장음표시 사용
561쪽
Sanchez. In Decalom. Lib. VII. Cap. 22. Tota igitur conrroversia versatur circa Tertium' Peculii genus se de quo' acriter inter Theologos , atque interpretes Canonici Iuris disputatur , num illud. adverse tur Voto Paupertatis, atque Ecclesiastico Iure prohibeatu . Quae quidem ini re Cl. Νanchez, docet istud. Peculii genus, postremo descriptum , modo concurrat iusti .& legitima caussa, cur illul concedatur, atque in usus tantummodo honeliori ac necessarios indulgeatur, neque adversari, Religiosae Paupertatis Voto neque Ecclesiastico Iure',. tum Vetustiori, tum reiscentiori illud: prohiberi.. laud. Cv. 22.. Quam sententiam, sectantur etiam ac do-Cent peritiores Canonum Interpretes p Innocentius, Ioannes Andreas , NaVarrus , aliique a. At veto Cl. Van. Espenius In' Disserration: Canonie. De Peculiaritate &c. exstat Tom. V. suorurn operum Editionis Neapolitanae anno i 766. ) Ac Tom. L νt- L tit. 29p. Cap. T. huiusmodi. etiam Peculia ad tertium genus pestinentia ostendit tum' ex Reguli si insigniorum i Religionum Fundatorum ubique ac lem Per praeucipientibus , Uttam' comGunem utque abis dicationem rerum temporalium, tum C a nonica auctoritate' ac Summorumi Pontificum Constitutionibus sempeo fuisse in terdicta I illa: Voto Ρauperta lisi esset con traria , cum ne C re , nec nomine dii cre peet ab idea verae Propriermis : nec a Αἰ
562쪽
illa cohonestanda atque a culpae reatu. depurganda sumere quamcumque Braelati licentiam, aut di spen sati onem . Idem etiam. docuit , ac tuetur Cl. Fagnanus Vir Juris Canonice consulti iiimus. In Cap. Μ nachi laud. Aliique . In hac autem tam salebrosa dissi et Ii , ac periculosa quaestione , quaenam sentenetia , veluti vero similiori nobis videatur amplectenda subjecthe Adsertiones proti
Ad sero I. Jtire. Decretalium , ac recen. riori per Tridentinum firmato Paetitia ha here etiam de Superiorum . licentia', atquεώ. usus tamam banesios Regulaxibus fuit interdictam .. i ι Isthaeo , Adsertio mihi exploratae , ac certa. Videtur ; eaque probat. r . sive confirmatur ex eodem Cap. Monachi laua. quod pro sua sententia tutanda affert Cl. Sanchea . Et sane Decretum. Goncilii Lateranens s. III. quod refertur ita laud. p. Nonachi. ad Superiores Regularium. dirigitur οῦ atque hunc in modum incipit L
Monachi non pretio νee iantur, ncc Pec mirum . permirtantur habese. Unde hoc erutitur argumentum : 43i lirentiam, sive ve niam concedunt ad peculium habendum.
ac retinendum, ii utiq4e illud permittunt, uti patet . Sed hoc Superioribus disertis Merbis. per Goncilium: ..inhibetur . Ergo I dubia intercedente etiam Superiorum permimii sunt. illicita. ac prohibita dare decreta ium. Praeterea, in ditio cap. De
563쪽
se itur Peculiorum uium . ac retentionem
nullis permittenda Religiosis nisi OH Cialibus . tantum Monasterii de licentia Abbatis pro in juncta ipsis administratione rErgo ceteris. omnibus Peculii ulus erat ab Abbate denegandus. . Etenim exceptio debet esse regulae opposita ἰ adeo ut, quod illa concedito, istud regula superius proposita denegare. debet . Legantur hac de re Gl. V an Elpentus: laud. Dissertat. Part. I. Cap. 2. L I. Et Faga anus, in laudo Cap. Monachi. Dices, cum Sanche g. In Cast. Insinuante sua l. uui Clei iei , υιι υουentes &c. addi probatur Professio emissa a Muliere curn adjecta conditione manendi in domo Pro- .Pria cum omni sua subsiantia . Ergo Peculii uiua , ac detentio non adversatur
Voto Paupertatis : & cum in diei, Cap.
a Pontifice non reprobetur dictu. conditio censendum es, permitti Pec ullum hujus modi. R. Si laudi Cap. final. esset, intelligenis dum , prout contendant Adversarii, de Muliere emittente Votum Paupertatis ad jecta memorata conditione manendi in domo propria cum omni sua. substantia i is de deducendum esset , quod non solumfusus , aut usust rurus bonorum temporalium, sed nec ipsum dominium eorumde , adversetur Uoto Paupertatis , cuiuimodi. ingens absurdum nemini adhuc , qaod scio in mentem venit. Etenim, qui vovet, si , ve Professionem emittit cum. adjecta con .ci
564쪽
ditione manendi in domo propriae caram omni sua subsilantis , Profecto a se , utv
Pated. nou uium, nec dominium' abdicat, ae deponit suorum bonorum . Quare, ne sogamur iis hui usmodi absurda incidere callatae Decretalis sententiae discreta ter porum conditione . ata Diseiplina intem pretemur oportet illis enim referenda est: illae temporae , cum passim licerer Vovevae Castitatem , & Obedientiam, nullo emisso Voto Ρaupertatiς, .ae manendi sub Clausurae. Poterat iraque praedictae Mulier de qua indicto tam juxta inorum Disci plinam: Protessionem. Religionis- . emittem cumi aoiectae conditione' manendi in domcii
propria: cum omni sum sismmim ii .. e. nullis edito Voto, Paupertatix. ac Claus rrae, quot ei; tum temporix permittebaturi
Undae evidentissime non ossicere nostrae, Adserti P . Legen dus hac de re Eruditissimus Gonetalea in lauri Cam. Insinuante . Cl. Vam. Espen iuxtavae Cap. a. r. α noo iusius
Item Pecultorum usum , ac reremibnemilare recentiori fuisse interdistini. R eguis ribus . identissime constae ex Decreto=
565쪽
D Casu illo RGerυ. 343 mine Conventus possidere; sed illa statim
Superioribus esse tradendae , & Conventui incorporanda, huiusmodi Peculia prohiberi nemo sane non videt . Si quid autem dubitationis superesse poterat post laui. Tridentini Decretum illud omne penitus sustulit Clemens. Ull L ia suae Constitutio.
ne , quae incipit e, Nullus omnino , ubi Tridentini decretum explicatur , ac tanta severitate hujusmodi Peculia prohibentur οῦ. ut nulla Superiorum licentia, aut dispensatio prodesse valeat ad exculandos Regulares Peculiorum. Possessores . Legatur Van Espe niux laud. Dissertat. P arx. I. δίPiissimus Ligorius Lib. Via De Statu Religios. Cast. lia Dub. . n. ι 3. Lucius Ferrari in. sua Bibliotbeca. Gib.. Moniales, artis. 2. n. 63. ρο θρην Adsero Il. Ex consuetudine iam Inducta , ac ubique ferme recepta Peculia hujusmodi Regularibus permittuntur , ac licita sunt g modo. nonnulla'. comitent nν conis ditiones .
Hane consuetudinem testantu Cl. Saneheg In Decalog. Lib. VII. Cap. 22. n. 13. Et Piissimus. Ligorius. ιος. cit. Hana quoque non, obscur testatur , atque ad-
mattit CL Cabassutius , qui docet excusari Religiosos habentes hujusmodi Peculia propter tacitum. Superiorum mnsensum ecula . qui viget in. innasterio , velf ia ipso. ordine, ita quo. istae Peculiae permittuntur. sive tolerantur ae Superioribus, aut longrunsa robur ae ceperunt . In sua Tbeον. ex
566쪽
Prax. L b. t. Cap. 22. His etiam accessit auctoritas immortalis memoriae Pontificis Benedict XIV. in , opere De δενυ. mi Beatifidat. Liθ. III. Cay. 4'. n. Iz. qui 'dum docet Peculii usum non obstare', atque olficere Servorum Dei Matificationi: propterea quod ex llentia, major per-1 Emo , quae ex Peeutio de sumi non potes a
etiam hujusmodi peculii usum minime ima probandum , quoties; debitae: ad sint circumis
Circum stantias autem , si ve conditiones' ad licitum Peculii usum idem laudatissimus Pontifex exscribit , seu recenset ex Opusculo quodam Romae edito I 3. inscriptum attato delia Vita Comune quod 'testitur ad prohatum uisse a celebrioribus Theolo Wis . Conditiones autem stant r. 'Ne illud habeant titulo, dominii, sed sim
plicis usus 1. Ut accedat id ita aut exis.
pressa Superiorum licentia 3. Ut sit moderatum . & non superfluum . Ut sit , immixtum ceteris B nis Monati erit s. Ut Peculii concessio sim revocabilis, ad Suo Perioris mandatum s. di Regularis nolao utatur, n i si pro rebus lici Us , ac ne aesta riis 7. Ut peculium non habeat pene. se I sed in manibus publici Offitialis a. superioribus deputati 8: Ut si eligio .sbs aliquid petat a dicto Osfiliali I cem ex ponat : quam sirbi dich necessem in q; Uε nte vivendi modus sine scandalo immuta-iar non possit' io. Ud concessiΘ tacita , aut
567쪽
Dὸ Casu illo Referυ. 343 expressa facta sit ob justam & rationabilem caussam . Similia fere habet Cl. Lucius-Verrari loquens de censibus, vitalitiis, seu Liυellis Montalium . ubi enumeratis quinqae necessariis conditionibus, quae ferme eodem recidunt cum superius exscriptis a Benedicto XIV. concludit , quod exposita Theorica pust tuto prasilicari . ac tolerari, prout tolerari posse declaravit Sa cra Congregatio in una Caesenatensii . Die Iet. Martii anno I 693. In tua Bibliotheci Verb. Moniales Art. 2. n. 69. 7O. & 7 . Vide etiam Cabassutium eamdem hac de re sententiam amplectentem . In sua Tbeor.
Prax Dr. Canon. Lib. I. Cap. 22. N. 9. Haec lane omnia accurate perpendere
debent Confessarii praesertim Montalium. Etenim, uti recte ac lapi en ter pro suo more aduertit Natalis Alegander in quibusndarn Monasteriis Viri Religiosi , ac Sanctimoniales ritualibus quibuidam observantiis, humanisque legibus scrupulosa adhaerent pietate , in multis vero quae Vota spectant, Vitaeque Mona miraei substantiam ac fundamentum , nullum saepe scrupulum
patiantur, colantes culicem, camelum 3utem glutientes Appendie. I. Variar. Di rona. II. Edition. Venet. anno 17O3. Ep. 79. Adsero III. Peculium illiusmodi comitantibus conditionibus praedistis Paupertati essentiali , ad quam omnino tenentur Religiosi adoarsus quam nulla valet praescriptio , minime adυematur.
Ut autem hujusce Adlertionis veritas
568쪽
luculentius innotestat , tria aecurate di- ,1 inquantur oporter. Paupertas essen rialis., Periectio ejusdern ac Finis . Essentialis Paupertatis sita est in abdicatione omnis Proprietatis, ac Dominii; cum Paupertas Religiosa Unto promisia nihil aliud sit , quam abdicario proprietatis . Laud. Cay. Cum ad Monasterium Pauseertatis autem Perfectio est, ut Religiosus abdicet a se, seque exaat usu etiam , ut ita dicam , precarao ipsius rei , seu revocabilr ad Superioris nutum, omniaque Plane habeat communia cum ceteris Religiosis ac veluti Pauper a Superior exquirat . atque expectet , quidquid tuae in drgentiae reparandae opus habet .. Huiusmodi autem , uti patet, est Paupertati I periectio . Quare .licedillam aperte praescribere videantur Ecclesiastici Canones , az Tridentini: Decretum supra allatum . quod scite probat Eruditissimus Uan Espen ius laud. Dissertat. Canonico Partis I. Cap. I. praesertim q. 9: ab ea tamen contraria consuetudine niducta possunt Religiosi excusarr .. Demum Finis Paupertatis Religiolae est . ut Religiosus, experς cuiuscumque sollicitudinis temporalium minime' avocetur a spiritua- Iibus studiis ac perfectioni adquirendae sedulo ad laboret , atque toto conatu incumbat, prout tenetur . Porro licet Ρe-
eulium iupra descriptum huiusmodi utili- ratibus aliqua ex parte privet Religiosum: haust inde tamen Voti transgresso dicendus erit Religiosus, licet Voti Pauperta-
569쪽
De Casu illo Reseνυ. 3 Itis finem , quo spectabant Ecclesasti eae
Leges , non consequatur . Etenim finis praecepti non cadit sub praecepto et ut unanimi fere consensu nos edocent Theologi. Vide Sanchea , & Ligorium loci cit. Postquam haec, quae ediximus, litteris exaravimus, incidit in manus Triologia Dogmaties, ac Moralis Natalis Alexandri opua multis nominibus commendandum. Ubi tom. II. Venet. Editionis . pend. I. Variari Epistolor. Epist. 7o. ex instituto plurimis adductis auctoritatibus probat, Superiores Regularium subditis suis utriusque sexus non posse permittere, ut peculium habeant: Peculium nempe illud, quod esset in dominio, & potestate habentis, Rde quo , & de cujus fructibus possit pro
arbitrio disponere inde pendenter a Superioris voluntate ἰ quod sane multum discrepat ab ea, quam superius tradidimus doctrina . Hoe autem dum praestat Eruditi mus , ae Sapientissimus Theologus , ea quae a nobis hic adserta suere iba auctoritate confirmat . adducta etiam Clementis VII l. auctoritate , ut inibi legere est. Inter cetera autem , quae addupit ad propositum suum finem facientia contra Navarrum . Sanchea, Dianam , nimium
hae in re fibulas, ut ipse ait , laxanteS , profert laudatissimus Theologus auctoritatem D. Antonini, quem tuto nos tequi posse docet . Sanctissimi autem Archiepiscopi ad rem no iram facientia haec sunt verba. Proprium, inquit , dicitur, quid-
570쪽
celatur Abbati , seu alii suo Praesa.
ssit , ut eis uti pusiis ad libitum, non videtur dici proprietas , quando de quantita tr. o qualitate nibit eelat Abbati , nec me ipsius licentia aliquid reeipit, vel expendit , paratus totum redisre , ac dimit rere ad usum Abbatis . Cum ergo Religio-. fur aliquid recipit . . . courra vMuntatem Superioris , vel reo tum de licentia Praelσ-ti nim est paratus torum ponere in manibus eius ad placitum , re requisitionem ipsius Praelati, vel ei atquid celat, ne ab
eo accipiat , ut proprietariur pecost, mor taliter. Haec sane, ut verum fatear, non
mediocri me laetitia affecere : dum in' hao controversra , quae diu me ancipitem dotinuit, atque animum torsit , illam me tenuisse sententiam praesensi , quae non solum tantorum Theologorum patrocinio gloriari potest o sed etiam ipsorum Suasemorum Pontificum auctoritatibus, aut, ut ita dicam definitionibus. Legendae sunt etiam ejusdem Natalis Alexandr. 's. 72. 3c73. Eadem . pend. I. ubi etiam agitur de aliis casibus adversantibus Volo Pau
, Q. VII. Quate peccatum se vioIatis
R. vitium proprietatis in Religiosi, five violationem Voti . Paupertatis esse peccatum in duplici malitiae specie consti-vatura communitea ; surti nempe, utpote