장음표시 사용
41쪽
is xNυr Mus si Ax Ac TERsiisset Urbanitatis, lautitiae, venustitis, elegantiae etiam atque etiam cultor accuratus, ficilitatem tamen, pudorem, Iiberalitatem, dignitatem, existimationem, modum retin hat. Sed iam me plusquam satis Raneae laudes detinuὀre.
Tempus est ut in memoriam redeam Historiae legum, quas non minus perstingit, qui aliquid veri dicere non audeat; quam qui aliquid falsi dicere audeat. Fidei enim de veritati, non ostentationi historia componenda est. Ut ergo I ges eas observem, diissimulare non debeo, quod leviteraestrictim initio evitis attigeram virtutum nimirum, qui bus politus erat Rancieus, splendorem quaedam obscurasse.
Bona naesentia in mala setur e vertit: ecquae a Deo illi
data fuerant ad hoc ut ex eis pararetur beatitudo peipetu uepelli e ipsa, proh dolor visus est damnationem quaerere sempiternam Laudi mundana , ut arbitrabatur, natus, illis qui in mundo erant, gratiisimus suit, se ad arbi trium minutum eorum hincit, accommodauit Mundo serviens, quem stibi videbat in omnibus obsequentem. Voluptati indulsit, quae eo amore caeco creat arma rerum oritur: qu quidem omnia metiri voluit . Non in tellexit, quod ethnicos non Iatuerat, vim sit turpedi Lstuere luxuri ,, delicate, ae molliter vivere: quam vero Ironestum parce continenter, severe , sobri θque . Tam fluxa erat, de tenuis corporis ejus temperatio, ut lenior ventus eam turbaret. Quamlibet mulierculam molliti
vincebat. Quae quidem non die , ut aliquid de Ranciei glorij delibem sed ut simplici veritate manifestite, de
clarem omnibus , Deum mundo locum dedisse mon cohibuisse voluptatam; permisisse , ut eum vanitas traheret, obtineret; ut humai spe tota pereunte, tota vis humanae desper itionis accederet: quatenus quod in posterum in
42쪽
R P ARMAM Io: Burinum RAMAEI. 17 Raneae o ficturus erat,Divinum esset, non latinum. Nec aliud ad bonam frugem ipse se recipiens, praeter mutaram Operam asterret sine qui nemo, etiam vocatus ab utero, ad salutem aeternam pervenit. Interea Rancaeus, cui Saninaa Sanctis tractanda non licebat ignorati a Victore Buttilieris Turonensium A chiepiscopo Patruo suo ad sacerdotium promotus est Omnem itam es igionem excusserat, ut ipsum profana, de intemperans licentia a facris cohibete non potuerit. Certum est Mancaeum temerariae dominatrici animae eupiditati non
ita paruisse, ut nihil nisi impotenti animo ficeret. Hubsitae indulgebat voluptati lirentiae fines praescribendo. Spem
amplificandae sertunae immoderatiori luxu elevare nolebat .moe pacto ut si gereret, stiadebat ambitio, quae it sinu sacerdotum dormiens, perniciosi sacrilegii sortita,nihil relinquens intentat uni, a Cypriano vocatur. Ceterum quidquid temporis aulicis officiis subtrahere poterat , venationi tribuebat vir Sacerdos Quamvis tot summoriat Pontiscum, sacrorumque Conciliorum oraculis Sacerdotibus sit interdicta atque eam fit tum Deorum cultores ipsi, non Sacerdotalis ossicii, sed bellica disiciplinae rudimentum appellaverint. Do tis deinde Parisiensis graduiti , primo obtento sociorum diplomate,Rancaeus accepit. Sed cuna illum Rex Clitistianissimuς ad Episeopatum Sancti Pauli Leonensis destinasset; tantum abest , ut acquieverit, ut contra se eximi curaverita dignitate, quq nimium angebatur Civitatem ab aula remotissimam pro honorifici exilii loco ducebat. Ambitiones inma nervos aetatis, industriaeque con- debat id pingues , commodasque dignitates obtine*das, in quibus ex D modium sumto ,hagnificentia, effli-
43쪽
patrimonia, deposita pietatis, vota fidelium, Eeelesiasti spmventus dissipandos credebat. Sie ministerium Aposta- Iicum, vestium cultu, equorum sista, amplis dulciis; non moribus ornatis, studiis spiritualibus , vetibias bonis ducebat honorificandum.
Errantem Rancaeum Deus adpoenitentiam meat. III a
rem interiori gratiae remit ordinis Ecclesiastici ob dis te eximias spectan mus , apud Regni Proceres magna existimatione ετ eximia ε μεα Gondium Cardis lem Parisiensem Arcuiepiseopum inartium Rotbom tensem Arctat pisiopum. Bagotium sese itam που, adjuvat. DEus, qui vult, omnes homines salvos seri; cum Fia Ilum proposuerit propitiatorem per fidem in sanguine ipsius pro peccatis nostris,non solum autem pro no ibis, sed etiam pro totius Mundi manu mitissime, demi sericordissima , ut Augustini verba usurpem , errantis Rancaei cor pertractare, componere dignatus est Uariis illum casibus Mundo coepit abstrahere . Ut qui jubentis
verba noti audierat, fetiel licverberibus admoneretur. Di- gnitatis, gloriae flagrantem animum stegit moriete nis Buttili erit ex Comitibus Sabiniaeensibus , publicae rei Administri Patruelis, quem seipso semper chariorem habuerat Quidquid gratia, N autoritate valebat , Armando Iohanni valebat illiusque morte ab excitata sertu-n , ad inclinatam, ae prope jacentem ipse destivit. --
44쪽
ri, illi acerbissimus doloris sensius gravi easse suerit inust 3 nulla renus tamen, quod sibi in eo proficuum esse poterat, aspexit. Nondum stis,at id, quod postia tam diligenter iunipulorum mentibus inculcavit Eos scilicet, qui bene, vel mis oriuntur aliis poti4s, quam sibi periori Gravissimique in istunt genus esse , dum repentina hominum
morte non movemur, nec nobis aliorum pericula proveniunt ad tautem Ct, emendationi Raneae Deu optimus maximus institisset sublato Areunae adminiculo, illum insuper ad voluit revocare, non alienis sed propriis periculis admonendo, soli Deo adhaerere bonum esse, bc in eo spem omnem esse ponendam. Ad Sequanae ripam Lutetiae Parisiorum die quadania ambulans, variis in eum casta, aut consilio explosae catapultae plumbeis globulis petitus est , quibus trajectus esset,
nisi eos in chalybe venatoriorum Ioculorum excepisset.Ε plicatius erat Divini praesidii signum, quam ut itaneaeo manifestum non fieret. Illud optimὶ deprehendens exclamavit quid ergo mihi infelicissimo esset iactum, nisi in me Deus misericors extitisset Clementissima ceria es eirea filios Adam Divinae pietatis recordatio , quae sua non desitiit largiri bene Mia , non solum ubi nullum invenit meritum, sed etiam ubi totum videt contrarium. His Divinae misericordiae beneficiis, quibus tantispera ebatur Raneaeus , diligentius utebatur Felix via lati Catalaunensium Episcopus Fusis die, nocteque lacrymis pro Rancaeo ad malitiam propriae perditionis aceincto , deindὸ exultante, unde erubestere debuisset. Ah quid agis Amice quavis oceasione Rancaeo dicebat Prasul Ad alia natum te video. Nemo in iIu, quam arripuisti , via 4m mortalis Mus est Nulla unquam ibi lux secura salsit. a Cui
45쪽
Cuncta mortalium ineerra; nisi testes mortem, M pereati poenam excipias. Riis te Divinormn beneficiorum in in
In rem ara uo toleret animo, quem erga beneficos gratissimum omnes norunti An humanis Divina leviora sunt in nera An vero Deus tam malε de te metitus est , ut deteriori quam ii omines conditione apud te esse debeat Sed inanem operam ludo, corporis aures pulsando verbis, nisi Deus cor mundo deditum tangere velit. I ancaei cor tangebat Deus e veram Spiritii Sancto resistebat ille nugis nugarum, te vanitate vanitatum retem tus, de ligatus non ferro alieno, sed ferrea voluntate. Terra obligatus, qualis Augustinus , militare Deo recusabat;& impedimentis omnibus sic timebat expediri,quemadmodum impediri timendum erat. Ita Sarcina seculi, velut somno assolet, dulciter premebatur. Et cogitationes, quibus in Deum meditabatur, similes erant conatibus expersisti volentium, qui tamen superari gestientes,soporis altitudine remerguntur
Nihil adeo arduum est , quod constantis volunt iis sincerum propositum non superet . Unde ubi nihil fit, velle prosecto deest Rancaeum igitur saniorem vitae rationem inire tunc temporis noluisse constat, uenia
nullum justitiae fiuctum attulisse videmus sed sonte aquae vivae relicto, sedisse sibi cisternas dissipatas . Perspicuum hujus rei in dieium est absurdum, de repentinum consiIium,
quod veret inter epulandum eum tribus ex amicis suis ansit, terra marique Mundum quaquaversum pari sumtu peragrandi; Et Equitum vagantium more parato ad G nem eventum animo, ubventus flaret cursandi. Animo destinata perfecissent, nisi Deus, eorum cogitata, quorum
vanitatem videbat, illis ipsis dissipasset viis, quibus illa per-
46쪽
R. P. Ax-- lar B tizaut RAMAEI ficere volebant. Quis iis ereptus perieulis Deo ad poenia
tentiam vocanti, non obtemper inet, praeter Ramaeum pactientem eontroversiam in corde sues sum illum satis ista levabat gratia, statim tyramus inveteratae consuetudinis praegravabat . Delectabat eum quandoque superi is alimetens aeternitas, sed opes inserius retinebant. Opus salutiς ad quod perficiendum aecesserat,non attingebat Lege enim peccati repugnante legi mentis agitatus trahebatut . ut
mundo nuncium Rancaeus non remitteret, praesertim inta
causρ erant blandae, de assentatoriae laudes, quibus praeelam animi eius ficultates a scegni etiam Proeetibus illa strabantur Histor Buttilierius Turonensis Archiepiscopus; qui illum sibi uece rem oculis, te mente designabat, ad Cleii Gallioni comitia eum a Provincii Turonensi legari curavit Ceu unum ex omnibus maximὰ natum, aptumquς ad maximi ponderis res procurandas. Illis in comitiis, tum ob diuturnitatem, ebmobvari , quae in iis tractata sunt negotia, celeberramis, a cunctis Praesulibus Raneari doctrianae, di meritis ac laniatum est. Nee ibi ab aliquo quissipiam dignum laude fictum reperio , in cuius gloriar soci tatem Raneaeus non venerit meretis Eusebii, variotiamque rimun Graeconam,
novis editionibus in hector ipse preefectus est; cui operam
collaturi erant adiecti ad idem munus tres ex iis, qui inter ceteros, eruditionis perfectae laude florebant majori a me ornamento, ipsi filii singularis ea, quam sibi in veriatatis , iustitiae juribus defendendis strenu vindicaviti testatem . N it orbis sub Ceelo totus quam strenutate bis, Miactis adiuverita vir essem Harsaeum tunc cli
magensem, postea Parisiensem Archiepiscopum , quem in pristinam asseruit libertatem, in re inceletissima uni cinnae
47쪽
isi certum exhibendo. Desertorem esse salutis amici, tum se est seni viro Cardinali Io: Franeisco Gondio de Rera a nerosi animi e studiorum consensione amicitia sincera Ran Ceum elaverat. Quando Iulio Mazarino Cardinali aequalis, aemuli, Gondio Superioris impatiente , jamdiu latentes erupξte simultates, quibus omnium aures aluerunt.
periebatur Rancaeus occasionem subveniendi amico, cui summa virtus, Melotes eximiae libertatem eripuerant Cium Burdigalesis Archiepiscopus, inus ex aliis Praesulibus, in gratiam Condi Cardinalis Archiepiscopi Parisiensis e baad fiequentissimos Praesules secere oblatam occasio nem an us arripuit, ferventissime pro amico custodia detento perorans, quem publicus amor fecerat suspectum. M re nuncias , Marinus indignatione commotus e
ba protulit, quae indicabant, quam ingrata ipsi Ramaei iubera vox accidisset. Lie inihil omnium, quae in se dictassiciant, armeaeum lacteret; deduci non potuit quis minus alea perieul sae plenum sustiperet negotium sibi a leto injunctui Cardinali Misarino pro Gondici supplicandi magnae it vidiae, Si magnae gloriae initium diem illum Raneat fuisse sat eiulam est. Clim enim Archiepiscopus, eum quo leg tionem obibat, non rectavi vera, sed plarentia omnis esset, ut se ad Maamni Cardinatis nutum consermaret; con
ceptam ex damnand praevaricatione indignationem o Leuthserre Rancaeus non potuit . Unde studiosiissimus, ritatis de justitiae defensor, metuens, ne sibimes nus ines rubiginem assticaret veros Cleri Gallicani sensus, quos Archiepiscopus perverterat, aperuit Proditorem si
quidem se vetitatis eredidisset, non alum eum eis i sile mendacium iis, veritate loquendo; sed etiam non IG
48쪽
Qua quidem libertate admodum ingenua pereullias A ehiepiscopus succensuit Raneae, qui in luero deputavit
esse iram hominis, cuius ingenium multiplex, tortu sum. At Mazarinus audacioris sinceritatis insolans, postquam ea se sum asseruisset, Rancaei tamen virtutem cui irascebatur , miratus est . . Et nihil intentatum omisit, ut illum ad suas partes attralleret
Mees it incomitiis gloriae Raneaei eumulus , data tuendae justitiae occasione commodissima Pater Basotius Sacerdos Theologus Esocietate Jhs eruditum , eo tempore, de Hierarchia Se Episcoporum potestate libriim edi. dit. Nonnulli Praesules in opus illud conspiraverant, illiusque lectionem fidelibus interdicenda in declarabant, quod errores palsim in eo reperiri arbitrarentur. Intercessit Rancaeus. Nec Viro Sacerdoti optimὶ de Ecclesia merito, alumno celebratissimae, comatis uvie Societatis inaudito notam ad ignominiam sempiteri an inuti passis est. Itaque liberrimam vocem mittens in eos, qui in proposito perstabant; ceteris autor fuit, ut advocaretur Pater Bagotius rationem redditurus quamobretiti. megio operi me vos inspersisset, propter quos invaria r prehensiones incurrerat. Cum primo comitiorum consessui Bagotius extemplo se sit here non dubitasset; intelligenter fidei suae, M operis integritatem manifestavit Rancaeus vero, qui vacuos ad illum audiendum animos, Praesules afferre curaverat,
hominem in eastris eius , praesidiisque versantem, opportuna de sensione in honorem ad dilaut Nee diem em oti sum, usquedum eum laude ex consilio dimitteset Bag
49쪽
dum, quidam historia mei, dosiori prodiderant. CAPUT EXTUM.
Ab Aure iens, me in Apremum largitionum Minia syrum Rancaeus eligitur Commum eam ob rem gaudium ostia iis intexit Deus. C Rancaeus omnia summa consecutus esset, er ditionis , nobilitatis , eloquentiae praestantii nova ejus in Ecclesiam Gallicanain merita, Cleri Gallicanistrisules honore novo duxerunt illustranda.Nunci ante quippe Ludovieo Gondrino Senonensum Archiepiscopo, dignitatem primi largitionum Ministri Rancaeo collatam est a Gastone Iohanne Baptista Aurelianensi Due Ludoviei
Decimitertii fratre, ea ingratiam Rancaei fecὁre stules, quorum nullum sibi propositum exemplum in stuperioribus eoinitiis habebant Elei hos ad Arctaiepiscopum Turonen sem Rancaei Patruum, qui rem promoverat, legatos mis runt ut omnium nomine grates ipsi rependerentur quasi eorum unusquisque beneficium accepi et, quod soli mcxo collatum fiterat. sed, aliquid eximii decoris Rancaeo moliri volentes , literas Omnium Praesulum verbis ad Aurelianensem Ducem a Iaudato Senonensium Archiepiscopo dari citra runt. In iis Regiae Celsitudini declarabant, quod eis Raneae collatum beneficium universo Ciero comamne
eenserent a debitis essetis se destivisse crederent, nisi illud gri jure grata memoria prosequeremur. Eibus tantam bisectebant amoris in Rancaeum Mnificationem, ut
50쪽
Rescripsit Princeps, se sibi potius , quam Abbatis
Raneae commodis consuluisse, dum eximiis animi eius dotibus attente eonfideratis,i ductus nominis ejus de famae ceIebritate primariam domus suae dignitaten Ecclassiasticam ipsi contulerat. Et tam plenam studii, ossiciique voluntatem erga Ranearum exhibuit, ut amicus dela inico ainantisis loqui, aut honorisi utilis sentiae vix valeat Profusa filii omnium Aulicorum laetitia . Et quamvis Rancaeus ab Atilitas urba initatibus , supra quam credibile est, fucatis , alienus esset; laetitiam tulit apertistitiae, S: Me glorid se titillati in omnium oculis ostendit. Nondum voluptatem ex plurium assensione venientem contemnebat
homo terrestris, qui sibi imperare noluerat, ut rederer, Deum dissipare ossa eorunt, qui hominibus placent. Atinio veritatis postulat, ut sitear, qubiu seὶ novi honoris pedisequa plerumque arrogantia sit; nihil tamen insoletis, superbum , aut in rebus novis novum in illo deprelie
sum est. Rancaeus in comitiis fama sui fituebatur, clam Deus,
qui videt, amorem Mundi pejus blandiri, qu m futat, unib. versasque Iaudes gravare nos,& in periculum mittere mundanam ejus selieitatem, misericordiae tormentis temperare voluit. Homines emergere sivit, quos Rancaei constans .& excellens virtus , de in rebus tractandis peritia invenerat inimicos, qui oeeult nuntiarent, fidem ejus Primo rorum Administro Magarino Cardinali suspectam esse . Proinde timendum , ne comitia linquere cogeretur pec Ilari rescripto, cui spontaneo recessa occurrere satius erat.
Hibebant ista speciem veritatis; sed nullam prosectb vertia o litem