장음표시 사용
241쪽
Dp ri III in Hist. Sac. Lmundi aetat. Diat. III. I 8 s
. r. r. colliguntur ab Adam usque ad Phasee filam Heber anni MMM. Hunc Hesychii locum etiam legimus in qu a stionibus theologicis Anastasii , quast. 92. Eumdem E Manuscripto Regio illustrat Sylburgius annotationibus in Clementem Alexandrinum, ad pag. H9. it cun Humstedus Hodius ex Bibliothecae Bodleianae membranaceo manusci ipto doctissimis in Malalam protegomenis. Et,dem spectat Sr Suidas in Φαλia: Am' γὰρ A Iαμ, inquit, τα
γ κ, ετη ' NH. G γι Θαι seu, T. cani ab Adam usque ad diluvium Noeticum anui aram in is diluvio vero usque ad Phalae anni DCCLVIu ne fiunt enui toe mille. Idem Suidas in Ain, abit in alios numeros , colligens ἀποτοῦ in κλυσμοῦ ἴ- τῆς πηγαποιὶ κα ε ru E. 4 dilarato usque ad turris aedificationem, sive usque ad Phaleg, annos D . Totidem colligit Jornandes, item Chronicon syntagma quod Emmanuel a Schel strate edidit in appendice ad opus chronologicum pag. si . Differt tamen hoc syntagma; in annis ab aedificatione turris usque ad nativitatem Abrahae, quos numerat quingentos triginta, Suidas ver b quadringentos viginti quinque: dum Eusebius exhibet a diluvio usque ad ortum Phaleg annos quadringentos de unum , de ab ortu Phaleg usque ad ortum Abrahat annos quingentos quadraginta de unum: dum in ebroni eo Hippolyti Thebani apud laudatum Schel stratiuin pag. si . notantur a diluvio usque ad Abraham εθη A . ami MCLXX. vel ετη ΑΣΟ anni 3ICCLXX. ut Canissus legerat, primus ejusdem chronici editor Piget annotare alias varietates, quibus huc atque illuc iactatur editio Septuaginta
LAT. 39. Satis superque habemus, quod nobis indicasti; ut intelligamus hane editionem fluctuare totam in numeris, quibus Hebraica veritas repugnat. Sed discrepantia unius compuli Antiocheni plus etiam satis. Quis , velim , est
tam excors, quem non moveat differentia annorum quingentorum sexagintare unius, quibus computus ille superat Eusebianum e Jamne mirum Gigcos rivulos longὸ a sontibus Hebraeis abesse, cum illos videmus a seipsis tantum discedere λ Nusquam verius in hoc numerorum literarumque numeralium dissidio, quam quod in veteri Carthaginiensium proverbio fuit: Gamma Betam, O rursus Bria Gammam ρerjequitur. Ultro citroque abeuntibus compulis,alius labefactat & rescindit alium: sallacia unius fallaciam alterius trudit. Sic inanes iaciunt impetus in textum Hebraicum de expressam eius imaginem Editionem Latinam Vulgatam, qui enituntur omni studio ad quaerendum in exemplaribus Editionis septuaginta veram chronologiam. HEA. o. At illi textus Hebraici desertores trahunt Iosephum ad suas partes, ut auctoritate vetustissimi exemplaris , quo ille usus est , ostendant corruptum esse textum hodiernum. Puto tamen eos frustra laborem suscipere. GR.L. AI. Legimus quidem apud Josephum numeros qui favent Editioni LXX. nempὸ lib. r. Antiquit. Iudaic. cap. q. & 7. ubi sere aescribuntur anni Geneam charum, prout eos in codicibus hujus editionis reperimus. Sed quos inde triumphos agant, qui in textum Hebraicum adversantur, nullos video. Primo summa annorum ab Adamo usque ad diluvium , quae ibi legitur suisse ἔτM δισπλί- ἱ--οινίων urum annorum bis mille sexcentorum qui quaginta sex, non congruit cum annis expansis. Si quid autem sit his innumeris emendandum non ex mera conjectura, sed ex vetusto Josenlii epit maiore , qui Graece extat in Bibliotheca Vaticana num. 98 . id erit vox via a bis mille, pro qua legendum χλίαν mille e cum ille seribat de diluvio 3 σαῶπιν δἰ Are re παγος , κοιτα τὸ χυλιστον ποτηκοῶν ἰητε Θα
242쪽
18 6 Selem in Sac. Script . Disperi.
ἔ per A δάu. Incurrit autem haec vactitas in annum ab Adamo millesimum quinquagesimum sextum , intelligo supra sexcentesimum vitae Noe, quo , nemine refragante diluvium contigit. Secundo emendationem hane confirmat Josephus ipse lib. 8. Antiquit. cap. 2. ubi tam in editis, quam manu scriptis , ae laudata epitome Vaticana, aio Salomonem, jeeiste prima templi sundamenta, άν. dipe ἰταμ aiae μετὰ ἔτη χίλια - σιπα-- υἰ τανα λι ι fit post annos a dia luvio mille quadringentos quadraginta. Tum calculos ultra diluvium producens usque ad Adamum , inde colligit ετη πισχίλια - -- - δυο.unnos ter mille rentum duos. Facile fuit huic auctori rotunde numerare annos a diluvio mille quadringentos Ee quadraginta pro mille quadringentis de quadraginta sex , qui detracti de ter mille centum Ee duobus relinquunt lummam annorum ab Adamo usque ad diluvium mille sexcentoru:n quinquaginta sex. Tertio idem scriptor lib. I. Antiq. cap. 7. ait de Abrahamo: οὐ Aorie μῖν
ε mu sis ἐν irro. Qui decimus quidem es a Noaehor secundo autem anno non resimo supra ducentos pes diluvium natus. Notissima de testatissima est ista lectior cum in eam conspirent omnes codires editi Be manu scripti, sive Latini si Ve Graeci. Ex duobus Graecis quos asservat Bibliotheea Vaticana, alium inum. 98 . alium num. 13 q. prior id planum facit sol. s. & posterior sol. i 3. Adhaee Joannes Zonaras qui a sexcentis eirciter annis redegit in compendium libros Antiquitatum Iudaicarum Josephi, idem prodit lib. r. Annalium. Nec suspectum sollicitumque est hoe Zonarat testimonium. Is enim, ut c teri Grae- ei, fidem adjungebat excerptis ex editione LXX. Interpretum numeris. Quarto idem Zonaras eodem libro primo Annalium describens historiam eversionis templi rursus exhibet Iosephi numeros, qui redolent textum Hebraicum hodiernum iuxta ea quς seriptor ille notavit lib. Io. Antiq. cap. tr. Zonarae consonat
etiam anonymus, culus epitomen manu scriptam Iam commemoravi. Observo
tamen hoe in loeo prscipitantiam Josephi in colligendis suis numeris' Dieens de tempore quod e fluxit a diluvio usque ad templi vastationem factam a Chal-
sex, dierum decem: posuit nongentos pro Octingentis , ut ex aliis ejus calculis manifestum est. Pr erea anonymus epitomator Se Zonaras legunt pro trivm quinyuaginta, ππνηκασα ροὰ quinquaginta septem: quod Se rationes Josephi poAulant. Ita eum juxta hunc auctorem numerentur ab Adamo usque ad Chaldaieam vastationem templi ἰνη τριr Γλια σε α δε- δεω ire, μία ες ἔ- ,
si ira I iis . anni ter mille quingenti tredecim, menses sex, dies decem: inde subductis annis a diluvio mille iningentis quinquaginta septem, mensibus sex, ae decem diebus, restat ut ab Adamo usque ad diluvium fluxerint anni mille sexcenti quinquaginta sex. Quinto hecatoniades annorum, quas in editis Imseplii legimus accommodate ad vulgatos versionis LXX. Interpretum codices, vacillant in manu scriptis. Si enim reperiamus tu editis Sethum genuisse Enosum
χμά ἔγος πέπμπον οὐ διακοσος.ν amo quinto O ducentesimo: legimus in manuscriptis υτὰ ἔτος πιμπτον κώ ἰυ-ον anno quinto G centesimo. si secundum edita Henochus genuerit Mathusalem κνεὰ ἐτος πιαπτυ υἰ ε:ηκμον G. ἰυκοςἰν anno quinto γ sexagesimo O centesmor secundum manuscripta id evenit xyεὰ ἔτος αεα τον υ ex ςον anno quinto G sexagesimo. Lar. η2.-Jure optimo nuntium ejusmodi hecatoniadibus remittemus. Id nos docti
editio Basileentis Antiquitatum Iudaicarum ejusdem Josephi ad Vetera exemplaria Latina recognitarum, que anno Domini is 3 . in lucem prodiit. Habet
243쪽
Dissert. III. in Histi. Sac. L mundi aetat. Diat. III. i 8
en in apta is me ad textum Hebraicum, quod Sem centesimo O quinto anno I nuit Enos: quod Enos genuit Cainam anno nonagesimor quod Caina genuit Mahelaleel, cum esset annorum septuaginta: quod Mathusala genuit Lain b, ei messet annorum octoginta septem O centum ; quod Noe de Lamech natus est agente acuum auatis fecundum O octogesimam O centesimum. Rursus eadem editio non novit Iias hecatoniades, quibus anni chronologici patriarcharum ab Arphaxado Seini silio usque ad Thare patrem Abrahq atustiores sunt in codicibus de Samariti eis de Grscis. Quanti ponderis sit vetus interpretatio Latina Antiquitatum Josephi, quivis intelligit attendens eam emanasse ex Grscis codicibus ante mille; centum annos exaratis. Jussu enim Cassiodori facta est. Posimus pene secun s Livius, inquit ille lib. Divin. Iecti. eap. I . in libris Autiquitatum Iudaia carum latὰ disti jus, quem pater Hieronymus scribens ad Lucisum B ticum, propter magnitudinem 'sim operis, a se Wrhibet non ρotitisse transferri. Hunc tamen ab amicis nostris, qui en subtilissimus O multiplex, magno labore in libris viginti duobus converti fee mus in Lati m. in Joseptu depravatione suspecti esse non possunt Cassiodoriani ejus interpretes ς quasi voluissent eum aptare numeris textus Hebraici, antelatis a Calliodoro numeris Editionis LXX. Tenebatur contra Cassi odorus numeris istius editionis, ut patet ex.ejus chronico. Sed
neque suspecta sunt de aliqua interpolatione a Grscis facta . quς consona textui Hebraieci sunt in Grseis Iosephi eodicibus. Imo potius suspecta sunt, quς in ejusmodi codicibus reperiuntur dissona ab illo textu. Quis enim non
videat Grreos libelliones eodi eum suorum numeris potius aptasse Josephia nos, quam numeris codicum Hebraeorum, quos ipsi non habebant in usu p Cum ergo expressam in illis veritatem Hebraicam invenimus, ea potius tenenda nobis est, de dissonantibus ab illa numeris prpserenda. Nee mirum Grseos depravatores adscriptos singulis genearchis numeros annorum convenienter suis calculis interpolasse, non tamen eo revoea sse generales illorum summas. De his videlicet tantopere non curabant, mendosas eas prava singulorum emendatione suggesturi. Non enim qui ad fraudem callidi sunt, tantum audent, quantum excogitant: & quorum eminet audacia. imprudentia sppe non deficit. Capere non possunt elironologis Grgeae fautores Noachum fuisse in vivis tempore Abrahami, & Semum Abrahamo supervixisse, prout nos d et ealculus Hebraticus. Sed quare id non capiant, nee ego capio. Ortum traxerant Noaelius&semus, antequam diluvium orbem insecisset 3 ideoque erant vegetiore corporis liabitu, integriore valetudine, state valentiore. Hinc etiam Arphaxad filius
Sem, Sale filius Arphaxad, Heber filius Sale, paternarum virium plus posteris parti ei pes longe diuturniorem statem egerunt. Singulariter in hoc eluxit divina providentia, ut magis ae magis vigeret traditio ceu unicum illo aevo fundamentum religionis, ante divisionem pentium Noachidis afflate. Sic enim saers illius antiquitates oeulatorum testium verbis mandabantur , sic idoneo testimonio accipiebantur a posteris. Unde Moyses, qui res sacras divinis literis primus eoiὐ-' gnavit, ed populum Israelitieum vocat, dicens Deuteron. XXXII. 7. Memento dierum antiquorum, cogita generationes singulas e interroga patrem tuum , O annuncιabit tibι, in ores tuos, O dicent tibi. Quando rividebat altissmus gentes,
quando separabat filios Adam, constituit terminos populorum Iuxta numerum fili rum Urael.
244쪽
Imprimatur, si videbitur. Nicotius Collius Vicarius Generalis. Imprimatur,
Alexander Mauimilius RGrendissimi Patris Magistri S. A P. Vicarius.
245쪽
Qui in Triduana concertatione, &dissertationibus
CITANTUR, ILLU TRANTUR, EXPLICANTUR.
D. Dissertationem, T. Trissifanam , Di
Dialogum significat. EX TESTAMENTO VETERI.
III. di. I. 9. Gen. I. s: D. III. di. I. 6.9. Gen. I. ra: D.III. di. I. 23. Gen.I. I . 16: D. II. 32. Cen. I l. 27. 18: D. III. di. I. 28. Gen. II. I. 2: D. II. 33. Gen. II. 2. 3r D.III. di. I. 23.
248쪽
Jerem. XV. 8r D. III di. II. 1 o. Jerem. XXIII. II: T. di. II. Io.
249쪽
Dan. IX. I. D. I. E. Dan. IX. 2. D. I. 32.