장음표시 사용
431쪽
charitas liberorum amiciores parentes reipublicae redderet. Quemadmodum etiam urbis Apostasiae reae non solum adulti incolae sed & infantes in cunis imo Jumenta iecora, gladio delenda erant bonaque caetera comburenda ruti etiam Cananaeorum sculptilia duci Diis Gentium dicati:idque non ob culpam ab infantibus, jumentis aut pecoribus, nedum in bonis, sculptilibus ducis admissam,sed ut ab Apostasita etiam
honorum amore, posteritatis gratia, ducti aliarum urbium cives magis deterrerentur , scelerisque cum memoria, tum novandi ejus, quantum fieri potuit, ansa tolleretur, Deuteron. p. Is vers. I s. or Isi. Item cap. 7 vers. s. se a S. cap. 12. versis. Seld de iure nat. ctgent. lib. I. cap. .
Tertio quia perduellis patriaesuae hostis est in hostem autem jure gentium licet quidquid lubet. IpseAdamus,primus homo, scelere suo hostis Dei factus , quam non calamitatem posteris suis intulit Hostis cratAmalek;ideoq; Dei jussu nulla erga eum
utenda clementia erat sed occidendus cum vir tum mulier, cum puer tum lactans, cum bOS Um parVa pecus, cum camelus tum asimus quisque δ. Samuel cap. IX. vers. s. Hostes erant
Achan Iose . . vers M. Turbulenti illi, de quibus Num. cap. I si vers. 3 2. Ideoque cum liberis omnibus, nequidcm lactantibus exceptis, deleti Eoque Iens Visitat Deus Calamitatem patrum in liberos, Exod cap. 2 O vers. 3. qui propterea lamentantur, Ierem lament cap. s. vers I. Qui Respondent haec sacrae paginae cisata ad liberos paterni criminis conscios atque participes restringenda esse, sacris literis abutuntur, a nifestamque vim cis ac rationi earum inserunt. Qui dicunt hic depeculiari jussit Dei constare aliquid junt sed nihil quod ad difficustatem propositam facit. Quaeritur enim cum Deus totus Iustus, totus bonus, totus misericors sit,an ullo alio ure illa ubere potuit, quam eo quod in nostro casu aeque obtinet
432쪽
D Ius T. ROMAN. LEGUM Lib. II. 389 Quarto sententiae huic adstipulatur manifesta juris Canonici auctoritas ea vergentis Io ext de haereticulo ui textus est Innocentii, ejus nominis Tertii Pontificis, suo aevo rerum divinarum ac humanarum peritissimi.
Quinto interest reipublicae crimen perduellionis quam se rverissime puniri cunctosque cives ab eo deterreri Atqui hoc nulla convenientiori supplicii parte evenit, quam ea,quam rei in filiis trogenie sua luunt utpote in quorum persona magis, quam propria periclitantur I ult. Insit de noxat action Listi quidem . g. ult. D. quod metus caussa. Sexto, poena debet commensurari delicto Dat crimen perduellionis toti patriae, atque adeo cum nocentibus tum Innocentibus, cum Insantibus tum adultis mortem ruinamque
minatur,teterrimumque est ex omnibus quae concipi possiunt. quapropter equum est ut simili quoque supplicio vindicetur. Septimo,quod justum sit innocentes propter crimen nocentium affici poena, non quidem considerata secundum rationem poenae, ita enim non debetur sine peccato sed considera. ta in quantum est medicina, quae non solum crimen prarieritum sanat sed etiam a peccato suturo praeservat aliquod bonum promovet. secundum hoc aliquis interdum punitur sine culpa, non tamen sine caussa, ut nostro casu. Eu doctrinam Thoma a. a. quasi Io I. art. .
Octavo, quod licet spirituali poena unus homo pro alterius peccato puniti non possit , temporali tamen potest, idque triplici ratione Primo, quando unus homo temporaliter est res alterius, ita in poenam ejus etia ipse punitur: sicut filii secundum corpus sunt quaedam res patris. Alio modo inquantum peccatum unius derivatur in alterum,Vel per imitationem, sicut filii imitantur peccata parentum bel per modum meriti. Tertio ad commendandam unitatem humanae societatis,
433쪽
ad detestationem peccati, dum poena unius redundat in omnes, quasi omnes essent unum corpus Dut Augustinus dicit de peccato Achan Doctrina imo etiam verbasunti Thomae a. a.
Nono, Iustum est innocentem cum nocente simul puniri, quoties bonum unim dependet ex bono alterius scut in crimine Lese m satis us amittit hereditatempro peccato parentis verba sunt D. Thomae d. a. a. quaest. Io S art. . ad ecund. insine. Objicies quod ubicunque peccatum nullum, ibi nec poena esse debeat Maenacio. D. de paenis l. sancimus 22. Cod. eod. Resp. quod nostro casu poena apud reum perduellionis sit, filios autem de ea in consequentiam untaxat participare; quae in consequentiam fiunt non ita attendi ac quae principaliter, L . l. quod dicimus . in pris. D. de auctorii. orconsensu tui. Alioquin nunquam ob ullum scelus bona rei filios habentis publicari possent, ne liberi ob scelus patris paupertate laborent rimo nequidem pecuniaria poena infligi, ne post mortem patris minus habeant quam aliqui habuissent. Filii cinefario,incestuosis, adulterino alioque legibus damn to coitu nati eodem jure, quo, qui ex justis nuptiis progeniti
sunt, censeri deberent. Nunquam tormentum in civitatem
obsessam vel navem hostilem exonerari posset ne sorte iniantibus reliquisque qui nullam bello caussam dedere, noceat. Dices leges poenarias nocentibus terrori, Innnocentibus praesidio esse debere. Denique unumquemque ex suo admisso sorti subjici, nec alieni criminis succe rem constitui, Lcrimen asi. D. depaenis. Resp. eodem quo supra modo nempe filios non puniri,sed patrem perduellem tantum quamvis per consequentiam eveniat ut ex patris supplicio filiorum quoque conditio deterior reddatur.
Oppones quod neque parentes pro liberis aut liberos pro
434쪽
D Ius T. ROMAN LEGUM Lib. II. 39I parentibus occidi, sed unumquemque pro suo admissis teneri
aequum sit, Deuteron. cap. vers. Isi. Resp. nostro calu liberos pro parentibus non teneri, sed ipsos duntaxat parentes, ut
in vita, bonisque suis, ita etiam in progenie sua puniri. Oppones lib. a. Regum cap. o. versu se lib. a Chronicor. cap. as. vers. . Resp. ibi de crimine laesae majestatis simplici; non autem perduellionis agi, de quo tamen agitur in d. l. quisquis s. o maxime g. I. Cod. adlegem Iul. majesat. Illud patet cum ex tota historia,tum ex allegatione legis Moysis, quae de poena homicidii, vel etiam simplicis criminis laesae majestatis, non autem perduellionis agit Ut non dicam Iudaeorum judicialia ad nostram rempublicam non pertinerem Thomas I. a.
Si objicias Platonem tib se delegibi. Objiciam Persarum,
Macedonum, Romanorum aliorumque infinitorum populorum statuta Ita ut Cicero dicere veritus non fuerit hanc perduellis poenam juris gentium esse, Epis ad Brutum a. Quod Budaeus in annot adleg. Iul. Majes putat hanc nostram legem per .sancimus a a Cod depaenis correctam esse, erroneum est nostra enim de liberis loquitur haec autem de propinquis, affinibus, familiaribus, in quos aliquando, si non jure, saltem de facto saevitum fueratri verba haec sunt. Saucimus ibi esse poenam, ubi se noxia est. Propinquos notos,samitiares rocul a calumniasubmovemus: quos reossceleris societas non facilla nec enim a vitas velamicitia nefarium crimen admittunt sec. Praeterea post illam legem Sancimus a lata adhuc fuit .quando. o. ne e Cod de bonisprosicript Quae liberis quidem damnatorum bona relinquit, sed laesae majestatis crimine excepto Ut non dicam correctiones legum non ex obscuris quibusdam indiciis, sed manifestis verbis vel rationibus inducendas esse, et. l. praecipimus in e Cod de appetiat. l. Sanct-
435쪽
30 IAC MAEs TERTIII. Qmus et . Cod de sam. Praecipue hoc nostro casu, quo ratio ne juris bene perpensa nihil immutandum erat. DUBITATIO LXIV. An quijure Romano receptu es tormentorum usus juremst 'Non agam de usu tormentorum in plerisque tribunali bus recepto de quo videri possunt Egydius Bossius,
truct crim. tit. de indiciis se considerat ante torturam cumseqq. Fran.Bruno tract. de Indiciis stortura. Paulus Grillandustris. de quaest. 9torm GomeZius tom. I. var resol cap. I. Farinacius tract de indiciis se tortura aliique Tantum mihi in animo est ostendere usum tormentorum iure romano receptum, justum esse. Quod ut apertum fiat observandum primo tormenta apud Romanos pro communiin certo veritatis indagandae modo agnita non fui e ita enim in L I. g. quaestioni 29. D. de quaestionibm Ulpianus Δ' aestionisdem non semper, nec tamen nunquam habendam constitutionibus declaratur etenim res eu fragilis, opericulosa, se quae veritatem fallat nampleri quepatientia sive duritia tormentorum ita tormenta ccntemnunt,ut exis primi eis veritas nulti modopositi alii tantasunt impatientia, ut quovis mentiri, quampati tormenta velint: itasit, ut etiam vario modosateantur:ut non tantumse, verum etiam alios criminentur.
Idem in l. r. in eprin D eod. in Verbis neque adeo em quaesioni habendam. Idem affirmat Cicero in partitionibus cum ait doloremfugientes multi in tormentis ementitistersepesunt, morique malueruntfalsumfatendo , quam vere inficiando dolere. Hinc illud Fabii mentietur in tormentis quipatipotes, mentis. iur etiam quipati nonpotest. Et hoc Auctoris ad Herennium a. quaesioni credi non oportet quod alius aliosi reticentior in dolore, quod
436쪽
DE Jus T. ROMAN. LEGUM Lib. II. 393 quod ingeniosior siit ad commiussiendum. Exempla occurrunt
apud Valerium Maxim lib. I. cap. Secundo tormentis locum non fuisse , nisi prius de perpetrato delicto manifeste constaret, accus uti tot tantisque indiciis ex actisin probatis aggravatus esset, ut nihil pene probationi deesse videaturi hinc Ulpianus , se non esse aquaBionibus incipiendum l. r. inprin. D. de quas Denique ad tormenta servorum ita demum venire oportet, cum sulyectus es reus oratiis argumentis itaprobationi admovetur , ut si conssi deesse
videatur d. l. I. I. I. Qu*d multo magis de tormentis liberorum hominum dicendum est. Saulus : In ea caussa, in qua nustis reus argumentis urgebatur, tormenta non facile adhibenda sunt sed instandum accusatori, ut id, quod intendat, comprobet
atque conviveat, i unius δ. g. a. D. eod. tantundem dicitur in I. ult. D. o l. s. Cod eod. nec non L milites S. I. I.eod ubi Impp. in haec verba : Oportet autem Iudices nec in his criminibus , quae
publicorum judiciorum sunt ad invePigationem veritatis a Iormentis initium sumere esse argumeniis primum verisimilibus probabilibusique uti. Etsi his veluti certis indiciis ducti, invesι-gandae veritatis gratia ad tormenta putaverint esse veniendum: tune id demum facere debebunt sipemnarum conditiopariatur. Accedit etiam .sicut I . Cod. adlegem Corn. de falses. Adeo ut nequidem unus testis, quamvis pra clarae curiae honore persulgiat, susticiens iure Romano sit, ut quaestio despersona scr- vilis conditionis haberi possit . maritus et O. D. de quaestionibus. multo sane minus, ut de homine libero. Tertio,quod in modo quaestionis instituendae Iudices valde circumspecti fuerint i cum oporteat ita quaestionem habere,ut homo alvussit vel innocentiae vel supplicio l. quaestionis . D. eod.
nec adhibere tormenta quanta ac curuor sed ut moderat.e rationis temperamenta desiderania de minore Ii. g. tormenta s. D.
eod. Hinc Paulus reus,inquit,evidentioribus argumentis oppres
437쪽
394 AC MAEsT ERTII I. C. fuc, repeti in quaestionempoten maximes in tormenta animum
corpusque duraverit . unius S. g. r. D. eod. longe enim satius est nocentem demittere quam innocentem condemnare Labasentem s. iuprin. D. de poenis. Quarto, licet de servis, etiam in caussis civilibus, attamen deliberis hominibus non nisi in criminalibus quaestio haberi
poterat, nec in omnibus criminibus,sed gravioribus duntaxat. l. s. in prin. l. edictum S. l. divus, . I. ult. D de quaestionbus, cxcepto casu l. I. Cod de natur liberis, in quo licet civiliter aga. tur, attamen libera feminae, sed viles: abjectae, torquentur Moderato huic Tormentorum usui, sane vetustissimo, adeo ut more majorum eum inventum esse Cicero testetur Scapud omnes gentes recepto,ac summa cum utilitate optimoque successi semper usitato, adeoque necessario, et Lita vulneratus 1 I. I. ult D ad leg. Aquil nihil objici potest, quominus justissimus dici queat.
Quod dicunt a naturali aequitate prorsus adhorrere, quenquam cruciari, antequam constet nocentem esse cum omnis cruciatus corporis poena sit, licctante sententiam inseratur; facile ex eo tollitur,quod praecipue secundo loco dixi Nam ad tormentatum primum deveniebatur, cum ex aliis actis probatis accusatus jam poene convictus erat , ut nihil praeter ipsitus consessionem deesse videretur, d. r. I. I. I. D. de quam est l. milites I. I. I. Cod eod. arg. l. maritus 2 O. D. eod. quo casu
non magis injuria vel poena atrici accusatus dici potest, quam cum vir integrae fame existimationis ob crimcn quod commisisse dicitur , manibus lictorum apprehenditur in carcerem conjicitur l. rit.D.de custodia es exhibit reorum.Sane hic juris rigor sit aliquis sit)utilitate publica compensatur, Q. l. ita vulneratus su s. ult. D. adleg. Aquillam. Alioquin non video quomodo in criminc te se majc stati & cum reus convictus de sociis interrogatur, locus tormentis esse possit quibus tamen cassibus
438쪽
D Ius Τ. ROMAN LEGUM LAII. 39s casibus etiam ab illis admittuntur qui tormenta improbant. Objiciunt quod in sacris literis nullum quaestionis vestigium reperiatur. Resp. quod praeterquam hoc negari possit Acror. cap. 22. ver 23. Numer. cap. s. versis s. eqq. nihil praesidii
in eo argumento sit cum infinitae propemodum judiciariae leges, tam in jure Romanorum, quam etiam aliarum gentium, quidem justissimae reperiantur, quarum tamen in sacris literis nulla sit mentio Satis est quod ex perpetua naturali ratione tormenta in iis non improbentur. Opponunt ex Augustino lib. I p. de civitate Dei cap. 6. ad eundem locum Ludovico Vives. Resp. utrumque de quaestione ninris temere instituta, atque ita abusu ejus non autem recto usu loqui. Dicunt quod salsa plerumque dicendi caussam tormenta praebeant, . r. g. quaestioni 23. D. de quaeston Resp. propterea jure Romano pro vero certo veritatis ineagandae modo agnita non suisse ut se pra primo loco dixi. Objiciunt quod modus quaestionis non tam in potestate judicis sit, quam carnificis. Resp. hoc falsum esses nisi Judex plane stolidus sit. At inquiunt damnato reo, Iudicem adhuc nescire utrum
nocentem an innocentem occiderit. Resp.ri hoc verum non
esse, si quaestio co quo decet modo habita fuerit alioquin idem dici posset cum judex quemquam testimonio trium vel plurium testium convictum condemnavit cum dubitare poLsit, an non falsi fuerint.
CAn ab interlocutoriasententia ne ari queat 'es an appe latiositjuris gentium 'inae a definitiva fit sententia in nobiliori significatu appellatio dicitur, arg. . quoniam a I. Cod de Anes t. l.ult. Dd a Cod.
439쪽
Cod. desentent. interlocut Ab interlocutione appellari non sol ci, S. pen Cod quorum anesiat non recip. l. 2. Cod. de Ephcop. audient .mia gravamen adierat quod per definitivam rea parari nequit,l. 2. D. de appellat recip. l. a. Cod. de Episcop .audient. vel vim definitivae sententiae habeat, arg. l. ait prato I. g. 2. Ces permittitur L minor 32. D. de minoribus Ratio hujus ju-jus juris est, quia qui appellat propter graVamen appellat, arg.
l. r. in prin. c D. de appelDι. .praefecit Ir.D. de minoribus. quod hic nullum reputatur, arg. l. 2. D. de se at recip. l. 2. d. deus . audunt ac proinde appellatio hoc casu ex malitia provenire censeturicanimo tergiversandi ac protelandi litem atqui neque illi indulgendum cst l. infundis I. D dereι vindicat neque huic cum intersit reipublica lites quam
citissime finiri ac deteriminati,i.properandum s. Cod.deIudiciis. Sed jur Canonico ab omni interlocutione, illato vel inserendo gravamine appellare permissum est,c super eo Ia .ext.dea est. Verum hoc in foro ecclesiastico, ne vel ulla gravaminis suspicio indiscuila transeat,tantummodo receptum est; precipue propter paucitatem litium quae in illo Verterentur quapropter cum etiam in eo litigia frequentiora fieri inciperent, Concilium Tridentinum usis civilis ordinationem , etiam in Ecclesiastico foro, comprobavit, GJ cap. 2O de reformat. Us. s. cap. I. Placuit nonnullis rationem juris Canonici in eo ponerc, quod appellatio sit juris gentium, ac proinde in nulla causa a nulla sententia vel gravamine Vero vel apparente prohiberi queat. Quod falsium csse vel ex Concilii Tridentini mutatione constat. Cui acccdit quod Princeps delegare causiam quamcunque possit cum clausula, ne attoVeremota l. I. g. ult. D.
a quibus ne are non licet. Quod ab ipsius Principis sententia
appellari nequeat, . I. g. I. D. quibus anesiare non seces quem admodum nec ab ea quae a Sc natu dicta, l. I. I. 2. D. eod. vel a pra,
440쪽
DE vs T. ROMAN LEG v Lib. II. 3 97 a praesecto praetori , t a proconpulibus Is Cod de selgat. I. unici Cod desentent. praefecY.praetor. l. praesecti II. D. de minoribus quae falso dicerentur, si appellatio juris gentium esset,arg. g. pera instit.dejureiat. gent o civit.g ult inW.d legitima agnat tutet Clarius idem vincit, quod quamvis appellatio antiquissima sit' adeo ut Horatius ad populum appellasse dicatur, apud plerasque gentes in usu siit apud nullas tamen
obtineat ex communi rationis usu, quod tamen necessarium esset, arg. g. I. ct a Iusti dejurenat. gent se civili. Si dicas appellationem speciem defensionis esse, arg. l. I. D. de Appestat de sensionem autem juris gentium esse , arg. l. titvim 3. D. deIustitia jure Resp. speciem esse defensionis civilis cum ex jure gentium acquiescere sententiae Iudicis con demnatus deberet.
An immediateprinceps ne ari queat 'nec usta frivoia appetiationis poena 'APpellatio gradatim fieri debet, id est, ad judicem proxi
me superiorem.quare a judice a praetore vel praestide ultro Pa inceps appellari nequit, L Imperatores a I. instrin. 94. I D de appe at L praecipimus 3 a Cod eod. P ove cap. i. se Ratio est, quia iurisdictiones confundi non debent, arg. l. ne mo. . Cod de Iuris mdud/cies ibidem glossa iuverb auxilium At jure Canonico in caussis ecclesiiastici sciri vel etiam secula xis quoad eos,qui temporali jurisdictioni Ecclesiae subsunt,)ad summum Pontilicem immediates Iudicibus mediis omissis, appellare concessiim est cap. duobus . in prin cap. depriore II cap. ad audientiam 3 . cap. dilacri 32 ext. de appeEationibus. Ratio huius constitutionis omnino singularis est, nec derogat uri civilici a nempe, quod summus Pontifex Ob Apo. stolicae se dis praerogativam cum omnibus ordinariis iudicibus Di 3 con-