장음표시 사용
151쪽
Dissere. II de Anno Diluetii uniter β. 6. 9s
nes oe Athenienses, ut seribit strabo liit. I . pag. 6 9. sq. Qui a Cerrope usque ad Alexandram Macedonem eolligunt annos mille o Fim gratas viginti octo, teste s. Clemente Alexandrino lib. I. Stromatum, suppedit inobis nexum insiginem chronologiae Attieae cum chronologia stera , expressa se- eundum veritatem Hebraieam. Alexander Macedo salutatus est rex Asiae pol n bilem apud Arbelas victoriam de Dario Codomanno , partam archonte Atheni Aristophane, Olvmpiadis eentisimae duodecimae anno secundo , arite aeram Chri stianam trecentelimo trigesimo primo , die prima mensis Octobris Juliani prole-ptici , ut inter chronologiae peritos convenit . Adjiciamus annos mille octingentos viginti octo, qui colligunt ar a Cecropis tempore, Cecropiana epocha illiganda e it anno ante aeram Christianam bis millesimo centesimo quinquagesimo nono . Ut demonstremus epocham hane pertinere ad aetatem Iavani quem ostendi- tuus esse Cecropem, observandum est primo postdiluvianam Gentium divisionem
sactam esse sub ortum Phaleg filii Heber, quia nati sunt Heber 'si duo: nomenn ni Fbaleg, eo quod in diebus ejus divisa sit terra. Gen. X. 2s. Neque enim in telligendi sunt alii dies Phaleg qu ni natalitii r quia, ut ait Iosephus lib. I. Amtiqu:t. Iudaic. cap. 7. Heberus Phalegum genuit, qui natus est , dum habitationes iuri erentur : nam haec vox Phalec partitionem IIebraeis fonat. Sanctus Pater Augustinus lib. i ς. de Civitate Dei, cap. H. ait similiter intelligendum esse ipsam Heber propterea tale nomen imposuisse filio suo . ut Hearetur matera , quod interpretatur divisio quia tunc ei natus est: quando per tinguas terra divisa est,
id est , i o tempore , ut hoc sit quod dictum est : In diebus ejus divisa est terra. Natus est Phaleg anno eentesimo secundo a diluvio , ante atram Christianam bis
ni illesimo centesimo Se nonagesimo. Initium ergo Cecropis secundum chronol giam Atticam illigatum anno ante eandem atram bis millesimo rentesimo & quinquagesimo nono comiciendum est in annum ab ortu Phaleg de a prima Gentium divisione trigesimum secundum. Hanc Cecropis antiquitatem contingere aetatem nedum nepotum Noe, quorum unus erat Iavan, verum etiam filiorum atque i
susmet Noe, certissimum est e quia annus trigesimus secundus ab ortu Phaleg esta diluvio centesimus trigesimus tertius , di post annum di Iuvii centesimus triges mus secundus. Vixit autem Noe post diluvium trecentis quinquaginta annis . Gen.
IX. 28.s s. At pressius ostendamux Attiram Geropis seu Javani epoeham rectissime
comici in annum dispersionis Noaehidarum trigesimum secundum. Abydenus Ausyrius apud Eusebium lib. s. Pra p. Evang. cap. I . agens de confusione linguarum quae fuit causa hii us dispersonis, ait homines qxorum ad id tempus unoe e demque lingua fuerat , multipli em ae inferepantem ex eo vocem emisisse, με 'Mδt Κρονω τε υἰ Tιγυῶ συρ is πίω -ν. postea vero Saturnum inter ae Tiataπι bellum esse constatum . Nomine belli, tegit is auctor discordiam quam Comsusio lingua peperit. Nomine Titanis deducto as Hebraica voce di o Tit quae s gnificat tutum, cantim, exhibet Iavanum situm Japhethir qui a Javan nomen habet ab Hebraica voce P Iavan vel Jaxen quae pariter coenum lutuinque sonat.
Hebraeis enim Tit de Paven sunt voces Synonimae . Tin ira γά Titanidem terram exponens Suidas in suo lexi eo docet esse qui sie appellari putent π
, Atticam a Titenis, uno de Titanibus antiquiore , qui elaeum Marathonem habitarie. Atti ea dicebatur olim nedum Ionia Rr Ceeropla , verum etiam Tit nis sive Titaniat quia primus Attio eolonus Iavan, eontractiori prolatione I trierat re Cecrops de Titentus sive Titan. Hesiodus in Theogonia vers 697. eomet. . t . . . I 2 ... memorat
152쪽
96 Selenae in Silo. Script. Dissert.
memorat πιαῖας χθονίους Titumes terra Ires, seu lutulentos de ecenosos. Si eantiquitas voeabat turris Babelicae conditores , quorum unus fuit Iavan. Ferunt Titanas impetum secisse in eoelum patrem e quia illi coementarii faeiebant sibi eivitatem Se turrim, cuyus culmen, inquiebant, pertingat ad caelum. GenXI D bellatos a Diis Titanas, etiam fabul ntur: quia motus eorum conatusque probis
huit Deus. Quia vero inde dispersit eos Donetivus super faciem cunctarum regionum, ibid. v.f. atque ita Osseminatum' est omne genus hominum super universam terram,
Ibid. cap. IX. v. I9. Tιtanes ἡμετέρων προγονοι πατέρων m ores patrum nostrorum
vocantur ab Orphicorum hymnorum auctore, qui etia in se eos alloquitur r
Ex vobis enim omne genus es per muηdum . Juxta fabulam de Tit: nibus quam babet Ucsiodi I heogonia, Iamron πά r ἐχεν ανδε in m Japeti Idius fastinebat earlum latum , ut dicitur vers 7 6. Hune Japeti silium Atlantem vocat idem Poeta vers so9. Atlas magnus fuisse astrologus dicitur . Unde occasionem
fabula invenit, ut exm coelum portare confingeret: quamvis mons ejus vomine nuncupetur, cujus altitudive potius eaιi portatio in opinionem vulgi vexisse Mideatur , ait S. P. Augustinus lib. I 8. de Civit. Dei , cap. 8. OI εαν EM. ες δε πλαν τἀυλαυσιν, οἱ βαεραρ ι δἐ Δυμν . Graci dividem Atlantem nominant, Barbari autem orim, inquit Strabo lib. i 7. pag. 82s. D pro T antiqui non semel posuerunt, ut Iara pridem observavit Quintilianus lib. I. cap. q. dicensr a:ad T literacum D quaedam cogηαιο 3 Quare minus mirum , se in Perrestis urbis nostrae Ocelebribus temptis legantur e is laxanter o Cassantra . Itaque Dyris est Tyris. Hoe filii Iapeti nomine intelligendus est Thiras silius Japhethi. Gen. X. 2. Habemus ergo situm Japhethi aetate comunctum eum Titanibus, atque illum quidem
quem tempore Cecropis fuisse arunt, nempe Atlantem. Iino Japetum etiam ponunt inter I itanas , ut Diodorus lib. s. Biblioth. & Apollodorus lib. r. cap. I. Inde Saturnus non tam cum Titane quam eum Japeto aetate conjungitur . Sic Lucianus in Saturnalibus exhibet Saturnum una eum Iapeto, reliquiν que aequalibus diis . Sic Ιἀπετι ι σε Κρονιτ m Iapetusque Saturninque simul celebrantur ab Homero Iliad. is vers. 79. Sic Hesiodus in Theogonia vers. iv. simul deeantat Ιαπετον τε , in Κροιον Τπetumque ac Saturnum . Addit idem Poeta vers. s o . uxorem Japeti fuisse μεα ι lab Oceanidem , ipsumque Japetum ea usdein eum oceano aetatis facit. In quo sequuntur eum Diodorus Ge Apollodorus iam laudatir Quia Iaphetus es usque uxor fuerunt eo tempore, quo oceanus terram
inundavit. Inde Pindarus in Olympiis Ode s. ubi meminit Iari rure φύτλας Iapetionidis sirpis simu I & λωρα. K ,ripsi filiarum Saturniarum, agnoscit diluisvium quod Japetionidem Saturniamque stirpem praecessit , ait ἴδαπι ς σθέν oraqme robur χθονα ηπτακλύσω terram mundam.
6. Quisnam fuerit Saturnus cujus aetatem contigit Iapetus , eontigerunt MTitanes post confusionem linguarum, nune videamus; ut tandem eluceicat. Atti eam Ceeropis sive Javani epocham recte conjici in annum trigesimum secundum dispersionis. Duos fuisse saturnos prodit Sanchonia thon, vetusti stimus rerum Phoeniciarum scriptor, apud Eul bium lib. r. Praepar. Evang. nempe Saturnum patrem Ze Saturnum filium cui assignat duos fratres Jovem Belum & Apollinem . Saturnus pater trium filiorum qui orbis imperium partiti sunt inter se , adumbrae Noemum patrem trium filiorum qui orbem tripartito obtinuerunt. Hebraica vox ' Dd Sat re unde. Saturnus, fgnificat absconditum , qualem suuin Saturnum prodebant Gentiles facientes eum coeli terraque filium . Nam c us pare uetes ignerierant, facile fuit eorum filium dici, quorum omnes possumus videri, ait Ler tullianus agens de Saturno cap. X. Apologetici adversus gentes. Hesiodus, Apol.
lodorus, Diodorus , aliique ierum mythicarum scriptores iaciunt Saturnum fra
153쪽
trem Iapeti. quod Saturno filio Saturni adumbrantis Noemum convenit. Iupitor, alius Saturni prioris filius, est alius filius Noemi quem Hebraei dicunt Grariam . nos Chamum, sive Hamum. Hoc Jovis nomen nos docent AEgyptii apud
ptii a pellant Jovem, ait ille lib. 2. eap. 42. Plutarchus quoque lib. de Iside Mosiride pag. 3s . asserit meν παρ' Αἰγυπτίοις ονομα τοῦ elici 'ἐν proprium apud AEgyptios nomen Jovis esse Hamun . Et sane Ramus seu ciamus. filius Noe , suit pater Chanaan a quo Sidonii seu Phoenices ortum traxerunt . Genes. X. rs. Atqui saturnus prior habitus est pater Cham , patris Chanaan ,
Phoenicum progenitoris e nain λέγειν πιῶπιν γ-σθαι Βοῦλον , ἔνεινιω Κ, ων ν ἐκ Φουτου δἰ γενέσθαι χαμ , σάν, Λ σes X- ν γυνοῦσαι .ris παπέρα ς Φοινι-. Bahlanios dicere primum extiti se Belam, eumque esse Saturnum: ex hoc autem natum fuisse Cham , inum vero genuisse Chanaan Vbernieram ρ trem , refert Eupolemus apud Eusebium lib. s. Praepar. Evang. cap. II. Tam insignem Eupolemi locum exhibeo secundum emendationem doctissitru Bocharti lib. q. Geographiae Sacrae, cap. 1. Quod Beli nomine donatus sit Saturnus primus apud. Babylonios, apud Phoenicas vero Iupiter Saturni primi filius, id non est mirum i quia nomen Beli tam Babyloniis quam Phoenteibus significabat Dominum , qu Iem illi Saturnum primum, isti Jovem habebant per antonomasiam. Ad Apollinem quod spectat natrem istius Iovis secundam Phoenicum historias, cum nomen illud soleat tribui Soli, Se Sol loeum Iapeti vel Japhetlii teneat in antiquitatibus Rhodiorum jam discussis, nemo non videt in Apolline Saturni primi filio & Jovis fratre Iaphetum filium Noachi, de fratrem Chami. It que Saturnus seeundus , Iupiter Belus , de Apollo tres filii Saturni prioris , sunt senius, Chamus Se Japhetus tres silii Noe. r. Jam facile intelligitur laudatus Sanchoniathon, dum ait Saturnnm Irimum
peragrasse terrarum orMm, ac tandem reportasse victoriam a coelo patre ετει τρια- mrω δευτερει τῆς ἐμνοῦ κρασψεως - βασιλειας anno imperii regnique fui triagesimo fecundo. Saturnia orbis terrarum peragratio ςst dispersio Noaehidarum, qua disseminatum est omne genas hominum super universam terram . Gen. IX. 29. Prima domorum atque urbium oecupatio , quarum tectis gravitatem coeli vincerent aedificatores earum Saturnii seu Noaehidae, adumbratur in victoria per Satu num reportata a cceio Patre anno regni sui trigesimo secundo, quia Cecrops, de quo seribit Apollodorus lib. 3. eap. 23. ἐπὶ Q.που μεινίν ἔδοξε me λεῖς Ha-r sub hoc , isqviunt , visum es Diis urbes pecuparit invenitur coepisse anno trige mo secundo dispersionis Noaehidarum, seu peragrationis orbis terrarum susceptae sub Noacho adumbrato in Saturno orbem terrarum Peragrante. Patet ergo Atticam Cecropiet seu Ja vani epocham rectissime eonjici in annum ab ortu Phaleg trigesimum secundum. Nee enodatius, nee apertius ehronologia Gratinea necti pota st cum chronolosia saera in egregium argumentum Prubraicae veritatis quam in nostras calculis sequimur.
154쪽
08 . Selectae in Sac. Script Differt. q. VII.
De aera Attica aussoris marmorum Arundellianorum , ct de primis Atheniensium regibus antiquitati strue restitutis in elucidationem chronologia scrae.
8. Rimae antiquitatis Cecropidarum sive Atheniensium aeeurata inquisitiou & investigatio , quam modo perseeimus , Iatet eos qui Cecropem longe recentiorem faciunt . Multo prolixior fieret sermo ait Strabo lib. s. pag. 397. θ si quis de primis Athenarum conditoribus examenixstitueret, facto . Cecrope initio. Non enim ab omnibus eadem traduntur. Auctor marmorum Arundellian rum colligit ex quo Cecrops Arbenis regnaνit, regio Cecropia dicta est, annos tsi 8. usque ad Archontem Athenis Diognetum , hoc est , usque ad annum ante aeram Christianam ducentesimum sexagesimum quartum o ut conficitur ex aliorum Archontum tempore quod idem auctor notat, de describit Diodorus in sua Bibliotheea. Itaque aera Attica Cecropis secundum marmora Arundelliana competit in annum ante Christum natum milles mum quingentesimum octogesimum secundum . Discrimen est annorum quingentorum septuaginta septem, quos a ia ista detrahit de illa quam explanavimus. Con ui ctio eonfusioque temporis quo Allienae sundatae sunt & instauratae, videtur causali iis diversitatis. S. Pater Auguli nus lib. 18. de Civitat. Dei , cap. 8. loquens de re ante iactbeniensibus recrope , ait de urbe Athenarum sub illo aedificata r Sub quo rege etiam inam vel instauratam ferunt vel coηditam civitatem . Nomen dabant primi conditoris, definiebant tempus instauratoris.
s. Instaurator Athenarum fuit Theseus . 2 am sub Cecrope , illisque priscis ad Theseum usque Regibus, Attica sempeν oppidatim incolebatur , curias in m σι
Ibatus habens . . . The=eus vero, postquam regnare coepit, eum esset νιν non Iol. prudens: sed etiam potens, es m atiis in rebus hanc regionem excoluit, tum eιiam caeteroram oppidorum eurias σ Magoiratus sustulit, σ una curia, unoque conellio
conuituto, in eam civitatem qua nunc est, omnes coegit. Quam magnis σμbus auctam 'osteris eravidit . . . Ante enim illa , qua nunc es arx, erat κτιν.
Sie de Athenis a Theseo instauratis loquitur Thucydides lib. 2. pag. Mo. Quod atra Attica marmorum Arundellianorum magis conveniat Theseo instauratori Athenarum , quam Cecropi earum standatori, ex eo patet quod Demophon natus si Theseo; ut notum est maxime ex Phereeyde aput Antoninum Liberalem cap. I. metamorphoseon, ex Pausania in Phoeteis seu libro io. de ex Clemente Alexandrino lib. t. Strom. ubi etiam a Demophonte usque ad Alexandrum Macedonem
colligunt ἐτη χιλιε δι σια --α- annos mille ducentos quιnquaginta. Ex hac enim annorum summa eonficitur Demophontem coepisse anno ante aram
Christianam millesimo quingentesmo octogesimo primo , aerae Atticae Marmorum Arundellianorum secundo: ita ut annus primus eius m aerae pertineat ad te pu
155쪽
Thesei patris Demophontis & Athenarum instauratoris . Auctor ergo istorum marinorum confundens primum Athenarum conditorem cum illarum Instauratore, Cecropem loco Thesei posuit. 6o. Res clarior notiorque fiet ex eanone temporum quem subsicio ab ortu Plia. legi de prima Gentium divisione usque ad Theseum Athenarum Instauratore m. M rinia I ibor- l ante J, e co- Christ.
Patriarchae a prima divisione Gentium. riniuPatriis archa
Athenientium reges a Cecrope usque ad Theseum.
- ror 3 l 192 l Abrahami ingressus in
Oroqi l 39o6 I terram Chanaan. t i idem regnans Athenis
1138 i r ost Idem ingreditur in Itai i fames universalis.
Anni regum Atheniensum quos expressi, noti sunt ex Eusebii ebronico, si unum excipias Amphictronem eui tribuit Eusebius annos decem, Apollodorus duodecim. Ait enim iste lib. s. cap. 33 S. 6. Hunc nomalii Deucalionis, alii vero indigena b
minii puκm fuisse ricant i qui, cum duo cim an a regnum tenuisset, ab Fris. ibonio
156쪽
1oo Selectae in Sac. Script. Dissert.
thonio pellitur. Si vinet annos quinquaginta quos Cecrops primus, sim Iavari. regnavit Athenis a se conditis , numeraverim alios ducentos quinqua Iinta tres ita ut omnes anni Cecropis fuerint tres supra trecentos, ex quo primum in Atti ea domiellium Se sedem is fixit: id non in initum. Talis o uidem ac tanta longaevitas sdem abrogabat AEgyptiis apud Diodorum lib. r. pagina x s. ubi dicunt invi II τη--a Ira Axeu,riis Maia de illis qua trecentos annos videntrer regnasse et illorum aetate annum quatuor mensibus esse absolutum. Attamen saera scriptura quae nonnis pares nostratibus annos admittit, cum describit spatium vitae quod homines illorum temporum decurrerunt, tollit omnem dubitationem. Arphaxado germano fratri Iavani dat annos trecentos triginta octo, secundum L tinos eodices, quadringentos triginta octo, secundum l labraeos: Salae filio Α phaxadi, quadringentos triginta tres: Hebero silio Salae, quadringentos sexaginta
6x. Ex caleulis ita dispositis mani festum est Erechtheum regnasse Athenis eo tempore, quo fames praedicta a Iosepho Jaeobi filio & . Egypti prorege amixit
universum. Id quod tarnen elucere non posset, nisi Ioeum quem marmora Arundelliana tribuunt Cecropi sundatori Athenarum, restituissemus Theseo earum instauratori. cc erunt νωιre septem anni inopiae , quos radixerat Ioseph: in inmiseris orbe fames praevaluit, in euncta autem terra AEgypti panis erat . . . Omnesque proaetncιae veniebant in AEgyptum, ut emcrent esca , O malum inopiae temperarent: ait sacra Scriptura Gen. XLI. s . s . Diodorus lib. I. Biblioth. Pag 7. refert ex narratione AEgyptiorum , quod eum per totum scrὰ orbem terrarum , πω tantam ob toc ι genium execpta omnium confessione , ingens siccitas Gin magna simul frugum honimumque pernicie, orta esset; Erechmeus ex AEnpto magnam frumenti copiam Athenas, quod cognati essent, adωexit. Tum addit fateri etiam tbenienses, regnante Erechtheo, cum defectus pluviarum fruges abfum isset ἔ c
rerem ibuc venisse, st donatione frumenti ipsos sublevasse. AEgyptii qui plurimas
e regione sua colonias in orbem terrarum disseminatas non sne ostentatione prindicabant, a stant Erechtheum fuisse AEgyptium genere , eique Athenienses detu siste regnum ob illam frumenti copiam quam Athenas advexit ex AEgypto . At illam Agyptiorum gloriationem retundit ApoIlodorus lib. I. cap. II. I. 7. ubi no docet quod Athenarum rex Pandion, ducta uxore Zeuxippe matris suae Drinre, M lias Procnen ac Philomelam , O geminos Ererat,eum Luteniue sucem. Hinc eonfici nihil potest contra nostros Oaleulos, qui Ereehtheum ita perhibent regnas ie tempore famis universalis r ut eum tamen ante illam eonstendisse thronum sup
61. Eusebius in suis ehronicis multo magis detrahit de antiquitate Ceeropis quam auctor marmorum Arundellianorum. S. P. Rugustinus rem di udicans secundum haec chroniea , coactus est asserere Ceeropem regnasse aetate Mosis , diluvium Deucalionis non fuisse universale. me autem diluvium c ait ille tib r8. de Civit. Dei, eap. Io. nequaquam ad AEnptum, neque ad Qus vicina per emit secundum eadem chronica reperiens diluvium Ogygis disjunctissimum a diluvio universali, ab eo quoque diversissimum illud aerepit in eodem lib. cap. 8. Cumque nec Graeca me Latina Historia meminisset alterius Diluvii quam vel Ogygis vel Deucalionis jam non loquor de Barbarica, quam appellaverat Iosephu tenuius. Doctor diluvium Ogygis fuisse quidem diluvium magnum, sed non illia maximum, quo nulli homines evaserunt , nise qui in area esse potuerunt i quod Gentium Nec Graeca , nec Latina novit historia . Id necessario eonsequitur ex hypothesi Eusebiana: quae eum laboret magno a chronismo, non debet nos avertere a ealculis quos Probatior chronologia nos docet. Variabant auctores: id quod S. P. A
157쪽
gustinus etiam agnovit , dicem loeo proxime laudato ἰ quanquam Ogygius ipse quando fuerit , eκ 9s temporibus etiam diluvium magnum factum est . . . . inter scriptores historiae non eon venit. Regula discernendi syncsronismum ab anaehronismo in historia profana quae fimulat sacram . postulat ut a ealeulis desciscamus qui prohibent utriusque historiae nexum , quem inducunt alii aliorum scriptorum ea leuli. dam sa Historicorum inter se risionantia eo am nobis praebet, ut et pstius ςredere debeamus , qui divinae quam tenemus, non repugnat Historia e ait idems.P. lib. I 8. de civit. Dei, e. o. Jam vidimus diluvium inmis fuisse diluvium ambitus orbis, seu di Iuviium universale . esseque calculos qui illud sungunt cum Noetico . Hos ergo ealculos aliis praetuli qui in aliud tempus con; ieiunt idem diluvium. Ostendimu pariter diluvium Cecropium . suisse diluvium orbis : Deucalionem civius aetatem contigit Cecrops , suisse Noemum et ipsum Cecropem , Janum Atticae de Ionum parentem, suille Javanum nepotem Noemi r nec deesse ealculos qui meropis aeta. tem copulant eum Iavani temporibur. Alios ergo rejicimus qui ista tempora dis
63. Licet auctor marinorum Arundellianorum perhibeat Dcueationem, re ante Arbenis Cecrope ; tamen diluvium Deucalionis contigisse ait regnante Athenis cranao , Cecropis succellore. Idem tradit Apollodorus lib. I. eap. II. f. s. tradit MVarro apud S. August nutri lib. I 8. de Civit. Dei cap. ro. Hallucinationi ansam rebuisse videtur Graecum Satarni nomen Misae , quasi illud esset K Mae . jus enim contractum Cranos facile visum est Cronos, non secus ae πήῆme est πρῶnc primus secundum dialectum Doricam . Itaque diluvium quod contigerat sub Crono seu Saturno, con)ectum est in Cranai tempora. Saturnus in quo vi dimus adumbratum Noemiam, legitur in Parallelis Plutarchi πέπιν - σου οἴνου Amst υἱ πῖς άαπελου usum vini O eutrum vitis doeuisse Iearium sive agricolam Hebraice dictum Dear. Uini monstrator vocatus est alio nominem -e seu Bacchus, qui similiter Noemum adumbravit. De Dionyso seu Baecho scribens Diodorus lib. s. pag. r37. notat eum esse sumptum non tam pro viis
ni repertore quam pro vino reperto post Deucalionis diluvium. Bis, inquit. 8 Iove natus fingitur , suod in Deucalionis diluvio eum aliis fructibas etiam hic periisse existimatus, denuo post rererminarat: ibi eum fecunda quasi nativitate Deus hic in conspectum bominum veni get, Θ Jovis femore procreatum fabulantur. Hac sane illorum sententia est qui Sacchum de usu O facultate vini reperti interm
tantur. En ergo ut diluvium Deucalionis iterum venit adscribendum aetati maehi.
6 . Multiplicitas nominum effecit ut Dionysius seu Baeehus haberetur filiu Deucalionis , eum poti is Deucalion fuisset dicendus. Sie tu e onteo Eusebii Deueationis ti us Diovsius traditur boOitio receptus is Semacho. Iam non moror anathroni inriim Eusebii id eonii eientis in aetatem Amphi 'onis regis Atheniensum quem εe nonnulli Deueationis filium suisse di eunt apud Apollodorum lib. I. cap.r I. f. s. Sed in Seinaeho observo Semum qui hospitalissimus in patrem nudatum
iri tabernaculo ob vinum quo captus erat, eum pallio cooperuit una cum fratresio Japhetho. Dionysum vel Dionysium eelebratum a Graecis eontigisse aetatem Noacti, liquet etiam ex calculo non quidem omnium , sed Herodoti , omnium quos cognoscimus, antiquioris . A Dionyso cinquit ille lib. a. cap. r s. 9 ad meam aetatem fimi anni ferme mille sexcenti, Ἀτά ἔτεα - χιμα, μαμά. - m. Natus est Herodotus anno ante aeram Christianam quadringentesimo octogesimo quarto , ante initium belli Peloponnesiaci quinquagesimo tertio , ut eoni at ex Pamphila apud A. Gellium lib. I s. Noctium Attiorum, cap. 13. Historiam suam eondidit Thurii et in Italia anno urbis Romae Varroniano trecente tesimo decimo , ante aeram Christianam quadringentesimo quadragesimo quarto aut doeet nos Plinius lib. II. naturalis Historiae cap. q. Adjiciamus annis qua
158쪽
1o a Selictae in Sac. Scripsi DiPert.
dringentis quadraginta quatuor annos serme mille sexcentos , eo ligemus ἱ Di nyso usque ad Christum annos bis mille de quadraginta circiter . Noe pervenitusque ad annum ante aeram Christianam millesimum nongentesimum & quadragesimum quo terminantur anni trecenti Re quinquaginta vatae ejus elapsi post dii vium. Patet igitur ex ealculo Herodoti collato eum Hebraica chronologiae sacrae veritate Dionysum sive Bacchum contigisse aetatem Noemi. Secundum hane temporum rationem sequeretur Noemum obiisse, elapsis ab Herodotea Dionysi ep cha annis circiter centum. Hae Bacchi aetas sine dubio adversatur aetati Noemi prope millenariae. Id tamen non est mirum: imo magis firmat nostros ealculos. Quia AEgyptu non credentes tantam hominum longaevitatem, reduxerant cani adstatem circiter centenariam. Diodorus inter alios id nos doeet lib. I. pagi ira i s. Cum autem, inquit, fidem excedat Ha annorum multis o , nonnulli affirmare non verentur, quod olim, Solis motu nondum cognito, annus ad luna circurrum deseriaptus fucrit . Et ob id cum rani sint tricenorum dierum non potuisse omnino non feri, ut aliqui mille O ducentos annos viverent: quandoquidem nunc etiam, cum anni duodenιs mensibus e sunt, non paucis ultra centum vita protrahatur.
Ss. In ea sententia fuisse Varronem prodit Laetantius lib. 2. Institutionii in Divinarum eap. 32. Sic, inquit, facta hominis vita est temporaria, sed tamen Ionga, qua in mille annos propagaretur, quod Divinis literis moditum, per omnium scientiam pulticatum eiam Hano non ignoraret , argumentari nigus est , cur putaremur Antiqui mille annos victitasse. Ait enim apud AEgyptaos pro onit menses haberi, ut non Solis per duodecιm signa circuitus faciat annum , sed iuua,
qua orbem illum signiferum XXX. dierum Oatio illustrat. Seribebat Varro annis quadringentis & uno post Herodotum, Ilircio & Pansa Consulibus , qui signant
in sistis annum Urbis III. ante aeram Christianam quadrages linum tertium t ita quidem ut si a Dionyso ad annum quo scripsit Herodotus, numerentur anni seria me mille sexcenti , duo serme millia annorum colligenda sint usque ad Hircii 5e Panis eonsulatum , rectissimeqtie diei possit annorum millia nondum duo elapsάsuisse usque ad ilIum consulatum auxta Herodoteam Dionysi epocham . Atqui Varro aptavit eandem epocham diluvio Deucalionis. De hoc enim scribens Arnobius lib. s. adversus Gentes , ait quod Varro ille manus multi mrbus emt-nens diseiphnis, O in vetustatis indagatione rimator, in tibrorum quatuor primo. quos de grate eonscriptos Romani populi deritiquis euriosis computationibus edoceras diluvii tempore, cujus supra fecimus mentionem, ad usque Hircii consulatum in Pansa, annorum esse millia nondum duo. Eadem ergo secundum calculos Her doti & Varronis suit Dionysi & Deucalionis attas. Eadem prose millenariam aetatem Noachi cui respondet, reducit ad centenariam secundum quod idem Varto tenuit de longaevitate illorum hominum Nulla igitur superest dissicultas, ut concludamus etiam ex calculo non tam Dionysum seu Bacchum quam Deucalio nem esse Noemum, & diluvium Deucalionis esse diluvium Noeticum. Si Varro
disjunxerit diluvium Ogygis i diluvio Deueationis , nihil aliud inde sequitur nisi
eum breviatione annorum Deucalionis amandasse Deueationem a sua aetate Se di Iuvium Deucalionis a suo tempore.
159쪽
De Cbaldaeorum fabulo immis supra diluetium
antiquitatibus, ct de accuratissima eoruma dilutio chronologia.
66. Nier plura quae opposuit auctor fabulae Praeadamieae Ee eontra univer salitatem diluvii Noetiei Ar in defensionem suorum Prieadamitarum, non est veritus obsieere vanissimas mendacissimasque Chaldaeorum antiquutates, quibus ne minimam quidem fidem habuerunt qui nobis eas tradiadere . Diodorus lib. 2. pap. 83. affirmat rei astrologica fetentia chaldaos mortatibus uniyersis praeellere, O maximam huis Inculationi operam tribuistie. At πη- merum annorum, quibus mundi Ie considerationi vacasse Collegium Chaldaeorum assevenat band Deile eredideris , Nam ad everitionem Atixandri in Asiam qu dringenta γ' septuaginta tria millia annorum numerant, ex quo sidera ob eryari . coeptum sit. Cicero lib. I. de Divinatione refellens ge eoarguens hoc eorum me dacium, contemnamus, inquit, etiam Babylonios, in eos qui e Caucaso caeli signa Ieryantes , numeris oe motibus , Hellarum eursus persequuntur . condemnemΜF, inquam, hos avt stultitia, aut vanitatis, axi imprudentia, qui CCCCLXX. millia annorum, ut ipse dicunt, monumentis eo rebensa continent, O mentiri judicemur. Lactantius lib. 7. Institutionum Divinarum eap. t . indicat hune locum Ciceronis, aitque quod Chaldai quadringenta soluaginta millia annorum monimentis est,reben
D habere delirant in quo quia se posse argui non putabant, liberum sibi exediderunt esse. mentiri. Delirantium istorum calculos fusius deseribit & sugillat Iulius Africanus pud Georgiuin Syneellum. Ex ejus descriptione liquet Chaldaeos ita fines ter-
Minosque temporum ab Adamo elapsorum esse egressos , ut tamen nulla supra Ad mum computaverint tempora, nullumque hominibus PGadamitis dederint locum. Immensa haec annorum volumina distribuebant duas in partes , antedii in lem unam, postdiluvialem alteram. Partem antediluvialem definiebant quadri gentis triginta de duobus millibus annorum ductis ab Aloro primo homine usque ad Xilathrum decimum ab Aloro. Hebraicit voces rin ri Sit A bora unde
corus, significant non genitricem, sive eum qui fuit fine genitrice, sine in tre, qa lis Adam de limo terrae formatus. Decimum ab Aloro ipsum msuthrum suta quo diluvium contigit, deeimum ab Adamo Noemum ostendimus in hae iecundae
Dissertatione, S. s. num. 29. Nullos ergo ante Adamum homines . nulla sup eum curricula annorum agnoscebant Chaldati . Unde tantum abest ut lausu dementissimaeque supputationes eorum saveant Systemati Praeadamitarum , ut illa prorsus obsistant. Omnium irrisione luderetur qui ex numero annorum bis mille ducentorum quadraginta duorum aetatis antediluvianae seeundum vulgatos editionis septuaginta-viralis eodiees colligeret suisse homines ante Adamuin , a quo usque a diluvium numerantur anni inille sexcenti quinquaginta sex seeundum codices
Heb mr quia editio septuaginta-viralis non exhibet Los bis mille ducentos quR-draginta duos annos nisi ab Adamo. Cum igitur Chaldai non dueerent niti δυ
160쪽
1o4 Selectae in Sac. Script. Di sert.
Adamo immensa illa volumina temporum quae in antiquitatum suarum monumenta inseruerunt e quis nisi desipiens potest eorum chronologiam aptare sabulae Pra adamicae ps . Familiare fuit astronomis prγsertim antiquis statuere Ionsis imas annorumperiodos non secundum res gestas , sed secundum orbium coelestium cireum volutiones quibus modum vix ullun dabant. De coetero non ignorarunt ChaIdaei a curatissimam temporum rationem maxime a diluvio. Iam observavi ex Iosephi libbro primo contra Apionem Berosum Chaldaeum antiquissimas secutum historias congruenter divinis literis conscripsisse de diluvio, Ee notasse tempora crinde laria usque ad Nabulassarum patrem Nabuchodonosori r quia, ut de illo ait lauda
deinde proferens eos qui sunt a 2 is, O tempora inis apponens, ad Tqalolasarum
pervenit Babylonis chaldaeorumque regem . Prima Gentis hu3us Origo notitiam postulabat illorum temporum: quia de Nemrode Chusi silio, Chami nepote & Noe-ini pronepote , ait Sacra Scriptura e Fuit autem principium re i eius Rablon. Gen. X. Io. Cisitas Babylonis est illa civitas quam superbi Noachidae celebraturi nomen sulim antequam dividerentur in uniνersas terras, aedificabant una cum turri cujus culmen pertingeret ad coelum . Quantum temporis illi degerint sub avo suo Noemo , priusquam profici cerentur de Oriente in terram Sennaar , non indicant sacrae literae . Ut illud aliunde eruamus ad illustrandas antiquitates Chaldaicas, observandum est profectionem Noaehidarum de oriente dedisse locum putandi Noemum adumbratum a Gentilibus in suo Dionyso seu Baccho sedem in India orientali collocasse: maxime quia Hebraica vox α' P Redem significat Seorientem Ee Initιum. Unde Chaldaeus Onhelos Gen. XI. a. vertit: Cum proficia scerentur ipse a principio. Ubi nos legimus r cumque proficiscerentur ab Orιente. Initium enim regionum orientis habebatur India orientalis , quae idcirco diceba- tur Oriens per antonomatiam. Jam ex historiis Indorum refert Diodorus lib. 2. iBiblioth. pag. 87. τὰ 4χα--τM άνθρωπουe antiquissimos homines habitasse in eorum regione: Dionysum illic fuisse si σιὼ - πινιις in antiquissiamis temporibus e praeterea muν εἴρεσι ν σοῦ Πνου inventionem vini aliorumque vitae conducentium usum illis hominibus tradidisset denique Indiae totius regnum
tenuisse εγ η δυο πρὸς τοῖς πινγ-ν- ρer avnos quinquarinta duos.
68. Anni quinquaginta duo ducti a diluvio, a quo nedum totius Indiae, verum etiam totius orbis principatum obtinuit moistrator vini Noemus , desinunt in annum ante aeram Christianam bis millasimum dueentesimum trigesimum nonum: quia diluvium contigit anno ante eandem aeram bis millesimo ducentesimo nonagesimo primo. Quam praeclare hine illustretur Chaldaiea epocha Noachidarum prosectorum de Oriente, ut habitarent in terra Sennaar, nunc ostendamus. Olbium coelestium contemplatione antiquius nihil habentes Chaldaei primos regionis suae incolas turris illius aedificatores emus culmen pertingeret ad C tum , acile putaverunt primos coeli contemplatores. Ut ut sit, certum est eos gentis suae vetustatem antiquitate coelestium observationum esse dimensos: quia 'rincip. οὐ Gyrii, ut ab ultimis auctoritatem repetam, c inquit Cicero lib. 1. de Divinati propter planitiem magnitudinemque regionam , quas ineolebant , quum c*lum ex omni parte patens atque Vertum intuerentur, trajectiones motusque stellarum o ferva Merunx, quibus notatis quid cuique significaretur memoriae prodiderunt. V a iunatione chaldaei, non ex artis, sed ex gentis vocabulo nominati, diuturna o σν
tione Lyderum, mentiam putantur effecisse, At praedici posset quid cuique eum urum, O quo quisque fato natus esset. Assyrii, Hebraeis , ortum nomenque ba