장음표시 사용
31쪽
nente, 'uibusdam ab eo extemporalibus responsi elieitis, Iibenter incredibilia de eo credidit. Ut tamen audita, Se perspecta I egi, de Aulicis nim-ciare posset; Homeri libros ei tradens explicandos, carminna es t qinuum sensum intercissim deprehenderat, de vix connectendum Elegantissimum tamen ex iis sensium hausit Ranere usae gratum nitorem , stanniamque connexionem divisis, de obscuris versibus conciliavit. Ita ρο- ritissimorum Interpretum sententias menti comi sese videretur. Ad prodigium ceria res accedebat Vix oculis, vix auribus eredebat Caussanus, illa ipsa in puellulo repe
risu, quae saepissim in peritissimis Magistris desiderat
tur. Nullum eniam eruditorum fugit, quantism laboris insumendum sit in Graeci sermonis elegantia, de argutiis e
netrandis. Ad Uertens Caussinus, Latinam interpretationem Graecis Homeri carminibus suppositam perfectam, quamvis extemporalem conversionem LGraeco Licine
fictam , subsidio indὰ mutuato tribuendam arbitratus est. Pueti ergo mantes latina versione eontecta, libri sellisio
tutatis , ut inverteretur ordo, implexissimum illi nodunia proposuit , quem pari iacilitate dissolvit. Tune erupit plausus admiratione coiupressis. Siquidem Caussinus in nicst cooperiam libri interpretationem inspiciens non lam haee in Ranaei aurem insusurravit, sed content , de erecta, e protulit: L tres babes oculos, an vimque per mariorem Omnem postea mentem, omnes cogitationes, de curas ad ornandum Rancaeum contulit, quem Ecclesiae, te Regni decus , M ornamentum saturum esse praevidebat.
In selita animi eontetitione assiduaque constantia sic profuit Raneaeus , tu rerum utilium investigatione tempus il
32쪽
R P ARMANDI Io: BirrT-MLIU-m . lud impendens, quod ejusdem aetatis pueri maximas nugas agendo terunt , ut in quarto versans aetatis triennio, autor plenus, te perfectus apud omnes audierit. Hanc illi finiam fecit absolutillima editio Poeseon Anacreontis . Ilias notis illustravit, quas stupentes seniores primarii libentissim sibi vindieassent, nulla in eis aetatis tenerrimae indi iacia deprehendentes . Editus est hic libere hartis bestilibus Lutetiae Parisiorum anno millesimo sexcentesimo trigessimo nono . Typis aliquanto post consignavit Operum ejusdem Poetae egregiam E Graeco in Latinum Gallicum con- Versionem , quae summopere probata fuit viris eruditis qui Linguae Gallicae expoliendae tunc temporis incumbebant. Hinc factum est, ut Rancaeus tantum patrii sermonis elegant id, quantum Graecae, Latinae linguae usu de intelligentil. cominendaretur . De laudatis, cete sique Rancaei operibus hae scripsit Uir Olbicliterario cognitus Menasius: Lectio operum Domini Abbatis Rancei me se per at admirationem traducit . diu Runi Autores ρ-
mas inseribendo tenet. Uti Fribendi ratio nobilis est, sibi is extra imitatio rem posita . Decimum detertium aetatis annum attingens, multorum dierum opus, oemagnum Rancaeus conatus et . De Divina animae rationalis proeliantist explicanda , omnibus antiquorum de ea Philosiophorum opinionibus , magnisque , in quibus fiterant, erroribus restilendis toto animo cogitavit Deo a senium ipsi assurante , tam seliciter Uopositum brevi est assecutus, ut dum studio,, usu perfectam, M altissimam is Iam eruditionem obtinuit, quae doctos gravi stupore afficit; nunquam primo labori aliquid adjungere potuerit. Inter inedita Raneari opera ita Bibliotheca Trappensi alter-Vatur limatum opus, quod Riuacri dignum nomine iam
33쪽
enusissent celebris Abbatiae Monachi, nisi modestiae Patris
iniitatores, Se heredes, laudem humanamaa fiuctum e rum redundaturam humiliter neglexissent. Primum a1ximi
filum nuncupavit Iohanni Armando Cardinali Duslassis de lite helteu, quem de stero sente illum sumsisse dixtismus . Armandus Cardinalis sibi Regno consulenses
si sibi bene fietis devinciebat quoscumque vidisset, sibio sequium Reipublicae sibsidium delaturos mirum itaque nentini videri debet, s Rancaeo sibi addictis iniri quem ad
maxima natum noverat , munera cumulatissim largiri meditaretur. Cum illo sepe familiari, relicta Imperii mole, colloquia miscebat. Nec ullos ad primaria dignitates ipsi pr. eclusos aditus ostendebat.
Exi aia amoti : rg 1Ienta Rancaeus mutuis est amplexus iliciis; a quibus extri hendis amantissimo incinnati nec spe, nec metu potuit dimoveri. Grati ejus animi firmitudo tentata fuit disti diis, quae Reginam Mariam Mediceam a Cardinali eo abalienarunt modo , quem nullus ignorat. Nihil erat, quod an caro non sinereret, rei pari serviendum esse, nec pro ambiguis Carditialis pollicitationibus certa linquendat sidia Reginae, quae praeciapuos inter Regiae domus Ministros Dionysium Rancaeum patrem allegerat Nisi sorte inde summa importari sibi vellet detrimenta, unde maxima commoda percepturus erat. Tanta tanten Rancaeo voluntas filii gratiae refere dae Armando Cardinali , ut nec periculi tempestate , ne que honoris aura, nec minis propositis unquam nutaverit. Hi ne solitum studium vi honorem Cardinali, licet secreti iis detulit sibi potius, quam debitis ossietis deesse volens. Supremum eo te impore diem obiit Cardinalis . an eaeus, cujus non erat nomen Domini spes uniea, sed re-
34쪽
R. P minarum I Burritimin Ramat. spiciebat ad vanitates,i insanias filias , in Me clarissimo inibecillitatis liumanae documento nihil inspexit praeter allatam terrenis commodis perturbationem . Ex amara Meco natis morte duIces vitae fructus colligere non poterat. Cum tanti non essent ejus in via vitae progressus , ut scire posset, electis suis Dominum iter hujus mundi ficere asperum, ne dum quis oblectatui in vii, obliviscatur, quod desiderabat in patria Iohanni Armando Cardinali de M- chelieu animam exuenti praeiverat Amaandi Rancaei a ter Carola Ioly cui Dionysius Rancarus conjuxiliarissi, mus non multum superfiat . Tangentes vitae metam parentes Raneae hanc illi mentem injecere , ut omni terre norum eura posthabita, solis coelestibus inhiaret. Ultima labentis vitae momenta Dionysius Raneaeus celeritis accito filio destinavit . Totusque fuit in mundi praestigiis, quibus illigabatur, opes tendis Mundum de monstravit, ex fallaciis totum contare. In eo viscata esse
'mnia, omnia lubrita, omnia tenebris operta es obsessi laqueis, omnia vanitatem ac Rictionem spiritas. Diu ilium pelago comparari; quia falsitatibus amarus est, stuctibus diaboli eis quatituri, vitiorum tempestatibus commovetur. Homine ipsi mancipato ad illecebras delicto rum vergi, niti mendaciis, pascere ventos in morte ad inserna descendere. Hic carnem eorum vermibus, cillic
animam ignibus deputariis donee rursus intellei ollisio eolligati, sempiternis ignibus involvantur. Ut qui socii
sierunt in vitiis, socii sint in poenis; Se una poena illos implicet, quos unus amor in crimine ligavit Uerum de eus positiin alla ruit in virtute , cui nunquam potest non esse Iocus . Setio tandem iIlum monuit, ut Regi, quae Regis
erant, redderet; quae sunt Dei, Deo. Ad quae praestam
35쪽
Midoneus non erat futurus, nisi peccato imminas, ustutiae, sapientiae, M veritati servire coosset. Magnifica verba prope admota mors excusserat: nec nisi humiles, Manistas , aut Sanctis dignas voces ministrabat viro nobili , quem ex Aulico Theologum effecerat. In animum Armandi Iohannis ali id instulpta esse Patris morientis verbi, ex eo arguere licet, quod nunquam Ememoria si ierint elapsa , de continuis deli rum conscientia graviter ait imam vesticante , ea memorii verit.
Ecelisiastici Rane ei promentus. Singularis dicen facultas. Studia lal placa profanis, in tuainibus 'rologiae signremis actitari. Studiis castissimae Theuogiae dat
CVm Dionysius Raneaeus seeundum dumtaxat inter fratres locum obtinuist, nominis amplitudine , magis qui in divitiarum ammti, eommendabatur. Initiquae sertunae iniurias,ac damna resareire studuerat, Ecclesiastieos proventus in domum inducendo . Quod ut faci lius fieri posset, mortuo majori natu filiorum, Armandum Iohannemra militari conditione ad Ecclesiasticum institutum impulerat . Detes abilis hujus facinoris , licEt illi gra- ve pondus pravae consuetudinis i tannis addidisset , nullus dubito quin poenituerit illum, dum morti proximus, te renis solutus impedimentis , intellexit, qu in damnandus
sit, non usus, sed abusus, quo praeeunte , parentes Divina sibi jura vocationum arrogant . Quod re vera saepe caepius mortalis iniquitas operatur, ut ea, quae Divinis fuerant consecrata , in alios usus convenantur . Filiis ad sacra de
36쪽
stinatis , ut beneseis Aesium largitionibus, dives aliunde
fit nilia adlia curiali invii queat. Sive etiam, ut hoc pacto provideatur omnibus, quae ad vitam filiorum tuendam, ae sustentandam necessaria putantur illatis ectesi B in eommodis, ut amoris officia filiis exhibeantur. so fit,
ut sitam pestilens est amor, ac tam nocens nec amarae 'pediat, nec amari quia nec parentes amorem debent appetere sibi noxiuin nec desiderare filii parentibus obsuturum. Ut ut haec sani certissimum est, Raneaeum sex millium argen eorum nummorum annuos reditus, quando rite mortuus est , e beneficiis percepisse. Cum tamen ex Altatio vivens; nullatenus Altari deservire potuisset Cum non Theologi parte agam , meum non est vo-eem efferre in abusum , qui eo luctuosior est, quosequentior Quo enim major est peccantium turba, eo gravior est Divinitatis injuria. Animum , amissis Cardinali, Parentibus, Rancieus non altim non abjeeit , sed illum sit pra fortunam gerens, inportata sibi lanina labore, dein dustri censuit reparanda. as facul tales, quae linguam, expoliunt, eum eloquentiae studio sociavit. In quo tantum brevi prosecit, ut variis concionibus , Oratoris ab Iutis. sim nomen sibi pepererit . Dominus Degyvete aux Regis Christianissimi Praeeeptor, Rancari dotum verborum illeeebris motus, variis ipsunt beneficiis cumulavit. Id aegre serentibus consanguineis satisfecit senex prudentissi
mus , asserendo se potita justitiae tributum quam volunt iatis argumentum Ranςaeo porrexisse . Clim videret nihil officiosius fieri posse in gratiam uitioris ingenui, qui vix
adolesicentiae primo annos ingrediens, tam egregiam spem ingenii, atque animi dotum concitabat, ut non haberet
ambiguum, quin inter eruditos, de pios principem locutu
37쪽
habiturus esset siti de Orbe Literario optini Esieriti ad
aequavit praedictionem,cum superare non potuerit eventus. Nihil gratius accidere potest homini erudito , i genuo, qu m arcana Philos hiae detegere, praecepta investigare unde Rancaeo, cui nihil ab humaniorum literarum magistris addiscendum supererat, PhiIosephia obversabatur. Quare nunquam per illum quieti fuere imagistri , usque dum in Celeberrimo Harcuriano Collegio ipsum coulocarent. Ibi eum exitum habuere studia Philosophica quem peracutum cellens ingenium Rancae promiserat Sed cum plures etiam res magnas eodem simul tempore, non cogitare bium, sed de agere solitus esset ins
no atque inepto ausu , ultra rerum Philosophicarum te minos evagans , altiora se quaerere non dubitarit. Athrorum stientiae, ut vocant, qua ex inspectione siderum futuros eventus se praedicere veteratores mentiuntur , audaci
curiositate toto pectore incubuit . Cum tamen Spiritus Sanctus declaraverit, homini necessarium non esse, ea quae abscondita sunt, videres N impossibilem rerum superiorum investigationem demonstraverit Augustinus ex diffi-c Italibus, quae in explicandis inferioribus exsorbendae nobis occurrunt . Rancarum dissicultas ad inquisitione accendit Aquas furtivas dulcissimas credidit Nee docta
contentus sit ignorantii Sapientum , quibus carita est , quaedam nescire, quesim scire. Uinimmo appetitum compescere nolens, ut rationi morem gereret, nullum obscuriora perscrutandi modum sibi praefixit adolescens retur insuetarum cupidus Eamque parteris fugacis vitae naeniis puerorum impertitus est, quam Divinis studiis ademit,uibus illum Gaasmi eligio consecraverat . Stultum tan-
38쪽
R. P. Ainmni Io: BUT LIEMI RAM, L. aliam esse advertit, dissiciles a bere uigas: unde relictis inanibus euris, quibus distringebatur. totum se convenit ad studium veritatis, cui cognoscenta, & colendae semctum noverat . Qua in re Raticaeum Augustino feliciorem fisisse perspicuum est. Cum Doctorum Aquila testetur, se Astrologi e deditum, nonnisi sene medicinae, te rerum perit revocatum . Quod quidem Rancaeo sin alterius
hominis ope contigit. Tempus ergo Theol si eis studiis impendit, inquibu, reperiuntur scientia Dei , coelestium rerum cognitio humanarum vero prudentia, de usus,ic ea omnia, quae in
Eeclesiastico viro sunt requirenda . Theologia Seholasticae necessitatem Cui erat perspicacioris ingenii ystitim persecte cognovit . Intellexit , pressior scholarum methodo lueem tenebris, verum tas distingui haeretieorum me daei multis praestigiis, de fallaciis involuta , tanquam e ste detracta patefieri, ac nudiui de connexas fuisse se irrit, post natam scholam, scholae eontemti Maeni, de haeresum pestem. Non tamen seripui sacrae , Conciliorum, Hibstoriae Ecclesiasticae de Iuris utriusque studia neglexit:
sciens , horum omnium cognitionem magnos fructus a rere, Ze ignorationem , in gravissimos errores deducere
Cum enim eruditione plandidi viam sibi ad supreina Ecclesiae dignitates sternere vellet ab illis se remoti 1limum demonstravit, qui vana sectantes, non utilia , de dulcia;
aptiora Theologo arbitrantur argumenta, quae ex ratione, qui mi , quae ex autoritate ducuntur.
In variis conellisionibus pubIieis, quarum duas Regmae nuncupavit, e in pluribus circulsis testatus est, se mi ni me assentiri hic, qui ex circulorum Seholasticorum dis putationibus ortam esse uviunt pertinaciam, e irritatio
39쪽
nem omnia ea Iperuli inin istiust, odi malorum existumavit, in nioribus esse eulpam , non in schola. Moderati
enim nee contentios homines, nee pertii iaces c quod vir dissiertissimus ait quascumque res sobriδ, ad temperantiamque definient. Quod, cum omnibus faciendum est qui disciplinam quamlibet profitentur; tum nemini potita quam Theologo Fuere autem in E dubio multi , qui viatiis declinatis, rem Theologicam graviter sane, ac modestδtractarunt. Nam quos iri pertinaces vocant, omniaque scalpentes Theologos pauco, , si vere loqui volunt, segnifieare possi int. Sed propter paucorum vitia, non est
omnium corona traducenda. Quod etsi plerique Theologi in his vitiis essent, iniqua esset adhuc calumnia Quemadmodum enim nemo justus, Se prudens universos adolescentes accusat , quamvis pIurimiim sint libidinosci quo niam libido non est omnium ad testentum, sed non proborum. Si quoniam ista scholastica pertinacia Theologoraim levium est, non omnium, inique prosecto seliola traducitur propter ea vitia, quae non sunt siliota sed inertis, vanae, contentiosae ,holae.
Mundi poeulisse Rancaeus committis . Licentioris mitae implicam obtectamentis . Initiatti Sacerdotis. In Parisiensium Doctorum ordinem cooptatur . Oblatum recusat Episcopatum.
O me offusa, de immoderata licenti deteriores fieri, multis liquet experimentis . Sibi ipsi ancaeus mortuis patentibus, relirius id infelicissim cognovit Eam quippe libertatem obtinuit, quam S. Bernardus omni
40쪽
adflixerit servituti Parentum , ii Geptorum cura Vigili simul de importu ablutus mundi, se fortunae munera diligenter coepit conquirere. uim se voluptati, cu piditatibus mancipavit, quibus se vix dinudium auite pernuserat. Quamvis maxima dei ancaeo absente crediadissent Aulici, vix tamen aequavεre illa , quae in ipso prinsente probata sunt Florenti tunc erat aetate , eleganti, concinnitque corporis statura, ardentibus oculis totque in venuiuisiimo illius vultu indicia optimae indolis emica bant, ut mixta decori comis majestas omnium oculos, v ne rationem , studia raperet . In ejus amore suavissi acquiescebant omnes , qui limatam urbanitatem, magnum in Ocando leporem noverant . alii scite in communi societate jucundus erat, ut cuncta, dum aberat, unde quaque stigere colloquia viderentur. Nemo illo facetiis, nemo sale, nemo suavitate conditior Quotquot ancaeo similiariter uti poterant, mirabantur me ei ε elucente in eo animi candorem, quem Aula infrequenti murum, de ea de causa ibi majori admiratione dignum nemo nescit Animam bonam, correctum simplex purum, sincerum ab omni invidentia , simulatione abhorrens s litus
erat. Amicitias non proptereas, quas habent, Opportis nitates, sed ad exercitium benescentiae colebat. Unde nee ambitiosae erant, nee licos . Tanta generosiitate praeditus erat, ut pro amicis, in odium offensiionemque incurrere eorum, qui suprem florebant autoritate, de mortem etiam oppetere non dubitaverit. Etiamsi multas amicitias ungeret, nullam unquam visius est discidisse . Nee ullus umquam ab illius amicitia se removit . Honestis rationibus conani a quaerebat; turpibus, ne salutem quidem quaesiitat.