장음표시 사용
61쪽
ne ad cor loquitur, inter tumultuosbs Lutetiae strepitus audiret: arios in loco soli Deo, virisque aequum, bonumque colentibus pervios concessit . Ut Christum sile ut Iohannes expectaret in solituditae . Illum ad accuratissimam Religionis anuis i mores exigere meditantem terruit
Origenes asserens , lubd quandiu quis sim necessitate aut vocatione peculiari permixtus est turbis . in multi tudine fluctuantium volutatur, non vacat seli Deo, nec
segrinatus est a vulgo, vix potest esse sanctiis verditi nitudinem 1inlitudinis destrui seiens, nisi
eonsilio ille latur; e ad oraeulum Sancti Spirit sis attendens clim sapientibus, Sc prudentibus tractandum Eecorboni consilii secum statuendum judicavit. ConIilium exquisit virorum, quos virtus eximia commendabat. Unum
inter alios reperit, qui cum eo summo jure agere, nec praefractὶ de universis operibus judicare voluit Rancaeo Ia guente viis non duxit pnetereundum novae legis Sacerdos. Simul usus est iustὶ consiolante misericordia, & pie saeviente disciplina inarum utraque , teste Gregorio Magno
destruitur, si una sinὸ altera teneatur. Hinc est, quod Rancaei semivivi vulneribus vinum adhibuit, te oleum ut per vinum morderentur vulnera, per oleum severentur . Miscuit lenitatem eum severitate. Fecit quoddam ex utrique temperamentum ut neque multa asperitate poenitentem exulceraret neque nimia benignitate solveret. In illo e Diuit amor, sed non emolliens rigor, sed non exalpe rans: pietas, sed non plusquam expediret parcens . Inspecti tamen tyrannide, de vi consuetudinum , quae in Rancaeo natura vim obtinebant, sus itabatur vir Sacerdos, si modum excessisse . Sed Rancaei animum exploranti pergrata, Seperjucunda accidit responsio, Deum, homines
62쪽
que eonteiumtis, nihil tibi, prae magnitudine iniquitatum, nisi levissimum impositum Lisse. Quin etiam se nimio
studio indulgentius , quam par erat, complexum, quaestus est. Unde indicti poenis, victas, culist sique in primis asperitatem , atque horrorem, Iecti duritiem de suo libem ter addidit. Semper gaudens , sine intermissione orans, in omnibus gratias agendo, quod sibi liceret, per haec torqueri, per quae peccaverat Deo hilarem datorem diligenti, cor contritum, humiliatum , de laetum offerebat, deprecans, ut animas amans, parcens omnibus , sibi etiam,
parceret. Postquammile in illum acceperat taedium, des mitus citui me inoria, teritorum saudio locum datat, audiendo per sua tormenta bene secum agi Bonis iam ad virtutem, auxilio divinae gratiae, viribus erat Rancaeus; quando Deus cuncta electic uis cooperari faciens in bonum, cognoscendae, ac contemnendae magis terrenae v
nitatis amplam oceasionem Ili porrexit . Tunc enim ex
hominum vita demigravit Gino Johannes Baptista Dux resianensis, cui Resiae Domas dignitatis supremae oblatione, variisque beneficiis Rancaeus se alligari glori
Ut prim in Regius Princeps, morbum, quo occultὶ correptus iis erat, vehementius ingravescere polle subdubitavit Ranearum ad se iussit ad voeari Mirabili solitudinis, de silentii suavitate captum, inter Mundi amaras , cprotesiosas agitationes ii itum reduxissent quaevis praeterebaritatis officia . Sed ea virtute impellente , quae causas nectere non novit, abiecta omni cunctationes, rectam in viam Blesarum , ubi Princeps consistebat, ingressus est obortae sunt Rancaro lacrymae, easque colaibere non potuit, cum praesensit angustias, ad quas vicina morterii
63쪽
Ga Nuruus CHARAc TERPri nee homo redactus erat. Ad illum tamen vehementissima eorporis, animique eontentione conversus, propositis sublimioribus christianae vitae mysteriis, fidei, Et spei pollieitationibus, labentem eius animum ad pristinam
Et quamvis vitae dirus amor diiseillimὸὸ pectoribus hominum enatur, eorum praesertim, qui ut Scripturae verbum usiurpem, pacem habent in substanti sua Spiritu tamen magno Princeps vidit ultima . Oltea vero quam debitas Deo Rancaeus rependit grates, quod tantiim securitatis novissimae Aurelianensi mei concessisset: adeo anido mentum; ut deinde Enper spes, cogitationesque suas in Deum coniecerit; nec unquam humanae potestatis, aut prudentiae viribus fidere voluerit mulum inqui bat tu ens a gemitu eordis se , que me dememia coeperas, cum considerem in Principibus, in filiis hominum, in inuisui mn lusu uid ergo animo intendunt morta fera, laudem, Hgmtates, Hestias aucupantes Transvolantitas momentis omnia rapiuntur. Cogitatism eorum tiamide, incertae promidentie, pes fallaces extenuantur, in evanescunt. Ndi nisi sempiternumspectandum nobis esset. Et tamen, aeternitate neglecta, mansuram fmpe θ-licitatem inirem in mite patio, in apore ad mod cum
parem , iseeusi reperire δε posse e redunt. Mille ad ius
patent ad in tem , quam Princeps Mono propior Regno Hnus declinare non aluit. Ruid, quaesis, praestanti Amo Principe nune in terris superes, praeter luridum ca--er,1 ius mortalitatis exutias Ariartium est scire mori: mei stantis , quod omnibus faciensum es. molimet errare semel, ubi uemo bis errat Nem W-
64쪽
R P. ARMAND1Ior B ααMI RAMAEI. 39 m in avum os quod non alia secunda tabula onmes Munt quast semper icturi est 'avere deberent , quasi quotidie morituri Stupebant quotquot aderant, inter quos Aurelianensis Episcopus , M sauciatus Sacerdos, audientes a eaeum doctὸ M perite de pietatis cultu disserentem. ALGrationes in omnibus inciebature amittitia, ut tio dote Excelli, artimusque, quem sipientia Divina,M naana liberalissiMexcolaret. At ubi Deus discipuli
obsequentis Magister est, cito dis tu , quod docetur .
Varia de Rane mi, ijudicia. Vere tu cessit Plura sellicitui Arctiosopus urenensis illum a 'o M. Non sine causa Christianus Ieremias Salvianus rimul in se eulum , quod totum in maligno positum
cum Apostolo confitetur Merito erum totum esse in malo dicitur, ubi boni locum habere non possunt. Siquidem ita totiun iniquitatibus plenum est, ut, aut mali sint, qui sint an illo, aut qui boni sint ultorum persecutione, vel obtrectati me crucientiar. Dum Rancaeus de Mundo erat, Mundus quod suum est diligens, vittutes ejus omnium laudes, litteris, moniamentis decorandas praedicabat . Sed ut primium sitiexit , ω ad patrem, missi cordiae stimulis excitatus , de imitatus rediit. Ut primis m virtute sola, Se castimonia morum,oluit nobilitari Vereti amoenitates, o nauci quidem fecit; pretiosa abjecit vestes Euangelium apertὶ,, amotis linias diluvii riantis delitiis medie uue si lenita iam vel At
65쪽
supellectilem domum lis voluit apertam pituperibus ,
quos effusis ditare cepit eleemosynis corpus hoste blandum, SejIaeidum , insidiosum amictim , frigore , abstinentia, assiduo studio , vigiliis , labore manuum frenavit sis litis illuni armis Mundus infectatus es . In ficta, diei cogitata Rancaei maligne inquisivit, ad eum ridiculo deprimendum . Insolitam vivendi rationem incerori tribuit, ut eo pacto, nec pretiosit, nee
aemulanda crederetur. His, similibus neniis illata bidamna ob vitae ipsius movitatem tunc velare Mundus te ravit. Alia in eum arma non movisset, nisi obtemperans Deo, qui segregare illum volebat, in stilitudinem secessis set Mundum perficie inquens vitae Religio prose
Tune enim videns, sibi detrimento , Religioni o namento, Et praesidio esse vitam Rancaei, qui eo spiritu actus, qui ardentes pariter de loquentes facit, verbo verit iis, nebulas erroris a multorum animis depelIebat: d Raneaeo poenitente ludicra prodidit, innumerasque nugas venditavit. Hi, quibus ad genium non sapiebant austera Raneaei placita , virtutibus , e vita severiori confirmata illudendi ei oeeasionem indὸ arripuerunt: Nec nurum. Mortali una etenim maximae parti oculorinnaegritudine l. hotanti Iux odiosa est, N is qui illam cireumfert invisis. IndoIuere sapientes malis viri omne laude majoris , cujus gloriar, de virtut1 plerique insensi erant, quod nimis ex propinquo diversa argueret Rancaeus , cui pluris erat conscientia , quam omnium sermo , inventa Mundi amentiamque in quiete tacitus irrisit. Recte ille quidem.
Monuit quippe Philosephus , quolibet stulto proferente contraria, non decere sollicitum esse sapientem . Unde li-
66쪽
eiat cyrillus, piat, ut repellamus pro virili iniqua
cilieni cordis commenta, silentem Rancaeum imitatimur. In fiuctuosus enim est, ct inani labor, ubi non reci pit probationem auditor . Nullus autem dubito, quin hujusmodi uerint ii, qui in Rancaeum linguam, de calamum acuere Enimvero tam ab tardas de illo narraverunt Dbvialas, majora veris monstra fingentes, ut existimem, tantuni apud eos opinionem praejudicatam potuisse, ut sin ratione valuerit. Inter eos, qui ex sparsis in Rancaeum rumoribus
mesesi iam suscipiebant, primas obtinebat ejus Patruus Uictor Buttillarius Archiepiscopus Turonensis Crato antia ino Praesul illustrissimus , ae juxta Sapientissimus accepe
rat, Nepotem omni studio, de observantia pietatem cole re. Nam licet subita morum mutatio suspecta sit; omnem a Rancaeo suspieionem amoliebat ut cunctis comperta fides sincera &integra, animusque , it luem mentiri, aut simulare non eadebat. Quare apud animum statuerat, illum Mem illa mitibus, de pietate consequi eo dignitatis rodes, ad vos nobilitate , ω doctrina contendere potuisset.
Iti esse prorsus existimabat , elim ad ipsum perlatum est ,
Nepotem, Mundi, Amicorum, Aulis, de Regiae Civita tis desertorem, nihil nisi recessus exoptare tantumque a novis honoribus expetendis remotum, ut adeptorum injusto onere oppressum se dictitaret . Aeerbum animi dolorem alta disssimulatione premendum arbitratus est Archiepiscopus, donec Nepos Vere tum rediret. Eum in locum paulo post Rancaeus se recepit, deserens solitudinem ab amico obIatam, quam illius nomen frequentatissimam secerat Inspecto palatio sibi quondam jucundissimo, quod extra modum magnificenti , sumtu, Martis elegantia i tenderet vocem extulit, lim verba mar
67쪽
nantibus laetymis proserens O me in crana in se a decet tam Dis, εν magni' babitan uiam cruci xi , qui non habuit, ubi caput, eli arit Ophnδώ- ficiis, ultuque palatium ossa re hominem Eectesiasticum, qui in panem beneditaris eis inbi Deum, summum , a
que incommutabile bonum, in quo, tr a quo es Per quem bona sunt ommal quo amerti, cis re est in quςm --
verti,' gere est in quo manere, consi re ni eum P γ ,--Qb, sui deliciis undiqua ui dantibus Palatium; per accipiant illi qes terrenii
immorantur , ne ei et mapatria cogitant. a ratione
ego bis potiri possum, squam Christus beatos pauperes, hae dilites miseros esse praedicavi l comparatio inter Chrsum nihil hab Em, in Christi m possidentemsupersus I elata liaee Arelii istopo Turonensi ab iis, quibus
motus omnes Rancaei,4 coniilia commiserat observanda, ipsum valde conturbarunt. Quo Nepotis animum prosesus calleret, ab ineunabilis undequaque illum explorave xat, quacumque mediocritate mentem servidit Isimam cognoverat penitiis abhorrentem Unde metuebat, a dentioris pietatis impetu Nepos abreptus extra statuto a prudentia limites inerretur. Falsa eum non delusium opi nione detuleret incaei amici, quos Veret expulerat te n u is mensa, de an exalati in severitatem. 'm'r timori pimius rarios Gravis ammis. Ghestens desiderio Nepotis novis disscruciatibus cumulantis poenitentiam, cui speraverat vi ut brevi modum imponeret Lillum ad se advocavit
68쪽
R . P. Nin unIo, 61 Masta R N L. 3Tabellarii, a quo audivit quantum in optatis Patria o effetallum an plecti . . . Quam durus est in Mundum regressus homini , qui vitae selitariae delicias gutavit. lseretum supellectili, eomamentis spoliatum venatoribus, musicis, voluptati etiam licitae M seurris omni ex parte clausium , selis Sacerdotibus viris, e Religiosis patens , egenisque stipe sua depascentibus; horrida Monasterii potius quam anim vi, villae referebat. Nihilominus novus noster Solitarius nunquam Uereto praetulisset Caesar unum, quod in m diis Galliae hortis sit uni est, nisi Archiepiscopus imperiqmixtas geminasset preces, quibus contradici non poterat. vereto proficiscens Raneaeus, nihil CEuodunum, Meter celerrimae fugae desiderium attulit.
Turonensis AreMepiseopus Rane eo suadere tentat, ut a Astat ab is coepto Ast uti in eoperstat Constantiam auget suppliciorum futurae mite Decies infinitus oblata.
UT primium Arehiepiscopo nunciatum est, Nepotem,
quem totum amplexabatur , gerebat in oculis,
ad enisse , ad amplexum , osculum ejus eucurrit, ibi Dudens, quM tandem Vereto illum expulisset. Cumque Oeninaque captum vidisset splendore nominis; sermonem
stirim induxit dς his , quae viii in junimi caninio mus .
les siti amores excitaverant Pr mi Archiis scopatui Turonensi successio , hereditas opulenta , Orbis literarii plausius , aperti ad Regem , dc Cardinalein Regni Adminnistrum aditus, Lutetia & Aula lavens , universa undi
69쪽
suta fiome, placid tamen, haee audiendo emi tabat Ranciem quomodo institutum de nugis nummania
sermonem ali conveneret . Id naturali ingenii dexteriatate consecutus est. Dicenti quippe Archiepiscopo, illum spe remota, &inani, hereditatis, S successionis non lactari, clim plurima mortem imminentem esse monerent. Interpellator Rancaeus occurrit his verbis Mortem, inquit, quam in re riuis tuis conceptam , in viciniorem dicis, cur ego non timem l Forsan quod ream aetate, dum tua stero pede Charistis cymbam premis Laeus mera insidFosa morseo uicinior Hreumque nonsit, quo remotior cens tur Memoranti novi ma, cogitanti dies antiquor, annos et os in mente basemi , uni Deo adberenti, per multata vagari non licet fleri test, ut ego toties naufragus,
se malorum voluptati, Mundo lenocinanti fidam ci uast neue es illud , tangere picem , in non inquinari ex ea , in igne sine laesione mersari, re in tenebris assique caligine lam iani si in coelo inquid voluis per terr- a Deo, qui in inarisneperpetua dilexit me , in ideo attraxit me miseros Temporariis promissis momerer, nisi deficeret cor
meum . caro mea in eum, qui quodproponit diligendum,
vult esse perpetuum . sem libenter sentior Bernar a manii , gustato spiritu, neceste esse desipere carnem a fetanti risia, terrena non apere Hemis inhianti, fli is est transitoria. Ut vero severiores, quas se , partes oeus temperaret, hae liberὶ , de sestivis, finem diaeendi ficiens protulit scias, Eustrissima Ecesesiae Primceps, meimitari nolle canem sopicum, quiumbrae confectan studio, rem amisit. Haec verecund quidem , sed in gradu seine perstans Ranem cum dixisset, existimabat laturum ut , Patruus,
70쪽
perspectρ animi sui constanti , discedendi eo iam mceret. Se conjectura aberras repent cognovit Arelit
episcopus enim a monitis ad dicteria transiens , rusus est arte , quam quibusvis oppugnationibu validiorem probi
saepe infaustis experimentis didicerunt. Ad omnem eve tum paratus Raneteus urban ludibria, ceu sales, facetias excepit . Nihil tante illi ferendum indignius visum est, quam recticeonsiliis adversam viri senis , de Eeelesiae Principis voluntate, , eui omnia pia, de sancta probanda Rre credidisset Prospiciens, bona verba obtinere senor
posse, irritum signe laborent constituit. Ergo precibus ambus oravit, atque obtestatu; est Archiepi pum, ut,
aut divinae voluntati obsistendi eonsilium deponeret , aut ejus aspectum praetentiamque illum perpetuo vitare pateretur. Gravissimum namque sibi esse Lisus est, Patruum nobilitate, infiitis muta senectute, & probitate conspiacuum, in se sana meditantem ingerere verba dum malis etiam instrum est probare meliora. His verborum filminibus commotus Praesul tanti acerbum concepit animi dolorem, ut de cibo corpus reii ciendi, 4bmno levandi curam penitiis abjecerit. In summa tamen animi perturbatione , via de ratione processit Ut Nepotis fugae, ceu majori, Se impendenti incommodo oecurreret pollicitus est, se illi morem gesturum in his, quae ad Dei gloriam spectarent Tum verbis magnificis inestatum deprehendens se illum subcontumeliose alloc tus est :-esemper ita re lapyibus Mosescentia tue -- mittes munquam fi ingεmum tuum subactum demonstrabis DCum sis Magisse in Israel, an ignoras, eum νι