Oratio de vera fidei Christianae notione ...

2쪽

VERA FIDEI CHRISTIANAE NOTIONE, NOSTRIS PRAESERTIM TEMPORIBUS, MEMORIA TENENDA ET IN OMNIUM ANIMIS IMPRIMENDA,

QUUM MAGISTRATUM ACADEMICUM ITERUM DEPONERET.

TRAJECTI AD RHENUM,

3쪽

Πίστις δι' γάπης ἐνεργουμεν v. in te uxos πειράζετε εἰ ἐστὲ ἐν τη πίστει,εαυτους δοκιμάζετε.

4쪽

DISCIPULIS CARISSIMIS

SALUTEM ET OFFICIA

Vobis hane qualemcunque orationem iraeribendam putavi, quia oratro Fraesertim rogat jam nune editur. Vos enim me adiistis, sesentes, ut illam eontinuo sublici juris fa-eerem, mihique dubitans sera /ialia. Quae oratra selitio quam grata mili fuerit, direre viae sonum. Nam vidi laudis uelae irae vobis, quam candide profeδδu 8um, Mntentiam meam de via, quam ingredi nos morteat ad prae-εentes lites emiratasti Deo onendra, Faeemque reδtituen-

dam. isdem igitur vos, quibus ego, studiis duri mili

5쪽

peraurai. Quae ut legenda hae oratione et in refris, et in aliorum animia confrmentur, alanturque, Flo et vero. Ita enim, meo quidem judieio, moderatis, renitas, vere liberalibus Theologi admumerandi eritis, ratraque Ferae studia fendent ad vera n frae Ecetratae commoda pro-xelenda. Quod vi ratum faciat Uremum ei numen, toto eae animo Frecor.

6쪽

ΑCADEMIAE RHΕΝΟ-ΤRAIECTINAE CURATORES, PROFESSORES, LECTORES CIVES lCUJUSCUNQUE ORDINIS ET LOCI AUDITORES EXOPTATISSIMI lΑcademiae regundae munus est hoc die ponentem lex me jubet enarrare, quae almae matri nostrae tum prospera, tum adversa evenerint me Rectore. Quod quum exsequi aggredior ossicium, non possum non me ter quaterque beatum praedicare. Ne tamen putetis, me hoc dicentem significare, grave et molestum mihi fuisse' norificum illud munus quo magna cum voluptate melanctum esse grato animo testificor. Sed subit, hac ipsa hora, tristissima illius diei imago, quo ante quindecim hos annos de Magistratu academico decedenti, parentandi mihi erant triumviri clarissimi splendida cademiae nostrae lumina et ornamenta, HEUSDIUS, HERINGA, tuusque clarissime suERMANNE desideratissimus ALExΑNDER, lius. Quem diem cum repeto, gravissimo nunc quoque commoveor dolore, simul vero etiam summo an

7쪽

ficio gaudio, quod sub altero Magistratu meo e Prosessorum ordine de praesidio et statione vitae decesserit nemo. Quae igitur tum mihi defuit occasio, praeter

fatorum academicorum commemorationem, pro more recepto, de gravissimo aliquo argumento dicendi, haec jam mihi data est. Quam occasionem eo avidius arripio, quo magis toto animo doleo tristissimam, in qua et Christiana Societas ct vero etiam Ecclesia reformata nostra Versatur, conditionem. Ubi est enim suavissima illa Societas, quae Conditoris sui reserebat indolem, ita ut de illa vere praedicari posset του ὁ πλήθους των - στευσα ντων η γ καοδία καὶ νυ si μία in In quot partes divisum est et dilaceratum unum CHRISTI, Omnium Conservatoris ac Domini, corpus in quarum altera alteri invidet, altera alteram contemnit et respuit, altera alteram perdere, comedere, devorare studet. Videmus hoc, eheu nostro tempore, non tantum in iis, quae Ecclesia Romano-Catholica Protestantium Societatibus denuo molitur sed in his ipsis, sed in Ecclesia etiam resormata nostra, ab unoquoque vero HRISTI discipulo, summo animi dolore, idem observatur. Sunt enim duae in primis partes, quarum haec ab ortlodoria, quam tuetur, aliberalitate, quam propugnat, illa nomen habet. Ab utraque stant viri haud pauci, ingenio, doctrina, pietate, amore erga Deum coIsTuuque insignes, Summo rem Christianam provehendi studio agrantes. Utinam mutuo etiam amore se invicem prosequerentur Sed proh dolor altera pars alteram condemnat, hostili impetu invadit, deprimit excludit Fatendum enim est, Iliacos intra muros peccari et extra in Et est verendum, nisi

8쪽

componantur lites istae vehementissimae, ne cclesia reformata nostra in duas, vel tres partes majores distrahatur. Quae cum ita sint, milibus bonis elaborandum est, ut vulneribus hisce gravissimis medeantur, iamque ostendant, quam ingrediendum nobis sit ad pacem concordiamque restituendam. Haec apud animum meum reputans, orationis argumentum elegi, quod praesenti Ecclesiae, cujus socius sum, conditioni accommodatum sit, et ad sopiendas lites valeat, imo vero unicam, meo quidem judicio, monstraturum sit viam, qua laudatum optatuinque finem assequi possimus. Dicam igitur donera dei Gristianae notione n tria Fraraertim te oribuε, moria tenenda, et in omnium animis imuerimenda. Quod argumentum quum sua se gravitate satis commendet constitutum mihi unice est, eo uti genere dicendi, quod a simplicitate ac perspicuitate laudetur, et a quo suci omnis suspicio quam longissime sit remota. Quod si quae ex animi sententia dicturus sum, aliquid conserant ad tuendam veritatem pacemque consciendam, habebo, quod summas Deo gratias agam. Fidem Gristianam dicens, intelligo eam, quam CHM-sTd et Apostoli postulant ab omnibus, quibus denunciatur vangelium, ut remissionem peccatorum aeternamque beatitudinem consequantur in quae iccirco fidesaalutaria, sive ululifera a Theologis diei solet. De hujus fidei notione agimus. Itaque non omnem, qui est doside locum explicabimus. Praetermittimus quae ad ejus originem, undamentum, necessitatem, progremum spectent,

9쪽

4 unice quaerentes, quid sit, sive quae fides sit intelligenda.

Ad quam quaestionem , gravissimam illam prae omnibus, quae hodie agitantur, ut rite respondeatur, videndum nobis est tum de fidei obreto, tum de ejus indole. Obretum habeat fides necesse est nam sine e ne cogitari quidem potest. Est autem illud, ora et Apostolorum doctrina, primum Evangelium, Salutaris, quem hominibus perserebant, nunciuS.CHRISTΠs enim populares suos adhortatus est, ut rederent Euangelio in Quod alibi appellat aermonem uum verba mpseris, a. ermonem de regno coelorum in ,rra eoel fra in Dei aermonem, Dei verba ρὶ veritatem Uin.

Nec tantum in genere hoc de objectum indicavit, sed

certa etiam placita, quibus credendum sit, commemorarit, e . . unum Verum esse Deum i in a Deo se exiisse i in Patris nomine se venisse β , missum e me a Patre ' , qui, quanto homines amore prosequatur, in ipso tradendo ostenderit 'in cunisTu se esse Dei Filium, olim promissum β), intima cum Patre necessitudine unctum 'in venisse se ut quod periisset quaereret et conservaret 'in mortique se pro hominibus traderet i , mortuis se suscitatum esse, adeoque dignum, qui Dominus noster Deusque dicaturo in alia perversasque Judaeorum opiniones impugnavit δὶ .

Ita et Asostoli de objectum dixerunt Evangelium,

Evangelium eis in Evangelium atatis Matrae β , verbum Dei β , ei altilisque sermonem 'in veritatem ' veritatis aermonem ' , dei sermones 'in verbo omnem,

10쪽

nibus denunciarent λ), doctrinam. Quid quod ad illius exemplum certa etiam placita, tamquam fidei objecta

significarunt, nempe Ira UM esse CHRISTUM, Dei Fialium ' venisse eum in carne , , mortem eum pro nobis subiisse, et e mortuis suscitatum esse β , constitutum a Deo omnium Dominum et Iudicem 'in unicum liominum Conservatorem ' in, in quo Deus insignem suum erga illosaniorem patefecerit 'in alia. Imo quanti secerint doctrinam, quam docebant, unicuique apparet, attendentitum ad praeclara nonnulla effata, quibus id diserte significarunt 'in tum ad illorum agendi rationem, qua non

tantum doctrinam, a cullum acceptam, tradiderunt, Sed errore etiam perversasque tum audaeorum, tum gentium

opiniones impugnarunt et resutarunt 'in Unde actum esse videtur, ut di πίστις paucissimis locis in . F. libris,

me quidem judice, de ipsa side Getrina dicatur i . Sed in his minime subsistunt Magister et Discipuli.

Altius escendunt. HRIsTu enim, quum praecipuum sit Evangelii argumentum, ubique ut praecipuum dei objectum laudatur. Quod quum notissimum sit, vix ulla indigere probatione videtur. a se hoc nomine diserte praedicavit. In memoriam modo vobis revocetis sum gravissima, quae cum NI DEM, et muliere Samaritana ' habuit colloquia, tum sermones, quos vel cum Judaeorum proceribus , , vel cum populo β contulit, apologeticos, tum quae locutus est ad oecum illum, cui visum restituerat Ilierosolymis 'in ad MLMuAM, fratris mortem dolentem 'in addiscipulos, ultima vitae suae nocte 'in Iino continuo