Scholia in Aeschyli Persas : Recensuit, apparatu critico instruxit

61쪽

ADNOTATIO CRITICA. LIX

sch. 188 pro καὶ σχειν ἐκ μὲν Παρθενοπησ . . , ἐκ δε Πομ- φολυγησ: ἐκ μὲν ουν IIομφολυγησ σχεῖν ἐκ δε ΠαρθενοπησV, ut chias mus, qui est inter verba. qualia vulgo legantur, et antecedd. t άνδρων .. φησι τον 'Nκεανον γημαι Πομφολυγην καὶ Παρθενόπην , deleretur. Saepius sententiae contrahuntur, id quod fortasse non tam scribarum arbitrio, quam iungustiis spatii marginalis, quae

σμευεν.

62쪽

LX ADNOTATIO CRITICA.

Frequentissima autem ea est licentia librariorum, qua e singulorum poetae vocabulorum interpretamentis unum vel duo supprimunt. cf. sch. 121 μη πν*ηται, φησί, καὶ μάθp καὶ ἀκουσ3 V, καὶ μαθB vulgo om ., καὶ ἀκουσli om. Dd. sch. 218 αἰτos δε καὶ ζήτει καὶ παρακάλει vulgo Dd. Η, καὶ ζήτει καὶ παρακάλει om. V. sch. 2TT προχωροσ καὶ πλατυσ καὶ εἰρυχωροσ P Η, καὶ πλατυσ om. V, καὶ ειρυχωροσ om. O. sch. s. δνασσων καὶ κρατῶν vulgo V Η, καὶ κρατων om. Dd.

citur.

soli 261 scriptum est δακρύετε καὶ βρ εσθε δάκρυσιν,

ditur sch. M et g l. V; καὶ βρεχεσθε ἐν δάκρυσιν, ω mρσαι,

om. vulgo es RP. Dd., quod defenditur gl. V ΗΘ.sch. hor extat διηκε καὶ διηλθε τhν ποταμον μεσον ήγουν διελθειν καὶ ρευσαι καὶ λυθῆναι τh πεπηγhq ἐποιησε. Sed καὶ διῆλθε om. vulgo Dd. improbante ui. VBGL, διελθειν καὶ ρεsσαι καὶ om. V Η dissentiente ach. M. sch. 252 δ ἐτεροισ .. αλκην καὶ βοήθειαν καὶ νίκην δουσ. Ubi verba καὶ νίκην solo in V inveniuntur. Quae respondent

63쪽

ADNOTATIO CRITICA. LXISimiliter vox explicanda Rufe explicationem praefermittitur. ach. 26 δεινοὶ δε καὶ ἐπιτήδειοι καὶ δεξιοὶ Dd. , ἐπιτηδειοι δὲ καὶ δεξιοὶ vulgo V.

Plenissima sunt haec scholia inferpolaesionum. Quae in codd. O PQ leguntur, a Bygantino grammatico saeculo XII exeunte aut XIII ineunte scriptas eas esse Seelmannua docuit(ct diss. l. p. 2o). Mitto cod. Q, unde Dindorfius ad Persarum scholia nullam lectionem aednotavit praeter sch. d8. Tamen codd. P et Q ab eodem libro profectos esse credamus (cf. Seel m. p. 13 . Sed cod. O multis caret inferpolationibus quas P confines. Atque e Persarum quidem scholiis - si minora praeeterimus - haec sola in utroque inveniuntur interpolasar schol. Tis (do Darei liberis , schol. 556 (ubi ex sch. antec. altera eX-plicatio repetita, altera ab interpolatore addita est , schol. T22 additamentum: συνεστρατήγει γαρ τω κερθη δ μαρδονιοσ, initium

Ηaec igitur codicibus O et P communia. Contra P solus abundat interpolationibus. Quas si perlegeris, cognosces grammatici ut Bygantini ita vano ingenio excellentis consilium doctrinae ostentandae. Partim eam e lexicis exhausit. Cf. sch. 236 (de Eretria capta , sch. TTO (de Cyro et Dareo , fin.

64쪽

LXII ADNOTATIO CRITICA.

Speciem doctrinae, quam simulabant isti grammatici, invenis sch. y6i, ubi Ηomerici loci citantur, et sch. 2io, ubi ἔνια τῶν θυτιγράφων asseruntur. De variis lectionibus sunt sch. 82. 2T6. 28 . v 3I. Alisto interpolationes ita comparatae sunt, ut is qui eas scripsit aus ipso libro M aus scholiis M in aliquo codice exaratis usus esse debeat. Nam ach. I in fine eadem praebet P quae M. cum vulgo et in O TII vera legantur verba Byetantini, qui archetypi scholione consuetudine sua permutavit. Tum scholio fisa discimus grammaticum novisse Medicet lectionem τάχυνε, cum genuino scholio ἐταχ α explicetur. ach. s3T grammaticus iste e schol. M sumpsit προσφων ιν σοι ήγουν χωρετισμα πεμψω. Sed Bygantinus, qui genuina scholia composuit, recentiore libro usus (v. p. XXXI lectionem πρδ φθογγου expedit. sch. 6 I P habet: κατασχίζουσ- ἐνεργητικῶσ' ἐρεικη γάρ ἐστιν εIδoσ φυτου ευσχιστου, cf. Sch. M. Posset tamen ab ipso Byrantino hoc scriptum iudicari, nisi accederes, quod sch. 1 UBI το δε ἐρεικω το σχίζω παρηκτια ὰπh του ἐρείκη oπερ ἐστὶ φυτδνε σχιστον itPm in uno cod. P invenitur. Unde duplex ab eodem interpolatore laesa interpolatio efficitur. Denique sch. Io55 eth Mυσιον μελοσ τουτεστι τ5 θρηνητι- κον οῖ γὰρ φυσοὶ καὶ οἷ ρυγεσ μάυστά εἰσι θρηνητικοὶ Θsch. M of γαρ φυσοὶ καὶ οἷ Uiρυγεσ εἰσὶ μάυστα θρηνητικοὶ originem Re epit. Venimus nunc ad cod. O, in quo multo pauciora interpolata sunt. Nam Praeter ea, quae cum cod. P communia habes, haec: scholio ali praecedit interpretatio quae e gqq. hausta est, scholio Ti6 addita est quae ex antecedd. deprompta. Perverse sch. 266 de aquila templi Apollinis dicitur. Sch. 885(de Lesbo insula) cs cum Eust. comm . in Dionys. Perleg. v. 536. Sch. si 8 diserte dictum est, unde interpolatio, go. ex schol.

Sept. 856 Dd. In O et P et V interpolatus est finis schol. 22i, ubi antecedd. verba fere repetuntur. Diuitiam by Cooste

65쪽

ADNOTATIO CRITICA. LXIIIΗaud ac quo ut libri Parisini vulgaeris sextus interpolatus est.

sdem aed Od. et P. 1 dbi λέγει δὲ καὶ Λἰσχυλoc ἐθνικωτερον καὶ ου κατα υττικουσβαλῆνα τδν βασιλέα ἐν τco βαλήν, ἀρχαιοσ βαλήν', οθεν καὶ βαληναιον δροσ παρὰ Πλουτάρχφ ἐν τῶ περὶ ποταμων ἀντὶ του βασι λυιον. Viade suspectum habeo sch. 53 1 quod ess de varia lectione. Similia in P interpolata esse Vidimus. Vulgo es in P legitur spurium sch. 18o. Cf rec. sch. J ad

Vulgo et in O et P interpolatum est sch. 2s I, quod uni e cedentis scholii verba fere repetit. Vulgo et ap. Dd. et in Η delenda sunt verba, quae sch. I post αἰτου extant: μὴ δυναμένουσ πολεμειν. NRm causa, cur choreutae domi relicti sint, iam antea his verbis prolata est: Aσ πρεσβυτασ καὶ ἐντίμουσ ἔντασ. Itaque h. l. similis interpolatio usque ea quae vulgo et up. Dd. (non in P VIJ sch. idi extat: τονσ δὲ γέροντασ ωσ ἀσθενεισ δντασ καὶ ιιη δυναμένουσκινῆσαι οπλα κατέλειψε(ν ἐν τῖ Περσιδι χωρα ἐπιτηρητάσ τε

καὶ φυλακασ.ue,tat, uh de codicibus Η et V loquar. Quorum ille gravi,

oribus interpolationibus caret exceptis eis, quas cum ullis Communes habet. Ηio autem tales praebet, quales non doctus quidam homo, sed librarius inveniat. Unum imprimis commemorandum est scholion, cuius origo manifesta est. Nam ad v. vido in V ad,criptum videmus: ἀντισηκῶσαι κυρίωq τh θνατρέψαι λαhν καὶ παλιν δνεγειραι αύτον. ἐξ αυτουδε καὶ τὰ κοινῶσ λεγομενα ἀντίσηκα. Quod factum ess e gl. V:

σηται demonstrant interpolatorem perversissime inellexisse intecedensi eth όλον ὰπο μέρουσ. Corruptus finis scholii ibo: πάντεσ γαρ οι ,π λάται καὶ os sππικοὶ μελισσων ἐξωχετο καὶ συνεπoρενθη reliquius exhibet molestae repetitionis. Disiliped by Cooste

66쪽

LXIV ADNOTATIO CRITICA.

την μάχην πορευόμενοσ, ἐπεὶ οἷ Aἰγυπτιοι υπh την χειρα τῶν Περσῶν τοτε ησαν pro h δια τῶν πων εἰσ την μάχην πορευο- λενοσ. Verba in V aeddita stultissime deprompta sunt e sq.sch. , ubi legitur Hποχείριοι γὰρ ὴσαν IΠερσῶν τοτε οἷ Λἰγυπτιοι. Ηoc autem sch. solum adiectivum ιππιοχάρμησ explicatur. Sch. ho verba oυτω καὶ Λυδοί εἰπων γὰρ πολλοισ αρμασι του* Λυδουβ ἐδήλωσεν inepta sunt, cum de Lydia neque apud poetam sermo sit neque h. sch. sermo esse debeat. Sch. 125 genuinum scholion brevius repetitur additis verbis: AL ωσ' απυων φωνῶν ὴ τ5 ὰπυων δντὶ του ἀπυσει ἔξωθεν

Denique sch. .8 in V item, ut in cod. Q, interpolatum est. Postquam de mutationibus, quae aut librarii arbitrio aut interpolatoris culpa in scholia Byrantina illatae sunt, fusius

diximus, extremum est, ut de mendorum genere loquamur cui quamvis inviti frequentissime scribae indulserunt, de confusa scilicet collocatione verborum. Longum autem est minora vitiae enumerare, quae fere in quoquo scholio reperiuntur;

δυνησεται, tum ii oυτωσ τω συν δ ἐν ταχυτατω ποδὶ - ωσφησιν 'Dμηροσ. Illud praefero, cum magis consentaneum videatur scholiastam priore loco eam interpretationem scripsisse, quae singulorum poetae vocabulorum interpretamenta complexa propius ad fabulae sextum accederet, posteriore eam, quae non nisi sensum explicaret. Praeferea Verba et j ουτωσ' κτλ. nisi in fine scripta fuissent, vix in Η omissa essent. - Similiter res

67쪽

ADNOTATIO CRITICA. LXV Περσῶs vulgo sic in initio scholii posita sunt, ut legas: ἔστι

καὶ τουτο πόλισμα IΠερσῶν. Tum has transmutationes nullo codicum praesidio adiutus famen facile detegis. sch. Si verba ossσ ὴν Θ. q. f., quae post τα μὲν τῶν ἰνο- ματων ατόρ εν, τα δὲ τελείωσ λασεν legebantur, cum voce βασιλει; coniungenda sunt. Etiamsi verba τα μὲν - επλασεν in parenthesi infer Πέρση et stac ris inferposita esse existimes: de nominibus non potest sermo Page, priusquam ea commemorata sunt. Accedit quod corruptelae facito sic oriri potuit, ut librarii oculi a Itiqeti ad IIερσων diverterent, tum omissa verba

sch. 11o verba τω 'αίω ἀνέμω in suam sedem restitui,

Vm corrigerem r

Quae correctura et per se apparere videtur et firmatur gl. V. sch. 13s scripsi 1κάστη γυνη Περσὶ σ τhν εαυτησ ευνατηρα καὶ ανδρα ἀποπεμψαμένη, τhν αἰχμήεντα θουρον καὶ πολεμικον, ἐν ποθω φιλάνδρω λειπεται αύτη του λοιπου μoνοζυξ καὶ μονηpro εκάστη. . ἀνδρα ὰποπεμψαμένη ἐν ποθω φιλάνδρω (ε add. Dd. , ἐν ποθε' φιλ. om. Vulgo IJ, tot. Sch. om. V τhν αἰχμήεντα θουρον καὶ πολεMκhν λειπεται αύτὴ του λοιπου μονόξυθ καὶ μόνη. Nam verba ἐν ποθεμ φιλανδρε' cum λειπεται coniungenda esse manifestum egi. ach. 1oIT scripsi πέπληγμαι καὶ κοπτομαι καὶ θρηνῶ pro κοπτομαι καὶ πέπληγμαι καὶ θρηνῶ. Nam VOX πέπληγμαι quae

apud Aeschylum extat his verbis explicatur. Solet autem Bygantinus vocabula interpretanda ante interpretamenta ponere neque quisquam aliter ponere potuit nisi librarius. Similiter lemma scholii 86 δουρικλυτοισ δὲ in medium schol. migravit. Ultimum siddo locum difficiliorem. Nam ach. 52l sic restitui: oμωσ δ' ἐπειδη η υμετέρα, τουχορoυ, φάτισ καὶ κρίσισ ogτωσ ἐκυρωσε, δηλαδὴ λέγουσά μοιιρξασθαι. v v. it.: δ' om. Vulgo V. - ῆ υμετέρα φάτισ ουτωσ ἐκυρωσε καὶ κρίσισ, του χορου δηλαδή, λέγουσα ασι ειξασθαι Dd. V Η,

hμετέρα. - η υμετέρα φάτισ καὶ κρίσισ oυτωσ εκυρωσε δηλαδηλέγουσά μοι εύξασθαι Vulgo. Primum e schol. M η υμῶν κρίσι σ η λέγουσά μοι εκασ/ o gl. V oo5 λέγουσαν δηλονότι super βοὴν geripto apparet hoc scholio δηλαδῆ cum λέγουσα coniungendum esse, Dindorfium autem perperam interpunxisse. Tum perspicuum puto verba φάτισ καὶ κρίσιc non Reparanda eggo, id quod scholiastae usui

68쪽

LXVI ADNOTATIO CRITICA.non convenit. Recte igitur vulgata lectio se habet, nisi quod

goυ χορos omissum est. Iam si sextum Dd. examinaveris, cogitabis fortasse: illud posh κρίσιc inserendum esse, ut schol. evlidas η υμετερα φατισ καὶ κρισισ, του χορoυ, ogτωσ ἐκυρωσε. Atque sic in aliquo cod. , unde O ef P originem duxerunt, certe legebatur, priusquam verba confunderentur. Sed apertum videsur voces του χορos nusquam nisi post υμετερα locum habere. Sic autem corruptelam expediverim, ut statuam in cod. libris Parisinis et textui vulgari communi si librario primum omissum esse του χορου , tum suprR versum additum. Quo factum est, ut illud in codd. derivatis modo non legatur modo fiaso loco. Ex his maxime quas exposui observationibus rationem editionis faciendas repetivi. Etsi imparibus viribus molem curarum criticarum suscepi, vero tamen foro ut non plane ineptum viris doctis videatur opus, praesertim cum e liurgavariarum lectionum copia unusquisquo ea emendare possit, quae ipso stus perperam aut non temptavi. Diuitiam by Cooste

69쪽

M cod. Mediceus sive Laurentianus plus. XXXII, s, saeculi X vel XI. Gloss. et schol. marg. scripsit manus secunda (m . V cod. Vindobonensis Isi, exeuntis saec. XIV vel ineuntis Raec. XV. Glossemata quae altera manus exaravis stellulae

Η cod. Palatinus 18, olim Vitebergensis, tum tialensis, tum Ηvidet bergam remissus, saeculo XIV scriptus. G cod. Guel farbytanus 88 olim Gudianus, saeculi XV. L cod. Lipsiensis, rep. I. d. 3, saeculi XIV exeuntis. P cod. Parisinus 2T8T, saeculi XIV. O cod. Parisinus 2T85, paullo antiquior. B cod. Cantabrigiensis I, saeculi XIV vel XV. Dd. Guil. Dindothi Aeschyli fragoediaerum editionis Oxoniensis f. III scholia continens. anni 185 I. Vich. editio scholiorum a Petro Victorio curata (in ed. Aeschyli tragoediarum ab Ηenr. Stephaeno foras data n. i55T .Paum. editio PauWii a. 1T 5 publici iuris facta. ulgo. consensus editionum Victorianae et Pstumianae.

70쪽

ARGUMENTUM FABULAE.

AROUMENTUM FABULAE

τὰ δὲ στασιμα, ῶσ οτε ισταται καὶ αρχεται τῆσ συμφορασ του δράματοσ, τὰ δε κομματικα, οτε λοιπον ἐν