장음표시 사용
21쪽
Smyrnae vita excessit iam biisse diem supremum aliquanto ante editum opus, satis apparet ex illo loco. Itaque liberra ante annum 190 scriptus non est vixit igitur . saeculi alterius altero dimidio. Alia testimonia attulit Reinius in praelatione editionis suae p. I unde demonstraret vitam eius litterariam non tam in Antonini ii quam Antonini philosophi eiusque successoris Commodi tempora cadere. - atria non erat Daldis, id quod concludi potest ex nomine M. ὁ ηαλδιανος, sed Ephesus et eam ob causam Βαλδιανον sibi cognomen assumpsit, ut illam urbem Lydiae
unde mater orta erat, clariorem redderet etiamtunc tenebris obrutam gratiasque ageret θρεπτηρια αποδίδαγμιψ, cum Ephesus
clarorum virorum satis magnum numerum iam tulisset. Lort.
De studiis Artemidori a Suida certiores lacti sumus, scripsisse eum praeter libros nil Ocriticos alia duo opera οἰωνοσκοπικα et χειροσκοπικε, quae non iam exstant; sed in ipsis libris nobis servatis occurrunt verba quibus priora respicit scripta . ut in
sino tertii libri 196, 20 ῶσπερ πολλα τῶν mi εἰς αλλας
πραγματείας πεποιημενων μοι βιβλίων - Ipse quoque y Apollinis monitu ad componendum hoc opus nirocriticum adductus est in sine enim alterius libri de opere suo verba aciens adhortatur lectores ne quid detraherent neve apponerent eis quae ipse conscripsisset: νομίζοντες θεον ἐποπτην καὶ φυλακα πάντων τον - λλωνα, ο πειθόμενος ἐγὼ πατρώω ο τι θε εἰς τηνδε την πραγματείαν παρῆλθον πολλάκις με προτρεψαμενω μάλιστα δε νυν ἐναργως ἐπιστάντι μοι, ηνίκα σοι ἐγνωρίσθην, καὶ μονονουχὶ κελευσαντι ταυτα συγγράκχαι. x verbis quae dein secuntur: καὶ γαρ εἶναί τινα Λυδοῖς προξενίαν προς Φοίνικας οἱ τα πάτρια ημῖν ἐξηγουμενοί φασιν aliud conclusit ratissius in praefatione versionis suae Wien 88 l): sunt enim missi libri tres ad Cassium quendam Maximum, qui quis suerit, diu est dubitatum verisimile autem videtur, quod conSuetudinem ibi familiarem inter Lydos et hoenices laudat, cum ipse se vocaret Lydum Cassium Maximum fuisse hoenicem. uem unum eundemque esse atque Maximum Tyrium it Hirschfeld putavit ), in quem optime quadrant quae praedicat A. de Cassio suo Maximo: p. 2, 27 προς σὲ τον ουτω με δεινον ερτεῖν ώς ουπω τις εἰς ανθρώπους των Ἐλλήνων παρηλθεν, -- χε 1 Plinius ep. III 5 cassius Dio LXXI 23.
22쪽
συνετον ως p. 169, 1: ἐπειδη, K. Μ, αποβλεψας εἰς τομεγαλεῖον τῆς σῆς σοφιας προετράπην πραγματειαν συγγράχναι. 0uinque autem libros continet Artemidori opus, quorum tres primos, ut modo dixi, misit ad Cassium Maximum, duos ad filium
suum. Atque in libris quidem primo atque altero certam rationem Sequitur, quam Se esse secuturum promittit . I cap. 10. Haec autem est eius ratio ut quid quaque re significetur demonstret et quantum possit, argumentis dein exemplis confirmare studeat ceterum hac utitur distributione et divisione, ut vitam hominum
studia negotia persequatur; 197 8 primum igitur interpretatur
ea omnia quae pertinent ad γενεσιν θεννασθαι deinde pervenita ἀνατρεφεσθαι tum ad διδασκαλιαν, ad παντοδαπα εργα καὶ επιτηδευματα. Ab hominum igitur vita negotiisque prosectus materiem suam in ordine quodam rationali constituit exempli causa de venatione loquens adducitur ut somnia interpretetur quae pertinent ad animalia quae sunt in terra et aere piscationem autem tractans de piscibus verba lacit, a cultu deorum proficiscitur ad ipsos deos. - Atque in singulis partibus hanc init viam eadem inquit non significant omnibus eadem IV c. 66. 67 contra magni est momenti, quod sit cuiusque negotium, qui mores itaque ingulas cuiusque rei notas atque propria ad singulos hominum ordines vel condiciones transfert - ουδὲ γαρ αλλο ἐστὶν νειροκρισία χὶ ομοιο παράθεσις exemplo mihi liceat accuratius hoc exponere: s. l. I cap. 26. culorum notae hae sunt:
1 videmus eis lucemque haurimuS, 2 cari nobis Sunt,3 gemini inter Se Sunt.
Si omniamus nos oculi non satis prospicere, Significaturnos ore consilii inopes, notaque prima, videre, hic adhibetur: etenim ut ei, quorum conSpectu in proximo deficit, non longe provident, ita consilii quoque inopes non ea vident consilia quae sacillime capi possunt; respicit A. hominem ipsum, non certam condicionem vel ordinem vel mores.
Ei autem, qui liberos habet, significatur eodem somnio futurum esse, ut in morbum illi incidant; hic adhibetur altera nota cari sunt; etenim ut oculi nobis cari sunt, ita liberi.
Caecum esse somniare significat germanos et parentes morituros esse, illi quod oculi quoque inter se germani sunt notara), hi quod per eos lucem hausimus vitae, ut per oculos; n. 1 et
respicit hominem ut gentilensi. Optimum porro exemplum exstat in alterius libri cap. 53. - Hac
23쪽
igitur ratione saepissime interpretaturis somnia alia proficiscitura etymologia verborumque similitudine, de qua infra accuratius
dicendum erit. s. 248, 16 101 9. 102, 1. 112, 26. Hoc quoque
semper praedicat, bonum significari eis somniis, quibus res secundum ordinem, κατα φυσιν videntur. 19, 24 παῖδας - παιδικόν)
20, 19 τα παρα την ηλικιαν μοχθηρα 22 9 ἔθος ἐστιν)46 8 48, 9 58 4 68 8 70, 2 71, 24 85, 27 90, 6 9, 19
15 2. Neque autem omnia interpretatur sed nonnulla tantum somnia analogia in cetera vult tantur lectores 105, 18 147, 5.
A. libris primo atque alter pauca esse omissa ratus tertium addidit, quo reliqua complecteretur; quae cum ita sint, mirum non est, quod certa ratio omnino desideratur etenim quaecunque in mentem ei venerunt, nullo certo ordine usus notavit; ἰδια καὶ κατα μονας καστον των παραλελειμμενων σποράδην καὶ ις ου συνημμενα κεφάλαια συναγαγων τουτο σοι το βιβλίον
εποίησα, ὁ α μή τις ἀνθρώπων πάροδον καὶ ἐπιβάθραν του συγγράφειν τι τοιουτον ἐφευρ 169, 11 Appellatur autem ab ipso auctore duobus locis φιλάληθες ὴ ἐνοδιον 179, 24 198 8.
Sed ne tres quidem libros satis habebat composuisse; adiunxit quartum et quintum filio Artemidoro et ipsi somniorum interpreti. Ex quarti libri praelatione cognoscimus qua de causa ad eum c- cesserit conscribendum; nonnulli enim ei vitio verterant, quod multa quae digna essent tractatione, prorsus omisisset 198, 11 sq. Itaque ut filius adversariis posset resistere omniaque interpretari omnia, quartum addidit librum eodemque ordine usus est, quo in libris primo et altero monet autem filium ne cum quoquam alio haec communicaret, ut omnes Superaret aut ne quoquam inferior esset; re vera uni filio librum esse scriptum inde quoque apparet ex cap. 23 l. IV suadet enim filio ut utatur anagrammate, quo sapientior videretur consulentibus, dissuadet ne pro ipso utatur, quoniam periculum sit ne eo decipiatur. - uintum etiam deinde edidit; pollicetur enim in fine libri quarti somniorum eventus se esse collecturum, quos adhiberet ad confirmandam interpretandi rationem; stetit in hoc promisso sed quoniam perspicua optimaque complecti voluit librum somnia, aliquantum temporis praetermisit. 0uaerentibus nobis cur hos nisocriticos libros scripserit, ipse respondet amicos se voluisse adiuvare divinationis adversarios resulare 1 11
Nunc quoniam de singulis libris eorumque argumento dixi-
24쪽
mus, anquirendum nobis videtur, unde materiem omnem hauserit. Audiamus quae ipse proserat in praelatione primi libri 2 10 confitetur omnes se legisse libros nirocriticos potissimumque experientia et observatione usum sibi comparasse cum totam per vitam huic onirocriticae arti studuerit 167, 19. Et experientia semper praedicatur, Semper semperque urget observasse se illa quae scriberet. Consuetudinem porro inierat cum vatibus spretis
2, 13, itinera in urbes Asiae et Italiae, in insulas lacerat, ut somnia quam plurima audiret eventusque cognosceret 2, 16 253, 10. Accedit, quod ipse interpretandis somniis studebat et inde magnam hausit experientiam. πεῖρα τηρεῖν 4, 7 37 6 40, 5 41, 16.
43, 21 49, 9 55, 6 61 8. 74, 26 78, 15 96, 3 100, 6 101, 23. 102, 20 103, 18 111 12. 118, 2. 121, 25 128, 13 140, 18.151 3 157, 22 167, 11. 18. 20. 179, 17. 188, 1. 197 12.
212, 11. 0ua in re saepe factum est ut id, quod ipse expertus
esset, discreparet ab eis, quae ceteri Statuebant neque tamen ceteros sequebatur, sed pluris Semper aestimabat suam Obser
Legit igitur, ut modo commemoravi, eorum qui antea scripserunt de hoc argumento libros 2, 11. Haud pigeat, quae censuerit de eis paucis explicare. P. 2, 5 vituperat eos, qui veterum placita non intellegentes ipsorum additamentis in peius mutaverunt aut ab aliis materiem in sua Scripta transtulerunt, observatione prorsus neglecta. . 84 5sq. docet magni se aestimare τους παλαιους , confitetur plurimum iam illos veras edidisse interpretationes - μὴ ἀντιλεγειν ἐπιχειρῶν ψευδεσθαι ἀναγκάζαγμαι). Neque autem semper cum eis consentit compluribus locis aliter ipse Observavit atque veteres aliis locis vituperat eos, quod unum alterumve prorsus miserunt 45, 22 76 8 aliis gloriatur, quae illi ut semina sparsissent, se uberiora secisse 197, 14. uae cum ita sint, ipsum multo eis esse superiorem saepenumero contendit suosque libros ceterorum aliquanto superare 198, 25. 197, 3. 2, 20. Deinde quae censuerit ipse de suo opere, ex illo satis clare apparet loco, quo de patria dixit sperat enim clarum fore Oppidum, quod ipse se vocet Daldianum. Nec non nimiam aestimationem cognosces
his locis 167, 16. 169, 9 196, 15 197, 5 ea quoque de causa
tam gloriosum se praebet, quod aperte atque haud dubiose omnia exposuisse sibi videtur. 84, 13. Iam scriptores nonnullos appellato quorum libris usus est; omni enim opera sibi comparavit ad suum componendum; de
25쪽
quibus nunc, quantum potero, dicam: sunt autem hi Susemihi,
Artemon Milesius 5, 18. 148, 23 idem commemoratur apud Fulgentium Myth. I 13 at vero amica, laurus - Apollinis ob hanc rem vocitata est, quod illi, qui de interpretatione somniorum scripserunt, ut Antiphon, Philochorus et Artemon et Serapio Ascalonites promittant in libris suis, laurum si dormientibus ad caput posueris, vera somnia esse visuros et apud ertullianum cs. p. 124 nec non invenitur illius nomen in schol. Il. XV 854: ποθεν ὁ Πάτροκλος οἶδεν, υτ υχιλλευς κτενεῖ τὸν Ἀκτορα, ῶσπερ M. κουσας παρα Θετιδος οτι κατ' Ἀρτεμονα τον Μιλησιον ἐν τι περὶ ὀνείρων, τα αθροισθῆ et ψυχὴ ἐξ λουτου σώματος προς το ἐκκριθῆναι μαντικωτάτη γίνεται. Composuit igitur Artemon librum de somniis et viginti duobus libris contulit multitudinem somniorum maxime ad praecepta Serapidispertinentium. In ristandrum Telmessem incidimus hic locis 31, 5. 216, 14 ). 217, 16 peritissimus vates in magna apud Alexandrum aestimatione suit, quem est secutus in Asiam atque saepe somnia interpretatus. s. Arrian. II 18. Idem Aristander de stentis scripsit.
Plin. H. N. XVu 25, 38 qualibus ostentis Aristandri apud Graecos
volumen scatet, ne in Unitum abeamus. Antipatrum quem commemoratori. 242, 1 non est verisimile unum eundemque esse atque Antipatrum arsensem Stoicum a Cicerone saepenumero laudatum: s. p. 121 gladiatorum enim certamina posterioribus temporibus inveteraverunt neque potuit talem somnii interpretationem ferre A. Tarsensis.
Phoebus quoque Antiochensis 5 19. 93, 26 230, 23
242, 21 de somniorum vi atque interpretatione scripsisse multaque collegisse videtur. - De Nicostrat Ephesio , 16 nil certi licere habeo, nisi suisse auctorem satis clarum, id quod elucet ex Artemidori loco laudato. Panyasis alicarnassensis ,16. 59, 10. 132, 11 Suse- mihi I 868 meminere et Clemens Alexandrinus, Arnobius Macro'bius, Suidas: L. Ἀλικαρνασσευς νεώτερος, φιλοσοφος, περὶ
1 Fabr. bibl. gr. V 265.2 Susemihli I 873, 182 magis arridet lectio cod. v. Ἀρίσταρχος;
ego sequor Hercherum. 3 τερατοσκοπος appellatur Panosia poeta a Suida, quod nescio an potius huic tribuendum sit; cf. Antiphon p. 16.9.Dj0jtjgod by IOOQIe
26쪽
Apollonii Attalensis 34, 15 179 19 commemoratur alter
liber τῆς συντάξεως, quae collectio fuerit somniorum collectorumque interpretatio.
Alexander Myndius 3 62, 15. 93, 26 157 14 non solum de somniis sed etiam de animalibus θηριακά scripsit. De Nicandro 107 8, Dionysio et iupolita 157, 15, Apollodoro et messi 77, 13 Susemih 872 certi quidquam
praeter id quod . praebet dici nequit. - Geminus Tyrius 148, 22 tribus libris somniorum eventu collegit eorum 3Xime, quae a Serapide immissa sunt quam rem Demetrius halereus 148, 3 heophrasti atque Menandri discipuliis quinque tractavit libris. Denique Melampodis notatur liber περὶ τερατων καὶ σημειων. Auctores igitur satis multos Art. appellat, quorum peribus diligenter perlectis, ut ipse dicit, usus est; neque autem possumuS contender hunc aut illum librum potius ab eo adhibitum esse: facile potest credi tunc rationem certam somnia interpretandi exstitisse, quam secuti scriptore libro composuerunt, eamque rationem unus ab alter excepit nihil novi addens itaque etiamsi eandem interpretationem atque apud A. apud alium quendam invenimus, salsum mihi videtur affirmare hoc potissimum libro usum esse A.; sed satis habeamus dicere eis temporibus eam esse usitatam interpretationem accedit quod nullum sere ad nos pervenit de hac materi opus Hippocratis sane in libro similes nobis occurrunt interpretationes atque Artemidori ), dubium tamen videtur, num perlegerit id opus aut perlectum adhibuerit, quoniam ille auctor
de universa materie sententiam prorsus aliam tulit atque Art. Hippocrates enim medicus est omniiSque corporis statum signi- sicari morbosque praenuntiari censet; . somniorum vim multo maiorem esse neque ad morbos tantum pertinere putat.1 Cuius o libro complura hausisse Artemidorum docet Oder, h. Μus. 1890 p. 637. 2 Susomihi negates 75, 188.
27쪽
0uaesiverit iuspiam unde praesto fuerint ei tot somniorum eventus contulit eos ipse experientia atque observatione: s. p. 2Θ3. Sane multa somnia apud alios inveniuntur, sed ne inde quidem potest quidquam concludi; etenim apud priorum quoque temporum scriptores nonnullos eadem leguntur neque efficitur inde, unum ex alter libros exscripsisse; sed illis temporibus talia somnia omnibus nota fuisse videntur cf. narrationem de Simonide et de
duobus Arcadibus: Cic. d. d. I 56 I 135 nec scivisse singuli,
apud quem inveniantur, id quod hac quoque aetate saepissime sit. Magis delectaverit quaesivisse, quam philosophorum Sectam secutus sit Artemidorus. Forsitan dubitet quispiam num putandus sit philosophus ille, cuius opus nostra quidem aetate perridiculum videtur ineptiis atque superstitione. Neque tamen est tam ineptus liber nec nimis superstitiosus ut eis temporibus quibus scriptus
est. Assentiri debemus Ludovico Friedlander Sittengesch lli' 536),
qui haec docet Das Buch seret inen oebit te Leser eis voraus, de eben solche minuue liber die Divination atte, wie A. D enister dies Buch auch nur in Spur on etyen licher Mysti una Phantastere zelot, e consequenter, verat dister una methodischer es si desto chlastende beweis es, wie enistin jener est auo Michte heu und eost in stewisse Rationalismus de Glauben an in fori una fori in under sic offen-bar de Vorsehuno de Gotter aurachmss. Accedit quod Suidas eum vocat φιλόσοφον' Ac si quis contendet, errasse in ea re Suidam et alium respexisse Artemidorum philosophum Plin. p. III 11, remittam eum ad locum Suidae supra laudatum Πανυασις
'AL νεώτερος, φιλόσοφος, περὶ ονείρων βιβλία unde cognoscat
librorum nirocriticorum auctorem lacile potuisse in philosophiam quoque incumbere. Aliud argumentum hoc habeo misit A libros primum alterum tertium ad Maximum Tyrium philosophum, cuius in intima familiaritate fuisse videtur. Quid philosophum cum vaniloquo homine consuetudinem habuisse censes 7 clam ex ipsius libris cognoscamus, quid . de philosophis censuerit; sunt autem hi loci, unde eius placita intellegemus:
P. 257, 14 φιλοσοφεῖν et φρονεῖν φρόνησις ut inter se
connexa et cohaerentia commemorat 133, 13).1 Suidas sapientiae professoribus sectae nomen addere solet, os qui tales magistros audiverunt, neque autem totos philosophiae se dederunt, mere φιλοσοφους vocat, ut Alcibiadem et Dionysium Syracus
28쪽
Ρ. 271 16 sq. laudat τὴν εὐεπειαν της σοφίας et τον πορισμόν. P. 25, 26 Ut asinus aures tarde movet, ita philosophus, nisi diu secum reputavit, non cedit monentibus vel suadentibus cf.
Kraus p. 33).Ρ. 125, 22: φιλόσοφος καὶ μάντις attribuit philosophis et
vatibus mentem sanam, atque id quod summi mihi momenti videtur, arte inter se illos coniungit; s. p. 133, 6 145, 26. P. 131, 26 praedicat amplitudinem scientiarum, quibus student philosophi. P. 141, 30 bene de philosophis censuisse videtur, ut quos
commemorat una cum ανθρώποις κατα νόμον ζῶσι καὶ μετριοις. Ex locis igitur nunc allatis Artemidorum cum philosophos haud parvi aestimasse apparet, tum censuisse, Vates et philosophos societate quadam inter se esse connexos. uae cum ita sint, cum ipse vatis munere functus sit, illam certe dubitationem rescidisse mihi videor, num A. tiod vates fuerit, philoSophus putandus sit. Addo quod toto opere ostendit litteris atque artibus se esse imbutum, cf. Art. d. Reiff. p. V philosophorum quoque scripta perlegisse 13 14 denique ut philosophum instructum fuisse. Inquirit
enim illorum libros, qui ante eandem tractaverant materiem 7, 10. 13.57, 18 143, 15 154, 18 157 cap. 66 41, 4. 93, 4. 19. 111 12.
197, 13 alii multi loci atque suam sententiam ex experientia
haustam semper priorum placitis apponit hoc autem ipsum sapientis esse videtur non acquiescere in eis, quae alii censuerunt, sed quod ipse invenerit, id inprimis, etsi a ceteris aberret, pronuntiare; unde Verum certissime invenietur; sic p. 6 12 καθολικον λέγον i. e. communem sententiam falsam esse docet et
ipsius observatione prioribus obsistit Acerrime initio libri I p. 2 6 invectus in scriptores priores, qua ratione illi, qua ipse libros composuerint docet accedit quod omnia ad id tempus opera ni-rocritica scripta perlegit, quamvis magnas in difficultates incurrerit in illis investigandis quin etiam cum hominibus a ceteris minimi aestimatis societatem iniit, ut ab iis in opere componendo iuvaretur. Itaque quoniam tanta cum diligentia materiem collegit, quoniam tanta diligentia in scribendis libris usus est, nemo dubitabit, quin a studio doctrinae alienus non fuerit. - Ροrro doctum illum fuisse inde quoque apparet, quod et totam materiem et singulas partes iterum atque iterum subtiliter disponit cs. Cic. Ac pr. II 42. 4'. Neque secutus est in divisione ceteros sed
ipse invenit novam rationem cs. l. I cap. 10 Neque solum de
29쪽
somniis somniorumque interpretatione scribere, sed etiam causas cognoscere, quantum potest, cognitasque explicare in animo
habet. Quid philosophus videtur non fuisse, quod verum tanti aestimat neque aliud pronuntiaturum se esse nisi illud promittit2105, 21. 253 16 167, 16: ... ἴστω τι ευρεσιλογεῖν μὲν καὶ πιθανευεσθαι καγῶ πανυ κανδ ην λύ ου θεατροκοπιας καὶ τα τοῖς λογεμποροις αρεσκοντά ποτε μετῆλθον, αλλ' αεὶ τὴν πεῖραν μαρτυρα καὶ κανον τῶν ἐμῶν λογων ἐπιβοῶμαι. Libros igitur nirocriticos ut ad suum opus pertinentes legit. 0uid alios non cognovit Sane in veteribus scriptis studiose et multum volutatus est saepe enim citat Homerum 1 3. 4, 7.
101, 4. 17 261, 11, indarum 4, 13. 20 17 Hesiodum 38, 23, Euripidem 7 25 Lycophronem 241, 14, Menandrum 89,5 105, 8,Τheognidem 60, 8, Xenophontem 60, 2, Heraclidemionticum 241, 14, Aristotelem 108, 11. 13, 14, arthenium 41, 15, τους περὶ μεταμορφώσεων μυθολογησαντας 103, 2. Fabulas quoque de deis et heroibus optime novit easque Semper
adhibet ad somnia interpretanda 119 5. 25. 137 2. 142, 30. 144, 3 145, 4. 14. 175, 22. 157, 13. 225 11 227 3 228, 26. 229, 19 230, 1. 241 8. 14; porro artibus institutus suisse videtur e p. 112, 14 141, 25, Optimeque historia naturali, id quod
apparet ex .m c. 14. Quae cum ita sint, cum . auctor satis doctus litterisque instructus putandus sit, quaeritur num uni alterive philosophorum sectae attribui possit. tque ego quidem censeo, Si nobis ccurrant in libris illius legendis complura, quae in certam scholam cadant, ab ea Artemidorum stetisse vel eius studiis imbutum fuisse, licere nobis contendere. Neque autem Omnes eius sectae sententias apud eum inveniemus, id quod hicet ex ipsa materie, luam tractat contra acquiescendum nobis esse censeo in quamvis
paucis notis; etenim in somniis interpretandis qui illi locus datus est philosophiam profiteri Sunt autem Stoici ' quibuscum potissimum congruunt Artemidori placita; itaque quae mihi quadrare
videntur in eos, nunc afferam. Atque primum quidem, quantum potero, enucleabo, quae de somniis ipsis, de origine eorum atque vi universe putet, dein comparabo cum eis quae Stoicis placent. - Haec censet somnia immissa sunt a deis: θεοπει- καλουμεν τα ἐνυπνια τὰ προσδοκητα I cap. 6 ipse igitur non iam, ut Aristoteles, dubitat, sintne 1 es Fabr. bibl. gr. Hari. V 260.
30쪽
θεοπεμπτα insomnia an causa somniandi in ipsis nobis insit 13, 13. 206, 9. more autem erga nos adducti dei somniis sutura significant, ut qui providere nobis studeant προνοια); 214, 11 crimini vertit auctoribus librorum περὶ συνταγῶν, quod non simpliciter ea describant remedia, quae a deis hominibus significantur sed ineptiis suis obscurent illi, inquit, δοκουσι μοι την ἐαυτῶνεξιν ἐπι/εικνυειν, τι δυνανται πλασσειν νείρους μὰλλον et τὸ τῶν θεῶν φιλάνθρωπον συνιέναι s. 214, 10. Ad amorem igitur quo dei semper vera nuntiantes 161 14 hominum genus amplexi sunt haec remedia refert. Porro προνοι nobis occurrit p. 1, 6 146, 3, ubi rovidentia de inducitur. Id quoque huc pertinet, quod discernitur inter somnia allegorica et theorematica, 4 9. 201, 13; haec enim quae sutura sint, clare docent, quoniam quae significantur statim accident 201, 13 sq., si igitur symbolis difficilibus uterentur dei, non prae angustiis temporis praecavere possemus 5 5sq. allegorica autem alia aliis significant 4 18, quae post aliquantum temporis sutura sunt 5, 1), quo tempore intellegemus ratione atque cogitatione usi, quaenam eis signis significentur. 5, 3. deis autem cum nobis veniant somnia petere debemus, ut mittant, neque tamen προς βίαν 206, 3 - 1 obsecutis gratias agere. 205 24 sq. 206, 4. 206, 21. Iam qui particeps sit et κρουχη divinationis, non satis clarum fuisse videtur Artemidoro 206, 21 οπως χρη προαγορευειν ἐπιτρεπτέον αυτα τα θελῆ τη ἐαυτοti ψυχει 206, 9 ὁ μὲν γαρ θεὸς πρὸς τὸ ποβησόμενον δίδωσι τους νείρους et η υχητου ρωντος φυσει μαντικὴ ουσηβ εἴ τι αλλο ἐστὶν αἴτιον το 1 ὀνειρώσσειν participem autem esse pro certo est; audiamus quid aliis locis censeat 4, 25 νειρός ἐστι κίνησις Ἀλάσις η υχης πολυσχημων σημαντικη των ἐσομένων ἀγαθῶν η κακῶν. 238, 18:οθεν αν τις καὶ μάλιστα καταμάθοι τι τῆς νυχῆς ἔργα εἰσὶν οἱ νειροι καὶ τι ' πο τινος ξωθεν γίνονται. s. 8, 10.201, 7. 219, 3. 23, 26 261 20. Itaque si anima somniantium particeps est somniorum in interpretatione respicienda sunt inter preti natura moresque consulentis. 15 5 sq. 237, 19. Somnia igitur alia deus immittit, quae anima excipit tantum, alia ipsa fingit. Porro discernito inter inania somnia et futura significantia. Inaitia sunt ἐνυπνια καὶ φαντάσματα ἐνυπνια Sunt σημαντικα τῶν οντων , 7, ἀναμνήσεις eorum quae sacere vel cogitare solemus, quam ob rem nihil significant τῶν ἐσομένων 3, 24 sq. 91, 27. 238, 3; iritur autem insomnium ex bruta cupiditate, sa-