Dissertatio in historiam sacram primae mundi aetatis habita per dialogos in Academia divinarum literarum Seminarii MontisFalisci ... Auctore F. Guillelmo Bonjour Tolosano ..

181쪽

morum xii,st Sardanapalum , k Quo Medi desecerunt , ac regnasie annos novemdecim, quos ex nostro ea ne debemus ducere ab anno ante atram Christianam septingentesimo trigesimo sexto usqtie ad annum ante eandem aeram septingentesimum decimum septimum. Intra illud tempus regnavit ex Sacris Paginis Osee rex Israel, adeo ille Salmanagrr rex λlyriorum , qui, Osca debellato, de Samaria ea pia, transtidit Israel in Assyrios, collocavitque eos in Hala in in Habor fluviis Cο- eo in civitatibus Medorum. q. Reg. XVlII. 9. rt. Ut Ninum Iuniorem in Salinarasaro inspiciamus, nec miremur civitates Medorum sub ditione Mus fuisse post Medorum desectionem, observandum est Ctesiam, qui notavit unicum Ninum, iunioris gesta consedisse eum gestis antiquioris. Diodorus Siculus. qui rem narrat ex Ctesia. tradit lib. a. pag. 62. Ninum auctiorem fidium subiugasse Pharnum Mediae regem, S amicorum uni Mediae satrapiam commisisse. est λερνα sicut sti ni

ps est Obaz, νε et sit venis est ri :. Pharnaeis Medi meminit Velleius Paterculus in primo Historiarum, ubi colligens annos a Medorum desectione lapsos usque ad M. Vinicii consulatum, quo scribebat, ait de Assyriorum imperio: Translatum est ad Medos, abhine annos fermὸ septingentos septuagima: quive Sardanapalum, eo mTTem . . . Pharnaces Medus imperio, vitaque Prιvavit. M. Vinicii consulatus signat in Fastis annum aerae Christianae trigeumam e cumque Ninus junior , Sardanapalci Ξ Pharnace interempto , inierit regnum anno ante eandem aeram septinis

gentesimo trigesimo sexto 3 elarum est colligi 1 Sardanapali casti usque ad Vinieli consulatum annos serme septingentos septuaginta. Eo ergo Pharnacem Medum temporibus Nini junioris qui in intersecti Sardanapali locum suecessit . En illum quidem rebellem, per quem Medi desciverunt ab imperio Assyriaco, sed cujus a tatem contingunt tempora Salmanasari Mediam obtinentis 3 quia junior iste Ninus Mediam, Pliaritare debellato, recuperavit. 3 e. Cleli di de Nino rege Asstriorum historia . quae Juniorem cum antiquiore consedit , fecit . ut Sardanapali caedes tribuenda Pharno seu Pharnaci ex Velleio Paterculo, vulgo refundatur in Arbacem patrem Madaucis , quem Phraortem patrem Dejoeis iam ostendimus. Confudit etiam Ctesiana historia regem Assyriorum a quo primum desciverat at Medi, cum altero rege Assyriorum, contra quem congressi Medi Ninum urbem expugnaverunt. Non enim Arbaces , sed Cyaxares Ddocis nepos, Arbacis pronepos , expugna it hane regiam Asbriorum I tit refert Herodotus lib. I. cap. Io6. in quo eum cum sacris paginis optime convenire notum est. Confusoni ansam praebuit Arbianes Artynes , pater Arsa i , planc idem cum Phra orte seu Aphraarte, patre Cyaxaris. Hoc enim nomine donabatur etia in pater Ddocis ; nec nisi dive fa terminatio Graeca secit , ut Arbianes 3e Arbaces videantur diversa nomina, prout observaminus in hac secunda dissertatione, num. Hilianus lib: S. Variorum cap. t. cum Juvenem, quendam proprio clus nomi

stitur nomine juvenem appellavi, celebrans eum Homeric8: si quis autem accuratum .llιus nomen scire desiderat , allande nosset. Quod de illo juvene fecit AElianus, hoe de Cyaxate seu Arsato Arbianis sive Arbacis stio secit Nicolaus Damascenus lib. I. Historiarum, in ei us execrptiet editis i Valesio legimus μι ἐπὶ Αριε .

bace rege Medorum, Decessore Sardanapali Assyriorum regis, erat in Media Paris das smmi magnitudine O robore insignis. Certe hujus Parsendae historiam conti-gi sse sub Arsito expresse tradit Diodorus lib. 2. pag. 8 . Confusionem auxit duplex

182쪽

126 Selenae in Sac. Script . Dissert.

plex Sardanapaluso Alium quippe Sardanapalum fuille ab eo , de quo jam sum

locutus, in serius ost 'ndo. E tanta personarum, historiarumque confutione prodiit, quod Diodorus lib. a pag. 8o. seribit de Sardanapalo rege obviam ituro Arbaeis conatibus: Exinde rex salament uxoris fratrι imperto carirensi tradito,. urbis defen-d udat curam sibi delegat. Sed rebelles collua primum in campis, mox ante urbem aete, bis regios fundunt; in inte fecto Salamene . bostium alios in fuga concidunt, alios ab ingressu urbis exclusas in Euphratem praecipites agunt, paucisque exceptιs, totum internecione exercitum delent. Ut oblidio Ae expugnatio Ninives a Medissecta reserenda est ad aetatem Cyaxaris; ita quae obsidionem hane importavit, exereitus Assyriorum profligatio. Sed quod Sardanapalus a quo Medi primium defecerant, castrense imperium tradiderit sororio suo Salae meni , id duei exercitus a Cvaxare profligati nullatenus convenit. Salamcnes ergo, seu Salmenes , imo saI-m anet , sicut Calaebene de Adiabene sunt apud Strabonem Calachane de Adiabane, videtur Salmanasar, rex Assyriorum , Hebratis Salmaneser , qvcm Sardanapalo Thelgathphalnasarum adumbranti successorem damus Arbacis tempore. Et nomen, de tempus, de locus, & cognatio, & dignitas, de potestas pecλme id nobis suadent 3 cum nullum reperiamus Sardanapali silium qui paternum imperium tenu rit , eertumque nobis sit imperium Assyriorum non desiisse in ulo sardanapalo. Primo nomen id nob)s suadet r quia NIOS: Salmanser , ellio per apocopens: sh finali , est salmanes, de pronii lato Sceva, salamanes. Eiusmodi elisonis multa sunt exempla. Sie Chaldaeis dicitur Ru t Zuta parvus a D ' Zut pro 'u : Zutar e Bri a Guia sepes a ri a Iud pro 'm a gudar . Sie ex Chaldaeo': π nonar est Graecum γη Zona, quasi ex la: ron. Sic ex Hebraeo 'pd bacar est latinum vacca quasi ex pd bac. Secundo tempus: nam Satamenes, posita Vellesana desectionis Medorum e poclia, pertinet ad aetatem Salmanasari. Tertio Ioeus: quia Assyrius erat Salamenes, Assyrius Salmanasar. Quarto cognatio regia: quia SHamenes erat frater uxoris Sardanapali regis. Quinto dignitas de potestas: quia Drdanapalus ipsi dederat imperium castrense, quo monarchiam habebat in manibus.

96. Motus Salmanasar rege, regnavit rcnnacherib filius otis pro eo . Tob. I. 18. Mortuo Sennacherib, regnavit Asarhaddon filis us pro eo. Reg. XIX. 37. sennacherib est sana charibus rex Arabum & Assyriorum , quem celebrat Herodotus lib. 2. eap. IAI. de cujus meminit Berosus apud Jo pnum lib. Io. Antiquit. cap. i. Asarhaddon est Asaracinus, qui Babylone regnavit annis tredecim notatis in Canone mathematico regum Babyloniorum. Ut planiora sani tam Sennache- tibi quam Asarbaddonis tempora, caeterorumque regum Astyriorum , subjicio tabulam, in qua describo annos regum Iuda orum , Babyloniorum , Assyriorum ZeMedorum, a tempore Salmanasaris usque ad annum quartum Joahimi filii Iosiae, quo Nabuchodonosor iniit regnum Basylonicum. Nam Ieremias cap. XXV. v. I.

183쪽

i Nabotia sal Salmanasar I9 IArbacesi Nadiusi Chozinus Porus s IlIugae Ezechiast Mardokempadus I 2 lI Sennacherib sti Arhianus

I Uelocest Asarhaddon ill Interregnum xl l Beliciisl Apronadius Manasses

184쪽

118 Selictae in Sac. Script. Dissere.

U. Ex annis Erechiae regis Iuda intelligemus annos expeditionis sennaeheribi

regis Assyriorum. Anno quartodecimo regis Ececbia, asseendis Sennacherib rex AEγ-rioram ad universas civi tes Juia munitas. oe eepit eas. q. Reg. XVIII. II. Be Ila. XUI. r. Inter munitas civitates Juda habebat locum Aetolus, ex quo orias seu Azarias eam Pliilistaeis ereptam munierat. 1. Parat. XXVI. 6. Tharthan erat unus

administratorum belli a Sennacheribo suscepti, 4. Reg. XVIlI. I9. Quocirca annus Erecluae decimusquartus, quo susceptum est hoe bellum, est annus, quo ingressas es Tharian in Aeolum I ei m misisset eum Sargon , seu sennacherib, rex Myriorum .s' pugna et contra Atotum , in cepisset eam. Isa. XX. r. Subjungit propheta se in tempore illo nudum ae discalceatum incedere jussum a Domino , qui dixi tr Sicut ambulavit servus meus Isaias nudus , O difealceatus , TRIUΜ ANNORuti s lGNUM . portemum erit super IEDptum, in super AEιhiopiamr sic minabit rex Asortorum e ptivitarem AEgypti, O tran ieratιonem AEramina , 3 enum O fenum , nudam Odiscalceatam. dinoopertis natibus ad ignominiam AEgypti . AEthiopiam Orientalem hie debemus intelligere, s ve terram Chus ad orientem AEgypti stam , in qua est Dia AEgypti memorata eidem Prophetae cap. X. v. 24 26. seu iter Assyrii redeuntis dea gypto Jerusalam , ut ad hune locum ait D. Hieronymus. Reapse eum Sennacherib νex Dessyriorum misisset Tharthan in Miseris σ Rabsacen de Laebis ad regem E e-ebiam , eum manu valida, Jerusalem i AEgyptiaca expeditione inflatus Rabsaces dixit Ezechiae ad millionalibus i Loquimini Eerebiae : HAEc dicit rex magnus, rex Agora rami cuia est ista fiducia , qua viserta . . . An Deras in BACULO ARUNDINE ATQUE CONM ACTO AEGYPTO , super quem si incubuerit homo , eomminutus ingredie-

tum manam elus, o perforabit eam λ Ste est Pharao rex AE opti omnibus, qai eo fidunt in se. 4. Reg. XVIII. I9. 2I. Isa. XXXVI. q. 6 De AEgyptiaci Sennacheribi expeditione loquuntut Herodotus , Berosus, & Josephus superius appellati. Horribilis strages, qua caesa sunt ab Angelo Gntum octoginta quinque millia Assyriorum in castris Sennacheribi, contigit prima nocte post reversionem ejus ahersus derosolymam. Stragem se ta est suga in Nini ven . ubi demum intersectus est . duobus filiis. Marshamus ad saeculum XVII. sui Chronici ea nonis incertum putat , quandiu post reditum vixerit Sennacheribus . At Liber Tobia, nos doeet eum ibi fuisse Mei sum post dies quadraginta quinque sui redit sis. Legimus enim Cap. I. v. 2I. de χη. cum reversus esset rex Sennacherib , fugiens ἀIudaea plagam , quam eirca eum fecerat Deus propter Masphemiam suam . . . post dies quadraginta quisque occiserunt regcm filii ipsius. Hos dies is γε ν υλν exiguum

tempus vocat Josephus lib. Io. Antiquitae. eap. r. Jam sicile illustratur annus mortis Sennacheribi. c iam enim expeditio ejus trium anno um signum di portentum suerit, coeperitque anno decimoquarto regis Erecbae r manifestum est annum decimum- sextum eiusdem regis fuisse tertium hujus expeditionis, adcoque regni Sennacheribi ultimum.

98. Narrata in sacris paginis expeditione a Sennacheribo suscepta , narrata &strage ejus exercitos, quae tandem ipsum dedit in fugam, die; turr In diebus illis aegrotavit Eῆecbras usque ad mortem. q. Reg. XX. r. Et Isa. XXXVlII. i. Erat

annus de ei nausquintus Gus regni, de decimusquintiis antequam obierit: quia prorogationem vitre ad quincecim armos impetravit a Dco, '' canticum pro recuperata

sanitate eoneinens dixit se in domissio dierum suorum. Dimidium enim dierum regni Erechiae fuit annus uus ducimusquintust quia ν ginti nουem axuis regnavit iu 'Iermnlim . 4. Reg. XVIII. I. Jam quidem expeditionem suam incceperuat Sennacheribus, sed eam nondum ablolverat. Ideoque haec dicit Dominus Deus Ezechia r .AEL dam diebus tuis quindecim annos: scd O DE MANu RIGIs AseratoRUM LIB RARO TE, o elytatem hau . . protegam inb m ciem , propter me, in propter Darid fera rem

185쪽

meum . q. Reg. XX. G. Et Isa. XXXVIII. s. 6. Neque obstat quod prius narretur Sennacheribi reditus quam Ezechiae aegrotatio. Ne enim institutum de expeditione Sennaeheribi argumentum intermitteret divinus scriptor, ad morbum Ere-ebiae non divertit. Cum ergo ait e In diebus illis aegrotavit Erechias: non est inteIligendus de tempore mortis Sennacheribi, sed de diebus seu temporibus expediti nis ejus, puta de anno Ezechiae decimoquitato in secundum , adeoque medium expeditionis Sennacheribi eompetente. Hoc scribendi genere nihil frequentius in saeris paginis: adeo ut nullo prorsus sundamento contendat Petavius non Sennacheribum, sed Asarhaddonem, luecetarem ejus, designari his verbis: Sed γ de manu regis Assyriorum liberabo te. 99. Reductum ad salutem aegrum Ezechiam eum narrasset Iosephus lib. Io. An

tiquit. cap. 3. mox subjunxit et ἐν τουτω σω χροίνω σ-ελ τἰν Α-ρίων α'

χὶς -- Mi ν κνι ναλυθην vi . In illo tempore contigit in iorum imperium a Mecs. diffoIνi. Annus regni Erechiae decimusquintus , quo gravis ejus morbus contigit , expletus est ex nostris calculis anno ante aeram Christianam septingentesimo nono, qiro rex a Medis renunciatus est Ddoces. Amplam occasionem excutiendi

jugum Assyriacum nacti erant illi populi in Iudaica & AEgyptiaca Sennacheribi expeditione , quippe quae ingentes Assyriorum copias longe a Media removerat , &in alios populos struebat. Eis exemplo erant Babylonii, qui se in libertatem vendicaverant, Ee habebant suum regem. Certe in tempore illo misit Merodach Bat dan, filias Baladam, rex Babrionis libros O munera ad Erecbiam: audierat enim, quod aegrotasset, in eooaluisset. Isa. XXXIX. r. Pro Merodacb Baladan versio Graeca legit Μαρωδὰχ EM-δὰν Marodacb Beladan , versio Syriaca D,2 Mer rebBelian, de versio Arabica Marsic Eolian. Nomen Belian seu Baldan litera L inter pronunciandum absorpta , transit in Badan r sicut Hebraicum ubit Almoni, quod septuaginta reddunt κμαιόν oecultum , transit in AEgyptiacum Amsm, quod Manethos Sebennyta apud Plutarchum in Iside interpretatur το κεκα, λενον κώ τὴν κρυ n occultum o oecultationem . Similiter Salganeus, locu Boeotiae Straboni S: Stephano ByEantio memoratus, est Saganeus Ptolemaeo r Ae Hebraiciim μ' aba

Gul olet, ealvaria, Syris mimbria Goliatha, nobis est Golgotha . Nomen Mer daeis, alias Marodach & Merudoch seu Marudach , sit Mardoch per syncopem , fleMardoch-Badan per pleonasmum est Mardochemiadan, sicut Jerobaal est Ieremiat

λαπήνη est λαμπονη mulare vehiculum, Rephan est Remρban Copticum Saturni nomen . Id erat observandum, ut in Mardochembadan apertὸ videremus Mardo em-padon Canonis mathematici regum Babyloniorum. Anni duodecim quos idem Canon tribuit huic regi, colliguntur ah anno aerae Nabonafari vigesimo septimo usque ad trigesimum nonum, sive ab anno ante aeram Christianam 72I. usque ad

7o9. ab anno quarto Erechiae regis Iuda usque ad ejus annum decimum sextium . Itaque annus decimus quintus ireges Erechiae , quo legatos misit ad eum Merodach-Baladan rex Babylanis , omnino pertinet ad tempus Mardovempadi , qui proinde certissimo GIculo idem est eum Merodaci Baladan. Legatio illa principum Babylonis , qui missi fuerant ad Ereehiam, ut interrogarent deportento , quod acciderat super terram: 1. Par. XXXII. 3 i. 9 nempe de portentoso regressu solis, quo umbra reducta est per lineas, quibus iam descenderat in horologio Achao , retrorsum decem passibus: c η. Reg. XX. II. nos docet Babylonios sub rege suo Merodach-

Baladan ad studia rerum astronomicarum vehementer incubuisse. Is as qui tunc temporis florebat, & legationem hanc divinarum literarum monumentis celebravit, increpans tamen arrogantiam Be vanitatem horum astrologorum, in quorum Pr

dictionibus Babylon eoiisdebat, ait de sutura illius urbis humiliatione ae contriti

186쪽

1go Selenae in Sac. Script. Dissert.

Chaldeorum, quia ultra non νocaberis mollis O tinera Defecisti in multitudine eonsiliorum tuorum e stent, O silvent te augures eati, qui contem abantur sidera, O Iupputabant menses, ut ex eis annutiarent ventura tibi. Eeee facti sunt quasi Itipvila, ignis eombussit eos. Isa. XLVII. I. t 3. I . Ptolemaeus lib. q. maFae Syntaxeos

antiquarum trium eetipsum, ex bis quae Bahlone servatae sunt. Lunares sunt illae eclyples, quas qui contemplabantur sidera, oe supputabaent menses sub Mardoliempado,cbservaverunt . Prior describitur facta πω πρωτα ετει , -- Α, Hriis κου. εἰς TM A. anno primo Mardo M adi , die secundum AEgyptitis XXIX. Thoth, sequente XXX. Erat annus ante aeram Christianam 72 r. stylo Juliano proleptieo bissextilis , quo dies prima mensis Thoth congruebat cum vigesima Februarii, de vigesima nona ejusdem Thoth cum decimatrona mensis Mariatii ; ut planissimum fit in nostro Calendario AEgypti Romano, & in tabulis astronomicis , quae directae ad meridianum Babylonicum dant deliquium lunare hae de cimanona Martii , horis duabus cum dimidio ante mediam noctem , prout etiam Observatio Babyloniorum postulat apud laudatum Ptolemaeum. Secunda eclipsis,

- ἐν IΘ. secundo anno ipsius Mardo x adi , die secundism AEgyptios XVIII Thoth, Iequente XIX. Circa mediam noctem visa est , etiam ex tabulis astron

micis exhibentibus hoc deliquium anno ante aeram Christianam 72 o. circa mediam noctem quae clausit diem octavam mensis Martii & decimamoctavam menss Thoth. Tertia quoque commissa est τῆ αυτω δευτέρω ετει τοῦ Μαρδακε κπον κα πA γυ---IE. εἰς et ην IL ipso secundo anno Mardo 'Padi, die secundum AEgyptios XV. Thamenoth, sequente XUI. nempe eodem anno , die prima mens Septembris ei rea noctis initium. roo. Redeo ad Asarhaddonem regem Assyriorum , qui Sennacheribo patri sue- cessit anno ante νram Christianam septingentelimo octavo. Quamvis Babylon non essct in diti ne regis Assyriorum tempore Ezechiae, parebat tamen Gus imperio tempore Manassis Exechiae filii . Nam principes exercitus regis . fyriorum ceperunt Manassen , vinctum catenis atque eo editas duxerunt in Babylonem. 1. Paral.XXXIlI. II. In mathematico regum Babyloniorum eanone, qui etiam dicitur Aomptin κώ Μ.ίων Assvriorum O Medorum, fit mentio A. αδινου - 1Dradini, qui Babylone regnavit annis tredecim ab anno aerae Nabona giri sexagesimo octavo usique ad octogesimum primum , sive ab anno ante aeram Christianam 58o. usque ad annum 677. de ab anno decimo sexto regni Manassis usque ad vigesimum n num . Assara est Asaradon , sicut Libra est Lobna , Obidas Obodas, Iermium σγεωκα, , cinis rarae , me storax , myrrha n n Asor, TolisIologi populi Phrygiae apud Solinum sunt apud alios Tolostobogi. Est etiam Assaradon seu .aesarba don, metathes vocalium facta, Asorhaddo. Ita quippe voeatus est a Samaritanis , qui accedentes ad Zorobabelem de ad alios principes Judaeorum reaedifica tium templum Jerostdymitanum secundum facultatem illis concessam a Cyro , dixerunt eis: AEdificemus vobiscum , quia ita ut vos quaerimus Deum Hytrum: ecce nos

immolavimus victimas a diebus Asorhaddan regis Assur , qui adduxit vos huc. r. Esdr. IV. a. Rex Assyriorum qui post subactas Salmanasari bellis decem tribus Israel, easque in Assyrios deportatas, novos in Samariam colonos misit , Babyloncm obtinebat. Hos enim ad Axit rex Assyriorum Ds BAaYLONs , O de Cuma, O de Avah, o' de Emath, ω de Sephar amr eouocavit eos in civitatibus Samariae pro filiis Israel: qui possederunt Samariam, edi habitaverunt in urbibus e us. . Reg. XVII. 23. 2 q. sorbaddan igitur , seu Asarhaddon , fuit rex Asstri oruui simul & Babyloniorum. IOI. Idem

187쪽

ior. Idem rex septuaginta interpretibus est Arορδαν Asordan , per apti ei in 3 6rd.Di , sicut Asarhaddon , Hebraei et tri zR EDNbaddon , vel Asarchadon . Graecis est Σὸ ρχεοίν Sarehedon. Ita quippe vocatur in libro Tobiae cap. I. vers Aproprio nomine Sordo vel Sardari, Ee aliquot regibus Assyriorum communi Pal, si e Sardanapal: Be sicut Tista Enasar, dempto communi nomine, vocatus est Ti s.im seu Tistat; ita Sardanapalus, vocatus est Sardan , . Ordau, . orbaddan, . rhaddon, Asararin f, dcc. Unum Sardanapalum superius observavimus , eum scilicet qui secundum Ctesiam fuit trigesimus a Nino. Si alium nunc advertamus in Sardano seu Assaradone, qua ab eodem Nino fuit trigesimus tertius, Velinum Paterculum conciliabimus cum Cresa. uuine Sardan atum, Assyriorum regem, tertio O tricesimo loco ab Pseno er Semiramide ponit Velleius Patereulus in primo Historiarum. LInum quidem non minus quam Ctesias consedit cum alio. At duos este agnoscendos expresse docet Suidas ex Callisthene , sic in Σαρδανανα e

Sardanapalos ait Callisthenes in secundo Persico rum. Quid quod tertius etiam agnoscendus est, nempe Nabopolassarur Chyniladani successor, de quo inserius dissero. Quod spectat ad secundum, nobis vulgo Asarhaddonem, Canoni mathematico

Assaradinum nuncupatum ; eo regnante in Ninive ante obtentum Babylonicum principatum, Babyloniis imperarunt Belitus , Apronadius , Ruebeius , Memi morda-curr ut patet ex eodem Canone collato cum sacris scripturis. Belitus .ille poniatur post interregnum duorum annorum, tamquam restitutor regni. Babylonici. Cum

soleant Chaldaei ponere Tau pro Sin, dicentes, exempli gratia , 'mi iactauis pro 'NON . Dur, Tor bos pro r, mn Tam ibi pro mo Sam , eadEmque ratione idem rex Medorum Diodoro si suaus de Arisus; Belitus Babylonius est mihi Belisus, seu Belmus. Diodorus Siculus lib. 2. pag. 78. M 79. celebrat Blum

1 andro Polytiistori apud Agathiam lib. 2. de imperio & rebus gestis Iustiniani Multa habet de hoe Belesi Ctesiana rerum Assyria earum confusio , quae ad aliud tempus spectant : quia excidium Ninives fuit Assaradone posterius. Multa quoque intexit in historia Arbacis Medi eoilurati eum Belesi , quae non uni Arbaci

conveniunt i plures enim Arbaces in hac historia admittendi sunt, ut & plures Sardanapali. Et quidem numero 31. hujus dissertationis vidimus tam patrem De-jocis quam filium esse donandos Arbaeis nomine. ror. Quid quod ipse Duoces, contemporaneus Assaradoni regi Assyriorum Se Beliso regi Babyloniorum, eodem etiam in imus suerit, suadet antiquissima oriem talium aliorumque populorum consuetudo tribuendi filiis nepotibusque paternum nomen. Populus Israel dicens Roboamo Davidis nepoti: qtiae nobis pars in D vid e . . . Runc vide domum tuam David. s. Reg. XII. IO nomine Davidis R boamum designavit. Eodem nomine appellatum Messiam vidimus in prima Dis. sertatione, S. 2. num. v. Pia Damia ille es, qui venit ex femine David r ut di xumus cum S. P. Augustino. Quamvis mortuus esset Roboam , εe regnaret Abiam filius ejus: attamen bellum fuit inter Roboam O Jeroboam, omni tempore vita num3. Reg. XV. 6. nempe Abiam παπόθεν exprimitur nomine Roboami, quemadmodum ille su venis, de quo loquitur AElianus lib. s. Variorum, cap. v. & quem superius in exemplum posui. Similiter Iacob Abrahae nepos, qui emit partem agri, in qκa dixerat tabernaeula, a filiis Hemor. Gem XXXIII. I9. π ποθεν designatur a Divo Stephano dieente de sepulero Patriarcharum ibi excitato. Quod emit Abraham preιio argenti 4 filiis Hemor. A '. VII. I s. Mulier Tecuita petens a D

M 3 vide

188쪽

i s a Selectae in Sac. Script . Dissert.

.use sibi servari filium, quem Hebat quaeri ad necem, nomen patris ad filium transie sciebat, cum dixeriti ει quarunt extinguere scintillam meam, qua relicta est, ut non supersit viro meo nomen, oe reliquia super terram . 2. Reg. XIV. I. Josephus lib. s. Antiquit. Iudaici eap. q. Centrum meavit Othonielam Cenies seu CeneEi filium. Virgilius in quarto assi idos AEneam nomine Dardani celebravit ,

ponens Dardanum pro Dardanide. Virgilii enarrator Servius in nonum nusdem poematis scribit: Quoties aperte non ponitur nomen filii, vel nepotis, cognominem cum esse intelligimus aνo vel patri, quorum nomen aperte positum inverumus: O δι ιηtia, s filii vel nepotis nomen positum fuerit, prat missum autem parentum , eo a nomines eos intelligamus necesse est. Nomen D ocis vel Madaucis tributum primo Medorum regi , idelmque sonans quod Graecum ἐπimor , Latinum in pector, ex his quae diximus supra num. 81. non est apertum & proprium nomen hujus primcipis , sed appellativum , exhibens eum speculatorem , exploratorem, curatorem, ptasdem. Ut apud Indos erant praesecti οἱ ἐπίσκοπώ -ο-M Inspectores n

minati , teste Arriano in Iadicis , & apud Atheniensis erant magistratus , qui

o speculatores oe exploratores, per quos Dei es iura dabat in unimersa ditione

sua, teste Herodoto lib. I. cap. Ioci. Per hos intercessores ipse erat Medorum omnium Δώλει, hoe est p m Dhoc , quae vox Chaldai ea respondet Graecae --ταν - , Latinae Insnaιο, 9eculatio, Expuratis r erat de Ma - , seu p ' Meda iec , quae altera vox Chaldaica exprimitur per Graecam υν-- vel επι- σκοπιι, Latinam Ex orator, respector. Relegantur quae notavimus laudato num 8 r. Aliud nomen non habemus omnino proprium huic Medorum regi: nam Artias, ut dixi, erat nomen commune magnum significans r ita ut Madauces Aristias sit ad verbum Inspector Magnas. Quocirca cognominem eum esse intelligimus patri Phraoni, seu Arbaci Magno, crius nomen apertὸ positum invenimus, ae praeterea derivatum in nepotem. Hujusmodi ---ia multam in historia conia fusionem parit. Sic circa Iudaeorum reges errarunt , qui putabant apud D. Hieronymum lib. I. Commentar. in Matthaeum , eundem esse Herodem sub quo Christus passus est, & eum sub quo erat natus. Sic circa reges Edessenorum facillime erratur e quia singuli vocantur Abgarus . Sic circa reges AEgyptiorum I

psus proclivis est . quandiu illi non designantur nisi nomine Pharaotus. Io 3. Arbaces Ctesianus regiam habuit Ecbatana iuxta Diodorum lib. 2. pag. gr. Id Arbaei patri non eonvenit , sed filio , nempe L Gei Herodoteo , qui tNerio potitus, Medos compulit unum oppidum candere, de obsequentitas bae in re Medis .

maenia constituit ampla σ valida, πάτα. τἀ ηοῦν Maara , κεκλου vi haec nunc Ecbatana vocanturr ait Herodotus lib. I. cap. 98. Arba Iuxta ea quae notavimus

numero 82. est Ar M, terminatione Graeca Arphax, paragorice Arphaxad. Hoeconditoris Eebatanorum nomen habetur initio libri Iudith, ubi legimus t A ba- Iad itaque, rex Medorum, sub gaverat multas Gentes imperio suo, in ipse aedificavit cιvitatem potentissimam, quam appellavit Ecbatanis . Ait quidem Herodorus lib. . cap. Io I. quod . Dejores solam MMicam subegιt nationem , eique fili immrarit. Sed statim adiiciens: cvas nationis tot numero gentes sunt. Eafa, Parataceni, Str chares. Ariranti, Radii, Magi: clarὸ docet eum subjugasse multas gentes imperio suo. Praeterea intelligendus est Herodotus in hoe loeo de gentibus Medorum subactis a De in initio regni eius. Duocem enim, propagatis imperii Medorum mnibus. Asam supra Halym fiuὐium obtinuisse juxta eundem scriptorem , colligitur ex eo, quod cap. xso. eiusdem libri scribat, quod, Astyage per Cyrum m

narc hrae Persicae sentitorem regno amoto , Medi subsaι fuere Perser, ἄρξω,

189쪽

e.ὶm 1am inperassent supra Halym fluvium annos centum O duodetriginta . Dueuntur illi anni ab anno ante aeram Christranam sexcentesimo octogesimo septi mo , usque ad annum ante eandem aeram quingentcsimum quit quagesimum nonum, quo Cyrus fundavit Monarchiam Persicam. Imperium Medorum obtinuerat De loces per annos quinquaginta tres ab anno ante Cyrum centesimo & quinquagesimo, Ge ante Christum natum septingentesimo nono usque ad sexcentesimum quinquagesimum sextum. Multas ergo pra ter nationem Medicari gentes subegerat

uimie ad Halym fluvium. Si Ar axad, tot gentium domitor, non sit ita voci tus pro Arphax, putarem cum esse dictum a Chaldaeis moenit Meparod, a proprio nomine AFac, de appellativo Sad , quod signiscat vastatorem . Sic A r-pae esset expressius Arbac seu Arbaces. Et quidem silius ille Semi, qui nobis dieitur Asbaxad, Gen. X. 22. Hebraeis de Chaldaeis est A, paread. io . Additur in libro Iudithae cap. r. v. s. Anno igitur duodecim a rani D r Nabuchodonosor rex Assyriorum qui regnabat in Ninive civitate magna, pugnavit contra

Arphaxad, oe obtinuit eum. Iadoces, seu Arphaxad, regnavit ab anno ante aram Christianam septingentesimo nono utque ad annum ante eandem aeram sexcentesimum quinquagesimum sextum 9 ut proxime notabamus . Sao uchinos Assaradini regis Astyriorum & Babyloniorum successor ex Mathematico Ptolemaei Can ne , agebat ex eodem Canone annum duodecimum regni sui anno ante Christum natum sexcentesimo quinquagesimo sexto , ac proinde anno quo iasphaxad rex Medoriuri mortuus est . Postulat ergo calculus , ut Saos ebinos sit

Nabuebodonosor rex iasyriorum, qui regnabat in Ninive . Saos ebrios est metathesis nominis chaldaici Safoc dinos , quod est Sasorburanos, sicut ossis ratin est is Taradon. Porro Safoc donos , sive Sasocchodonos , dicitur per apo copen pro Sasocchotinosor , sicut Salaemenes , seu Salmenes , dicitur pro Salman a r. in nominibus propriis, praesertim longiusculis , pars aliqua sceptissime excidit. Si e Italis, maximo concionatoribus, vulgo dicitur Nabucco, qui est Nabuchodonosor. Sic Phoenicibus dicebatur olim cina, qui vocatur Cbanaan. Sic multi p irant D. Lueam in Christi genealogia posuisse pro Heliachim decurtatum nomen Iieli. Sic Gradicum Venerix nomen Ap:ὼ ponitur pro Αφροδίτη. Jeremias Pr ph ta cap. XXV. v. 26. propinans calicem furoris Domini omnibus regnis terrae

qtiae super faciem Cus Iunt, mox addite Et rex Sesacb bibet pose eos. Sesaeb est nomen idoli Babyloniorum , de quo sese disterit Seldenus De Diis Syriis Syntag- note cap. 33. Ut Nabo est aliud idoli nomen impositum regibus Babylonis, ita Z facis. Unde rex Sesach , in quo regnum Babylonicum aesiit , est etiam rex Vaho , sed cognomento Vadius , sumpto a successore Nabonafari dicto Vadio in Canone mathematico . Rex enim Babylonis debellatus a Cyro vocatur H h idias in eodem Canone r quemadmodum Beliti seu Belisi successor Apro ibidem appeti itur is pra- adius. D. Hieronymus in Isaiae caput quadragesimum sex- tuin explanans illud huius Prophetaer contritus est Nabor ait; Nabo γλιρ-m idotum G, qaia interpretatur propbetia oe divinatio , quam pose Evangelii veritatem in toto orbe conticuisse sigmdicat. Pro Nabo Symmachus posuit in c. Ratio nominis est ab Hebraica Ar Chaldaica voce rR II PYGua, quae significat pro etiam de divinationem. Nomen concretum prophetam de twnum designans est R I a Nabi, quod transit in Nabo . vel abu, sicut Scebub captivitas transit in Seuum, literis Jod de nia invicem commutatis, ut fieri solat. Fatidieum

--r Babylonii Sacchuran appellant, teste Iamblicho Babylonio apud Photium in Biblioth. Cod. XCIV. Sesacchuras est per aphaeresin Sacchurast quia Sesara est Sacb. a quo dici observant eruditi ἰwrἱά Σαα Mrαγορευομενωa festum Saban appel-

190쪽

134 Selictae in Sac. Script. Difert.

iatam, quod celebrabatur Babylone; ut ex Ctesia de Beroso doeet Athenaeus lib. i . Dipnosophistarum. Cum Chaldaica vox oriri Charas significet coniectorem, praestigiatorem, magum , Sesaccharas Sesaeho astiatum vatem seu Sesachi ariolum exprimat, necesse est e Sesae buxas enim est Segae harus , sevi vox AD- uroth quae legitur in editione septuaginta Interpretum lib. 4. Regum cap. XXIII. v. s. est Hebraica m m Mararotώ, alias ADtaloth, significans signa ea leshM Thumua, Gebanitarum Arabum regia, quam Ptolemaeu notavit in suis tabulis, est Tumua Eratosthenis apud Strabonem lib. is. Cubar , Arabicum Veneris vel lunae nomeι Iuxta Constantimim Porphytogennetum De Administratione Romani Imperii, & Georgium Cedrenum, est Chabar iuxta Euthymium Zyga num, Nicetam& alios. Ex eo quod idolum Nabo seu Nebo nomen invenerit a prophetia & divinatione . Nebonis oraculum confuti solere, atque bine esse nominis vus caussam , egregie colligit Gerardus Joannes Uossius De Theologia Gentili lib. I. cap. 8. Ex eo ucro quod vates δe conjector dictus a Babyloniis Iaeeburas, seu sesaccharas, traheret hoc nomen ab eorum idolo Sesare , aeque licet inferre idolum Lesach fuisse illud a quo Babylonii solebant oraeulum petere , adeoque non fuisse diversum ab idolo Habo. Ideo ergo rex Nabo , cognomento Narius, in quo Monarchia Babyloni rum extincta est, vocatur a Ieretnia rex Sesebr ideo quoque rex Sesaechodonosor est ipse Habuchodomor memoratus in libro Iudithae. ros. Ut Sesach Chaldaeorum apertius nobis exprimat eorum Nabo, observo v culatorem . Mdentem, Pro betam Chaldaice diei In Sachra a verbo rad Seeba.

Hebratas IU Saeba, quod signifieat videre, pro icere. Hinc Sesach est mihi 'do: Sesacha, hoe est, Qui vidit, qui WοJexu , qui Wσbetavit: adeoque est

abi, hoe est, Propheta. Qui enim Prometa Heisur bovie. voeabatur olim ridens. i. Reg. IX s. Ut ergo Nabo est idoli nomen tractum a prophetia Se divinatione,

ita 8e Sesaia. Σεχες, νε υμs ἀάρ ac λ- ο κ . Seches, Mercurii sidus Babs uiis: ait Hesychius in Σιχέe. Ut Mermes . uulgatum apud Graecos nomen Mercurii,

est Hermias: ita Seches est Sechias a Chaldaico Lachia. Sic vocatus est Mercurius ob artem divinandi, quam eum ab Apolline aceepisse fabulantur, de propter quam Iermonis Giam dearum potestatem gerit, ut verbis utar S. P. Augustini ὰ lib. 7. de Civit. Dei east. t . Notatu dignum est Patrenses qui eandem ob causam oraculum a Mercurio petebant Pharis in Achaia, teste Pausania lib. 7. pag. o. hac in re convenisse . Egyptiis. ut idem testatur, alleiens pag. t. tale apud AEgyptios in Anidis seu Serapidis templo esse oraeulum. Macrobius lib. I. Saturnaliorum cap. 2 o. describit simulacrum Serapidis , in quo dextra prete eaput eanis exoritur , man GaDerie blandientis . Addit idem auctor quM eanis Mandientis gies futuri tenmoris designat eventum. Et AEgyptii apud Horapollinem Hierogl. 38. vatem voleotes In care canem pinguat. Canis ille symbolum erat Mereurii, Ee vocabatur Anubis. unde servius in octavum aetaeidos, expooens illud Virgilii:

notat Anusim dici latratorem, quia capite earino pingitur: de quod hune volunt esse

Φαδρα Cy potites Nomus, θ' canum urbs, in qua Anubis colitur , memorantur Str,bcini lib. I ' pag. 8a . Et Mercurius - Αιγυπτίοι e . Emανουβις Iuxta AEgyptios Herm---ιόιs celebratur a Porphyrici apud Eusebium lib. 3. Praepir. Evang. cap. H. Putavi aliquando nomen Anubis esse reserendum ad Hebraicum duri hania,

quo simiMatur progerminans . Sed modo videns illud nomen esse Mercurii ut vatis, expressi ea us Mandientis erile, quae futuri te oris designat eventum , existimo Hebraicam vocem κ'dia 2 abi, quae significat nciphetam , &, praemissis articulo demo

strativo, est κ'amn Mnabi, reipsa aperire quid sonet iantalis . Ut enim saccbκras

p. est

라틴어 텍스트