam hic falli. la bi, mentiri turpe est, praesertim tibi. Itaque& illud, quod eodem loco tam confideter i ctas, & ego te secutus aliquando temere tradidi,de Donati aduersus Cecilianum ab Episcopo Rom.ad Constantinum prouocatione, datoque cum aliis Episcopo Arelates, vellem mecum diligenxius retractares.Nam si Optatum ,& epistolam Constantini, de acta Arei tensis illius Synodi, quae nuper nactus sum,

146쪽

nem esse, quam ex illa historia reperis, argumen rationem .Tantumque abest,ut Constantinus tale prouocationis genus laudarit, ut tiam contra exclamarit,o rabida furoris audacia es c. Hanc enim esse veram lectionem Optati, neque emendationem, quam nuper doctissimus Iuriscosultus tradidit,admitti posse,alias ostenda. Nunc velim mihi ignoscas, si prς- ter opinione huc delapsa st oratio mea. Illud

modo volebam, ut cogitarps tam nondum castigatas esse tuas Institutiones, quin aliquod etiamnum mendum, etsi de historia tantum agatur, in iis haereat, ut in meis esse plurima vi admonerer,curasti. Nunc ad famosum & mendax scriptu Duarenicum,quod in me recudi voluisti ,reuerterer,nisi si iampridς refutatum csset,& esset alia responsone indignum.Nam quod in eo,si sorte id nodum animaduertisti, Nouatus appellaris: mihi quiduserte dolet: sed id refutare,tuum est.

Porro quod Duareno non contentus,ad uocas alios quosdam Iurisconsialtos, quos veluti in equum tuum Troianu includas, ut me

oppugnes: equidem, si eos pro tuis ministri Rc mancipiis habes, conquerar & ordini nostro & Iurisprudentiae iniuriam te facere: ne que id minus moleste feram, quam quod me Sinonem etiam vocas, honoris credo causa. Non enim alioqui tuos mihi titulos commu'

147쪽

nicare velles. Sed vide, ne non plane uni tibi propria haec laus sit, hic titulus,cum iactes de tuo ludo,quod olim Isbcrates de suo,

Ex eo an quam ex equo Troiano,heroes prodiisse. Certe cum illud in schola nuper legeretur, Arduus armatos me diu in moenibus astans Fundit equus: ictorque Sinon incendia misset, Insultans,dec. quidam nimium nasuti Mallegorici, collatis tuis stratagematib', nescio

quid de similitudine i inepte fingere voluerunt. Sed ad rem . Aduersiam mecum Duareno Conscium quendam coniungis. Qutin siciteὶ si quanta inter eos fuerit coniunctio, scias. Sed eum plane esse tui iuris for- re putasti,quia & Novioduncussit, & contubernalis aliquado fuerit tuus. Nam nunc Doctorem esse Iuris Pontificii obliuisceris, de A postatam esse,quod alias soles, clamitare non vis,quia eo uti in rem tua velis. Equide eu contra non vindicabo. Sed quid tandem ex illo profers, quod in me torqueas Disputationem nescio quam de silccessione in stirpes aut in Capita. Fateor pertinere ad ius siti. Sed quid illa vel ad te,vel ad id agis 3 An quia initio me iussisti re ondere de apicibus Iuris; noluisti

mihi deelle materiam3 verum vereor, ne si in eam disputationem ingrediar, tibi, quem vix puto delectari talibus mysteriis Iuris, valde molestus sim:quanquam in iis ego versari malim ut mea sunt professione digniora) quani

148쪽

33ς R EspΟNs. BALD . in aliis quisquiliis,quas tu mihi obiicis,ut nunquam me extricena. Ergo quando in hoc pistrinum nunc tir paetus sum, etia molendum mihi est.Caeterum miror, non exhorruisse te, cum id quod tuae sacrosanctae farragini assuis, haurires ex commentario,qui Episcopo quondam tuo inscriptus atque consecratus est, Mcuius auctor profitetur sese esse in clientela, illius, que tantopere odisti, antistitis. Eliasidem farinae sunt, quod librarius tuus ex eo de fonte hausit fragmentum, in quo notantur mei de Constantini legibus & de xii. Tabulis commentarii.Nae tu mirabiles & sagaces habes rerum omnium scrutatores, librorumque omnium peruolutatores. Sed malae fidei sunt haec mancipia tua,quae ut regant vanitate nostri Censeris, supprimunt postrcmam editionem mearum xii. Tabularum . quam qui conserunt cum illius notis post: editis, videt eum vno post anno multa castigare, quae ipse castigaram prius. Certe quia id omnibus liquere putabam, non dignatus sum hactenus illi ieiuno magistro, qui discipul' antea meus fuit, respondere: tametsi gratias agere no nollem, quod exsto Codice manu scripto, admoneat me quarundam Constantini Constitutionu, inscriptionum, & subscriptionum,de quibus nihil diuinare alioqui potui. Vellem vero etiarogare, Ut me patiatur mea castigare, memii eritque non esse in mea potestate typogra-

149쪽

phos, qui quotidie libros recudant. Sed quid

tandem a J te hae λεχρολο iti. Equidem cum in hisce versor naeniis, obliuiscor mihi rem esse tecum : & nescio qui fieri potuerit,ut augusta&sacrosancta tua amplitudo se demittat ad istas curas tam humiles, angustas, abiectas. Me quidem tedet pigetque bonas horas tam

male collocare. Sed te recreat nouus rivalissea in me velificatione: quae tame de inani ta-

tu gloriola puerilis de arida dc ridicula coteli'

est, indigna profecto, quam tu spectator tuo plausu accendas. ille se nunc doctiore eo esse, quem habuit aliquando doctorem, vehemen-tcr contendit. Ersi id concedam,& praeterea adiunga vetus es Ie illud μαγο Menlονες δή, me αλων : quid tibi inde accedetὶ mihi quid decedet Z Per me quidem certe licet, ut ieiuni tui scribae etiam in mustaceo laureolam quaerant, si hunc esse putas fruistum Euangelicae mortiscationis,quam doces. Per me siterum

dico) licet, ut hoc vento se pascant, si nihil aliud habent,quo se satient hiantes. Ego iampridem satur sum istius tam putidae fatuaeque ambitionis. Sed scire vis, quantu & fidei mereatur tuus Conscius, & quantu in eo habeas praesidit: obsecro, manda alicui tuo, cui credere voles, ministro, ut hic legat, quam ille, triduo antequam efflaret suas illas contra me absentem glorias publice recitauit & sua ma-

consignata in Germaniam misit de suo

150쪽

ut dicebat excellεtissimo praeceptore, & de

meis erga se & Iurisprudeliam &literas, meritis,orationem. Ea penes me est. Sod ne viva, per verecundia possim has ineptias reuotiuere.QAd mea erga illum ossicia, beneficia frustra commemorem Θ Hoc tu facito,qui tam ossiciosus es,ut nuc homines ingratos de perfidiossis etiam tibi applices. Porro quasi multum intersit Reipub. Christianae, scripserina an non scripserim Commentarios in Institu tiones Iustiniani: non modo per eum, sed dc

per alterum, in nominatum tamen, testem de' Censorem vehementer contendis, cuidam Breclitano praeceptori quondam meo, acceptos ferri debere, qui sent abs me editi. Sed quo iure hi leguleii sine mandato allegat ius alienum, atque etiam sine probatione. Mira profecto,si & Iurisconsultis de Theologis placeat talis actio tamque is . t. Nam si ita licet agere,quid illis fiet λ Clamat tuus catulus& ringitur,quod dixerim iusta esse commentaria. Vbi tandem tale titulum ascripsi3 Nam quia diligentius mea,quam ego, legisse videtur, bona fide me monere debet. Equide illi,

ne rupantur,remitto molestiam prodationis,& te, quod ita me exerceas, laudo, quia metuebas fortasse ne me gloria commentationis nimium instaret efferretque. Sed non erat 11 cessaria haec tua medicina,modestissime Ioannes. Audio equidem te tibi valde placere, N