Enchiridium medicum, ethicum, et theologicum; siue magni Hippocratis Coi aphorismorum sect. 7. In quibus, facta sacrarum sententiarum, ad aphorismos collatione, breuissima elicitur methodus, dignoscendarum, praesagiendarum, & curandarum animi simul,

발행: 1655년

분량: 718페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

451쪽

inlusiunque morbi comitiales fiunt,

ante pubertatem -tatronem a cipiunt'; quibuscumque autem -- gesimo quinto, commorauntina Vemadmodum.quibuscunq; more

bus. eo. Di comitiales vige limo quinto sit nulli armo nautationem non acci iamutatio. piunt, commoriuntur, quoniam scilimem au. cet morbus , qui longo tempore muta-

. puber tionem non si scipit aaximum aliquod in iis, Vix um iudicat intus latitare s non secus iis eri tibi inquit Concionator cap. I I. Error re-Ii . nebra peccMoribus e onere at a sum ι , qui autem exultant in malis, eonsenescutit in Idem vo . C. Lerum quod ad ipsum attinet eat ut tu. morbum comitialem, hic vocatur moris Matieus, bius lunaticus, quemadmodum constat di cur. ex omnium veterum sententia, atque praecipitὰ ex Euangelio D. Matthaei e. 4, . quando iiiquit. Obtularunt ei omnes man habenses, vari,s languoribur, ἔδνmentis eo rahensos, ct qui damonia habebant θ tanaticos paraditicos , quod babetur etiam cap. II. Domine mi-θνere silio meo,quia luaaticus est re maia satitur .nam sepe cadis in ignem , ct crebrὸ in aquam. Quod Praeterea ex com mini appellatione masti sestum cst . . Cur alitem inter alios, epileptici lunati-ci' fuerint appellati, vari j varia dicunt snostrum modo non est rem hanc ad vii-guem discutere ; satis crit in praesenti

452쪽

animaduertere , magnam inter clere

analogiam inter hunc alliori uin, at que 4 s. secundae sectioni, in quo habetur . Quicunque tuuenes morbo comitiali aborans, mutinione maxime. atatis, ct iremporum,oe locorum, is victuum quoq; iuberantur. V erque autem aphorismuβ sqricidam modo vititiir pespestilanerin pondere sententiae,quae habetur ea' 17. EeHesiastiei, ubi se habetur. Sensatus homo in sapientia mane Aut sol, stutius Feus Luna mutatur, respondet inquam, i

uriam ut optimE animadue . terunt u

is anni aliqui viri vocantur iuuat ei illi, qui per vicissitudiuesac muratio' ines lunat glauius habere videntur. Qim scum ita se habeant. percontabitur ali quis 3 cur Hippocrates neque in praese-ti,neque in praecitato aphorismo,neque in aliis . neque in libro de morbo sacro, ubi de morbo eomitiali mentionem seis cit,praedictum morbum voraverit lun ticum . Cui quaesito respondemus, sapientissimum virum, praecipue in aph tismis , illa tantum eonscripsisse, qua

maiorem, atque certiorem obtinent ve-xltatem 3 iam fero quamuis epileptiei, quibus atrabiliarius est sanguis, aut vande biliosus, in plenilunio potius.irrito, tur 3 pituitosis vero , & qnibus erudior inest sanguis agis in colummone, seu interlunio s id tamen uon est perpetuae veritatis, quandoquidem videbimus in pluribus epilepticis rem alio. modo se habere;quoniam scilicet aliqui epile pii ei non modo alijs temporibus irritan-

vocave

453쪽

tur, verum etiam irritantur bis, atq; terin hebdomada, nullo sertiato ordine,Oblunae praedictam mutationem. ι

uicunque morbo laterati laterantes, in quatuordecam Hebus hon repurgantuae , H ad suppurationem mo

, tuntur.

ACutos morbos s quatuordecim dieabus iudieari,dixit Hippoetates s

ctione se elanda , eque proinde , cum morbus lateratis sit aerituri si h seeu do septenario non repurgentur illi, qui tali morbo laborant , morbus tranfit inseppurationem 3 quoniam eum in tali die non soluatur, necesse est vel subse qui interitum, vel saltem degenerare in alium morbum, qui scilicet est suppumatio. Non secus quicunque grauistimo, & lethali animi morbo laborantes,intra constitntum aliquod tempus ab illo non repurgantur pH plurium in alium deviteriorem animi affectum denegare inis ne neruiit. Absis etenim absum inisaeerat . Cuius rei tum exempla , tum eram sententias non paveas ad aphra rismorum attinentes ita sacris poteris r 'erire, quinimo, & nos non paveas hae,

454쪽

Tabes fiant maxime aetatibus a demRAtio prope quam aetas ab anno

decimo octatio, usque ad trigesimum quintum , sit maximErabit udini Curiisve obnoxia, est quciniam in hac aetate lan-i nea finignis abundat admodum feruidus si quo- maxim4,

niam est aetas calidissima P atquς pi flζἰἴ

inde praedicta aetas est ad rupti Mma asi ho ij.

rem dationem 1psius sanguinis aptitari i. ma a praevetquamquod finxiones maxis eoneitantur eX bile , atquς uim i . . 4 , quae praedicta aetate maxime excedunt, npraeeipu in Praua victus ratione, qua* : e :maxi in in hae aetate fieri consueuis. Sic o / .εῆ. luxuria est tui eniti aerari ma ime pro' Lumii Ipria, qnamuis etenim mala S etiam ae: iuuenilis ratibus reperiatur, in hae tamen an tali pilaria . est exeessu, ut omnes turpes, ac sagitiosas turpitudines subeax. Hinc Me otio. nim diluuium, ut habetur Genesem c. . . ε. Euersionis Sichema ait habetur cap. t. , ,3 4. Beniamin iudicum cap. m. Mortis Vriae, ut habetui lib. 2. Regum cap. II .HOlophernis , ut Iudith cap. I 3. atque Ioannis Baptitia . us habetur apud D. Matthaeum cap. I

APH.

455쪽

'SI angina vertatur in pulmonem, naturam victam ostenuat, a ue PI Cuὲ Illo. inde sequitur mors ineuitabilis intrarum qui stptimum diem ι si vero hune terminia ab angi effugerint, ad suppuratiotiem tendunt: na i bς quoniam natura , qnae potuit grauissi- .h seditε mos lab.res per septem dies sufferre,est diebus sortis, atquc proinde ad suppurationem Pereant, peruenit . Sic si clIiq; maximo aliquo alii bo. capitali vitio laboranti aliud superue- FU ς niat, quoniam scilicet unum in aliud sitientur degeneret, subsequitur maxima pernicies, hoc est citus interitus, si fuerit ho- raedicto mo auxilijs diuinis penitus destitutus ;aMctui ν vel suppuratio, hoc est purulentus , at que foetidns alius morbus, si animus fuerit adhue aliquibus diuinis admini-aatin'. culis suffultus. Sententiaa huic aphorismo maximὶ facientes ex prouer-

456쪽

APH. XI.

quod extus nigraue olet iniectu- carbonibus capilli a capite a fluunt lethais.

Nemadmod i ii nostris in lueem

edendis eommentarijs animas mitianus, ad mi randus senex trad t oraneo lantiam sputi in tabidis, si in ear nes im jciatur, non modo ut hoe signo indicet viceris in pulmone existetis m lignitatem, atque penitus lethalem co-ditionem , verum etiam ut admoneat, esse morbum contagiosum, atque Pt inde tales aegrotantes esse a reliquis separandos a morbida enim fac a peeur ρε- tum eo rumpis ouileri id quod Paulus Aegineta Iib 4. e. i. in quo de elephate, te prae quadam specie verba faciens, haee habet. Quoniam aurem M contagiosis eskae passio non minus,quam pesti habir dum .is est tonsi Di me ab urbibus in mediterraneis,is frigidis, re parum babis iis locis : atqui fi fieri post etiam inde transeundum in toea proxima, i, obseipsos, Θ'atior qui ut par es ibi erun eum minori malo ; nam er ipse conuentiora fruentur aera , ct non communicabunt alio matum . Id quod, ut arbitror, tam Hippocrates, quam Paulus didicerunt ex Leuitico capitulo decimotertio , ubi haec habendisrrerba . Ruicumque ergo maeulatus fueriss e

Levitie sentatia

declara laeti

457쪽

fueru lepra, ct separatus es ad apbis dacerdotis , habebis vestιmenta dissu eapur ntidum, os veste contectum, eon minatum. ac sordidum se clamabis; oare ore . quo leprosus est, ac immunι Tabido- solus habitabit extra casera . Si vero ie ta.' existimamus , ex Hipprocatis senti ' tia , talis morbus contagiosus nia. minus , quam lepra , iam hine manistum est . praediistorum tabidorum ectagionem posse etiam vestimentis comi inicata,& cma sequenter praedicta epenitus comburenda; quod etiam de prosorum vestimentis in citato cappronunciatum est,quemadmodum qilibet praedictum caput percu Irens v ι

re poterat.

cuduscunque rabe laborantibus cmiti a capite defluunt, Di alui fluuio superuemente oriuntur. CI defluuio capillorum nullum ali

vi accedat vitium, non esi malum v: Cur de de timendum, si quidem nihil aliud ifluuium dicat, quam humidicarentiam , vel icapillo- tione aetatis, vel ratione temperament ' 'R.s velo coniungatur cum tabe, vel illi ssii iii, petiisti iat, est pessimum signum, quie. Diam indicat conditionem materiae die teriam capillorum radιces corrumptem . Consimile est, quod de alio cola Pioso morbo habetur in Leuitico

458쪽

ae uia. Georg. Moral. 33 s

i 3. per haec verba. Vir de euius ea to villi fluunt, ct caluus, ct mun/us est, eus Levio a fronte ceciderint pilicrecalvaster, tiei eumor mundus est 3 sin astem in Nealuitio, vi

με recaluatione albus , vel rasus eo ν ις tu fuerit oxortus εμ Sacerdos videris, haud dubie eum lepra condemnabis, qua Curena est in caluitio . Additur vero. Hi pr. aluipressuuio superueniente, moriuntur, Ut significetur, saeuitatem retenti, in perue- aboluam esse, atqne proinde facillimE niens sia ill bi in omnimodam strophiam,& cin lethalis . sequenter festinum interatum ' Quo aptiorismo sic explicato, non ust arduum illum ad moralem abeologiam transferre , siquidem quemadmodum capilli non modo ornamentum praebent, verum etiam ab externis ini rijs maxime tuentur cerebrum , si defluant, accedente alui profluuio, sucerdit interitus; non secus fi desuang v-tutes,qnae mores expoliunt. atque men tem inserinant, quoniam ommissa sit litus retentiva, facillimus fit transtus ad peccata capitalia, quae facillime perducunt ad sestinam mortem , quemas modum hucusque pluribu Sapientis, atque Syraehij sententijs comprobauimus'. ' . - V. .

M Agnum est indicium , spimam sanguinis spumosi ex pulmone

459쪽

Cur spu prodire , quoniam sanguis spumosus mos citi substantiam refert pulmoniim,& modo u peculiari illius membri expellitur, ni- ἡ ' i n. irum cum riisti , quem a modum ube- mohe rius in nostris comprobauimus commentari js. Non secus certissimum est, filiorum vitia a parentibus emanare; vel quoniam sint haereditaria , & conseque ter illorum naturam referant, vel ob prauam aliquam educationem . Vtrius que non parui ponderis sententias tein peries in si bris sacris, praeter i lias, quas alijs at horismis accommodali imus .i . APH. XIV.

A tabe habito profluuium alui supera

uenetens, lethale. HIC apborismus est idem propemodum cum duodecimo; atque proinde: illius exelicationem inde ea-quire.

'Quitum que ex morbo laterati sun raritur ιn quadraginta diebus purgantur a die, qua sit ruptio, liberantur . Ss Pero non, ad tabem transeum c emadmodum pleuritis, si in qu a.

ruordecim dieS non repurgatur . ri transit in empyema,Vt aphor.s

demonstratum est; non secus si praedia .et ctii m

460쪽

ctum empyema intra quadraginta dies non repurgetur, Iransit in tabem niam quae proportio est validae virtutis ab initio ad repurgationem, eadem debet esse virtutis debilioris in suppuratione, sed illa intra quatuordecim dies operans repurgare seler, ergo haec intra dies quadraginta Est etenim dies

quadra es mus acutorum terminus , quemadmodum in commentarijs de . monstrauimu0. Etenim pulmones iniuriam facile admittentes, vel exulcerantur, vel saltem flacidi fiunt, atque tandem purulenti, unde mors. Non secus qui grauissimo aliquo animi vitio laborantes, intra debitum tempus non repurgantur , transeunt in morbum habitualem, atque tandem in animae interitum, ut multis exemplis sacris poterit

fieri manisellum. Qia in imo quod di-Gim est de die quadragesimo, huius

magnum esse mysterium, reperies Gene se OS cap. 2Ο., in quo habetur, Ios phum praecepisse seruis suis medicis, ut aromatibus condirent patrem in Aegypto vita defunctum, quibus iussa explen- tibiis,transierunt quadraginta dies,

quoniam ista erat cadauexo , tum conditorum constetudo. Cur Em

P yema si

in quR-draginta die,' no

Diei quadragesi. mat vis ex libro Genestos

SEARCH

MENU NAVIGATION